No. 74 Woensdag 15 September 1909. 3d" Jaargang Hath. Eiemwi= en Advertentieblad tr©©!? M©oxk<l-IE©lla<ncL FEÜILIEIOM. - «Eftar L" - Verschijnt Woensdag en Zaterdag. ALGiMEEHE YEEGAEEBIIG Buitenland. ADVERTENTIËN lÏÏet geloövig Gebed. Mis9Vj uur Catechismus r gei. H. Mis. ,ur Lot. Lol en Roien- »g, Quateitem agen. ■AND. van Gmutje de Petronella, Maria Cornelia Jan Frederiks i, d. van Klaas Keeltje, d. ppes. Pieter, de Wit. dhuis en Anna Jansje Greeuw. cbot, 3 jaar, d. de Jager. ttgen. van Geer- 74 jaar, wedn. i Divera Bruin, Bruin en Maattje 7illebrordus, en Cornelia filhelmn» Johan is de Ruijter en :manus Oornelis, oa Meijer. Ma de Jong en Ma- d. v. IJsbrand |o. ielia Bussen, te at, alhier. Be lonen en Trijntje itel, te Barslnger- hier. Johannes Wilhelmina Hen- ohannes Antonius irdam en Guurtje [is Jacobus Hoebe alhier. Jaco- u Beek, te Hel Jilbier. —10 Sept. Jacoba, d. van r en Wilhelmina [ran Simon Waag- Jannetje, d. tje Bas. ilaas Pieter Lands- |rech*je Veenboer. 4 dag6U, i. van ïaria Havik, jrk. 1. v. Jacob Beentjes Jacob, s. v. Cor- b van Wijngaarden. Jeentjes en Trijntje odrik van Riessen, Trijntje Zwart, 19 Pieter Klinken- lit en Jansje Groot, Klinkenberg (van rot, alhier. Hoogewetf, wad. ONS BLAD. ABONNEMENTSPRIJS 10 cents per drie maanden franco san hnie. Te betalen in het begin van ieder kwartaal. Afzonderlijke nummers 3 cent. Uitgave van de Naainl. Vennootschap „Ons Blad". BUBEAUBresdstraat 45, tegenover do E. E. Kerk, to Alkmaar. Telefoon No. 433. Tan 15 regele80 cent. Elke regel meer6 Reclames per regel15 a Kleine advertenties van 130 woorden, bjj voornitbet. 25 Zij die zich tegen 1 October op ONS BLAD wenschen te abonneeren, ontvangen de tot dien datum verschijnende nummers gratis. de? V. „0>?S BLAD" ep 'Woensdag 129 September a.s., des avonds ton 8 ure, ia bet lokaal van den beer PEOOT, Langestraat. A g e n da Bespreking dor overeenkomst met den Eedaeteur-Administratênr. Benoeming van een Commissaris (vacature Zeereerwa&rde Heer Pastoor Eeijs). appsrt d«r Commissie insake drukkosten- Het Beetuur, H. P. M, KRAAKMAN. H. KENTER, J. F. QUAX. Pt. Petrus, v. P. |uin. Augustus 1909. Adrianus, i. v. Tije |ker. Coruelis, amper. Petiouella Mekken en Trijnlja v. Jan Schrijver en GETROUWD Hen- .rwijier te Zaudvoort >a ter Piegt, 26 jte nloos geboren kind en Klasina Benkers. 'ieter Frans, 61 jaar. Langen en Anna Por- Augustus 1909. Joannes Adam Hen- hnnes Adam Tuijnman 21 dito. Adrianus lelie Dekker en Aagje Gysbertje, d. v.Mees Jansen. jtng. Albertus Schoen, r, 75 jaar. 29 Aug.—5 Sept. I. van R. Velthuys Muu«, i. van G. Nol Willem, i. van G. ,n. Hem de Groot, 57 j., 20 Aug—2 Sept. ie, s. van Jan Nieuwe- te,. Johanna Petro van Diepen en Hille- L Wilhelmina, d. Grietje Ves. Klaas, aten en Selie Cornelia «t Eenhoorn en Maaitje van 2-9 Sept. t Janssen, l Grafhorst. W" Aria, z. van W. Boon Berger, 48 jaar, g«b< A. Nielen, 26 jaar, B4NSS L-jEGEN- Het mooie jaargetijde is bijna ten [einde. En mooi is bet dit jaar allerminst ;eweest. In den beginne kenmerkte het zich loor langdurige koude en droogte, waar- loor allerwege de eerste hooioogst een ieer geringe winterprovisie opleverde en landbouwer met zorg de toekomst igemoet zag. Op het tijdperk van droogte is een latte, gure zomer gevolgd, waardoor rnigeen de hoop werd ontnomen, dat oogst nog terecht zou komen en oor den winter nog het noodige zou :unnen gewonnen worden. Het vreemdelingenverkeer, dat voor elen den zomer moet goed maken, [leef tengevolge van het slechte weer ;oor een goed deel achterwege. Waar de zomerdrukte gewoonlijk uiige maanden stand hield, is zij dit i beperkt gebleven tot eenige weken. Het benoeft geen betoog, dat deze om- iiidigheden voor de meeste menschen bange zorgen voor den naderenden inter, welke in gewone omstandighe- iü reeds niet ongemotiveerd zijn, aan- .erkelijk hebben verzwaard. Dit alles zal niet nalaten menig bedrijf het minder gunstige jaargetijde be- igrijk te drukken. Tengevolge daarvan zal de periodieke erkloosheid in den komenden winter ter niet geringer zijn dan anders, jsh laat het zich veeleer aanzien, dat P'M nacht werd ik plotseling uitgeroe- I, en door den tuin gaande, hoorde ik 'ifeel. De takken terzijde buigende, ver te ik den directeur en Marjorie. Hem He ik van het erf, en mijne dochter lr(le ik naar binnen. Bij mijne terugkomst fbte zij mij 0p. Met diepe verontwaardi- I vroeg ik haar, wat zij over zulk gedrag ieggen had. Met een verachtend schou- phalen antwoordde zij mij, dat er niets fatellen was. Toen geraakte ik buiten ze'ven. Ik had mijn rijzweep in de en haar op Iden grond duwende, sloeg Mu bont en blauw. O Gallacher! dat ik foch ooit zoo heb kunnen vergeten, P'in kind zoo te slaan |!i hadt groot gelijk", antwoordde Gal- er droog, tj^P' vo'genden morgen was ze weg, en 'laar sedert niet meer gezien. Ik trok eerder niets van aan en deed ook °g"igen om haar terug te vinden. Zij lis Vi naar moeder was, zeide ik tot mij zeiven {jórk Ik W 'S n'e*s mee aan Van" v°® iemand, die mijne practijk iw'"!' Cn Verl'et sta(*> °'m Hders een eJcn te beginnen, maar achter het at ik aangenomen heb, is er dik- f»n M, Be O leen droevi- 6Êeh altijd 'ge strijd gestreden. Mijn la»^enawiTh^t% fr" haarm') zeiven verweten, reet ii" 1 vert®®f gestort heb. De he- p-hd'rp',1 >v, gevaren mijne ruwheid leden Mi:heb ik niet meer ge- leden. Mijn yeulrkt heeft mij verhard tegen zij grooteren omvang zal aannemen dan gewoonlijk. Toch was zij vorige winters in ver schillende streken de kanker, die op onmeedoogende wijze knaagde aan het maatschappelijke organisme, het kwaad dat in zeer vele arbeidersgezinnen armoede en gebrek veroorzaakte. Zij ledigde vele spaarpotten welke in den afgeloopen ongunstige zomer niet meer gevuld zijn kunnen worden. Waar nu de vooruitzichten zoo ongun stig schijnen en de werkloosheid ernsti ger zal optreden, naarmate de zomer ongunstiger was, wil het ons voorkomen, dat dit kwaad, meer dan tot dusverre, de aandacht der gemeente-autoriteiten in beslag behoort te nemen. Op verschillende wijzen is bij vorige gelegenheden in den door werkloosheid ontstanen nood voorzien en heeft men getracht de gevolgen van het kwaad te verzachten en te verminderen. In hoeverre deze pogingen aan het gestelde doel hebben beantwoord zullen we niet nagaan. Elke ernstige poging is toe te juichen. Voor de komende periode schijnt het echter niet ondienstig met eenigen spoed maatregelen voor te bereiden. Van particuliere zijde kan, evenals van gemeentewege, reeds veel gedaan worden, door werkzaamheden, welke toch verricht moeten worden, niet op den volgenden zomer te laten wachten, doch in den winter, zooverre dit mo gelijk is, te laten uitvoeren. Een kleine opoffering, een weinig goeden wil is in veel gevallen voldoende om tot uitvoering van voorgenomen werken te besluiten. En wie op deze wijze werkloosheid voorkomt, of werkloozen aan werk helpt, doet een dubbel goed werk en neemt vele bange zorgen weg, die in menig gezin het leven vergallen. V SS DWA3S VBBTQOaiNfl. De houding, welke door het grootste deel der liberalen in den Amsterdam- schen Gemeenteraad bij de jongste wet houdersbenoeming is aangenomen, heeft bij de andere linksche groepen niet wei nig ontstemming gewekt. „Landen Volk het vrijz. democratisch orgaan zegt er o. m van Het kan dan ook Diet anders, of de partijgenooten van den heer Worst wisten of konden redelijkerwijze weten, dat dit bedankje volgen zou. Het is den godsdienst en deed mij in mijn toorn booze dingen er van zeggen. Maar pater Mostyn heeft mij doen bidden: hij was zoo goed en zoo medegevoelend. Ik ben nu weer in vrede met God, en zoo ik nog slechts mijn kind eens weer kon zien, dan zou 'k gelukkig sterven. Zou ze niet tot mij terug kunnen keeren, Gallacher?En had de priester geen gelijk, toen hij zei, dat God ze mij terug kon schenken?" God! Dat woord paste niet in 't ongeloo- vig kader van Dr. Gallacher. Hij was op gevoed volgens de moderne begrippen, die geen persoonlijk Opperwezen erkennen. De gedachte, idat er boven de natuur een hoo- gere kracht was en dat die kracht iets met de natuur te maken had en haar wetten voorschreef, was hem klare onzin. „Laten wij God bidden", ging de oude man voort, „bidden met vertrouwen, dat Hij mij Marjorie weergeve." Was Dr. Stevart krankzinnig?Was 't niet bespottelijk, op zoo'n verzoek acht te slaan?Maar de oude man was in vol len ernst, er was bepaald, niet met hem te redeneeren. En ten slotte was het misschien beter, hem zijn zin te geven.... dat kon ze ker geen kwaad, terwijl het gevaarlijk kon blijken |ni(em tegen te werkenEn dus knielde Dr. Gallacher naast het bed, doch verachtte zich zeiven, dat hij het deed. He mel! wat waren zijn knieën stijf! „Onze Vader", fluisterde de oude man en haperde telkens weer bij zijn pogingen om het Gebed des Heeren te bidden. Dr. Gal lacher trachtte hem te helpen, maar het ging niet het was zóó lang geleden, dat hij dit gebed gebeden had, dat hij de woor den vergeten was. Deze poging, 'hoewel slechts ten deele ge lukt, bleek te veel voor Dra Stewart: de niet aan te nemen, dat de heer Worst, wiens candidatuur reeds dagen geleden in de bladen „vernomen'' was, èn deze berichten èn al het stemmings- en her- stemmingsgedoe rondom hem zonder een kik te geven over zich liet henen gaan. Doch „politiekers'' in zijn partij zul len hem bewogen hebben, zijn niet bereid-zijn nog een kort moment niet uitdrukkelijk te kennen te geven. Want eerst wilde men nog even de vertooning met hem opvoeren, van „heusch" nog wel onderwijs-vrijzinnigheid te bezitten. De vertooning had plaats. Bereiken de Amsterdamsche liberalen er nu iets mee? Ja ietsmaar niet iets gunstigs. Zij hebben zich zeiven nu alleen de uit den treure vernomen argumenten uit de hand geslagen, dat Mr. S. de Vries, naar hun meening, nog geen kwaad had gedaan en dat hij zoo boven ieder een geschikt was voor het wethouders ambt. Zij hebben door hun stemmen eerst even duidelijk gemaakt, dat zij Mr. de Vries wél een gevaar achten, dat zij wel degelijk boven hem aan een vrijzinnige de voorkeur geven. Maar om er dan dadelijk op te doen volgen, dat als die vrijzinnige een demo craat moest zijn onze partijgenoot Klaas de Vries ditmaal dat zij dan weer onmiddellijk (allen op 2 na) aan de haal gaan en hun vrijzinnigheid ver zaken. Alleen als er geen democratie in de buurt is, veroorloven Amsttrdamsche liberalen zich' dus de weelde of den durf van vrijzinnigheid. Anders zijn zij slechts conservatief en verraden zij de vrijzinnigheid. Met hun hinken op twee gedachten met hun onoprechte schijuconcessie heb ben zij er zich thans dus nog dieper ingewerkt. Hun prestige heeft opnieuw geleden. De voorstelling, zooals die hier gege ven wordt gaat wel eenigszins te ver. De vrees voor democratie heeft zeer zeker niet den doorslag gegeven. Meer voor de hand ligt, dat het al te veel gevergd zou zijn, in den vrijz.-demo- cratischen candidaat voor het wethou derschap, wiens geschiktheid voor dit ambt aan niemand ooit was gebleken, zoo groot vertrouwen te stellen. De dwaze vertooning overigens, die de liberale fractie met de candidatuur Worst heeft te aanschouwen gegeven, doet het prestige van deze groep dalen. Daarin heeft „Land en Volk' gelijk. zwaarmoedige gedachten, die weer op gewekt waren geworden door zijn verhaal hadden zijn geest neergedrukt. Hij begon te ijlen, en binnen weinige oogenblikken was zijne opwinding Weer even groot als te voren. „Dat kan zoo niet langer," sprak Dr. Gal lacher bij zich zeiven: „reeds te lang heb ik er alleen voor gestaan. De menschen hier zijn de vriendelijkheid zelf, maar ik kan mij niet op hen verlaten, wat de ver zorging van den zieke betreft. Ik moet een bekwame verpleegster uit Londen laten ko men?",... Hij zocht niet lang naar de oplos sing dier vraag. Terwijl hij nog vóór zijn promotie in de Londensche hospitalen werkzaam was, had hij een jongmeisje behandeld met zóó gun- stigen uitslag, Idat zij niet slechts de gezond heid herkreeg, maar .ook behoed bleef te gen een zondig schandelijk leven, dat voor haar open lag. Zij was het ouderlijk huis ontvlucht met een nietswaardig man, die beloofd had met haar te trouwendoch zoo dra zij uit Londen was, ontdekte ze, dat haar verleider getrouwd was en zijne vrouw verlaten had. Zonder het minste geld, zon der kennissen, liep ze radeloos door de stra ten: ze werd door een omnibus overreden en kwam in een ziekenhuis terecht. Er was iets in Dr. Gallachers voorkomen, dat haar noopte, hem de geschiedenis haars levens mede te deelen. Bewogen door medelijden, wildeh ïj haar helpen; en nadat ze het zie kenhuis hersteld verlaten had, verkreeg hij, dat het meisje als verpleegster zou worden opgeleid. Zij jhad nu haar diploma en.... was sedert geëngageerd met Dr. Gallacher. Dus door hem geroepen zou ze zeker ko men. .Van af het naburig postkantoor .werd een ZWEDEN. Vrijdag is er te Stockholm een vergade ring van arbeiders gehouden, waarop de leiders van de staking scherp werden ge gispt en het einde van de algemeene sta king een nederlaag werd genoemdv Een van de bestuursleden moest toegeven, dat de nederlaag moeilijk te ontkennen was, maar die was niet te verklaren uit (de al te tam me manier van strijden, gelijk een spreker het had voorgesteld, maar uit gebrek aan geld. Een paar sprekers gaven aan, dat er een beter middel was om de patroons tot rede te brengen dan een algemeene staking; de arbeiders moesten alle tegelijk hun geld uit de banken opeischen. Dan zouden de patroons zich wel overgeven. Van de zijde van de revolutionaire socia listen wordt aan de sociaal-democratische lei ders der staking verweten, dat Zij den gun- stigen tijd voor de algemeene staking, ver leden jaar, om parlementaire redenen voor bij hadden laten gaan. SPANJE. De groote «vrijdenkerHet wordt al duidelijker, dat de groote „vrijdenker" Fer rer, tegen wiens gevangenneming zooals men weet de internationale vrijzinnigheid vol broederlijk-roerende eenheid in opstand is gekomen, niets anders dan een volslagen anarchist, wiens ideeën en wiens propagan da noodzakelijk allerverderfelijkst moesten zijn voor den staat en de maatschappij en wiens gevangenneming dus alleen daar om zijn medeplichtigheid aan de woe lingen van Barcelona nu ééns in het midden gelaten, volkomen gerechtvaardigd ve zen zou. Een Hayas-telegram, dus niet een bericht van een door de „geestelijkheid beinvloed persoon" meldt uit Madrid, dat in het huis van Ferrer een afdruk gevonden is vaneen circulaire, door hem aan zijn volgelingen gezonden. Het program van actie van den grooten „vrijdenker" omvatte o.in. het volgende: „afschaffing van de religieuse orden, afschaf fing van 'de magistratuur, van het leger en van de marine; opheffing van alle kerken; verbeurd-verklaring van alle goederen en be zittingen van personen, die een openbaar ambt bekleeden." Ten slotte bevatte de circulaire als practische aanwijzing nog een zelf-geschreven nota van Ferrer over het fa- briceeren van een ontplofbare stof. Voorts worden in het huis van Ferrer te Mongat nog voortdurend allerlei documenten: waiaMwa—y— aa—at»iiiii iagaaaana— telegram verzonden, en vóór den avond ,was er reeds bericht, dat de verpleegster op weg was. Den volgenden morgen gevoelde Dr. Ste wart zich beter, en Dr. Gallacher opende 't raam om de heerlijke frissche lucht bin nen te laten. Van uit zijn bed kon de zieke het heldere blauwe uitspansel zien en het zilveren schijnsel tier zee. Maar dit gaf hem geen genoegen. Wat is al tie schoonheid van de liefelijkte tooneelen der wereld, als het hart ledig is? De natuur moge ons overal toeroepen, we mogen ogs aan alle zijden omringd zien tioor vrienden, als het hart hunkert naar een geliefd wezen, dat voor ons verloren is, dan heeft al het overige niets te beteekenen. Juist had de klok twaalf geslagen, toen men op een afstand duidelijk een naderend rijtuig kon hooren. Eenige oogenblikken later trad een lief meisje in de eenvoudige dracht der verpleegsters gekleed, de ziekenkamer binnen. Een poos was de patiënt kalm geweest en had slechts nu en dan tot zich zeiven ge zegd: „Zij zal komen, want ik heb met vertrouwen gebeden:"-daarna had hij de oogen gesloten en was ingeslapen. Toen hij ontwaakte, 'hadden de verloofden elkaar reeds begroet. Toen Dr. Stewart ten laatste de verpleeg ster in 't oog kreeg, was het hem, of hij eene verschijning had: hij ging overeind zitten, bleef haar aanstaren, wreef zich de oogen, om zich te overtuigen, dat hij niet droomde, en opende toen beide armen, uit roepende „Marjorie, mijn lief, bestkind, zijl gij dan eindelijk, tot mij gekomen?" „Vader," riep 'ze uit, schreiend van vreugd, en ze lag aan het liefhebbend hart. „John," zei ze, nadat zij den ouden man en cachetten gevonden, die de nasporin gen van tie politie zeer bemoeilijken. Men mag met eenige belangstelling uit zien, of het publiceeren van het program van actie van den „vrijdenker", dat heel teekenend weer van niets anders spreekt dan van afbreken, opheffen en onderdruk ken, aan sommige andere vrijzinnige organen de oogen openen zal omtrent de ware ge daante van hun portegè, of dat het anti- clericale hart luider zal spreken en de pro test-actie toch worden doorgezet? Intusschen laten de autoriteiten in Spanje zelf zich niet door de papieren vertopgen van de vrijzinnigheid van de wijs brengen, maar gaan zij door de schuldigen aan de onlusten te Barcelona met strenge recht vaardigheid en met rechtvaardige strengheid te bestraffen. Naar uit Madrid tenminste wordt geseind, heeft de regeering nog 13 anarchisten ver bannen en een burgemeester, twee adjunc ten, acht wethouders en een gemeente-se cretaris van verschillende gemeenten in .Ca- talonië ontslagen. ENGELAND. Wel alle voorname buitenlandsche bladen houden zich thans bezig met tie groote rede van lord Rosebery, waarin hij aan het te genwoordig Kabinet den handschoen toe wierp om zijn zoo „democratische" begroo ting. Van deze begrooting zei de lord, dat ze niet is op de hoogte van den toestand maar een omwenteling; een omwenteling, waartoe het volk geen opdracht heeft ge geven. Het beginsel van deze begrooting is, te nemen zooveel men kan, en te plagen waar men kan. De last van de successie rechten wordt onduldbaar. De verzwakking van het kapitaal zal Ide werkloosheid vergroo- ten. Deze begrooting is geen liberalisme, dat niet zonder vrijheid kan bestaan. Hoe zou Gladstone over deze begrooting heb ben gedacht? Hij zou haar stellig hebben veroordeeld, In de Indep. is het Roland de Marès, die het voor de zaak van het liberalisme op neemt, dat tie ex-premier gevaarlijk getrof fen achtte tioor Lloyd George's overbui- ging naar de socialistische lijn. Van een crisis is geen sprake, zegt de schrijver. Die was er eenige jaren geleden, toen „de on zen" verrast werden tioor de plotselinge versterking van de socialistische macht. Thans mogen we echter aannemen, dat de crisis voorbij is en dat het liberalisme lo gisch zijn democratische evolutie vervolgt. AMERIKA. Een strijd tegen trusts. De «Daily Chronicle" meldt, tiat de rechterlijke macht bijna verstikt had door hare kussen, „waar om hebt gij mij niet gezegd, dat gij mij riept bij mijn lieven besten vader?" „Ik wist niet, dat hij uw vader was," sprak bedaard Dr. Gallacher. „En zelfs nu begrijp ik het nog niet goed. Ik dacht, dat ik met Mary Gresham geëngageerd was." „Och! ik heb een anderen naam aangeno men, toen ik meende met mijn vroeger leven afgedaan te hebben. Maar ge moet daar niet boos over zijn: de naam doet weinig ter zake, maar...." „Maar 't meisjedat zie ik", antwoord de Dr. Gallacher lachende. „Zoudt gij ooit terug gekomen zijn, lieve ling, als John u niet geroepen had?" vroeg de vader, terwijl hij haar liefkozend over de haren streek. „Ik geloof [het niet", antwoordde zij. „Mijn trots en mijn onafhankelijkheid waren te sterk, tian dat ik eenige tegemoetkoming zou [hebben kunnen tioen. En John, ge moogt er nog wel eens goed over nadenken, eer gij met mij trouwt. Ik ben vreeselijk trotsch en eigenzinnig. Maar ik ben, o, -zoo dank baar, dat alles zoo eindigde!...." „Wanneer hebt ge er voor ,t eerst aan gedacht, haar te roepen?" vroeg Dr. Ste wart aan zijn assistent. „Onmiddellijk nadat gij dat gebed gedaan hadt," was het antwoord, En Dr. Stewart stierf niet. De goede zor gen zijner dochter vulden de bekwaamheid van Dr. Gallacher aan, en zoo was de .ieke, in betrekkelijk korten tijd, genoeg zaam hersteld om 'naar zijn eigen huis terug' e keeren. Omstreeks dien tijd was Marjorie weer van naam veranderd, en heette nu „Mevrouw John Gallacher." EINDE, m.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1909 | | pagina 1