Zilver.
OUD, als:
•len enz.
SIP.
lANS
11*. Kath. Nieuws» mmAdverteiitielilad
voor Noord-llollaiid.
No. 38.
Zaterdag 14 Mei 1910.
and
licht-Maatschappii,
FEUILLETON.
De Tooveres van Astaroht
:perkamp.
Verschijnt Woensdag es Zaterdag.
Pinksteren.
Ihting.
4"' Jaargang
torgens 11 uur
i Mei.
f. Int. 1867,
?aa 3
sa Gratis plaatsing g
tring, zijn h
Dit nummer bestaat uit 8 bladz
Marktberichten.
iddelen, technische]
i tarief.
WANNA»
ipothekw—Soielfo»^'
geschiedkundig verhaal uit, het
midden der derde eeuw,
Een zalig Pinksterfeest.
M
hooge standpunt te
len tot de werklieden
Tegenover het be-
zegt spr. staat: waar
:ich niet tot de werklie
lat hij geen verwijt
c h zegt ook, dat het
t was een verwijt
e opmerking en een
stemming wordt tot
der agenda besloten,
1 vraag geen der le
at, wordt de openbare
BERICHTEN.
(•volg).
er L. Th. M. Snelders
(rentiusparochie, is bc-
der Zouaventoroader
>rt zich niet aan
let weerberichtluiddej
avond van 11 Mei.)
winden uit westelijke
jk bewolkt, weinig of
Ir.
[l Eer bet tegendeel'- p
|kest Gebrs. DEKKER.
Ie benedenzaal!
.KMA.A.R. ft
sparing van 35 tot
té niet overtroffen.
beperkt.
ONS
BLAD.
ABONNEMENTSPRIJS s
60 ct. per 3 maanden franco huis90 ot. met geïllustreerd
Zondagsblad. Te betalen in het begin van ieder kwartaal.
Afzonderlijke nummers van de courant3 cent.
Van het Zondagsblad5 cent.
Uitgave van de Naam!. Vennootschap „One Blad*'.
BUBSAÏÏBreedetraat 12, tegenover de 32. 1. Zerk, te Alkmaar.
Telefoon No. 433.
ADVERTENTIËN t
Tan 15 regels80 cent.
Elke regel meer
Reclames per regelI j 15
Kleine advertenties van 130 woorden, bij vooruitbet. 25
Wij zullen voortaan onder de kaas
markt van Alkmaar plaatsen het bericht,
van dezelfde markt in het vorig jaar.
1
Veni, Creator Spiritui I
Kom, Schepper, Oeeit I
Dit is de verheven lofzang, dien de
Kerk op het Hoogfeest van Pinksteren
aanheft. Dit is het gebed, dat zij ver-
verscheidene malen in hare getijden
herhaalt.
Kerstmis herinnert ons aan de onein
dige liefde van den Vaderdie zijn
eenigen Zoon aan ons geschonken heeft.
Paschen is het feest der liefde van den
Zoon, die voor ons den kruisdood stierf.
Pinksteren eindelijk toont ons de om-
eindige liefde van den Heiligen Geestt
die als Heiligmaker op ons nederdaalt
en ons met zijn genaden vervult. Kerst
mis kondigt ons het begin, Paschen de
voltrekking en Pinksteren de nog altijd
voortdurende voleindiging van het groote
Verlossingswerk aan.
Wanneer eene kerk of een ander
groot gebouw wordt gesticht, worden
er drie gebeurtenissen met luister ge-
vierd, n.l. de eerste steenlegging, welke
in den regel met plechtigheden gepaard
gaat; het tijdstip, waarop het gebouw
„onder kap'1 gebracht is, hetwelk wordt
aangekondigd door eene vlag in den
top en ten slotte het wijden en het in
gebruik nemen van het gebouw.
Deze laatste gebeurtenis is zeker
evenals de beide andere een gewichtige.
Zoo is het ook met het groote gebpuw,
de Kerk van Christus. Op het Pink
sterfeest daalde de H. Geest over de
Apostelen, dit was de kroon op het
werk gezet. Het werk van Christus
was hiermede voltooid.
Eu zouden wij, Chistenen, dan dezen
feestdag minder luisterrijk vieren dan
Kerstmis en Paschen Is de beteeke-
nis minder verheven dan die der beidé
voorafgaande feesten?
Keen, al moge de geest des tijds
Pinksteren meer en meer maken tot
gen van niets' dan ontspanning en
wereldsche vermaken, al mogen er
velen zijn die op deze dagen vergeten,
öat zij eene hooge beteekenis voor het
Christendom inhouden, het feest van
Pinksteren is en bljjft een feest, dat in
beteekenis voor het Christendom niet
bij de andere mag ten achter staan.
De Kerk viert dan een dubbel geheim
van den H. Godsdienst n.l. de neder-
daling van den H. Geest over de Apos-
smis©lt
3i) door E. S. VAN LÜ1K.
„Die Meester, Iheer," antwoordde An
terus, zijne stem verheffende, „is de Schep
Per van hemel en ia'arde; Hij is het, die
u geschapen en fret leven gegeven heeft,
die u geplaatst heelt op den troon, dien
6'j bezit, idie de macht heeft, u daarvan
neder tie werpen, als gij van de macht,
die Hij u geschonken heeft, misbruik maakt
-n dat veel gemakkelijker dan dat gij «en
Wak riet breekt. Deze God is Hij, die den
ichoonen hemel gemaakt heeft, welke aan
negenen beloofd is, die gij nu een vreese
l'jken dood doet sterven; ja, het is voor
rns dat gij de poorten des Hemels opent,
btndat wij vaststaan in het geloof. Hij is
wt, die de afgronden heeft gegraven waar
a zijne vijanden worden neergeworpen, zon
er ooit daaruit verlost te kunnen worden,
'i ook is het, die onze zuchten hoort
Wm tranen telt, zoowel als uwe misdaden."
„De pijnbank', ide pijnbank'" riep Felex
Op bevel' van den secretaris des keizers
frtid Anterus op eene wreede wijze ge-
P'jnigd. Te midden der schromelijke "folte
Mgen kon Venantus zich niet langer in
telen, de vestiging van Jezus' Kerk op
aarde.
De Apostelen, zij, die eenvoudige
menschen, die ongeleerdendie zoo
moeilijk Jezus' woorden konden vatten,
kennen, nadat zij den II. Geest ontvan
gen hebben, met volle klaarheid al de
waarheden van hun geloofzij rede
twisten met de geleerden, en doen de
wijsgeeren verstommen. Zij, die vrees-
achtigen, die Jesus in het oogenblik van
gevaar verlaten en wier dapperste zij
nen Meester driemaal verloochende, zij
kennen geen angst of vrees meer. Op
dienzelfden dag bekeeren zij ongeveer
drie duizend menschen. Zij zijn bekleed
geworden met de kracht van boven,
en niets meer is in staat hen af te
schrikkenzij leven voortaan alleen
om Christus te verheerlijken en zijn
rijk uit te breidenmet den dood in
het gezicht prediken zij het geloof en
dat werk wordt door hunne opvolgers
in het Priesterdom voorgezet en zal
tot aan het einde der eeuwen nooit
worden gestaakt.
Zoo groot is de werking van den
H. Geest!
Pinksteren zij dan voor ons een hoog
feest in den vollen zin des woords, een
feest van dankbaarheid en gebed.
Van dankbaarheid jegens den H. Geest
voor de genade, die Hij den Apostelen
schonk en waarmede Hij nog steeds de
Kerk steunt.
Van gebed jegens den H. Geest in
deze tijden van ongeloof Moge Hij ons
bewaren voor dwaling en ongeloof, en
de kracht verleenen om als de Apostelen
het geloof met juistheid en kracht te
verkondigen, om. evenals zij, zonder
eenige schaamte maar moedig en on
versaagd, dat geloof te stellen tegenover
het heidensch ongeloof van onze dagen.
Te weinig bidt men tot den H. Geest,
meer moest een gebed tot dien Ver
trooster opgezonden worden, dan zou
men ook met meer durf en kracht dat
heilig geloof verdedigen en de vele ge
varen, die ons omringen, trotseeren.
Daarom nemen wij ons voor op dit
Pinksterfeest, meerdere malen in ons
leven ons tot den H. Geest te wenden
om zijne zeven gaven n.l. die van wijs
heid, verstand, raad, sterkte, weten
schap, godsvrucht en van vreeze des
Heeren af te smeeken.
Dan zal dit hoogfeest voor ons worden
BUITENLAND.
ENGELAND.
De begrafenis.
Koning Edward's lijk is Dinsdag gebal
semd en overgebracht van de sterfkamer
houden, en zich tot Felex wendende zeide
hij: „Boosvvichl, schaamt gij u niet, 0111
op zoo- wreede wijze een grijsaard te mar
telen!"
„Soldaten, grijpt dien mensch en zorgt
dat hij u niet ontsnappe," was het bevel
van Felex.
De ongehoorde pijnen, die den Opper
priester der Kerk werden aangedaan, ver
kortten iden duur zijns tijdens- Binnen enkele
minuten gaf hij zijne schoone ziel aan Je
sus Christus weder. De kerk had geen Op
perherder meer! Anterus verliet deze aarde
en steeg op ten Hemel, na van 21 Nov.
235 tot ideni 3 Januari 236 de Kerk bestuurd
te hebben.
Lucilia, die aan den linkerkant der keizerin
gezeten was, idadht, dat het nu de beurt
van haren vader zou zijn, om gefolterd te
worden: -een nevel kwam haar voor de
oogen, een koud zweet droop van haar
gelaat en viel neder op de kleederen, van
den kleinen Eubias, dien zij bij de hand
hield.
„Nemesius!" riep Felex.
Bij 'het Ihooren van dien naam, beving
eene onbeschrijfelijke siddering af de
ledematen Ider dochter van den diakenhaar
hart klopte niet meer, het licht harer oogen
was verdwenen; als een doode viel zij op
ide trappen van het amphitheater. De keizerin,
geheel verslonden in de ondervragingen en
bevelen van Felex, zag niets en hoorde
niets van al hetgeen in hare onmiddellijke
nabijheid plaats greep,
naar dc troonzaal. In deze schitterende zaal,
van twintig meter lang, behangen met rood
satijn, doorwerkt met goud en een prachtig
gebeeldliouwden zolder met voorstellingen uit
den oorlog der beide Rozen, is het lijk op
een katafalk geplaatst, in een 'kist, ver
vaardigd uit een der eiken van het paleis
te Windsor. Daar blijft het tot Dinsdag
a.s. wanneer de overbrenging volgt naar
Westminster Hall; den Vrijdag daarop
'heeft ide eigenlijke begrafenis in de St.-
George's kapel plaats.
Wij geven thans Ide volledige lijst van de
landen, die zich bij de begrafenis zullen
doen vertegenwoordigen, benevens iden naam
van den vertegenwoo-rdjgenden persoon:
Frankrijkoud-president Loubet.
Duitsdhland Keizer Wilhelm.
Oostenrijk-Hongarije, Aartshertog Frans—
Ferdinand.
Rusland, Keizerin-wed., Groothertog Michael
Spanje Koning Alfonso.
PortugalKoning Dom Manuel
Denemarken Koning Fredenk
Italiëide Hertog van Aosta.
Griekenland de Kroonprins.
NoorwegenKonjngi Haakon-
NederlandPrins Hendrik.
Saksen-Coburg.Gotha de Hertog,
België Koning Albert.
Bulgarije, Graal' Boerboulon, D'imitrof, gene
raai Neslumof.
Roemeniëide Kroonprins.
Servicde Kroonprins.
Montenegro s de Kroonprins
Japan Prins Foesjimi.
Turkije de troonsopvolger
Amerika oud-pres. Roosevelt.
Egypte Prins Mohammed Ali
Zanzibar s de Sultan.
Verschillende van deze vorstelijke perso
nen en staatslieden zijn reeds in Londen
aangekomen, of bevinden ziCh op wegdaar
heen. Voor sommigen hunner zijn vertrek
ken beschikbaar gesteld in bet Buckingham
paleis, anderen logeeren in andere paleizen
te Londen. Dat Roosevelt de Vereenjgdc
Staten zal vertegenwoordigen, sdhijnt nog
niet geheel vast te staan: Taft moet er nog
eens over spreken met minister Knox; hij
zou het natuurlijk heel gaarne doen, maar
hij weet niet of hét wel past dat een ambte
loos burger, want meer is Roosevelt toch
eigenlijk niet, de groote republiek bij een
gelegenheid als deze vertegenwoordigt.
De Paus en koning Edward.
De H. Vader Was een ider eersten dfe aan
de Engelsdhe koningsfamilie een telegram
van rouwbeklag zond, waarin Ide Paus tevens
herinnerde aan de roemrijke regeering van
den overleden vorst.
Thans wordt nog bericht, dat de H. Va
der bij een particuliere audiëntie vanmgr
Stonor titulair .aartsbissahop van Trebizon
de zeer lang en waardeerend over koning
Edward gesproken 'heeft.
Toen de goede Lucilia na eenige minuten
haar gewonen toestand herkreeg, zag zij
Amatus aankomen, die zich vóór den gun
steling des keizers plaatste.
„Hoe oud zijt gij?" vroeg hem Felex
„Tusschen ide twintig en vijftig jaar."
„Geene beieediging! idit past aan niie
mand in tegenwoordigheid eener godheid
zooals onze onsterfelijke keizer, en dan
vooral voegt het nog minder aan een Chris
ten zooals gijTot welke familie be
hoort gij?"
„De groote Christen familie."
„Den naam van uwen vader?"
„God."
,God?"... „den jnaam van uwe moe
der?"
„Kerk."
„Ziedaar een schoone.naam!...doch
spot gij niet miet mij? Is het wel waar,
dat gij een Christen zijt?"'
„Zeer waar."
„En gij bloost niet van schaamte?"
„Daar stel ik mijn roem len 'hfij'ne leer
ijl."
„Wat teert u die godsdienst?"
„Onze sjodsdienst leert, dat er maar
één God is, een zuivere geest die hemel en
aarde geschapen 'heeft, en die de volstrekte
meester is van alle dingen; dat in God drie
onderscheiden Personen zijnde Vader, 'de
Zoon en de H. Geest. Dal deze drie Per
sonen, in. iallle dingen gelijk slechts één
God uitmaken; 'dat de Zoon is mensch ge
worden len aan het kruis is gestorven voor
Nog een oordeel over Edward VII.
De bekende Engelsche romancier Hall Cai
ne geeft in de „New-York Herald" een
persoons- en karakterbeschrijving van ko
ning Edward waarin hier en daar wel eenige
aardige, en '.vlo-or liet groote1 publiek nog
onbekende, bijzonderheden voorkomen.
Na een paar inleidende woonden zegt Hall
Caine: „Koning Edward, leefde, niet als
een Oostersc'h Sultan, in het verborgen maar
steeds in 't openbaar en daarom zijn z'n
gelaat en gestalte zoo overbekend, dat ik
er nfet meer van behoef te zeggen dan dat
hij stevig gebouwd was, en ee;n aangenaam
uiterlijk had, ofschoon zijn oogen gewoon
lijk zeer ernstjg stonden en hij dus zelden
bepaald vriendelijk keek.
Koning Edward en de lectuur.
De (romancier merkt o.a. nog op:
„Hij voelde weinig voor boeken die moei
„lijke sociale, politieke of religieuse on
derwerpen behandelden, en ik mag nu wel
„mededeel-en, dat hij eens een van zijn
„dochters verbood een boek van mij te
„lezen om reden !het een „gevaarlijke stof"
behandelde.
Algemeene rouw.
Het is eigenaardig om te- zien, hoe alge
meen de rouw is in het land, tenminsta
te oordeelen naar het dragen van zwarte
kleeren.
Niet alleen, dat de dames in het zwart
gekleed gaan, groote1 zwarte hoeden met
sluiers dragen, maar ook ide meeste heeren
zijn in het zwart, met floers om den hoed
en om den arm. Ook de uitstallingen in
de groote .winkels in Oxfondstreet, zien er
eigenaardig somber uit.
intussqhen heeft koning George zich
reeds zeer populair gemaakt door zijn
wensdh bekend te maken, dat de plaatsen
voor publieke amusementen zouden ge
opend worden, en Iniet behoefden te wacjhten
tot na ide begrafenis in Windsor op Vrijdag
20 Mei.
De Kronings Eed.
Twee dagen geleden publiceerde de „Ti
mes" een brief, dien de heer Redmond,
leider der lersebe partij, aan Asquith had
geschreven, waarin hij i.n flinke termen
schreef en van het ministerie verwachtte,
dat het den Kronjng-seed zoude veranderen,
vooral nu het door ide droeve omstandig
heid van koning Eduard's dood, hoog noo-
dig was gewonden.
Terecht schreef Redmond in dien brief,
dat de uitdrukkingen vervat in dien kro-
ningseed, geheel onnoodige beleedigingen
behelsden, niet alleen voor de katholieke
onderdanen van den koning van Engeland,
maar ook voor de mjllioenen katholieken,
die met Engeland niets te maken hadden
en de woorden van dezen eed lazen.
Zoodra deze brief van Redmond gepu
bliceerd was, schreven de conservatieve bla
de zaligheid van het menschelijk geslacht.
Onze godsdienst zegt, dat er een Para
dijs bestaat, waar zij heengaan, die onder
den standaard van Ihet kruis gesbeden en
geleiden hebben, en .eene hel, waar al de
vijanden van Zijnen Naam eeuwig zullen ge
folterd worden, zoolang God, God zal zijn.
Hij leert ons, dat slechts zij aangenaam'
aan God zijn en den Hemel zulten binnen
gaan, 'die zijne geboden zulten onderhou
den 'hebben en jdeze geboden zal ik u 'dolen
kennen, als gij ieir belang in stelt; maar
dat men, om idle geboden te onderhonden,
moet worden bijgestaan idoor zijne genade,
die men verkrijgt idoor het gebed en het
ontvangen der HH. Sacramenten. Deze zijn
z'evem in getal; Het H. Doopsel.... het Vorm
sel."
„Wat zingt gij daar?"
„Ik zing iniet, 'hoewel ik er groote
kist toe heb."
„Maar, ellendeling, "gij gaat immers
sterven."
„Ja, dat is juist de oorzaak mijner
vreugde."
„Gij zift nog zeer jong, om reeds
een dochter van 18 jaar te hebben."
„Inderdaad."
„Hebt gij dam geen dochter?"
„Neen".
Felix keerde zich naar Tigris, en scheen
hem met zijn blik te ondervragen.
„Die man is Nemesius niet." antwoord
de de sluipmoordenaar.
„Uw naam?" vroeg de gunsteling
den onmiddellijk, dat ze in dien brief al
bet klappen der zweep konden hooren.
Zooals bekend, is Ide liberale partij geheel
in de madht der Ieren en is het mogelijk
voor de Iersohe partij, om bet liberale gou
vernement te doen aftreden, indien zij en
bloc in een partijvraagstuk met de conser
Vatjever. stemt.
En inu is het weer gebleken, wat een
macht de Ieren in het land hebben; wat
jaren van praten (en agitatie niet vermochten;
heeft die eene brief van Redmond klaar
gespeeld, want Woensd.-morgen werdhetbe
kend, U|at ihet gouvernement onmiddellijk
ee:n wiet zal voorstellen, om den eed zoo
te veranderen, dat die ophoudt beleedigeud
te zijn voor de Katholieken:.
De meeste bladen keuren de verandering'
goed en vele vinden dan ook' o.m. de ver
klaring in den eed tegen de Transub
stantiate ook van het standpunt der
Angljkaansohe Staatskerk, bespottelijk, want
bet is een wel bekend feit, dat de kleine
'helft der Anglikaansche Staatskerk, bekend
onder den jiaam van 'de „High church"
partij, wel degelijk aan de Transsubstantia
tie gelooft.
Koning Georga en de Katholieken.
Om aan den wensch van zijn Roomscb
Katholieke onderdanen tegemoet te komen
moet koning George, zooals reeds gemeld
werd, hebben aangespoord tot de samen
stelling van een Wetsontwerp, waardoor een
voor de Katholieken aanstootelijke passage
in den eed van den koning bij ide troonsbestij'
ging zou worden uitgeschakeld. Deze pas
sage luidt: „Ik verklaar, dat de aanroeping'
of aanbidding van de Maagd Maria of van
een anderen heilige en het celebreeren va;U
de Mis, zooals dit thans plaats beeft in de
Katholieke Kerk, bijgeloof is en afgoderij."
Deze laatste woorden zulten nu worden var
vangen door de zinsnede „tegen mijn ge
loof zijnde". De aanstootelijke passage werd
eerst in 1689 in den eed ingelascht. Reeds
vete jaren hebben de Katholieken tot
nu toe echter tevergeefs gestreefd naar
de verwijdering van deze Woorden.
Roosevelt
is zeer schor en heeft zich daarom door
een specialiteit laten onderzoeken. Deze con
stateerde laryngitis als gevolg van bronchitis
en verklaarde, dat de ziekte, aan welke de
oud-preisdent lijdt, dikwijls voorkomt bij
personen, die onder de tropen vertoefd héb
ben.
De geneesheer achtte den toestand echter
geenszins zorgwekkend.
Roosavelt en de Paus.
The Daily Chronicle deelt mede, dat bis
schop Grimes, ieen R. K. Prelaat van Sy
racuse, New-York, (de opzienbarende ver
klaring'heeft .afgelegd, dat hij uit particu
liere bron jheeft vernomen, dat de mede-
deeling van mgr. Kennedy, den Amerikaan
sdhen prelaat, idle voor tusschenpersoon fun
driftig.
„Amatus."
„Ik heb Nemesius geroepen!Waar
om zijt gij dan gekomen?"
„Omdat ik Nemesius wil vervangen."
,En hij, waar is hij?"
„In veiligheid."
„Dat begrijp ik niet."
„Dat is ook in het geheel niet noodig."
„Gij spot met mij, geloof ik."
„Misschien."
„Gij zult sterven-"
„Een weinig vroeger of later, komt op
hetzelfde neer, tenminste als het maar uit
liefde tot God geschiedt."
Felex stond op, maakte een diepe buiging
voor zijnen meester, en las overluid hét vol
gende vonnis:
„Amatus, zoon van God en van de
„Kerk, overtuigd He goden van den staat
„belëeriigd te 'hebben, alsméde de open-
„bare orde en rust te hebben gestoord,
„door de vijanden 'des keizers uit dd ge
vangenis te. laten ontvluchten, zal aan dé
„verscheurende dieren worden overgele
verd."
„God zij gedankt," antwoordde Amatus.
Hij hernam zijne plaats en wachtte hét
oogenblik af om zijn bloed te mogen ver
gieten.
„TrajnquiUiiuiBriep de ondervrager.
„Hier ben ik," antwoordden twee stem
men te gelijk.
(Wordt vervolgd.)
