'AX, 1. K. Kerk. ER. opugen. No. 71 Zaterdag 4 September 1909. 3'"' Jaargang E. Kath. Nieuws- tn Ikdverteatieblad voor Moord-Eollaaid. FEUILLETON. Aïda. VI krnaar, De Zelfmoord en zijne oorzaken. Buitenland. cent de 5 ons Nibbixwoud" rzien van het aal gesneden). &J fö. J. WEHNES, H H Notarissen en bij verkoopingen en huizen, land, gras, z. vooral in „Oi?S Leeren. om 89n blad groot en ligt hierin, dat geen nime, een advertentie, blad opgenomen, aan ad aan te bieden, •sito's, ffecten, tmisch en pzoek* iddelen, technische Verschijnt Weensdag en Zaterdag. Dit nummer bestaat uit 6 bladz n KET- adres Ivf® ■acht D 87, jfd aan voor het maken 3AMESC0STUMES, naar e, net afgewerkt en 1904 □NUN, Dijk, Alkmaar ÏLAVER. Kassier. SffcENJ», irkt 00. erkoop van ties; geven jenen Reke- ;ren, koopen ïemd Bank- Hypotheek aken. d a g s van "S, aan het lijk tarief. J5\ WANNA» ipothekerSoheiknndlg® "A, Kuste», - 'Aikiitfa& ONS BLAD. ABONNEMENTSPRUS 50 cents per drie maanden franco aan huis. Te betalen in het begin van ieder kwartaal. Afzonderlijke nummers3 oent. Uitgave van de Naaml. Vennootschap „Ons Blad". BUB3AUBreedstraat 45, tegenover de B. E. Éerk, te Alkmaar. Telefoon No. 433. ADVERTENTIËN: Yan 15 regels80 eest. Elke regel meert Reclames per regel15 a Kleine advertenties van 130 woorden, bjj vooruitbet. 25 Elk levend wezen voelt, door een aandrift zijn natuur ingeschapen, zich onweerstaanbaar tot zelfbehoud gedre ven, en weert met al zijn macht en kracht de hindernissen af die dood of vernietiging kunnen aanbrengen. Het is de grondwet van het leven, door de natuur zelve vastgesteld. Tevergeefs hebben sommige Darwinisten getracht voorbeelden van zelfvernietiging te vin den onder de dierenfeiten hebben zij aangehaald, maar geen enkel dier feiten bracht een afdoend bewijs hunner be wering. De mensch alléén is het, die een uitzondering maakt op die algemeene natuurwethij alléén tracht soms de sterke zucht tot zelfbehoud te onder drukken, hij alléén durft in zijn eigen wezen het licht des levens uitdooven, om den duisteren nacht des doods in te treden. Veel valt over dit onderwerp te zeg gen. Aangezien we ons echter in een weekbladartikel moeten beperken, willen wij vluchtig de goschiedenis van den zelfmoord overzien en aantoonen welke onrustbarende uitbreiding hij genomen heeft gednrende de negentiende eeuw, en voorts de voornaamste oorzaken opzoeken, aan welke die toename dient to worden toegeschreven. De grootste denkers van het oude Griekenland komen op tegen den zelf moord. „De mensch, zoo leest Pythago ras, mag zijn post niet verlaten zonder toelating van zijn Meester, dat is te zeggen, van God". Ook de dichters zijn verre van den zelfmoord aan te prijzen. Het leven is hun integendeel een zoet genot. Zelfs de wetgeving was den zelfmoordenaar niet gunstig. In Athene, Sparta en Thebe werd zelfmoord als misdaad tegen den Staat gestraft. Wij mogen dus besluiten, dat het oude Griekenland in t algemeen den zelfmoord afkeurde, hoewel die regel niet zonder uitzondering was. Dat de Romeinen de boosheid van den zelfmoord min of meer bewust waren, blijkt eveneens uit menigvuldige feiten en geschriften. De geschiedenis leert b.v. dat. Tarcjuinius Priscus bevel gaf de lichamen der zelfmoordenaars aan een kruis te hangen ten prooi aan wilde dieren en roofvogels. Toch dient erkend, dat de Romeinen, voornamelijk op het einde der republiek en gedurende het Keizerrijk, weinig afschrik gevoelden voor den vrij willigen dood. Hoewel wij uit dit alles moeten besluiten, dat de beschaafde volkeren der pudheid geen 19) Op 's koning* gelaat werd eene zachte glimlach zichtbaar. 'Hebt gij dan niet reed» geraden, Me vrouw», zeide de vorst, 'door wien het ver haal van aue voorvallen uws levens tot ons 18 gekomen Wie anders dan uw redder, bü, die niet geschroomd heeft de zee te doorklieven, om u aan uwe vijanden te ontrukken, zon Zoo bezorgd geweest zijn om uw lot, uwe toekomst te verzekeren Zult gij er hem niet voor beloonen 'Ik, Sire?... Wat zou ik, zwakke vrouw, kunnen doen, ten gunste van een zoo dap peren ridder?. 'Schonk God aan de vrouw goedheid, ge ienstigheid en schoonheid,, antwoordde 6 Koning, ten aan den man kracht en vere81^8^' da" Ketcbi«dde zulke, opdat de hun^hf"8 di8r e*SeDschappen niet alleen «mi V 011 aar^e al die mate van geluk kan ,e* eenen' Uie de mensch hier beneden versanti!? j8 Wtmlen- moar °°k- °Pdat die ZIT dengdea bet geluk der maat- geluk H 6n,eea ,tevige grondslag voor het Br uisgezinnen zouden uitmaken, vaste en klare begrippen hadden omtrent de boosheid van den zelfmoord, is het de opmerking waard, dat de vermeer dering van den zelfmoord eerst dan bij hen plaats greep, wanneer zedelijke verdorvenheid en twijfelzucht de boven hand kregen. Zoolang in Griekenland onbedorven zeden heerschten, was er weinig sprake van zelfmoord Rome in den tijd zijner eenvoudige en strenge zeden, kende de zelfmoordziekte niet, zoodra echter wellust en weelde de zeden verpest en de karakters ontze nuwd hadden, zag men de vrijwillige dood op vreeselijke wijze aangroeien. Sommige schrijvers hebben beweerd, dat de zelfmoord een kwaal was, eigen aan de beschaafde volken, die geen wortel kon schieten in onbeschaafden bodem. Die meening is echter overdre ven en stuit tegen de feiten, want, verblind en misleid door valsche begrip pen. erkenden die wilde stammen wel geen zelfmoord, volgens moderne opvat ting beschouwd, doch heerschte dit kwaad bij hen, beïnvloed door onge lukkige stamgewoonten of dwaze gods dienstige misbruiken. Als een weldoende morgenzon zien we daarop het Christendom de duister nissen en nevelen van het heidendom verdrijven en tevens door haar heil- zamen invloed, de zelfmoord op won derbare wijze verminderen, ja zoogoed als verdwijnen. Toch is dit geen wonder. Het Christendom immers steunt op grondbeginselen regelrecht ingaande te gen den zelfmoord, en bezit de krach tigste middelen om alle wanhoop, zwaarmoedigheid en zelfmoordzucht, door haar schatten van troost, vreugde en opbeuring, uit de harten der men- schen te verbannen. Vóór Christus' komst lag een kille nevel van droef heid over 't menschdom gespreid. Men werd voortgestuwd op de baan des levens, onder den druk van wreede goden en het blinde noodlot, zonder te weten van waar men kwam en waar het doel des menschen lag. Het Christendom bracht vreugde en leven in de wereld, gaf ons een alwetende Voorzienigheid en stelt ons het aardsch leven voor als een voorbereiding tot de eeuwige zalig heid, en geeft aan dat leven een zede lijke beteekenis en waarde, door geen leed of smart te ontnemen. Doch ook in haar wetgeving trad de Kerk van oudsher krachtdadig op tegen den zelf moord en alle middelen heeft ze in 't werk gesteld om haar kinderen afschrik in te boezemen voor die misdaad. Nie mand zal betwisten, dat haar streven met den besten uitslag werd bekroond, want van af het begin des Christen- doms en gedurende gansch het tijdvak der Middeleeuwen, bleef de zelfmoord immer een zeldzaam feit. Echter een tijd brak aan, dat wijs begeerte en wetenschap, fier op eigen om door goede voorbeelden en wijze raad gevingen, den invloed en de beoefening van het goede te versterken en te bevorderen.» >Ik begrijp nwe meening, Sire,« hernam Aïda met neergeslagen blik, >maar bet klooster heeft voor mij zooveel aantrekkelijks men leeft daar zoo gelukkig, zoo kalm onder het oog van Godl... En wat meer is, hoe zou de Moorsche Aïda waardig zijn den naam te ontvangen van een der eerste edel* lieden van Frankrijk •Mevrouw', sprak de vorst, 'door de kracht van onzen wil, is de naam Aïda voor altoos verdwenen, en niemand heeft thans eene andere gedachte of gij zijt de edele barones van Beanclair, welker wapenschild, door den glans van onze kroon beschenen, even zooveel waarde heeft als het blazoen van den aanzienlijketen ridder der Christen wereld.» 'Het nemen van zulk een gewichtig besluit, als Uwe Majesteit van mjj vraagt,, hernam Aïda op kaimen en vastberaden toon, 'eischt eenigen tijd om mij te bedenken. Het is noodig den wil des Heeren te raadplegen. Uwe Majesteit gelieve mi] dus te vergunnen, dat ik aangaande dit gewichtig punt het antwoord nog schuldig bij] ve.« XV. BESLUIT. Nadat Aïda aan den Koning trouw ge- kracht, de leiding dier Kerk verstiet en nieuwe wegen insloeg die haar maar al te dikwijls van de waarheid zouden afleiden. Het is dan ook omtrent den tijd der Hervorming, in den loop van de 16e eeuw. dat de uitbreiding van de zelfmoord begint, en schrijvers op staan, die den zelfmooid wettigen, ver dedigen en zelfs aanprijzen. Hoewel statistieken over de 16e en 17e eeuw niet voorhanden zijn, kan men toch aannemen, dat tot de 2e helft der 18e eeuw de zelfmoord bij afzonderlijke ge vallen bleef en nog niet oversloeg tot een volksziekte. De tweede helft der 18e eeuw brengt ons daarna gegevens, dikwijls nog onnauwkeurig en onvol ledig, over Londen, Berlijn, Parijs e.a. waaruit we de zelfmoord reeds zien aangroeien in dat tijdvak en inzonder beid in Parijs tot een hoogte zien klimmen, die hij sedert het Romeinsche Keizerrijk niet meer bereikt had. Echter was aan de 19e eeuw voor behouden ons vaste cijfers ter hand te stellen en ons een toestand voor oogen te leggen diep treurig en onrustwekkend. Geen e6uw kende meer 'vooruitgang, meer rijkdom en weelde dan de 19e, geen eeuw wist de natuurkrachten zóó te benuttigen om het leven licht en aangenaam te maken, en toch geen zag zooveel menschen vol haat en walg voor dat leven, die de voorkeur gaven aan den dood. Door geheel Europa zien we het getal zelfmoorden aanhoudend omhoog gaan op ontzettende wijze. Mag men voor de jaren 1*841 40 het getal zelfmoorden in Europa schatte op 10.000, voor de jaren 1890—1900 moet dit getal minstens gebracht worden op 40 000 per jaar, zoodat, indien we een algemeene berekening maken over gansch Europa, wij het getal zijner zelfmoorden in de 19e eeuw zeker moeten schatten op l1/, 2 millioen. Wat voorspelt ons de 20e eeuw? Moeten wij nog niet erger verwachten, indien wij de zelfmoordziekte zich van jaar tot jaar nog steeds breeder en breeder zien uitbreiden en meer en meer slachtoffers zien maken? 't Schijnt ons derhalve niet van be lang ontbloot, in een volgend artikel dat ziekelijk verschijnsel onzer tijden eens aandachtig te onderzoeken en zijn voornaamste oorzaken op te sporen om zoodoende eenige middelen ter bestrij ding te kunnen aanstippen. ITALIË. De aardbeving in Rome. De aardschok ken welke Dinsdagnamiddag een plotselin ge ontsteltenis te Rome veroorzaakten, wer den vooral sterk gevoeld in de hooger ge legen gedeelten der stad. waar vele schil derijen en muursieraden tegen den grond zworen en hare hulde gebracht had voor hare nieuwe baronie, vroeg en verkreeg zij de vergunning om naar Provence terug te kesren tot het houden eener retraite in het klooster, dat haar even zeo dierbaar was, als een kind de plaats lief heeft, die des- zelfs onbedreven jeugd tegen gevaren he schermd heeft. Haar leven toewijden aan het geluk van hem, die hei zjjne had blootgesteld om haar te redden en te beschermen, erheen haar eene aangename en gemakkelijke taakmaar van eene andere zijde beschouwd, begreep zü dat de stem Gods alleen kan voorlichten over de keus van het lot, dat de mensch zich voor de toekomst beschikken wil. Strijd en besluiteloosheid maakten zich dus meester van haar hart, vermits zij nog niet wist of God haar voor het klooster of voor de wereld beBtemd had. De waardige abdis en de vrome prelaat ontvingen haar met groote vreugde. Het scheen hun toe alsof de goedgunstigheid des Koniugs, die Aïda met eer had overladen, zich ook tot hen zei ven uitstrekte. Het jonge meisje stelde haar lot in hunne handen. 'Beproef mijn hart', zeide zij hen, 'bidt God dat Hij u verlichte, en bepaalt, bid ik u, of ik bestemd ben voor de moeilijk te volbrengen plichten des huwelijks, dan wel voor de strenge zelfverloochening van de werden geschokt. Het front der kleine kerk in het Ricci-paleis scheurde en moest gestut worden. De Paus bleef zeer kalm; de schokken verontrustten hem niet. Wel toonde hij zich bezorgd voor de veiligheid zijner beide zus ters die in het Vaticaan verblijf houden, maar ook hieromtrent werd hij weldra ge rustgesteld, toen hij de bejaarde dames het raam zag .openen om een onderzoekenden blik naar het Vaticaansch paleis te werpen. Schade is anders niet aangericht, zooals reeds onder de Reuter-telegrammen vermeld werd. De aardschok moet worden beschouwd als een der vele nakomers sinds de hevige aardbeving welke eht zuiden van Italië ge teisterd heeft. Het bassin der Middellandsche zee is van Januari af voortdurend aan seis mische verschijnselen onderhavig geweest, waarvan de aardbeving in Juni in het de partement der Rhone, waar Lambese ver nield werd een der hevigste was. Ook in Zuid Portugul in zuidelijk Bul garije, in Algerie en Corsica, zelfs in Oos tenrijk en Turkije en Frankrijk zijn voortdu rend min of meer ernstige aardschokken gevoeld. De reeds gemelde benoeming van den heer M. de Boulatzof, voorheen raadsheer bij de Russische ambassade te Berlijn, tot vertegenwoordiger van het Russische Rijk bij den H. Stoel, heeft den H. Vader groo te vreugde verschaft. Behalve dat Boulatzof reeds te Berlijn den naam verworven had van een schrander diplomaat, deed hij zich ook kennen als een man, begaafd met een verzoenenden geest, die meer dan eens levendige sympathie aan den dag heeft gelegd voor de zoo hard ver volgde katholieken in het Russische Rijk. SPANJE. Generaal Marina schijnt nog zijn posities aan 't versterken te zijo, althans, hg is nog niet tot de zoo lang verwachte aanvallende beweging overgegaan. Maar het lQkt toch ook wel, dat hg dat spoedig doen zalde Spaansche regeering heeft weer nieuwe versterkingen en geschut nog gezonden, en wae het maar niet zoo heet, en ware er maar niet zoo slecht water, dan zonden de Spanjaarden allang zijn opgetreden. Intusecheu roemen alle deskundigen, ook van anders landen, de houding der Spanjaar den zoowel soldaten als officieren houden zich voortreffelijk, wat eerst (men weet het) vrij algemeen werd tegengesproken, wat de soldaten betreft. In het kort dus Spanje schynt niet van plan te sgn, gauw een einde te maken aan zijn strgd, en wil nu het er eenmaal le, eindelijk ook den goeden slag slaan. OOSTEN RIJ K-HQNGARIJE. De verdaging van den Katholieken dag. Het Is een jammerigk bericht, dat uit Weeneu gekomen is de zevende algemeene Oostenrijkscbe Katholiekendag is tot een 'gunstiger tijdstip» verschoven, 'daar, zooals Bbm—M Bruiden des Heeren.» Nadat de beproeving ernstig en met ge duld was doorgestaan, bleef geen den minsten twgfel over. Eindeigk sprak de Bisschop van Provence Aïda aldus aan «God zelf heeft u langs wonderbare wegen geleid tot de grootheid en eer dezer wereld. Hij heeft barmhartige en liefdergke inzichten met u, en thans roept Hg u in de wereld en hare pracht terug. Barones van Beauclair gehoorzaam aan het verlangen des Konings, want het is ook de wil des Hemels l< Drie maanden later werd de Inhuldiging der jonge barones in haar kasteel Beauclair met prachtige feeeten gevierd, en tegelijkertijd haar huwelijk met den dapperen ridder, die zoo onversaagd en belangloos zijn arm en zQn degen aan haar toegewgd, en haar in zijn hart onmiddellijk naast God en de H. Maagd geplaatst had. Het steekspel, dat bij gelegenheid van dit huweigk werd gegeven, was lnisterrijk en druk bezocht, want ieder was verlangend om >de Moorsche prinses die Christen ge worden was» van nabij te zien. De edelen van Provence zagen met een vromen en edelen trots te midden van hunne fiere standaarden, de banier van Beauclair wap perenhet wapenschild vertoonde een half verwoest kasteel waar boven een schitterend kruis, staande op eene omgevallen Turksche maan. het voorbereidend comité letterigk verklaard heeft, de betreurenswaardige nationale tegen- strgdigheden in Weenen een vruchtbare werkzaamheid van den Katholiekendag zeer twijfelachtig maakten'. DENEMARKEN. De Noordpool ontdekt. Een tQding waarop wel niemand verdacht is geweest, eu daarom ongemeen verrassend, komt uit Kopenhagen: De Noordpool ie ontdekt ge worden I En wel door niemand andere dan den Amerikaanschen onderzoekingsreiziger Cook, die in 1907 van Etah op Groenland was vertrokken, en aan wiens expeditie sinds baast niet meer gedacht werd. Den Sisten April 1908 is de Noordpool bereikt, en 'daar was land in het hoogste Noorden' I Cook is thans op de terugreis, dichtbg reeds. Gistermiddag passeerde het Deeniche stoomschip 'Hans Egede', behoorende aan het Deensche bestuur van de Groeulandsche koloniën, Lerwick, op de Shetlandsche eilanden, en de inspecteur van Groenland, die zich aan boord bevond, telegrafeerde aan de re geering te Kopenhagen, dat de reie werd mede gemaakt door den Amerikaanschen reiziger dr. Cook, den ontdekker van de Noordpool! De 'New York-Herald» publiceert een lang verhaal van dr. Cook betredende zyn Noord pool tocht. Na een langdurige worsteling tegen hon ger en koude slaagden wg er in de pool te bereiken. Wy ontdekten nieuwe wegen en vonden een grondgebied dat zeer bevolkt li met groot wild. Het jacht Bradley» bereikte de grene van het bevaarbare water einde Augustus 1907, Wg waren toen 709 myien van de pool en besloten over land een reis te maken langs de westkust tot aan de Poolxee. 19 Februari 1908 vertrok de expeditie, bestaande uit 11 menacheD, 103 honden en 11 sleden. De tocht ging eerst naar de Smith- straat in het Westen. De temperatuur dealde er tot 83 graden ouder het nulpunt. Ver- schillende honden bevroren en de menschen leden grnweigk van de koude. Wg vonden een weg door de straat Nansen tot aan Landaend. 18 Maart bereikten de ontdekkingareisiger* op de Poolzee het eiland Heiberg. Van dat punt zgn 4 reizigers ternggekeerd. GRIEKENLAND. Omwenteling op til. Hoe men het draaieD of wenden mag, het is wel secuur dat er in Griekenland een omwenteling op til is, en dat het Ryk voor koning George misschien daarmee nit zal wezen I De konlnkiyke prinsen verlaten een voor een het land ze vragen buitenlandech ver lof aan, verschillende voor een tgdvak van een jaar maar liefst. Ook de koningin (xooale men weet een Russische prinses) is sinds eenigen tyd in Rusland by haar broeder groot rorst Con- stantyn, en men zegt dat de koning ook daarheen gaat, als hg afstand doet van den troon. De kroonprins is getrouwd met de zus 'Dit wapenschild zal ons beiden geluk aanbrengen,' sprak de ridder tot zyne be minnelijke jonge bruid. >Ja,< was het antwoord, 'indien wg ale brave Christenen leven.' 'God ie met hen, die Hem beminnen,' zeide de ridder. >Hg self zal ons beschermen en geleiden.' Het vertrouwen des ridders werd niet teleurgesteld. De zegen dee Hemels, die hg met zulk een vol vertrouwen had afgesmeekt, werd hem in volle mate geschonken. In later tyd, wanneer Frankrgk in het nar des gevaars zyne zonen te hulp riep, dan werd men altyd onder de dapperBte stryders de afstammelingen gewaar der moedige dochter van de 'koningen der xee<en in de heil looss dagen dat afvalligheid van het voor- vaderiyk geloof, godloocheniDg of onver schilligheid onzen eeuwig schoonen godsdienst durfden aanranden, zag men in de eerste ryen van de verdedigers des geloofs de zonen van Aïda, die in haren zonderlingen levensloop, de byzondere bescherming der H. Maagd op eene zoo uitstekende wyse had ondervonden. EINDE.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1909 | | pagina 1