No. 50. MAN. ringen. nderpakjes. Een protest tegel OeAikmaarder. Zaterdag 25 Juni 1910. 4118 Jaargang per stuk, rtrust" iN, R. Bath. Nieuws- A«lires?t©sitïe-fola.«l Biooi^'A-Bollarii«L STERKEN DRANK. FEUILLETON. DaTooveres van Asiaroht t 5. 3ebak. aat 33, -em. ;rs. ürkhout. 5, Alkmaar. ingen. aanleg. Ikmaar. lefoon 506. s. t, daarna Wandeling 4 uur in de achoone Payglop. lasse Kleeder- et volste ver- e bezoeken, ordt gegaran- E. fEN. IDE BONBONS. LIMONADE enz. Drinkt nog maar een drupke. geschiedkundig verhaal uit het midden der derde eeuw. f Zondag voor UVEN1B. N, 18.50,19.» ooger, opnieuw ESTEN. res. 'aarden en Eijtuigen. DSTOFFEN. LLEN. iAL. on IVo. US1EBS, - Alkmaar! ONS LAD. ABOïNEMENTSFeys s 60 ot. per 3 maande! franco huis90 et. met geïllustreerd Zondagsblad. Te Wielen 'in het begin van ieder kwarten!. Afzonderlijke nummer! van de courant3 cent. Van het Zondagsblad5 cost. eriM'iiPjsiiiW;ö^ï|pptóii m t UltgAv© run 4e Naatnl, Vennootschap „Ons Blad". BUEBaïï Bs-oedetrset 12, tegeivwer de E, 3L Kerk, te Alkmaar. Telefoon No. 433. A DVERYENTIËN t Ysa 15 regels 30 eest. Eike regel maar Reclames per regel15 Kleine advertenties van 1—30 woorden, bij vooruitbet. 25 Dit nummer bataat uit 8 bhdz, Wegens den feestdag van de H H. Petras en Pauius zal de courant D in s d a g la plaats van Woensdag verschijnen ffoordhoINdsche fchaiseo. Onzen abomees, die de Noordholland sche schotse): „De napret van een pandoeravonf' en „Op 'n rijke maaid af" gelezen hebben, zal het aangenaam zijn te vernemen, dat wij ons de mede werking tobben verzekerd van den schrijver, van wien ook meermalen in tijdschriften de pennevruchten ver schenen. In dit numm r maakt hij eon bogin met de schets, getiteld „Groene Bruiloft", een verhaal, dat hoogst karakteristiek is en de toestanden in het boerenland typisch, weergeeft. twiwirwaa.snaogmw mir 3*^*03 In bet nummer van „de Alkmaarder" Uitgever de heer L. H. Obdam dd. beden komt de volgende ontboezeming van Kris voor: Non, kyk ik vond bier 'n atlveitensie in 'n katholiek weekblad, waanusa ik me maar slecht kan vereenigen... '11 Kastelein dient zich op de volgende wijze bij bet puMiek as .v.ergimningb.onwer an Ondergeteekenda maakt aan het geachte publiek bekend, dat hjj vanaf heien V£B3ülKNINil lieeft tot verkoop van Beleefd aanbevelend, (Volgt naam en adres). Wij achten het tot onzen plicht tegen deze persmanier van de Redactie der „Alk- maarder" te protesteeren. Deze. woorden' van Kris noemen wij te kras. Degenen, die het bovenstaande nieuws van Kris lezen, zullen in de aanduidjng„'n katholiek week blad" het eerst aan „Ons Blad" denken, omdat dit ook in Alkmaar verschijnt, en daardoor Iden indruk krijgen (dat wij bedoelde advertentie hebben geplaatst, wat wij bij tleze beslist ontken ïl e 11En denkt onze collega dan dat de- lezers van „de Alkmaarder" zich de moeite zullen getro-os 43) door E. S. VAK LUIK. „Nauwelijks hadden wij ©enige mijlen naar Rome afgelegd, of mijn twijfel daar omtrent veranderde in volkomen zekerheid. Mopihinius wilde mij voor bet Christen- dom winnen; ik antwoordde miet eenige ei wijtingen en lachte om de voorstellen die mijn jongste broeder deed, terwijl ik Seen de minste waande hechtte aan de be keering van mijnen broeder, denkende dat hij nu de lessen wel vergeten zou, die hij van Cecilius ontvangen had. „Te Rome gekomen, zochten wij den zaakgelastigde van den proconsul, mijn va- er. Uien volgenden morgen waren wij reeds m betrekking gesteld met de voornaamste personen, die- den reus Maximinus van den roon wilden stooten. Onze v-ereeniging! liad «ie of vier maten per week plaats in den Avefijnsdien berg. D-eze nachtelijke samen spraken waren niet aangenaam aan mijn jongsten broeder, die mij spoedig verliet, zonder dat ik ooit heb kunnen achterhalen, Waai hij gebleven is, niettegenstaande al mijn zoeken, o-m ©enig spoor van hem. e ontdekkenZiedaar, heer Faustus, ze ker de eerste reden mijner droefheid, indien ten, nadat zij dat b-.richt tec»,-'üe adverb n ties iin „Ons Blad" na te gaan? Trouwens dit - was een onbegonnen werk, want de vraag rijst: Wanneer heeft die advertentie er in gestaan? Dat zégt Kris niet, hij schrijft niet in welke courant, ook niet in welk nutn roer zelfs ©en -enkel-c tijdsbepaling ontbreekt, 't Is eenvoudig „ik vond hier 'n adv-er tensi-e in '11 katholiek weekblad." Nu zal (de R-cdactic van „de Allernaarder" ons misschien in haar terminologie toevoe gen: „Als je je van geen-kwaad bewust ben, hoef je. daar niet zooveel heibel over te maken", wij antwoorden: „in den volks mond klinkt vaak het gezegde: „namen noemen is gein-een", maar in vele gevallen is -h-et beter de voorkeur te geven aan het gezegde: „no-em maar (gerust man en paard". Wanneer (de Redactie „naai'Ven toenaam'.' van het bewuste- weekblad ffflfcmt besdiul V digi zij maar écu katho-lkkiblad, maar- met /„'11 katholiek weekblad» beschuldigt ze tientallen katholieke weekbladen, -die in ons land verschijnen; Daar nemen wij bet net zoo goed voor op als voor ons zelve, de Kath. pers is ons te lief, dan dat wij haar Giigcdocurn-enteerde beschuldigt rij gein laten aanwrijven. Wanneer één Kath. weekblad een misstap do-et, b-choeft de gehe-ele Kath. pers daar voor niet in staat van beschuldiging gesteld te wondden. De Redactie va-u.;.„d-e Alkmaar- der" late- v, at fiTE-ci -dit \vuör.Ff& *ti 01 et:li uit hare kolommen Weg. Zij zou daardoor minder.menschen in Verdenking brengen. Tenslotte: wij verzoeken de Redactie v. de A1 k nra a rd-er d-ein naam van dat Kath. veckbia-d, -en het nummer bekend te 111a ken, daar wij ons niet kunnen voorstellen dat eert kath. weekblad advertenties ill der g-elijk-en vorm als bovenstaande op neemt. ttêiv... en as cybi Er ets at onder den jn en Amsterdam- echsn brhf van de >üc agar Courant» »H. d. IT.« Dut is Hrlii weer a-m ];et WiCO'il. Ja rondt sndeis sten b-gnr éét rflr^e'tlden, dat hei een tbeepiaatja is van em der V-cs reebtdatnw, dia bij hare ptopagsr dstccht onlangs hei"! Alkmaar in beweging salie, »og me;r dan hjj'eane mogelijke aardbeving. Hein dsn heeft hst. over da Encycliek, 't Zou ook wel een mirakel weien als hij aordar Cr v-l-.loecds van ta weten daarover zwijsjen moest, terwijl zcovelen, dm er niets van wet, r, honderd' el er over uit bsselen. Pie Boomrcbe PcUS had doodeenvoudig het de bitterste niet is. „Eenige (dagen voor mijn vertrek uit Ro- me, om naar Carthago terug te feeeiïen," zoo vervolgd-c- Flavianus, nadat men mij twe-e belangrijke geheime zendingen had toevertrouwd, verliet ik tegen den avond de stad -cm begaf mij op weg; naar Tivoli; ik was geheel. alleen, en wilde mijn geest wat verzetten -en de zorgen der politiek v-ergetcn. De avond was schoon, de koele lucht deed mij goed, cn zonder bepaald -do-el liep ik van den gro-oten weg af het gebergte in. Toen ik bemerkte, dat de duis tennis reeds gevallen \vas, bevond ik mij aan den voet van een heuvel, waar, ter rech terzijde, ho-o-g-e puntige rotsen .zich ten, he mel verhieven, terwijl.aan mijne linkerhand vijgebo-omen geplant waren, die in rechte lijn langs Iden weg stonden en door huil don kera schaduw mij geheel verborgen. Ik ver liet hét bergpad en zocht -een rustplaatsje tussdheu de struiken, o-m van de wandeling, die ik gedaan had, uit te rusten. Het leven der groote wereldstad Rome waaide tot 'mij over en ik dacht bij mij zeiven: „Daar Je ven millio-en-cn m-enschelrjke wezens, die roepen, loop-en w-een'en, elkander be'astcren, zingen, id-e-goden aanbiddenM alles is daar in -rustelo-o-ze beweging, alsof (zij (dóór een bel sch-e furie -daartoe wonden gedrevenl De ©ene gevoelt zich aangespoord zich te wre ken, ©en tweede zich te vermaken; een and-er knielt voor het altaar van den Mam mom. O, m-ensdh! wat schijnt gij mij klein -en gering; -en gij Rome, koningin der we- 8."-; '1 -i riet moeten rcb'ij van adviseert ï?.jt. ■Truimer peaoég, ia* de roomreba Pane niet istefesmmnnaal fntet Hein ie aanffo Bloten om hem nu w dar. sane even op te beller, en dan te yrssreu of Hij vandaag een Encycliek zal ücbrijrs: ja of neen. Ha-J de Paus nu pry» gcr-'Hd op Heb.'s advies, Hein zou desgevrenpt: heel gemoedelijk ge legd hebben •laat de. pen .rusten», zoosie ja tegen ja Jfeunrmavj dié berg la voor eer. bu'lja heel gemoèderc.-rd zegt: broer, laat j spuit moar tbnU». Meer wie weet of rlé roumsehe Paus niet de Erqrciiek gfsclneven beeft in de stiekeme boon eens te sdén,." wat Hein er nu we! van zeggen sou. Intnsseben Hein' T.èefi ecu paar kolommen vol betcbonwirgen en, ?pgnv'«ne.saemgekrast.. Snép work: Kon over een Ercyclh-k te .kunnen oordveién, die ja heelemnel niet. jrplezen.hebt en br.vsnriien daar heel we» over de Irqnidtie aar, vswf, te kr-ooper. zon der weer goed van do li qu'sitie op dn "boogie fa zijn. -Maar vror Hela is dat nfemendal. Ibln iftwft -Veel san. 't Papiër is geduldig dn zstter gad '-na bel. pnbliek aoedü-eloori?, als zoo's bollebp-s - .en een Hein aan hwt woord Is. Die weet bét i Aan wijégêerige ljrwebcnwirg doet Plein oveiigens ook heel graag mee Tót duiver beeft de rooiwcho Kerk sirb genoemd roomreh katholiek. Pat ia nn uit. '-5 Most ten minste uit weren volgens Hein, Roomsch en Kaf,hrllelt boort zoo min bij eb-uiar nl» oen 'trekschuit ij »en anlojnob'el 'r-'ri'" - .,-jVt li 1 etui iü'. ut,,. ,.- »:>n niet oen ka'! o dok groeien t f tdj most opbonden bathr.li, k ta zijn; zonal" ren- kip noot eon olfni words of Z3 bon 't ter. mir-ete radlczal op een k'p te sijn. Ben je room'eh 't idtc is van Ifrin, hoor, niet vnn ons hén j'i ro nv-o'-, ."11 ben ja z-lé' katholuk. Ben je mpgén katholiek, dan b 'O je niet roowscli. En wo:dt bij gsh.k of bij ongeluk dun esn roomrche toch katboHek, dan is bij niet meer in rijn Keik maar boven zijn Kr-ir, Zou het ru wonder wezen els de een cf ander na 100'n brok wijsheid er van zegeen gaat: »Msar al« js zoo dokter, dan nichtje boveo ja biertje wszeo.» Erfin w® troosten ons maar met de gedachte van den ouden wijsgeer, dk; rei dat geen idee zeo dwaas is, r.f re h<efi een verdediger gavonden. En voor de toekomst zullen we dit in het oog houden Er gaat geen Amjtsrdarr-fchs blief van Plein naar de «Sebsger» dar via Oar-tticum. Js kondt het r,n ai weer bemerkon. BUITENLAND. leid, die- ik hier aan mijne vo-eten zie, waar op gelijkt gij beter dan op een mierennest Waarom is er niet -e-eil wezen, dat u be stuurt/een wezen, wijzer dan h-et mensche- lijlc geslacht, een wezen, dat alle macht van zicih zelvén bezit? De mensch toch heeft zich zeiven niet geschapen: de sterren heb ben geen glans van zich zelf; de plan ten kunnen geen kracht hebben uit zich zcl ve, om bloemen eii vruchten voort te bren gen; en die- ontelbare kkine onziditbai-c -en zichtbare dieren moeten geschapen zijn, til •ujiqi s ihuji 'sdhepp-er? jupitab kan het niet zijn, indien hij al bes'faan heeft, want ik ge loof zeker, (dat ide'mi-eren vóór hem bestaan hebben. Maar waar (en Wie' is idaii het wiezen, boven alle wezens, die -dit alles geschapen h-ee-ft en in stand houidt?" „Zoover was ik met mijne alleenspraak gekomen, toen ik stapp-en 'en stemmen hoor de, die van iden kant der stad naar mij toe kwamen. De vrees van gezi 11 te Worden en mij zelf in een g-eze'schap van vreemde m-ensch-cn te mengen, wier' bt-do-eUngen ik niet kende, deed mij besluiten de plaats te verlaten, waar ik mij 'bevond. Ik week daar om leentge stappen verder ter zijde; daal' zat ik gemakkelijk op ©ene kleine verhevenheid achter hoog struikgewas verborgen en kon den geh-eelen weg overzien. De- twee per sonen, di-e ik gehoord haicl, stapten vlug over den weg en schenen zeer g'ehaaist te- zijn, alsof 'het vluchtelingen waren. Aan de. ho-oge rots gekomen, die ik zo-o-even: v-erlaten had, liepen zij van den weg af en ENGELAND. De koninklijke verklaring. Minister Asquith heeft g'steren schriftelijk g'eantwoord op e-en hem door Wjllia-m Red mond gestelde vraag, betreffende de Kon ink lijk© verklaring én het afleggen van den e-ed d-es Konir.gs enz. Asquith decld-c in dat schrijven .mede idat hij op Idit o-ogienblik nog niet m-et juistheid dag -cn datum kon be palen waarop hij die- Royal Accession Bill zou indienen,- maar in -elk geval zou dit niet lang weer kunnen duren. Koning Fduard VII Katholiek? Aan d:e Rappel van Charleroi wondt het volgende ontleend: „Wij zijn in staat 0111 zónder vrc-e-s voor tegenspraak, w-cflc-e niet zal uitblijven, hot vol gicnd-e nieuws te bevestigen, waarvan de be- iangrijkluk!' voor e-en (ieder in 't oog springt Eduard Vil heeft op den dag: van zijn overlijd. 11 e-en onderhoud o-n-ikr vier oogen gehad in-it -een katholiek prelaat. „Wij vernam-en het van e-en onzer vrien den, dfé reeds verscheidene jaren in L011 den woont. „Dein idag na Iden dood d-es konings zei-de hem -een aanzienlijk protestant, di-e o-p Int paleis was ontboden uit hoofde van zijn ambt, in j.",ert:rouwen„Weet gij, -dat uw bisschop tot den koning is doorgedrongen en dat hij all-e-en m-et hem gebleven is?" „Deze woorden doelden o-p mgr.. Vang han, ©en -broeder van den betreurden kar dinaal. „Het is zeker, dat deze ijverige Prelaat ge-en gunstige gelCgeuhci-d om te hand-e jen zal h-ebben laten ontsnappen en ieder -een herinnert zich, dat Mgr. Vaugh.in, tij deus de ziekte des konings in den aan vang zijn-cr regeering, -gedurende de operatie -die de zieke moest ondergaan, het paleis niet verlaten heeft. Eduard Vil katholiek? Is liet de genade, -die hij ontving te Lomdcs, een maa'n voor zijn -dood, toen hij eerbiedig het hoofd out bloott-e bij het voorbijlrekken der proces sie van h-et H. Sacrament? Of wel, zou Ihet waar zijn wat men scbeu gelooven, die wel ingelicht schijnen - dat hij sedert verscheidene jaren reeds katholiek was cn dat hij dit moest ver helen uit eerbied voor iden „godsdienst van den Staat"? „Dit is ©«1 puilt in -de geschiedenis, interessant om op te helderen." FRANK' IJK. Een bloêroenfeest ter eére, r.een ter nagedachtenis van de slachtoffers der Piuvlose, Ho© 'd© ge-estesgiestelidhei-d der huidige Fransclien o-p akelige wijze ill de war is geraakt, blijkt uit ld© wijze, Waarop- de- Parijzenaars te werk gaan tegenover de wierpen zich bei-den op Iden grond tusschen de struiken, slechts vier voetstappen van mijn 'ni-cuw-e standplaats. Ik Ihielid mijne adem haling in, -cll luisterde goed toe, om nl-ets te verliezen van de -samenspraak, die dadelijk daarop .volgde: „Ik zeg 11, (dat hij het zelf isverberg je go©d, en houd h-et kind stil." „Wie zou 'h-em o-p ons spoor ge bracht hebben?" sprak ©ene vrouwenstem „Misschien loefde Flavia nog, toen de zwaardvechter binnenkwam." „Néén, vaid-er, zoodra zij hare lippen aan iden beker gebracht had, welken ik met .dien, welke haar toebehoorde, verwisseld bad, is (de vrouw Ivan S-erga op Iden grond ge vallen, om niet meer op te staan, en ik heb het kind opgenomen zonder andere ge tuigen 'dan bet lijk van hare mo-cder." „Maar dan is hij het ook nietWie zou ons aan hem h-ebben kunnen verraden? De keizerin -en Caecata" zijn de eeiiigen, di-e ons voornemen kennen." i „Hij zal gezien hebben, dat wij Rome verlieten, en bij zijne terugkomst in het paleis, zal hij bij het lijk zijn-er vrouw alles geraden hebben." „Noen, Tigrina, ik geloof eerder „Wat gelooft gij? „Die stem mijn kind, die wij gehoord hebben in de 'spelonk van Astaroht.." „Altijd dezelfde dwaasheden! C-ijdeedt beter uwen -dolk maar weg te go-oien en u roet e-en kruis te wapenensinds g-istcrcn spreekt gij van niets anders dan van den ramp d-er Pluviose. De mannen Idia daar in weinige minuten tijds op zoo vre-eselij'ke wijze ü-en dood vonden, opgesloten itl -een stalen gevange nis, die hen meevoerde naar den bodem der ze-e-, hebben betrekkingen nagelat-en cn d-ez-e verdienen zeker aller mededo-ogieh. Om daaraan uiting te geven -en hun te hulp te komen, zal te Parijs een groot../ bloem-enfeest worden gehouden. Het gehe-ele programma is al klaar: o-p_ tocht van versierde rijtuigen, bataille de fleurs, concert, groot festival enz. De ramp ta Villepreux en het beheer der staatsspoorwegen. Het ongeluk te Villepreux heeft de aan dacht gevestigd op ide wijze-, waarop van staatswege de spoorwegen word-en beheerd, D'at de zaak ini-et in oude is, wordt vol doende gestaafd door d-en minister zelf, die 'het materiaal wrak (idelabre) noemt. Bij nie mand komt het trouwens op di-e- quaüficatie te bestrijden. En wat zegt m-en van twee loco-moti-evpn waarvan één -een sneltrein trekkend, die bijna op hetzelfde oogenblik en o-p dezelfde plaats onklaar rakenWat zegt men van een machine, di-e d-e bestuurd-er met ijzer- draad in ord-e moet maken -en van een ander© machine, die do-or -e-en defect op springen staat, zoodat de: machinist, ge noodzaakt daaraan al zijn aandacht ta wijden, niet op ü-e onveilige signalen kan letten Ja, maar men kon toch ook niet tegelijk het cleiricaal gevaar bestrijden en voor d-e spoorwegen zorgen: de reizigers mo-eten dan maar een beetje geduld hebben, en zich -een paar gebroken boenen getroosten, tot-dat het katholiek geloof -ov-érwonnen is. Verwereldlijkte gasthuizen Te Lori-enl hebben twee gemcenteraads leden ontslag genomen als protest tegen de schandalen, die hebben plaats gehadj in de verwereldlijkte gasthuizen. Vanaf 1003 waren onregelmatigheden in de boeken geconstateerd, maar -een geheim e macht beschermde de schuldigen. Letterlijk alles werd gestolen van de ongelukkig-en, die in 'de gasthuizen werden opgenomen, hun kl-ecren, hun voedsel, alles Melk of wijn zagen d-e ongelukkigen nooit, die hielden d-e verplegers vo-o-r ziclhzelv-en. En te Toulo-n is, volgens bet ni-et-katholieke blad Petit Journal, de toestand in de ver wereldlijkte gasthuizen al niet b-eter. Lle?aezusters gevraagd. I11 g-eval van nood- ro-ept d-e h-efti-gstq anti-clericaal om Ii-efdezustars. Opm-erkens waardig is weer, Idat bet kloo-sterzustersi vanein, -die do-or d-en prefect werden aan gevraagd om bij id-e vreeselijk verminkte lijken van het spoorwegongeluk van Vill-e pireiix te waken, -o-m d-eze te kisten, en om d-e gewonde slachtoffers te verbinden Christelijken godsdienst en de macht van hun Go-d." I 1 1 j ik geloof inderdaad dat het kruis...." De dolk wondt mij te zwaar, Tigrina, ik geloof inderdaad dat bet kruis „Stilonnoozele dwaas, daar komt hij aan Op 'het o-ogènblik, dat di-e jonge dochter met zoo weinig -eerbied dat kort bevel aan haar vader gaf, zag ik -e-en man van hoo- ge gestalte aankomen, (die, m-et -een zwaard in icl-a hand haastig over d-en weg liep; reeds was hij ©enige stappen voorbij de plaats, waar ik mij verscholen hield, toen hij plotseling het zacht bijnai onhoorbaar geschrei van -e-cn kin-d mc-enüe te ho-oren; dadelijk stond hij stil -en luisterdeMijne twee buurlui hadden bij Ihet stilstaan van iden reus, het kind op het gras gelegd -en wa ren in ©en ho-ek of spleet der rots ge-" vlucht, waar zij een oogenblik later door den reus, met het zwaard in Ide vuist, achter volgd-werden. „Na twee lange uren wachtens en toen ik niemand meèr zag-komen, 11am ik het kind op, dat daar nog altijd lag, wikkelde- het in mijn-en mantel en kwam in Ro-m-e terug m-et het weesje, dat mij zoo onverwachts in handen was gevallen. De- pogingen, Üi-e ik in Rome d-e-ed o-m de ouders van het kind terug te vinden, bleven vruchteloos. En daar ik zelf moest vertrekken, nam ik haar m-et mij mede- naar Carthago en gaf h-et den naam van Agapia" (Wordt vervolgd.)!

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1910 | | pagina 1