'AX,
1. K. Kerk.
ER.
opugen.
No. 71
Zaterdag 4 September 1909.
3'"' Jaargang
E. Kath. Nieuws- tn Ikdverteatieblad
voor Moord-Eollaaid.
FEUILLETON.
Aïda.
VI krnaar,
De Zelfmoord en zijne
oorzaken.
Buitenland.
cent de 5 ons
Nibbixwoud"
rzien van het
aal gesneden).
&J
fö. J. WEHNES,
H H Notarissen en
bij verkoopingen en
huizen, land, gras,
z. vooral in „Oi?S
Leeren.
om 89n blad groot en
ligt hierin, dat geen
nime, een advertentie,
blad opgenomen, aan
ad aan te bieden,
•sito's,
ffecten,
tmisch en
pzoek*
iddelen, technische
Verschijnt Weensdag en Zaterdag.
Dit nummer bestaat uit 6 bladz
n
KET-
adres
Ivf®
■acht D 87,
jfd aan voor het maken
3AMESC0STUMES, naar
e, net afgewerkt en
1904
□NUN, Dijk, Alkmaar
ÏLAVER. Kassier.
SffcENJ»,
irkt 00.
erkoop van
ties; geven
jenen Reke-
;ren, koopen
ïemd Bank-
Hypotheek
aken.
d a g s van
"S, aan het
lijk tarief.
J5\ WANNA»
ipothekerSoheiknndlg®
"A, Kuste», - 'Aikiitfa&
ONS
BLAD.
ABONNEMENTSPRUS
50 cents per drie maanden franco aan huis. Te betalen in
het begin van ieder kwartaal.
Afzonderlijke nummers3 oent.
Uitgave van de Naaml. Vennootschap „Ons Blad".
BUB3AUBreedstraat 45, tegenover de B. E. Éerk, te Alkmaar.
Telefoon No. 433.
ADVERTENTIËN:
Yan 15 regels80 eest.
Elke regel meert
Reclames per regel15 a
Kleine advertenties van 130 woorden, bjj vooruitbet. 25
Elk levend wezen voelt, door een
aandrift zijn natuur ingeschapen, zich
onweerstaanbaar tot zelfbehoud gedre
ven, en weert met al zijn macht en
kracht de hindernissen af die dood of
vernietiging kunnen aanbrengen. Het
is de grondwet van het leven, door de
natuur zelve vastgesteld. Tevergeefs
hebben sommige Darwinisten getracht
voorbeelden van zelfvernietiging te vin
den onder de dierenfeiten hebben zij
aangehaald, maar geen enkel dier feiten
bracht een afdoend bewijs hunner be
wering. De mensch alléén is het, die
een uitzondering maakt op die algemeene
natuurwethij alléén tracht soms de
sterke zucht tot zelfbehoud te onder
drukken, hij alléén durft in zijn eigen
wezen het licht des levens uitdooven,
om den duisteren nacht des doods in
te treden.
Veel valt over dit onderwerp te zeg
gen. Aangezien we ons echter in een
weekbladartikel moeten beperken, willen
wij vluchtig de goschiedenis van den
zelfmoord overzien en aantoonen welke
onrustbarende uitbreiding hij genomen
heeft gednrende de negentiende eeuw,
en voorts de voornaamste oorzaken
opzoeken, aan welke die toename dient
to worden toegeschreven.
De grootste denkers van het oude
Griekenland komen op tegen den zelf
moord. „De mensch, zoo leest Pythago
ras, mag zijn post niet verlaten zonder
toelating van zijn Meester, dat is te
zeggen, van God". Ook de dichters zijn
verre van den zelfmoord aan te prijzen.
Het leven is hun integendeel een zoet
genot. Zelfs de wetgeving was den
zelfmoordenaar niet gunstig. In Athene,
Sparta en Thebe werd zelfmoord als
misdaad tegen den Staat gestraft.
Wij mogen dus besluiten, dat het
oude Griekenland in t algemeen den
zelfmoord afkeurde, hoewel die regel
niet zonder uitzondering was.
Dat de Romeinen de boosheid van den
zelfmoord min of meer bewust waren,
blijkt eveneens uit menigvuldige feiten
en geschriften. De geschiedenis leert b.v.
dat. Tarcjuinius Priscus bevel gaf de
lichamen der zelfmoordenaars aan een
kruis te hangen ten prooi aan wilde
dieren en roofvogels. Toch dient erkend,
dat de Romeinen, voornamelijk op het
einde der republiek en gedurende het
Keizerrijk, weinig afschrik gevoelden
voor den vrij willigen dood. Hoewel wij
uit dit alles moeten besluiten, dat de
beschaafde volkeren der pudheid geen
19)
Op 's koning* gelaat werd eene zachte
glimlach zichtbaar.
'Hebt gij dan niet reed» geraden, Me
vrouw», zeide de vorst, 'door wien het ver
haal van aue voorvallen uws levens tot ons
18 gekomen Wie anders dan uw redder,
bü, die niet geschroomd heeft de zee te
doorklieven, om u aan uwe vijanden te
ontrukken, zon Zoo bezorgd geweest zijn om
uw lot, uwe toekomst te verzekeren Zult
gij er hem niet voor beloonen
'Ik, Sire?... Wat zou ik, zwakke vrouw,
kunnen doen, ten gunste van een zoo dap
peren ridder?.
'Schonk God aan de vrouw goedheid,
ge ienstigheid en schoonheid,, antwoordde
6 Koning, ten aan den man kracht en
vere81^8^' da" Ketcbi«dde zulke, opdat de
hun^hf"8 di8r e*SeDschappen niet alleen
«mi V 011 aar^e al die mate van geluk
kan ,e* eenen' Uie de mensch hier beneden
versanti!? j8 Wtmlen- moar °°k- °Pdat die
ZIT dengdea bet geluk der maat-
geluk H 6n,eea ,tevige grondslag voor het
Br uisgezinnen zouden uitmaken,
vaste en klare begrippen hadden omtrent
de boosheid van den zelfmoord, is het
de opmerking waard, dat de vermeer
dering van den zelfmoord eerst dan bij
hen plaats greep, wanneer zedelijke
verdorvenheid en twijfelzucht de boven
hand kregen. Zoolang in Griekenland
onbedorven zeden heerschten, was er
weinig sprake van zelfmoord Rome in
den tijd zijner eenvoudige en strenge
zeden, kende de zelfmoordziekte niet,
zoodra echter wellust en weelde de
zeden verpest en de karakters ontze
nuwd hadden, zag men de vrijwillige
dood op vreeselijke wijze aangroeien.
Sommige schrijvers hebben beweerd,
dat de zelfmoord een kwaal was, eigen
aan de beschaafde volken, die geen
wortel kon schieten in onbeschaafden
bodem. Die meening is echter overdre
ven en stuit tegen de feiten, want,
verblind en misleid door valsche begrip
pen. erkenden die wilde stammen wel
geen zelfmoord, volgens moderne opvat
ting beschouwd, doch heerschte dit
kwaad bij hen, beïnvloed door onge
lukkige stamgewoonten of dwaze gods
dienstige misbruiken.
Als een weldoende morgenzon zien
we daarop het Christendom de duister
nissen en nevelen van het heidendom
verdrijven en tevens door haar heil-
zamen invloed, de zelfmoord op won
derbare wijze verminderen, ja zoogoed
als verdwijnen. Toch is dit geen wonder.
Het Christendom immers steunt op
grondbeginselen regelrecht ingaande te
gen den zelfmoord, en bezit de krach
tigste middelen om alle wanhoop,
zwaarmoedigheid en zelfmoordzucht,
door haar schatten van troost, vreugde
en opbeuring, uit de harten der men-
schen te verbannen. Vóór Christus'
komst lag een kille nevel van droef heid
over 't menschdom gespreid. Men werd
voortgestuwd op de baan des levens,
onder den druk van wreede goden en
het blinde noodlot, zonder te weten
van waar men kwam en waar het
doel des menschen lag. Het Christendom
bracht vreugde en leven in de wereld,
gaf ons een alwetende Voorzienigheid
en stelt ons het aardsch leven voor als
een voorbereiding tot de eeuwige zalig
heid, en geeft aan dat leven een zede
lijke beteekenis en waarde, door geen
leed of smart te ontnemen. Doch ook
in haar wetgeving trad de Kerk van
oudsher krachtdadig op tegen den zelf
moord en alle middelen heeft ze in 't
werk gesteld om haar kinderen afschrik
in te boezemen voor die misdaad. Nie
mand zal betwisten, dat haar streven
met den besten uitslag werd bekroond,
want van af het begin des Christen-
doms en gedurende gansch het tijdvak
der Middeleeuwen, bleef de zelfmoord
immer een zeldzaam feit.
Echter een tijd brak aan, dat wijs
begeerte en wetenschap, fier op eigen
om door goede voorbeelden en wijze raad
gevingen, den invloed en de beoefening van
het goede te versterken en te bevorderen.»
>Ik begrijp nwe meening, Sire,« hernam
Aïda met neergeslagen blik, >maar bet
klooster heeft voor mij zooveel aantrekkelijks
men leeft daar zoo gelukkig, zoo kalm onder
het oog van Godl... En wat meer is, hoe
zou de Moorsche Aïda waardig zijn den
naam te ontvangen van een der eerste edel*
lieden van Frankrijk
•Mevrouw', sprak de vorst, 'door de
kracht van onzen wil, is de naam Aïda voor
altoos verdwenen, en niemand heeft thans
eene andere gedachte of gij zijt de edele
barones van Beanclair, welker wapenschild,
door den glans van onze kroon beschenen,
even zooveel waarde heeft als het blazoen
van den aanzienlijketen ridder der Christen
wereld.»
'Het nemen van zulk een gewichtig besluit,
als Uwe Majesteit van mjj vraagt,, hernam
Aïda op kaimen en vastberaden toon, 'eischt
eenigen tijd om mij te bedenken. Het is
noodig den wil des Heeren te raadplegen.
Uwe Majesteit gelieve mi] dus te vergunnen,
dat ik aangaande dit gewichtig punt het
antwoord nog schuldig bij] ve.«
XV.
BESLUIT.
Nadat Aïda aan den Koning trouw ge-
kracht, de leiding dier Kerk verstiet en
nieuwe wegen insloeg die haar maar al
te dikwijls van de waarheid zouden
afleiden. Het is dan ook omtrent den
tijd der Hervorming, in den loop van
de 16e eeuw. dat de uitbreiding van
de zelfmoord begint, en schrijvers op
staan, die den zelfmooid wettigen, ver
dedigen en zelfs aanprijzen. Hoewel
statistieken over de 16e en 17e eeuw
niet voorhanden zijn, kan men toch
aannemen, dat tot de 2e helft der 18e
eeuw de zelfmoord bij afzonderlijke ge
vallen bleef en nog niet oversloeg tot
een volksziekte. De tweede helft der
18e eeuw brengt ons daarna gegevens,
dikwijls nog onnauwkeurig en onvol
ledig, over Londen, Berlijn, Parijs e.a.
waaruit we de zelfmoord reeds zien
aangroeien in dat tijdvak en inzonder
beid in Parijs tot een hoogte zien
klimmen, die hij sedert het Romeinsche
Keizerrijk niet meer bereikt had.
Echter was aan de 19e eeuw voor
behouden ons vaste cijfers ter hand te
stellen en ons een toestand voor oogen
te leggen diep treurig en onrustwekkend.
Geen e6uw kende meer 'vooruitgang,
meer rijkdom en weelde dan de 19e,
geen eeuw wist de natuurkrachten zóó
te benuttigen om het leven licht en
aangenaam te maken, en toch geen
zag zooveel menschen vol haat en walg
voor dat leven, die de voorkeur gaven
aan den dood. Door geheel Europa zien
we het getal zelfmoorden aanhoudend
omhoog gaan op ontzettende wijze. Mag
men voor de jaren 1*841 40 het getal
zelfmoorden in Europa schatte op 10.000,
voor de jaren 1890—1900 moet dit
getal minstens gebracht worden op
40 000 per jaar, zoodat, indien we een
algemeene berekening maken over
gansch Europa, wij het getal zijner
zelfmoorden in de 19e eeuw zeker
moeten schatten op l1/, 2 millioen.
Wat voorspelt ons de 20e eeuw?
Moeten wij nog niet erger verwachten,
indien wij de zelfmoordziekte zich van
jaar tot jaar nog steeds breeder en
breeder zien uitbreiden en meer en
meer slachtoffers zien maken?
't Schijnt ons derhalve niet van be
lang ontbloot, in een volgend artikel
dat ziekelijk verschijnsel onzer tijden
eens aandachtig te onderzoeken en zijn
voornaamste oorzaken op te sporen om
zoodoende eenige middelen ter bestrij
ding te kunnen aanstippen.
ITALIË.
De aardbeving in Rome. De aardschok
ken welke Dinsdagnamiddag een plotselin
ge ontsteltenis te Rome veroorzaakten, wer
den vooral sterk gevoeld in de hooger ge
legen gedeelten der stad. waar vele schil
derijen en muursieraden tegen den grond
zworen en hare hulde gebracht had voor
hare nieuwe baronie, vroeg en verkreeg zij
de vergunning om naar Provence terug te
kesren tot het houden eener retraite in het
klooster, dat haar even zeo dierbaar was,
als een kind de plaats lief heeft, die des-
zelfs onbedreven jeugd tegen gevaren he
schermd heeft.
Haar leven toewijden aan het geluk van
hem, die hei zjjne had blootgesteld om haar
te redden en te beschermen, erheen haar
eene aangename en gemakkelijke taakmaar
van eene andere zijde beschouwd, begreep
zü dat de stem Gods alleen kan voorlichten
over de keus van het lot, dat de mensch
zich voor de toekomst beschikken wil. Strijd
en besluiteloosheid maakten zich dus meester
van haar hart, vermits zij nog niet wist of
God haar voor het klooster of voor de wereld
beBtemd had.
De waardige abdis en de vrome prelaat
ontvingen haar met groote vreugde. Het
scheen hun toe alsof de goedgunstigheid des
Koniugs, die Aïda met eer had overladen,
zich ook tot hen zei ven uitstrekte.
Het jonge meisje stelde haar lot in hunne
handen.
'Beproef mijn hart', zeide zij hen, 'bidt
God dat Hij u verlichte, en bepaalt, bid ik
u, of ik bestemd ben voor de moeilijk te
volbrengen plichten des huwelijks, dan wel
voor de strenge zelfverloochening van de
werden geschokt. Het front der kleine kerk
in het Ricci-paleis scheurde en moest gestut
worden.
De Paus bleef zeer kalm; de schokken
verontrustten hem niet. Wel toonde hij zich
bezorgd voor de veiligheid zijner beide zus
ters die in het Vaticaan verblijf houden,
maar ook hieromtrent werd hij weldra ge
rustgesteld, toen hij de bejaarde dames het
raam zag .openen om een onderzoekenden
blik naar het Vaticaansch paleis te werpen.
Schade is anders niet aangericht, zooals
reeds onder de Reuter-telegrammen vermeld
werd. De aardschok moet worden beschouwd
als een der vele nakomers sinds de hevige
aardbeving welke eht zuiden van Italië ge
teisterd heeft. Het bassin der Middellandsche
zee is van Januari af voortdurend aan seis
mische verschijnselen onderhavig geweest,
waarvan de aardbeving in Juni in het de
partement der Rhone, waar Lambese ver
nield werd een der hevigste was.
Ook in Zuid Portugul in zuidelijk Bul
garije, in Algerie en Corsica, zelfs in Oos
tenrijk en Turkije en Frankrijk zijn voortdu
rend min of meer ernstige aardschokken
gevoeld.
De reeds gemelde benoeming van den
heer M. de Boulatzof, voorheen raadsheer
bij de Russische ambassade te Berlijn, tot
vertegenwoordiger van het Russische Rijk
bij den H. Stoel, heeft den H. Vader groo
te vreugde verschaft.
Behalve dat Boulatzof reeds te Berlijn den
naam verworven had van een schrander
diplomaat, deed hij zich ook kennen als een
man, begaafd met een verzoenenden geest,
die meer dan eens levendige sympathie aan
den dag heeft gelegd voor de zoo hard ver
volgde katholieken in het Russische Rijk.
SPANJE.
Generaal Marina schijnt nog zijn posities
aan 't versterken te zijo, althans, hg is nog
niet tot de zoo lang verwachte aanvallende
beweging overgegaan.
Maar het lQkt toch ook wel, dat hg dat
spoedig doen zalde Spaansche regeering
heeft weer nieuwe versterkingen en geschut
nog gezonden, en wae het maar niet zoo
heet, en ware er maar niet zoo slecht
water, dan zonden de Spanjaarden allang
zijn opgetreden.
Intusecheu roemen alle deskundigen, ook
van anders landen, de houding der Spanjaar
den zoowel soldaten als officieren houden
zich voortreffelijk, wat eerst (men weet het)
vrij algemeen werd tegengesproken, wat de
soldaten betreft.
In het kort dus Spanje schynt niet van
plan te sgn, gauw een einde te maken aan
zijn strgd, en wil nu het er eenmaal le,
eindelijk ook den goeden slag slaan.
OOSTEN RIJ K-HQNGARIJE.
De verdaging van den Katholieken
dag. Het Is een jammerigk bericht, dat uit
Weeneu gekomen is de zevende algemeene
Oostenrijkscbe Katholiekendag is tot een
'gunstiger tijdstip» verschoven, 'daar, zooals
Bbm—M
Bruiden des Heeren.»
Nadat de beproeving ernstig en met ge
duld was doorgestaan, bleef geen den minsten
twgfel over. Eindeigk sprak de Bisschop
van Provence Aïda aldus aan
«God zelf heeft u langs wonderbare wegen
geleid tot de grootheid en eer dezer wereld.
Hij heeft barmhartige en liefdergke inzichten
met u, en thans roept Hg u in de wereld
en hare pracht terug. Barones van Beauclair
gehoorzaam aan het verlangen des Konings,
want het is ook de wil des Hemels l<
Drie maanden later werd de Inhuldiging
der jonge barones in haar kasteel Beauclair
met prachtige feeeten gevierd, en tegelijkertijd
haar huwelijk met den dapperen ridder, die
zoo onversaagd en belangloos zijn arm en
zQn degen aan haar toegewgd, en haar in
zijn hart onmiddellijk naast God en de
H. Maagd geplaatst had.
Het steekspel, dat bij gelegenheid van dit
huweigk werd gegeven, was lnisterrijk en
druk bezocht, want ieder was verlangend
om >de Moorsche prinses die Christen ge
worden was» van nabij te zien. De edelen
van Provence zagen met een vromen en
edelen trots te midden van hunne fiere
standaarden, de banier van Beauclair wap
perenhet wapenschild vertoonde een half
verwoest kasteel waar boven een schitterend
kruis, staande op eene omgevallen Turksche
maan.
het voorbereidend comité letterigk verklaard
heeft, de betreurenswaardige nationale tegen-
strgdigheden in Weenen een vruchtbare
werkzaamheid van den Katholiekendag zeer
twijfelachtig maakten'.
DENEMARKEN.
De Noordpool ontdekt. Een tQding
waarop wel niemand verdacht is geweest,
eu daarom ongemeen verrassend, komt uit
Kopenhagen: De Noordpool ie ontdekt ge
worden I En wel door niemand andere dan
den Amerikaanschen onderzoekingsreiziger
Cook, die in 1907 van Etah op Groenland
was vertrokken, en aan wiens expeditie sinds
baast niet meer gedacht werd. Den Sisten
April 1908 is de Noordpool bereikt, en
'daar was land in het hoogste Noorden' I
Cook is thans op de terugreis, dichtbg
reeds. Gistermiddag passeerde het Deeniche
stoomschip 'Hans Egede', behoorende aan
het Deensche bestuur van de Groeulandsche
koloniën, Lerwick, op de Shetlandsche eilanden,
en de inspecteur van Groenland, die zich
aan boord bevond, telegrafeerde aan de re
geering te Kopenhagen, dat de reie werd mede
gemaakt door den Amerikaanschen reiziger
dr. Cook, den ontdekker van de Noordpool!
De 'New York-Herald» publiceert een lang
verhaal van dr. Cook betredende zyn Noord
pool tocht.
Na een langdurige worsteling tegen hon
ger en koude slaagden wg er in de pool te
bereiken. Wy ontdekten nieuwe wegen en
vonden een grondgebied dat zeer bevolkt li
met groot wild.
Het jacht Bradley» bereikte de grene van
het bevaarbare water einde Augustus 1907,
Wg waren toen 709 myien van de pool en
besloten over land een reis te maken langs
de westkust tot aan de Poolxee.
19 Februari 1908 vertrok de expeditie,
bestaande uit 11 menacheD, 103 honden en
11 sleden. De tocht ging eerst naar de Smith-
straat in het Westen. De temperatuur dealde
er tot 83 graden ouder het nulpunt. Ver-
schillende honden bevroren en de menschen
leden grnweigk van de koude. Wg vonden
een weg door de straat Nansen tot aan
Landaend.
18 Maart bereikten de ontdekkingareisiger*
op de Poolzee het eiland Heiberg. Van dat
punt zgn 4 reizigers ternggekeerd.
GRIEKENLAND.
Omwenteling op til. Hoe men het
draaieD of wenden mag, het is wel secuur
dat er in Griekenland een omwenteling op
til is, en dat het Ryk voor koning George
misschien daarmee nit zal wezen I
De konlnkiyke prinsen verlaten een voor
een het land ze vragen buitenlandech ver
lof aan, verschillende voor een tgdvak van
een jaar maar liefst.
Ook de koningin (xooale men weet een
Russische prinses) is sinds eenigen tyd in
Rusland by haar broeder groot rorst Con-
stantyn, en men zegt dat de koning ook
daarheen gaat, als hg afstand doet van den
troon.
De kroonprins is getrouwd met de zus
'Dit wapenschild zal ons beiden geluk
aanbrengen,' sprak de ridder tot zyne be
minnelijke jonge bruid.
>Ja,< was het antwoord, 'indien wg ale
brave Christenen leven.'
'God ie met hen, die Hem beminnen,'
zeide de ridder. >Hg self zal ons beschermen
en geleiden.'
Het vertrouwen des ridders werd niet
teleurgesteld. De zegen dee Hemels, die hg
met zulk een vol vertrouwen had afgesmeekt,
werd hem in volle mate geschonken. In
later tyd, wanneer Frankrgk in het nar des
gevaars zyne zonen te hulp riep, dan werd
men altyd onder de dapperBte stryders de
afstammelingen gewaar der moedige dochter
van de 'koningen der xee<en in de heil
looss dagen dat afvalligheid van het voor-
vaderiyk geloof, godloocheniDg of onver
schilligheid onzen eeuwig schoonen godsdienst
durfden aanranden, zag men in de eerste
ryen van de verdedigers des geloofs de
zonen van Aïda, die in haren zonderlingen
levensloop, de byzondere bescherming der
H. Maagd op eene zoo uitstekende wyse
had ondervonden.
EINDE.