Kath. Nieuws- est Advertentieblad
voor Noord-Holland.
No. 103
Zaterdag: 25 December 1909.
FEUILLETON.
Verschijnt Woensdag en Zaterdag.
Zoekt, en gij zult vinden.
3a° Jaargang1
Dit nummer bestaat uit 8 bladz.
BLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
|0 cents per drie maanden franoo aan hnis. Te betalen in
het begin van ieder kwartaal.
Afzonderlijke nummers3 oent.
Uitgave van de Naaml. Vennootschap „Ons Blad".
BUREAUBreedstraat 45, tegenover de B. E. Zerk, te Alkmaar.
Telefoon No. 433.
ADVERTENTIËNi
Van 15 regels :«-.*■ 30
Elke regel meer6
Reolames per regel15
Kleine advertenties van 130 woorden, bij voornitbet. 25
cent.
Zij die zich tegen 1 Januari
op ONS BLAD wenschen te
abonneeren, ontvangen de tot dien
datum verschijnende nummers gratis.
Op grond van de aanmerkelijke uit
breiding der courant, het bijvoegen van
speciale rubrieken en het uitgeven van
twee bladen (8 bladzijden) des Zaterdags,
wordt de abonnementsprijs op 1 Januari
a s. met slechts 10 cent per kwartaal
verhoogd.
Wie in ons nummer van 1 Jan. a.s.
tegen den geringen prijs van 25 cent
eene nieuwjaars-advertentie plaatst, be
reikt veel kennissen in Alkmaar en
omstreken, wint geld uit en... veel tijd.
Wie zich maar even voorstelt het
tijdroovend geschryf van die vele kaar
tjes, slaat den schrik om het hart,
snelt naar ons Bureau of onze agenten
en plaatst eene
Nieuwj a^s-adv^rt' ntie.
Meiiwn F uilletoü,
Daar onze feuilleton „Zoekt en*gij
zult vinden dit jaar afloopt, vangen
wij in het-nieuwe jaar aan met eene
keurigehoogst boeiende, welke
handelt tijdens de vervolging der eerste
Christenen in de Catacomben te Rome
en getiteld is:
Do toov rs vin Astaroth.
Tid&dwot.
Onder de rubriek Landbouw en vee
teelt (4e pag. 2e blad) vangen wij op
verzoek van vele boeren in den omtrek
een reeks artikeltjes aan over deze wet.
Vrede op aarde
Daar herhaalt zich op dezen dag altijd
weer een treffend verschijnsel. Het is
alsof heel de menschheid bij haar ge
jaagd voortspoeden door de ^eeuwen
heen op het Kerstfeest een oogenblik
stand houdt Allen, zelfs die lang ont
wend zijn aan godsdienstige overweging,
richten begeerig het oor naar den won
deren zang der engelen. En er is nie
mand, die zich aan den- machtig over
weldigenden indruk dier blijde boodschap
onttrekken kan.
Vrede op aarde als op zachte
deining van verrukkelijke melodie voert
het ons mee als een tooverwoord
klinkt het ons toe, dat een visioen op
roept van een Paradijs, waar het geluk
als een engel met blijden glimlach
bekoort.
Maar hoe komt het toch, dat de
Engelenzang van den Kerstnacht op heel
de wereld zoo diepen indruk maakt?
Die wondere klanken herinneren aan
de droeve werkelijkheid, dat de wereld
in haien geestelijken nood zoo arm aan
vrede is.
Sinds den jammervollen dag, dat God
den eersten mensch het Paradijs uit
wees, is dat martelend heimwee naar
den verloren vrede hem bijgebleven
Hij heeft den vrede rusteloos gezocht.
Hij heeft den vrede afgebeden door
zijne offers.
De wijzen der scholen hebben op de
middelen gepeinsd om de wereld ge
lukkig te maken. Maar noch diepzinnige
wijzen zoo min als de in top gevoerde
beschaving van heidendom of modernen
tijd zijn daarin geslaagd. En tot op
dezen dag toe is daar niemand op deze
wereld volmaakt gelukkig bevonden.
In den stillen nacht evenwel, dien wij
in vromen ernst herdenken, heeft een
maal boven Betlehems velden aan arme
herders de belofte toegeklonken: vrede
den menschen van goeden wil.
Zij worden gevoerd naar eene arme
stal, waar zij vinden „een Kindeke in
doeken gewikkeld, liggende in eene
kribbe".
Hoe onbegrijpelijk het schijnen moge:
daar is voor de moe gejaagde mensch
heid de vrede te vinden.
Want Hij, de Vredevorst, die in de
kribbe rust, komt niet alleen de Ver
zoening bewerken tuss. hen God en den
gevallen mensch, doch evenzeer den
weg wijzen naar den vrede, het ver
loren geluk.
Wat den eersten mensch den vrede
verliezen deed en wat altijd weer den
vrede in duizende harten verstoort
heet de zonde. En de zonde de
groote waaraan wij met Adam
i schuldig staan, omvatte in een enkele
j daad een drievoudigen misslag, een
toegeven aan de drievoudige begeerlijk
heid, sluimerend in elk menschenhart.
De zonde nu dat is altijd de oorzaak,
waarom de wereld zoo arm aan vrede is.
Dit gedenkend, begrijpen wij waarom
de Vredevorst in de kribbe, die ons
den weg naar den vrede komt wijzen,
omstandigheden kiest, welke de intrede
van den Koning der Heerlijkheid op
deze wereld zoo pijnlijk mogelijk doen
zijn. Noodzakelijk waren ze niet. Vrij
willig kiest Hij ze. Omdat Hij tegenover
den menschelijken hoogmoed wil stellen
Zijne allerdiepste vernedering, tegenover
de begeerlijkheid der oogen Zijne bittere
EVANGELISCHE VERHALEN.
2®) Naar 't Frantch. -
De purperen bloem scheen te bloeien in het
onzekere Ücht der ondergaande zon, terwijl
Suzanna, in de kalmte van haar reine
schoonheid', met rustigen stap heen en
weer liep, Iden geurenden tak in de handen.
Na eenige oogenblikken ging Gamaliel
voort.
Wat was intusschen die Jezus van
azareth todh bewonderenswaardig. Welk
een welsprekendheid. Wat is de moed
een wonderbare zaak. Ais gij die aaM
grijpende antwoorden had gehoord, wel
ke hem zoo natuurlijk van de lippen
vloeiden: „Gij betaalt de tienden van
rauntkruid, anijs en komijn, maar gij
vergeet de goedheid, de rechtvaardigheid
en het recht." Begrijpt gij dat? De ironie
wrn die oneindig kleine zaken tegenover
we dingen der eeuwigheid? En dit:„Wee
J graven bouwt voor de profeten',
00r w vaderen gedood, en zegt: „Als
1 in dien tijd geleefd hadden, wij zou-
"iet medeplichtig geweest zijn." Slan-
T?' «Wergebroed. Meet dan de maat
iiö,UWer vaderenHoort gij die
®MWtdaging tc>t den dood-- A1
ka»iD§B neer op de yerheyen
vergadering, waartoe ik behoor. En on
danks hun maar al te kostbare waarheid,
had ik toornige gedachten moeten koeste
ren, had ik ze willen koesteren jegens
Jezus. Ik was integendeel opgetogen van
bewondering voor die ziel, zoo zuiver van
bedrog -en lafheid, die de verwij tingeni
van een oprecht geweten slingerde in 't
gelaat dier schaamtelooze huichelaars. Hij
heeft niet lang genoeg geleefd voor de
lankmoedigheid der wijzen, meest Voort
spruitend uit vermoeidheid en verachting
Hij'i s te jong. Is hij te jong?.. Inder
daad: alleen met mij zelf zeide ik: Hij is
te groot. Heel mijn ziel zeide hem:
„Ga voort, Meester, want gij schrijft 1de
schoonste bladzijde van onze Joodsche
geschiedenis. Geen man heeft nog -ooit
gesproken als gij. De profeet Isaias heeft
uwe lippen met zijn vuur moeten aan
raken." En ondanks mij zetf had ik willen
uitroepen: „Zwijg toch, mijn zoon, zij zul
len u dooden."
Suzanna luisterde met ingehouden adem
naar Üen grooten leeraar, wien de eere-
dienst van de schoonheid medesleepte
zij luisterde ook, sinds den ochtend, naar
een duister voorgevoel, dat treurig klonk
als een rouwzang.
Jozef van Arimathea trad1 op dit oogen
blik binnen.
Vrede zij u, meester. Wees ten
minste dezen avond, zonder ongerustheid
Jezus is in veiligheid bij mij met zijn leer
lingen, Hij vjert er het Partscheest, Dezen
armoede, tegenover de begeerlijkheid
des vleezes Zijn lijden in kouden
Palestijnschen winternacht.
Door strijd tegen de booze begeerlijk
heid komt de mensch tot vrede dat
is de vermaning die Betlehem s Kindeke
in zwijgende welsprekendheid tot allen
richt.
0 daar gingen en daar jagen zoo-
velen achteloos langs de kribbe zonder
deze les van gulden levenswijsheid te
verstaan. Een onafzienbaar défilé van
wie in harden levensstrijd pijnlijk ont
goocheld werden.
Yrede hebben zij gezocht langs
alle zijden heeft de belofte hun ver
leidelijk toegeklonken Doch de slotsom
hunner bevindingen ligt uitgedrukt in
de verzuchting hunner voorzaten voor
honderde jaren door den Wijzen Man
opgeteekend „Wij hebben gewandeld
langs moeizame wegen. De vrede was
er niet. Alzoo wij hebben gedwaald."
Gelukkig daar zijn ook velen geweest
die voor de kribbe de vermaning wel
hebben aanhoord en die hebben ver
staan. Zij zijn opgerezen om den strijd
aan te binden tegen zichzelf van
allen rang en stand, kinderen van
vorsten en zonen van bedelaars.
Langs den weg der zelfverloochening
door den pasgeboren Heiland hun aan
gewezen hebben zij den vrede gevonden.
Zij zijn de heiligen der Roomsche Kerk.
De meest tevreden en de meest geluk
kige menschen welke de aarde gedragen
heeft waren zij zii hoog begaafden
dikwijls die de les beoefenden van dat
Kind.
Met hen hebben duizenden zooveel
van dien goddelijken vrede des harten
genoten als zij vorderden in de heer
schappij over zich zelf het booze in
hun hart.
Daar is ons een onverbiddelijke le
venswet gesteld: gij zult Diet tot den
vrede komen dan door den onver
zwakten strijd tegen u zelf.
Immers niet onvoorwaardelijk werd
door de eDgelen vrede aan de wereld
beloofd. Vrede op aarde zoo heeft
hun zang geklonken aan heu, die
zijn van goeden wil 1
ZALIG KERSTFEEST
BUITENLAND.
BELGIE.
Begrafenis van den koning.
De aartsbisschop van 'Meedelen en de bis
schoppen van België len talrijke geestelijken
gingen ide lijkbaar vooraf.
Achttien onder-officieren namen de kist
op en droegen haar naar den lijkwagen
De 'kist werd' overdekt met een zwart flu-
namiddag heeft bij mij Jacobus en Johan
nes gezonden om mij slechts en katalyrea
de gemeenschappelijke zaal, te vragen: gij
kent zijn nederigheid en zijn afkeer van
allen luister. Ik heb den alivah zoo' sier
lijk mogelijks laten tooien voor wien
zou ik dit doen ji ndien niet voor hem
fen ze Hem aangeboden. Suzanna, men
heeft tussdhen de waterkannen en bekers
den ruiker van rozen geplaatst, dien gij
aan mijn broeder gezonden hebt Alles
is [dus in orde. Laten wij in vrede zijn.
Suzannia ademde vrijer. Zij ging de arme
huurlieden tegemoet, die beschroomd de
luisterrijke feestzaal binnentraden. Met
liefderijke woorden leidde zij hen; naar
de ©ereplaatsen. Gamaliel kuste hen;
dien avond legde hij bijzondere hoffelijk
heid liin de vervulling dier gebruiken, reeds
lang gewoonte nder hen. Zachtkens mm.
petdle hij de woorden, toevallig van Jezus
gehoord: „Als gij leen aalmoes geeft, moet
alles rtein voo(r u wezen." Hij wak werkelijk
die priester van den huiselijken haard, ge
lijk hij er ide bewaker va;n was. Een ver
heven majesteit s cheen op dezen Paadschdag
van hem uit te gaan.
De zegening den bekers en de hanldi-
wlassching waren elkaar opgevolgd. Reeds
had men de wilde kruiden verdeeld, ge
doopt in de charosseth. Nicodemus kwam
niet. 't Was het uur, waarop het jongste
lid van het gezin vragen moest: „Wat be-
teekenen 'die gebruiken?"
Suzanna deed die yraag met haar heb
weelen kleed met 'franje, waarop de ko
ningsmantel en 1de kroon werd neergelegd'.
De lijkwagen werd door acht paarden
getrokken. Bij het brengen van de kist
buiten het paleis, presenteerden dtl troe
pen de wapens, de klaroenen schetterden,
de tamboers sloegen leen roffel, de artillerie
loste een salvo* en de doodsklokken van
de Jacobus-kerk luidden.
Achter den lijkwagen liep prins Albert,
gevolgd door de' prinsen en de afgevaar
digden der vreemde mogendheden. De lijk
wagen werd omringd .idoor hobdignitarissen
en de maarschalken van den koning.
De slippen van het kleed! werden opge
houden door de presidenten van den se
naat en de kamer, den president van den
ministerraad, den minister van Justitie, den
inspecteur ider gardes-civiques, commandant
van het 4de militaire district.
Om half twaalf kwam de stoet bij de
St. Gtidulekerk aan; een ontzaglijke me
nigte had £idfo daar verzameld.
De afzettingen rondom de kerk opge
richt, werden doorgebroken en handtaste
lijkheden hadden plaats.
De -versiering id'er kerk is indrukwekkend.
Het stoffelijk overschot 'werd ontvangen door
den kardinaal-aartsbisschop, omgeven door
ide bisschoppen van België en talrijke gees
telijken. Prins Albert ide leden der konink
lijke familie en Ide buitenlandsche prinsen
namen hun plaats i:n het koor in.
De plechtigheid had het gewone verloop
en eindigde om 12 uur 40.
Na de godsdienstige plechtigheid geleid
ide de geestelijkheid in optocht het stof
felijk overschot, prins Albert en de vreem
de deputaties tot de poorten der kerk.
Prins Albert, de leden der Koninklijke
familie, de vreemde deputaties enz. stegen
in Ide rijtuigen. De stoet vormde zich weer
om zich naar Laeken te begeven-
De stoet bereikte om 2 uur de kerk
te Laeken. Deze was versierd met hooge
zwiarte idraperieën, met zilver afgezet. Slechts
enkele genoodigden werden toegelaten.
De pastoor van Laeken ontving aan den
ingang der kerk de vorstelijke personen/
en Idie bisschoppen, die in het koor plaats
namen. Kort daarop kwam de aartsbis
schop, om den stoet aan den ingang te
ontvangen. De lijkkist werd gedragen door
onder-officieren van de grenadiers, terwijl'
de seminaristen het „Libera me" aanhieven.
Kardinaal Merrier gaf 'de absolutie en begaf
zich vervolgens gevolgd door prins Albert
en ide vreemde vorstelijke gezanten, de se
natoren en de afgevaardigden naar de ko
ninklijke grafkelder waar de kist in een
kleine kapel werd geplaatst. Daar rusten
reeds 'koningin Marie Henriette, prinses Jo
sephine en de kleine Hertog van Brabant:
Baron Goffinet de graaf d' Oultremont en
ide burgemeester van Laeken teekenden het
procesverbaal van de begrafenis waarmede
d'e plechtigheid, te half drie, was geindigd.
idiere stem. Gamaliel hief alle spijzen voor
ide feestgenooten op met de gebruike
lijke uitleggingen. Hij toonde de kruiden,
even bitter als de dienstbaarheid; het
ophikkomon, het angstbrood der balling
schap; het roodgekleurde charoseth, her
innering aan Idie 'kalk, waarmede de Israë-
lieten Rhamses en Phithon hadden ge
bouwd gedurende hun langdurige gevan
genschap.
Eindelijk nam de leeraar in zijn handen
het Paasdhlam, door tw®e granaatlakken,
als op een kruis gebonden het on-
smette lam, da't de toorn des hemels
moest afwenden. Gamaliel werd zeer
ernstig. Hij weidde uit over de verheven
wet kier uitboeting, over den afkoop der
schuldigen door den rechtvaardige. Hij
j verklaarde dat het Paasdhlam slechts een
profetische type was. Hij criteerde Isaias
en de beteekenisvolle woorden, welke deze
den Messias op de lippen legt: „Als een
lam ben ik ter slachtbank gevoerd en ik
heb Üen mond niet geopend."
De rosse weerschijn door de nauwe
vensters ging over in rooü'en gloed. Ga
maliel hield' op, met half;-gesloten oogen;
hij trad plotseling in een van die stil
zwijgende overpijnzingen, welke hem in
den laatsten tijd eigen waren geworden.
Joseb van Arimathea zeide zachtkens:
iDe grootie meester is wiel verre
van ons.
Suzanna antwoordde:
c— Mtfiajr hji is dicht bij God. Hij bidt
ENGELAND.
De verkiezing is in vollen gang. De li
beralen "de regeeringspartij, zochten eerst
steun bij die arbeiderspartij. Minister Lloyd'
George beloofde maar eventjes 3800 p.
st. tot dekking van de uitgaven voor steun
aan werkloozen.
De arbeiders zijn evenwel van dien steun
niet gediend, zij wenschen met eigen can
idi'daten voor den dag te komen.
Nu tracht de liberale partij steun te vin
den bij 3e Ieren,
Tot nu toe, was men in liberale kringen
zeer verschillende ideeën toegedaan om
trent het „Home rule" der leren, ook As-
quith, de minister-president behoorde niet
tot ide voorstanders van 't Iersche zelf
bestuur. Doch men moet in deze oinstan
digheden niet vergeten dat de kiezers van
t groene eiland over 84 zetels beschik
ken, en dat zal dan ook wel de eenigstte
reden zijn, waarom minister Asquith geheel
gekeerd is en hun zelfbestuur beloofd heeft
Alzoo weerhanen politiek!
Intusschen is de eerste minister Asquith'
vol goeden moed; De lucht zeide hij, is
vol gunstige voorteekens voor
de lib era 1 enf
Zou ide lucht daarom tegenwoordig ge
regeld betfokken zijn?
FRANKRIJK,
De vrijdenkers komen in Verzet tegen;
den maatregel van het Fransche episcopaat
om sommige leerboeken op de scholen te
verbieden. Maar wat doet Briand, minister
van openbaar onderwijs nu? Raad eens?
Precies hetzelfde:
De 'Fransche Maiden bevatten thans een
officieel ministerieel besluit Waarbij het boek
„Korte geschiedenis der Kerk
Vanaf Jezus-Christus tot op on
ze dagen" door abbé Vandepitte ver
boden wordtals leerboekbij het on
derricht, zoowel als lees- en als prijsboek
en dat zoowel in alle bijzondere als open
bare scholen,
RUSLAND.
Moord en doodslag is hier nog steeds
aan de orde van den dag. Thans is de
chef Ider geheime politie te St. Petersburg
kolonel Ropoff door een bom gedood. Hij
werd nagenoeg in stukken geslagen.
Verschrikkelijk len dat in de dagen van de
verlichte twintigste eeuw
BINNENLAND.
KAMEROVERZICHT.
De eerste dagen dezer week werden be
steed aan de behandeling der begrooting
binnenlandsche zaken, afdeeling O n-
d e r w ij s.
De heerlijke dagen van de Uitgevers-
Vennootschap „Futura" n.I. de dagen, waar
Na Iden maaltijd, die eenige uren diurde
en (nadat men ten besluite den gezegen-
den beker van hand tot hand had laten
gaan, vroeg Suzanna verlof zich te mogen!
verwijderen. Dei beide mannen waren
alleen, toen een vluchtig kloppen op de
buitendeur hen deed opspringen. Nico
demus snelde bleek en ontdaan binnen
en liet zich op een der lage rustbedden
neervallen. Zoodra hij kon spreken, zeide
hij met verstikte stem:
Jesus is gevangen genomen. Hij
is door den troep weggevoerd in handen
van Annas en Caiphas. Alles is uit.
Een idoodelijke stilte heersdhte tussdhen
de drie mannen. Eindelijk vroeg Gamaliel:
Willen zij' |hem dezen nacht oordeelen
Zij hebben Sn haast 't meerendeel der
leden van het Sanhedrin bijeengeroepen
hernam Nicoidemus. Zij zeiden, dat zij,
uit 'eerbied jegens u, uw rust niet wilden
verstoren.
Dat is Wel zoo, zeide Gamaliel bitter.
Huichelaars en lafaards. Zij wantrouwen
mijZe hebben reden beducht te zijn.
Hebben ze hem in mijn Woning
gevangen genomen? vroeg Jozef vertoornd
Maar mijn huis is onaantasbaar en het
verblijf, dat ik hem .had aangeboden,
geheiligd.
't Was te Gethsemané, antwoordde
Nicodemus izich in de handen wringend.
(Wordt vervolgd).
