J
zix
No. 2.
Woensdag 6 Januari 1909.
3"e Jaargang
s
R. Rat!i. Nieuws- en Advertentieblad
voor Woord-Holland.
FEUILLETON.
U
LEEUW.
Verschijnt Woensdag en Zaterdag.
Driekoningen.
Guzman de Vervloekte.
Buitenland.
Binnenland.
"K
»r
de Openbaring des I
oningen, te vieren
ii 8 nut H. Mia
beide H.H. Missen
der ilavemfl in
ir Veiperi van bet
J/s uur gez. H. Mis
chismus's avonde
iur H. Mi» midd.
B1^ uur H. Mil
sche Geichiedenis
,ur gelegenheid om
PE.
uur H. Mil voor
nur Hoogmii voor
2 uur bof met
or Matthias Blaauw.
a Joös Groot Gz. en
7 V, uur H. Mil voor
aria Groot en overl.
|mis voor de parochie
iet Rozenhoedje.
is.
de Weldoeners van
|oor Petrus Tesaelaar
km.
iEN.
iur H. Mis91/»
l/5 uur Catechismus;
ig van Driekoningen
's morg. 7 uur H. Mis
's midd. 21/»
edje.
d» 7 nur Lof.
7 uur Lof en Rozen-
£E STAND.
18—30 Dec.
Jansje en Pieternella,
de Bruijn enMaartje
irtha, d. van Frederik
ian. Pieter, z. van
itje Kwadijk. Pieter,
m Antje van der Pjjl.
fan Oenen en van Jan-
nelisje, d. van Oornelii
hj] ter.
Jacobus de Groot, 25 j.,
23 j.
lurtje Bakker, 29 j.
de Lange. Keeltje
id. van Arend Spaans.
leest.
|>ec. Johanna Maria, d.
1. A. Winter. 29 dito.
P. Brantjes en A. Al.
25 Dec. Gerriet Visier
Dec. Joh. Oath. Heuve-
andriks, 72 jaar.
nskerk.
nna Catharina, d. van
Johanna Kaandorp,
van Pieter Gooijer m
Maria Geertrnida, d.
toniui van Zante en
van 11-31 Dec.
ntje, d. van Cornells
den Kommer. Slmon,
eer en Elisabeth Leguit.
tus Adrianns Schoone en
Maria Anna, d. van
Geertrnida Nooij.
Gerardus Boon en Oa-
lornelis Bakker, 79 j. ge-
Houwertjes. Keeltje
huwd met Pieter Kleijne.
van 1731 Dec.
garetha, d. van Jb. Mole-
Petronella, d. van W.
krthnis.
an 21—28 Dec. 1908.
«ma Maria, d. van T. van
jinkelaar.
D. Stolp en L. M.
;erdam). G. Heimering
M. Kok. O. Groot en
Irmer).
laria Zwaan, echtgenoote
j.
naarFrederik de Goede,
jevaar, Koord-Scbarwoude
SOEKS, Egmond aan Zee.
ONS
BLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
SO cents per drie maanden franco aan buis. Te betalen in
het begin van ieder kwartaal.
Afzonderlijke nummers5 cent.
Uitgave van de Naaml. Vennootschap „Ons Blad".
BUREAUHoogstraat b/d. Langestraat te Alkmaar.
Telefoon No. 266.
ADVERTENTIËN
Van 15 regels 30 cent.
Elke regel meer0 a
Reclames per regel15
Kleine advertenties van 1—30 woorden, bij vooruitbet. 25
if "I,
1 V
- 1
Nauwelijks zijn de laatste klanken
van het blijde „Gloria in excelcis", van
het vreugdevolle Kerstfeest weggestor
ven, of de Kerk maakt zich op en roept
ons samen ter viering van een ander
feest, dat eigenlijk met 't Kerstfeest in
bet Dauwste verband staat, namelijk
het feest van de Verschijning des Heeren
of Driekoningendag.
In den Kerstnacht, toen de belofte
aan de Vaderen gedaan vervuld werd
en de Verlosser der wereld mensch
geworden was, verschenen hemelscbe
geesten in de valei van Juda, in Beth
lehem's velden en verkondigden aan de
eenvoudige herders de blijde Boodschap
van het menschgeworden Woord.
Den nederigsten en eenvoudigsten
onder het menschdom, den armen her
ders van Juda werd het eerst de Ge
boorte van Gods Zoon verkondigd.
Arm waren ze in aardsche dingen;
menschen die in de wereld niet werden
geteld, wier bedrijf werd veracht.
Daar leefden echter in de wereld nog
andere armen, de heidenen.
Verzonken in de ellende van het veel
godendom, waren ze arm in geestelijken
zin. Ze misten de kennis van den waren
God en waren derhalve van zijne vriend
schap verstoken.
Zij waren de armsten onder de armen.
En zietTerwijl aan de eersten onder
vreugdezangen van het Hemelheir, de
%eijtJui lö1 - ü«V iiöeiöü~'wbrü~ aangezegd,
verscheen aan dezen ook het teeken,
voor eeuwen beloofd, de ster, welke de
komst van den Wereld-Verlosser ver
kondigde.
En terwijl de arme herders het Kin-
deke van Bethlehem, den menschge
worden God gingen aanbidden, maakten
de Wijzen uit het Oosten zich op om,
de ster volgend, eveneens neer te
knielen voor en hunne hulde te brengen
aan den Koning, die het menschdom
zou verlossen, uit de ellende en onze
kerheid, waarin het ve"""-ken lag.
Een heerlijk voorbeeld van geloof
geven ons de Drie Koningen.
De ster verscheen, die hunnen vaderen
beloofd en voorzegd was. Van geslacht
tot geslacht, vele eeuwen lang was de
verschijning van dit teeken verbeid.
En met een vast geloof in de onbe-
driegelijkheid van dit teeken gingen zij
op weg om de ster te volgen naar het
land, het oord, waar de Verlosser ter
wereld kwam.
1) Door Burggraaf WALSH.
Schoon en edel is de hooge vierkante
toren van den Alcazar van Segovië. Boven
alles steekt hjj zijn kruin nit, met kanteelen
bekroond, a!e de trotscbe koning dier Spaan-
eche stad.
Reeds in 1220 had Alfonso van Aimares,
op een reusachtige granietrots, welker voet
iu sombere diepten verdwijnt, een machtig
kasteel gesticht, als eene voorwacht om zijne
bakermat, de oude stad der Segoviërs, te
bewaren. Zijn kleinzoon, Alfonso III, vond
de heerlyke en vaderlijke woning stevig en
uitgestrekttoch herbaalde hjj meermalen
•By de kracht eens reuzen voegt zij niet
de ontzagwekkende majesteitmen zon
seggen, dat ij] op den berg nederligtik
wil, dat zij overeind sta, en dat men ie
van verre zle<. Aanstonds had hij zich aan
bet werk begevenwant Alfonso van Aima
res, de derde van dien naam, had geenen
wil, die niet oogenblikkelijk werd ten uit
voer gelegd. Voor hem waren opvatting en
uitvoering een en dezelfde zaakin z3ne
gedachte moest de wil eens mans van jjzer
zjjn, gelijk zjjn wapenrusting en zijn zwaard,
Met zulke mannen gaan de onderne-
jningen spoedig voort: ook bepaalde weldra
het kasteel der Aimares zijne hoogte niet
meer tot die van het uitgeBtrekte vierkante
gebonw, op de hoogvlakte der rots gelegen.
Weldra verhief da troteche toren, boven den
voornaamsten ingang van den Alcazar ge
plaatst, sich in de wolkan,
Ze wisten niet, waarheen de ster
hun leiden zou. Toch verlieten ze hun
land en gaven zich met vreugde over
aan de leiding van dit hemelteeken.
De gemakken en genoegens welke aan
hun koninklijke levenswijze verbonden
waren zegden ze vaarwel, de onge
makken en moeielijkheden aan eene
lange reis in die dagen verbonden namen
ze op zich, om den Koning der Koningen
te begroeten en te huldigen, die hen
door zijn teeken tot zich riep.
Zij volgden de ster tot voor de poorten
van Jerusalem. En toen deze verdween,
ondervroegen zij den koning van Juda
naar de plaats waar de nieuwe Koning
geboren kon zijn.
Hun geloof wankelde niet bij de
verdwijning van de ster en toen de
schriftgeleerden Bethlehem aanwezen als
de plaats van geboorte des Verlossers,
togen zij welgemoed derwaarts. Als ter
bevestiging van hun geloof verscheen
weer de ster en leidde hen naar de
plaats, waar zij den nieuwen Koning
vonden en aanbaden.
Waarlijk een koninklijk voorbeeld van
vast geloof.
Leeren wij christenen, van deze drie
Koningen, onwrikbaar vast te houden
aan het geloof in den menschgeworden
God. Leeren wij van hen, nederig en
moedig als zij, ons in'aanbidding neer
te buigen voor het Kind van Bethlehem,
opdat de vrede, door de engelen in den
Kerstnacht verkondigd, ons deel zij.
1/ A
sa
K..
Mr. Troelstra schrijft in Het Volk
eenige artikelen om goed te praten zijne
in het geheele land afgekeurde houding
bij de blijde mededeeling in de Kamer,
aangaande H. M. de Koningin.
De heer Troelstra zegt, dat de socia
listische Kamerfractie indertijd, na den
moord op den Koning van Portugal, aan
den Voorzitter der Kamer had verzocht,
bij soortgelijke gebeurtenissen de fractie
even van te voren te waarschuwen. De
voorzitter had geantwoord, dat hij daar
over eens zou denken.
•Het komt ons voor, dat het op den weg
van den President had gelegen, ditmaal onze
fraktie vooraf in kennis te stellen van wat
er gebeuren zou. Niemand in de Kamer wist
ietB van de zaak afer wae geen tyd voor
onze fraktie, om haar houding in dezen te
bepalenhaar woordvoerder moest op eigen
gelegenheid handelen en de tijd ontbrak,
om den vorm der af te leggen verklaring
te overwegen. Daarom moest de soberste
vorm worden gekozen, een, waarbij alleen
het allernoodigste, de afwijzing van elke
mede verantwoordelijkheid voor hetgeen na
mens de Kamer was verklaard, werd gezegd.
Had men onze fraktie vooraf van de te
houden betooging in kennis gesteld, dan had
zij kunnen overwegen of het niet wenechelj'k
ware, vooraf de zaal te verlaten, opdat zij
niemand behoefde te ergeren. Men weet, dat
dit de gewoonte onzer Duitsche Ryksdag-
fraktie ia bij het sluiten der zitting, als het
Boch op den Keizer wordt uitgebracht».
Vervolgens nog eene uiteenzetting van
het S D. A. P.sche standpunt ten op
zichte van het Koningschap; dan eene
vergelijking tusschen de wieg in een
vorstelijk paleis en de geboorte van de
kinderen der armen.
„En dat alleen", zegt de Stand., „om
goed te praten, wat zelfs door een
handig man als Troelstra niet goed te
praten is".
De Aardbeving.
Het juiste aantal verongelukten bjj de
geweldige ramp iu Calabrië en Sicilië is nog
niet bekend en de opgaven loopen zeer uit
een. De omvang van de ramp is ook te
groot om nu reeds het geheel te overzien.
De puinhoopen dekken waarschijnlijk nog
duizenden lijken, waarvan men het bestaan
niet kent of vermoedt. Telkens komt de
telegraaf nieuwe doodenlijsten melden. Men
spreekt thans reeds van over de tweemaal
honderdduizend dooden.
Hét begraven" der "Tijken geschiedt bij
massa's. Zoo werden te Palmi 3000 lijken
in één groeve bsgraven.
Het officieels telegraaf agentschap geeft de
volgende cijfers te Meeeina 70 000, te Reggio
de Calabrië 40.000. Men berekent, helaas 1
dat deze cijfers nog beneden de werkelijk
heid zijn.
De steden Palmi, Bagnara,
San Eufemia en Semirana in Calabrië zijn
nie s anders meer dan rookende puinhoopen.
De boeren zwerven rond, zonder onderdak,
in den geweldigen regen en de snerpende
kou. Bjj het minste geraas vluchten de men
schen ontsteld en beangst voor nieuwe
aardbevingen. De toestand is werkelijk niet
te beschrijven, verschrikkelijk.
Langs den weg van Lazzaro naar Reggio
heerscht de verlatenheid van den dood. De
vloedgolf Bleepte met onweerstaanbaar geweld
de witte huisjes der boeren mede. Reusachtige
bosscben sinaasappelen werden eveneens ver
woest. Pellaro is vernietigd, San Gregorio
verwoest, evenals Ibarra Superiors. Misitane
bestaat niet meer.
Alfonso had acht zonen, en hij droeg
aan ieder hunner een van de acht torentjes
op, welke de groote toren scheen te dragen
als eene moeder, die hare kinderen in hare
armen opheft, om hun den hemel te wijzen.
Toen de acht torentjes met hunne ge
kartelde kanteelen en hunne schietgaten
voltooid waren en tweehonderd voet boven
de rots in de lucht hingen, bracht de heer
van Aimares er zijne zonen, en aldaar zeide
hij tot hen>Ik schenk aan ieder uwer
een van deze torentjes, en elk van deze
zal een uwer namen dragendoch ik voeg
eene voorwaarde by dit geschenk vooraleer
af te dalen tot bij uwe moeder, die vreest
zoo hoog op te stijgen, zult gij mij zweren,
dat, zoo ooit de woning onzer familie wordt
bedreigd, gjj naar uwe torentjes zult snellen,
om uwe bakermat en die nwer voorgangers
te verdedigen».
Alstoen legden de acht zonen van Alfoneo
III, op het platte dak van den nieuwen
en heerlijken slottoren, hunne handen in
zijne hand en zwoeren hun eersten eed.
•Het is wel», zeide de ridder, >ik heb
uwe trouw ontvangen, en ik reken er op...
Daarna voegde bij er bi], met een fieren
glimlach: >Hier zijn wij zoo dicht bij den
hemel, dat het niet goed zonde wezen eenen
valschen eed te doenwant de ongelen
Gods hebben u kunnen hooren... Ik vrees
niets, te dien opzichte... Wij zijn uit een
bloed gesproten, dat geen meineed kent
Ook heb ik in steen de eprenk doen hou
wen van mijnen voorvader Fernand
•GLORIA MEA FIDELITAS».
(Mijn roem is mijne tronw).
Zoodra ze in de groote zaal terug waren
gekeerd, zeide hun de bleeke en ziekelijke
burgvrouw»Ik heb uwen eed niet knnneh
In het geheel zijn een lStal steden en tal
van dorpen verwoest geworden. De bijzonder
heden die over het lot van Messina bekend
worden, blijken van uur tot uur verschrikke
lijker.
Gedurende den nacht ontbreekt alle licht
de op de reede liggende schepen, die van
alle kanten te hulp zijn gekomen, werpen
hun schelle zoeklichten over het tooneel van
jammer en ellende, dat de rookende puin
hoop te aanschouwen geeft. Want meer dan
dat is Messina niet meer.
En tusschen die brokken muur, en stuk
ken hout, en kromgebogen ijzer, werken
onvermoeid met de grootste toewijding de
Italiaansche troepen, eendrachtig met het
zelfde doel naast de equipages der Engelsche
en Russische hulpschepen. Overal liggen de
dooden en de gewonden. Armen, beenen,
vreeselijk verminkte lijken, liggen op en
tusschen de stukken puin en geven een ver
pestende lucht af.
Desniettegenstaande werken de te hulp
gezonden manschappen met grooten moed
aan de berging der dooden, terwijl ontelbare
dokters zich bezighouden met de gewonden.
Deze laatsten bieden een droeven aanblik
kreupel, het hoofd, of de armen in doeken,
sleepen ze zich door de versperde straten
voort...
De commandant van de •Makharoff» meldt,
dat zijn manschappen te Messina een dui
zendtal personen hebben gered. Tan alle
kanten stijgen uit de puinhoopen de kreten
der gewonden op. Hij schat het aantal om
gekomenen op 80.000. Om die allen te be
graven en de nog levende olaehtoff»'3 van
1**- *r - .lllWkbl-'- -1 -J L, w, - J -.
onder de puinhoopen te verlossen, acht de
commandant minstens een 25.000 man noodig.
Van alle kanten wordt hulp geboden en
groote sommen worden bijeengebracht. Boven
aan op de lijst der milde gevers staat Z. H.
den Paus met een bedrag van 100000 lire
als eerste gift en een crediet van één millioen
lire, en daar verder een greep doende, vin
den we het Amerikaansche Roode Kruis ver
meld met een som van 250 000 francs
baron de Rothschild met een gift van 100.000
francs de Franeche Bank met 50.000 francs,
de stad Berlijn met 50.000 mark, enz. enz.
Verder zijn in al de groote steden over
geheel de wereld inschrijvingen geopend,
waarop druk wordt geteekendzelfs uit
Sydney en Melbourne op Australië wordt ge
meld, dat aldaar inzam "'ngen voor de ramp
spoedige bevolking van ïfeflië worden ge
houden.
In Frankrijk
en wel te Draguignan hield minister Cle-
menceau in een vergadering van afgevaar
digden eene blufferige redevoering, waarin
hij o, m. zeide dat de goede naam en het
hooren, maar ik heb hem gezienik had
mij op het grasperk doen brengen, en ik
verzeker u, mijne waarde zonen, dat gij
schoon om te zien waart, zoo dicht bij de
wolken, uwen edelen vader omringende.
Hoewel ik niet bij u kon komen, zijn echter
mijne wenschen tot u opgeklommen».
Al wordt de adelaar oud, toch verlaat
hij nog zijn nest, om de zon in het gezicht
te gaan zien. Ofschoon reeds bejaard, kon
Alfonso in het slot niet blijven, dat hij
zich had gebouwd. De oorlogsgernchten wa
ren tot zijnen berg gekomen, en hij was met
zijn zes oudste zonen vertrokken, om de
kruisvaan te gaan verdedigen. Nadat de ijze
ren man (zoo noemde men hem in die land
streek) het slot verlaten had, werd er het
leven minder gestreng,
De edele echtgenoote van den burgvoogd,
teeder en lijdend, was niet vastberaden ge
noeg om de zonen te regeeren, die bij haar
waren gebleven. Zelfs dan, wanneer ze min
der smarten had te lijden gehad, zoude zjj
nog te zwak geweest zijn, om hunne wen
schen te wederstaan.
God bad haar enkel geschikt om te ge
hoorzamen en te beminnecmaar om te
geleiden, om te hevelen wae zjj onbekwaam.
De wijngaard en het klimop zjjn schoon,
wanneer zjj worden ondersteundmaar
aan zich zeiven overgelaten, richten zjj
zich niet op en kunnen niemand beschutten.
De twee jongste harer kinderen, Guzman
en Isidoor, gevoelden wel eenigen spjjt, dat
zij' den krijgsroem niet zonden deelen, welken
hunne broeders op de voetstappen van
bunnen vader gingen verwerven, doch zjj
troosten zich een weinig met de vrjjheid,
welke thans hun leven was komen ver-
vrooljjken, Jongt edelheeren uit de omstre
prestige van Frankrijk steeds worden hoog
gehouden. De Franschen kunnen op 't
oogenblik iederen vreemdeling zonder te
blozen in het gelaat zien. Niemand willende
beleedlgen noch vernederen, vragen we enkel
en alleen onschendbaarheid en recht.
Hier wordt gevraagd hetgeen aan anderen,
met name aan de Kerk, geweigerd wordt.
Een jubileum.
Den 1 Januari was het vijftig jaar geleden,
dat te Weenen weid opgericht het dagblad
Das Vaterland, dat langzaamaan is gegroeid
tot het voornaamste Katholieke dagblad, niet
alleen van Weenen, maar van geheel Oos
tenrijk.
Bij deze gelegenheid heeft het een feest
nummer, een «Festschrift zum 50 Jahrgang»
uitgegeven, dat een veertigtal bladzijden Bterk,
onder meer een uitgebreid overzicht geeft
van de wordingsgeschiedenis, van de moeilijke
beginperiode af, tot het huidige tijdperk van
bloei toe.
Moge het Das Vaterland gegeven worden
nog ange jaren te strijden voor de zaak
van lwaarheid en recht.
De Rljksdoema
is na een stormachtige zitting bjj keizerlijke
ukaee verdaagd tot 3 Febr. In het begin der
zitting van Zaterdag stelde de leider der
kadetten Miljukow een dagorder voor, waarin
afkeuring werd uitgesproken over de dage
lijks talrijker wordende ter dood veroordee
lingen en het ongehoorde aantal terecht
stellingen. Al die veroordeelingen stompen
het zedelijk gevoel ai' en verminderen de
eer van Rusland als geciviliseerden Staat.
De dagorder verwekte by het centrum
geroep 'van"»er'uit mét aém«?as,plPD^ohii
bij de linkerzijde stormachtigen öyval.
De Doema verwierp de dagorder tegen
de progressisten, kadetten, arbeidersgroep en
eociaal democraten.
a
ken van Segovie hadden kennis gemaakt
met hen, en dikwyis verlieten de twee
laatstgeboren van Bianca van Aimares
hnnne moeder, om met hunne nieuwe
vrienden te gaan jagen.
Ka talrijke vreugdefeesten bniten's huis,
bij hunne naburen, kregen Guzman en
Isidoor natuuriyk lust, om op hunne beurt de
jonge lieden by hen te ontvangen, die hen
op hunne feesten hadden uitgenoodigd.
Eerst bracht de ziekeiyke burgvoogdes daar
tegen in den slechten staat van hare ge
zondheid en de afwezigheid van baren heer
en meester, don Alfonso van Aimares
maar destyds, gelijk in onze dagen, hadden
de kinderen duizenden mooie en streelende
woordjes, om hunne moeders te doen toe
geven en tot hunne wenschen over te halen.
Donna Bianca stemde er eindelijk in
toe, een weinig tot haar leedwezen weliswaar,
drie dagen open hof te houdenjachten,
ridderspelen, dansen en feestmalen moesten
de vrooiyke uren vervullen.
Zoodra had zij niet j* gezegd, by de
ontwerpen van haar zonen, of zij werd om
helsd, gestreeld door hen, alsof zy nog kin
deren waren geweest....
Donderdags was er steekspel op het gras
perk van het kasteel, en onder de punt-
bogige portieken, die deze eereplaats om
ringden, waren stellingen opgeslagen voor
de dames en jonkvrouwen van Segovië en
uit den omtrek. De dag werd in krijgsver-
maken doorgebracht, en als om de burcht-
voogdes te beloonen voor de toestemming in
de wenschen van hare zonen, werd Gnzman
tweemalen tot held van het worstelperk
uitgeroepen,
Vrydag kwamen minnestreels in de lange
gaandery van hat slot eenen vreedzamen
Nederland en Venezuela.
Aan eene correspondent van De Tijd ont-
leenen wij de hier volgende niet onaardige
byzonderbeid.
Terwijl de >Heemskerck< in den nacht
voor La Gueyra lag, natuurlijk buiten het
bereik der kustforten, werden in de etad
alle lichten gedoofd. La Guayra is tegen
een berg gebouwd en honderden lichtjes
tegen de helling van den berg, zeggen u,
waar een huisje staat. Men had de >Heems-
keick» opgemerkt want alle licht ging als
bij tooverslag uitniemand wilde het mik
punt zyn van het Hollandsche kanon. Wel
een bewijs dat de schrik er bij de luidjes
in zit. >E1 Restaurador», een der grootste
-
kamp openen, dien van de poëzie en de
minneliederen. Isidoor ontving dien dag eene
kroon van rozen en lauweren, en zijne moe
der weende van vreugde, toen zy het hoofd
van haren zoon zoo zag omkranst.
Des avonds begonnen er dansen by het
licht der luchters, en sy zouden tot zons
opgang hebben voortgeduurd, indien dit
oogenblik niet bepaald ware geweest voor
het vertrek ter jacht.
De dag van het steekspel was gelukkig
geweest, die van de minnestreels en de
dansen vervuld met vermaken.
De dag der jacht wae slecht en vol teleur
stellingen de wind was te fel, de grond
te droog, de wildsporen onduideiykde
honden hadden hun plicht niet gedaan, en
het hert, na twee of driemalen op eenen
grooten afstand gezien geweest te zijn, was
niet kunnen afgejaaed worden.
•Welnu», had Guzman geroepeD, »wij
zullen morgen opnieuw beginnen».
•Morgen is het Zondag», sprak Isidoor
zacht.
Zwijg», antwoordde zijn broeder. •Zont.r
of niet, wij moeten een hert hebben...»
•Moeder zal niet willen...»
•Zwijg, zeg ik u zij zal niets weten van
onze jacht, dan als wij reeds ver weg zullen
zijn knort en zeurt zij dan, zoo zullen wis»'
het niet hooren...»
Die woorden waren stil tusschen de twee
broeders gewisseld geworden, terwijl zjj
nevens elkander reden. Teruggekomen op
het kasteel, gaf Guzman aan de jacht-
bedienden geheime bevelen voor des ander
daags. Alles moest in stilte gebeuren, en
het vertrek uit het kasteel een uur voor
zonsopgang plaats grypen,
(Wordt vervolgd).
r\
.1
sv
ivlltaiy'
\C\
