40.-. tiery, TUMES. X, R. Rath. Nieuws- en Advertentieblad voor Noord-Holland. 1 Zaterdag 5 Juni 1909. 3d* Jaargang FEUILLETON. f 1,95. elei 187. ek Paygiop. isscherij. ramen. Verschijnt Woensdag en Zaterdag. Magna Peccatrix. Buitenland. rglop 7. [n, rende prijzen. >Irecteur. a/d. „Toalast." tare Xlkma»*, Sit nummer bestaat uit 6 bladz, Alkmaar8che Katholieken en Middenstand. JL T - >1 9 9 ©ii oatbleden. ^LVBB, KLOSSEN rden aan liuia ge- amaksn enz, d- en Zilversmid. :reos 66. |p van geven Keke- coopen iBank- jtheek |s van in het 1, nnenschooumakert PLiFONDS. ONS BLAD. ABONNEMENTSPRIJS 10 cents per drie maanden franco aan hnis. Te betalen in het begin van ieder kwartaal. Afzonderlijke mummers 3 cent. Uitgave van de Naaml. Vennootschap „Ons Blad". BUREAUHoogstraat b/d. Langestraat te Alkmaar. Telefoon No. 266. ADVERTENTIËN Van 1—5 regels80 eent. Elke regel meer6 Reolames per regel16, Kleine advertenties van 130 woorden, bij roornitbet. 26 Een der kenmerken van onzen tijd is zeer zeker wel de neiging die zich allerwege en op elk gebied openbaart, om de menschen bijeen te brengen in een „Vereeniging". Wij bevinden ons als het ware in het teeken van het Vereenigingsleven. Dames en heeren met goede, middelmatige, misschien sommige zelfs, zonder stem, vereenigen zich tot Gemengde koren; winkeliers met diverse zaken organiseeren zich tot spaarkas-ondernemingen en anderzins; zij die 41 dan géén aanleg hebben het publiek op de planken te boeien of te vermaken, stichten rederijkerskamers geleerde heeren, visschers, politieagenten of dames met eenigzins geëmancipeerde begrippen, men kan opnoemen wie men wil, tegenwoordig, zoodra zij op eeni- gerlei gebied maar een kleine overeen komst vertoonen met een ander mensch, dan kunt ge er van verzekerd zijn, dat zij thuis behooren in een of andere Vereeniging. Is er geen stoffelijke band te bedenken om met elkaar in contact te komen, dan zijn overeen komst van neiging, het koesteren van verlangens, of vrees om werkelijk of denkbeeldig gevaar, reeds redenen te over aan het sein van verzamelen te gehoorzamen. Niets tegenwoordig, ge dachte noch meening, materieel noch geestelijk doel, ontkomt aan de heden- daagsche usance, n.l. het voorwerp te worden van- of het fundament te vor men van een Vereeniging. Op alles legt dit tijdsteeken haar stempel. Het luchtschip zelfs, nauwelijks tot eenige volmaaktheid gekomen, de vliegmachine nog in de eerste periode van wording, ook zij kunnen evenmin in het onme telijk ruim aan dien eisch des tijds ontvluchten. Is dit samentrekken van menschen, op elk gebied en in eiken stand, in dezen modernen tijd, op zich zelf reeds een bespotting van het moderne begrip «dat de eene mensch naast den ander leeft als de verpersoonlijking van een individueel begrip, van den anderen kant is dit „zich zelf vereenigen'' een overweldigend bewijs van de christelijke opvatting van den mensch als sociaal wezen hetwelk slechts o, zoo weinig noodig heeft, om die natuurlijke neiging in practijk te brengen. Erkent de tegenwoordige wereld, los van alle hoogere begrippen, door baar „Vereeniging1' dagelijks meer en meer haar individueele onmacht en onderlinge afhankelijkheid, des te meer brengt zij ondanks zich zelve en daarvan onbe wust, hulde aan de aloude christelijke leer, die elk mensch afhankelijk erkent van God, den Schepper van geest en stof. Het ontwaken eener ziel. N aar het Duitsch van Anna Baronnesse v. Krane Bewerkt door O. L. Dan zag xq omhoog naar de ontelbare •terren, die aan den zwarten hemel lichten en fonkelden en hare omgeving icheen haar toe een vreedzaam leger te zijn dat, wach tende op de bevelen dee veldheeren, in Gode beacherming alnlmerde. Ofschoon reeds vele duizenden verzameld waren, kwamen 'a anderen daage nog zeer vele menachen aan. De rijen werden aan houdend dichter en een buitengewone ver wachting, een hooge, koortaachtige «panning lag op aller gelaat en klonk nit alle ge sprekken, Thana moeat dan voorgoed uit gemaakt worden wat van den wonderbaren leeraar en Thaumaturgo» ala waarheid te honden zon zijnin elk geval waz het een wachten op komende dingen die zeer groot en geweldig moeeten wezen. Aller blikken waren gevestigd op een rotsblok In het midden der legerplaat», dat ala van zelf Mag men den eisch stellen, dat elke Christen, zich bewust is te zijn een sociaal*wezen, en^als zoodanig verplicht niet alleen voor zichten de zijnen te zorgen, doch ook, bij ontoereikendheid van andere krachten, zich te verbinden tot wederzijdsche hulp en ondersteuning, hoeveel te meer geldt dan die eisch den Christen bij uitnemendheid, den katho liek. De geschiedenis van vele eeuwen is daar om het bewijs te vinden, dat in de katholieke leer en in derzelver toepassing voor den economisch sterke en zwakke de kracht aanwezig is, om, juist in de tegenstelling zwak en sterk, de natuurlijke trek voor gemeenschap en sociale samenleving, ten voordeele van beiden, op den voorgrond te bren gen. Toen de oude gilden als 't ware een uitweg waren van katholieke samen werking, en de godsdienst de onderlinge band hechtte, die de gildenbroeders samenhield, brachten zij èn geestelijke èn wereldlijke voorspoed. Door het ver kondigen van nieuwere (feitelijk oud heidensche) theoriën, waarbij het indi vidualisme op den spits gedreven werd, ondermijnde men de sociale werking van dien gulden tijd, en schiep men dien kouden energie van het nog heden geldend en heerschend egoïsme, dat in het verdwijnen van elke kleine zelf standigheid slechts ziet een steeds aan wassen van eigen aanzien en macht; dit egoïsme op haar beurt weder roept in het leven die felle meedoogelooze concurrentie op elk gebied, welke heden ten dage ten toppunt schijnt te zijn gestegen. Vooral zijn het de arbeidende en de middelklasse, die door deze sociale wan orde bet meest te lijden hebben. Aan gezien echter de arbeidersstand het allereerst en het zwaarst den druk gevoelde, veroorzaakt door het verbre ken der sociale bewustheid en daaruit volgende samenwerking, trad in dien stand ook het spoedigste de reactie in. En hoewel thans onder een andere leuze, schaart zich allerwege het volk wederom te saam en zoekt, hoewel nog steeds huldigend de leer van het individualisme, met de grootste inconsequentie heil in wederkeerig hulpbetoon. Waar men het oog ook wendt, overal ontwaart men organisaties van den werkenden stand, die heden ten dage uit zelfbehoud en ter versterking van eigen krachten zelfs ingrijpen in het bestaan der middel klasse door hunne coöperatieve instel lingen. Ofschoon niet direct, ondervond ten laatste ook de Middenstand in niet ge ringe mate de kwade invloed van het vernietigen der sociale gemeenschapszin, en dat des te meer, aangezien er in zijn boezem zelf de stof te over aan wezig was, ter opwekking van concur rentie, die in tijden van socialen vrede en algemeen heerschenden godsdienstzin kan worden sluimerend gehouden. Men gunde elkander wat, uit naastenliefde, aangewezen scheen ala de plaats vanwaar de menigte moeat worden toegesproken. Het moest wel xoo sijn dat de prediker aich deze plaats nitkoos. Achter het rotsblok steeg de berg steil omhoog. Vóór de rota lag de hoogvlakte, waarop het volk zich gelegerd had. In de verte schitterde het meer van Genexareth ala een zilveren achild in het licht van den dageraad en nog verder lichtte de sneeuwmassa van den Hermon en sloot spookachtig den gezichteinder. Vol majesteit was de tempel, welke de natunr hier voor den grooten Leeraar gebouwd had. De natnur was stil en rustig als onder den indrnk van het oogenblik dat zou aanbreken. Geen windje bewoog zachtkens de friasche morgenluchtde bloemen en struiken van allerlei soort, die in stralende kleurenpracht de groene velden bedekten, hielden hnnne bladeren onbewegelijk omhoog en alleen de leenwerikken zongen en kwinkeleerden hoog boven de matige omgeving. Plotseling hielden alle gesprekken op en één kreet ging door de menigte>De Meester, de Meester 1< Sen kleine schare mannen kwam den berg af en in hnn midden wandelde HQ, wien aller verwachting gold. Magdalena'a hart begon zoo hevig te kloppen, ale wae het dat hare borst sou men concurreerde met eerlijke middelen door rechtvaardig te zijn, men beschouw de elkaar weer als gelijkgerechtigden, geschapen tot eenzelfde einddoel. E. (Slot volgt V NOS ÉÉN WEEK „Slechts één week scheidt ons nog van de verkiezingen. Al wat nog aan de voorbereiding ontbreekt, moet in die ééne week geschieden. Zij die tot nu verzuimden hun volle aandeel in den strijd te nemen, hebben nog slechts deze ééne week om in te halen, wat zij verzuimden. Wij hopen dat het overbodig is, maar willen toch niet nalaten thans de par- tijgenooten en geestverwanten nog eens aan te sporen om alles te laten rusten om zich geheel en al te wijden aan den verkiezingsstrijd. Elk uur dat men vrij kan maken moet nu aan de partij en haar strijd gegeven worden. In verschillende distrikten zijn nog altijd een aantal partijgenooten die nog niet in 't vuur zijnlaten zij bedenken dat iedere dag er een van nog slechts weinige is en dat dus elk tijdverlies nu onherstelbaar is Wie van plan is te juichen bij gunstigen uitslag, moet nu ook mede zorgen dat die gunstige uitslag er komt. Dus allen op, aan het werk." Bovenstaande opwekking lezen wij in Eet Volk. Wanneer onze kieners haar willen beschouwen als tot hen gericht en er naar handelen, dan hebben we er niets aan toe te voegen en kunnen met het volste vertrouwen de uitslag tegemoet zien. En waarom zouden ze niet Het algemeen belang is toch ook het hunne AMERIKA. Het algemeen Canadeesch Concilie. Volgens de Oanadeesche bladen beeft de Paus door iQn apostolischen legaat, Mgr. Donato Sbaretti het eerste algemeene conci lie in het begin van den zomer te Quebec laten bQeenkomen. Alle aartsbisschoppen, bis schoppen, de oversten der religieuze orden congregaties en een aantel theologen zijn op het concilie nitgenoodigd. Het zal een groot sche niting van het katholieke leven in Ca- nada zQn. Het Katholicisme heeft zich in Canada in de laatste jaren sterk ontwikkeld. Vol gens het »Oatholic Directory* telt het katho licisme in Canada, op eene totale bevolking van 6—7 milioen 2.508.785 aanhangers ver deeld over 8 aartsbisdommen, 21 bisschop pelQke diocesen, 4 apostolische vicariaten en 1 apostolische prefectuur, bestuurd door 3962 priesters van wie er 2734 tot de wereld geestelijken en 1228 tot de ordesgeestelijken behooren. springen. »Komt Gij, mQn Redder spraken hare lippen in bijna toonloos gefluister. Hare handen legden zich krampachtig in elkaar thans wae het unr der uitkomst geslagen. De Zoon des Menschen wierp een langen blik op allen die Hem wachten en HQ had medelijden met hen, want zQ waren als schapen zonder herder en zQn gelaat kreeg een uitdrukking van de teederste goedheid als dat eener moeder tegenover haar kind. HQ steeg op de vrij liggende rots en zette zich neer, terwQl zQne leerlingen zich om Hem heen plaatsten. Nog eenmaal gleed zQn blik over de menigte en het werd iedereen te moede ais zag HQ hem alleen aan onder de duizenden. Dan verhief de Heer sQne stem, zoo helder en dnidelQk dat iedereen Hem verstaan kon en Hemel en Aarde ver namen de Boodschap •Zalig zijn de armen van geest, want hnnner is het RQk der Hemelen Achtmaal werd de saligprijzing uitgespro ken, achtmaal werd de kroon des eeuwigen Levens beloofd... maar niet aan hen die door de wereld gekroond werden. Integendeel, slechts de armen, de bedroefden, de xacht- moedigen, de vreedzamen, de barmbartigen, de vervolgden en degenen die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid, konden zich verheugen en jubelen, want hnnner wae het Het aantal kerken bedraagt 2399, terwQl 13 seminaries met 1607 theologanten voor den aangroei van het aantal gesstelQken zorgen. DUITSCHLAND. Keizer en Tsaar. Het bezoek, dat keizer Wilhelm, op uituoodiging van den Tsaar, dezen laatste in Ficsche wateren zal brengen, geeft de >Nene Freie Pr esse* aanleiding op te merken, dat deze samenkomst vermoede- lQk een nienwe toenadering tusschen Rol land en Dnitschland zal inleiden. De >Wiener Allgemeine Ztg< acht dit daarentegen onwaarschQnlQk. Het zal een beleefdheidsbezoek zonder meer zijn, meent zQ, en Rusland zal aan den kant van Enge land blQven. In Petersburg stelt men het weer voor, aleof keizer Wilhelm zichzelf heeft nitge noodigd. De Tsaar en Tsarita zouden, zoo heet het verder, pas tegen den 20aten hnn kruistocht op zee begonnen zQ», maar heb ben nu den dag van vertrek vervroegd. De Stjandard, het jacht van den Tsaar, zal den 14den naar Finland vertrekken. De ministers van bultanlandsche zaken, van ma rine en van het keizerlQke hof zullen de Teaar vergezellen. Te Petersburg hecht men groote beteeke- nis aan de geheel onverwachte ontmoeting. Zeppeling terug. Met groote hartelQk- lieid heeft Friedrichshafen graaf Zeppelin Donderdagochtend bij zijn terugkeer ver welkomd. Voor het Deutsche Haus had zich een groote menigte verzameld, toen de helden van den dag, na het luchtschip te A'anzeli geborgen te hebben, in een mo terboot over het meer aankwamen. Aan het hoofd liep de graaf, dan volgden Durr, Stahl, Bacher, Lau en Kast, in een kleedij, alsof zij uit den oorlog kwamen. De lucht- schipperkapitein Lau had op den terugtocht een moeielijk karwei verricht. Men had, om hei luchtschip omhoog te krijgen, zooveel ballast van allerlei- aard gelost, dat Lau het loopgewicht in de middengang van het schip moest vervangen. Hij moest nu als levend loopgewicht tusschen de twee schuitjes heen en weer kruipen, zoodat de brave man als geradbraakt was, toen het doel bereikt was, De menigte juichte de luchtschippers luide toe. Graaf Zeppelin maakte dankbare bui gingen naar alle kanten. Sedert vijf dagen, zeide hij tot zijne getrouwe omgeving, ben ik nu pas tot rust gekomen. De Engelsche pers is vol lof voor het geen Zeppelin volbracht heeft. De Times spreekt van een wonderbaarlijke verrich ting, de Daily Telegraph stelt Zeppelin en zijne negen luchtschippers op een lijn met de Argonauten van de oudheid, de Daily Express noemt den tocht de meest groot- sche luchtvaart, die de wereld ooit heeft aanschouwd. De Morning Post komt met ook andere bladen tot de slotsom, dat Engeland zich krachtig en aanhoudend zal moeten inspan nen, om den voorsprong, dien Duitschland heeft, ook maar halverwege in te halen. Zij ontveinst zich niet, dat de verbetering van de nieuwe luchtkruisers onmetelijke HemelrQk I Dan verklaarde Jezus, waarin de ware gerechtigheid bestond. HQ voerde zQne hoor ders op tot de hoogste hoogten dier alieB omvattende deugd, zoodat allen bevangen werden van een heilige vreeze, want welk menechenkind kon zoo iets bereiken Doch HQ troostte hen met te wQzen op den Vader in den Hemel, Die zulks niet van hen vor derde. Die zou hen hulp en bQstand ver- leenen door de enge poort te gaan, want HQ wil niet den dood van den zondaar, maar dat hQ zich bekeere en leve 1 Verder leerde Hij de menechheid, hoe zQ tot den Vader moest bidden, tot den Vader Die elk haar op ons hoofd geteld had, zonder Wiens wil geen mnzch van het dak valt en Die zQne zon laat schQnen over rechtvaardigen en zondaars. Onze Vader, Die in de Hemelen woont I* herhaalden duizenden monden. Het klonk als het rnischen van een geweldige zee en de harten der menschen werden vervuld van het besef eener goedertieren en liefdevolle Godheid. De verheven Redenaar maakte met zQne blank lichtende handen eene beweging en wees op de lelieën, die als stille biddenden naast zQn spreekgestoelte stonden. •Ziet de lelieën dei velds,< sprak HQ en voordeeten, die Engeland tonutoe aan zijn j ligging als eiland te danken heeft gehad, ernstig bedrijgen. Het is nog niet goed uit te maken, welke gevaren Engeland van de militaire en strategische toepassing van luchtschepen te wachten heeft, maar juist daarom kunnen zij' zooveel te geduchter blij ken. Zeker, is dat geen verdedigingswerken te land er voldoende bescherming tegen zullen bieden. Het is daarom de plicht van de regeering, den vooruitgang van de lucht vaart zoo krachtig mogelijk te bevorderen. De keizer heeft aan Zeppelin een zeer hartelijk telegram gezonden. Hij verklaart zeer verheugd te zijn over het bericht, dat Zeppelin van plan is, binnen zes weken t« Berlijn te komen. BELGIE. De taalstrijd. In het HandtlMad van Antwerpen vinden wQ een brief opgenomen van den heer D. Glaes, schrQvende als alge meen voorzitter van het Davidsfonds (de •VJaansche katholieke instelling, die levert op het gebied der Nederlandeche taal- en volksbelangen*.) Daarin zegt hQ Sedert meer dan vQf en-zeventig jaren verkeeren de Vlamingen, de meerderheid van de Begleche bevolking, in een toestand van minderheid, die, door geheel de wereld, bQ geen enkel volk, dat vrQ is, zijns gelQken vindt. VQf-en-zeventig jaren verzetten de Vla mingen zich tegen dien toestand, maar te vergeefs als waren zQ een overwonnen volk, worden zQ in eene vreemde taal bestnnrd en onderwezen, kunnen zQ, zonder ervaren te zQn in het Franich, niet tot de minste officieele betrekking geraken. Al de openbare besturen zQn in den grond Fransch middelbaar en hooger, gedeeltelQk zelfs lager onderwQs wordt den Vlamingen, of zQ 't verstaan of niet, In die taal gege ven tot zelfs het onderwQs in den gods- dienst, dat nogthane veeleer tot het hart dan tot den geest moet sprekeD, gebenrt in 't Fransch i Weina, wil de Vlaming aan zQn vader land en zQn geloof rechtzinnig verkleefd blQven, zoo moet die toestand veranderen. Daarom vraagt het Davidsfonde, dat het Corigree (der Katholieke Werken) vreedzame middelen zonde beramen om de taalrechten der Vlamingen op gansch gelijken voet te stellen ale die der Walen. Wat er in de eerete plaats aan de Vlamingen dient ver schaft te worden, ie een volledig onderwQe in hnnne moedertaal en door hnnne moeder taal, van in de lagere tot in de hoogeschool en verdere geiQkheld van rechten en plich ten met hnnne broeders de Walen. Zoo, maar zoo alleen, tallen de Vlamin gen Vlamingen blQven, verkleefd aan hnn vaderland en hnn geloofwant taal en zeden en godsdienst van een volk hangen nanw te zamen I Daarop laat het H v. -4. volgen WQ moeten in de lagere, jongere geeste lijkheid nog de eersten Vlaamschen priester ontmoeten, die niet denkt zooals de alge meene voorzitter van het Davidsfondehet gansche jonge geslacht, geestelQken en lee- vroeg of zQ niet aan de lelieën een voor beeld wilden nemen. HQ wees naar boven, naar de leenwerikken en sprak een andera vergelijking nit. Dan verlevendigde zich de moed in de zielen der armen, der weenenden, der bedroefden, van de strQdera om het bestaan. Zij hadden van nn af in God een machtigen Helper in den nood, niet een harden, gruwzamen tiran, zooale hnnne priesters leerden Immer verder drongen de stralen der geestelQke Zonne, die aan den berg voor de lQdende menschheid opging en een nieuw leven vol dank en jubel ontsprong aan den stroo menden bron van Genade en Zaligheid. TQd en ruimte waren voor de menschen ver dwenen, vergeten waren alle kleinigheden en kleinzieligheden. Haat, nQd en tweedracht zwegen. Al deze dagelQksche menschen ver anderden in heiligen en helden, het RQk Gode was gekomen, de Engelen jubelden en de duivels sidderden. Zoo kon alleen HQ spreken, die er het recht toe had en de macht. En HQ alleen kon sluiten met de onbeperkte zekerheid des Heeren, Wien het oordeel in alle dingen toekomt. (Wordt vervolgd). - - -

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1909 | | pagina 1