IX. Kath. Nieuws- en Advertentieblad I r No. 55. Woensdag1 12 Juli 1911. ö4" Jaarg-ang- voor Noord-Holland. FEUILLETON. „Toetie Walfher." 1 tf I EEN ANTWOOBD. Y NA BEN STRIJD. BUITENLAND. i ONS BLAD. 80 ABONNEMENTSPRIJS et. per 3 maanden franco hnie90 et. met geïllustreerd Zondagsblad. Te betalen in het begin 7an ieder kwartaal. Afzonderlijke nummers ran de conrant 3 eent. Tan het Zondagsblad5 eent. Ultgsrs raa és Naaml. Vennootschap „Ons Slstd". BÜBMïï: Breedstfaat IS, tsgenoyg? de R. Z. Zerk, te Altasar. Telefoon No. 433. ADVERTENTlfiN: Van 15 regelsi i 80 eraL Elke regel meer i i 8 a Beslames per regel 18 Kleine advertenties ran 130 woorden, bij vooroitbet. 25 In ons nummer vaïi 28 Juni 1.1. hebben onze lezers kunnen kennisnemen va,n het- geen zekere L. in het weekblad! „De West- 1 Friesche Kerkbode" voor ide Vrijzinnig Her vormden in West-Friesland schreef naar aanleidling van het besluit der alg. verg. van Gezinsverpleging in die Classis Alk maar om ook aan R,. K. gelegenheid! te geven als contribuanten tot die vereen, toe te tre den. Na diit bericht van L. in extenso te heb ben afgedrukt eischten wij van hem bewijzen voor hetgeen hij daaraan toevoegde. L. beweerde namelijk, dat Jiem meer dere voorbeelden bekend waren, van in Roomsche Ziekeninrichtingen verpleegde pro testanten, die men tijdens hun verblijf daar in, tot die Kerk van Rome trachtte over te Walen of reeds overhaalde (Spat. van ons. Redl) In hiet nummer di.dL Vrijdag 1.1. van de West-Friesche Kerkbode geeft L. het vol gende antwoord'. In het R, Kath. N. en Adv. Blad voor N. Holl, „Ons Bladl", is overgenomen mijn verslag omtrent de algem. verg. van Ge zinsverpleging in de Classis Alkmaar, zooals dit voorkwam in no. 80 van de „W. Fr. Kerkbode", De naamlooze Redactie van dit blad blijkt vertoornd te zijn over hetgeen aan dit verslag door mij werd toegevoegd en e i s ch t bewijzen voor de bewering, daarin, döt n.l. „meerdere voorbeelden bekend zijn van in Roomsche Ziekeninrichtingen ver pleegde Protestanten, die men tijdens hun verblijf daarin, tot die Kerk van Rometradht- te over te halen, of reeds overhaalde." Nu Heb ik geen voorbeelden aangehaald'. Dat ging ook zeer bezwaarlijk. Dit zou geschied zijn, wanneer ik een bepaalde Roomsche Ziekeninrichting op het oog had gehad en eerst dan nog, indien ik van betrokken personen daartoe volmacht zou ontvangen hebben. Maar door mij is in 't algemeen ge sproken en, ter goeder trouw slechts ge waagd van wat mij in den loop der jaren ter oore is gekomen. Ik zal mij echter wel iwaöhten mijn Wand; te steken in een wes pennest. De naamlooze Redactie van „Ons Blad" (weet even goed als ik„nomina sunt od'iosa". Vele menschen zijn bang, wan neer Ihet er op aan komt, pal te staan voor wat tzij hebben gezegd en nog banger, wan neer (hunne (namen betrokken worden in een publieke zaak. Indien dit niet zoo ware en mijn zegslieden hunne beweringen ge stand zouden doen, zou ik er niets op tegen Hebben hier meer dan één treffend voorbeeld meer te schrijven. Misschien ga ik hiertoe ook nog over, zoo noodig na be komen volmacht van betrokkenen. Al vast kan ik de naamlooze Redactie 14) Over iciiat andere moet ik eerst ernstig na denken. Is dat nu betoel alles, kindje?" „Jal, papa', alles. Och, wat zijt u toch goedl en hartelijk. Wat ben ik blij, dat ik u weer alles kan toevertrouwen. Een tijdl lang was ik bang voor u en durfde 't niet te doen." „Foei. kindje, hoe kom je erbij. Waarom bhng? je moest toch weten, dat mijn vu rigste wensch is, je gelukkig te zien. Be loof me nu ernstig, met al je lief en leed bij me te komen, opdat ik je met alles kan helpen, raden en troosten. Vergeef je armen vaidler, dat zijn verlangen, je gevierd en in voorname kringen te zien, hem zoo lang blind maakte, en hij je daardoor deze smartelijke teleurstelling! berokkende." Onstuimig sloeg Toetie haar arm om zijn forschen nek en kuste hem hartelijk: „Ik beloof 't u, Paatje. Niets zal ik u meer verbergen, al mijn lief en feeidl zal ik u médledeelenZe was zoo dankbaar. Nu Paatje haar begreep en ze hem weer alles zeggen mocht, was ze niet eenzaam en ver laten meer. En o! ze mocht meer gaan lee- ren over Godl en over idien Man van smarten In haar hart welde een idrj nkgebed Op. „Daar komt mama, wéés nu verstandig en ?eg haar niets, Voorloopig moet dit alles van „Ons Blad" verzekeren, dat wijlen mijn machtelooze Broeder, indertijd uitstekend verpleegd in een R, K. Ziekeninrichting, meermalen door de (hem verplegende Zus ter werd' voorgehouden, de meerdere voor treffelijkheid van het !R. Kath. geloof, boven zijn vrijz. opvatting van den godsdienst van Jezus. Het wil mij voorkomen, dat elk gesprek over godsdienst, tenzij dit beslist door pa tiënten verlangd' wordt, in ziekeninrichtin gen hetzij van Protest, hetzij van R. K. zijde, moet vermeden worden. Ook onze Gezinsverpleging, dient zich van elke igodSd. inmenging, bij 't verplegen der kiranken, te onthouden en doet dat ook. In zooverre kan Rome 'dan ook volkomen ge rust idle haind aanvatten, die thans door de Gezinsverpleging nog verdler toegestoken is tot het verplegen van R. Kath. kranken. De naamlooze Redl Van „Ons Blad" heeft juist ingezien, dat ik met dit „handfei- ken" volstrekt niet ingenomen ben. Ook ben ik nu niet zoozeer ingegaan op den boven gestelden „eisch", als wel om ook aan anderen misschien gelegenheid te geven, in deze kwestie een woordje mee te spreken. Die zoutelooze opmerking dies hëeren L., daar waar hij meende aairdig te zijn door het woord naamlooze aan redactie te ver binden, is geheel overeenkomstig den in houd! van zijn antwoord. L. zegt „in 't algemeen" gesproken te hebbei) en verteld, wat 'hem in d'en loop der jaren ter oore is gekomen dusdat behbeft geen bewijs. Ook logical!! „Vele menschen zijn bang, wanneer het er op 'aan komt pal te staan voor wiat zij hebben gezegd" daar behoort L. ook toe, want ook hij is geen palstaander: als men het zich durft wagen een klad te werpen op de R. K. ziekenverpleging, dan moet men dat toch kunnen bewijzen! Maar toch, L. fneent wat gevonden te heb ben tot bewijs. Zou het waar zijn? En dan komt L. die het zoo juist tot het vervelende toe heeft gehad; over eene naam looze redactie aanzetten 'met een naam- loozen .jmijn machtelooze Broeder" ver pleegd in een naamlooze R. K. Ziekenin richting. Neen. geachte op een hoofdletter L. na naamlpoze heer L, daarmede heeft u niet bewezen, uwe bewering dlat er meerdere gevallen zijn, 'dat men in Roomsche Ziekenin richtingen verpleegde Protestanten, tijdens hun verblijf daarin, tot die Kerk van Rome trachtte over te halen of reeds overhaalde. 't Heeft er geen ziweem naar! Al zou het waar zijn wat wij ont kennen, waar gij het feit door uwe geheim zinnige uitdrukkingen voor onderzoek niet vatbaar maakt dat eene R. K. zuster dé voortreffelijkheid van het R. K. geloof te genover de vrijzinnige opvatting heeft ge- een geheimpje tusschen ons beidjes blijven", zeidie haar vader, ziende, dat zijn vrouw uit ''thuis kwam en naar hen toe trippelde Tot zijn verbazing was zij met deze on dragelijke hitte al gekleed om uit te gaan, in een blauw foulardlje met oranje zijde ge borduurd'. Haarwitte toque met wuivende struisveeren 'wedijverde in verblindend wit met haar sterk geblanket gelaat. Toch' wel een kranig wijfje! En wat zag ze "er nog goed! uit! Halast ougeloofelijk, dat 'zij de moeder van Toetie was. „Goeden morgen, mama", riep deze en liep haar tegemoet om haar een morg)en kus te geven. „Adoe, Toetie, niet doen!" antwoordde zij stekelig, haar met beidé handjes af werend. „Is dé bui gezakt? Leerde pape je, 'wat gehoorzamen is? Zet gauw je hoejll op, 'wij gaan boodschappen doen. 't Is te warm voor die paarden, we zullen de elëc- trische 'maar nemen." „Heel goed', mama", antwoordde Toetie, haastig naar binnen ijlend!, blij, dat zij de ainidlere vragen niet hoefde te beantwoorden, en haar vader dat nu wel gedurende haar afwezigheid doen zou. Op haar kamer ge- komep, keek zij uit het raam. Hoe zou ma ma 't opnemen? Ze zag haar vader met levendige gebaren met haar moeder spre ken. Deze knikte voortdurend met het hoofd Toetie 'moest lachen, ziende, hoe de witte veeren op haar toque, bij eiken knik, heen en iwear fladderden. Zich toen voor den spiegel plaatsendi, zette Toetie Vlug een steld, dan is daar geen sprake van „over halen" of „trachten over te halen" gelijk Halen" of „trachjen over te halen" tot de Kerk van Rome gelijk u beweerde. Of mag een zuster zich niet verdedigen meer tegen aanvallen op haren godsdienst? Als ons geloof wordt aangevallen zullen wij Kath. ons verdedigen, als on- je R. K. Ziekenverpleging (die L. zelf uit stekend noemt) wordt beklad, zuilen wij blijven eischen, 'deugdelijke bewijzen, geen losse beweringen. In losse praatjes wordt weieens .verteld1, wat niet steedfe bewezen kan worden, maar, als men het zwart op wit stelt, dhn dient men toch met bewijzen voor dien dlag te kunnen komen en niet, zooals L. doet aan het slot van zijn antwoord, nu 't er pp aan komt, den hulp van anderen te «gaan inroepen, voor wat hij zelf beweerde. Anders verbeurt men den naam van ern stig, althans van vrijzinnig man. De gemeenteraadisverkiezingen zijn afge- loopen, tenminste in eerste instantie. Het resultaat is geweest: de candidaten der Kath. Kiesvereen. zijn óf gekozen óf ver slagen of komen in herstemming. Wat nu? is de vraag. Ziehier het antwoord!: Zijn zij gekozen, dan niet op lau weren gerust maar blijven werken, watff weet hét wel: rust roest. Zijn zij verslagen, dlan den moed niet verloren, maar gewérkt,•opdW.de kies vereen. vóloruitga. Uit '3e gehouden stem ming hebt ge wis en zeker veel kunnen leeren, zijt gij wellicht op vele fouten, die uwe kiesvereen. of uwe partij aankleven, ge wezen. Die te verbeteren, moet in die toe komst uw streven zijn. Komen zij in herstemming, dan aan den arbeid! Alle eerlijke middelen aan gewend om dé candidaten der Kath. Kies vereen. te doen zegevieren. Huisbezoek in deze dagen, die ide herstemming voorafgaan, is een uitstekend propagandamiddel. Neem ■daarin een voorbeeld1 aan ouze tegenstan ders, de S.-D.-A..P.-ers. Een iedler beseffe, dat in de gemeentera den de beginselen meer en meer op den voorgrond treden, dat de strijd is gewor den een strijd om het beginsel. Wij moeten vooruit, er moet gewerkt wondien, ook van andere zijde zal men in deze dagen niet stil zitten. En dan, is de dag der herstem ming eenmaal daar, uw stem uitgebracht op de candidaten uwer Kath. Kiesvereen. PORTUGAL. In Portugal wordt de politieke toestand steeds meer kritiek. De regeering is blijkbaar niet langer in staat de waarheid te verheimc- eigenaardiig gebogen, reusachtige» hoed op van vuurrood stroo, met een overvloed van zeer natuir^ijk nagemaakte kersen, die een allerliefst relief gaf aan 'haar dof linnen japon. Toen zij zich in Uien tuin weer bij haar oudiers vo-egde, zag haar moe der ter opgewekter en vriendelijker uit, maar vroeg noch zei meer iets over hét aan staande feest. Met een bewondlerenden blik monsterde zij haar dochtertje van top tot teen. „JÜ moest meer rood' dragen, Toe tie, staat jou zoo goedi." j,Maak ons prinsesje niet ijdlel", lachte de heer Walther. „Gauw, Lientje", ging hij voort, „daar komt de tram, als je vlug loopt, pak je ze nog aan de halte." Lachend keek hij haar na. „Waarachtig net twee zusjes!" dacht hij hardop. Hoe bevallig was toch zijn Toetie, en hoe aardig deed die roode hoed met afhangende kersen op het goudblonde haar. Haar veerkrachtige tredl deed hem aan iden sierlijken gang der Ja- v;aansche vrouwen denken. Met kleine pasjes trippelde zijn vrouwtje haar kluchtig:ach terna, haar best doend om Toetie bij te houden. Ziezoo! Ze pakte ze nog. Harte lijk wuifde zijn prinsesje van 't achter balkonnu waren zij weg. BehagelijH strekte hij zich in een bamboe schommel stoel uit, en achteloos de kranten terzijde schuivend, gaf hij zich aan zijn gedachten over. Intusschen vonden mevrouw Walther en haar dochtertje met moeite nog een plaats lijken door de berichten tegen te houden. En zoo verneemt men dlan dlat thans niet alleen aan de Noordelijke grens 25.000 ge wapende Portugeezen zijn saamgetrokken, doch U'at ook begonnen is met de uitzen ding van troepen naar de Zuidgrens. Om trent het pas ontdekte royalistische kom- plo-t aan 'die Noordgrens weet de „Seoulo" medlet e deelen, dat het aan kapitein Cou- ceiro, d'en veelbesproken royalistischen aan voerder gelukt zou zijn, een deel van de Portugeesche troepen, die ter verdediging van de grenslijn naar het Noorden zijn gezonden, voor de monarchistische zaak te winnen. ~Hij had toen een plan uitgewerkt om dé kwartieren en verschansingen dér troepen, die aan de republiek waren trouw trouw gebleven, met dynamiet in de lucht te laten springen en die soildlaten in de pan te' hakken. Daarna zouden de monar chistische troepen zich van die vestingen van Valencia en Vianna do Castell'o' meester maken. Het plan was echter door eenige soldaten aan d'en Portugeesdien minister van oorlog verraden. Daarop vluchtten dé sol daten, die bij de samenzwering waren be trokken en een groot aantal officieren over dé Spaansche grens en sloten zich aan bij de monarchistische troepen die zich daar bevinidlen,. FRANKRIJK. D« Marokkaansche kwestie. Volgens de te Parijs ontvangen indrukken schijnen die onderhandelingen met Duitsdhl. onder gunstige omstandigheden te worden voortgezet en bestaat er geen redlen voor vrees betreffende een gespannen verhou ding tusschen dietwee mogendheden. Men verzekert, dlat Rusland twee keer te Berlijn en te St. Petersburg, tusscbenbei- de is gekomen om te doen weten dat het zich geheel en lad aansluit bij het ooridleel van Frankrijk. BELGIE. Rood en blauw zijn thans ook in België innig verbonden onder vriendelijke leiding van rood. Het H. v. A. schrijft: De provincieraad van Namen heeft be sloten, geen deel te nemen aan een ge- zamentlijke viering van het 75-jarig be staan dier provincieraden, gezien het b e sluit van den provincieraad van Brabant geen aidlres aan den Koning te zenden. Die vier commissiën van d'en provincie raad1 van Antwerpen hebben dezelfde be slissing genomen en stellen ook voorde verjaring afzonderlijk te vieren en een aidres aan den Koning te zenden. Tot hiertoe is er geen enkel liberaal blad dlat zijne afkeuring uitspreekt over de onbetamelijkheid tegenover den Kenning gepleegd'. Plat op den buik liggen voor de so cialisten, ziedaar het ordewoord. je in de open eleetrische tram. Toen de conducteur het geld kwam innen, nam me vrouw Walther uit een sierlijk taschje, dat aan haar arm bengelde, een bankje van zestig gulden, en zei vriendelijk naief: „Twee retours, en een dubbeltje voor jou." Beleefd tikte de conducteur dankend te gen zijn pet: „Diank u, mevrouw, maar ik Heb niet van zestig gulden terug, kunt u 't niet kleiner passen?" „Oah! Jelui toch zoo lastig! ik heb be toel geen ander geld bij me, je moet maar wisselen." De medepassagiers begonnen te glimlachen, benieuwd, hoe 't zou afloopen. Haastig nam de blozende Toetie, met een pijnlijken trek op het teere gelaat, haar beursje uit dén zak, en betaalde den con ducteur zwijgend, terwijl haar mama ge durende den verderen rit bleef mopperen. Arme Toetie! Zulke tooneelen waren haar zoo pijnlijk, en haast eiken keer, dat zij met haar mama in Idle tram reedi, herhaalden zicjh deze. Meestal had mevrouw Walther alleen bankpapier bij zich, dat zjj, „ja zoo veel makkelijker vond dan specie," Op het Plein stegen ze uit, en wan delden naar Monchen. Na1 eenige doozen marquis-chocoladle te hebben gekocht, idron ken zij ijs-limonajdte en snoepten van de lekkernijen, die in 't magazijn waren uit gestald!, Daarna staken zij Het Plein over naar de Lange Poten. Bij maison Ponbois gekomen, een der eerste Haagsche modis tes, kreeg mevrouw Walther een inval om een hoed te koop en. „Maar Maatje, u hebt er pas drie van Madame Ponbois thuis gekregen," zei Toe tie verbaas^ j,,Doet niets. Toetie: laat ons eens gaan kijken, of er niets nieuws is uitgekomen." Weer vloog de ouwelijke, pijnlijke trek over Toetie's gezichtje. O, 't was haar zoo pénible met ihfaar moed'er te winkelen, te zien, hoe de winkeljuffrouwen achter mama's rug elkaar knipoogjes gaven, haar uitlachten en beetnamen. Maar zij ging trouw me de, als 't haar gevraagd werd, dapper haar best doendle haar mama voor dien spot te vrijwaren, haar te beschermen, en dóór haai, tegenwoordigheid te voorkomen, dat men haar al te zeer bedroog. Het was onuitstaanbaar warm in het weel derig, sterk geparfumeerde magazijn, en Toe tie voelde iets ais slaperigheid over zich komen. Loom zette zij zich op een dier sopha's nedër. „Oah', madame, heel leelijk, hoe kuntU mij zoo iets aanraden?" schrikte de ze nuw,adhtigen stem harer moeder Toetie op-. Mevrouw Walther zat "n een makkelij ken zetel voor 3!en reusachtigen spiegel, madame Ponbois hield een zwarten hoed met kolossale struisveeren bóven haar hoofdi. i •'I De warmte in Europa. Zatetndlag is een van de warmste dagen geweest die men in Engeland ooit heeft beleefd. Die geheele week door is te Lon den de thermometer voortdurend gestegen, van Maandag tot Zaterdag geleidelijk 66, 69, 70, 82, 84 en eindelijk 86 graden. Een dergelijke hitte is het laatst voorgekomen in het begin van September 1906. Bij een dergelijke temperatuur is er Za terdag een ware volksverhuizing ontstaan Men berekent (fat er 10.000 menschen in booten en 20.000 per spoor Londen ont vlucht zijn om koelte te zoeken aan het zeestrand. Te Brighton was het niet meer dan 74 graden. De schouwburgen en music-halls bleven nagenoeg leeg. Bij de roeiiwcdstrijden te Henley zijn Zaterdag tail van toeschouwers flauw gevallen. Overigens was het aantal ongelukken d'oor zonnesteek en door het drinken van te veel Icoud water niet zoo talrijk als bij vroegere gelegenheden. Te Newport moesten de groote ijzerfa brieken gesloten worden, omdat de 4000 werklieden van de hitte niet meer konden werken. Ook in Noord- en West-Frankrijk is de hitte zeer groot geweest en heeft tal van ongevallen veroorzaakt, In Lorient is dé waterleiding geheel buiten werking geraakt, zoodiat ti'e stad zonder eenig water was. Vele fabrieken evenals die tram moesten het be drijf staken. Men heeft zich toen beijverd! om oude, lang vergeten putten weer op te graven om zoo ten minste het allernoodlig- ste drinkwater te kunnen krijgen. In een gedeelte van Duitschland', vooral in Westfalen en d'e Rijnprovincie, is het eveneens zeer warm geweest. In het station te Keulen is een reiziger, naar het uiter lijk een Engelschman, door zonnesteek getrof fen, ineengezakt, zoodat hij bewusteloos in het gasthuis moest worden opgenomen. Op het kerkhof aldaar was een man bezig om zich geheel te onlkleeden. Hij werd in een rijtuig naar zijn huis gebracht, waar het bleek dat ook hij door zonnesteek was getroffen. Alweer Castro. „Generaal" Castro, heeft tweeduizend aan hangers weten bijeen te krijgen, en houdt zich nu veilig schuil in ide bergachtige streek aan den oever van de golf van Maracaibo met het plan het land weer te veroveren. Alleen zijn tegenwoordigheid! op Vene- zolaansch grondgebied heeft 'reeds een pa niek ondier dejgeheele bevolking gebracht. „Generaal Castro" heeft duizenden mo derne geweren en 'een groote voorraad am munitie en bezit ook op een Parijsche bank ongeveer acht en een half milltoen gulden. vj d el s 4 'S D d (Wordt servofajiïi V u ?S l

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1911 | | pagina 1