Kath. Nieuws' en Advertentieblad voor Noord-Holland. No. 65. FEUILLETON; Zaterdag1 14 Augustus 1909. S4" Jaargang Aï da. Verschijnt Woensdag en Zaterdag* Buitenland. ABONNEMENTSPRIJS Uitgave van de Naaml. Vennootschap „Ons Blad". BUREAUBreedstraat 45, tegenover de R. E. Eerk, te Alkmaar. Telefoon No. 433. ADVERTENTIËN Dit nummer bestaat uit 6 bladz „De Voorhoede" en de Kath. locale Pers. V T01E0MSTMUSIIE. ONS BLAD. ,r 50 cents per drie maanden franco aan knia. Te betalen in het begin van ieder kirartaal. Afzonderlijke nnmmera 3 cent. Van 1—5 regels 80 eent. Elke regel meer 4 Reclames per regel15 Kleine advertenties van 130 woorden, bij vooruitbet. 25 In de „Tijd" vinden we de volgende repliek van W. op het antwoord van het bestuur der Prop. Club te Zaandam. M. de Red. Vergun mij s.v.p. eenige plaatsruimte voor mijne repliek, nu het bestuur der R. K. Prop. Club „St. Petrus" te Zaandam op mijn ingezonden stuk van 5 Aug. 1.1. heeft ge antwoord. Hierbij wensch ik de Iheeren in hun tegen betoog stuk voor stuk te volgen en mijne vooropgestelde feiten nog eens te resu- meeren. lo. Ik blijf bij mijne bewering, dat: In de Zaanstreek de kath. locale tweemaal in de week verschijnende bladen„Onze Cou rant" en ,,Ons Blad" gelezen worden en daar honderden abonnementen hebben ge plaatst. Wat ik met ,,de Zaanstreek" bedoel, zal ik den heeren, die in Zaandam wonen, toch niet behoeven te vertellen. Ik schreef „In de Zaanstreek" en niet „in Zaandam". 2o. Mijne bewering: „De Voorhoede" zal spoedig in Üe Zaanstreek met behulp van de prop. clubs worden verspreid, waartoe zij aan het blad zat toevoegen bladzijden nieuwn (meer bijzonder plaatselijk nieuws) is niet weerlegd. Ik schreef„propagandaclubs", dat kunnen er 2 zijn:; het woord „meerdere" is niet door mij gebezigd. De Prop. Club inoemt het blad "een speciaal voor üe Zaanstreek locaal Weekblad". Ik noem het kind bij zijn waren naam: „De Voorhoede" met toevoe ging van eenige bladzijden plaatselijk nieuws". Het feit zelf is daarmee niet tegen gesproken. 3o'. Of het nu eenige weken dan wel eeni ge maanden geleden is, dat over het plan met invloedrijke personen, waaronder vele geestelijken vergaderd is, doet aan het feit zelfs niets af. -Ik dik het zelfs nog aan en bje- weer, dat verschillende eerw. heeren pa stoors tegen het plan zijn '(o.a. de zeereerw. heer pastoor van Zaandam). Dat op het be staan van „Onze Courant" en „Ons Blad", en de concurrentie, die „De Voorhoede" zou aandoen is gewezen, wordt door u als juist erkend; van deze verklaring neem ik acte. 4o. Het feit, dat „De Voorhoede" hij haar verschijnen 19 Oct. 1907 toestemde in de bewering, dat zij aan de plaatselijke blaadjes geen afbreuk zou doen en dus geen nieuws, marktberichten enz. zou geven, en nu tegen die bewering in handelt, wordt door allerlei dikke woorden niet weerlegd. Het feit blijft gelijk of „De Voorhoede" op eigen initiatief dan wel op aandrang van een Prop. Club handelt. „De Voor hoede" wijkt in beide gevallen van haar eerst genomen standpunt af. „De Voorhoede" exploiteert de courant dan zijn de prop. clubs om hulp te bieden M) Ha, bij mijn heiligen patroon, ais Satan zulk eene bekoorlijke gedaante kan aannemen dan verwonder ik mij niet, dat het zoo moeilijk valt zich tegen zijne listen te wape nen. Het komt mij eerder voor dat dit spook van den hemel afdaalt, in plaats van uit de hel op te stijgen. „Karei", sprak de ridder, „gij zijt dich ter bij de waarheid dan gij meent; want ®1 is zij niet van den hemel nedergedaald, wees er zeker van, dat zij wel ten hemel zal weten op te stijgen." IX. HET DOOPSEL. De Godgewijde maagden waren sedert den vorigen dag druk bezig geweest met het versieren van het altaar in de kapel. De geur en pracht van bloemen, vereenigd met het geschitter van goud en edelge steenten, hadden de sombere kloosterkerk m een aan het oog behagelijk heiligdom erschapen. De klokken werden uit alle macht geluid, en kondigden het begin der bij de verspreiding en om propaganda te maken. Als de Prop. Club te Zaandam de courant exploiteerde was „De Voorhoede" in haar dienst. Dat is de feiten op zijn beenen zetten. Vervolgens: Uit het antwoord blijkt in- tusschen: a. dat, „De Voorhoede" is geïn fluenceerd door de Prop. Club te Zaandam toen zij haar bij haar eerst verschijnen ge nomen standpunt heeft verlaten; b. dat het feit zelf verergerd is door het optreden van de Club', die instede van de locale Pers te steunen en pogingen aan te wenden, die te vervolmaken een z.g. nieuw blad is gaan helpen in 't leven roepen. Waar moet het heen als vandaag deze, morgen gene prop. Club zegt: Die courant zint niet, dus bij „De Voerhoede" aanklopt? Op die manier wordt niet opgebouwd maar afgebroken. Indien de bestaande locale blaadjes, zooals u be weert, niet deugen, waarom die dan niet pogen te verbeteren? Dat is niet gedaan met „Ons Blad"! En het is toch beter een pas opgericht gebouw te herstellen dan het maar dadelijk 'af te breken. Ten slotte. Op diverse insinuaties als: „profeet", „omdat.... ja ziet u... de concur rentie", „revolutiebouw" enz. enz. ga ik niet in, daarvan hebben de heeren mis schien graag het monopolie. Het Fransche spreekwoord: „c'est le ton qui fait la musi- que" heeft echter voor propagandisten meer waarde. Mijnheer de Redacteur, ik heb al te veel van uwe bereidwilligheid gevergd, ik wil eindigen. Wensohen de heeren verder een onderzoek naar tie feiten, die niet door hen weersproken zijn, dan zal ik hun mijn adres opgeven Zij kunnen dan een bestuurslid afvaardigen om met mij te confereeren en ik zal dien afgevaardigde mijne bewijzen aanvoeren, echter onder uitdrukkelijk voor behoud, dat de conclusies in de verschil lende bladen, waarin mijn ingezonden stuk heeft gestaan, worden geplaatst. Vriendelijk dankend voor de verleende plaatsruimte. Hoogachtend, Uw dr. W. Alkmaar 9 Augst. 1909. Hierop laat W. de inhoud volgen van de in de Zaanstreek verspreide circulaire, welke wij in het vorig nummer reeds op namen. W. laat dan gaarne het oordeel aan den lezer. Het is te begrijpen dat de linksche par tijen een weinig aan 't nadenken zijn over de nogal krasse nederlaag, die ze bij de jongste Juni-stembus hebben geleden, en het verwondert dan ook niemand, dat het orgaan der Liberale Unie, „De Vaderlan der", alweer naar tie volgende stembus kijkt met de hoop; het verloren terrein dan weer, tenminste voor ^len deel, te herwinnen. Of het blad naar het hart van alle link sche groepen spreekt, valt een weinig te betwijfelen, doch het raadt in ieder geval aan samenwerking te zoeken en voor te be naderende plechtigheid aan. Reeds opende men de groote buitendeur, maar de volks menigte, verblind door zooveel tooi en pracht, was op den drempel blijven staan, alsof zij den tempel van den Almogenden God niet durfden binnentreden. De wie rook steeg golvend op uit gouden vaten, terwijl het liefelijk gezang der vrome vrouwen door de gewelven ruischte. De menigte bedwong nu hare eerbiedige vrees, trad het godshuis binnen en knielde neder om den zegen te ontvangen van den Bisschop, Primaat van Provence. Toen werd het hek van het koor ge opend, en de doopeldnge, in hagelblank ge waad gekleed, en met een krans van witte rozen en oranjebloesem in het haar, ver scheen; vergezeld van de Moeder-overste en hare peters, den graaf van Provence en Hugo de Concy, welke laatste door den koning van Frankrijk bepaaldelijk was af gezonden om hem bij deze plechtigheid te vei tegen woordigen. Op deze vier personen volgen, twee aan twee processiegewijze, alle religieusen van het klooster, omhangen met hare groote mantels, die zij slechts bij buitengewone gelegenheden dragen, en met eene waskaars in de hand. Toen Aida tot voor den Prelaat was geleid, knielde zij neder. reiden tusschen de gansche linksdie min derheid, en dan eendrachtig op te komen voor de openbare school; voor het algemeen kiesrecht en voor den vrijhandel. De schrijver vindt, dat hij met dien voor slag mooi op tijd komt en zegt o.a.: Hadden wij kort voor de verkiezing ons betoog gehouden, dan zou het uitgemaakt zijn geworden, voor al wat leelijk is. Voor den politieken maaltijd van 1913 dienen de spijzen terdege bereid te worden, wil men de schotels smakelijk op de politieke tafel kunnen brengen. Wij weten te goed, hoe veel voeten het in de aarde zal hebben om de linkergroepen tot samenwerking te be wegen, dat men een tijd van twee, drie jaar volstrekt niet lang behoeft te achten, om het accoord te treffen. Als de voorslag inslaat, en dat is in de gegeven omstandigheden nog lang niet ze ker, zal men links de beraadslaging over dit interessante onderwerp dus kunnen aan vangen. „Het Centrum" verwacht er niet heel veel van en zegt: Er zal dus eenige jaren lang onderhan deld en gezocht, gepast en (gemeten, geschre ven en gewreven, getobd en gewurmd moe ten worden om de Linkergroepen tot een ac coord te kunnen brengen. Welk een schoon vooruitzicht! En hoe duidelijk blijkt uit deze verklaring van den Unie-liberalen auteur, dat de „sa menwerking Links niet anders dan kunst matig kan zijn, een knutselwerk van jaren, dat veel hoofdbrekens kost en ontzaglijk ge peuter! En dan bereikt men, in 't gunstigste ge val, nog slechts een accoord! Of men tezapien regeeren kan, moet daar na nog bewezen worden, iets, waaraan men ook ter Linkerzijde zeer sterk twijfelt. ,t Is werkelijk een ondankbare taak, waar toe de ongenoemde schrijver in de „Vader lander" zijn geestverwanten opwekt. Zeker, zoo gezien zijn de vooruitzichten niet bepaald schitterend; maar waarom zou men het niet eens beproeven? Zulk een familieovereenkomst kan geen kwaad; en wat er na een stembus gebeuren moet, kom, men is ter linkerzijde niet heel zwaar tillend op dit punt. Dat hebben we in 1905 wel gezien! DUITSCHLAND. Het Centrum heeft eene ernstige crisis door te maken. Het is wel niet de eerste maal dat het te strijden beeft met meenin gen die oneenigheid konden brengen In den boezem der partijmaar dan betrof het doorgaans zaken van ondergeschikten aard en politiek beleid. Thans geldt het 't ka rakter van de Centrumspartij. Sedert eenigen tijd gaat er van de »Kö'n. Volkszei!ung« c.s. een streven uit, om van het Centrum eene interconfessioneels partij te maken. Het spe ciaal katholieke karakter moet volgens die strevers vervallen en plaats maken voor een algemeen christelijk, zoodat ook protestanten in de partij kunnen worden opgenomen. „Wat begeert gij van Christus' Kerk?" vroeg de Bisschop haar. „Het geloof!" klonk haar antwoord. „Zweert gij getrouw te zullen zijn aan de leer-, de geloofstukken en de geboden dezer Kerk?" „Ik zweer het." „Belooft gij ook, al het bijgeloof van uw vorig leven, de pracht en ijdelheden dezer wereld, en de bekoringen van den geest des kwaads te zullen verzaken?" „Ik zweer het." De Bisschop blies driemaal op het ge laat der doopelinge, als wilde hij den geest des kwaads op 'de vlucht drijven. Hij maakte op het voorhoofd, de oogen, de ooren, de borst en de schouders der nieuwe Christin het heilig teeken des kruizes, ten einde haar te leeren, dat zij hare gedach ten en haar hart aan Christus toewijden, en met liefde en blijmoedigheid het juk van het kruis dragen moest. Bij ieder gedeelte der verhevene plech tigheid werd Aida's ontroering steeds heviger en zichtbaarder. De vreugde overstelpte haar gemoed en bestraalde haar gelaat, waarop hemelsche aandoeningen en geluk ver spreid lagen. Eindelijk liet de Bisschop haar zijn stool vatten en geleidde haar naar het altaar om te doen zien, dat zij in de Te Coblenz is nu dezer dagen eene con ferentie gehouden van vóór en tegenetanderi der wijziging en ie deze in den breede besproken. De meerderheid ie het er over eene ge worden, dat de voorgeetane wijziging in plaate van bet Centrum ten goede te komen, ten aiotte de aanleiding zou zijn om alle godsdienstige beginzelen aan den djjk te kunnen zetten. En het landsbelang zou hier door al zeer slecht gediend zjjn, Dr. Bitter bestreed bet dryven der nienwe richting in een lange rede, waarin hij aan toonde dat het Centium geen confeeaioneele party ie, doch een politieke partij, volgens art. 29 der Bijkewetgeving. Een partij van enkel katholieken en alleen belangen van katholieken vertegenwoordigend, is bet Cen trum nooit geweest en wil het nimmer zijn. Daarom heeft het steeds gaarne anderaden- kenden in de party opgenomen. Maar de laatste scheidingegrene ligt in haar wereld beschouwing. Deze is de band welke een party vereenigt en samenbindt. Het Centrum ie door katholieken gesticht. De geest, waardoor de stichter bezield werd, is de geest van het katholieke volk. De grondslag van het program des Centrums was en is de katho iieke wereldbeschouwing. De katholieke stich ters wilden ook protestanten, die met hnn instemden, in de party toelaten, om zoo het bewys te leveren dat, evenals het niet slechts de belangen der katholieken in het openbaar leven behartigde, ook protestanten hun poli. tieke werkkracht bij het Centrum konden uitoefenen. Door syn wereldbeschouwing heeft het Centrum gemeenzame grondstellingen van katholieken en geloovige prostestanten, waar door het voor beiden nuttigen politieken arbeid kan verrichten. Het valt den prote stanten gemakkelijk zich cp het standpunt van het Centrumsprogram te plaatsen, daar de gemeenschappelijke christelijke grondsla gen een geiykmatige behandeling en oplossing van talrijke politieke vragen mogeiyk maken. Het Centrum heeft nu, voor zooverre de christeiyke grondstellingen ter sprake komen, dit onderscheidingstseken van andere chris telijke partijen, dat het die grondstellingen in twyfelachtige gevallen volgens rijn katholieke wereldbeschouwing bepaalt, terwyi de protes tanten dit met den maatstaf hunner evan gelische wereldbeschouwing doen. Zonder beiydenis geen godsdienst, geen christendom. Zonder beiydenis zjja algemeene christelijke grondslagen een theoretisch, onzeker begrip... De »Kö'n. Volksztg.» wykt en dat is het punt waartegen wij met den meeaten nadruk opkomen wezeniyk daarin van ons af, dat xy den katholieken geest uit de beginselen, waarop ons program is opgebouwd, wil verwijderen. Aan het eind zijner rede werden de vol gende stellingen in stemming gebracht lo. De vergadering wijst, na de uiteen zetting van dr. Bitter, de verdachtmaking, als zou de bedoeling van de Paasch-Dinsdag- conferentie zijn om vau bet Centrnm een eenzydig godsdienstige party te maken, als ongegrond terng. 2o. De vergadering verklaart, dat zy vol komen vasthondt aan het door het program ■a——d—a—a—— Katholieke Kerk werd ingelijfd' en dat de kinderen dier Kerk altijd ootmoedig de voetstappen moeten volgen der geestelijke vaders, die hun in het geloof voorgaan. Toen de menigte haar op die wijze de Kerk zag doorgaan, week deze eerbiedig ter zijde en bewonderde haar met geest drift. „Hoe schoon is zij, de uitverkoorne des hemels,' de dochter en gunstelinge van Mariazeide elk in zijn hart. En de vrouwen kusten met vromen zin het gewijde kruis dat aan hare rozekransen hing; zoo verlangend waren zij om aan God hare erkentelijkheid te betuigen voor het schoone feest, dat Hij dien dag aan de aarde bereidde. Intusschen was de doopelinge aan den voet des pvtaars nedergekniéld, en de Bis schop, voor haar staande, vroeg haar: „Hoe is uw naam?" „Maria!" riep zij uit met onwederstaan- bare geestdrift van erkentelijkheid en liefde. „Wat verlangt gij?" „Het doopsel," Toen herhaalde de prelaat langzaam het symbool des Geloofs. Gedurende de korte pauze tusschen elk der artikelen, weerklonk in de geheiligde gewelven de stem der doopelinge, die met eene zoo vaste over- en de traditie eens en voor altyd vastgesteld karakter van het Centrum. 3a. Daarom keurt de vergadering af de vooral door de »Kö'n. Volkezt.» stelselmatig bedreven pogingen om door een overdreven en eenzijdigen nadruk te leggen op het interconfcasioneele beginsel, het werkeiyk karakter van het Centrum te doen verdwy- nen, waardoor een noodlottige verwarring onder de kiezers veroorzaakt wordt. 4o, Verder laakt zy het bQna dageiyks aan het daglicht tredende streven van bo vengenoemd blad om groote uitgestrektheden van het moderne kultunrleven, met uitscha keling van de katholieke wereldbeschouwing, meer en meer te >lnterconfessionaliseeren<. Er werd gestemd met handopsteken en dr. Bitter verklaarde, dat de meerderheid er vóór wasde »Köln. Volkszt.» beweert het tegendeel. ITALIË. Maandagochtend heeft de plechtigheid ter herdenking van de Kroning des Pansen plaats gehad. Pius X is om half tien in de zaal der Paramenten gekomen waar de kardinalen hem wachtten, Hy nam de kap en de tiara en voorafgegaan door den stoet der prelaten en 20 kardinalen, ging Z. H. de Sala Ducale en de Baia Boyale door, waar de Palatyn- sche garde de eerbewyzingen gaf en waar talrijke geloovigen geschaard stonden. Toen trad de Paus de Sixtynsche kapel binnen. Het koor, onder de leiding van Dom Peroei, hief het»Tu es Petrus» aan. Ty dens den zang bleef de Pans voor het altaar neergeknield. Dan begint de Mis, gecele breerd door kardinaal Meriy del Val. Kar dinaal Bampolla assisteerde als presbyter assistens hy bewierookte den Paus en voor de Communie ontving hy van kardinaal Merry del Val den vredekus, dien hy Pius X ging overdragen. De maestro Perosi heeft met de gewone perfectie de Mis van Palestrina uitgevoerd en by het Offertorium een Cantate Domino canticum novum van zyne compositie doen hooren. In de speciale tribunes waren aanwezig de zusters- van den Paus, het korps diplo matique, het Bomeineche patriarchaat en een hondertal genoodigden. By het eiDde der Mis heeft de Paus met krachtige stem de Benedictie gezongen en is daarna, gevolgd door xQn stoet, naar de zaal der Paramenten weergekeerd, waar hy de heilwenschen van het H. College ontving. SPANJE. Hervatting van den strijd, Ha een paar dagen van betrekkeiyke rast, van louter verkeuningstochten van opschuiving en uit breiding en versterking der etrydmachten, komt er weer nieuwe etrydlust over de vy> andelyke legers die elkaar de heerechappy in het Bif gebied bestryden. De sultan Moulai Hafü schijnt thans ook liefhebbery te krygen om zich tusschen de strijdende partyen te mengen. In militaire kringen te Madrid loopt het gerucht, dat Moulai Hafid aan de Spaansche regeering tuiging uitriep: „ik geloof!" dat alle aanwezigen er door ontroerd werden, en uit aller oogen tranen van vreugde en bewondering te voorschijn kwamen. Eindelijk stroomde het water der weder geboorte, dat t en eeuwigen leven ontspringt, op het hoofd van het kind van Maria. Als eene schuldige zondares was zij neer geknield; maar gezuiverd, groot en edel als eene reine Christin, rees zij overeind. Maar het Doopsel is niet genoeg voor deze ziel, Idle verslonden wordt door het vuur der goddelijke liefde. Nog eenmaal buigt zij haar hoofd voor den Bisschop. Zij vraagt een schild om haar te bescher men tegen de begoochelingen en gevaren der wereld; eene kracht om haar te on- dersteuneneen nieuw wapen om haar onverwinbaar te maken in den strijd. De Christin gevoelt- hare zwakheid, maar zij weet ook, dat zij, door den H. Geest be schermd, sterk en veelvermogend wordt, Op hare bede wordt het dierbaar Sacrament des Vormsels, dat de genade van den H. Doop bevestigt, haar toegediend. Wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1909 | | pagina 1