raan,
aliën.
J,
ogisten,
ie
tweede blad.
he
Effecten,
ernaar,
Kiekjes op reis,
traat 73,
a f 1.25.
latjes flacon 30 ets.
'rij van
3, Alkmaar.
.n.
Insteeg,
o's.
of per postwissel,
et).
Zaterdag 12 September 1908.
kalender
voor de dagen der week.
13 SEPTEMBER.
Mijn eerste detectievenwerk,
If
ideringen.
4.
N, Dijk, Alkmaar.
VER, Kassier.
y, verlangt ge-
e Kamer, het
it.
.190
o.
BLAD.
13 Sept. Zondag. Naamfeest der H. Maagd
Maria. EvangelieNiemand
kan twee heeren dienen.
Matth. VI: 24-33.
14 MaandagH. Kruisverheffing.
15 DinsdagOctaafdag van O. L. Vrouw
Geboorte.
16 Woensdag. Quatertemper. H. Cornelia.
17 Donderdag. Indrukking der wonden
van den H. Franciscus.
18 Vrijdag. Quatertemper. H. Jozef van
Cupertino.
19 Zaterdag. Quatertemper. H.H. Janu
arius en' Gezellen.
Veertiende Zondag na Pinksteren.
Tweede Zondag der Maand.
Les uit den brief van den H. apostel
Paulus aan de Galaten; V, 16-24.
Broeders! Wandelt naar den geest, en
gij zult de begeerten des vleesches niet
volbrengen. Want het vleesch begeert
tegen den geest, en de geest tegen het
vleeschdeze toch wederstreven elkander,
zoodat gij niet doen kunt al wat gij
wilt. Doch indien gij door den Geest
geleid wordt, zijt gij niet onder de wet.
Bekend na zijn de werken des vleesehes,
welke zijn: ontucht, onreinheid, oneer
baarheid, wellust, afgodendienst, toove-
rijen, vijandschappen, twist, afgunst,
toorn, gekijf, tweedracht, scheuringen,
nijd, moord, dronkenschap, brasserjj en
dergelijke; ten aanzien waarvan ik u
vooraf zeg, gelijk ik het u vooraf gezegd
heb, dat zij, die zulke dingen doen, het
Rijk Gods niet zullen verwerven. Maar
de vrucht des Geestes is liefde, blijdechap,
vrede, geduld, goedertierenheid, goed
heid, lankmoedigheid, zachtzinnigheid,
trouw, bescheidenheid, ingetogenheid,
kuischheid. Tegen de zoodanigen is de
wet niet. Zjj nu, die Christus toebehooren,
hebben hun vleesch met ondeugden en
begeerljjkheden gekruisigd.
Evangelie volgens den H. Mattheiis;
VI, 24-83.
Te dien tjjde sprak tot zijne leerlingen
niemand kan twee heeren dienen; im
mers zal hij of den eenen haten en den
anderen liefhebben, of den eenen ge
trouw blijven en den anderen veronacht
zamen. Gij kunt niet God dienen en den
Mammon. Daarom zeg Ikweest niet
angstig bezorgd voor uw leven, wat gij
eten zult, noch voor uw lichaam, waar
mee gij u zult kleeden Is het leven
niet meer dan het voedsel, en het lichaam
niet meer dan de kleeding Aanschouwt
de vogelen des hemels, dat zij niet zaaien
noch maaien nooh in schuren verzamelen
en uw hemelsche Vader voedt ze. Zijt
gij niet veel voortreffelijker dan zjj En
wie van u kan, met peinzen, aan zijne
lengte ééne el toevoegen? Én wat zjjt
gij voor kleeding bezorgd? Beschouwt
de leliën des velds, hoe zjj groeienzjj
arbeiden en spinnen niet; echter zeg
Ik n, dat zelfs Salomon in al zjjne
heerljjkheid niet gekleed was gelijk eene
derzelven. Indien nu God het gewas des
velds, dat heden is en morgen in den
oven geworpen wordt, aldus kleedt, hoe
veel meer u, kleingeloovigenWeest
dan niet beangstigd, zeggendewat
zullen wjj eten, of wat zullen wjj drinken,
of waarmede zullen wjj ons kleeden?
"Want om dit alles bekommeren zich de
heidenen; want uw Vader weet dat gjj
dit alles noodig hebt. Zoekt dan eerst
het Rjjk Gods en zjjne gerechtigheid, en
dit alles zal u toegeworpen worden.
genomen tijdens de Lourdes bedevaart van 5
tot 13 Augustus.
3) XV.
Belleville. Schelkleurig geschilderde naam.
Een der meest beruchte fare bourgs van
Parijs. Schuw zien wij daar die plek. Starre
blikken overal. Niets dat de harde lijnen in
de groffe gezichten verzoet. Stugge plooien
rond stroeve monden. Met feilen schok blij
ven we op eens stil voor een der gruwe
lijkste tafereelen uit de Parijsche Commune.
Meer dan vijftig priesters werden hier ge
vangen gehouden, gefusilleerd, hun lijken
weggeschopt. Och, als ik nu weer eens staar,
droef zuchtend, naar die donkere plek... En
toch heeft Onze Lieve Vrouw van Lourdes
haar mild zacht oog dóór op een dier meest
onterfden geslagen.
Ruc Saint Gervais woont de werkmans
familie Benoit. Vader is door slavend wer
ken verruwd, moeder onverschillig van alle
godsdienst vervreemdde kinderen van
de twaalf zijn vijf dochters overgebleven
konden evenmin aan de epidemie van het
ruwst materialisme ontsnappen. Van het
doen der eerste H. Communie is geen sprake.
Vier zijn niet eens gedoopt. De twee ondsten
zijn enkel burgerlijk getrouwd. Juliette
want over haar gaat 't is door een nood
lottig ongeva', dat haar kort na de geboorte
overkwam, dit is nu ruim zeventien geleden,
blind. Stuurt het kind, zeide men in dien
tijd, maar niet naar school; lezen of schrijven
leert het toch niet.
Daar is een dame, die zich over de blinde
arme Juliette ontfermt. Deze leert haar de
katechismus, weet haar vader te bewegen,
dat bij het meisje laat doopen. Op 24 Juli
'98 gedoopt, doet Juliette vier dagen later
op viertien jarigen leeftijd haar eerste H.
Communie.
Op 20 Augustas 1900 met de nationale
bedevaart treffen we haar te Lcurdes. Daar
vindt ze in de piscine den 23en volkomen
genezing. En sinds dien is in de werkmans
huurt Belleville in haar naaste omgeving en
met groot succes want haar zusters zijn
allen gedoopt, aangenomende twee oudsten
ijjn voor de kerk getrouwdvader en moeder
gaan trouw naar de H, Mis Juliette
ijverig werkzaam voor de eere der Lieve
Vrouwe van de Grot.
Onze Lieve Vrouw van Lourdes zal ook
in het donkerste plekje van onze ziel haar
mild-zacht oog willen slaan» zoo dachten
we stllpeinzend gedurende de trage nacht
uren, op onze heenreis naar de Grot.
V.
Bordeaux is weer nit geweest en heeft
ons dit jaar op onze heenreis naar Lourdes,
om de maag op kracht te houden, een leger
dejeunerpakjes meegegeven. Gelukkig, het
aantal afnemers was ook legio. Zoo bleef
het evenwicht op de wereldmarkt gehand
haafd. Waren de toevoer en afname over
heel de wereld even zoo overvloedig en
standvastig, dan zon men spoedig genoeg tot
een dragelijken modns vivendi komen.
Een aardig ding, hé, zoo'n pakje.
Vernuftig bedacht en in mekaar geprutst,
met papieren omkleeding en touwen handvat,
lijkt het een gesloten wereldje vol dichte,
dikke raadsels, een Fandoradoos.
Eerst vindt men het eenvoudig, men ziet
er nog niets bijzonders aan: een klein, on-
beteekenend pakje. Misschien jeremieert de
een of ander, die het droeg, dat het niet
de moeite loont het open te maken. Moet
men zich daar warm voor loopen? Geïnte
resseerd, weetgierig, gaat een het toch open
doen. Eerst lukt het niet, nog eens tiekken,
nog eens schuiven, op eens gaat het open.
Een gecompliceerd stelsel vol rammelende
eet apparaten.
Voorop treedt de gebraden poot van een
kip, of, de poot van een gebraden kip. Hoe
moet ik dat zeggen Vier honderd acht en
dertig gebraden pelgrims o neen, vier
honderd acht en dertig pelgrims maken vier
honderd acht en dertig gebraden kippen-
pooten. Dus onze pelgrimstrein voerde twee
honderd negentien kippen mee, waarvan één
kip met drie gebraden pooten voor mijnheer
overcompleet. De geduldige lezer zal wel
zelf de volgende sommen willen herleiden.
We kregen ieder nog een geduchte plak
ham, daarenboven ieder een flink stuk kalfs-
vleesch.
Hoeveel kalvereD, hoeveel varkens voerde
dns onze trein mee? Voor elk nog twee
broodjes, een stnk kaas en heerlijke fruit.
Maken te zamen een brooddepöt, een fruit
winkel en een Alkmaarsche kaasmarkt.
Ieder zocht nu goede, rustige aanpassing
aan zijn moeieljjke taak om de kennismaking
van dien kostbaren inhond met zijn maag
in te leiden. De uitslag komt in hooge mate
onverwacht. Het betoogklimmende woord
•En voiture» is gesproken. Een bindend
besluit wordt genomen. En de heele sleep
van zeven en zeventig coupés is door een
tooverslag ééne Nederlandsche eetorganisatie
geworden. De trein gilt er van, en vliegt weg.
III. CSlot
Zoo is het dan werkelijk waar I» kermde
mijn broer, toen ik mijn verhaal had geëin
digd. >Een mijner parochianen een moorde
naarl Ik kan het nog altijd niet gelooven...
Misschien vergist gjj u nog
•De mogelijkheid blijft altijd bestaan, want
dwalen is menscheljjk. Maar morgen vroeg
zullen wjj den moordenaar in handen heb
ben. Ik zet echter voorop, dat mijn hevelen in
alle opzichten ten strengste worden opgevolgd.»
Ik zette mjjn broer heel mijn plan niteen
en na eenig. nadenken keurde hij het vol
komen goed. Om geen koetsier noodig te
hebben, spanden wjj zelf de paarden in en
reden naar de stad, waar ik de justitie van
mjjn bevindingen op de hoogte bracht. Men
gaf ons een veldwachter mee om eventueel
ons ter zij te staan. Om geen opzien te
baren had hjj zich in burgerkleeren gestoken.
Onmiddellijk daarop aanvaardden wjj de
terugreis.
Het was reeds donker, want het liep
tegen 9 uur, toen wij zoo voorzichtig en
bedekt mogelijk naar de kerk slopen. Dit
was des te gemakkelijker wijl een geheime
gang van de proostdij naar de kerk leidde.
Achter het altaar liet ik mijn electrische
lantaarn stralen. Ik kon dat onbekommerd
doen, wijl van daaruit geen lichtschijnsel
naar buiten kon worden gezien.
Een nauwkeurig onderzoek overtuigde mij,
dat zich nog alles in ongewijzigden toestand
bevond. Daarop lichtten wjj den ingang naar
r""
den grafkelder open en Bloten hem weer
behoedzaam dicht, toen wij ons onder den
grond bevonden. Terloops zjj nog verme.d,
dat de veldwachter en ik onze revolvers bij
ons hadden gestoken.
Een donkere hoek bord ous genoegzaam
gelegenheid om den moordenaar gade te
slaan, ingeval hjj kwam.
In geval hjj kwam I
Wel was ik rotsvast overtuigd van de
schuld van Rokkel, maar zou hjj vannacht
in onze handen vallen Dat was de eenige
twijfel, die mij bezielde.
Het is hetzelfde, dacht iklukte het
vannacht niet, dan waren wij gedwongen
om meer nachten door te brengen in dit
allee behalve aanlokkelijk verblijf, waarin
zich daarenboven nog het lijk bevond van
een pas vermoorde. Maar lang kon het niet
duren, want de moordenaar wilde immers
van hier weg. Daarenboven scheen mij deze
vreeselyke nachtwacht de eenige mogelijkheid
om den dader zóó te overrompelen, dat hij
onmiddellijk een bekentenis aflegde.
Twee uren liepen voorby. Een huivering
wekkende stilte omgaf ons de stilte van
het graf. En die maakte nog meer indruk,
omdat ook wij het stilzwijgen moesten be
waren. Mjjn metgezellen voelden zich blijk
baar heelemaal niet thuis in het gezelschap
der vele dooden, die hier hun laatsten slaap
sliepen Ook mijn voorstel, om hun het lijk
van Klos te toonen, sloegen zjj af.
»Ik kom geen tweede nacht meer hier
beneden,» fluisterde mijn broer, »ik heb er
al spijt van, dat ik meegekomen ben... En
wie weet of het geen vergeefsche moeite is.»
•Doelloos is het in geen geval,» ant
woordde ik, even zacht sprekend, »als het
vandaag niet lukt, dan lukt het morgen.»
Eensklaps spitste ik mijn ooren ik had
een licht geruisch gehoord, dat van den kant
van den ingang kwam. Oogenblikkelijk doofde
ik de electrische lantaarn. Wij hielden den
adem in en luisterden aandachtig. Op eens
zagen wij een lichtschijnsel en de ingang tot
den grafkelder werd geopend. Daar verscheen
ik kon een zekere bevrediging in dit ont
zettend oogenblik toch niet onderdrukken
de koetsier Rokkel de moordenaar 1
Maar wat zag de man er nit! Hjj moest
wel alle kwellingen van een verdoemde
doorstaan, want zijn gelaat was doodsbleek
en zijn trekken verriedden een ontzettenden
angst. Ongetwijfeld boette hij in deze oogen-
blikken een groot gedeelte van zijn ver
schrikkelijke zware schuld.
Ik had wel eens willon lezen in zijn hart I
Welke schrikwekkende minuten moesten dit
voor hem zijn, thanB te middernacht van
aangezicht lot aangezicht met zijn slachtoffer
op deze plaats. Want bij trad inderdaad op
de zerk toe, die twee dooden bevatte. Hij
knielde neer, schoot het deksel aan 't voeten
einde een weinig ter zij en greep snel in
de diepte. Thans tiad ik vooruit.
•Rokkel, gij zjjt de mijne...»
Meer kon ik niet uitbrengen, en ik zal
nooit het tooneel vergeten, dat nu volgde.
De moordenaar sprong op, toen hij mijn
stem hoorde en strekte afwerend de handen
naar mij uit, terwijl de oogen uit hun kassen
puilden. Blijkbaar wilde hjj iets zeggen, maar
uit zijn mond kwam slechts een toonluis
geluid. Dan stortte hjj als van den bliksem
getroffen ter aarde.
Vlug sprongen wij alle drie op hem toe
en mijn broeder boog zich over zijn gezicht.
Plotseling deinsde hjj ontsteld achteruit.
•Mjjn God, mijn God,» stamelde hjj sid
derend, »hoe zwaar straft Uw rechtvaardige
hand toch vaak de zonden der wereld,» en
zich tot ons wendend Bprak hjj«Vermoeit
u niet, de man is dood, God zelf heeft recht
aan hem gedaan. Moge Hij hem genadig
zijn 1»
Ik onderzocht den koetsier nu nauwkeu
riger. Inderdaad het leven had hem begeven
op het oogenblik, dat hij zich de vrucht
zijner misdaad wilde toeëigeneneen be
roerte had hem getroffen. Waarschijnlijk
had hij geloofd, dat een geestenhand zijn
misdaad wilde beletten en had de vrees
hem gedood.
Nog in dezelfde nacht werd de justitie
met het gebeurde in kennis gesteld, die
verder onmiddellijk alle noodige maatregelen
nam. Het gestolen geld bevond zich in de
zerk, die den ouden Klos een korten tijd
tot rustplaats had gediend en het werd
natuurlijk aan zijn erfgenamen overhandigd.
Wekenlang nog vormde de moord met
zijn vreeseljjke bijkomende omstandigheden
het onderwerp van alle gesprekken in heel
de omgeving en alom bewonderde men
hoewel er mjj weinig aan gelegen lag
mijn criminalistische bekwaamheid, waaraan
het te danken was, dat de geheimzinnige
moord in zoo korten tijd tot klaarheid werd
gebracht.
Ge zult misschien wel hebben opgemerkt,
dat die twee mannen elkaar niet kunnan
zien; als Bultitude in de rookkamer komt
gaat White onmiddellijk heenen White
rijdt liever niet rooken, dan een compartiment
te deelen met Bnltitude.
Deze vervreemding dagteekent van hunne
eerste ontmoeting, toen White namelijk in
de buurt was komen wonen.
't Is eene zonderlinge geschiedenis,
't Was in het laatst van November, toen
deze buitenwijk in onrust gebracht werd
door eene reeks stoute diefstallen. De daarbij
gevolgde methode was oud, maar zeer doel
treffend. Men liep 's avonds langs een van
onze rustige wegen, als plotseling een man
tegen u aanliep met een bons. Hij maakte
haastig zjjne verontschuldiging en verdween
in de duisternis, waarna men tot de ont
dekking kwam, dat horloge en ketting ver
dwenen waren.
Niet minder dan elf van onze voornaamste
ingezetenen werden slachtoffer van dezen truc
in den loop van eene maand en de veront
waardiging was algemeen over de laksheid
van de politie, die er niet in geslaagd was,
een enkelen dier dieven te pakken.
Natuurlijk vormden die diefstallen den
hoofdschotel van ons gesprek.
't Was op den avond van het diner bjj
Morton.
Bnltitude, een der genoodigden, begaf zich
naar het huis van zjjnen vriend. Ver had hjj
niet te gaan; maar Varna Road is slecht
verlicht en er hing een dikke mist.
Plotseling zag Bultidude (volgens zijn eigen
verhaal) uit den mist een man als razend
op hem toeschieten. Ze botsten tegen elkaar
en de vreemdeling kon enkel op de been
blijven door zich vast te houden aan Bulti-
tude's overjas.
't Geheurne in een oogenblikde man
stamelde een verontschuldiging en verdween
weer in de duisternis.
Bnltitude raapte scheldend zjjn hoed op,
die was gevallen en begon zijn jas vast te
knoopen, die losgeraakt was by den schok.
Plotseling dacht hij aan de jongste dief
stallen; hjj tastte naar zjjn vestzak... hor
loge en ketting waren verdwenen 1
Zonder eene seconde te aarzelen keerde
hij om en draafde in de richting, waar de
vreemde was verdwenen.
Nu is Bultitude tamelijk zwaarlijvig en niet
in conditie om te harddravenbuitendien
was de mist zoo dik mogeljjk en de kans
om den dief in te halen niet al te groot.
Toch rende Bultitude voort, roepende
Houdt den dief 1 hoewel er geen levende
ziel te ontdekken was, die hem kon hooren.
Juist toen hij de wanhopige jacht wilde
opgeven, trok de mist een beetje op, en
onder don naasten lantaarnpaal ontdekte hij
den man, die bezig was, een horloge te bezien,
dat hij juist uit zijn zak had gehaald.
Snel als de gedachte pakte Bultitude den
schelm in zijn nek, schudde hem, dat hij
kraakte, zwaaide zijn stok en riep ademloos
Geef mjj dat horloge... of ik sla u
neer I
De vreemde, blijkbaar verrast, protesteerde
met een air van beleedigde onschuld en
wilde zich losrukkenvolgens Bultitude had
eene hevige worsteling plaats, die hier mee
eindigde, dat de man gewillig horloge en
ketting overgaf, die werden neergelegd in
Bultitude's zak.
Dan gebeurde er iets vreemds.
Bultitude schudde hem nog eens flink, eer
hij hem liet gaan, toen de makke, kleine
vreemdeling begon te roepen
Helpmoord 1 politie 1
Dezo brntaliteit maakte Bultitude een
oogenblik sprakeloos. Doch zich herstellend,
riep hjj
O, als ge politie wilt, zult gjj ze hebben I
En den man nog stevig vasthoudend,
brulde hij
Help I moord politie 1
Gewoonlijk is die kreet voldoende om,
zoo al geen agent, dan toch een volksver
zameling te krjjgen, doch op dien avond
scheen er geen enkele slachtersjongen op de
vlakte te zijn.
Wonder boven wonder verscheen echter
een agent, onze trouwe waker Jones.
Wel, mynheer Bultitude, wat is er aan
de hand
Jones, ik geef dezen man aan n over.
Hy rende tegen mij aan in Yarne Road
kaapte mijn horloge en ketting, en ik heb
hem juist bijtyds gesnapt, om beide terug
te krjjgen.
Neen maar, dat is eene schoone his
torie I riep zyn belager verontwaardigd.
Agent 't is andersom. Ik liep tegen dien
mijnheer aan in den mist I maar hij heeft
my achtervolgd en beleedigd en mij onder
bedreigingen mijn horloge afgenomen I
Kom, kom, zei Jones, geen praatjes 1
Mynheer Bultitude ken ik al een jaar of
twaalf. Die zou stelen Vertel dat praatje
morgen maar aan den rechter. Ge zyt zeker
de heer dien wij al drie weken zoeken.
Kom maar eens mee, manneke...
Mijnheer Bultitude, ge znlt zeker morgen
vroeg om tien ure wel aan het bureel komen,
om getuigenis te geven
En Jones nam zijn gevangene mee.
Mijnheer Bultitude had aan het diner,
waar ik ook was, succes met het vertellen
van zijn avontuur. Het komt niet eiken dag
voor, dat een eerzaam burger gelegenheid
heeft, als held te poseeren. Telkens herhaald
en gecommenteerd, nam de historie de af
metingen aan van een geweldig gevecht met
straatroovers, waarin Bnltitude wonderen van
dapperheid had verricht. Wij waren allen
trotscb, aan tafel te zitten met een man, die
de buurt had verlost van eene verschrikking.
Er werd een toost op hem ingesteld en
't was een ware ovatie.
Bultitude moest voor den twintigsten keer
de geschiedenis vertellen, nn opgesierd met
allerlei bijzonderheden, en als stomme ge
tuige haalde hy het >corpus delicti», het
horloge uit zijnen zak.
Doch nn betrok zyn gezicht. Met stomme
verbazing staarde hy eerst op de wyzerplaat,
dan op de achterzijde van de kast.
Hé, riep hy nit, dat is mijn horloge
niet... en de ketting ook niet IDrommels,
dat is een handig stukje. Snapt u 't, heeren
Hy draagt dit nietswaardig ding by zich
voor het geval zyn slachtoffer sterk genoeg
is hem te pakken. Dan geeft hij deze goed-
koope vod en maakt dat hy er van door
komt met den buit. Ik was half en half
van zin den schooier te laten loopen, toen
hy het horloge overgafnu ben ik biy, dat
ik het niet gedaan heb. Gelnkkig, dat hy
en myn horloge allebei veilig in handen
van de politie zyn.
Wij stonden allen verbaasd over de slim
heid van den dief en niet minder over de
schranderheid van Bnltitude, die het geval
aanstonds doorzag. Het was zoo klaar als een
klontje als Jones niet by toeval ten tooneele
was verschenen, zou de dief er van door
gegaan zijn met Bnltitnde's nurwerk.
Het vreemde horloge ging rond en 't al-
gemeene oordeel luidde, dat het toch beter
van kwaliteit was dan men zon hebben
verwacht.
Grooter werd de verbazing toen een der
gasten het horloge opende. Binnen in de
kast stond gegraveerd: >Albert White»,
't Scheen een kostbaar ding.
Doch, er werd niet meer over gesproken
het onderwerp was nu uitgeput en het werd
tyd om naar huis te gaan.
't Is plezierig een held te zijn voor de
vrienden. Maar geen zegepraal is zoo groot
als die van zich een held te toonen voor
eigen hniseiyke omgeving. Het diner was
een triomf, maar 't was niets, vergeleken bij
het effect, dat de gebeurtenissen van dien
avond veroorzaakten in Bultitude's huis.
Een profeet is gemeenlyk niet geëerd in
zijn eigen land en ik kan mij 's mans op
gewondenheid en biyde verwachting voor
stellen, toen hij huiswaarts keerde met een
verhaal, dat verbazing en bewondering moest
opwekken en zelfs van hen, die hem het
best kenden.
Ik ben er natuurlyk geen getuige van
geweestmaar de voornaamste byzonderheden
heb ik later vernomen uit Bultitnde's eigen
mond. Het overige kan ik my gemakkelyk
voorstellen.
Zeg, lieve, zei Bultitude, terwijl hy
zijn laarzen uitschopte en zijne voeten in de
pantoffels stak ge behoeft u dezen nacht
niet ongerust te maken. De horlogedief zit
veilig achter slot. Ik pakte hem.
Wat? riep mevrouw Bultitude, die
slaperig was geworden, wachtend op de komst
van haar gemaal.
Nu werd zy wakker.
Ja, zeide Bultitude deftig er be
hoorde enkel wat slimheid en beslistheid toe,
Hy had dezen avond den verkeerde voor.
Hy bonsde tegen my aan in Varna Road
op zijne bekende manier. Hij wilde zijn
verontschuldiging maken, maar ik voelde
dat hij naar myn horloge greep en raadde
onmiddellijk wat hij vóór had. Ik pakte den
kerel by zynen kraag en dwong hem, mijn
horloge terug te geven. Hij probeerde van
mij af te komen, door mij een armzalig
ding als plaatsvervanger in de handen te
stoppenmaar ik gaf hem over aan den
agent Jones. Hij en myn horloge zyn nu
veilig op het politiebureel.
Maar man, zeide mevrouw Bultitude
ik begrijp u niet. Hoe kon hy nw horloge
stelen Ge vergat ze in uwen zak te steken,
toen gij u herkleeddet. Ik heb ze gevonden
op tafel in de slaapkamer hier is ze I
Ik weet niet, wien ik het meest moet
beklagen, Bultitude of zyn ongelukkig slacht
offer. De rol van held te vervullen gedurende
vier uren van glorie en dan te bekennen
dat men zich leelijk vergist heeft, is niet
plezierig. En 't geval werd er niet vroolijker
op, toen hy naar het politiebureel ging. De
heeren politiebeambten, die eenmaal 't denk
beeld hadden opgevat, dat ze hun man
gepakt hadden, waren niet zoo licht te brengen
tot een ander gezichtspunt.
Bultitude probeerde het eerst luchtigjes te
behandelen. Hij begon tegen den inspecteur
Hm! er is... er is eene kleine ver
gissing gebeurd, mijnheer. Ik ben wat haastig
geweest met dien man aan n over te leveren.
Laat u hem maar kalmpjes weer gaan en
zeg hem dat wij ons vergist hebben. Ik
trek mijne klacht in.
Dat kunt ge niet doen, mijnheer. Ik
weet, dat ge een goed hart hebt en niet
gaarne in zoo'n zaak gemoeid wordt. Maar
die snuiter heeft ons te veel last gegeven
om hem zoo maar te laten schieten, nu wy
hem eenmaal te pakken hebben. Ge moet
morgen tegen hem getuigen.
Maar dat doe ik nietriep Bultitude,
die een plotseling visioen kreeg van eene
volle rechtszaal, waar hij 't geval moest
vertellen. Ik verzeker n, dat het eene
vergissing is. Mijn horloge lag thuis...
De inspecteur begreep er niets van. En
dus moest hy voor den een-en twintigsten
keer dien avond zijne geschiedenis vertellen
thans in een geheel nieuwe lezing.
Een breede grijns op des inspecteurs ge
laat bewees, dat hij langzamerhand begon
te begrypen.
Maar, zeide hy, toen Bultitude het nu
tot eene grap gedaalde heldenfeit bad be
ëindigd hoe komt ge dan aan dat andere
horloge
Ja, ziet ge, die nam ik hem af, omdat
ik meende, dat hij ze my ontstolen had.
Dus, er is toch diefstal gepleegd, zeide
de inspecteur.
Wat? vroeg Bultitude angstig.
Gij hebt u zelf in eene onaangename
positie gebracht, vrees ik. Een vreedzaam
burger rept zich over de straat, om ergens te
komen waar hy wezen moet, en caramboleert
ongelukkigerwijze met u in den mist.
Gy met uw hoofd vol van de herhaalde
diefstallen, verbeeldt n maar dadelyk, dat n
beroofd zijt, omdat uw vestzakje leeg is. Ge
valt dien weerloozen heer aan, terwyl hy op
zijn eigen horloge kykt by het licht van
een lantaarn, en door dreigementen dwingt
n hem zijn wettig eigendom af te staan.
Hy heeft natuurlijk ook gehoord van de
horlogedieven en u brengt hem in het geloof,
dat hy in handen gevallen is van de boeven,
die wy al lang op de hielen zitten. Gy
i' I
h
'l|
