No. 7. Woensdag- 22 Januari 1908. 2"e Jaargang. R. Kath. Mieiiws- en i&dvertentieblad voor Mooxrd-IEollax&d. EUILLETONi I Lectuur* chuldig Verschijnt Woensdag en Zaterdag. Ait' j oudste jongen met het ladelyk onder het ijs, de r nog half uitgewerkt en os liggen. Eenige Markers i zagen spartelen begaf en den den jonkman liggen. ij, waarna hij hun vertelde t een meisje nog in het jken zijn tot nu toe nog geredde werd' naar het aar door de politie van rzien en vervolgens naar d, vanwaar hij per tram srvoerd is. n. Zondagnacht kwam te Haarlem een zwaan, tegen de draad der elec- in wel met zoo'n vaart, dat *ak en de vlam van den weg sloeg, doch het dier nan, die daar dienst deed, genomen en in bewaring am de eigenaar, die in die rgen en vertelde, dat hij r dagen te voren had ge- sal en het beest zeker naar ïaar had terug gewild. ie olifant. Een der ircus van den heer Schu- ius-gebouw van den heer inen-Amstel thans onder- t Woensdagmorgen hard ehad. sig het hok van een der maken, toen de kolossus it een etevigen zet tegen 3p ziju schreeuwen werd 5 door kameraden ontzet, zoodanig gedrukt, dat hjj m de olifant hem Hos» liet. hoofd en borst verwond het slachtoffer naar het ihuis aan de Keizersgracht de doktoren zyn toestand De verwonde heet Jo- Is 27 jaar oud. ok door Prejjer altjjd goed ïoet in een aanval van reek» hebben uitgehaald- sdagavond te ongeveer 6 riek der firma G. Bogaers j van wollen Btoffen te eliDg spinnerij brand uit, i zich heen greep, dat een irbeiders met acbterlating jks zich door de vlucht -hts weinige minuten was in vuurzee, die de vlam op deed slaan en een over de stad deed ver- akte ONS BLAD; ABONNEMENTSPRIJS 50 cents per drie maanden franco aan huis. Te betalen in het begin van ieder kwartaal. Afzonderlijke nummers8 cent. Uitgave van de Naaml. Vennootschap „Ons Blad". BUREAUHoogstraat b/d. Langestraat te Alkmaar. Telefoon No. 266. ADVERTENTIËN: Van 1—5 regels 30 eent. Elke regel meer 6 Reclames per regel 15 img, heele |sn er bleef niets paar br-okstukken muur. antoren i en eenige kleine sgpaard, de se' hade. De oorzaak, t, te v vijten zijn aan de 0Ï -n paar jeugdige jrken ruim 130 arbeiders, ;je van den winter sommigen misschien wérïSioos zyn. uit Den Haag rs i zullen bij een bezoek yis getroffen zjjn door lyke ellende, dat een iteeds in eikaars van een ieder agen een bordje thriftGedenkt blinde vrouw», het hun buren jiehaven, waarin Op herhaald (linde open, jammerend: s dood ilitie gezonden arts con- nan overleden was door en aan behoorlijke ver lag in een bedstede, op beddegoed ontbrak, was )m het leven te rekken, ek de weinige meubelen een uitdrager voor vier e verder, dat het lijk lat de blinde viovrw een I. Te Allstedt tyj Halle treurig geval voorgedaan, in zijn daar twee meters, i, vermoord. En ,uu zijn moord nog twee jterfge zuster en de moeier van ren zjjn van aandoening astorven. j heeft aan een diif een «lock Holmes waardig, rts iets van zijn gereed- dader kon hy niet ont- hi) op bet idee erjens i paar kamers te htren t te oefenen, in dei ver lief zeker in de ideale re instrumenten te vifilen g zou slaan. Dat vernpe- spoedig verscheen man zich had uitgekle kleeren weg en deelè t mee, dat hy om id. Spoedig viel de die Zooals wij Zaterdag in de corres pondentie mededeelden, zullen wij/heden een overzicht geven van de belangrijke lezing, door den Z.Eerw. heer W. H. de Groot verleden week te Tuijenhorn over „Lectuur" gehouden. Geea onder werp, dat bij de hedendaagsjhe alge- maene leeslust meer de aandacit vraagt dan de lectuur, zoodat niet gnoeg kan kan worden gewezen op d/ gevaren, die de slechte lectuur medeböngt, maar aan den anderen kant ook h het licht mogen worden gesteld de gunstige in vloed en de heilzame werkng, die van de goede lectuur het onmiddellijk ge volg zijn. De Z.Eerw. spreker Vprdeelde zijne -^tof in twee deelen, waajran het eerste eene uitwijding behelsde iver het katho lieke leven, het tweede neer het onder werp „Lectuur" raakte, Lis hoofdthema werd vooropgezet: „Vees iu alles katholiek". "Waarin bestond Rtrus' ïflisdaad, toen hij, als een diensmaagd tot hem zeide: „Waart ook jij niet onder de navolgers van dien Ga,leer" den Christus loochende met de voorden: „Ik ken dien mensch niet?" ^ouden de woorden van dien Apostel devertolking geweest zijn vam^k^^qteg^^^^^y'hart opwèHem" -.'voor 't it- - die,. •,'-^a»z9n hy een voudige dienstmagd. Ziedaar de gesfjldónis van zoo vele katholieken Uit ezen 'tijd. Velen onder ons zijn er, die-niet rond voor hunne beginselen dur/n ujfc te komen. Zij verschuilen zie ach'fer schijuredenen. Om personen, >o ov^r hen gesteld zijn, om klandisie a zel,fs om hun eigen kinderen (terinste^ zooals zij zich hebben diet&ema&Lt) bekennen zij geen kleur. n, jzijt gij katholiek, kom dan vfea fij'ank uit voor uwe beginselen, is nieL beschroomd, maar handel als soldaat, die op de roep stem van 1 voryt zijn zwaard om gordt en gJid in, zijn kenteekenend uniform, sdt vq,-or de belangen en rechten v.- "zijn j Koning, voor zijn vaderland, >ed en, bloed veil .hebbend voor het rstenhuis. De dure plicht rust op i>r katholiek, volgens staat en stand at opgeslagen vizier te Ameriische roman nit het Duitscb, van OTTO HOECKER, 3) Slechvoeije voor voetje kwamen de twee nén aan het eind van de Btraat, waar hantoor van Had Whistier gelegen was. Ztegen zijn wil moest hij het zich laten ;evallen, dat zyn vriend nit vroe gere j de hand onder zijn arm gestoken had, iaast hem liep en, zich niet storende aan .chreeuwende menigte, hem zonder ophov aansprak. >(J' je werkelijk», zei hij eindelijk, dat fn scherpzinnigen jurist, verzinseltjes zou 'en vertellen, die ik niet bewijzen kan heb de bewyzen bij me, die zelfs jou fioovige Thomas, zoo al niet bekee- ien toch sterk overtuigen znllen en tot na<uderzoek aanzetten. Nad I De hand- tee'g van je neef, die hij voor den no gezet heeft,ie nog niet heelemaal dr-* hebt gjj je met dien wiepelturigen yin verbinding gesteld?» s je blief, met zoo voorbarig, Nad. rispelturige vlegel is om zoo te zeggen ien vriend mijner jeugd, al geef ik" ook dat ik geen reden heb, mij op de vriend- P te beroemen. Daarenboven is hy ook echtgenoot eener dame, die zich onder tooneelnaam Ethel Hastings met jou oofde, wier ware meisjesnaam echter fly Minkers is en die voor ongeveer tien Isfk-t strijden voor Christus en Zijn Kerk, vooral nu in onzen tijd men driest durft beweren, dat God en Kerk zich moeten richten naar de wereld. Waarin ligt de oorzaak van het niet ruiterlijk uitkomen in het openbaar leven voor zijn Roomsch zijn'? Deels in verblindheid des geestes, deels in de lafheid des harten. Wij, katholieken, moeten er een eer in stellen katholiek te zijn. Wat heeft onze Goddelijke Zaligmaker gezegd: „Wie niet mèt mij is, is tégen mij". Dus geen halfheid, geen lafheid, geen water en melk mag bestaan. Zij, die niet ridderlijk voor hun geloof durven uitkomen, beweren dat zij „verdraagzaam" zijn tegenover an dersdenkenden. Neen, willen wij katho liek zijn echt katholiek vreezen wij dan niet dien spotlach, noch het medelijdend schouderophalen over onze „domheid Door onze halfslachtige houding stijven wij liberalen, socialen, logemannen, ongeloovigen, door onze halfheid geven wij aan de vijanden der Kerk het spel gewonnen. Als wij hen maar laten begaan, als wij hen maar niet tegen werken, dan zijn liberalen, socialen enz. volkomen bevredigd, daar zij dan ten volle overtuigd zijn, dat zij reusachtige vorderingen maken. Laten wij ons spiegelen aan Frankrijk, het katholieke Frankrijk, de oudste dochter der Kerk. Ook daar was geen tegenwerking en de vijanden behaalden overwinning op overwinning. Dat is het, M. H. Als wij „slapen1 dan komen onze vijanden onkruid zaaien tusschen het goede zaad. En wat zijn dan de gevolgen? Steunen wij de katholieke pers, het bijzonder onderwijs enz., dan toonen wij ons katholiek zijn. Het kwaad echter „dulden" is het kwaad verspreiden. Maar, werpt men tegen: dat zal verbittering wekken en we moeten onze meerderen ontzien. O, hovrienden, wat beteekenen die verbittering en die personen, als de eer van God, de be langen der H. Kerk op 't spel staan? Nemen wij een voorbeeld aandeApos telen. Zij kenden geen gelaveer, ge bruikten geen consideraties, in weerwil van alle edicten. Zouden zij anders wel zoo ver gekomen zijn? Zij volgden het woord op van hun Meester en stoorden zich niet aan menschelijk opzicht. De tweede oorzaak, waarom men niet voor zijn katholieke beginselen durft uitkomen is zwakheid. Wanneer ge als jaren wegens ÜBtige diefstallen hier in het oude Gotham tot vier jaren gevangenisstraf veroordeeld werd... Ha, dat maakt je toch wat meer verlegen nietwaar, dat berooft de vereerde...» Doch hy kwam niet verder, want niet lettend op de hen omringende menigte, had Nad zich plotseling omgekeerd en den ande ren met ijzeren greep in de borst aangepakt. Een oogenblik scheen het, of de reusachtige man, door zijn toorn overmeesterd den veel zwakkeren metgezel met zijn stevige vnisten wilde verpletteren. De menschen die in de nabijheid der twee mannen waren, lazen reeds niet veel goeds in de vertrokken ge laatstrekken van den jongen advocaat en wilden blyven staan om af te wachten het geen volgen zou, toen Nad ondertusschen weer de koelbloedige rust -had terugverkre- gen, die hem altjjd eigen was. Terwijl zijn hand den andere losliet, sprak hy met groote zelfbeheersching, waarbij hy zelfs zijn stem wist te ver zachten •Ik geloof, Mr. Waldon, dat wij nu uit gesproken hebben. Ik deed u reeds te vee) eer aan, door u uwe verdachtmakingen te laten herhalen. Ik zou mij zelf verkleinen, zoo ik nog verder naar nieuwe, belachelijke beschuldigingen toeluisterde. Laat het u voor de laatste maal gezegd zyn, dat dat alles die vrouw niet aangaat, zoo heerlijk rein, zoo groot van ziel, dat alle laster en smaad te vergeefs tegen haar wordt uitgekraamd. Laat het u eindelijk ook nog gezegd zyn, dat er geen geheimen in het leven myner bruid bestaaD, welke ik niet kende wat gij tenminste geheimen wilt noemen en wat gij van een eerloos leven bazelt... Doch genoeg, mijnheer, meer dan genoeg I Ik heb katholiek kt het openbaar leven angst vallig zijt, bevreesd zijt er voor uit te komen, dat je van „het houtje" b8nt, dan versmaadt ge u zelf. Weet wol, alles wat ge voor de goede zaak doet, krijgt een grootsch karakter niet voor de menschen brengt ge offers, besteedt ge uw tijd., maar voor uwen Schepper, voor uwen Heer en Koning, voor God. Hoe is het als ge zelf persoonlijk wordt aangevallen P Ge spuwt vuur en vlam, ge zijt verontwaardigd! Welnu dan, hoe moet het zijn, als de vijand God en Zijne Bruid belaagt? Door uw vrees, uw schuchterheid haalt ge zelfs de verachting op uw hals van uw tegenpartij, van hen, die door uwe „flauwheid" voordeel hebben. Denk eens aan de geschiedenis van Heli, den hoogepriester. Hij meende 't goed, diende zelfs God. Hoe vreeselijk strafte God hem echter, omdat hij zijne zonen meer naar de oogen gezien had, dan God. In dezen tijd van ongeloof hebben wij niet alleen te .strijden tegen vleesch en bloed, maar ook tegen den vorst der duisternis, tegen' den duivel en zijn aanhang, tegen de lage strikken door onze vijanden gespannen. Katholieken, het wordt tijd dat we ontwaken. We moéten strijden voor de goede zaak. We moeten Roomsch zijn tot in merg en been en toch hoevele neutrale bladen worden gevoed door Roomsch geidDe Pers, de Ko ningin der Aarde, zij is moeilijk te bestrijden, daar de godsdienstlooze pers beschikt over 't kapitaal. Maar, mijne vrienden, denk eens aan David en Goliath, den zwakken David en den sterken reus Goliath. Deze werd over wonnen, daar David streed onder Gods banier. Het idee: wy willen, het moet er af als het geldt de katholieke zaak, dat moet voorstaan. Abonneeren wij ons op katholieke bladen, plaatsen wy hierin onze adver tenties, recommandeeren wij ze bij anderen, laten wij hierin onzen invloed gelden. De katholieke bladen leveren u niet, wat gij wenscht. Wel, dat is uw eigen schuld. Begin mep deze bladen te steunen, en zij zullen ook geven wat gij zoekt. Laten wij met den vurigen Petrus uit roepen, als God ons vraagt: Katholieken, bemint gij Mij meer dan dezen? „Ia, Heer, Gij weet, dat wij U liefhebben". u alleen nog allerdringendst te verzoeken, mij in 't vervolg niet meer te kennen, zoo een boos toeval onze wegen nogmaals mocht doen kruisen I •Dwaas, gek die ge zytl» kwam het van de bleeke lippen van den zoozeer gesmade, en toorn en ontroering streden in zijn ont stelde blikken. •Ik herhaal het, hier in mijn binnenzak draag ik zorgvuldig alle bewijsstukken. Ik geef gaarne toe, dat ik mij van Huntingtons bediende, maar al veracht men ook den ver rader, het verraad blijft er het zelfde om de schurk was in nood, toen gij hem alle verdere ondersteuning weigerdet. O, geloof me, ik heb zijne mededeelingen nauwkeurig onderzocht, ik bezit bewijzen waartegen niets valt in te brengen oorkonden, door de be voegde overheid afgegeven, tegen welker overtuigende bewijskracht zelfs de leugens uwer donna niets kunnen baten, en die jou die nu nog verblind bent, de oogen moeten openenziehier. Hij had een groot pakket brieven uit zijn brieventasch genomen en sloeg nu veel be- teekenend met de rechterhand daarop. Laat mij je naar je kantoor vergezellen, dan zal ik je daar al deze papieren stuk voor stuk vóórleggen. Ik zal er geen woord bijvoegen, onbevooroordeeld zult gij ze onder zoeken, en zoo ge dan nog niet overtuigd bent, wijs me dan als een hond de deur uit, en ik zal gaan, als een verrader onzer vriend schap, die uwe verachting verdient. In het andere geval echter, vriend, dien ik eteeds heb liefgehad, zult gij me dankbaar zijn voor hetgeen je nu nog hateiyk scbynt en dat ik toch slechts alléén om jou gedaan heb 1» Met een afwerend gebaar echter onder brak hem de andere. Wordt het droombeeld der heeren socialisten werkelijkheid, dan wordt het een wereldje van pais en vreê. Ziet naar Frankrijk. Het kruisbeeld wordt uit de scholen geweerd, Broeders en Zusters verdre ven, kerken ontheiligd enz. En waar de schuld? In onze dagen ontbreekt het aan mannen! Niet aan personen van het mannelijk geslacht, maar aan mannen van karakter. De mannen van studie en meer nog de mannen van zaken zijn vaak geen mannen des gebeds Diogenes zocht in een van de drukste straten der stad Athene op klaarlichten dag, gewapend met een lantaarn, een man. Zoo zeldzaam zijn zij. Lang niet allen zijn zij mannen, die lange haarden dragen en een zware stem hebben. Het aantal mannen, waarop het oude spreekwoord„Een man, een man, een woord, een woord", van toepassing is, is in dezen tijd zoo luttel. De Pers, wel te verstaan de slechte pers, moet bestreden worden. Is 't gesproken woord krachtighet geschreven woord draagt verder en daarom is het dan ook een dure, strenge plicht van ieder ouder om slechte cou ranten en boeken niet in huis toe te laten. Na eerst nog even aangestipt te hebben het optreden der Belgische Bis schoppen tegenover slechte tijdschriften, besprak Z.Eerw. nog eenige in deze streek verschijnende bladen. Weg, uw buis uit met die neutrale, ja zelfs vuile kranten. Niet wachten tot afloop van het kwartaal, maar terstond het abonne ment opgezegd. Geen uitstel Wij zullen aan dit heerlijke pleidooi voor de katholieke pers en goede lectuur niets meer toevoegen. Het spreekt luide voor zich zelf. Alleen hopen wij, dat de wensch van den eerwaarden spreker moge vervuld worden en alle katho lieken een katholiek blad in hun huis gezin zullen lezen Hongerkunstenaars. •1-Iet schijnt voor sommige menschen toch maar ondoenlijk over roomsche dingen juist te oordeelen en behoorlijk te spreken. Daarvan geeft de rubriek „Sprokke lingen" in de Alkmaarsche Courant van 18 Januari j.l. weer een sprekend bewijs. Daar wordt zonder meer de H. Lidwina •Mijnheer, ik wil uwe prulpapieren, die u bewijzen noemt, niet onderzoeken ant woordde hij ijskoud. •Er zijn geen bewijzen, die myn rostvast geloof aan de eer mijner verloofde kunnen doen wankelen. Al zou de heele wereld samenspannen en schuldbewijzen tegen Ethel Hastings opeen stapelen, dan zou ik toch reeds op één woord van hare lippen, èèn blik harer lieve oogen, haar alleen ge looven Zyn oogen schitterenden vol glans en zijn gestalte richtte zich trotsch op. Een korte, pynljjke kreet ontsnapte aan de lippen van' Ralph. •Dwaas, gek, die ge zyt, met je over spannen gevoel I» bracht hy er zenuwachtig uit. »Dwaas die gy zijt, dat ge je door een doortrapte comediante zóó laat verblinden, dat je tot oordeelen niet meer in staat bent I Het zou er slecht met je uitzien, zoo ik je nu alléén liet loopen... Neen, neen wys me nu niet zoo smadelyk af. Ook tegen je wil laat ik je niet als den eersten den besten onnoozelen bloed beetnemen en te gronde richten I Ge weet niet, wat je boven het hoofd hangt, zoo je deze bewyzen niet onder zoekt Nad, je staat voor den Rubicon I Wanneer je er over heen gaat, kun je niet meer terug Met alle geweld wilde hy den anderen de enveloppe met de papieren in de band stop pen deze echter Btiet zyn hand ruw terug eu meteen kwam als een bruisende golf eeD nieuwe menechenvloed juist op ben aan en schoof zich als wig tusschen hen in. In een oogwenk waren de mannen nu ver van elkaar gescheiden. Ralph hield zich aan een der groote lan taarnpalen vast, om niet door de menschen- van Schiedam verwezen naar de ry van „hongerkunstenaars" zooals men charle- tans gelijk Papus, dr. Tanner en anderen pleegt te noemen en haar wonderbaar vasten gedurende vele jaren tot eene „zonderlinge kunst" en een „ziekelijk vasten" verlaagd. Tegen dit smadelijk bejegenen van een onzer heiligen, wier trouw volgen van den lijdenden Christus, de bewon dering gaande maakte van hare tijd- genooten en die wij met vromen eerbied vereeren, teekenen wij protest aan. Wij kunnen onze verbazing niet verzwijgen over dit onoordeelkundig naast elkaar stellen van feiten, welke tot geheel andere orde van zaken behooren. Daar gaapt een afgrond tusschen het kermisterrein waar Papus en andere sluwe bedriegers, die zich als honger kunstenaar uitgeven, hun trucs vol voeren en bet veld der mystiek waar een hemeisch leven geleid wordt door de vrome Schiedamsche Maagd. Daar is een breed en diepgaand ver schil tusschen het schijnbaar vasten der hongerkunstenaars en Lidwina's historisch vaststaande wonderbaar vas ten gedurende vele jaren. Het een is een natuurlijk bedrog, het andere een uit die reeks van wondervolle bovennatuurlijke verschijnselen, welke de vervulling zijn van Christus' woord, dat wie in Hem zouden gelooven, tee kenen zouden doen gelijk Hij deed en nog grooter dan Hij deed- Dat is het groote verschil. En nu mag deze sprokkelaar verzeke ren, dat hij met schuchterheid na Papus andere feiten noemt uit vrees men die ook „voor kool" zou houden wij vragen of het niet wenschelijker ware, dat hij deze schuchterheid aan den dag legde vóór men zich op het terrein begeeft der christeiyke mystiek, waar mannen van gedegen wetenschap niet dan met omzichtigheid den voet zetten, of voor men zonder genoegzame kennis van zaken over roomsche dingen gaat spreken. Want zoo lichtvaardig en zoo ODcri- tisch bovendien als deze sprokkelaar het deed, is het kortweg ergerlijk. Nog één stap, en ook de geheiligde persoon van onzen Heiland wordt ge rangschikt onder de „hongerkunstenaars" en Diens veertig dagen vasten gerekend tot de zonderlinge kunsten. Was de sprokkelaar daarvoor mis schien nog te schuchter? Zoo ja, waarom? massa verder mee gesleurd te worden. Alle moeiten waren echter te vergeefs. Hy kon zich slechts oprichten en over de hoofden der menigte naar den anderen uitzien. Toevallig zag hij hem. Nad Whistler had juist een der ver openstaande glazen por talen van het kantoorgebouw bereikt. Uit de verte scheen zjjn gelaat als veranderd, stra lende vreugde lag er op uitgedrukt toen hy zyn hoed afnam om te groeten, en daarop scheen hy iemand te wenken en te roepen in de vlucht meende Ralph ook een voor naam gekleede, hooge vrouwengestalte niet ver van Nad te zien aankomen doch op nieuw stroomde de menschenmassa samen en Ralph kon niets meer zien. Waldon lachte schamper en zyne trekken werden ernstig. Toen mengde hy zich onder de woelige menigte. Onder het veelstemmige rumoer mengden zich de echelle kreten der jeugdige kranten- verkoopers, die met groote keel hun aller nieuwste extra nummer» uitbrulden altyd in levensgevaar, door nu eeus onder de lijven der langzaam voortstappende paarden door te kruipen, dan weer achter op de volge propte omnibussen te springen, zoo hangend tusschen leven en dood, steeds gevaar loo pend, door een ruk of een stoot op de straat geslingerd en onder de raderen van de dichtst bijzynde omnibns verpletterd te worden en dat alles om een paar centen te verdienen I (Wordt vervolgd.) i

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1908 | | pagina 1