R. Kath. Nieuws- en Advertentieblad voor Noord-Holland. No. 99. Woensdag1 9 December 1908. FEOILLETON. Verschijnt Woensdag en Zaterdag. Amsterdamsche Brieven. De zestiende Mei. Buitenland. Binnenland. 2a' Jaarg-ang- ONS BLAD. ABONNEMENTSPRU S SO cents per drie maanden franco aan hnis. Te betalen in het begin Tan ieder kwartaal. Afzonderlijke nnmmers 3 Uitgave van de Naaml. Vennootschap „Ons Blad". BUREAUHoogstraat b/d. Langestraat te Alkmaar. Telefoon No. 266. ADVERTENTIËNt Van 15 regels 80 eentj Elke regel meer6 Reclames per regel15 Kleine advertenties van 130 woorden, bij vooruitbet. 25 Zij, die zich met ingang van 1 Jannari op „ONS BLAD" abonneeren, ontvangen de tot dien datum verschijnende nnmmers gratis. De Administratie. IX. Een feëerieke aanblik, onze winkel straten, badend in een zee van electrisch licht, met pracht van etalage's de duizenden kooplustigen, uur aan uur voortschuifelend en dringend. Zoo'n St. Nicolaastijd geeft de stad een geheel ander aanzien. Behalve de vele kooplustigen, mis schien nog meer kijkgragen, die zich met kijken, bewonderen en verlangen moeten tevreden stellen. Schrille con trasten: pracht van equipages voor de winkelpaleizen stilhoudend, soms uren wachtend eer de dames haar inkoopen gedaan hebben, daarnaast de armoedige kindertjes uit den „Duivelshoek" (een dicht bewoonde volksbuurt, vlak naast een onzer grootste winkelstraten) uren gapend voor de hel verlichte vitrines, met groote verlang-oogen, turend naar die voor hen onbereikbare schatten. Gelukkig moet erkend, dat tal van ver- eenigingen zich met succes belasten met het verschaffen van een gelukkigen St. Nicolaasavond aan de minderbedeel den. Wie geeft ook niet gaarne iets voor die armen, terwijl men toch heele bedragen uitgeeft, onderling, op den keper beschouwd vaak waardeloos en geesteloos. "Vooral in deze maanden, nu van alle kanten de kreten van honger en armoede weer luider worden, nude quaestie der werkloosheid met hare schrikbeelden weer dreigend te voor schijn komt. Op initiatief van onzen sympathieken Burgemeester is weer een Werkloos heid-Comité gevormd, dat zich voorstelt vooral door werkverschaffing de werk loosheid en hare gevolgen zooveel mogelijk tegen te gaan. Voorzeker de meest practische oplossing Maar ook hiervoor zullen groote sommen gelds noodig zijn. De meeste arbeid zal niet, zeker niet direct, rendabel zijn. Maar toch is dit een betere weg dan het gewone verleenen van onderstand. Nog daargelaten, dat het voor ieder, indivi dueel, beter is te werken dan dagen nietsdoend rond te slenteren, is zeker ook het idóe der ondersteuning door Historische Soman nit het Duitscb, van HERMAN HIRSOHFELD, bewerkt voor *0N8 BLAD'. 21) •En het zal ook wel voor de laatste maal zyu, dat deze kamer den ouden Schasmyl in haar midden ziet, dat het hem vergund is in uwe oogen te staren, jongeling, wan neer gij tenminste geen gehoor geeft aan ijjn woorden, en niet op z(jn voorstel ingaat. Ik bezit een klein landgoed, waar op 't oogenblik Anilka, mfln kleinkind, vertoeft-, daar wil ik mij terugtrekken, het zwervers leven vaarwel zeggen en mijn stramme leden rast gunnen, want daar ben ik meester en geen gouverneur van den tsaar zal m\j en mijn broeder kwellen.» •Ik verheug mij over uw besluit,» zei de jonge man; >wel zal ik dan uw aanschijn misseD, naar ik weet: al treffen onze blikken elkander niet meer, onze harten zul len toch nog dikwijls bij elkaar vertoeven.» De Toengoes boog het hoofd. •Hoor, mijn zoon, wat ik u kom mede- deelen; het is een ernstige zaak en niet alleen uwe toekomst hangt van uw beslissing af maar ook de toekomst van mijn klein kind Anilka.» •Van het liefelijke meisje vroeg Alexis. •O spreek, vader Schaemyl, kan ik haar van dienst zijn •Meer dan dat,» antwoordde de Toengoes. •Herinnert gij u den dag nog, dat gij met eigen levensgevaar de hongerige wolven hebt werkverschaffing veel sympathieker. Ook vooral ten opzichte van den werk man zelf. Zoo toch ontvangt hij geen aalmoes maar rechtmatig verdiend loon. Het neerdrukkende, de onaangename bijsmaak van de ondersteuning vervalt daardoor. Het zal natuurlijk geen afdoende oplossing zijn. De Commissie denkt aan een goede duizend personen voor een paar maanden werk te kunnen ver schaffen. En al die andere duizenden? Zij doet een beroep op de particulieren, ieder, naar zijn krachten, mee te werken tot werkverschaffing. Moge haar oproep goed succes hebben. Dat al deze actie wel noodig wordt, blijkt met den dag. In de vergaderingen de laatste dagen door het Anarchistisch Werkloozen-Comité gehouden, werd niets meer of minder gezegd, dan dat ieder, die door werkloosheid geen brood heeft, dit maar nemen moet; voorts werd er geschermd met revolutie, algemeene werkstaking enz. Nu moge dat alles wel een overdreven tintje dragen, dat er in het binnenste van die duizenden, die weken en maanden wel willen, maar niet kunnen werken, iets aan't broeien, aan 't gisten gaat, wien zal het ver wonderen? 't Is dus, behalve een plicht van rechtvaardigheid en liefde, ook een kwestie van voorzichtigheid en zorg voor de toekomst, den werklooze brood te verschaffennog beter, middelen te beramen om werkloosheid te voorkomen. Want of alleen de crisis van de laatste jaren daaraan schuld heeft, waag ik te betwijfelen.En wordt de kwaal chronisch, dan wordt zij ook veel moeilijker te genezen. Alleen preservatieve behande ling kan dan baten. Daarop moeten wij dus bedacht zijn. Doch zoolang geen afdoende middelen gevonden zijn, moeten wij de tijdelijke naar beste weten en kunnen toepassen. En daarom geve ieder wat hij missen kan, en helpe Waar hij helpen kan. AMSTELODAMEN SIS. Amsterdam, 5 Dec. '08. Frankrijk. De Vincentianen naar Rome. Onder hooge goedkeuring van den kardi naal beschermheer Vine. Vannutelli heeft de algemeene raad van de vereeniging van den H. Vincentius a Paulo te Parijs besloten in de maand April een bedevaart te honden van Vincentianen naar Rome, om den H. Vader verdreven, die het leven van het meisje belaagden, toen ik mjj met u op deze plaats bevond en Anilka, angstig over mjjn lang wegblijven, van het naaste klooster, waar ik paarden had afgeleverd, my op het onge baande bergpad tegenylde Gij hadt haar uit uw hut zien voorbijgaan en waart haar heimelijk gevolgd, om ze in geval van nood met uw sterken arm te beschermen». •Spreek niet van dien kleinen dienst, het is nauwelijks de moeite waard», zei Alexis blozend. •Sinds dat oogenblik heeft zjj u haar hart gewijd», ging de Toengoes verder, >en ge lukkig zou ik zijn, n met haar te mogen vereenigen, gelukkig HQ hield in. De onwillekeurige beweging, welke de jonge man maakte had hem ge troffen. Een smartelijke, bittere trek kwam op zjjn gelaat. >'t Is waar», zeide hg, >ik vergat, dat Anilka maar een Toengoezenmeisje is, dat tot de stammen behoort, die gg Russen ver acht maar zg is opgevoed in een klooster te Nischi-Nowgorod en bare bevalligheid en deugd stellen haar met iedere Russische geigk en een Russische was hare moeder». •Versta mgD beweging niet verkeerd», antwoordde de jonge man vurig. •Anilka ie den edelsten man waard, maar ik...» •Vergiffenis, mijn zoon, zoo ik u belee- digde», zei de Toengoes harteigk. •Ik heb niet aan uw edelmoedigheid ge- twgfeld. Zoo verneem dan ik ben rgk, zeer rgk. De bodem afijner bezitting bergt schat ten, sedert eeuwen door mgn voorvaderen verzameld. En alles zal het uwe zgn alles I» •Vader Schasmyl», zei de jonge man bij de herdenking van zijn jubeljaar als bisschop (1884—1909) hun gevoelens van eerbied, kinderlijke liefde en onwankelbare trouw aan te bieden. De toezegging is reeds verkregen, dat de pelgrims tueschen 11 en 25 April in audiëntie zullen worden toegelaten. Aan deze bedevaart kunnen Vincentianen nit andere landen, waar conferentiën bestaan, deelnemen. Anti clericalisme. Bij 'n feest, dat in 1348 in Algiers ge houden werd, beloofde indertgd generaal Cavaignac aan mgr. Pavy het >veld van Kouba», om daarop een seminarie te bouwen. En die belofte werd gehouden... Maar in 1908 komt nu de regeering, die er niet tegen op ziet wetten, en nog veel minder beloften te schenden, en verandert het seminarie van Kouba... in een verbigf voor de Mnielmaansche leerlingen der nor maalschool van Algiers 1 Zoo zal in de kapel der apostelen van Jezus Christus en der priesters van Frankryk,.het gemurmel klinken der gebeden van de zonen van Mahomed 1 Engeland. Stemrechtvrouwen aan het woord. Zaterdag het woord richtende tot een ver gadering van den Liberalen Vrouwenbond, in de Albert Hall te Londen, beloofde Lloyd George, de kanselier van de Bchatkiet, die iD den beginne dikwgis door suffragettes (stem rechtvrouwen) in de rede werd gevallen, dat een artikel omtrent het stemrecht voor vrou wen in het wetsontwerp der regeering betref fende een hervorming van het kiesrecht zal worden opgenomen. Als het Hoogerhuis dit artikel verwierp, zou het een van de punten van het politiek program -der regeering zijn, waarop zij een beroep op het land zou doen, bg een ontbinding van het parlement, die niet zoo ver verwgderd is als sommigen wel denken. De correspondent der N. R. Ct. seint over deze vergadering nog de volgende bgzonderheden Zonderlinge en schandeigke tooneelen wer den er Zaterdagmiddag in de stampvolle Al- bert Hall afgespeeld bg gelegenheid van de vergadering ten gunste van vrouwenstemrecht, die belegd was door den Liberalen Vrouwen bond. De overal opgestelde strijdlustige stem rechtvrouwen, daarbij voldoende aan een par tijhevel, vielen Lloyd George voortdurend in de rede en wel op zoo hinderlijke wyze, dat slechts enkele brokstukken van zinnen konden worden verstaan. Lloyd George ging telkens zitten, terwgi de ordebewaarders de inter- rumpeerende vrouwen verwijderden. Nauwe- lyks echter had Lloyd George zgn rede hervat, of het spektakel begon opnieuw. De ordebe waarders hadden in opdracht niet onnoodig geweld te bezigen, maar enkelen hunner ver loren toch hnn gednld toen een stemrecht- treurig, één ding vergeet gg vóór alles ik zit gevangenspreekt men met den vogel in de kooi over de vrije, blauwe lucht •Gg echter zult vrij zgn», riep de Toengoes. •Geld is almachtig, het baant u den weg voor de vluchtik neem u met mg mee, zoodra alles voor de vlucht gereed is». Alexis wierp een beteekenisvollen blik op zijn makker, die weder in xyn gewone star heid was teruggezonken. •Schasmyl, gij vergist u», zei Alexis. De Toengoes antwoordde lachend»Wg mogen hier sprekenhij zal u in uw geluk niet storen en gelukkig zult gg worden. Ik zal u niet naar kale steppen verbannen, om daar uw leven in kommer door te bren- -gen. Hoe lang duurt het nog, vóór dit oog zich sluit en dit moede ïgf ter ruste gaat Dan zult gg aan Anilka's zgde alle geluk...» Alexis maakte een afwerend gebaar met zgn hand •Niet verder, Schasmyl, niet verder». •Gg wilt niet vroeg de Toengoes, op nieuw pijnigk getroffen. •Zie ik heb geen zoon, die mg het bre kende oog toedrukt, geen zoon, wien ik mijn zegen, mgn schatten nalaten kan, Zg mgn zoon, jongeling, het zal u niet berouwen 1» De heftige tweestryd zijus harten spie gelde zich af op het gelaat van den jeugdigen banneling. •Hoor mg, ging de Toengoes gejaagd verder, >en sla dan mgn verzoek af, zoo gg het kunt. Ik had eenmaal een zoon, een bloeienden jongeling, het sieraad van zijn stam. Hg was dapper als een leeuw en ge hoorzaam als een lam. Hg was mgn arm en mgn schild in de gevechten, die wij met de Russische troepen voerden en meer dan eens moest de groote overmacht voor de amazone een karwats voor den dag haalde en dat dametje eenige ordebewaarders, die haar wilden verwgderen, daarmede begon te ranselen. De karwats werd haar met geweld afgenomen en zg zelf werd eenigszins onzacht verwijderd. Dit voorval had uiteraard eenige ordebe waarders verbitterddezen traden daarna dan ook wat hardhandig tegen enkele weer- spanningen op, vooral toen het bleek, dat een tweetal amazones» zich met ketens aan haar zitplaatsen hadden bevestigd. Tevergeefs trachtte de voorzitster den kanselier der schatkist het oor der vergade ring te doen krygen, ook met de verklaring, dat Lloyd George de opdracht had, een gewichtige mededeeling van het kabinet aan de vergadering over te brengen. Haar ver maning bleef zonder uitwerking, evenals de vermaningen van anderen, die er op wezen, dat de zaak der vrouwen door dergelijke tooneelen wordt geschaad. Koning Eduard en de verdreven zusters. Een paar maanden geleden, zoo verhaalt een Engelsch blad, scheepten zich eenige Fransche Ureullnen, die gedwongen waren hun Fransche vaderland te verlaten, in naar Dover om in 't Frotestantsche Engeland meer gastvrgheid te gaan zoeken. Toen zg op Engelschen bodem aangekomen waren, stonden zg, die immers nooit veel gereisd hadden een weinig verlegen te kgken. 't Was alles zoo vreemd... Maar wacht, daar ginds stond een meneer met een witte pet, en een gouden bandje... zeker een station chef, dachten de goede zusterkens. Deze bleek een zeer beminnelijk man te zgn. Hij gaf bevel om voor de uitgedrevenen een wagon eerste klasse te reserveeren. >Maar meneer, stotterden de zusters, wy hebben maar biljetten derde klasse». De heer wilde van die tegenwerping niets hooren... De zusters kregen een gereserveerden wagon Toen zg te Londen aangekomen waren, richtten zij zich weer tot dien vriendeigken meneer. Zg wilden nog eenige inlichtingen vragen. De meneer gaf deze met de meeste wel willendheid en tot in de kleinste bijzonder heden. Nog eens wilden de zusters toen spreken over haar kaartje derde klasse, want haar vrome zielen waren nog niet gerust... Toen zeide de goede meneer glimlachend •Weest gerust, de Koning van Engeland schenkt u deze...» Clemenceau moest eens bg Koning Eduard in de leer gaan... Italië. De gezondheid des E. Vaders. De Osservatore Romano bevat het volgende dapperheid onzer kleine bende het onderspit delven. Toen kwam de booze geest en omsluierde de ziel van mgn zoon. Tgdens een uitval, dien onze stam maakte, had hg het leven eener jeugdige Russin gered -, om haar vergat hg alles vader, vaderland en eer. •Het meisje was een wees. De gouverneur van het district was haar voogd. Listig legden zg het aan, de ellendelingen, om de zinnen van mgn Achmed te begoochelen en het gelukte hun. Om de hand zgner geliefde te verkrijgen, verried hg mg, verried hg onzen stam. In mgn naam, daar ik ziek te bed lag aan een in den krijg verkregen wonde, onderwierp hg zich deemoedig aan de door ons overwonnenen en leverde de wapens en den hnit over. Toen trok hg weg uit het midden zgner broeders, waar de prge voor het verraad hem wachtte». Diep ademhalend hield de grijze Toen goes in. Alexis luisterde aandachtig toe, terwgi zgn oude gesel diep in zich zelf verzon ken zat. •Volgens de wetten van onzen stam», ging Schasmyl na een pauze verder, treft den verrader de dood. De eerbiedwaardigste man nen komen bijeen om het vonnis over hem te vellen, en het lot beslist, wiens arm het vonnis voltrekken moet. Het is een eere ambt en besmet de hand, die het uitvoert, niet met bloed. •Nauweigks van mijn wond genezen, was ik een der rechters. Mijn sidderende hand wierp een zwarten steen in de geheimnisvolle urn. De gerechtigheid had mgn hand be stuurd, niet mgn gebroken hart. De dood straf klonk het eenparig vonnis. En toen het lot geworpen werd, wie bericht»Wg achten ons gelukkig te kunnen mededeelen, dat de H. Vader geheel genezen is van de lichte ongesteldheid, waaraan hg dezer dagen lijdende was. Zooals wg in onze •Mededeslingen» hebben gezegd hervat de Paus bg wgze van voorzorgsmaatregel niet aanstonds zgn gewone audiënties, doch deze zullen toch spoedig weer beginnen». Vol gens de Corrispondenza Romana heeft Z. H. wederom gearbeid met den kardinaal-staats secretaris. Servië. Een moordenaar. Een van de meest bekende koningsmoor denaars, kapitein Josipowits (die bg den moord op wgien koning Alexander den mi nister van oorlog doodschoot), is thans te Nesj in hechtenis genomen wegens een anderen moord, die thans door hem gepleegd is. Hg heeft eenige dagen geleden tgdens een concert zgn schoonvader met een mes aangevallen en den volgenden dag heeft hg zijn vrouw vermoord. H. M. de Koningin. Naar de Tel. uit goede bron verneemt, ziet de Koningin de bigde gebeurtenis, waar naar algemeen in den lande met bigdschap wordt uitgezien, in de eerste helft van Fe bruari tegemoet. Staalman aan het werk. De kiesvereeniging «Nederland en Oranje» te Den Helder heeft aan het hoofdbestuur der anti-revolutionaire partg kennis gegeven, dat zg in haar ledenvergadering besloot, da anti-revolutionaire partij te verlaten en zich aan te sluiten hij de christen democratische partg. Vervroegde winkelsluiting. Onder dit opschrift lezen wg in De Stam daard In Berign en zgn voorsteden is nu sedert 1 November een strenge verordening in wer king getreden, die gelast dat alle winkels, magazijnen en verkoopplaatsen des avonds te 8 uur gesloten moeten zgn. En zoo streng zelfs is deze verordening toegepast, dat in de passage van Unter den Linden zelfs zeil doek gehangen is over al wat op uitstalling geleek. Nu een maand verliep, heeft men de uit komst van dien maatregel pogen op te maken, door by verschillende winkeliers te onder zoeken, of ze werkeigk schade hadden ge leden in hun ontvangsten, De uitkomst nu van dit onderzoek was, dat deze schade bg winkeliers die levensbe hoeften verkochten, alleen de eerste drie dagen voelbaar was. Daarop volgde nieuwe het vonnis moest uitvoeren, trof het mg». •Verschrikkelijk riep Alexis huiverend. •En verder •Ik kwam mijn plicht en de wet na», antwoordde de grgsaard met doffe stem. •Ik verliet den stam, ik zocht het huis van mijn zoon op en ik zag hem terug. Nog altijd minde hij het onschuldige meisje trouw, om wie hg een verrader was geworden. Maar het verraad zelf knaagde als een worm aan zgn leven. Toen hg mg zag beefde hg. Hg wist waarom ik kwam. Hg viel voor mg op de knieën. Zgn tranen bevochtigden mgn hand, zgn bloed mgn kleedhg had den vader de gruwelyke daad bespaard, den dolk in de borst van zgn eigen zoon te moeten steken. Ik mocht weenen over den ongeluk kige. Zgn dood had zijn schande uitgedelgd». Een traan rolde nit het oog van den Toengoes in zgn witten baard. •Ik zorgde voor zgn ongelukkige vrouw», ging hg verder, »als een vader, maar zij overleefde den echtgenoot slechts enkele maanden en liet Anilka als een verweesd klein kindje achter. En nu vraag ik u nogmaals, jongeling wilt gij mgn zoon zgn, wilt gg de plaats van mijn ongelukkigen Achmed innemen •Verschooning, verschooning I» riep Alexis, •ik kan niet. Een ander man, dien ik eer en liefheb, als een zoon zgn vader, heeft rechten op my, eeuwige, heilige rechtenen dan, laat ik het u zeggen, de innigste ge voelens mgns harten, zgn reeds een ander meisje toegewgd». •Ongelukkige jongeling», zei de Toengoes langzaam en diepe ontroering klonk in zgn stem>te beminnen, bemind te worden en hier in dit verscbrikkeigk oord te ver smachten I» (Wordt vervolgd,')x

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1908 | | pagina 1