ter,
E. Eath. Nieuws- en Advertentieblad
voor Rfoord-HollancL
;tten.
EL,
Woensdag- 14 December 1910.
4do Jaargang-
JEM.
IHIient 1-3.
ihakken en Reparal
urns
irmg
SCHAGEN)
Ii Heereit'
«Bug»*
spots
FEUILLETON.
en tabak ui)
ïrij van Firffli
)N? te Jour'
luliaan en Juliane,
;0. 99
JOUWEN.
T
Kerk, Alkmaa
R G Co.,
Verschijnt Woensdag en Saterdag.
IMISAISONï
ERKERS.
e keuze ia
aste prijzen,
jkman.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
agon.
d Medaillons. Godslamp]»
votieboekje8,,Rozenkran8e]
te prijzen.
ïkte Pelterijen, zoowj
Motzui vering, I
icht, kunasa den Tolgsndjj
mot en ander bederf.
begeerd.
ONS
BLAD.
ABONNEMENTSPRIJS j
ot. per 3 maanden franeo huis90 ot, met geïllustreerd
gdagsblad. Te betalen in het begin van ieder kvartaal.
londerlgke nummers van de courant3 cent.
het Zondagsblad5 cent.
Uitgav* rail d* Naaml. Vennootschap „Ona Blad".
BURSAU Eroedstraat 12, tegenover de B. E. Kerk, te Alkmaar-
Telefoon No. 433.
ADVERTENTIËNt
Van 15 regels 30 eeat.
Elke regel meerI
Beelames per regel i 1 i f t 15
Kleine advertenties Tan 130 woorden, b{j vooruitbet. 23
;e Alkmaar
Langestraat.
1. VRASDONK, Dorps»]
aan Zee, G. FOOR-
i, E. VAN BENTHEM-
LÜTE.
DE GROOT.
P. WINK.
NOS GRQGTSB RAADSEL.
t wok in den Haag niet Weinig de aan-
cht van postzegelverzamelaars, dat bij een
Jstzegtlhandelaar een vel van 50 postze-
van f 10 lag uitgestald, nog voorzien
li den rand gompapier en afgestempeld
JRoozer.daal, October 1010 en daarnaast
Ir een blok van zulke zegels eveneens
I Roosendaal afgestempeld.
volgende verklaring van dit raadsel
jMige geval nam de Alkmaarsche Cou-
it van Zaterdagavond j.l. uit het Haagsche
t! de Nieuwe Ct. over:
geloovig r. Katholiek - aldus de
ICt. had het Rijk voor f 500 benadeeld,
fcr oir.tluiking s uccessiebelasting, een te
aangifte vermogensbelasting, of iets
it dien aard. Hij gevoelde zich daarover
echt bezwaard en biechtte het kwaad
kt hij had 'gepleegd aan den pastoor. Gaar-
wiltlc hij het goedmaken, maar hoe
lest hij dat aanleggen zonder zich te
(npromitteeren tegenover de ambtenaren
ideti fiscus?
[Heer Pastoor een man met zeer ge
pooide hersens wist raad! Hij gelaste
biechteling voor het bedrag dat hij
Schatkist had tekort gedaan postzegels van
te koopen. Verder om die postzegels
■laten afstempelen, ze dan aan een postze-
Thandelaar tc verkoopen en de opbrengst
been of ander kerkelijk doeleinde af te
jan. Op die wijze kreeg het Rijk wat des
fc is, werd 's mans geweten ontlast en...
loot er ook nog een voordeeltje voor de
pk over,
[Vooreerst dat „Heer Pastoor" kennis né-
ie van deze verduistering aan den plicht
hinnerd zal h ebben het Rijk de geleden
jade te herstellen, dat begrijpen we best.
i dat Heer Pastoor" gelast zou hebben
wel gelast zou hebbende re-
jotie op die wijze te doen, dat nu
er bij ons. niet in.
Jegeeft men zich op het terrein der gis
ten, dan kan men veel gemakkelijker
Innemen, dat de pleger yan de verduiste-
g zelf die manier uitvond «n herstel te ge-
van gepleegd onrecht.
|„Heer Pastoor" behoeft daar niet bij te
Ste komen.
[„Heer Pastoor" wordt door de liberale
•den al in zooveel dingen betrokken, dat
j;de belangstelling nl moe is.
Maar eenmaal de verklaring van de N.
aannemende, staan wij voor nog grooter
jdsel dan het feit opgeeft, dat deze zegels
jkoop lagen. Hoe weet de Nieuwe Ct.
I' deze verklaring het raadselachtige in
f' geval oplost?
I„Hcer Pastoer" mag en zal zoo' iets niet
TNd maken, laat staan aan de groote klok
Ren.
de delinquent, die de schatkist tekort
die er voor vreesde „zich te com-
Svitteeren voor de ambtenaren van-den
fiscus" zal het evenmin bekend hebben ge
maakt, beducht als hij er voor wezen moest,
zelfs na de restitutie aan het Rijk, onder-
de termen van de strafwet te vallen.
Maar hoe weten ze het dan?
Of m'ogen de woorden„op die wijze
schoot er nog een voordeeltje voor
de Kerk over" ons doen veronderstellen dat
deze verklaring met „Heer Pastoor" er bij
voor het Haagsche Orgaan het meest wel
kom was?
eene novelle
DOOR MATHILDE.
I
fcfe mijne is er een van buitengewoon
*1; hij heeft de erfenis van mijn oom en
i bijna geheel ontvangen, omdat hun
"ge zoon er afstand van gedaan had,-
nt ik had reeds meer opgemaakt, gelief-
te zeggen, dan het aandeel mijner
Iter bedroeg."
j)Een lieve- zwager, inderdaad!"
N'i is vreemd gebleven aan die be
dingen, daarvan ben ik overtuigd, daar-
koester ik, zooal geen vriendschap, dan
r °°k geen wrok tegen dien zwager en
Pit zooveel mogelijk goede vrienden met
te zijn."
«En zou dje zwager genegen zijn uwe
Nd bij mij te betalen?"
«Als ik gepromoVeerd ben stellig."
'Nu dan is 't een puikje van een zwa-
jiA'V.strekt niet, hij acht zich verplicht de
lichtvaardigheid, -door zijn oom aan mij
fpteegd, weer goed te maken."
[«Zoo, zoo', hm! hm!"
„Welnu dan, Mozer?"
U», zie je, ik moet nog wat nadenken."
iiGoed en wei, maar niet te lang:, als het
EK NU Dl OPLOSSING.
Wij hadden bovenstaand stukje geschre
ven, toen zoo waar „de Maasbode" de op
lossing kwant brengen, die „Hear Pastoor",
buiten de geheele zaak sluit.
Duchtig drijft het Rotterdamsch orgaan
den spot met de verklaring van de Nieu
we Crt. dje nog Wel door de heele link-
sche pers circuleerde.
't Was ook verrukkelijk mooi! De room-
sche biecht, een geldelijk zoet winstje voor
„de Kerk" en een „Heer Pastoor", ats ge
lukkige uitzondering, waar je niet eiken jdag
over struikelt, „met geschoolde hersens"
Een zeldzaam koopje.
Hoever de Nieuwe Ct. den bal echter
missloeg, blijkt nu wel uit de volgende toe
lichting, die uitwjjst, hoe de zaak zit.
„De Maasbode" toch ontving het volgend
schrijven van een bekend financier.
Hooggeachte Redactie.
„Van een mijner kennissen kreeg, ik on
langs een bedrag van circa t'800, met ver
zoek om hetzelve op eene wijze ter mijner
keuze te restitueeren aan den Staat. Verder
ging de opdracht niet, evenmin als de uitleg
over de zaak, waarmede ik trouwens niets
had te maken.
Ik kocht postzegels van f 10, liet ze ver
nietigen op het postkantoor en gaf de op
brengst aan de armen.
Blijkbaar het blad met 50 stuks is van
mij heeft de Antvverpscbe koopman er
eenige in Den Haag geplaatst en is het van
a toit z gefantaseerd bericht in de „N. Crt."
overgenomen in de „N. R. C." onder het
hoofd „Een philatelistisch raadsel" daarvan
het gevolg.
Ik zeg van a tot z. gefantaseerd, omdat
noch pastoor noch biecht iets met de zaak
te maken hebben, daar ik 't geld ontving van
een zeer ontwikkeld cliënt, die mij geheel
vrij liet en buiten advies van derden han
delde.
Met de meeste hoogachting
(volgde handteeke ni ng)
Ge'en roomsche biecht, geen „Heer Pa
stoor" „met. geschoolde hersenen", die an
ders Wel eens voor „de Prins" mocht ge
kiekt worden, geen voordeeltje voor „de
Kerk", want de armen zijn „de Kerk" niet
er blijft niets over dan leen bok, geschoten op
het roomsche jachtterrein.
Geluk er mee!
je belieft."
„Och, mijnheer De Werve, denk nu niet:
„geld is maar geld." zooals de dichtersl
zeggen, „slijk van de aarde," maar om
de waarheid t e spreken, 't zou er raar op
diezelfde aarde uitzien, als er geen slijk
was, want dan had je ook nooit regen ge
zien, en zonder regenergo1
„Houd je philosophische beschouwingen
maar vooif je, vriend', en zeg: mc ronduit:
krijg ik de 1500 guldens, ja of neen?"
„Mijn beste mijnheer De Werve, bedenk
dat ik ook vrouw en kinderen heb."
„Dat is mijn zaak niet; ik moet en zal
vanavond dat gekt hebben, of anders word
ik ongelukkig."
„Wat is er dan gebeurd?"
„Och, nietseen jongensrockeioosheid."
„Dat zal wat wezen!"
„Hebt ge er nog niet van gehoord?"
„Neen, niets."
„Dan schijnt het gelukkig nog niet overal
bekend te zijn. Nu 't was een weddenschap
om een dozijn flesschen Champagne, dat
ik zonder ongelukken den grooten porselein
winkel van Doorncman te paard zou gaan
binnenrijden,,."
„Te paard?"
„Nu, ja, 't was niets; te paard dan inko
men en de toonbank omrijden. Gisteravond
zou het waagstuk plaats hebben. Ik reed
brutaal binnen en alles ging goed, ofschoon
de winkeldametjes aan het schreeuwen, de
juffrouw aan liet flauwvallen en de baa,s
aan het schelden Was, maar daar komt
WIE HSEFT DE GROOTSTE SCHULD?
Herhaaldelijk komt „De Tijd" ons nieuwe
statistieken voorleggen, waaruit zonneklaar
biijkt hoe zeer de katholieken door liberale
bestuurslichamen worden achtergesteld bij
het vergeven van ide beste en de meest
winstgevende betrekkingen.
En van alle zijden komt men „De Tijd"
uit onzen hoek met nieuwe bewijzen te
hulp, saamgegaard in eigen kring.
Zoodat het bewijs materiaal voor onbil
lijke achterstelling van de onzen zich met
eiken dag meer opstapelt. En het is vroeger
nog; veel erger gesteld geweest.
Toch wordt altijd weer ons het verwijt
naar het hoofd geworpen, dat wij het zijn,
die een scheiding in de natie teweegbrach
ten. Doch met de bedoelde statistieken in
de band mogen wij' nu wel eens vragen, wie
de scheiding tusschen kerkdijken en niet-
kevkelijken het scherpst doortrokken.
Laten de li beralen op dit stuk hun ge
weten eens onderzoeken en zich eens af
vragen, wie de grootste schuld heeft, ze
komen er in vier en twintig uur niet mee
klaar.
Maar ze zwijgen liefst over de geheele
linie in hunne pers.
Wat zouden ze ook tegen zoo welspre
kende cijfers kunnen inbrengen?
DÜITSCHLAND.
Groot Berlijn.
Nu alle cijfers van de Duusche volkstel
ling bekend zijn, blijkt de bevolking van
het zoogenaamde- Groot-Berlijn (d.i. Ber
lijn met de voorsteden) 3.690.000 te be
dragen, tegen 3.205.578 in 1905.
Mijnramp.
Een telegram uit Winnipeg meldt: Veertig
mijnwerkers werden in een mijn bedolven
door een ontploffing in de „Western Canada
Collieries" te Crowsnest Alberta. Omstreeks
middernacht waren er twintig ojjgehaaiid
zeven hunner waren reeds overleden, de
anderen hadden ernstige brandwonden, ge
kregen, eenigen zelfs levensgevaarlijke. Er
worden wanhopige pogingen in het werk
gesetld om de anderen nog te redden.
ENGELAND.
't Is wel duidelijk, in ENGELAND win
nen de li beralen niet zóó als ze gedacht
hadden: feitelijk verliezen ze zetels, al hou
den ze de meerderheid.
En blijkbaar hebben ze ook niet gedacht,
dat met dit „status quo'' de verkiezingen
zou eindigen
Althans er zijn teekenen, dat ze willen,
onderhandelen met dc Lords.
Minister Llovd George, heeft zich 'in de
zen zin al uitgelaten. Tijdens zijn rede te
Carnarvon vroeg een der kiezers of de
liberalen, nu na de verkiezingen in staat zou
den zijn, om het veto der lords radicaal af
te schaffen.
Uit zijn antwoord mag men besluiten,
dat in het ministerie een sterke neiging be-
staat Bever een eervollen vrede te sluiten,
dan den hardnekkigen kamp met de lords
voort te zetten,
De „Standard" wijdt een lange beschou
wing aan de antwoorden van minister Lloyü
George. Het blad vraagt aan het eind van
zijn artikel: „Is dit de vredespalm van de
liberalen?" Inderdaad is dit een groote stap
naar den vrede.
ITALIË.
Een rouwjaar voor de kerk.
Wij hebben reeds enkele malen het bericht
medegedeeld dat het volgend jaar, wanneer
in Italië feesten zuilen plaats hebben ter
herinnering aan de verovering van Rome,
een rouwjaar zal wezen voor de kerk. Dit
bericht wordt thans door een schrijven uit
Rome aan de „Kofn. Volkszeitung" be
vestigd. Daarin heet het n.l.„Evenals elk
jaar had ook nu een groot aantal Katholie
ken, Werklieden uit alle streken van Duitsch-
iand het plan 'tegen Kerstmis de Alpen
over te trekken om op Driekoningendag
door den H. Vader in autientie te worden
ontvangen.
Op de aanvraag voor deze audiëntie heeft
de inajordoriius echter geantwoord dat de
Paus het jaar 1911 waarin groote feeste
lijkheden ter herinnering aan den val van
de wereldlijke macht van den Paus zullen
plaats hebben, als een rouwjaar voor de
kerk beschouwt. Om die reden zijn alle
ontvangsten van groepen peferims in het
volgend jaar afgezegij en zullen de par
ticuliere audiënties tot de aller-noodzake-
lijkste beperkt worden.
Zoo zal de groote pelgrimstocht van Duit-
sche ambachtslieden het volgend jaar niet
plaats hebben, zegt de „Koln. Volksz."
SPANJE.
Geweldige stormen, gepaard met hagel
slag, hebben Portugal en Spanje geteisterd.
Alle rivieren zijn buiten haar oevers geire
den. Overstroomingen worden gemeld uit
Oporto-, Santarem en Viliafranca. De telegra
fische gemeenschap i s gedurende twee da
gen verbroken geweest
De laatste berichten omtrent de overstroo
mingen uit Servilla, Salamanca, Valencia,
richt, aanzienlijker is dan men eerst gedacht
Toledo en vele andere plaatsen, toonen, dat
de schade i n de geteisterde streken aange-
gericht, aanzienlijker js dan men eerst ge
dacht had.
Ook in het Zuiden van Frankrijk wordt
weer van storm en watervloed bericht, waar
door alle lage land onder water is gezet.
BRAZILIË.
Er is in Brazilië opnieuw muiterij!
De Braziliaanschc gezant te Londen heeft
een telegram van den minister van buiten-
me zoo'n verwaand kantoorklerkje en grijpt
het jraard bij den toom; het dier laat zich
dat niet doen, steigert, slaat achteruit tegen
een kast vol porselein
„Wat een confusie!"
(rent dan weer naar de middel
ste étalage, werpt een geheele pyramid©
serviezen tot gruis, terwijl het gegil nog
heviger word en zich met het breken en
rammelen van de scherven mengt, 't Dier
wordt dol, breekt alles op zijn vvegl en
baant zich een doortocht naar buiten, 't slim
ste wat h et doen kon.'"
..„En nu is al 't gebrokene voor uw1
rekening?"
„Dat spreekt, bovendien heb ik mijn wed
denschap verloren, moest het gelach en
de spotternijen van mijn kameraden hooren,
maar dat is minder, de Champagne heeft
er niet slechter om gesmaakt."
„Verdiend loon,"
„Vanmorgen vroeg kreeg ik een visite
van Doorneman; hij was zeer beleefd en
presenteerde mij een rekening van 3000
gulden. Omdat hij mijnheer mijn oom za
liger uit. Breukvliet kende, had hij noggeen
rajrport van het gebeurde aan de politie
gemaakt en zott het ook niet doen, als ik
hem voor vanavond 1500 gulden bracht;
deed ik het nietdan zou hij genoodzaakt
zijn tot maatregelen, die hem zeer spe
ten en zoo voort, en zoo voort,"
„Dan moet ik op slot van rekening voor
uwe brooddronkenheid boeten?"
„Zeker niet, brave, edele Mozer! Voor-
ioopig slechts. Tot wien zoude ik mij wen
den, zoo niet tot u, edelste der Utrechtsehe
zak-\vaarnemers
„En mij nog beleedigen!"
„Een lettertje, heeft dat dan zoo'n macht
op u
v»
„Ik blijf bij mijn woord, ge krijgt geen
cent."
„En dat zegt ge nu, nadat je mij een
rouwmoedige bekentenis hebt laten doen
van al mijne dwaasheden? O, gijja,
welken naam zou u kunnen afschilderen in
al uw list en geslepenheid?"
„Zonder vasten waarborg kan ik uwe
schuld niet vergrooten."
„Een waarborg, maar welken waarborg
verlangt gij?...,.... mijn woord?"
„Daar stel ik geen vertrouwen in."
„Arme Jules, hoe diep zijt gij gezonken,
dat zelf een Mozer, de eerlijkste der
eerlijken, geen vertrouwen meer in u stelt.
Mijn vrijheid, mijn lichaam, ge kunt me la
ten gijzelen als ik u niet betaal."
„Dat gijzelen kost geld en ik laat er mij
niet mee in."
„En het geld van mijn zwager?"
„O, ja als ik daarop rekenen kon."
„Dat kunt gij, ik verzeker' het u."
„Gij zijt het alweer, die het zegt."
„Nu ja, is dat adn niet voldoende?"
„Wel neen, evenmin als uw woord."
„Moet hij het dan zeggen, moet hij dan
hier in deze achterbuurt komen, om u te
verzekeren,'dat ik geen leugenaar ben?"
„Dat is niet noodig, ik heb veel liever
landschc zaken te Rio de Janeiro ontvangen
waaruit blijkt, dat een bataljon marinetroe
pen, in 'n fort aan het muiten is geslagen.
Der egeering heeft een oorlogschip gezon
den, dat het fort beschoten heeft. En te Pa
rijs is uit particuliere bron van Rio- de
Janeiro vernomen, dat de bemanningen van
de meeste schepen opnieuw aan het muiten
zijn geslagen.
Een nader bericht meldt: Een bataljon
marinetroepen, dat in eene kazerne is on
dergebracht op het eiland las Cobras, in de
baai op geringen afstand van de stad, is
aan het muiten geslagen. Zij Werden ge
steund door de iorpedoverniekr „Rio Gran
de do Sul". Na een hevig geschutvuur, dat
om 5 iijujr 's morgens door de oorlogssche
pen werd gericht op las Cobras, hebben de
muiters aangeboden, zich over te geven.
Het vuren begon echter weer om 11
uur. Het aantal slachtoffers op 't eiland is
zeer groot, zegt de regeering.
Barbaarschheden. Wij lezen in het
Huisgezin.
In geen jaren zijn hier zooveel vinken en
andere vogels op hun tirek naar 't Zuiden
gevangen als dezen herfst. Overal in 't veld
ziet men de hutjes der vinkenslagen staan,
die dood en verderf brengen onder deze
nuttige diertjes, welke door het rusteloos
verslinden van schadelijke insecten beter
lot verdiend hadden. Wanneer komt de wet,
die dezen moord op groote schaal ver
biedt?
Tiend wet. Hei afdeelirigsverslag van
een aanvullingsbegrooting voor het 'fonds
gaf aanleiding tot den wensch tot bespoedi
gjng van de uitvoering der Tiendwet 1907,
omdat de tiendheffer met ingang van het
tijdstip van de afschaffing der tienden slechts
3.5 pet. rente van het kapitaal, hun ais
schadevergoeding toegekend, genieten, ter
wijl deze vergoeding zelve het twintigvoud
van de jaarlijksche zuivere tiendopbrengst
bedraagt en derhalve naar een maatstaf van
5 pCt. wordt berekend.
Benoemingen en de Pers. Wij le
zen in het „Huisgezin" hei volgende stukje,
dat wet waard is in wijden kringen ie wor
den bekend gemaakt:
„Wij hebben ons reeds afgevraagd: kan
er niet nog meer gepropageerd worden voor
de katholieke pers? Men vertrouwe op onze
eerlijkheid, als wij de verzekering geven,
dat wij deze vraag siellen om een hooger
beginsel, maar ook om de directe stoffelijke
belangen der katholieken. Hoe dikwijls toch
hoort men en heeft men gehoord het klaag
lied: de katholieken worden achtergesteld
bij benoemingen. Doch met klagen alleen
wordt de toestand njet verbeterd. Ook is het
niet voldoende slaande bewijzen te leveren
door statistieken waaruit de achterstelling
een verklariing op schrift, met zijn handtee-
kening er onder."
„Zijn handteekening?"
„Ja, of zijn stempel, ik wil zeer toe
gevend zijn, als ik maar iets heb wat mij
bij de rechtbank verantwoordt."
Jules dacht na, de oogien van den listigen
woekeraar lieten meer raden dan zijne woor
den zeiden.
Hij moest het geld hebben; alleen als
het dezen avond in het bezit van den win
kelier was, kon deze bescheidenheid he
iwen zoo niet, dan zou het Walhorst ter
ocre komen, en alle kans op diens tussehen-
komst om 'zijn schulden te betalen, was
verloren.
„Maar hoe kom ik aan de handteeke
ning?"
„O, niets eenvoudiger. Hebt gij geen
ouden brief?"
Snel als de gedachte haaide Jules een por
tefeuille voor den dag en zocht den lant-
sten brief van Max.
„Laat eens zienWat een eenvoudige
handteekening! Een paar letters, en van
'die paar strepen hangt uw geluk en uw
veiligheid af!"
Jules' keel scheen als dichtgeschroefd: de
lichtzinnige, onbesuisde knaap voelde zich
als door een onzichtbare hand vastgegrepen,
die hem tegenhield van een gapenden af
grond.
Hij duizelde en viel op een stoel neder,
(Wordt vervolgd),