en
Algemeen Nieuws- en Goedkoopst Advertentieblad.
THANS HET MEEST VERSPREIDE BLAD VOOR TEXEL
6d8 Jaarg.
VRIJDAG 18 SEPTEMBER 1896.
N|. 37.
BERICHT.
TEXEL.
De zoon van den jutter.
I
Uitgever C. BOON,
Bureau: Groeneplaats N°. 341.
OEN BURG, TEXEL.
Oude lessen, die behartiging
vwdienea
I
C. BOON.
7
I
FEUILLETON.
tamelijk
aange-
'I
T
plat pad.»
vijf
Wij huldigen het goede.
volgens Greenwichtijd (12
Vlieland, Terschelling, ’s morg. 8.45.
jij ook kunnen
ver-
t
bij haar eene harts-
smaak bevonden, te
zoon gesproten,
zf>er
Groen en Zwart
Texelsch in het hart.
Oudeschild
naar
dan
luiheids loon
Advertentiën, enz. vóór
4 uur.
een stak-
meende
Bezorging van
Donderdagavond 10
Advertentiën worden
berekend.
Van 1 tot 5 gewone regels 25 cent.
Iedere regel meer5 cent.
Bij abonnement belangrijke reductie.
Den Burg; Oudeschild ’s morg. 3.45 en 7, ’s midd. 1.15
- Van Oosterend
Van Oudeschild
Dit punt van overeen-
stellig toe bijgedragen,
Trijn wederzijdsche ge-
elkaar hadden opgevat
1 het huwelijk tusschen
gekomen, indien Teun een minder be-
geweest, want Trijn
geen sterveling ter wereld ooit
was ’t
een
tinten en kleurschakeering
waren de schilderijtjes in vol-
overeenstemming met het be-
t ze versierden. Aan het eind
dorst hem tot werken aanspoorde.
Te spoedig echter vergat hij ja,
alle goede indrukken.
Waal en Oosterend s av. 6.45, voor Helder enz. ’s av. 10.30. Den Hoorn: voor geheel Texel, Vlieland,
Tersche hng en Helder, enz 4.45 s morg. - Oosterend voor geheel Texel, Vlieland, Terschelling, Helder, enz
s avonds 9M0 V oor De M aal Den Burg, Den Hoorn, Oudeschild, Helder, enz. 12 uur. De Waal - voor
Eierland, De Cocksdorp, Vlieland, Terschell ng, ’s morg. 7.30. Voor Den Burg, Den Hoorn, Oudeschild, Helder,
enz. 12 45 smidd. t oor Oosterend sav. 8 uur. Eierlandvoor Vlieland, Terschelling, ’s morg. 8.15. Voor
gehee TexeHelder, enz s midd. 12 5. De Cocksdorp: voor Vlieland, Terschelling, ’s morg. 8.45. Voor
geheel lexel, Helder, enz. ’smidd. 11.30.
Volgens belofte in een vorig nummer,
zal de ,/Ni uwe Texelsche Courant»
voortaan tweemaal per week verschijnen.
De Uitgever is voornamelijk tot dezen
stap overgegaan, doordat hij er van
overtuigd is, dat nieuws, ’t welk in
onze onmiddellijke omgeving voorvalt,
zoo spoedig mogelijk onder de lezers
moet worden verbreid. Ook voor het
adverteeren, voornamelijk van familie
berichten, is het noodzakelijk, dat er
een tweede blad verschijnt. Te be
ginnen met de volgende week, zullen
de beide bladen respectievelijk Woensdag
en Zaterdag verschijnen. Het blad
van Woensdag zal hoofdzakelijk bestemd
zijn voor Texelsch nieuws en adver
tentiën, terwijl dat van Zaterdag geheel
en al op dezelfde leest zal geschoeid
blijven als tot nu toe.
naar plaatsruimte
gewone regels
meer
Onder de spreuken en spreekwoorden,
die men zoo hier en daar hoort en
leest, zijn er, die een schat van nuttige
lessen bevatten. Het zou nuttig wezen
en vruchten kunnen dragen, indien elk
mensch dagelijks slechts één spreek
woord, ééne spreuk overdacht. Bij
velen echter schijnt daartoe geen tijd
gevonden te kunnen worden. Het zou
anders de moeite loonen. Zoo’n woord
bevat vaak een heele preek. Luister
slechts 1
,/Eén penning met recht is beter dan
duizend met onrecht." Wie het niet
deur kwam.
De laatste scheen gemaakt van
gesloopte kajuit van een of and<
vaartuig, dat te ongelukkiger ure do
de woedende elementen op het stra
was geworpen. Plankjes van den mJ
verschillenden vorm, van ongeie
dikte en geenszins in kleur met e’ar
overeenkomende, vormden een ‘ot’
hetwelk de kleine, lage kameeen
eigenaardig aanzien gaf.
0/ o leeftijd
hij gehuwd met eene jonge dochter,
1 en opgevoed in eene hut als
waarin Teun zelf het levenslicht mocht
aanschouwen,
komst had er
dat Teun en
negenheid voor
maar toch zou
iet tweetal stellig niet tot stand zijn
c~’-m
kwaam jutter ware g
lad zich eenmaal plechtig voorgenomen
aan
iare hand of haar hart te schenken,
Abonnementsprijs:
Voor Den Burg30 cent.
Voor alle andere plaatsen in Nederland 40 cent.
Buitenland met verhooging der porto’s.
Afzonderlijke nummers3 cent.
Onder begunstiging van t
goed weder had jl. Zondag de
kondigde ringrijderij plaats. Aan den
wedstrijd namen twintig paren deel.
Heet was de strijd en de prijswinners
hebben moeite moeten doen om de
overwinning te behalen. Uit het publiek
hoorden wij de opmerking maken, dat
de voornaam van de heeren, die de
prijzen mochten behalen, Piet was,
waardoor ze getoond hadden echte
//Pieten» te zijn. De prijzen werden
behaald door de heeren P. de Ruyter,
L Dros en PMoojen en de dames
D. de Wijn, D. Keyser en M. Keyser.
Een vrij talrijk publiek woonde de
feestelijkheid bij, terwijl deze opge
luisterd werd door de muziek van een
groot draaiorgel van Helder, ’s Avonds
werden de prijzen uitgereikt in het
café //Den Burg", terwijl na afloop
daarvan de feestelijkheden werden
besloten met een opgewekt bal.
Dat het bestuur van de onlangs
opgerichte vereeniging tot stichting en
instandhouding eener visschershaven
bij de Oostkaap spoed met deze zaak
maakt en hare plannen voorloopig eene
gunstige ontvangst bij de Hooge
Regeering ontmoeten, blijkt uit het
feit, dat Zaterdag 12 Sept., dus binnen
betrekkelijk zeer korten tijd, reeds de
Koninklijke goedkeuring op de statuten
van genoemde vereeniging werd ont
vangen.
Woensdag jl. werden de voorzitter
Drie jaren waren verloopen, drie
jaren, in welke Bert de onloochen-
baarste blijken van flinken aanleg
gegeven had. Leerlingen, die veel
ouder waren en veel langer het onderwijs
z/Jij hebt mooi
barsche antwoord,
goed loon.»
z/En dat zou
dienen, maar
//Nou, zeg op
//Als je ’t dan weten wilt, onthoud
dit spreekwoord/Armoede is
en „Het slechtste rad
maakt ’t meeste geraas!» Denk er
puns over na ik groet je.» Maar dc
man had het spreekwoord niet geleerd
op te volgen //Smeed het ijzer als het
heet is.» Net zoo min kwam het hem
ooit in de gedachte, de tobbe uit te
zetten, wanneer het regende. Liever
was hij in gezelschap van vroohjke
pretmakers, die bij dat leugenachtige
spreekwoord zweren: ,/Het werken is
voor de domuien.»
Toen de timmermansknecht vertrok,
balde de arbeider de vuist. Het was
hem een doorn in ’t oog, dat de zoon
van arme lieden tot welvaart was
gekomen en dat hij, die welgestelde
ouders had gehad, arm was geworden.
Had hij het woord: „De vlijtige
komt tot eere, maar de luiaard zal
armoe lijden,» gekend, dan zou hij
ingezien hebben, dat er alleen reden
was op zich zelf doch niet om op
anderen boos te zijn. „Einde goed,
alles goed," dacht hij wel eens, als de
honger maar meer nog de jenever-
gelooft, neme er de proef van. Maar
wie zou er wezen, die er aan twijfelt
Oneerlijk verkregen g.>ed gedijt niet.
Op oneerlijke handelingen kan nimmer
zegen rusten. Al blijft het onrecht en
de oneerlijkheid ook voor het oog der
wereld verborgen, de stem van het
geweten zwijgt niet, althans niet voort
durend. Die stem verwijt den overtreder
der gerechtigheid steeds zijne laagheid.
En smaakt eene droge bete broods,
genuttigd met de bewustheid die eerlijk
verdiend te hebben, niet beter dan de
fijnste spijs, waaraan men zich vergast
ten koste van oneerlijkheid?
Wij gelooven het stellig.
Voor hen, die gaarne in de wereld
vooruit willen komen, hebben we ook
een spreekwoord.
Het luidt
„Doe bij een kleintje dikwijls wat,
Zoo worclt het UVLV öGll<ll,W
En zijn er onder de lezers en
lezeressen, die nog zoo’n gulden woord
op den koop toe verlangen, hier is ’t
dan
//Rijkdom en een dubbeltje kennen
mekaar.» Die twee lessen wijzen eiken
armen drommel den weg om tot
welvaart te komen. Met geld om te
1 aan, is nog zoo gemakkelijk niet. Was
’t wel gemakkelijk, dan zouden er
zoovelen niet zijn, die met hunne
verdiensten niet ronakomen. Vooral
de mindere man dient elk dubbeltje
wat zeg ik nerti, hij dient iederen
te keeien vóór hij dien uit-
Kennis is een boom voor de jeugd,
eene vreugd voor de ouders, eene eer voer
den ouderdom, het sieraad van den rijke
en de rijkdom van den arme.
hadden genoten, streefde hij niet slechts
ter zijde, maar zelfs voorbij, zoodat de
onderwijzer groote verwachtingen van
hem koesterde.
Intusschen was Teun veel minder
tevreden over zijn zoon, gelijk duidelijk
bleek, toen hij op zekeren avond tot
zijne vrouw zei
yWil je wel gelooven, Trijn, dat er
van onzen Bert geen lor terecht komt
//Dat heb ik al lang gezeid,» ant
woordde Trijn.
//Waar zou de duivelsche jongen
nou weer zitten
„Ik denk bij vader Simon."
„Bij vader Simon
//Ja, daar loopt hij een
//Maar wat moet hij daar?»
//Vader Simon," antwoordde moeder
Trijn, „heeft zoo’n ding dat je uittrekt
och, hoe noemen ze ’t ook weer
„Bedoel je dat muziekding
z/J uisten Bert is een lief hebber
van de opwekkende elementen. Vader
Simon houdt veel van Bert en Bert
veel van vader Simon."
„Geen wonder," zei Teun; „vader
Simon is een oud wijfhij is vijftig
jaar, maar hij heeft nog geen enkelen
nacht op strand doorgebracht en van
’t jutten heeft hij net zoo veel verstand
als een pasgeboren kind."
//Ja, in dat opzicht is hij
kert, een haas en niks meer,"
Trijn.
dan aan een jonkman van het vak.
Het jutten was
tocht geworden.
Op geleerdheid kon geen van beiden
roemen, want Teun noch Trijn konden
lezen of schrijven.
Uit hun echt was een
die den naam van Bert had ontvangen,
maar die in geen enkel opzicht het
karakter zijner ouders had.
Zoo had Bert, toen hij zeven jaar
oud was geworden, net zoo lang met
dwingen aangehouden om school te
mogen gaan, totdat zijne ouders, hoewel
met weerzin, daarin toestemden.
vOch, wat geeft dat leeren," had
Teun tegen den onderwijzer gezegd,
toen deze hem opwekte om den jongen,
die er zoo vlug uitzag, ter school te
zenden. „Wat beteekent het? Immers
niksIk en m’n Trijn kunnen ook
niet lezen en we hebben toch ons
brood. Alleen om van het voortdurend
zeuren van den jongen af te zijn, zal
ik hem je sturen, maar denk er om,
dat je ’m van dat poesp isserijtje niks
niemendal leert. Een geleerde mot
Bert niet worden in het vak van z’n
vader moet hij opgeleid worden.»
Ruim zestig jaren geleden stond er
aan den voet der duinen, even buiten
een der zeedorpen, die zich langs ons
westerstrand uitstrekken, eene onaan
zienlijke hut.
Ze was gebouwd van zoden, gedekt
met zoden, had een portaal, waartoe
eene uit wrakhout geïmproviseerde deur
toegang verleende en dat tevens tot
bergplaats van rommel diende, en ééne
cent om
geeft.
Laten we e<us rekenen
Er is eei huishouden van 1
personen Jan, vrouw en drie kinderen.
De ma1 koopt twee borrels 5 ets.
per dag> de vrouw heeft eiken dag 6
centen suiker noodig en de kinderen,
„nu, ze moeten toch wat hebben
lange tijd, om zoo’n
Tien jaar
Is ’t u
Rome niet in
Ook al
om er over te
vordert toch ook
appeltje voor
prettiger dan een
briefjes te bezitten,
geeft, de lommerd neemt
geen beetje ook.
Het wachten
wachten op buitenkansjes is niet raad
zaam. Ondertusschen gaat de tijd
voorbij en ik zeg maar: „Beter één
er uitzag alsof het door de pokken
geschonden was, vier oude stoelen,
welker matten door houten zittingen
waren vervangen, eene zeemanskist en
een watervat waren de voornaamste
zaken, die er verder aangetroflen
werden.
Eigenaar van deze woning was Teun
Helming, een jutter zóó stout, zóó
moedig en ervaren, als er noch vóór
hem was of na hem zal komen.
Het beroep van jutter was destijds
meer lucratief dan tegenwoordig. Betere
begrippen van het mijn en dij,u hebben
het juttersbedrijf heel wat in waarde
doen dalen.
Teun Helming had de hut of keet,
die hij bewoonde, evenals het moois,
dat zich daarin bevond, van zijn’ vader
geërfd.
Op twee-en-twint'gjarigen
was 1 -
geboren
Bij der eersten blik, dien men in
de kamer wierp, zou men geneigd ge
weest zijl elk denkbeeld, dat zich in
deze schmele woning nog voorwerpen
van welde en smaak bevonden, te
laten vfen.
Maai neen, bij nader bezien ontdekte
men Ij het twijfelachtig licht, dat
door en raampje van twee voet in het
vieikst toegang kreeg en dat het
eenig in de bewuste kamer was, eene
klein schilderij, een tafereeltje uit de
gnsciedenis van Genoveva voorstellende.
No; een dito pronkstuk, dat het ver
koken van Jozef aan de Arabieren
vostelde, legde getuigens af van den
snak en den zin voor ’t schoone der
bf oners.
Wat
trof,
aakte
Jhot, dat
er kainer bevond zich de schoorsteen
kamer, waarin men door eene tweede-’11 vlak daarvoor eene pot- of kook
kachel, naar het uiterlijk te oordeelen
d' alleen eerwaardig door ouderdom.
Op den smallen schoorsteenrand
prijkten vier gekleurde borden, de
geschonden overblijfselen van een half
dozijn. Geschonden, zeg ik, want drie
er van waren gebarsten en nommer
vier miste een stuk, zoo ongeveer in
den vorm van een cirkelsector.
Eene vervelooze tafel, met
zwakke onderdanen, een spiegeltje, dat
vogel in de hand, dan tien in de lucht.»
Zeker arbeider hij was doodarm
redeneerde in de herberg altijd over
gelijkheid van bezit. „Ieder moet
evenveel bezitten; de rijken moeten
zooveel aan de armen afstaan
„dat de luilakken en opmakers al de
rijken en vlijtigen ook arm gemaakt
hebben," zei de timmermansknecht, die
voor z’n baas een karweitje bij den
kastelein te verrichten had.
praten,"
//jij verdient
NIEUWE TEXELSCHE COURANT
Advertentiën van winkeliers, waarvan
de plaatsing driemaal is opgegeven, worden
slechts tweemaal in rekening gebracht.
Dit blad verschijnt voorloopig éénmaal
per week.
Ingezonden stukken moeten steeds onderteekend
zijn en worden als advertentie geplaatst.
OMNIBUSDIENSTEN (plaatselijketijd)van Den Burg, Oudescmiu 's morg. 3.45 en 7, ’s midd 1 15 en 4 15 Van
J naar Den Burg bij aankomst der „Ada van Holland». Van Oosterend over De Waal Den Buur
/Ada ?andeHollaiid"S mldd’ 12'3°‘ Va” Oudesclllld in omnckeerde richting ’s midd. na aankomst der
Stoomboot „ADA VAN HOLLAND». Vertrekt dagelijks van Texel4.30 en 8.—'s mor»7., 2.15 en 5 15’s nam
Vertrek van Nieuwediep: 6.en 9.30 ’s morg., 4.en 6.15 ’s nam.
Stoombootdienst GE BB. ZUR MUHLEN. Vertrek van Nieuwediep 7 uur ’s morg. en 11 uur ’s avonds
Vertrek van Amsterdam 9.15 ’s morg. en 4.30 ’smidd. (Amsterdamsche tijd).
VERTREK DER TREINEV (Greenwichtijd). Van Helder: voorm. 5.28, 6.46, 8.46, nam. 12.34 3 16 7 29
Donderdags voorm. 9.40 loopt een markttrein tot Schagen. AANKOMST DER TREINENvoorm’ 828’
nam. 12 08, 5.22, 7.20, 9.58 en 11.43. Donderdags voorm. 7.23 komt een trein aan van Uitgeest- Vrijda»s
en Zaterdags nam. 3.54 een van Alkmaar, in aansluiting met den trein Amsterdam—Alkmaar. J
zegt de moeder„elk een cent is niet
te veel. Alzoo per dag eene onnoodige
uitgave van 2 maal 5 plus 6 en 3 is
19 cents, dat is per week f 1.33, in
een jaar 52 maal f 1.33 of f 69.16 en
in 10 jaar f 691.60.
Is ’t spreekwoord waar of niet,
menschen? Wilt ge ’t buiten die
zaken niet stellen, enfin, ge moet het zelf
weten, maar klaag dan niet, dat de
tijden zoo slecht zijn, klaag niet, dat
ge niet vooruit kunt komen. Erken
dan, dat ge niet wilt toenemen in
welvaartwant immers, die het doel
wil, moet ook de middelen aanwenden,
welke tot dat doel leiden.
Ik ben matig geweest in m’n bere
kening der onnoodige uitgaven. De
kleeren, die kinderen uit den werkenden
stand op dames en heeren doen ge
lijken, kosten te veel in betrekking tot
ub verdiensten Wt vyten in nnzp
uitgaven te veel naar mekaarwe
willen met de besten, de rijksten
gelijk-op doen.
Eene gekke manier van gelijkheid 1
Eene manier, die de beurs en de magen
leeg houdt.
//Tien jaar! Verbazend! welk een
i som te besparen.
te lang? Bedenk toch, dat
-.1 één dag is gebouwd,
weer een spreekwoord, waardig
denken. Langzaam aan
~k en de gedachte, een
den dorst te hebben, is
handvol lommerd-
De spaarbank
rente, en
op betere dagen, het
Ondertusschen
en ik
koopt twee borrels h 5
J vrouw 1
noodig
