tweede blad. j
Zaterdag 2 October 1909.
KALENDER
voor de dagen der week.
3 OCTOBER.
Wat Hans droomde
Gemengd Nieuws.
ONS BLAD.
3 Oct. Zondag. Feest van den H. Rozen
hrane. EvangelieDe lamme
■wordt genezen. MatthenB
IX: 1—8.
4 i Maandag. H. Francitem van Ateieië,
Belijder.
g Dinsdag. H.H. Placidns en Gezellen,
g Woensdag. H. Brnno, Belijder.
7 Donderdag. H. Marcus, Belijder.
8 j Vrydag. Octaafdag van den H. Bavo.
3 Zaterdag. HH. Dion y.iue en Gezellen,
Martelaren.
Achttiende Zondag na Pinksteren.
Eerste Zondag der Maand.
Les uit den brief van den H. apostel
Paulus aan de Korlnthlërs; I, 4-8.
Broeders! Altoos (dank ik uwentwege mij
nen God, voor tie genade Gods, die u ge
geven is in Christus Jesus; daar gij in
Hem rijk geworden zijt in alles, in alle
leer en in alle kennis, gelijk ook de ge
tuigenis aangaande Christus in u beves
tigd is; zoodat u in geen genadegave iets
ontbreekt, terwijl gij de openbaring verwacht
van onzen Heer Jesus Christus, die u ook
standvastig maken zal ten einde toe, om
zonder misdaad te wezen op den dag der
komst onzes Heeren Jesus Christus*
Evangelie volgens den H. Mattheus
IX, 1-8.
Te dien tijde ging Jesus in een schip,
voer over en kwam in zijne stad. En zie,
zij bracthen tot Hem eenen lamme, die op
een bed lag. En Jesus, hun geloof ziende,
sprak tot den lamme; vertrouw, zoo Juwe
zonden worden u vergeven. En zie, eenigen
van de schriftgeleerden zeiden bij zich zei
ven: 'deze iastert God1. Daar nu Jesus hun
ne gedachten zag, sprak Hij waarom denkt
gij kwaad in uwe harten? Wat is gemak
kelijker te zeggen; uwie zonden worden u
vergeven, of te zeggen: sta op en wandel?
Doch opdat gij1 moogt weten, dat de Zoon
des menschen de macht heeft op aaride
zonden te vergeven, sta op (sprak Hij
toent ot Iden lamme), neem uw bed op
en ga naar uw huis! En deze stond op en
ging naar zijn huis. De scharen nu, die
het zagen, werden bevreesd en verheer
lijkten God, (die eene zoodanige macht aan
de menschen gegeven had;
Dit wordt een kinderachtig verhaal
En 't leelijke er van is dat 't niet eens
waar gebeurd is.
Er was een jongen, die Hans heette en
't erg slecht had in de wereld. Zijn vader
was niet veel soeps. Nette menschen zei
den dat hij dronk. Minder nette menschen
zeiden dat hij1 zoop. Hoe 't zij: hij bracht
's Zaterdagsavonds weinig of niets van z'n
weekgeld bij moeder de vrouw, zoodat 't
arme sloof, dat 'n groote huishouding had,
schrikkelijk tobben moest om rond te komen.
Maar Hans was 'n brave jongen, werkte
als Krullenjongen „duivels toejager'' zei
de baas bij 'n timmerman en lei 't beetje
dat hij verdiende, elke week trouw in moe
der d'r Jigndt
Hans had wat men noemt ,,'n goeie kop",
maar z'n ongeluk was dat hij wat te veel
piekerde, prakkezeerde over z'n lot. Alle
dagen moest hij hard poot-aan spelen om
niet van honger om te komen en als hij
zich de toekomst dacht zag hij die vóór
zich als 'n eentonig iets: werken, werken,
'n brokje eten, werken, werken, 'n paar
uurtjes slapen, werken, werken, altijd maar
door, altijdl weer van voren af aan, zonder
einde, tot aan z'n dood. Hij vond zoo'n
leventje voor zichzelf al heel weinig plei-
zierig en ook al heel weinig van belang
voor anderen, voor de maatschappij. Ja ze
ker, lezersvoor de maatschappij, want Hans
was 'n jongen van onzen tijd en dus had hij,
als alle jongens van onzen tijd, ook z'n
portie maatschappelijke theoriën te slikken
gekregen. Op de werkplaats waren kamera
den, die zich socialen noemden en behalve
hun pruim ook uitzuigers, proletariërs, klas
senjustitie en 'n rotte maatschappij in hun
mond hadden. Maar op 't Jongenspatronaat
hoorde Hans dat die socialen 't ver mis
hadden en dat 't heel anders was dan zij
zeiden. Zoo kwam 't dat Hans over die
dingen prakkezeerde tot z'n hoofd 'm zèèr
deed,-
Zoo lag hij dan eens op 'n avond in z'n
bed en dacht, maar, dacht maarEn hij
dacht: Wat Ss 't toch beroerd dat ik zoo'n
armoedzaaier ben en dat ik geen kans heb
,t p)oit veel verder te brengen dan tot tim
merknecht. Meester heeft altijd gezegd dat
ik goed leeren kan. Als ik er de centen
maar voor had, ging ik studeeren, wou ik
alles weten, alle dikke boeken uitlezen, alle
geleerde professors uitvragen, alles onder
zoeken, alles uitpluizen. En als ik dan hee-
lemaal volgeleerd Was, ging ik tie Wereld bé
ter maken, overal mooie redevoeringen hou
den, overal prachtige boeken over schrijven.
Ik.zou de menschen, die soms zoo dom j
en zoo slecht zijn, al heel gauw goed en
verstandig maken, ik zou natuurlijk door
ieder op de handen gedragen worden en
als ik dood was zou ik zeker 'n hooge
plaats in den hemel krijgen, en dat zou me
dan ook eerlijk toekomen, terwijl ik nu
als krullenjongen allicht in 'n hoekje achterb
aan zal moeten zitten. En hij piekerde ver
der over Iden hemel, wat dat toch voor 'n
wonderlijke boel zou zijn. Vroeger, toen hij
nog heel klein was, had hij zich de hemel
voorgesteld, als 'n groote, lichte ruimte,
waar engeltjes in lange „prottersei kleu
rige" gewaden met gouden biesjes omzet
op wolkjes rijst-en-brei met suikeren le
pels zaten te eten, rijst-en-brei die nooit
op raakte en lepels, waar al maar nieuwe
voor gegeven werden als de oude opge
likt en opgeknabbeld waren,... Maar hij wist
nu wel beter dat de hemel er zóó niet
zou uitzien. Maar hoe dan? Zoo dacht hij
maar en dacht hij maar, tot hij eindelijk hee-
lemaal niet meer dacht en insliep....
Opeens werd 't erg licht in z'n zolder
kamertje, Voor Hans z'n bed stond 'n engel
die Hem vriendelijk toelachte, hem in z'n
armen nam en hem meevoerde, de donker
blauwe Uucht iin, al verder en verder, al hoo-
ger en hooger tot ze kwamen voor 'n gou
den poort, fonkelende van edelgesteenten.
De poort ging vanzelf open en ze kwamen
in 'n groote zaal, waar alles even mooj was,
waar zoete geuren hingen, waar zachte lied
jes ruischten zonder dat Hans zien) kon
waar ze vandaan kwamen. Is dit de hemel?
vroeg hij aan den engel. „Wel heen, domme
Hans," zei deze, „dit is nog maar 't voor
portaal; hier komen de zielen toegang vra
gen."
Daar ging 'n deur open en de H. Petrus
kwam binnen. Dat die 't was zag Hans
dadelijk pi an z'n eerwaardig gelaat, 't gou
den kringetje om z'n hoofd, dat bij elke
beweging meeging, en de reusachtige sleu
tel aan z'n gordel. Petrus knikte Hans toe
en ging 'in 'n groot boek (bladeren. Hans wou
iets vragen, maar de engel fluisterde hem
toe stil te zijn.
Er werd aan de deur geklopt en tegelijk
ging deze met 'n forsche zwaai open. Bin
nen kwam, in 'n zwierige mantel, 'n groot
breed man, met trotsche gebaren, 'n arends
neus ten doordringende oogen. Hij stak z'n
rechterhand pedant tusschen de plooien van
z'n mantel, zwaaide met z'n linker als 'n
molenwiek, humde eens en galmde met 'n
stem als 'n klok: „Sint Petrus, er is zeker
niet 't minste bezwaar dat ik binnen ga,
Ongetwijfeld zitten ze in den hemel al met
smart op mij te wachten. Ik ben n.l. 'n
groot redenaar, heb duizenden menschen
geboeid door mijn heerlijke en welluidende
taal, hun harten geneigd naar het goede en
schoone, hun oogen geopend voor 't wijze
en ware, hun"
„Wacht 's even, goede vriend," zeiSt.
Petrus, in z'n boek bladerend, ik zie hier
in dit boek niets dan woorden, woorden,
maar Ihiet blad, waar de daden moesten
staan, is wit gebleven." En zich tot den
engel wendend zeide hij. „Laat dien man
uit. Wij kunnen hem hier nog niet heb
ben. Ik wil eerst daden zien,"
En de redenaar» trok af, veel kleiner lij
kend idan toen hij binnen kwam.
Nu kwam 'n man binnen met 'n grooten
flambard op, dien hij bevallig afnam, en
terwijl hij met 'n artistiek gebaar z'n hand
in z'n lange, zwarte lokken liet woelen,
zeide hij: „Ik ben een beroemd schrijver,
ik heb wondermooie boeken geschreven die
de menschen tranen in de oogen brachten.
Laat mij dadelijk binen." Maar Petrus zei:
„Ik zie in het grootboek dat ge dat alle
maal deedt om eigen eer en glorie; anderen
hebt ge 't mooie in uw boeken voorge-
preekt, maar uw vrouw hebt ge slecht be
handeld en uw knecht verdiende 'n honger
loon bij u. Mooie woorden alleen brengen
niemand 'in den hemel. Ik kan, u 'niet gebrui
ken. Die volgt."
De schrijver verdween en een generaal
in schitterende uniform met rinkelende sabel
en kletterende sporen, kwam toegang vra
gen. Hij wees op z'n moed, z'n daden, z'n
roemrijke veldslagen, z'n duurbevochten
overwinningen. Maar St. Petrus vond op
z'n levensblad bloedvlekken van onrecht
vaardig vergoten menschenbloed en zoolang
boete Idie Vlekken niet had uitgewischt mocht
hij niet binnengaan.
Hans verwonderde zich meer en meer,
maar toen er 'n koning kwam, 'n echte
koning met 'n dik, rood gezicht, 'n kroon,
'n scepter en 'n mantel van hermelijn, toen
dacht Hans: die mag er toch zeker wel in.
Maar ook hij werd teruggestuurd, hij had
op aarde al 'n hemel gehad, zei Petrus,
hij had niets gedaan, dan toegeven aan z'n
verlangens, die tijd was nu uit.
En Hans dacht: Zal dan niemand binnen
mogen gaan?
Toen werd er zoo zachtjes aan de deur
geklopt ten 'n oud, stumperig, sjofel gekleed
mannetje met kromme rug en vereelde han
den, werkte zich schuchter naar binnen, be
vend op Z'n oude beenen van zenuwachtige
bangheid*
„Och goeie, beste heilige St. Petrus", zei
hij angstig, „ik (durf haast niet binnenkomen
en als 't niet goed is zal ik dadelijk wel
weer heen gaan en nergens over klagen,
want ik Weet wel dat ik in de verste verte
niet verdiend heb in de hemel te komen."
„Wat (heb je in je leven gedaan?" vroeg
Petrus. Och niets, heilige Sint, niets dan
hard werken, al maar hard werken, met
deze oude, kromme handen, heilige Sint,
voor m'n vrouw en kinderen, hóilige Sint;
voor andere dingen had ik geen tijd, heilige
Sint, als ik niet werkte moest ik uitrusten
om wèèr te kunnen werken en 't eenige*
waar ik tijd voor had was 'n kort avond
en morgengebed en 's Zondags naar de
kerk. Maar ik zal wel weer heengaan, ik
hoor hier niet, ik ga al, ik ga al"
„Blijf," zei St. Petrus, „ik zie op uw
levensblad zweetdruppels, kostelijke zweet
druppels van eerlijken arbeid ter liefde Gods,
voor vrouw en kind; 't waren er veledui-
zende, die zweetdruppels, zie ze veranderen
in parels, neem ze aan, ze geven 'n hooge
plaats in den hemel. En (de poorten van den
hemel gingen open, 't werd al lichter en
lichter, al luider en luider klonk het mooie
lied en bevend van verwachting werd de
oude man door St. Pieter zelf binnengeleid...
Hans werd met 'n schok wakker.
Geen wonder, want hij was uit z'n bed
gerold en met z'n hoofd tegen de poot
van 'n stoel gebondsd. 't Was maar een
droom geweest, alleen "de buil aan z'n hoofd
was werkelijkheid.
Maar vreemd, na die droom piekerde,
prakkezeerde Hans niet meer, hij werkte
alleen nog veel harder idan te voren en on
der z'n werk floot hij altijd 'n lustig deuntje,
zoodat hij voortaan den bijnaam kreeg van
de vroolijke Hans*
Heb ik u niet gezegd, lezer, dat dit 'n
kinderachtig verhaal zou worden?
En zooals ik zei, 't is nog niet eens waar
gebeurd ook.
P, A. BRUINSMA.
Zigeuners. Een groote bende Zigeuners
bestaande uit een kleine honderd man, met
31 beren en een 30-tal woonwagens, maakt
bij voortduring de oostelijke grenzen van
ons land onveilig en gebieden een nauw
lettend, onafgebroken politietoezicht van
Winterswijk tot Gendringen, zoowel des
daags als des nachts.
Rijks- len gemeentepolitie zijn in alle plaat
sen versterkt, om Ide Zigeuners het binnen
komen van ons land te beletten, want zijn
zij eenmaal op Hollandsch grondgebied, dan
neemt Duitschland hen weer niet gemak
kelijk over, terwijl zij het vaste, voornemen
hebben toch Holland binnen te komen.
Cholera. Men meldt uit Hanaweert
De drie door cholera aangetasten, Flips,
diens vrouw en broeder, alsmede de zuster
van de vrouw zijn naar de barak, uit Ut
recht aangevoerd, overgebracht.
De broeder van F. is ernstig, de anderen
maken het tamelijk goed. Ook de personen
in observatie maken het goed.
Op verzoek van den Zeereerw. heer pa
stoor alhier, heeft de congregatie der zus
ters van het S. Elisabetsgesticht te Breda
zich liefdevol bereid verklaard, de cholerapa-
tiënten te verplegen. Zondagnamiddag zijn
reeds de twee eerste zusters gearriveerd en
hebben aanstonds hun taak opgevat.
Nog meldt men uit Hansweert d.d. 30
Sept.
Hedenmorgen seinde de Seruminrichting
te Rotterdam, dat er in de uitwerpselen, der
4 personen, welke in de Rijksbarak in ob
servatie zijn, geen cholerabaoillen zijn ge
vonden.
Deze personen zuilen alsnu hedenavond
uit de barak ontslagen worden.
De vrouw van Flips was heden niet al
te best, de toestand der andere lijders is
echter bevredigend,
Terneuzen, 29 September.
Alhier is een timmermansknecht, werk
zaam aan de buitenhaven, onder verdachte
omstandigheden ziek geworden.
Het gezin is geïsoleerd en de uitwerpselen
zijn naar Utrecht ter onderzoek opgezonden.
Ontploffing. Djor de onvoorzichtigheid
van een werkman had Dinsdagavond tus-
sdhlerij 9 en 10 ure, een geweldige gasont
ploffing in Ue auto-garage van den heer H.
Engelbert en Co., Bezuidenhout 71, te 's-
Gravenhage plaats.
Onder den vloer van tie groote hal, waar
eenige auto's en rijwielen stonden opge
steld, is een bewaarplaats van steenkolen,
waarin zich leen vrij groote hoeveelheid sterk
gas ontwikkelende kolen bevonden. Daar gas
lucht werd waargenomen, waarvan men den
oorsprong niet wist te verklaren, ging men
aan het zoeken en inplaats daarbij gebruik
te maken van eene steeds aanwezige elec-
trische lantaarn, streek een werkman een
lucifer aan boven de plaats waar de gas-
lucht het sterkste was. Onmiddellijk volgde
een zware knal en ontwikkelde zich een
enorme vlam.
Drie groote spiegelruiten van eenige vier
kante meters omvang, zoomede een aantal
ruiten in lood gevat, werden aan splinters
geslagen. Eenige rijwielen die boven de ko-
Jenbewaarplaats stonden werden omhoog
geworpen en vernield. De man die de luci
fer had aangestreken bekwam verwondingen
aan hoofd en armen en weid per auto naar
het ziekenhuis vervoerd. Een der heeren
van het personeel kreeg, door de rondspat
tende glasscherven lichte verwondingen aan
het hoofd, welke ter plaatse verbonden
Weiden,
De Brandweer rukte aatï, tioch" behoefde
geen biusschingswerk te doen, tiaar de vlam,
toen zij rich' een uitweg had gebaand, da
delijk vanzelf doofde.
Betrekkelijk is het ongeval goed afgeloo-
pen, daar zich achter de hal eene benzinebe
waarplaats bevond. De materieele schade is
intusschen vrij groot.
Overstrooming Teni?evol(ie van ont
zettende regenbuien zijn er ernstige over
stroomingen ontstaan in Zuid-Warwiekshire
en Zuid-Wales. Honderden acres zijn over
stroomd; de huizen van de laaggelegen di
stricten staan onder water. De rivieren was
sen nog steeds. Honderden zijn dakloos.
Ook in Ilfracombe, waar er sedert 35 jaar
niet zooveel regen gevallen is, hebben ei
overstroom ingen 'plaats gehad.
Bij de overstroomingen in Zuid-Wales
hebben drie personen het leven verloren.
De Juweelen van den ex sultan. Den
4den December 1907 verpandde de toen
malige sultan van Marokko, Abd-El-Aziz,
zijn juweelen in Frankrijk voor een som
van 196.000 gulden.
Daar het contract na het verloopen der
vastgestelde periode, niet werd vernieuwd,
heeft de directie der bank nu den verkoop
der juweelen aangekondigd tegen begin Oc
tober.
Het kan een interessante veiling worden.
Fraude aan de Rijkspostspaarbank.
Wij Vernemen dat dezer tiagen aan tie Rijks
postspaarbank aan het hoofdbureau van
Baerlestraat te Amsterdam een fraude ont
dekt is Iwelke reeds sedert eenige jaren door
een der hoogere ambtenaren zou zijn ge
pleegd.
De fraude zou in het kort hierin bestaan
dat ïn boekjes van tien betrokken ambtenaar
en diens naaste familieleden op de een of
andere wijze het bedrag zou zijn vergroot.
De betrokken ambtenaar is, naar wij ver.
nemen, rieeds jaren bij tie bank werkzaam en
genoot er (onbeperkt vertrouwen en algemee-
ne achting en stond bij zijn esuperieuren
zeer goed aangeschreven. Op het ©ogen
blik is de van het plegen van deze frau
duleuze handelingen verdachte beambte in
zijn betrekking geschorst. Men heeft blijk
baar hangende het onderzoek nog niet tot
sterkere maatregelen willen overgaan. Het
gebeurde moet aan de bank onder hoog
en laag personeel algemeene ontroering heb
ben gewekt.
Een Nederlander te Antwerpen be
stolen. Een handelsreiziger nit Tüburg wai
te Antwerpen in het Park op een bank in
slaap gevallen. Toen hij ontwaakte, ontdekte
hij, dat men hem in zijn slaap had be
roofd van een portefeuille, inhoudende 260
francs, zijn portemonnaie en gouden hor
loge.
Ongeluk. Donderdag werd ie Ambt Al
melo vermist het 5 Vi jarig zoontje van ten
D. Tegen den avond werd het kind dood
gedrukt gevonden onder een stapel geval
len planken.
Een moderne rechtszaak. Dezen zomer
is te Berlijn een rechtszaak ingeleid en af
gehandeld die meer dan vele andere een
kijk geeft op het leven in „hoogere" krin
gen.
Ze betrof een zekere mevrouw Hedwig
Kalau voin Hofe, de echtgenoote van een
gepensionneerden majoor, die met tie noo-
dige omzichtigheid en bescheidenheid een
behoorlijk leven had kunnen leiden. Maar
zij wilde hoogerop; zij vatte den eisch van
het huidige maatschappelijke leven, dat men
vooral moet trachten, zooveel mogelijk te»
schijnen, in al zijn consequenties op en
slaagde er in het, zoover te brengen, dat
haar als zeer rijke en aanzienlijke dame de
toegang tot het keizerlijk hof ontsloten werd.
Jarenlang heeft zij in tie grootste „weel
de" geleefd, totdat er ten slotte meer dan
100,000 Mark schuld was.
Zij deed groote reizen, gaf partijen,
maakte haar kennissen, bij allerlei ge
legenheden gelukkig met pracht'ge geschen
ken, en dacht er niet aan, ook maar een
lOOgenblik pogingen te doen, om haar leven
te vereenvoudigen of haar schuldeischers
te betalen. Er zijn kleine handelaars en
handwerkers die 10 tot 20,000 Mark van de
dame te vorderen hadden, dezelfde die eerst
zoo dankbaar waren, dat die deftige me
vrouw hen 'ook iets liet verdienen.
Maar hebben zulke deftige menschen dan
geen geweten meer?
En zijn ze wel zoo zeldzaam als som
migen denken?
Cholera. Te Loplk heeft zich een tweede
geval van cholera asiatica voorgedaan.
Het duel. De Rechtbank te Den Haag
veroordeelde Woensdag den kolonel-com
mandant van het 3e regiment huzaren R.
H. O. baron van tie Capellen en den gep.
overste van dat regiment Romer, wegens
deelnemen aan een tweegevecht, waarbij
zij elkaar eenig lichamelijk letsel hebben
toegebracht, ieder tot vijf tiagen gevangenis
straf,
Postpakkettendiefstal Voor de Recht
bank te Amsterdam had zich te verantwoor
den een geschorste ongehuwde, in 1882 te
Alkmaar geboren besteller, Th. C. M., we
gens postpakkettendief stallen
Het Openbaar Ministerie eisdhte 1 jaar en
3 maanden gevangenisstraf en onmiddel
lijke in hechtenis neming, waartoe de Recht
bank bevel gaf.
Een spoorwegramp. Een tqu'page, ('ie
over een spoorweg-overgang bij Antwer
pen reed, werd aangereden door den trein,
met het gevolg, dat drie der personen, in
het rijtuig gezeten, gedood werdende vier
de werd ernstig gekwetst.
Politiehonden. Men gebruikt te Parijs
steeds meer politiehonden en men is zeer
voldaan over de goede diensten, door die
dieren bewezen.
Dezer dagen heeft weder een politiehond
„Ballon" genaamd, den hoofdman eener ge
vaarlijke dievenbende, „Bambouia la Ter
reur", helpen vatten. De kloeke hond hielp
den gevangene bewaken toen deze naar het
bureau werd gebracht, en dat was maar
goed ook; want zonder zijn hulp was een
poging tot vluchten van Ramboula waar
schijnlijk gelukt. Nu echter sprong Ballon
op den Apache aan en hield hem met zijn
scherpe tanden stevig vast bij een oor.
De Parijsche politie heeft nu ongeveer
honderd honden in dienst en zij kosten
der gemeente geen centime; want de be
ambten richten de honden af en betalen
het onderhoud uit hun eigen zak.
Een niet onvermakelijk voorval. Men
schrijft uit Hoogeveen d.d-, 24 Sept.:
(Hedenmiddag speelde zich een niet onver
makelijk voorval af op de Groote Kerk
straat alhier. Een zekere jongejuffrouw, S„
leerlinge der Rijksnormaalschool, beviel het
niet langer in haar kosthuis, waardoor ze
zich van een ander voorzag. Haar klee-
ren en eenige andere benoodigdheden liet
ze evenwel achter, o.r. dat ze nog een
paar gulden moest betalen. Gister bracht
ze, volgens haar beweren, het geld en leg
de dit op de tafel (volgens de juffrouw
moest dit eerst koud worden). Ze ging naar
boven, |in gezelschap van haar vroegere kost-
juffrouw, om (een en ander af te halen, doch
toen ze beneden was, weigerde de juffrouw
haar vroegere kostleerlinge met het goed
te laten vertrekken, met de bemerking, dat
ze eerst het geld moest hebben. Het geld
had ze, niet ontvangen en het lag' niet meer
op de dafel. De kostleerlinge naar de ma
rechaussee, waarvan dan ook al spoedig
iemand op 'het t errein verscheen. Daar even
wel de kostbaas niet te huis was, kon deze
niet handelend optreden. Nu bleek even
wel, dat vrienden in den nood veel tot
stand kunnen brengen, Zooals te begrij
pen is, bracht deze geschiedenis veel volk
op de been; waaronder natuurlijk verschil:
lende medeleerlingen der Normaalschool.
Een paar der mannelijke scholieren haalden
vlug een ladder, plaatsten dezen tegen den
muur en (klommen naar boven, om zoodoen
de in de kamer te komen van hun mede
leerling en daadwerkelijke hulp verleenden.
Dit gelukte wonderwel, want niettegenstaan-
Üeih et krachtig protest der juffrouw, en
het willen verhinderen van deze practische
hulp, kwamen de bestormers al spoedeg
in triumf onder het hoerageroep der om
standers in het bezit der buit naar beneden
en stelden jd|p eigenares in het bezit van
haar eigendom. Toen de juffrouw zag, hoe
de zaak in het voordeel harer vroegere
kostleerlinge afliep, scheen ze zich te troos
ten over het verlies met de bemerking: „die
twee gulden schenk ik haar"s
De moord te Apeldoorn. Haar men
ons meldt, heeft Wouter Prins, die dezer
dagen door het Hof te Arnhem tot 20
jaar gevangenisstraf werd' veroordeeld we
gens moord op zijn patroon den bakker
Scholten, tegen dat vonnis cassatie aange-
teekend. De zaak komt dus voor den Hoo-
gen Raad,
De Portugeesche bladen melden, dat
het huwelijk van koning Manuel (met de
prinsen van Fife) in April gesloten zal wor;
den. De Cortes zullen in Januari bijeen
komen, om een civiele lijst voor de nieuwe
Koningin goed' te keuren en daarna tot
na het huwelijk verdaagd worden.
Een wereldtentoonstelling te Soera
baja. De 'Sumatra Fost< verneemt uit Ba
tavia
Te Soerajbaja bestaat het plan om over
drie jaar een wereldtentoonstelling te or-
ganiseeren met het doel om de industrieelen
kennis te doen maken met hetgeen andere
landen op het gebied van nijverheid te
zien geven. Het plan gaat uit van den se
cretaris (der Spaarbank Breeman, die reeds
van verschillende zijden sympatiebetuigingen
ontving. Controleur Jasper zal beproeven
op de Bruspelsche tentoonstelling betrek
kingen aan te knoopen ,en aldus de me:
riewerking van Europeesjche industrieelente
verzekeren. Men berekent de kosten voor
de noodige gebouwen op een half milli-
oen. De tentoonstelling zou zes maanden
durens
Grondwerkersstaking te Amsterdam.
Het voorstel der bemiddelangscommissie
luidt als volgt:
Er wordt betaald dadelijk bij het einde
der staking 26 ct. per uur, van 1 Febru
ari 1910 af 27 ct., van! 1 Mei 1910 af 28 ct.
(Dit laatste dus twee maanden vroeger dan
in het voorstel van den Ned. R. K. Volks
bond".) één jaar na het einde van deze
staking.
Indien de gemeente inmiddels,, in haar
bestekken een kortere arbeidsduur voor
schrijft, zal deze ook dadelijk door de pa
troons voor hun particuliere werken wor
den ingevoerd.
Bij het einde der staking zal het bestaan
de andividueele contract gehandhaafd blij
ven, met uitzondering van het onder 1 vast
gestelde betreffende het loon, en met be
paling, dat de toeslag voor overwerk ge
regeld wordt volgens de bestekbepaling der
gemeente*
Bovenstaande voorwaarden zullen, opge
nomen worden in een collectieve overeen
komst, die voor het hervatten van den ar
beid door partijen wordt opgemaakt en ge-
teekend, en geldt voor één jaar, te begin
nen (dadelijk na het einde der staking, Wordt