ter, E. Eath. Nieuws- en Advertentieblad voor Rfoord-HollancL ;tten. EL, Woensdag- 14 December 1910. 4do Jaargang- JEM. IHIient 1-3. ihakken en Reparal urns irmg SCHAGEN) Ii Heereit' «Bug»* spots FEUILLETON. en tabak ui) ïrij van Firffli )N? te Jour' luliaan en Juliane, ;0. 99 JOUWEN. T Kerk, Alkmaa R G Co., Verschijnt Woensdag en Saterdag. IMISAISONï ERKERS. e keuze ia aste prijzen, jkman. BUITENLAND. BINNENLAND. agon. d Medaillons. Godslamp]» votieboekje8,,Rozenkran8e] te prijzen. ïkte Pelterijen, zoowj Motzui vering, I icht, kunasa den Tolgsndjj mot en ander bederf. begeerd. ONS BLAD. ABONNEMENTSPRIJS j ot. per 3 maanden franeo huis90 ot, met geïllustreerd gdagsblad. Te betalen in het begin van ieder kvartaal. londerlgke nummers van de courant3 cent. het Zondagsblad5 cent. Uitgav* rail d* Naaml. Vennootschap „Ona Blad". BURSAU Eroedstraat 12, tegenover de B. E. Kerk, te Alkmaar- Telefoon No. 433. ADVERTENTIËNt Van 15 regels 30 eeat. Elke regel meerI Beelames per regel i 1 i f t 15 Kleine advertenties Tan 130 woorden, b{j vooruitbet. 23 ;e Alkmaar Langestraat. 1. VRASDONK, Dorps»] aan Zee, G. FOOR- i, E. VAN BENTHEM- LÜTE. DE GROOT. P. WINK. NOS GRQGTSB RAADSEL. t wok in den Haag niet Weinig de aan- cht van postzegelverzamelaars, dat bij een Jstzegtlhandelaar een vel van 50 postze- van f 10 lag uitgestald, nog voorzien li den rand gompapier en afgestempeld JRoozer.daal, October 1010 en daarnaast Ir een blok van zulke zegels eveneens I Roosendaal afgestempeld. volgende verklaring van dit raadsel jMige geval nam de Alkmaarsche Cou- it van Zaterdagavond j.l. uit het Haagsche t! de Nieuwe Ct. over: geloovig r. Katholiek - aldus de ICt. had het Rijk voor f 500 benadeeld, fcr oir.tluiking s uccessiebelasting, een te aangifte vermogensbelasting, of iets it dien aard. Hij gevoelde zich daarover echt bezwaard en biechtte het kwaad kt hij had 'gepleegd aan den pastoor. Gaar- wiltlc hij het goedmaken, maar hoe lest hij dat aanleggen zonder zich te (npromitteeren tegenover de ambtenaren ideti fiscus? [Heer Pastoor een man met zeer ge pooide hersens wist raad! Hij gelaste biechteling voor het bedrag dat hij Schatkist had tekort gedaan postzegels van te koopen. Verder om die postzegels ■laten afstempelen, ze dan aan een postze- Thandelaar tc verkoopen en de opbrengst been of ander kerkelijk doeleinde af te jan. Op die wijze kreeg het Rijk wat des fc is, werd 's mans geweten ontlast en... loot er ook nog een voordeeltje voor de pk over, [Vooreerst dat „Heer Pastoor" kennis né- ie van deze verduistering aan den plicht hinnerd zal h ebben het Rijk de geleden jade te herstellen, dat begrijpen we best. i dat Heer Pastoor" gelast zou hebben wel gelast zou hebbende re- jotie op die wijze te doen, dat nu er bij ons. niet in. Jegeeft men zich op het terrein der gis ten, dan kan men veel gemakkelijker Innemen, dat de pleger yan de verduiste- g zelf die manier uitvond «n herstel te ge- van gepleegd onrecht. |„Heer Pastoor" behoeft daar niet bij te Ste komen. [„Heer Pastoor" wordt door de liberale •den al in zooveel dingen betrokken, dat j;de belangstelling nl moe is. Maar eenmaal de verklaring van de N. aannemende, staan wij voor nog grooter jdsel dan het feit opgeeft, dat deze zegels jkoop lagen. Hoe weet de Nieuwe Ct. I' deze verklaring het raadselachtige in f' geval oplost? I„Hcer Pastoer" mag en zal zoo' iets niet TNd maken, laat staan aan de groote klok Ren. de delinquent, die de schatkist tekort die er voor vreesde „zich te com- Svitteeren voor de ambtenaren van-den fiscus" zal het evenmin bekend hebben ge maakt, beducht als hij er voor wezen moest, zelfs na de restitutie aan het Rijk, onder- de termen van de strafwet te vallen. Maar hoe weten ze het dan? Of m'ogen de woorden„op die wijze schoot er nog een voordeeltje voor de Kerk over" ons doen veronderstellen dat deze verklaring met „Heer Pastoor" er bij voor het Haagsche Orgaan het meest wel kom was? eene novelle DOOR MATHILDE. I fcfe mijne is er een van buitengewoon *1; hij heeft de erfenis van mijn oom en i bijna geheel ontvangen, omdat hun "ge zoon er afstand van gedaan had,- nt ik had reeds meer opgemaakt, gelief- te zeggen, dan het aandeel mijner Iter bedroeg." j)Een lieve- zwager, inderdaad!" N'i is vreemd gebleven aan die be dingen, daarvan ben ik overtuigd, daar- koester ik, zooal geen vriendschap, dan r °°k geen wrok tegen dien zwager en Pit zooveel mogelijk goede vrienden met te zijn." «En zou dje zwager genegen zijn uwe Nd bij mij te betalen?" «Als ik gepromoVeerd ben stellig." 'Nu dan is 't een puikje van een zwa- jiA'V.strekt niet, hij acht zich verplicht de lichtvaardigheid, -door zijn oom aan mij fpteegd, weer goed te maken." [«Zoo, zoo', hm! hm!" „Welnu dan, Mozer?" U», zie je, ik moet nog wat nadenken." iiGoed en wei, maar niet te lang:, als het EK NU Dl OPLOSSING. Wij hadden bovenstaand stukje geschre ven, toen zoo waar „de Maasbode" de op lossing kwant brengen, die „Hear Pastoor", buiten de geheele zaak sluit. Duchtig drijft het Rotterdamsch orgaan den spot met de verklaring van de Nieu we Crt. dje nog Wel door de heele link- sche pers circuleerde. 't Was ook verrukkelijk mooi! De room- sche biecht, een geldelijk zoet winstje voor „de Kerk" en een „Heer Pastoor", ats ge lukkige uitzondering, waar je niet eiken jdag over struikelt, „met geschoolde hersens" Een zeldzaam koopje. Hoever de Nieuwe Ct. den bal echter missloeg, blijkt nu wel uit de volgende toe lichting, die uitwjjst, hoe de zaak zit. „De Maasbode" toch ontving het volgend schrijven van een bekend financier. Hooggeachte Redactie. „Van een mijner kennissen kreeg, ik on langs een bedrag van circa t'800, met ver zoek om hetzelve op eene wijze ter mijner keuze te restitueeren aan den Staat. Verder ging de opdracht niet, evenmin als de uitleg over de zaak, waarmede ik trouwens niets had te maken. Ik kocht postzegels van f 10, liet ze ver nietigen op het postkantoor en gaf de op brengst aan de armen. Blijkbaar het blad met 50 stuks is van mij heeft de Antvverpscbe koopman er eenige in Den Haag geplaatst en is het van a toit z gefantaseerd bericht in de „N. Crt." overgenomen in de „N. R. C." onder het hoofd „Een philatelistisch raadsel" daarvan het gevolg. Ik zeg van a tot z. gefantaseerd, omdat noch pastoor noch biecht iets met de zaak te maken hebben, daar ik 't geld ontving van een zeer ontwikkeld cliënt, die mij geheel vrij liet en buiten advies van derden han delde. Met de meeste hoogachting (volgde handteeke ni ng) Ge'en roomsche biecht, geen „Heer Pa stoor" „met. geschoolde hersenen", die an ders Wel eens voor „de Prins" mocht ge kiekt worden, geen voordeeltje voor „de Kerk", want de armen zijn „de Kerk" niet er blijft niets over dan leen bok, geschoten op het roomsche jachtterrein. Geluk er mee! je belieft." „Och, mijnheer De Werve, denk nu niet: „geld is maar geld." zooals de dichtersl zeggen, „slijk van de aarde," maar om de waarheid t e spreken, 't zou er raar op diezelfde aarde uitzien, als er geen slijk was, want dan had je ook nooit regen ge zien, en zonder regenergo1 „Houd je philosophische beschouwingen maar vooif je, vriend', en zeg: mc ronduit: krijg ik de 1500 guldens, ja of neen?" „Mijn beste mijnheer De Werve, bedenk dat ik ook vrouw en kinderen heb." „Dat is mijn zaak niet; ik moet en zal vanavond dat gekt hebben, of anders word ik ongelukkig." „Wat is er dan gebeurd?" „Och, nietseen jongensrockeioosheid." „Dat zal wat wezen!" „Hebt ge er nog niet van gehoord?" „Neen, niets." „Dan schijnt het gelukkig nog niet overal bekend te zijn. Nu 't was een weddenschap om een dozijn flesschen Champagne, dat ik zonder ongelukken den grooten porselein winkel van Doorncman te paard zou gaan binnenrijden,,." „Te paard?" „Nu, ja, 't was niets; te paard dan inko men en de toonbank omrijden. Gisteravond zou het waagstuk plaats hebben. Ik reed brutaal binnen en alles ging goed, ofschoon de winkeldametjes aan het schreeuwen, de juffrouw aan liet flauwvallen en de baa,s aan het schelden Was, maar daar komt WIE HSEFT DE GROOTSTE SCHULD? Herhaaldelijk komt „De Tijd" ons nieuwe statistieken voorleggen, waaruit zonneklaar biijkt hoe zeer de katholieken door liberale bestuurslichamen worden achtergesteld bij het vergeven van ide beste en de meest winstgevende betrekkingen. En van alle zijden komt men „De Tijd" uit onzen hoek met nieuwe bewijzen te hulp, saamgegaard in eigen kring. Zoodat het bewijs materiaal voor onbil lijke achterstelling van de onzen zich met eiken dag meer opstapelt. En het is vroeger nog; veel erger gesteld geweest. Toch wordt altijd weer ons het verwijt naar het hoofd geworpen, dat wij het zijn, die een scheiding in de natie teweegbrach ten. Doch met de bedoelde statistieken in de band mogen wij' nu wel eens vragen, wie de scheiding tusschen kerkdijken en niet- kevkelijken het scherpst doortrokken. Laten de li beralen op dit stuk hun ge weten eens onderzoeken en zich eens af vragen, wie de grootste schuld heeft, ze komen er in vier en twintig uur niet mee klaar. Maar ze zwijgen liefst over de geheele linie in hunne pers. Wat zouden ze ook tegen zoo welspre kende cijfers kunnen inbrengen? DÜITSCHLAND. Groot Berlijn. Nu alle cijfers van de Duusche volkstel ling bekend zijn, blijkt de bevolking van het zoogenaamde- Groot-Berlijn (d.i. Ber lijn met de voorsteden) 3.690.000 te be dragen, tegen 3.205.578 in 1905. Mijnramp. Een telegram uit Winnipeg meldt: Veertig mijnwerkers werden in een mijn bedolven door een ontploffing in de „Western Canada Collieries" te Crowsnest Alberta. Omstreeks middernacht waren er twintig ojjgehaaiid zeven hunner waren reeds overleden, de anderen hadden ernstige brandwonden, ge kregen, eenigen zelfs levensgevaarlijke. Er worden wanhopige pogingen in het werk gesetld om de anderen nog te redden. ENGELAND. 't Is wel duidelijk, in ENGELAND win nen de li beralen niet zóó als ze gedacht hadden: feitelijk verliezen ze zetels, al hou den ze de meerderheid. En blijkbaar hebben ze ook niet gedacht, dat met dit „status quo'' de verkiezingen zou eindigen Althans er zijn teekenen, dat ze willen, onderhandelen met dc Lords. Minister Llovd George, heeft zich 'in de zen zin al uitgelaten. Tijdens zijn rede te Carnarvon vroeg een der kiezers of de liberalen, nu na de verkiezingen in staat zou den zijn, om het veto der lords radicaal af te schaffen. Uit zijn antwoord mag men besluiten, dat in het ministerie een sterke neiging be- staat Bever een eervollen vrede te sluiten, dan den hardnekkigen kamp met de lords voort te zetten, De „Standard" wijdt een lange beschou wing aan de antwoorden van minister Lloyü George. Het blad vraagt aan het eind van zijn artikel: „Is dit de vredespalm van de liberalen?" Inderdaad is dit een groote stap naar den vrede. ITALIË. Een rouwjaar voor de kerk. Wij hebben reeds enkele malen het bericht medegedeeld dat het volgend jaar, wanneer in Italië feesten zuilen plaats hebben ter herinnering aan de verovering van Rome, een rouwjaar zal wezen voor de kerk. Dit bericht wordt thans door een schrijven uit Rome aan de „Kofn. Volkszeitung" be vestigd. Daarin heet het n.l.„Evenals elk jaar had ook nu een groot aantal Katholie ken, Werklieden uit alle streken van Duitsch- iand het plan 'tegen Kerstmis de Alpen over te trekken om op Driekoningendag door den H. Vader in autientie te worden ontvangen. Op de aanvraag voor deze audiëntie heeft de inajordoriius echter geantwoord dat de Paus het jaar 1911 waarin groote feeste lijkheden ter herinnering aan den val van de wereldlijke macht van den Paus zullen plaats hebben, als een rouwjaar voor de kerk beschouwt. Om die reden zijn alle ontvangsten van groepen peferims in het volgend jaar afgezegij en zullen de par ticuliere audiënties tot de aller-noodzake- lijkste beperkt worden. Zoo zal de groote pelgrimstocht van Duit- sche ambachtslieden het volgend jaar niet plaats hebben, zegt de „Koln. Volksz." SPANJE. Geweldige stormen, gepaard met hagel slag, hebben Portugal en Spanje geteisterd. Alle rivieren zijn buiten haar oevers geire den. Overstroomingen worden gemeld uit Oporto-, Santarem en Viliafranca. De telegra fische gemeenschap i s gedurende twee da gen verbroken geweest De laatste berichten omtrent de overstroo mingen uit Servilla, Salamanca, Valencia, richt, aanzienlijker is dan men eerst gedacht Toledo en vele andere plaatsen, toonen, dat de schade i n de geteisterde streken aange- gericht, aanzienlijker js dan men eerst ge dacht had. Ook in het Zuiden van Frankrijk wordt weer van storm en watervloed bericht, waar door alle lage land onder water is gezet. BRAZILIË. Er is in Brazilië opnieuw muiterij! De Braziliaanschc gezant te Londen heeft een telegram van den minister van buiten- me zoo'n verwaand kantoorklerkje en grijpt het jraard bij den toom; het dier laat zich dat niet doen, steigert, slaat achteruit tegen een kast vol porselein „Wat een confusie!" (rent dan weer naar de middel ste étalage, werpt een geheele pyramid© serviezen tot gruis, terwijl het gegil nog heviger word en zich met het breken en rammelen van de scherven mengt, 't Dier wordt dol, breekt alles op zijn vvegl en baant zich een doortocht naar buiten, 't slim ste wat h et doen kon.'" ..„En nu is al 't gebrokene voor uw1 rekening?" „Dat spreekt, bovendien heb ik mijn wed denschap verloren, moest het gelach en de spotternijen van mijn kameraden hooren, maar dat is minder, de Champagne heeft er niet slechter om gesmaakt." „Verdiend loon," „Vanmorgen vroeg kreeg ik een visite van Doorneman; hij was zeer beleefd en presenteerde mij een rekening van 3000 gulden. Omdat hij mijnheer mijn oom za liger uit. Breukvliet kende, had hij noggeen rajrport van het gebeurde aan de politie gemaakt en zott het ook niet doen, als ik hem voor vanavond 1500 gulden bracht; deed ik het nietdan zou hij genoodzaakt zijn tot maatregelen, die hem zeer spe ten en zoo voort, en zoo voort," „Dan moet ik op slot van rekening voor uwe brooddronkenheid boeten?" „Zeker niet, brave, edele Mozer! Voor- ioopig slechts. Tot wien zoude ik mij wen den, zoo niet tot u, edelste der Utrechtsehe zak-\vaarnemers „En mij nog beleedigen!" „Een lettertje, heeft dat dan zoo'n macht op u v» „Ik blijf bij mijn woord, ge krijgt geen cent." „En dat zegt ge nu, nadat je mij een rouwmoedige bekentenis hebt laten doen van al mijne dwaasheden? O, gijja, welken naam zou u kunnen afschilderen in al uw list en geslepenheid?" „Zonder vasten waarborg kan ik uwe schuld niet vergrooten." „Een waarborg, maar welken waarborg verlangt gij?...,.... mijn woord?" „Daar stel ik geen vertrouwen in." „Arme Jules, hoe diep zijt gij gezonken, dat zelf een Mozer, de eerlijkste der eerlijken, geen vertrouwen meer in u stelt. Mijn vrijheid, mijn lichaam, ge kunt me la ten gijzelen als ik u niet betaal." „Dat gijzelen kost geld en ik laat er mij niet mee in." „En het geld van mijn zwager?" „O, ja als ik daarop rekenen kon." „Dat kunt gij, ik verzeker' het u." „Gij zijt het alweer, die het zegt." „Nu ja, is dat adn niet voldoende?" „Wel neen, evenmin als uw woord." „Moet hij het dan zeggen, moet hij dan hier in deze achterbuurt komen, om u te verzekeren,'dat ik geen leugenaar ben?" „Dat is niet noodig, ik heb veel liever landschc zaken te Rio de Janeiro ontvangen waaruit blijkt, dat een bataljon marinetroe pen, in 'n fort aan het muiten is geslagen. Der egeering heeft een oorlogschip gezon den, dat het fort beschoten heeft. En te Pa rijs is uit particuliere bron van Rio- de Janeiro vernomen, dat de bemanningen van de meeste schepen opnieuw aan het muiten zijn geslagen. Een nader bericht meldt: Een bataljon marinetroepen, dat in eene kazerne is on dergebracht op het eiland las Cobras, in de baai op geringen afstand van de stad, is aan het muiten geslagen. Zij Werden ge steund door de iorpedoverniekr „Rio Gran de do Sul". Na een hevig geschutvuur, dat om 5 iijujr 's morgens door de oorlogssche pen werd gericht op las Cobras, hebben de muiters aangeboden, zich over te geven. Het vuren begon echter weer om 11 uur. Het aantal slachtoffers op 't eiland is zeer groot, zegt de regeering. Barbaarschheden. Wij lezen in het Huisgezin. In geen jaren zijn hier zooveel vinken en andere vogels op hun tirek naar 't Zuiden gevangen als dezen herfst. Overal in 't veld ziet men de hutjes der vinkenslagen staan, die dood en verderf brengen onder deze nuttige diertjes, welke door het rusteloos verslinden van schadelijke insecten beter lot verdiend hadden. Wanneer komt de wet, die dezen moord op groote schaal ver biedt? Tiend wet. Hei afdeelirigsverslag van een aanvullingsbegrooting voor het 'fonds gaf aanleiding tot den wensch tot bespoedi gjng van de uitvoering der Tiendwet 1907, omdat de tiendheffer met ingang van het tijdstip van de afschaffing der tienden slechts 3.5 pet. rente van het kapitaal, hun ais schadevergoeding toegekend, genieten, ter wijl deze vergoeding zelve het twintigvoud van de jaarlijksche zuivere tiendopbrengst bedraagt en derhalve naar een maatstaf van 5 pCt. wordt berekend. Benoemingen en de Pers. Wij le zen in het „Huisgezin" hei volgende stukje, dat wet waard is in wijden kringen ie wor den bekend gemaakt: „Wij hebben ons reeds afgevraagd: kan er niet nog meer gepropageerd worden voor de katholieke pers? Men vertrouwe op onze eerlijkheid, als wij de verzekering geven, dat wij deze vraag siellen om een hooger beginsel, maar ook om de directe stoffelijke belangen der katholieken. Hoe dikwijls toch hoort men en heeft men gehoord het klaag lied: de katholieken worden achtergesteld bij benoemingen. Doch met klagen alleen wordt de toestand njet verbeterd. Ook is het niet voldoende slaande bewijzen te leveren door statistieken waaruit de achterstelling een verklariing op schrift, met zijn handtee- kening er onder." „Zijn handteekening?" „Ja, of zijn stempel, ik wil zeer toe gevend zijn, als ik maar iets heb wat mij bij de rechtbank verantwoordt." Jules dacht na, de oogien van den listigen woekeraar lieten meer raden dan zijne woor den zeiden. Hij moest het geld hebben; alleen als het dezen avond in het bezit van den win kelier was, kon deze bescheidenheid he iwen zoo niet, dan zou het Walhorst ter ocre komen, en alle kans op diens tussehen- komst om 'zijn schulden te betalen, was verloren. „Maar hoe kom ik aan de handteeke ning?" „O, niets eenvoudiger. Hebt gij geen ouden brief?" Snel als de gedachte haaide Jules een por tefeuille voor den dag en zocht den lant- sten brief van Max. „Laat eens zienWat een eenvoudige handteekening! Een paar letters, en van 'die paar strepen hangt uw geluk en uw veiligheid af!" Jules' keel scheen als dichtgeschroefd: de lichtzinnige, onbesuisde knaap voelde zich als door een onzichtbare hand vastgegrepen, die hem tegenhield van een gapenden af grond. Hij duizelde en viel op een stoel neder, (Wordt vervolgd),

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1910 | | pagina 1