E. XSath. Nieuws- en Advertentieblad voor Noord-Holland. """feuilleton. No. 55. Zaterdag 10 Juli 1909. Jaargang REIZEN Aïda. Verschijnt Woensdag en Zaterdag. Buitenland. Dit nummer bestaat uit 6 bladz ONS ABONNEMENTSPRIJS 50 cents per drie maanden franco aan huis. Te betalen in het begin van ieder kwartaal. Afzonderlijke nummers3 oent. Uitgave van de Naaml. Vennootschap „Ons Blad". BUREAUHoogstraat b/d. Langestraat te Alkmaar. Telefoon No. 266. ADVERTENTIÊN Van 1—5 regels80 cent. Elke regel meer6 Reclames per regel15 Kleine advertenties van 130 woorden, bjj rooruitbet. 25 Nog altijd wachten we tevergeefs op die heerlijke, koesterende zomerwarmte. Wat zijn er al geen klachten geslaakt, geen wenschen onvervuld gebleven. Eerst weken achtereen die abnormale voorjaarskou, nu de eene regenbui na deandere't Is me tot dusver 't zomertje welAls we maar geen repe titie krijgen van '07, dat ongeluksjaar voor hotel- en pensionhouders. Maar „'t kan verkeeren", zegt Brederoo. Als 't dan maar niet te lang duurt. Want, behalve dat ik graag ieder voorspoed in zaken gun, zou het ook recht te bejam meren zijn, ais zoovele voorbereide uit stapjes achterwege moesten gelaten worden, oi' vergald werden door ongun stig weer. Of stemt 't niet tot deernis, als je daar vreemdelingen door onze straten ziet slenteren, op wier gelaat 't verlangen naar eigen haard zoo zicht baar te lezen is, menschen, die met regen uit zijn en dus uitgeregend thuis komen. Dat er in de komende vacan tieweken, ook door komkommertijd aangeduid, weer heel wat plannetjes ontworpen worden, dat staat vast. En waarom ook niet? Ja, als we eerst toestemming moesten vragen van grootvader of grootmoeder zou er wel niet veel van komen. Maar die goede menschen leefden in den tijd van en reisden met de trekschuit. Bij ons gaat 't allemaal veel vlugger, veel gejaagder, onze zenuwen worden op zwaarder proef gesteld. Als men dag aan dag moet zwoegen voor z'n brood of voortdurend ingespannen in boeken moet zitten turen, dan is zoo'n uitstapje een ware verkwikking voor den geest, ongerekend het niet gering te schatten feit, dat onze kennis uitgebreid, onze ervaring verrijkt wordt. Nu ben ik niet ongerust, dat men van de meer en meer zich uitbreidende l eisgelegenheden geen voldoend gebruik zal maken. Als ik dat ooit zou geweest zijn, zou een bezoek aan spoor, tram oi boot bij aankomst of vertrek mij onmiddellijk hebben genezen. Neen, toch nietdie ongerustheid zou plaats maken voor een andere, welke zijn oorsprong zou vinden in 't tegengestelde. Ik heb me meermalen verbaasd over die drom men van menschen van eiken leeftijd, rang en stand, die elkander verdrongen om een plaatsje te bemachtigen. De sociale kwestie was hier ver te zoeken. Of zou misschien juist hier een der oorzaken aan 't licht treden? Ik ben geneigd 't te gelooven. Die reislust (reiswoede, zei 'k haast) vertoont zich als een besmettelijke ziekte. De een reist om den ander, men durft 't niet te laten, men moet ergens heen geweest zijn, niet naar Bergen of Egmond 4) Op het oogenblik dat Aida dit geschrift ten einde toe gelezen en het met een kreet van liefde en angst tegen hare lippen had gedrukt, deed een vreeselijke schok haar opspringen. Het -scheen haar toe dat de grond onder hare voeten wegzonk en door een werktuigelijk gevoel van zelfbe houd gedreven, sprong zij eenige schreden achterwaarts. Op hetzelfde oogenblik drong een ontzettend geraas de put binnen, en een ontzaggelijke groote steen, gevolgd van het windas en brokken van den rand van den put, stortten met een oorverdoovend geraas neder op de plaats waar Aida een oogenblik te voren had gestaan. De waarheid openbaarde zich toen in al hare ijsselijkheid aan den verschrokken geest van Aida. Zij bedacht zich een oogenblik en bracht eenige woorden, die haar vader den vorigen avond ontvallen 7e". overeenstemming met den brief ien zij zoo even had gelezen. Zij her innerde zich hem dikwijls te hebben hooren natuurlijk, ook niet naar Amsterdam Kun je begrijpenNeen, naar de mooie plekjes van ons landHet Gooi, de Veluwe, Arnhem, Zuid Limburg, en meen je wat meer te zijn dan Jan en alleman, dan is een tochtje langs den Rijn al 't minste wat 'je durft noemen, als men vraagt, welke streken je be zocht hebt. Of je uit geweest bent, wordt niet gevraagd. Hier leggen we den vinger op de wond. Reizen is een mode ge worden, waaraan velen meenen zich niet te kunnen onttrekken, die niet durven antwoorden „Nergens, ik ben lekker thuis gebleven, ik heb er m'n gemak eens van genomen", of „'t zat 'r van 't jaar niet an". Of de financiën 't minder veroorloven, of de spaarcentjes er mee heengaan, doet niets ter zake. Erger is 't als de goede toon meebrengt, dat men nog lang uitblijven moet ook. 't Is gewoonweg belachelijk, als je ziet, dat menschen, die in hun woon plaats over een mooi, geriefelijk huis beschikken, zich naar een badplaats of waar dan ook begeven en daar in een stulp kruipen. In verdriet wordt het geld verteerd. Maar men is dan ook voor langen tijd in een badplaats ge weest „Maar", vraagt men mij, „waar heb je mee noodig; laat ieder z'n geld op maken zoo hij dat verkiest". Accoord 1 Zijn geld Maar we weten wel, dat 't niet altijd op zoo'n beschei den voet gaat en dan komt wel eéns het denkbeeld bij ons op, of anderen die uitstapjes soms niet mee moeten bekostigen. Ik heb wel eens gehoord, dat de meeste bankroetjes geslagen worden na afloop van 't reisseizoen. Of 't waar is, weet 'k niet, maar 't gebeurt toch dik wijls, dat we verstomd staan hoeveel sommige menschen van hun geld kun nen doen, totdat het raadsel plotseling wordt opgelost en 't ons zoo klaar is als de zon bij helderen hemelde bom is eindelijk gebarsten. En daarom zeg ik„Reizen is goed, reizen is nuttig, maarverteer je eigen geld". J. G. Dr. Colenbrander, redacteur van De Gidsheeft in dat tijdschrift een zeer belangrijk artikel gepubliceerd, dat ge tuigt van een kijk op den politieken toestand in ons vaderland, geheel ver schillend van de meeste zijner mede standers. Dat de machtsontplooiing der Recht sche coalitie een in de staatkundige ontwikkeling van ons volk noodzakelijk en daarom verblijdend feit is, klinkt al heel ongewoon in den mond van een liberaal man. „Het is een nationaal belang," zegt Dr. Colenbrander, „het eerste en grootste van al onze Dationale belangen, dat onze verhalen hoe de dappere koningen der zee aan hunne vijanden wisten te ontkomen, wanneer alle hoop voor hen verloren was. „Het is dus waar'. Alles is voor mij verlorenkreet zij geheel ter neder ge slagen„Allah heeft hem zijn paradijs geopend, want hij was deugzaam en is den heldendood gestorven!" Nu onderzocht het jonge meisje met vluchtigen blikken den inhoud van de mand, en elk voorwerp dat zij vond, leverde haar een bewijs van haars vaders-zorgvuldigheid, terwijl warme tranen en doffe snikken hare erkentenis en droefheid over den dood van Haroun-Ben-Ismaël te kennen gaven. Eerst haalde zij de spijzen verbolgens eenige kleedingstukken, waaronder een van een landmeisje, daaruit te voorschijn, be nevens een kistje, waarin de kostbaarste schatten haars vaders verborgen waren en eindelijk belangrijke papieren, zorgvuldig in eene geheime brieventasch gestoken, een dolk en eenige toortsen. Met de grooste oplettendheid beschouw de Aida elk voorwerp dat zij vond en poogde in hare gedachten de wijze uit te vorschen, waarop zij een en ander gebrui ken zou om hare vrijheid terug te krijgen, Dat zoo zwak en vreesachtig kind gevoelde volkseenheid meer en meer van het papier doordringe in de werkelijkheid. Zij bestaat in zeker opzicht, de 80ste April heeft er ons te gezegender uur met kracht aan herinnerd. Maar zij zal nimmer in voldoende mate bestaan, zoolang de kerkelijke kringen eenige de minste reden hebben zich te beschouwen als burgers van de tweede klasse, of zelfs maar zoolang de nawerking van dat gevoel, dat eenmaal op volkomen verklaarbare wijze bij hen ontstaan is, in hunne houding merkbaar blijft. Het is een zegenrijk feit, dat zij, in en door den schoolstrijd, onder leiding van Kuyper en Schaepman, de wereld der staatkundige actie zijn binnengeleid, die hun nu, hopen wij voor eenigen duur, een school is geworden van staat kundige verantwoordelijkheid. Wat hunne beginselen in de moderne maat schappij vermogen, zal nooit worden uitgemaakt door hunne lofzangen of onze invectieven. „The proof of the pudding is in the eating." De erkenning van dat zegenrijk feit is een erkenning van groot belang. Wat heeft men van de overzijde steeds met kracht en klem gewaarschuwd tegen een rechtsche overheersching. Hoe ver derfelijk en uit den booze werden niet onze eischen ten opzichte van het onderwijs voorgesteld. Hoe akelig zou niet de toekomst zijn bij een overwin ning van rechts. En nu komt een getuige van links verklaren, dat dat alles een zegenrijk verschijnsel is, waarover men zich mag verheugen. Dr. C. vervolgt: „Gelijk wij ontkennen dat christe lijke zin het uitsluitend eigendom zou zijn van deputaten en kapelaans, weten wij ook zeer Wel, dat ware vrijzinnig heid volstrekt niet gepacht is door onze kiesbazen. Groot zijn de gedachten, en klein de menschen die haar dienen. Wij hebben genoeg vertrouwen in het ge- heele Nederlandsche volk, om eene numerieke meerderheid daaruit, die, naar men gezien heeft, waarlijk niet van één dag is, zonder ergernis aan het bewind te zien. Indien het gevolg is, dat politieke ervaring, politieke bekwaamheid, het gevoel van politieke verantwoorbelijk- heid meer gelijkmatig over de Neder landers worden verdeeldindien ook de kerkelijken de ondervinding opdoen, die ons niet bespaard is gebleven, hoe bot een werktuig de wet is in een geestelijken strijd, zullen voor onze toe komst, voor de regelmatige functionee ring onzer in wezen reeds zeer demo cratische staatsinrichting, allergewich tigste resultaten zijn bereikt, die door een onafgebroken liberaal bewind (gesteld de oude liberale partij bestond nog onge deerd) nimmer zouden zijn verkregen." Uit die woorden spreekt een waar deering van den tegenstander, die wel dadig aandoet. En zij veroordeelen ten eenenmale en afdoende de sombere plotseling hare waarde en kracht tegenover het gevaar, dat haar bedreigde en aanstonds ontwikkelde zich in hare ziel de werkzame geestkracht aan haren stam eigen, maar die in gewone omstandigheden verborgen blijft onder den schijn eener zinnelijke vad- zigheid. Met een zekeren snellen blik berekende zij hare middelen en de kansen om wel te slagen en het bleek haar uit den voor raad van levensmiddelen en fakkels, dat zij hare vrijheid nog minstens acht dagen lang kon afwachten. „Nu," zeide zij tot zich zelve, „in acht dagen tijd verloopen er zeer vele uren, en ik behoef slechts ééne enkele minuut om het belangrijk geheim te ontdekken dat mij kan redden." Met de toorts in de hand onderzocht zij nu met een aandachtigen blik elke onef fenheid van den grond. Toen zij de plaats genaderd was, waar de ten gevolge der uitbarsting neergevallen steenklomp heen- gerold was, werd zij op haar gelaat een frissche en zuivere luchtstroom gewaar. Ontroerd en met wankelende schreden trad zij nog nader, hield hare toorts nabij de plaats van waar die tocht scheen te komen, maar het licht ging er plotseling door uit, en door «ene enge scheur drong profetieën, die tijdens en na deverkie zingen ten gehoore werden gebracht over de heerschappij der clericale partijen. FRANKRIJK. Mgr. Gieure opnieuw veroordeeld. Na al eens vervolgd en veroordeeld te zijn, omdat hij zijn diocesanen op de geva ren van het zoogenaamd neutrale ieeken- onderwijs gewezen had, is mgr, Gieure, bisschop van Bayonne, opnieuw voor de correctioneele rechtbank gedagvaard wegens „schending" van de wet van scheiding tus- schen kerk en staat. Tegelijk met hun bisschop werden ook de weleerw. heer Mirande, kapelaan der kathedraal en de zeereerw. heer Larro, pa stoor der parochiekerk Sainte-Eugénie te Biarritz, voor hetzelfde „vergrijp" vervolgd. Mgr. Gieure is tot 50 francs boete, de twee andere aangeklaagden elk tot 25 francs boete veroordeeld. De beklaagden wa ren niet voor de rechtbank verschenen... O land der vrijheid! En der verdraagzaamheid 1 De Pa rij sc be <0 roli« geeft weer eens een teekenend voorbeeld van hetgeen men te verwachten heeft van de jongeheeren, die op de terecht bernebte Staatsscholen in Frankrijk opgevoed worden, ook in de ver draagzaamheid I Dezer dagen waren de leerlingen van de openbare school te Allégre. Haut Loire on der leiding van hun onderwijzers aan 't wandelen. Toen ze door het stedeke Po» lignac kwamen, zagen ze de kerk open staan. Dadelijk moesten zij daarbinnen, niet om te bidden natuurlijk, maar om ui ting te geven aan hun breede ideeën van vrijheid en verdraagzaamheid. Een van de jongeheeren klom op den predikstoel en begon \'an daar af aan zijn medescholieren allerlei dwaasheden en grove taal te verkondigen. Een der meesters ging in den biechtstoel^ zitten, terwijl anderen zich met de priesterlijke gewaden bekleed den en onder gejoel allerlei profanaties be dreven. Van de ergste dingen zegt de „Croix" niet eens melding te willen maken, Gelukkig voor hen waren de meeste in woners van 't plaatsje op het veld aan het werk, anders was het voor de vrij denkende kwajongens <nog slecht afgeloopen. ITALIË. Een schandaal zonder weerga heeft in de Italiaansche Kamer plaats gehad. In be handeling was de kwestie aangaande de knoeierijen bij de marine. De afgevaardigde Colaganni voerde het woord en seide o. m. Men heeft den gewezen minister Nasi ver oordeeld,. omdat by zich waardelooze Voor werpen had toegeS'gend thane ion men de eenatoren, volksvertegenwoordigers en de minister, die de echeppere zijn van de mari tieme conventies, moeten vervolgen. Toen wierp ae minister der poeteryen zich op dien volksvertegenwoordiger en diende hem eenige vnistslagen toe. Er ontstond toen een algemeen gevecht. een straal van de buitenlucht tof haar door. In weerwil van de droefheid die haar hart beknelde, ontsnapte een kreet van blijdschap hare borst. Allah be schermde haar, vermits de steen die in zijn val haar had kunnen verpletteren, haar nu een middel tot redding zou kunnen zijn want door de kracht van het nederploffen, was die steen met zulk een geweld tegen den beweegbaren muur gevallen, dat deze daardoor «enigszins geopend was geworden, Evenwel was dit nog maar eene flauwe hoop, die voor het jonge meisje een nieuwe foltering was, wanneer haar het leven werd voorgespiegeld naast een zoo verschrikke- lijken dood. Aida poogde te vergeefs de opening die nog te eng was om haar door gang te verleenen, wijder te maken; zij verspilde er echter vruchteloos hare krach ten aan. Te vergeefs wilde zij, met behulp van haar dolk, bij wijze van een hefboom, den steen op nieuw doen wentelen; maar de dolk brak in hare hand en de rots bleef onbeweeglijk. Zoo bracht zij den geheelen dag door met honderd malen hare gevan genis rond te: gaan om overal, schoon zon der gevolg, het vreemde geheipi te ont dekken Afgemat van vermoeidheid en geheel De minister, door xyn vrienden tegenga- honden, had gescheurde kleederen. Het tnmult nam ontiaggeiyke afmetingen aan. De tribu nes werden ontruimd en de vergadering opgeheven, terwyi er een opwinding heerechte, die xich rond het Kamergebouw voortplantte. Een ander sohandaai meldt de >Trlbnna<. Een ambteiyk ondersoek sou aan het lloht gebracht hebben dat er geknoeid is met het geld dat voor de noodiydende bevolking van Messina was Ingesameld. Eenige gemeente ambtenaren te Oatania zonden de schuldi gen zijn. De berichten hebben te Catania groote beroering verwekt. Een menigte betoogers trok naar het stadhuis en wierp met steenen. De soldaten hebben de ontevredenen verstrooid. DUITSGHLAND. De Duitsche Rijkskanseliers. Naar aan leiding van het heengaan van von Btllow, laten we hier volgen de korte geschieden!* van de Dnlteche Byktkaneeliere, eedert 1871. Otto, Eduard, Leopold, prlne von Biemarck, sedert 1890 hertog von Lanenbnrg, was vanaf 1871 tot het jaar 1890 kanselier. Wegens verschil van gevoelen met den jongen self standigen keizer Wilhelm II, nam hy syn ontslag. Hy werd opgevolgd door George, Leo Graaf von Oaprivi, die kanselier was van 1890 tot 1894. De Pruisische minister-presi dent Enlenbnrg verdreef hem van syn poet. Na hem volgde van 1894—1900 Olovls, Karei, Victor, fürst von Hohelohe, Schillings- först, prins von Regensbnrg en Corvey. Hooge ouderdom deden hem van het Staats- tooneel verdwijnen. In 1900 benoemde de Keizer tot syn opvolger Bernard, Hendrik, Martin, Karei, prins von Billow, die dns de vierde kanselier was. In ons vorig trammer hebben we de reden van syn heengaan niteengeset. Wilhelm I heeft het met een kanselier afgeknnd, Wilhelm II sal thans de vytde noodig hebben. Tosschen de beide Wilhelms regeerds Frederik III slechts 100 dagen. Het vergelijk. De katholieke »Külnlscb# Volkszeitung meldt, dat Dinsdag het ver gelijk tusschen de ministers van financiën van de Duitsche bondsstaten en de leiders van de nieuwe meerderheid tot stand is gekomen. De financieele hervorming ziet er dien volgens aldus uit. A. Belastingen op het be zit: I. uit grondbezit, belasting op, den om zet en waardevermeerdering van onroeren de goederen 40 millioen; 2 uit kwitanties betreffende chéque- en' Rijksbanksaldo's 20 millioen; 3. uit verhooging van het zegel recht op mijnaandeelen. en effecten 22,5 mil lioen; 4. uit zegelrechten van couponbladeH 27.5 millioen; 5. uit de verhooging van de matriculaire bijdragen 25 millioen, te za- men 135 millioen; B. Nieuwe indirecte be lastingen te zamen 310 millioen; C. Behoud van bestaande belastingen, waarvan deaf? schaffing voorgesteld was: lo. de reisbe? lasting 20 millioen, 2o. suikeraccijns 35 mil? iioen, te zamen 55 millioen. Algemeen to taal 5(JD millioen mk. moedeloos zeeg zij eindelijk op het tapijt neder, dat op den grond van hare tnand lag uitgespreid, gebruikte eenige spijzen en sliep weldra in. Doch haar slaap was onrustig en afge broken dpor angst en akelige droomen, zoodat zij vroeg weder overeind rees en hare vruchtelopze pogingen even als den vorigen dag herhaalde. Maar toen het weder avond werd begon de jeugdige Moorin aan hare redding te wanhopen. Onbeweeglijk en in diepe ge dachten verzonken stond zij voor de enge opening, waardoor de liefelijke geur van bloemen en planten tot haar doordrong en scheen met een verheven denkbeeld be zield. Zij herdacht op dit oogenblik de eerste indrukken van haren kindsdien leeftijd; het scheen haar toe dat er zich weder een welbekend gelaat over hare wieg heen boog, en dat zij eene liefderijke, even zoo bekende stem haar sinds lang vergeten woorden hoorde toefluisteren. (Wordt vervolg#.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1909 | | pagina 1