kmaar.
22 SepL
1STII1ES,
R. Ka,t3i. Wieiaws- ez& Advertentieblad
voor Noord-Bolland.
Nb. 75
Woensdag 21 September 1910.
4rte Jaargang
IKAMP.
!n„ Zijdam 6.
I 1.40 per I
7» I 1.30
N-MEPEN.
eerenkleeding.
£Z,
IAGEH,
FEUILLETON
Landbouw.
BER a.s.,
I'S.
idoline, Fluit,
iet enz;.
iBlE üac.z.)
m. Plas, Alkmaar,
te
en DASSEN,
Schagen,
Verschijnt Woensdag m Zaterdag.
*EBR. DEKKER.
en AVOND,
g 21 en CON-
2 September.
r prijzen).
n.
Magazijn van Pianola.
mogelijke Muziekraatrumeir
- GRAMAPHONEN in
•IANO's en ORGELS op
taling. Scherp concur-
Stemmen, verhuren, ruilen,
elend,
B. PELS,
oek Zoutsteeg, Alkmaar.
lijk onderwijs op:
AS, Dir. Sted. Orkest
SPOORSTRAAT 58.
aanbevelend.
taand woord de meeste
e woorden maakt als;
ot, wind, land, enz. enz.
t met 15 cent aan post-
hiervoor een prachtig
iets anders naar kenze,
ulden. Bovendien ont-
25 inzenders nog eene
tnco voor 1 Oot. a.s. bjj
khandei, AKERSLOOT
m. Plas,Alkmaar.
loud, en Zilversmid.
in, vsrkoopen, rallen,
taseoren GEEN
as dan bjj den werk-
ONS
BLAD
ABONNEMENTSPRIJS s
60 ot. per S maanden franco huis90 ot. met geïllustreerd
Zondagsblad. Te betalen in het begin van ieder kwartaal.
Afzonderlijke nummers van de courant3 cent,
Yau het Zondagsblad.5 eent.
Uitgave van de Naaml. Vennootschap „Ons Blad".
BUREAUBreeditraat 12, tegenover de E, JL Ésrk, te Alkmaar.
Telefoon No. 433.
ADVERTENTiËNi
Tan 15 regels
Elke regel moer
Reclames por regel
I f I
30 eeit
15
Kleine advertenties van 130 woorden, bij vooruitbet. 25
Zij die zich tegen 1 October
op ONS BLAD wenschen te
abonneeren, ontvangen de tot dien
datum verschijnende nummers gratis.
Dit geldt ook voor het Zondagsblad.
OVER DE »TISNURENDA§«
schreef de Scheveningsche „Banier"
onlangs
Op 't gebied van sociale aktie, van
sociaal meeleven zijndeRoomsch Katho
lieken ons ver vooruit.
Ze weten van aanpakken.
Ze hebben iels Amerikaansch in bun
optreden.
Nu weer met hun sociale week.
De vrucht van zoo'n studie periode
zal waarlijk niet gering zijn. Ze ver.
diept de kennis en verbreedt den blik.
Ze geeft durf om in de sociale bewe
ging vooraan te staan.
Om eens 'n woord te spreken, dat
nog niet gesproken is.
Ziet 't aan hun geroep om den tien-
urigen arbeidsdag.
Men weet, hoe wij daar tegenover
staan.
Een uniforme regeling van arbeids
duur achten we revolutionair.
Alle arbeid is niet gelijk en de duur
moet naar den aard van 't werk zijn.
Daarom zal een algemeene regeling van
zeg 10 uur, nu eens te lang en dan
te kort zijn.
Seizoen-arbeid zal bijv. rekening heb
ben te houden met jaargetij en weers
gesteldheid.
In den hooibouw kan men met 10
uur per dag niet toe, maar als de oogst
binnen is, kan de landman er gerust
een „makje" van nemen.
Steenhouwers en mijnwerkers, zoo-
USÏ
wel als allen die inspannend geestelijk
werk verrichten, houden het geen 10
uren per dag vol, dan tot schade van
eigen lichaam en gepresteerden arbeid.
Maar de veehoeder en beurtschipper
zullen na 10 uren nog niet veel van
vermoeidheid weten.
Alles is „naar zijn aard."
En wie deze ordinantie op zij schuift
brengt desorganisatie, inplaats van ver
betering.
Iets anders is 't natuurlijk, of men
met de aktie voor 10 uur bedoelt den
overmatig langen arbeidsduur te be
strijden.
Én dit nu bedoelen de Roomsch-
Katholieken.
Ze wagen niet, dwaas-weg, dat in
elk bedrijf, onder alle omstandigheden
op eiken dag slechts tien uur gearbeid
mag worden, maar ze willen regeling
matiging in de meeste gevallen.
Als zoodanig, in 't algemeen heeft
daarom deze actie onze sympathie.
Korter werktijd beteekent volstrekt
niet minder en onsolieder arheid.
In vele gevallen is zelfs gebleken,
dat verkorting van arbeidsduur de kwan
titeit van 't werk dezelfde deed blijven
en de kwaliteit verhoogde.
Arbeidsduur zal 'n gewichtig onder
werp worden voor de Raden van Arbeid
die in 't ontwerp van minister Talma
voorgesteld zijn.
Dien kant moet 't uit.
De regeering is niet bevoegd 'n rege
ling te geven, die aan alle eischen
voldoet
't Bedrijf zelf moet de regeling vast
stellen. Dan kan er met alle mogelijk
heden gerekend worden-
't Is daarom zoo te hopen, dat de
Kamer met groote haast kome tot de
behandeling der ingediende wetsont
werpen.
Er is werkdat zij werke 1
6)
Dagen en weken verliepen en Willy had
Meta nauwelijks te zien gekregen. Hij begon
reeds te vreezen, dat zij hem opzettelijk ver
weed, toen hij haar even buiten de stad
ontmoette. Zij zocht verademing in de vrije
natuur, was op weg naar eene zieke. De
jongeling groette haar beleefd, stak haar
de hand toe en wandelde een eindweegs
met haar mede.
„Meta, zoo begon bij, hebt gij over
mijne vraag reeds nagedacht?"
„Uwe woorden staan mij steeds voor
den geest, Willy. Ze kwellen mij dag en
nacht. Gij hebt mijne liefde, dus hart en
hand gevraagd, laat i k oprecht zijn en U
zeggen, dat mijne ouders mij nooit of nim
mer toestemming zullen geven om met U
oen huwelijk te sluiten; niet om uw per
soon, maar louter en alleen omdat onze
godsdienst zulks verbiedt.
„Hoe kunnen wij door de huwelijksban
den nauw vereenigd, gelukkig door het
leven gaan, wanneer we in geloofsovertui
ging hemelsbreed verschillen? We zouden
elkens met elkaar in tegen|j>raak komen."
„Ik zie dit niet in Meta, we behoeven daar
over o ok niet te redetwisten, ieder heeft
zijne meening en ieder van ons kan daar
haar handelen, zijne godsdienstplichten ver
Door hei bijsoador osde.wp pen
verhocging van gsmeentebslasting.
Meermalen is er reeds op gewezen, dat
wij, Katholieken, voorstanders van het
bijzonder onderwijs, feitelijk tweemaal
schoolgeld betaleneerstens door onze
belastingen voor Ir t openbaar onder
wijs, tweedons door onze vrijwillige,
maar noodzakelijke offers voor het bij
zonder onderwijs.
Dat wij echter in vele gevallen door
het oprichten van bijzondere scholen
de vrienden van de openbare school
bevoordeelen en hen bewaren voor
hoogen „belastingdruk,bleek onlangs nog
in de gemeente Wormer. Daar werd
de openbare school te klein voor het
aantal kinderen. De school moest dus
vergroot worden, wat de gemeente een
vullen zooals hem goeddunkt. Als wij maar
veel van elkander houden, dan gaat al 't an
dere van zelf. Zonder liefde is 't mij on
mogelijk te leven en U Meta, en niemand
als U verlang ik als gezellin op mijn levens
pad. Zeg mij, gevoelt gij dan niets voor
mij
Willy, ik zeg U nog eens, dat ook ik
U niet ongenegen ben; maar ik kan, noch
mag aan dat gevoel toegeven. Liefde is
veel, maar plicht is meer.
„Geloof me, wij zouden elkaar in 't onge
luk storten.
„Ga uws weegs en laat mij met rust."
Willy nam afscheid. Hij gaf den moed
niet verloren. Zij erkende toch dat ze hem
niet ongenegen was. Hij zou aanhouden
haar achtervolgen en overwinnen. Door al
ierlei attenties en bewijzen zijner oprechte
liefde zou hij haar 'hart zoeken te treffen, zoo
dat zij ten slotte zou bezwijken en het ja
woord geven.
Van den kant zijner familie had hij niets
te vreezen. Wel zoude zij liever zien, dat
hij een meisje van zijn eigen godsdienst
huwde, maar i n ieder geloof kan men zalig
worden had hij in zijne protestantsdhe om
geving r aak gehoord waarom dan zoude zij
er tegen zijn. En Meta was zijne keuze1,
Meta, die Ihij zoo lief vond.
Van dien dag af werd het meisje stiller.
Ze was steeds in gedachten verzonken- Me
vrouw van Ingen zag, den blos op hare wan
gen langzamerhand verdwijnen. Ziek was
hare dochter niet; maar wie weet, eene vei
flink bedrag zou kosten en verhooging
van den Hoofdelijken Omslag noodza
kelijk zou medebrengen.
Wat wilde evenwel het geval? Aan
den grooten ijver en onverpoosde werk
zaamheid van den ZEerw. Heer Pastoor
mocht het gelukken eene bijzondere
school te stichten.
Weg waren nu alle spookgestalten
van belastingverhooging, weg 'waren
alle droombeelden van hooge cijfers op
de belastingpapieren
Dat alles is te danken aan het bij
zonder onderwijs en de wet van Kuy-
per, die o, zooveel kwaad zou doen,
maar nu toch o. zooveel centen in de
portemonnaie laat van degenen, die
daartegen geageerd hebben, want, wat
in Wormer geschied is, is een voor
beeld uit vele andere.
BUITENLAND.
ENGELAND.
Een grootsch plan.
Op ddn laatsten Engelschcn katholieken
dag, dezen zomer te Leeds gehouden, werd
door pater Dowling C. M. de gronldlij
nen getrokken van een reusachtige orga
nisatie, een internationale katholieke apologe
tische vereeniging.
De ontwerper zelf deelt thans in den
Universe mee, dat van alle zijden de bewij
zen van i nstemmiing tot hem komen.
Hij publiceert ook brieven van verschil
lende lersche bisschoppen, die verklaren,
voorstanders van zijn- denkbeeld te zijn, dat
het noodig is, tegenover de internatio
nale aanvallen op de Kerk een algemeenen
afweer te stellen.
Het is de bedoeling niet, in de parochiën
weer nieuwe vereenigingen op te richten;
er zijn er reeds genoeg, van wie de nood
zakelijke „arbeid kan uitgaan; schr. noemt
de H. Familie, de Derde Orde van den H.
Dominicus en van den H. Franciscus, de
Congregaties van het H. Hart en andere.
Wanneer alle deze en dergelijke bestaan
de lidhamen zich over de geheele wereld te
samen voegen, krijgt men werkelijk ont
zaglijke getallen. Hij noemt de Katholieke
Federatie van Amerika met 3.000.000 leden,
der Derde Orden van St. Franciscus en
St. Dominicus elk met twee millioen, de
Conferenties van St. Vinoentius met een
millioen en komt zoo tot een gezamenlijk
getal van twintig millioen leden.
Er zou ter bereiking van het doel een
internationale Raad moeten worden gevormd
bestaande uit tweie afgevaardigden van elk
land: een priester en een leek. Ook ieder
volk zou zijn eigen Nationalen Raad moeten
hebben, voor de helft uit priesters, voor de
andere helft uit leeken bestaande. Door
middel van den Algemeenen Raad kunnen
deze met elkaar i n betrekking treden, wan-
borgen kwaal kon haar gestel ondermijnen.
Een dokter werd ontboden. Na alles te ve
geefs beproefd te bobben moest hij erken
nen, dat de kwaal.dieper moest schuilen; dat
zieleleed haar kwelde'.
Meta was dan ook aan hevigen tweestrijd
ten prooi.
O zoo gaarne had zij Willy Jansen einde
lijk het jawoord gegeven; maar haar gewe
ten gebood neen te zeggen. En toch, de
liefde werd in haar steeds sterker, de vrees
deed haar alles voor hare ouders verbor
gen houden, de lust tot bidden begaf haar
en daardoor de kracht om te idoen wat haar
plicht van haar vroeg. Hadde ik hem nooit
gekend, riep zij soms wanhopend uit; maar
nu i s het te laat. Ik kan het niet verbloo
menji k heb hem lief! Ik zal een einde ma
ken aan den zoo zwaren strijd die mij
verteert. Ik zal hem zeggen dat hij van mijne
liefde e n trouw verzekerd wezen kan.
Zóó helaas geschiedde, buiten weten v.
Papa en Mama van Ingen om.
Meta was hetzelfde meisje niet meer.
Vroeger blij en opgewekt, nu stil en droef
geestig. Hare dierbare zieken werden verge
ten, de arme minder bezocht; ook in de
kerk, waar Meta 'eertijds allen stichtte door
hare zedige houding, door haar vurig gebed
ook daar was zij weinig meer te vinden en
als ze er was, dan lag ze er neergeknield,
onbeweeglijk als een marmer beeld, in ge
dachten verzonken.
Geen wonder! Zij had gehandeld tegen
Gods wet. De stem der natuur gevolgd,
neer het b.v. geldt lasterlijke praatjes om
trent 't geen in Sjpanje of elders geschiedt
te weerspreken....
BELGIE.
Zor.dag waren de laatste sporen v. den
brand op de Brusselsche wereldtentoonstel
ling verdwenen en had de expositie haar
normaal uitzicht herkregen. De hoofdgevel
is weder geheel hersteld, de nieuwe Belg.
sdhe afdeehng met de verschillende gebou
wen eu het paviljoen zijn gereedgekomen
Maandagmorgen te 10 uur beeft koning
Albert met gevolg de nieuwe Engelsdhe
afdeeling i ngëhu'.digd. De ministers, het di
plomatieke corps, de: autoriteiten, de com
missarissen der verschillende landen en een
deputatie van journalisten uit Londen woon
de de feestelijkheid bij.
FRANKRIJK.
Een fijn staaltje van proletarische moraal
hebben Fransche arbeiders weer gegeven.
Te C'hois le Roi werkten Donderdag!
avond een twaalftal aardewerkers op de
lijn P. L. M. Eensklaps kwamen tWeeihon
dei'd stakers toegeschoten, die zich op de
arbeiders wierpen, ze afrosten en op de
vlucht dreven. Eens meester van het ter
rein handelden zij als echte vandalen en
sloegen heel de werkplaats en al het materi
aal in stukken.
De wijnoogst
in Frankrijk is dit jaar zoo- goed als mis
lukt; er is bijkans geen wijn, en zoo is de
wijn duur. De schrale oogst 'heeft al tot heel
wat geknoei met den wijn aanleiding gege
ven, en daarom heeft de minister van land
bouw i 11 overleg met den minister va'n
financiën strenge maatregelen genomen, om
alle mogelijke knoeierijen met wijn tegen
te gaan.
Fransche pelgrimstocht.
Naar een der Italiaansche bladen mede
deelt, zal de eerstvolgende Fransche pel
grimstocht, die in October naar Rome ko
men zal, vergezeld worden door een groep
kinderen, die den Paus zullen bedanken
voor zijn decreet, waardoor de leeftijd voor
de eerste H. Communie weer op zeven jaar
gesteld wordt.
005TENPIJK.
Ook het katholieke Oostenrijk zal wel
dra evenals het katholieke Duitschland een
vereeniging bezitten, die het heeie katho
licke volk omvat en zich gestadig met de
katholieke sociale actie bezig1 houdt. Naar
aanleiding van den zo-o schitterend verloo
pen Innsbrucker Katholiekendag zal in de
heeie katholieke pers van Oostenrijk een
oproeping worden gericht tot allen om toe te
treden tot den katholieken Volksbond voor
Oostenrijk, die den Oostenrijksch'en tegen
hanger van den Volksverein. voor het ka
tholieke Duitschland vormen moet.
die van haar geweten gesmoord. en die
stem verhief zich steeds luider; „Keer te
rug, voor het te laat |isj".
Mev'rouw van Ingen kon zich het ver
anderdc gedrag van hare dochter niet ver
klaren, bespiedde ze angstig en nauwlettend,
totdat ze op een vroegen morgen. Meta luid
snikkende vond i n hare kamer, neergeknield
voor haar .kruisbeeld,
„Meta, mijn kind", riep Mevrouw van In
gen, ,welk grievend leed overstelpt uw
hart. Kom, zeg eindelijk aan uwe moeder,
welke smart kwelt, welk leed U drukt.
Reeds al te lang hebt ge li zeilve en uwe
ouders gepijnigd door uw zonderling ge
drag. Niets is aan mijn scherpziend moeder
oog ontgaan."
Meta luchtte haar overkropt gemoed en
sprak in tranen: „Ik ben verloofd, Mama,
met Willy Jansen."
Het hooge woord was er uit. Mevrouw
van Ingen ontstelde niet weinig,maar wacht
te zich wei het diep bedroefde kind op
dit oiogenbiik eenige verwijtingen toe te
voegen. Alleen deze woorden kwamen over
hare lippen, „Meta, hoe hebt ge kunnen han
delen, zonder uwe ouders te raadplegen."
„Mama, ik durfde er niets van zeggen."
onderbrak haar Meta, „ik wist dat gij en
mijn vader er U beiden tegen zoudt ver
zetten. Ik weet, dusdanig huwelijk is ook
door Qod niet gewild; maar 't is te Iaat; te
ruglceeren kan ik niet; alleen zal ik trachten
Willy tot andere gedachten te brengen. Ik
zal hem tot ons geloof ziet» oyer te halen;
DENEMARKEN.
Dat moeten de arbeiders betalen!
Het fameuze socialisten congres te Ko
penhagen schijnt niet bijgewoond te zijn
door bizonder nooddruftige socialisten, door
„armoedzaaiers" De Denen, zegt de brief
schrijver van de Croix, verwachtten een
woest zoodje met woest, onsmakelijk uiter
lijk en tot hun verwondering' waren de
vreemde congressisten elegante dandy's met
geparfumeerde knevels en mooie manierens
Velen ervan waren vergezeld van hun
vrouw, mooie dames, wier chic toilet de af
gunst opwekte van menige Deenscbe. Voor
de groote luir onder hun partijgangers had
den d e Deensdhe sociaal-democraten kamers
besteld in de eerste hotels, zoadat een
zeker aantal aanvoerders gasten waren van
het prachtige hotel Fonix, Waarvan de eige
naar leverancier van den koning is. Maar
voor de gewone soort con gr esmenschen
hadden ze logies gezocht in meer beschei
deni nrichtingen.
Dit was niet naar den smaak der meeste
vreemde socialisten en men zag dan ook
menigeen verhuizen naar aristocratischer fao
tels. De gemeenteraad van Kopenhagen, die
de trams kosteloos ter beschikking had ge
steld der congressisten, had niet veel pleizier
van 'zijn vrijgevigheid. De dames en hee
ren beliefden dat burgerlijk vervoermiddel
niet; ze konden wel een deftiger betalen.
Als men dan ook d eprachtig versierde
vergaderzaal binnentrad zag men niets dan
deftige lui i n elegant toilet, men meende met
toehoorders van een fijn concert te doen
te hebben. Niets, niets herinnerde een ar
btiders of proletariërs als de goedkoope
uitkramerij van groote woorden en onmo
gelijke eischen en op de Muren het devies:
„Proletariërs van alle landen, vereenigt u!"
In de zaal echter waren de proletariërs ver
te zoeken.
BINNENLAND.
Het bezoek van het Belgisch
Koningspaar heeft een rustig verloop
gehad en tevens het stempel gedragen van
een buitengewoon hartelijke ontvangst.
Iedereen in Amsterdam spreekt thans van
de prettige, vriendelijke verschijning van
Koning Albert, maar vooral van de inne
mende vriendelijkheid van Koningin Elisa
beth. Over Hare gratievolle verschijning
en de lieftalligheid, die uit Haar geheel op
treden sprak, heeft ieder den mond vol.
De gedachtenis aan het Hooge bezoek zal
den Amsterdammers nog lang in de gedachte
blijven, maar bovenal de genegenheid en
broederlijke banden van vriendschap tus
schen de beide landen, zoo' nauw aan elkan
der verwant, nog hechter en duurzamer
hebben gemaakt voor de toekomst.
Ook de Belgische bladen leggen er den
klemtoon op, dat de Koninklijke ontmoeting
in Neerland's hoofdstad veel meer blijkt
gelukt het mij niet nu, dan zal 't zijn
in pns huwelijksleven."
Langen tijd zaten moeder en dochter
sprakeloos bij een, tot mevrouw van In
gen eindelijk hare tranen afwischte, opstond
en zeideMeta, ik zai gaan en uwen vader
verwittigen, opdat een ander mij niet voor
zij."
Met een beklemd hart ging Mevrouw
van Ingen haar man op zijn kantoor op
zoeken.
Wat er tussehen beiden voorviel is Ons
niet bekend. Alleen is zeker dat zij den on
beiaden stap hunner dochter diep betreur
den en besloten alles te beproeven om
haar tot i nkeer te brengen.
Nochtans -alles bleef vruchteloos! Noch
de smeekbeden barer moeder, noch de ern
stige vermaningen haars vaders vermoch
ten Meta van haar eenmaal genomen be
sluit te doen afzien.
De gezelligheid, welke steeds aan den
huiselijken haard had geheerscht, verdween
langzamerhand; heftige woorden vielen
soms voor; Meta's liefde voor hare ouders
•f
verflauwde, terwijl die tot haren toekomsti
gen echtgenoot steeds grooter werd.
Het leven werd ondragelijk, zoodat de on
gelukkige ouders terv slotte toegaven en
de huwelijksdag bepaald werd.
Hoe geheel anders hadden zij zich dien
vroeger voorgesteld
PSosnit xarvolgty
