R. Kath. Nieuws- eis. Advertentieblad
voor Noord-Sollani.
r
No. 32.
Zaterdag 22 April 1911.
Jaargang
FEUILLETON^
Juliaan en Juliane,
Verschijnt Woensdag en Saterdag,
Bit nummer bestaat uit 8 bladz
Algemeene Vergadering
Van eene Tentoonstelling
te Alkmaar.
BINNENLAND.
ONS
BLAD.
80 ct. per
Zondagsblad. ïe
ABONNEMENTSPRIJS
3 maanden franco huis90 et. met geïllustreerd
betalen in bet begin van ieder kwartaal.
Afzonderlijke nummers Tan de courant
Tan het Zondagsblad
3 cent.
5 cent.
Uitgave van de Naaml. Vennootschap „One Blad".
BÏÏSEA7Breedstraat 12, tegenover de. E. E. Eerk, te Alkmaar.
Telefoon No. 433.
ADYSRTENYIÉN
Ysa 15 regels 80
Elke rsge! meer
Reclames per regeli i 15
Kleine advertenties van 1 30 woorden, bij voor uit bet. 25
eext
van aandeelhouders der JV. T. „Ons Blad"
op Vrijdag 28 April a.s. des avonds ten
8 ure in het lokaal van den lieer Proot,
Langestraat.
AGENDA:
Balans en Winst- en Verliesrekening over
liet jaar 1910.
Verkiezing van een bestnnrslidde lieer
Mr. H. P. M. Kraakman treedt volgens
rooster af.
Verkiezing van een commissarisde Zeer-
eerw. lieer Th. F. EbbtnkhuVJsen treedt vol
gens rooster af.
De aftredenden zijn herkiesbaar.
Volgens art. 5 al. 2 der Statuten verkoop
der aandeelen 1, 2, 3, 4 en 5, behoor end e
tot de nalatenschap van wijlen den Zeer-
eerw. Heer H. A. Horning.
Het Bestnur:
Mr. H. P. M. KRAAKMAN.
H. KENTER.
J. F. QüAX.
N.ll. De Balans en de Winst- en Verlies
rekening met het verslag daarover van
heeren Commissarissen liggen op het kan
toor der Vennootschap ter inzage.
Geen wapperend dundoek voor aan den
gevel, noch openstaande deuren, welke een
blik idoen slaan in een met groen en bloe
men versierde Vestibule lokten uit tot een
bezoek ,'aan die tentoonstelling, waarvan wij
gaan verhalen. Reclame-platen hadden er
geen gewag van gemaakt en „de Konin
gin Ider lAaüde" Ji'ald er niets van gezegd,
maar blij-lachende kinderkopjes en glim
lachende ouders met paasch-blije gezichten;
die ingingen |i|et mooie Heerenhuis op de
Oudegracht, \vaar de bescheiden Zusters van
O. L. V., Iwojnen, hadden mij doen be
grijpen, dat |daar iw|at gewichtigs aan de
hand moest zijn en binnengaande, vernam
ik, Mat er vandaag tentoonstelling was van
handwerken, gemaakt door de kinderen van
de Armenschool.
Het is een uitnemende en van paedago-
gische wijsheid getuigende gedachte geweest
Idat de ;E'. (Zusters, die in den regel
haar (nuttigen arbeid' zoo bescheiden verrich
ten, sinds verleden jaar begonnen zijn,,
door het houden dezer tentoonstelling van
handwerken, hu eens het lidht niet onder de
korenmaat te plaatsen, begrijpende dat het
aanwakkeren van een gepaste eerzucht, de
kind eren tot meerdere vlijt aanspoort, en
34)
eene novelle
DOOR MATHILDE,
Zijne lokken waren gedund, zijn gestalte
scheen gebogen; levensmoeheid' lag op zijn
gelaat. Verdriet over vrouw eni kind was
er de oorzaak van, zeilde m|en, doch een
Enkele iwas er, wiens oog in het verborgen
riet, Idiie wist, idat slechts wroeging, schaatn'-
te over zijn onwaardig gedrag, over Ue leu-
gten, die zijn J'evén bleheersdhte, hem zoo
Ertoeg tot een grijsaard had gemaakt.
1 johan nam dien doek weg en snelde naar
rijn vader.
„Papa, ik zie!" jubelde bij.
„Zien! Gij Idroomt."
„Neen, ik zie u, en ikj heb Amat ge-
Jfz,e" en de hoornen en de vogels; even,
fchiaar heb ikl dat alles gezien, maar het
Pier"C "C Za^' w'as m'jn go^de dok-
Alet een zekere schuwheid nam De Wer
ve ajn kind op en staarde hem een poos
ini t c heldere blauwe oogen, jdie hem vroo-
Pl' aanstaarden, maair toch met een ze-
geurige uitdrukking, dezelfde, die in.
I J°kans voorkomen lag.
r>o\°°a 'nU rie?" vroeg hij
c Gatier wendde het hoofd om
a s c het kind weer op de canapé.
tiat het goed is in het algemeen belang,
om ide puders te laten zien, welke vor
deringen de kinderen maken.
Ik ging idan met de blijde kinderen en dö
frotsch op hun kroost zijnde ouders het
zaaltje binnen, jwjaar dé fraaie handwer
ken, naar gelang jdjer klassen, waren ge-
exposeerd en waar wij de ontwikkeling
idler kleinen in |de vrouwelijke kunst bij
uitnemendheid konden volgen, vanik
zou haast zeggen, van zwarte kous- tot
Zondagsche jurk.
De methode, die gevojgd wordt bij het
handwerk-onderricht, is eenvoudig uitne
mend.
Het aangename met het nuttige vereeni-
gfen is idle opziet, „mijn leeren is spe
len" wordt hier in praktijk gébracht.!
Reeds op Ide bewaarschool vangt men aan
met (die breilles; vroeger weet ik wel, leerde
mien Idle pianupilaties door ze met de vol
gende ipoezie vergezeld te doen gaan„hoed,
je opzetten, doekje omslaan, dienaresse ma
ken, naar huis toegaan" maar of het te
genwoordig met of Zonder poezie gaat, weet
ik niet; het feit is, dat dé kousjes mi
reeds door leerlingen in de eerste klas ge-
bjreid, om jde gelijkheid van steek en de
nette afwerking, op die tentoonstelling ve
ler bewondering 'wekte. In Ideze klas lee
ren dé kleinen ook de eerste beginselen
v;am het haken en merken en nu woipdt
id'e ijver iom| (dit gojed te leeren aldus ge-
pjrikkeldl, dat dé klinderen als het blrei of
merk-werk vlug, maar ook netjes is afge-,
werkt, verlof krijgen, om wat moois te ma
ken, bijvt een pasje van een boezelaar, of
iets voor id'e garderobe van de pop, zoo
als een Jpoppenrokje of een boezelaartje.
De breilessen .worden in alle klassen
voortgezet; in Id'e 2e klas begint het mer
ken op bfgetileekl, ins tie 3de klas op on|-
afgedeeld gaas cn alweder mogen de kin-
tieren, die hun taak goéd vervuld heb
ben, voor eigen liefhebberij werken en de
wollen en katoenen onderrokjes, de muts
jes, dasjes ,en kjeedjes, die op de ten
toonstelling te zien waren, getuigen, met
hoeveel ijver, er van dat verlof gebruik
wordt gemaakt; ook daarvan Was mooi werk
te zien. In, (dé 4e klas wo£dt de naailap
afgewerkt, waaraan men in !dte 3e klas be
gonnen is en begint men met het mazen;
in ti'ie kla;s maken de leerlingen reeds een
boezelaar en in 'de leergang wordt prettige
afwisseling gebracht, door haak- merk- en
doorstop werk.
De naailes wojrdt in de Se en 6e klas
vervolgd én leeren ide kindéren bet prak-
tischei 'nbireien van stukjes en hieltjes.
In ide 5e klas wcftit bet verstellen van
bbntgoed' geleerd en de 'toekomstige opvolg
sters van „Aaltje de zuinige keukenmeid"
zullen geen slecht figuur Slaan, als zij met
een versteld bont boezelaar loopen, mits
versteld', zooals zij dat bij de Zusters ge-
I ■IIXfUB—gg—B—IIIMIW l|
„Wie'beeft dat gedaan?" vroeg hij heesch
en bijna streng.
„Dokter Rutscher, Papa; is u niet blij?"
Téeder was De Werve nooit met zijn
zoon, integendeel; hij behandelde hem
steeds met een koel medelijden, maar zooals
heden kvas hij nooit tegen den kleinen Jo
han geweest.
,,Ik dacht |dat het u verrassen zou", en
de kleine oogjes, die zoo pas 'het licht ge
noten, vulden zich met tranen.
Weer ving Jules 'dien blik op, waarin nu
eerst uitdrukking lag en als zoo even keer
de hij zich sidderend van tootm of smart
om.
„O wie heeft dien blik weer bezield, dien
blik vol Verwijt, vol smart, doe spoedig weer
Idien doek ,voor uw (hoofd, Jo|han', ik wil
het niet zien."
En Johan legde troosteloos zijn hoofdje
neer; hij filati zich zooveel genot van dit
oogenblik voorgesteld', en nu; wlas de te
leurstelling zoo bitter groot.
Met onregelmatige stappen ging de va
der bet vertrek op en neer. i,
„Dwaze, die ik bien! Ik zou, mij ver
raden; maar Idie blik, neen, ik lean niet lan
ger leven friet tiien blik opf mij geves
tigd-; tot nu tob wlas het een troost ten.
minste fdaft het kind mij niet zag, maar nu,
zal hij mie aanstaren, de wroeging lezen
op mijn gelaat. Wie mij dat verdriet mag
hebben bereid?"
Juist trad mevrouw Sa&rveWt binnen.
„Weet ge (het lal!?" vroeg zij geheim-
Zinnig. „Ik hadi het u oif Hlenry willen
Ieerd hebben. In deze klasse woktit, zoo-
Wel als in de zesde, waarin de kinderen,
Wit goed' leeren verstellen, een hemd en
een broek gemaakt.
Als (6dle kinderen deze klasse hebben afge
maakt, zijn rij voor de praktijk', wat ver
stelwerk betreft, gereed).
Papieren modellen van eenvoudig onder
goed, leerden ons, hoe jde kinderen in
die klasse reeds leeren knippen.
'Aan tien cursus ider lagere .schbo-l, sluit
aan (die cursus tier naaischool, en ide ouders
kunnen wij niet genoeg aanraden, om de
kindieren idie cursus te laten volgen; zijn
zij déze doorgekropen, dan kunnen de kin-
tieren gerust optreden, als flinke tiegelij-
keh uishowdsters en hébben zooveel geleerd,,
tilat (zij, waar ;het noodig is, in eigen onder
houd kunnen voorzien, door het maken
van costuums en ondergoed..
"Wat mede van (uitnemende en niet ge
noeg te waardeeren paedagogische wijsheid
getuigt, is dat de oulders der kinderen!
zelf zoovee] mogelijk voor de grondstoffen
zorgen Van hetgeen de kinderen maken. Het
voorkomt het leeren jsiteunen op anderen,
met gepaste trotsch kunnen zij de kinderen
er op wijzien, idiat Vlader en Moeder voor
hen zorgden: de kinderen leeren er Vader
en Moeder dankbaar voor zijln en ook
het zoo nuttige „self-help". Daar, waar:
echter de middelen ontbreken, zorgen de
E.E. Zusters voor het materiaal, en al wat
daarvan gemaakt wondt, krijgen de kinde
ren als kerstbedeeling.
De aanschaffing echter van dit materiaal
kost veel, en daarom mag dé verslaggever
wel een beroep doen op Hf. H. Winke
liers, om restantjes, lappjen, Wat dan ook,
aan) Me E.E. Zusters te geven. Gelooft
mij, Mijpe (heeren, ge idoet er zulk een
goed werk mede, een dubbel goed werk;
Ge steunt het bizond'er onderwijs en geeft
een keer gewaardeerde aalmoesvergeet het
piet „wat Gijl den Arme geeft, is God
den Heer geleend."
Dames! hebt ge een oud blousje, eeni
oudé japon, 'oude rok, lapjes, restantjes,
lint van 'een hoed', die ge niet meer draagt!
brengt het naar ide Oudegracht no. 204.
Gteneert u niet. De nonnetjes leeren dé
kinderen Iwerken met kleinigheden. Van on
beduidende lapjes zijde wordt b.v. een das
gemaakt, of een 'ornamentje op een ja
pon, van alles komt wat; he|t is een ge
heim, 'en u (moet het dus niet oververtellen,
maar ik |heb een japon gezien, va:n stof,
kvaarvan eens |dle dichter zong: „O schit
terende kleuren vlan Nederlanri's vlag, wat
wappert gij fier langs dén vlo-ed."
Met liefde (heb ik geschreven over het
mooie werk, Idialc door rie E.E'. Zusters
wondt verricht.
Kon -men misschien vroeger zeggen, dat
jhet onderwijs Ider E.E. Zusters niet het
beste was hetgeen natuurlijk altijd over
schrijven, maar hij wildé u ven-assen;"
„Een mooie verrassing; ti'ie kwakzalver
heeft zijn gezondheid verwoest door die
operatie. Liever een blind kind, voor wiens
leven, ik niet vlrees, (dén e«n arm, zie
kelijk schepsel, Idiat een weinig zien kan."
Even verrast en teleurgesteld als de klei
ne Johan zag mevrouw dien zonderlingen
man aan.
,,'t Is toch zoo- goed gelukt!" mompelde
rij.
„Waar jwoont die Duitsche wonderdokter"
„In het Hotel Buitenzorg."
„En hoeveel Imolet |hij voor die moor-
denaarskuur hebben?"
„Niets". i
„Kom, dat zal wel een slimme streek
rijn. Ik Idaclyt dat u te verstandig was,
mevrouw, om u door zoo'n kwakzalver te
laten beetnemen."
„Maar mijnheer De Werve, rekent u hel)
|dhn voor niets, (dat uw kind zijn gezicht
heeft terugbekomen?"
„En zijn leven geknakt is; een mooie
dienst inderdaad.
Mevrouw schudde hét hoofd.
Neen, zoo iets was haar nimmer over
komen. Zoo'n verregaande ondankbaarheid;
tnpar 't Was haar eigen schuld; zij had
zich piet met dïe zaak moeten inlaten. Wie
weet welke onaangenaamheden haar nog
wachtten
Zoo kort (mogelijk1 vertelde zij hoe de
zaak 'zich jha'd toegedragen en hoe de kleine
Johan eigenlijk die oorzaak van alles was.
De .Werve luisterde nauwelijks naar het
idreven was want, helaas, een profeet is
nu eenmaal niet bij zijn volk geëerd er;
is leen streven onder het tegenwoordig re-
gime, om het onderwijs op de Zusterschool
j eerste klas te doen zijn, een; olnderwijs
(dJat zich (met het beste kan meten, en daar:
om zoo buitengewoon laan te bevelen is
omdat met de vermeerdering der nuttigei
aandsche wetenschap, den kinderen tevens
zoo'n echte godsdienstige kennis wordt ge
schonken.
Moge dit verslag iets bijdragen, om dien
God gewijden arbeid, steeds meer waairdee-
ring te idoen verkrijgen en moge God zelve
Id'ien arbeid Zijn rijke zegen schenken.
BEZOEKER.
gesteld, dat tie (concurrentie voor haar in
Nederland moeilijk zou wonden, eene zeep
fabriek hier te lande aangekocht, waar ver
moedelijk honderden handen werk zullen
vinden.
De trust is de Solvent-Zeepmaatschap-
pij, Idie in Amerika de Suniight-zeep reeds
grootdeels van de markt heeft gedrongen,
en zich ook needs in .Europa heeft ge-
vestigd; «net hoofdkantoor te Vilvoorden bij
j Brussel, |vain waaruit eerlang, ten koste van
tonnen gouds, eene reusachtige reclame (ook
met behulp van vliegmachines) over Neder
land en (België zal worden gemaakt.
De aangekochte zeepfabriek is diie vajn
Idie firma' (Alberts en Cof. te Zutfen."
Troelstra heeft opi het Congres onder
applaus van l'»i aanbidders, gezegd, op
tien |dag dat H. M). tie Koningin tie Staten-
Generaal zal openen in September
te 's üravenhage een tegenbetooging voor
„algemeen kiesrecht" te zullen organisee-
ren, een optocht die natuurlijk bedoelt een
manifestatie te zijn tegen Hare Majesteit,
en dreigend |voegjdé hij er bijj, dat de
„bourgeois" deze betooging niet mogen be
moeilijken of.... er zullen revolutionaire da
den gebeuren
Opruiming 'dus in den letterlijken zin des
woords.
Uit idle verschillende verslagen blijkt dat
overduidelijk
Tegenover dit dreigement zal ieder orde
lievend Nederlander pal staan. Wij kunnen
het geschetter en gekef der socialistische
l'eiders en krantjes en blaadjes verdragen:
mleu raakt jet aan gewoon. Doch tegen
over jdjreigement met oproer en lawaai, nog
wel tegen jhet gezag en o|hze jKoiningin
'en tilat o'nider voorwendsel van een be
tooging voor „algemeen kiesrecht" stelt
de overgroote meerderheid van ons Ne-
derlandsche volk het woorddat dulden wij
niet!
Laat Troelstra in bruten overmoed' dreigen
tiat er „vijfduizend robden naar het Bin
nenhof" zullen trekken, wij zullen met
tienduizend staan om wet en orde en gezag
en onze Koningin te verdedigen.
Dat mogen Ide rooiden zich voor gezegdj
houden! (N. Hrl. Crt.)
D2 MIS7WB TABIEFWBT.
Als een merkwaardig g taaltje van het ef
fect, Idla thet nieuwe Tarief-ontwerp heeft,
(reeds vóór jhet wet is, verneemt de Limb.
Koerier het volgende:
„Op Idle bloote aankondiging v.an de ta
riefsherziening in Nederland heeft een on
dernemende Amerikaansche zeeptrust, vree-
zendc dat jwellicfit de invoerrechten op
bewerkte zeep zoodanig zullen worden vast-
verhaal.
„Ik zal vanmiddag paar dien indringer
gaan", sprak hij, „en mijn schuld' aan hém
afdoen. Arme Johan, 't ,is zijn dood".
„Maar mijnheer, dat is, neem me niet
kwalijk, onzinnig gepraat; 't kind' is nog
wat zenuwachtig en koortsig, maar dat komt
vooral, omdat 'hij zoo teleurgesteld i9 door
uw wonderlijk gedrag. Een ander vader
zou God' jop zijne knieën danken, dat zijin
kind genezen was van een verschrikkelijke
kwaal; idiat hij kan zien en niet langer meer
gebrekkig is, maar u schijnt er boos over
te zijn. ,Zoo iets leest mlen zelfs niet ini
d'e boeken."
Nu (eerst merkte Jules, dat hij zich te veel
vergeten had en, hij bromde iets van:
„Kwakzalverij, het lichaam dooden ter
wille van 't gezicht en nreer dingen, waar
uit (mevrouw Saarveldt Ide vraag afleidde, die
zij zich zelve steldé:
„Zou jhij wel goedi 'bij 't hoofd zijn
Dien middag begiaf (hij zich met looidenl
scho enen naar het hotel, mlaar dé béd len
den 'zeiden, dat mijnheer de dokter in denl
plantentuin was en na een kort beraad' be
sloot Jules ook daarheen te gaan, minder
omdat (hij |dacht den geneesheer in dat dool
hof pan paden en bossdhen te zullen vin
den, dan 'wel omldat hij er behoefte aam
had, in de vrije natuur zijne gedachten
den vrijen loop te geven.
XXIII. i
Diep gebukt onder allerlei smartelijke her
inneringen ging Jules tien tuin in.
't .Was alles eenzaam en stil rondom;
EET WOSDÏ B4B1
Een zestienjarige loopjongen Karl Rohloff
te Berlijn, (wildé van zijne moeder, een
weduwe geld hebben, om paar de kermis te
gjaan en (naar de bioscoop te gaan kij
ken. Toen rij hem Idiat weigerde, schoot hij
een revolver pp haar af. De kogel drong)
in haar f echter wang en maakte een lee-
jijke wond, pie knaap is later op den
avond in hechtenis genomen»
1 si Ui it niet een treurig; teeken des tijds!
jfn de 20e eeuw, die toch „de eeuw
van hét kind" heet. I
Decursus in melkonderzoek ter
opleiding van controleurs voor
rundveefokvereenigingen en kaas
fabrieken, welke van October 1010 tot
Maart 1911 vanwege het Zuivelconsulent-
schap voor ld|e provincie Noord-Holland te
Hoofrn is gegeven, werd gevolgd door 23
leerlingen. Na afgelegd! examen kon aan 22
deelnemers het diploma van bekwaamheid
wordén uitgereikt, terwijl één moest wor
den afgewezen. De namen ider geslaagden
rijn: (in 'alphabetische volgorde.)
W. Bakker, Purmer-Edam; [Th. J. Ber
gers, Hoorn; G. Bouwman, Zwaag; J. D.
Donker, Zaandam; H. P. Fellinga, Schager-
farugJ. ter Hofstede, Wijdenes; C. Hop,
Warder; J. Hopman, Ainsterdam; Jb. Hui-
berts, Middelie; IC. Klaij Gbz. Berkhout;
EJ. Koster Dz., Berkhout; T. Laan, Beem-
ster; A. Laagwater, Schagerbrug; W|. Leeg
water, Wijde Warmer; G. Ligtenberg, Berk
hout; J. G. Potgiesser, Hensbiroek; J. Ruij-
tqr, Ooster-Blokker; H. Rijswijk, Wardér.;
F. Schoenmaker Kz., Beemster; M. Schoons
Kz|., C. Siewertsen Hoorn; K. Zilver, Bin-
newijzend,
In verband' met dezen cursus wondt mede
gedeeld, dat op| den volgenden, die in
October 1911 begint, niet meer dan 24 leer
lingen kunnen worden geplaatst. Er zal
slechts bet ruischen tier bamboes en het
bruisen Van een verdér afgelegen beek stoor
den (de algemeene stilte.
Nu én dan sprong een vogeltje van onder
rijn Voeten (weg en tjilpte op een tak ga-[
zeten van Vreugde, dat hij aan een groot
gevaar ontsnapt was.
Maar Jules klacht nocjb aan dé schoone
natuur, hoch aan Ide vogeltjes, noch laan iets
anders in rijn nabijheid.
Hij peinsde over het verlédene, dat hij
zoo gaarne vergeten; wilde, doch die blik
van Johan jdleed alles weer uit het graf dér
herinnering oprijzen.
Zoo verdiept was 'hij in zijne treurige
gedachten, dat 'hij niet eens een eenzamen
wamd'elaar opmerkte voordat deze vlak voor
zijn oogen stondi.
„Bitte," vroeg 'deze in zuiver Duitsch,
„ik bén hiér geloof ik verdwaald, is dit
dé (weg naar de groote laan?"
De forséhe gestalte van den spreker met
rijn Zwaren haard en blauwen bril, de krui-
Idendoos en hét lijvige boek), (dat hij in
(de (hand hield, lieten De Werve geen twij
fel meer of hij bevond zich in tegenwoor
digheid van tien dokter.
„Ja, ate U links afslaat, komft u er ze
ker", j
„Ik 'dank u" ep hij wilde verder gaan,
maar dé andere hield hem tegen.
„Mag ik u Vragen of u dokter Rutscher
is?"
„Ja," en |hij bleef staan en beide man«,
nen izagen elkander aan.
(Wordt vervolgd),
