No. 50.
MAN.
ringen.
nderpakjes.
Een protest tegel OeAikmaarder.
Zaterdag 25 Juni 1910.
4118 Jaargang
per stuk,
rtrust"
iN,
R. Bath. Nieuws- A«lires?t©sitïe-fola.«l
Biooi^'A-Bollarii«L
STERKEN DRANK.
FEUILLETON.
DaTooveres van Asiaroht
t 5.
3ebak.
aat 33,
-em.
;rs.
ürkhout.
5, Alkmaar.
ingen.
aanleg.
Ikmaar.
lefoon 506.
s.
t, daarna Wandeling
4 uur in de achoone
Payglop.
lasse Kleeder-
et volste ver-
e bezoeken,
ordt gegaran-
E.
fEN.
IDE BONBONS.
LIMONADE enz.
Drinkt nog maar een
drupke.
geschiedkundig verhaal uit het
midden der derde eeuw.
f
Zondag voor
UVEN1B.
N,
18.50,19.»
ooger, opnieuw
ESTEN.
res.
'aarden en Eijtuigen.
DSTOFFEN.
LLEN.
iAL.
on IVo.
US1EBS, - Alkmaar!
ONS
LAD.
ABOïNEMENTSFeys s
60 ot. per 3 maande! franco huis90 et. met geïllustreerd
Zondagsblad. Te Wielen 'in het begin van ieder kwarten!.
Afzonderlijke nummer! van de courant3 cent.
Van het Zondagsblad5 cost.
eriM'iiPjsiiiW;ö^ï|pptóii m t
UltgAv© run 4e Naatnl, Vennootschap „Ons Blad".
BUEBaïï Bs-oedetrset 12, tegeivwer de E, 3L Kerk, te Alkmaar.
Telefoon No. 433.
A DVERYENTIËN t
Ysa 15 regels 30 eest.
Eike regel maar
Reclames per regel15
Kleine advertenties van 1—30 woorden, bij vooruitbet. 25
Dit nummer bataat uit 8 bhdz,
Wegens den feestdag van
de H H. Petras en Pauius zal
de courant D in s d a g la plaats van
Woensdag verschijnen
ffoordhoINdsche fchaiseo.
Onzen abomees, die de Noordholland
sche schotse): „De napret van een
pandoeravonf' en „Op 'n rijke maaid
af" gelezen hebben, zal het aangenaam
zijn te vernemen, dat wij ons de mede
werking tobben verzekerd van den
schrijver, van wien ook meermalen in
tijdschriften de pennevruchten ver
schenen.
In dit numm r maakt hij eon bogin
met de schets, getiteld „Groene Bruiloft",
een verhaal, dat hoogst karakteristiek
is en de toestanden in het boerenland
typisch, weergeeft.
twiwirwaa.snaogmw mir 3*^*03
In bet nummer van „de Alkmaarder"
Uitgever de heer L. H. Obdam dd. beden
komt de volgende ontboezeming van Kris
voor:
Non, kyk ik vond bier 'n atlveitensie in
'n katholiek weekblad, waanusa ik me maar
slecht kan vereenigen... '11 Kastelein dient
zich op de volgende wijze bij bet puMiek
as .v.ergimningb.onwer an
Ondergeteekenda maakt aan
het geachte publiek bekend,
dat hjj vanaf heien V£B3ülKNINil lieeft
tot verkoop van
Beleefd aanbevelend,
(Volgt naam en adres).
Wij achten het tot onzen plicht tegen
deze persmanier van de Redactie der „Alk-
maarder" te protesteeren. Deze. woorden'
van Kris noemen wij te kras. Degenen, die
het bovenstaande nieuws van Kris lezen,
zullen in de aanduidjng„'n katholiek week
blad" het eerst aan „Ons Blad" denken,
omdat dit ook in Alkmaar verschijnt, en
daardoor Iden indruk krijgen (dat wij bedoelde
advertentie hebben geplaatst, wat wij bij
tleze beslist ontken ïl e 11En denkt
onze collega dan dat de- lezers van „de
Alkmaarder" zich de moeite zullen getro-os
43) door E. S. VAK LUIK.
„Nauwelijks hadden wij ©enige mijlen
naar Rome afgelegd, of mijn twijfel daar
omtrent veranderde in volkomen zekerheid.
Mopihinius wilde mij voor bet Christen-
dom winnen; ik antwoordde miet eenige
ei wijtingen en lachte om de voorstellen
die mijn jongste broeder deed, terwijl ik
Seen de minste waande hechtte aan de be
keering van mijnen broeder, denkende dat
hij nu de lessen wel vergeten zou, die
hij van Cecilius ontvangen had.
„Te Rome gekomen, zochten wij den
zaakgelastigde van den proconsul, mijn va-
er. Uien volgenden morgen waren wij reeds
m betrekking gesteld met de voornaamste
personen, die- den reus Maximinus van den
roon wilden stooten. Onze v-ereeniging! liad
«ie of vier maten per week plaats in den
Avefijnsdien berg. D-eze nachtelijke samen
spraken waren niet aangenaam aan mijn
jongsten broeder, die mij spoedig verliet,
zonder dat ik ooit heb kunnen achterhalen,
Waai hij gebleven is, niettegenstaande al
mijn zoeken, o-m ©enig spoor van hem.
e ontdekkenZiedaar, heer Faustus, ze
ker de eerste reden mijner droefheid, indien
ten, nadat zij dat b-.richt tec»,-'üe adverb n
ties iin „Ons Blad" na te gaan? Trouwens dit -
was een onbegonnen werk, want de vraag
rijst: Wanneer heeft die advertentie er in
gestaan? Dat zégt Kris niet, hij schrijft
niet in welke courant, ook niet in welk nutn
roer zelfs ©en -enkel-c tijdsbepaling ontbreekt,
't Is eenvoudig „ik vond hier 'n adv-er
tensi-e in '11 katholiek weekblad."
Nu zal (de R-cdactic van „de Allernaarder"
ons misschien in haar terminologie toevoe
gen: „Als je je van geen-kwaad bewust ben,
hoef je. daar niet zooveel heibel over te
maken", wij antwoorden: „in den volks
mond klinkt vaak het gezegde: „namen
noemen is gein-een", maar in vele gevallen
is -h-et beter de voorkeur te geven aan het
gezegde: „no-em maar (gerust man en paard".
Wanneer (de Redactie „naai'Ven toenaam'.'
van het bewuste- weekblad ffflfcmt besdiul V
digi zij maar écu katho-lkkiblad, maar-
met /„'11 katholiek weekblad» beschuldigt
ze tientallen katholieke weekbladen,
-die in ons land verschijnen; Daar nemen
wij bet net zoo goed voor op als voor ons
zelve, de Kath. pers is ons te lief, dan dat
wij haar Giigcdocurn-enteerde beschuldigt rij
gein laten aanwrijven.
Wanneer één Kath. weekblad een misstap
do-et, b-choeft de gehe-ele Kath. pers daar
voor niet in staat van beschuldiging gesteld
te wondden. De Redactie va-u.;.„d-e Alkmaar-
der" late- v, at fiTE-ci -dit \vuör.Ff& *ti 01 et:li
uit hare kolommen Weg. Zij zou daardoor
minder.menschen in Verdenking brengen.
Tenslotte: wij verzoeken de Redactie v.
de A1 k nra a rd-er d-ein naam van dat Kath.
veckbia-d, -en het nummer bekend te 111a
ken, daar wij ons niet kunnen voorstellen
dat eert kath. weekblad advertenties ill der
g-elijk-en vorm als bovenstaande op
neemt.
ttêiv... en as cybi
Er ets at onder den jn en Amsterdam-
echsn brhf van de >üc agar Courant»
»H. d. IT.« Dut is Hrlii weer a-m ];et WiCO'il.
Ja rondt sndeis sten b-gnr éét rflr^e'tlden,
dat hei een tbeepiaatja is van em der V-cs
reebtdatnw, dia bij hare ptopagsr dstccht
onlangs hei"! Alkmaar in beweging salie, »og
me;r dan hjj'eane mogelijke aardbeving.
Hein dsn heeft hst. over da Encycliek,
't Zou ook wel een mirakel weien als hij
aordar Cr v-l-.loecds van ta weten daarover
zwijsjen moest, terwijl zcovelen, dm er niets
van wet, r, honderd' el er over uit bsselen.
Pie Boomrcbe PcUS had doodeenvoudig
het de bitterste niet is.
„Eenige (dagen voor mijn vertrek uit Ro-
me, om naar Carthago terug te feeeiïen,"
zoo vervolgd-c- Flavianus, nadat men mij
twe-e belangrijke geheime zendingen had
toevertrouwd, verliet ik tegen den avond
de stad -cm begaf mij op weg; naar Tivoli;
ik was geheel. alleen, en wilde mijn geest
wat verzetten -en de zorgen der politiek
v-ergetcn. De avond was schoon, de koele
lucht deed mij goed, cn zonder bepaald
-do-el liep ik van den gro-oten weg af het
gebergte in. Toen ik bemerkte, dat de duis
tennis reeds gevallen \vas, bevond ik mij aan
den voet van een heuvel, waar, ter rech
terzijde, ho-o-g-e puntige rotsen .zich ten, he
mel verhieven, terwijl.aan mijne linkerhand
vijgebo-omen geplant waren, die in rechte
lijn langs Iden weg stonden en door huil don
kera schaduw mij geheel verborgen. Ik ver
liet hét bergpad en zocht -een rustplaatsje
tussdheu de struiken, o-m van de wandeling,
die ik gedaan had, uit te rusten. Het leven
der groote wereldstad Rome waaide tot 'mij
over en ik dacht bij mij zeiven: „Daar Je
ven millio-en-cn m-enschelrjke wezens, die
roepen, loop-en w-een'en, elkander be'astcren,
zingen, id-e-goden aanbiddenM alles is daar
in -rustelo-o-ze beweging, alsof (zij (dóór een bel
sch-e furie -daartoe wonden gedrevenl De
©ene gevoelt zich aangespoord zich te wre
ken, ©en tweede zich te vermaken; een
and-er knielt voor het altaar van den Mam
mom. O, m-ensdh! wat schijnt gij mij klein
-en gering; -en gij Rome, koningin der we-
8."-; '1 -i riet moeten rcb'ij
van adviseert ï?.jt.
■Truimer peaoég, ia* de roomreba Pane
niet istefesmmnnaal fntet Hein ie aanffo
Bloten om hem nu w dar. sane even op te
beller, en dan te yrssreu of Hij vandaag een
Encycliek zal ücbrijrs: ja of neen. Ha-J
de Paus nu pry» gcr-'Hd op Heb.'s advies,
Hein zou desgevrenpt: heel gemoedelijk ge
legd hebben •laat de. pen .rusten», zoosie
ja tegen ja Jfeunrmavj dié berg la voor eer.
bu'lja heel gemoèderc.-rd zegt: broer, laat
j spuit moar tbnU».
Meer wie weet of rlé roumsehe Paus niet
de Erqrciiek gfsclneven beeft in de stiekeme
boon eens te sdén,." wat Hein er nu we! van
zeggen sou.
Intnsseben Hein' T.èefi ecu paar kolommen
vol betcbonwirgen en, ?pgnv'«ne.saemgekrast..
Snép work: Kon over een Ercyclh-k te
.kunnen oordveién, die ja heelemnel niet.
jrplezen.hebt en br.vsnriien daar heel we»
over de Irqnidtie aar, vswf, te kr-ooper. zon
der weer goed van do li qu'sitie op dn
"boogie fa zijn.
-Maar vror Hela is dat nfemendal. Ibln
iftwft -Veel san. 't Papiër is geduldig dn
zstter gad '-na bel. pnbliek aoedü-eloori?,
als zoo's bollebp-s - .en een Hein aan hwt
woord Is. Die weet bét i
Aan wijégêerige ljrwebcnwirg doet Plein
oveiigens ook heel graag mee
Tót duiver beeft de rooiwcho Kerk sirb
genoemd roomreh katholiek.
Pat ia nn uit. '-5 Most ten minste uit
weren volgens Hein, Roomsch en Kaf,hrllelt
boort zoo min bij eb-uiar nl» oen 'trekschuit
ij »en anlojnob'el
'r-'ri'" -
.,-jVt li 1 etui iü'. ut,,. ,.- »:>n niet oen ka'! o
dok groeien t f tdj most opbonden bathr.li, k
ta zijn; zonal" ren- kip noot eon olfni
words of Z3 bon 't ter. mir-ete radlczal op
een k'p te sijn.
Ben je room'eh 't idtc is van Ifrin,
hoor, niet vnn ons hén j'i ro nv-o'-, ."11
ben ja z-lé' katholuk. Ben je mpgén
katholiek, dan b 'O je niet roowscli.
En wo:dt bij gsh.k of bij ongeluk dun
esn roomrche toch katboHek, dan is bij niet
meer in rijn Keik maar boven zijn Kr-ir,
Zou het ru wonder wezen els de een cf
ander na 100'n brok wijsheid er van zegeen
gaat: »Msar al« js zoo dokter, dan nichtje
boveo ja biertje wszeo.»
Erfin w® troosten ons maar met de
gedachte van den ouden wijsgeer, dk; rei
dat geen idee zeo dwaas is, r.f re h<efi een
verdediger gavonden.
En voor de toekomst zullen we dit in
het oog houden Er gaat geen Amjtsrdarr-fchs
blief van Plein naar de «Sebsger» dar via
Oar-tticum.
Js kondt het r,n ai weer bemerkon.
BUITENLAND.
leid, die- ik hier aan mijne vo-eten zie, waar
op gelijkt gij beter dan op een mierennest
Waarom is er niet -e-eil wezen, dat u be
stuurt/een wezen, wijzer dan h-et mensche-
lijlc geslacht, een wezen, dat alle macht van
zicih zelvén bezit? De mensch toch heeft
zich zeiven niet geschapen: de sterren heb
ben geen glans van zich zelf; de plan
ten kunnen geen kracht hebben uit zich zcl
ve, om bloemen eii vruchten voort te bren
gen; en die- ontelbare kkine onziditbai-c -en
zichtbare dieren moeten geschapen zijn, til
•ujiqi s ihuji 'sdhepp-er? jupitab kan het niet
zijn, indien hij al bes'faan heeft, want ik ge
loof zeker, (dat ide'mi-eren vóór hem bestaan
hebben. Maar waar (en Wie' is idaii het wiezen,
boven alle wezens, die -dit alles geschapen
h-ee-ft en in stand houidt?"
„Zoover was ik met mijne alleenspraak
gekomen, toen ik stapp-en 'en stemmen hoor
de, die van iden kant der stad naar mij toe
kwamen. De vrees van gezi 11 te Worden en
mij zelf in een g-eze'schap van vreemde
m-ensch-cn te mengen, wier' bt-do-eUngen ik
niet kende, deed mij besluiten de plaats te
verlaten, waar ik mij 'bevond. Ik week daar
om leentge stappen verder ter zijde; daal' zat
ik gemakkelijk op ©ene kleine verhevenheid
achter hoog struikgewas verborgen en kon
den geh-eelen weg overzien. De- twee per
sonen, di-e ik gehoord haicl, stapten vlug
over den weg en schenen zeer g'ehaaist
te- zijn, alsof 'het vluchtelingen waren. Aan
de. ho-oge rots gekomen, die ik zo-o-even:
v-erlaten had, liepen zij van den weg af en
ENGELAND.
De koninklijke verklaring.
Minister Asquith heeft g'steren schriftelijk
g'eantwoord op e-en hem door Wjllia-m Red
mond gestelde vraag, betreffende de Kon ink
lijk© verklaring én het afleggen van den
e-ed d-es Konir.gs enz. Asquith decld-c in dat
schrijven .mede idat hij op Idit o-ogienblik nog
niet m-et juistheid dag -cn datum kon be
palen waarop hij die- Royal Accession Bill
zou indienen,- maar in -elk geval zou dit
niet lang weer kunnen duren.
Koning Fduard VII Katholiek?
Aan d:e Rappel van Charleroi wondt het
volgende ontleend:
„Wij zijn in staat 0111 zónder vrc-e-s voor
tegenspraak, w-cflc-e niet zal uitblijven, hot vol
gicnd-e nieuws te bevestigen, waarvan de be-
iangrijkluk!' voor e-en (ieder in 't oog springt
Eduard Vil heeft op den dag: van zijn
overlijd. 11 e-en onderhoud o-n-ikr vier oogen
gehad in-it -een katholiek prelaat.
„Wij vernam-en het van e-en onzer vrien
den, dfé reeds verscheidene jaren in L011
den woont.
„Dein idag na Iden dood d-es konings zei-de
hem -een aanzienlijk protestant, di-e o-p Int
paleis was ontboden uit hoofde van zijn
ambt, in j.",ert:rouwen„Weet gij, -dat uw
bisschop tot den koning is doorgedrongen
en dat hij all-e-en m-et hem gebleven is?"
„Deze woorden doelden o-p mgr.. Vang
han, ©en -broeder van den betreurden kar
dinaal.
„Het is zeker, dat deze ijverige Prelaat
ge-en gunstige gelCgeuhci-d om te hand-e
jen zal h-ebben laten ontsnappen en ieder
-een herinnert zich, dat Mgr. Vaugh.in, tij
deus de ziekte des konings in den aan
vang zijn-cr regeering, -gedurende de operatie
-die de zieke moest ondergaan, het paleis
niet verlaten heeft.
Eduard Vil katholiek? Is liet de genade,
-die hij ontving te Lomdcs, een maa'n voor
zijn -dood, toen hij eerbiedig het hoofd out
bloott-e bij het voorbijlrekken der proces
sie van h-et H. Sacrament?
Of wel, zou Ihet waar zijn wat men
scbeu gelooven, die wel ingelicht schijnen
- dat hij sedert verscheidene jaren reeds
katholiek was cn dat hij dit moest ver
helen uit eerbied voor iden „godsdienst van
den Staat"?
„Dit is ©«1 puilt in -de geschiedenis,
interessant om op te helderen."
FRANK' IJK.
Een bloêroenfeest ter eére, r.een ter
nagedachtenis van de slachtoffers
der Piuvlose,
Ho© 'd© ge-estesgiestelidhei-d der huidige
Fransclien o-p akelige wijze ill de war is
geraakt, blijkt uit ld© wijze, Waarop- de-
Parijzenaars te werk gaan tegenover de
wierpen zich bei-den op Iden grond tusschen
de struiken, slechts vier voetstappen van
mijn 'ni-cuw-e standplaats. Ik Ihielid mijne adem
haling in, -cll luisterde goed toe, om nl-ets
te verliezen van de -samenspraak, die dadelijk
daarop .volgde:
„Ik zeg 11, (dat hij het zelf isverberg je
go©d, en houd h-et kind stil."
„Wie zou 'h-em o-p ons spoor ge
bracht hebben?" sprak ©ene vrouwenstem
„Misschien loefde Flavia nog, toen
de zwaardvechter binnenkwam."
„Néén, vaid-er, zoodra zij hare lippen
aan iden beker gebracht had, welken ik met
.dien, welke haar toebehoorde, verwisseld
bad, is (de vrouw Ivan S-erga op Iden grond ge
vallen, om niet meer op te staan, en ik heb
het kind opgenomen zonder andere ge
tuigen 'dan bet lijk van hare mo-cder."
„Maar dan is hij het ook nietWie
zou ons aan hem h-ebben kunnen verraden?
De keizerin -en Caecata" zijn de eeiiigen,
di-e ons voornemen kennen."
i „Hij zal gezien hebben, dat wij Rome
verlieten, en bij zijne terugkomst in het
paleis, zal hij bij het lijk zijn-er vrouw
alles geraden hebben."
„Noen, Tigrina, ik geloof eerder
„Wat gelooft gij?
„Die stem mijn kind, die wij gehoord
hebben in de 'spelonk van Astaroht.."
„Altijd dezelfde dwaasheden! C-ijdeedt
beter uwen -dolk maar weg te go-oien en
u roet e-en kruis te wapenensinds g-istcrcn
spreekt gij van niets anders dan van den
ramp d-er Pluviose.
De mannen Idia daar in weinige minuten
tijds op zoo vre-eselij'ke wijze ü-en dood
vonden, opgesloten itl -een stalen gevange
nis, die hen meevoerde naar den bodem
der ze-e-, hebben betrekkingen nagelat-en
cn d-ez-e verdienen zeker aller mededo-ogieh.
Om daaraan uiting te geven -en hun te
hulp te komen, zal te Parijs een groot../
bloem-enfeest worden gehouden.
Het gehe-ele programma is al klaar: o-p_
tocht van versierde rijtuigen, bataille de
fleurs, concert, groot festival enz.
De ramp ta Villepreux en het beheer
der staatsspoorwegen.
Het ongeluk te Villepreux heeft de aan
dacht gevestigd op ide wijze-, waarop van
staatswege de spoorwegen word-en beheerd,
D'at de zaak ini-et in oude is, wordt vol
doende gestaafd door d-en minister zelf, die
'het materiaal wrak (idelabre) noemt. Bij nie
mand komt het trouwens op di-e- quaüficatie
te bestrijden.
En wat zegt m-en van twee loco-moti-evpn
waarvan één -een sneltrein trekkend, die
bijna op hetzelfde oogenblik en o-p dezelfde
plaats onklaar rakenWat zegt men van
een machine, di-e d-e bestuurd-er met ijzer-
draad in ord-e moet maken -en van een
ander© machine, die do-or -e-en defect op
springen staat, zoodat de: machinist, ge
noodzaakt daaraan al zijn aandacht ta
wijden, niet op ü-e onveilige signalen kan
letten
Ja, maar men kon toch ook niet tegelijk
het cleiricaal gevaar bestrijden en voor d-e
spoorwegen zorgen: de reizigers mo-eten
dan maar een beetje geduld hebben, en
zich -een paar gebroken boenen getroosten,
tot-dat het katholiek geloof -ov-érwonnen is.
Verwereldlijkte gasthuizen
Te Lori-enl hebben twee gemcenteraads
leden ontslag genomen als protest tegen
de schandalen, die hebben plaats gehadj
in de verwereldlijkte gasthuizen. Vanaf
1003 waren onregelmatigheden in de boeken
geconstateerd, maar -een geheim e macht
beschermde de schuldigen. Letterlijk alles
werd gestolen van de ongelukkig-en, die in
'de gasthuizen werden opgenomen, hun
kl-ecren, hun voedsel, alles Melk of wijn
zagen d-e ongelukkigen nooit, die hielden
d-e verplegers vo-o-r ziclhzelv-en.
En te Toulo-n is, volgens bet ni-et-katholieke
blad Petit Journal, de toestand in de ver
wereldlijkte gasthuizen al niet b-eter.
Lle?aezusters gevraagd.
I11 g-eval van nood- ro-ept d-e h-efti-gstq
anti-clericaal om Ii-efdezustars. Opm-erkens
waardig is weer, Idat bet kloo-sterzustersi
vanein, -die do-or d-en prefect werden aan
gevraagd om bij id-e vreeselijk verminkte
lijken van het spoorwegongeluk van Vill-e
pireiix te waken, -o-m d-eze te kisten, en
om d-e gewonde slachtoffers te verbinden
Christelijken godsdienst en de macht van
hun Go-d." I 1 1 j
ik geloof inderdaad dat het kruis...."
De dolk wondt mij te zwaar, Tigrina,
ik geloof inderdaad dat bet kruis
„Stilonnoozele dwaas, daar komt hij
aan
Op 'het o-ogènblik, dat di-e jonge dochter
met zoo weinig -eerbied dat kort bevel aan
haar vader gaf, zag ik -e-en man van hoo-
ge gestalte aankomen, (die, m-et -een zwaard
in icl-a hand haastig over d-en weg liep;
reeds was hij ©enige stappen voorbij de
plaats, waar ik mij verscholen hield, toen
hij plotseling het zacht bijnai onhoorbaar
geschrei van -e-cn kin-d mc-enüe te ho-oren;
dadelijk stond hij stil -en luisterdeMijne
twee buurlui hadden bij Ihet stilstaan van iden
reus, het kind op het gras gelegd -en wa
ren in ©en ho-ek of spleet der rots ge-"
vlucht, waar zij een oogenblik later door
den reus, met het zwaard in Ide vuist, achter
volgd-werden.
„Na twee lange uren wachtens en toen
ik niemand meèr zag-komen, 11am ik het kind
op, dat daar nog altijd lag, wikkelde- het
in mijn-en mantel en kwam in Ro-m-e terug
m-et het weesje, dat mij zoo onverwachts in
handen was gevallen. De- pogingen, Üi-e
ik in Rome d-e-ed o-m de ouders van het
kind terug te vinden, bleven vruchteloos.
En daar ik zelf moest vertrekken, nam ik
haar m-et mij mede- naar Carthago en gaf
h-et den naam van Agapia"
(Wordt vervolgd.)!