IX. Kath. Nieuws- en Advertentieblad
I
r
No. 55.
Woensdag1 12 Juli 1911.
ö4" Jaarg-ang-
voor Noord-Holland.
FEUILLETON.
„Toetie Walfher."
1
tf
I
EEN ANTWOOBD.
Y NA BEN STRIJD.
BUITENLAND.
i
ONS
BLAD.
80
ABONNEMENTSPRIJS
et. per 3 maanden franco hnie90 et. met geïllustreerd
Zondagsblad. Te betalen in het begin 7an ieder kwartaal.
Afzonderlijke nummers ran de conrant 3 eent.
Tan het Zondagsblad5 eent.
Ultgsrs raa és Naaml. Vennootschap „Ons Slstd".
BÜBMïï: Breedstfaat IS, tsgenoyg? de R. Z. Zerk, te Altasar.
Telefoon No. 433.
ADVERTENTlfiN:
Van 15 regelsi i 80 eraL
Elke regel meer i i 8 a
Beslames per regel 18
Kleine advertenties ran 130 woorden, bij vooroitbet. 25
In ons nummer vaïi 28 Juni 1.1. hebben
onze lezers kunnen kennisnemen va,n het-
geen zekere L. in het weekblad! „De West- 1
Friesche Kerkbode" voor ide Vrijzinnig Her
vormden in West-Friesland schreef naar
aanleidling van het besluit der alg. verg.
van Gezinsverpleging in die Classis Alk
maar om ook aan R,. K. gelegenheid! te geven
als contribuanten tot die vereen, toe te tre
den.
Na diit bericht van L. in extenso te heb
ben afgedrukt eischten wij van hem bewijzen
voor hetgeen hij daaraan toevoegde.
L. beweerde namelijk, dat Jiem meer
dere voorbeelden bekend waren, van in
Roomsche Ziekeninrichtingen verpleegde pro
testanten, die men tijdens hun verblijf daar
in, tot die Kerk van Rome trachtte over
te Walen of reeds overhaalde
(Spat. van ons. Redl)
In hiet nummer di.dL Vrijdag 1.1. van de
West-Friesche Kerkbode geeft L. het vol
gende antwoord'.
In het R, Kath. N. en Adv. Blad voor
N. Holl, „Ons Bladl", is overgenomen mijn
verslag omtrent de algem. verg. van Ge
zinsverpleging in de Classis Alkmaar, zooals
dit voorkwam in no. 80 van de „W. Fr.
Kerkbode",
De naamlooze Redactie van dit blad
blijkt vertoornd te zijn over hetgeen aan
dit verslag door mij werd toegevoegd en
e i s ch t bewijzen voor de bewering, daarin,
döt n.l. „meerdere voorbeelden bekend zijn
van in Roomsche Ziekeninrichtingen ver
pleegde Protestanten, die men tijdens hun
verblijf daarin, tot die Kerk van Rometradht-
te over te halen, of reeds overhaalde."
Nu Heb ik geen voorbeelden aangehaald'.
Dat ging ook zeer bezwaarlijk. Dit zou
geschied zijn, wanneer ik een bepaalde
Roomsche Ziekeninrichting op het oog had
gehad en eerst dan nog, indien ik van
betrokken personen daartoe volmacht zou
ontvangen hebben.
Maar door mij is in 't algemeen ge
sproken en, ter goeder trouw slechts ge
waagd van wat mij in den loop der jaren
ter oore is gekomen. Ik zal mij echter
wel iwaöhten mijn Wand; te steken in een wes
pennest. De naamlooze Redactie van „Ons
Blad" (weet even goed als ik„nomina sunt
od'iosa". Vele menschen zijn bang, wan
neer Ihet er op aan komt, pal te staan voor
wat tzij hebben gezegd en nog banger, wan
neer (hunne (namen betrokken worden in een
publieke zaak. Indien dit niet zoo ware
en mijn zegslieden hunne beweringen ge
stand zouden doen, zou ik er niets op
tegen Hebben hier meer dan één treffend
voorbeeld meer te schrijven. Misschien ga ik
hiertoe ook nog over, zoo noodig na be
komen volmacht van betrokkenen.
Al vast kan ik de naamlooze Redactie
14)
Over iciiat andere moet ik eerst ernstig na
denken. Is dat nu betoel alles, kindje?"
„Jal, papa', alles. Och, wat zijt u toch
goedl en hartelijk. Wat ben ik blij, dat ik u
weer alles kan toevertrouwen. Een tijdl lang
was ik bang voor u en durfde 't niet te
doen."
„Foei. kindje, hoe kom je erbij. Waarom
bhng? je moest toch weten, dat mijn vu
rigste wensch is, je gelukkig te zien. Be
loof me nu ernstig, met al je lief en leed
bij me te komen, opdat ik je met alles
kan helpen, raden en troosten. Vergeef je
armen vaidler, dat zijn verlangen, je gevierd
en in voorname kringen te zien, hem zoo
lang blind maakte, en hij je daardoor deze
smartelijke teleurstelling! berokkende."
Onstuimig sloeg Toetie haar arm om zijn
forschen nek en kuste hem hartelijk:
„Ik beloof 't u, Paatje. Niets zal ik u
meer verbergen, al mijn lief en feeidl zal ik
u médledeelenZe was zoo dankbaar. Nu
Paatje haar begreep en ze hem weer alles
zeggen mocht, was ze niet eenzaam en ver
laten meer. En o! ze mocht meer gaan lee-
ren over Godl en over idien Man van smarten
In haar hart welde een idrj nkgebed Op.
„Daar komt mama, wéés nu verstandig en
?eg haar niets, Voorloopig moet dit alles
van „Ons Blad" verzekeren, dat wijlen mijn
machtelooze Broeder, indertijd uitstekend
verpleegd in een R, K. Ziekeninrichting,
meermalen door de (hem verplegende Zus
ter werd' voorgehouden, de meerdere voor
treffelijkheid van het !R. Kath. geloof, boven
zijn vrijz. opvatting van den godsdienst van
Jezus.
Het wil mij voorkomen, dat elk gesprek
over godsdienst, tenzij dit beslist door pa
tiënten verlangd' wordt, in ziekeninrichtin
gen hetzij van Protest, hetzij van R. K.
zijde, moet vermeden worden.
Ook onze Gezinsverpleging, dient zich van
elke igodSd. inmenging, bij 't verplegen der
kiranken, te onthouden en doet dat ook. In
zooverre kan Rome 'dan ook volkomen ge
rust idle haind aanvatten, die thans door de
Gezinsverpleging nog verdler toegestoken is
tot het verplegen van R. Kath. kranken.
De naamlooze Redl Van „Ons Blad" heeft
juist ingezien, dat ik met dit „handfei-
ken" volstrekt niet ingenomen ben. Ook
ben ik nu niet zoozeer ingegaan op den
boven gestelden „eisch", als wel om ook aan
anderen misschien gelegenheid te geven, in
deze kwestie een woordje mee te spreken.
Die zoutelooze opmerking dies hëeren L.,
daar waar hij meende aairdig te zijn door
het woord naamlooze aan redactie te ver
binden, is geheel overeenkomstig den in
houd! van zijn antwoord.
L. zegt „in 't algemeen" gesproken te
hebbei) en verteld, wat 'hem in d'en loop
der jaren ter oore is gekomen dusdat
behbeft geen bewijs. Ook logical!!
„Vele menschen zijn bang, wanneer het
er op 'aan komt pal te staan voor wiat zij
hebben gezegd" daar behoort L. ook toe,
want ook hij is geen palstaander: als men
het zich durft wagen een klad te werpen op
de R. K. ziekenverpleging, dan moet men
dat toch kunnen bewijzen!
Maar toch, L. fneent wat gevonden te heb
ben tot bewijs. Zou het waar zijn? En
dan komt L. die het zoo juist tot het
vervelende toe heeft gehad; over eene naam
looze redactie aanzetten 'met een naam-
loozen .jmijn machtelooze Broeder" ver
pleegd in een naamlooze R. K. Ziekenin
richting.
Neen. geachte op een hoofdletter L. na
naamlpoze heer L, daarmede heeft u niet
bewezen, uwe bewering dlat er meerdere
gevallen zijn, 'dat men in Roomsche Ziekenin
richtingen verpleegde Protestanten, tijdens
hun verblijf daarin, tot die Kerk van Rome
trachtte over te halen of reeds overhaalde.
't Heeft er geen ziweem naar!
Al zou het waar zijn wat wij ont
kennen, waar gij het feit door uwe geheim
zinnige uitdrukkingen voor onderzoek niet
vatbaar maakt dat eene R. K. zuster dé
voortreffelijkheid van het R. K. geloof te
genover de vrijzinnige opvatting heeft ge-
een geheimpje tusschen ons beidjes blijven",
zeidie haar vader, ziende, dat zijn vrouw
uit ''thuis kwam en naar hen toe trippelde
Tot zijn verbazing was zij met deze on
dragelijke hitte al gekleed om uit te gaan,
in een blauw foulardlje met oranje zijde ge
borduurd'. Haarwitte toque met wuivende
struisveeren 'wedijverde in verblindend wit
met haar sterk geblanket gelaat.
Toch' wel een kranig wijfje! En wat zag
ze "er nog goed! uit! Halast ougeloofelijk,
dat 'zij de moeder van Toetie was.
„Goeden morgen, mama", riep deze en
liep haar tegemoet om haar een morg)en
kus te geven.
„Adoe, Toetie, niet doen!" antwoordde
zij stekelig, haar met beidé handjes af
werend. „Is dé bui gezakt? Leerde pape
je, 'wat gehoorzamen is? Zet gauw je hoejll
op, 'wij gaan boodschappen doen. 't Is te
warm voor die paarden, we zullen de elëc-
trische 'maar nemen."
„Heel goed', mama", antwoordde Toetie,
haastig naar binnen ijlend!, blij, dat zij de
ainidlere vragen niet hoefde te beantwoorden,
en haar vader dat nu wel gedurende haar
afwezigheid doen zou. Op haar kamer ge-
komep, keek zij uit het raam. Hoe zou ma
ma 't opnemen? Ze zag haar vader met
levendige gebaren met haar moeder spre
ken. Deze knikte voortdurend met het hoofd
Toetie 'moest lachen, ziende, hoe de witte
veeren op haar toque, bij eiken knik, heen
en iwear fladderden. Zich toen voor den
spiegel plaatsendi, zette Toetie Vlug een
steld, dan is daar geen sprake van „over
halen" of „trachten over te halen" gelijk
Halen" of „trachjen over te halen" tot de
Kerk van Rome gelijk u beweerde.
Of mag een zuster zich niet verdedigen
meer tegen aanvallen op haren godsdienst?
Als ons geloof wordt aangevallen zullen
wij Kath. ons verdedigen, als on-
je R. K. Ziekenverpleging (die L. zelf uit
stekend noemt) wordt beklad, zuilen wij
blijven eischen, 'deugdelijke bewijzen, geen
losse beweringen.
In losse praatjes wordt weieens .verteld1,
wat niet steedfe bewezen kan worden, maar,
als men het zwart op wit stelt, dhn dient
men toch met bewijzen voor dien dlag te
kunnen komen en niet, zooals L. doet aan
het slot van zijn antwoord, nu 't er pp
aan komt, den hulp van anderen te «gaan
inroepen, voor wat hij zelf beweerde.
Anders verbeurt men den naam van ern
stig, althans van vrijzinnig man.
De gemeenteraadisverkiezingen zijn afge-
loopen, tenminste in eerste instantie. Het
resultaat is geweest: de candidaten der
Kath. Kiesvereen. zijn óf gekozen óf ver
slagen of komen in herstemming.
Wat nu? is de vraag.
Ziehier het antwoord!:
Zijn zij gekozen, dan niet op lau
weren gerust maar blijven werken, watff
weet hét wel: rust roest.
Zijn zij verslagen, dlan den moed
niet verloren, maar gewérkt,•opdW.de kies
vereen. vóloruitga. Uit '3e gehouden stem
ming hebt ge wis en zeker veel kunnen
leeren, zijt gij wellicht op vele fouten, die
uwe kiesvereen. of uwe partij aankleven, ge
wezen. Die te verbeteren, moet in die toe
komst uw streven zijn.
Komen zij in herstemming, dan
aan den arbeid! Alle eerlijke middelen aan
gewend om dé candidaten der Kath. Kies
vereen. te doen zegevieren. Huisbezoek in
deze dagen, die ide herstemming voorafgaan,
is een uitstekend propagandamiddel. Neem
■daarin een voorbeeld1 aan ouze tegenstan
ders, de S.-D.-A..P.-ers.
Een iedler beseffe, dat in de gemeentera
den de beginselen meer en meer op den
voorgrond treden, dat de strijd is gewor
den een strijd om het beginsel. Wij moeten
vooruit, er moet gewerkt wondien, ook van
andere zijde zal men in deze dagen niet
stil zitten. En dan, is de dag der herstem
ming eenmaal daar, uw stem uitgebracht op
de candidaten uwer Kath. Kiesvereen.
PORTUGAL.
In Portugal wordt de politieke toestand
steeds meer kritiek. De regeering is blijkbaar
niet langer in staat de waarheid te verheimc-
eigenaardiig gebogen, reusachtige» hoed op
van vuurrood stroo, met een overvloed van
zeer natuir^ijk nagemaakte kersen, die een
allerliefst relief gaf aan 'haar dof linnen
japon. Toen zij zich in Uien tuin weer
bij haar oudiers vo-egde, zag haar moe
der ter opgewekter en vriendelijker uit, maar
vroeg noch zei meer iets over hét aan
staande feest. Met een bewondlerenden blik
monsterde zij haar dochtertje van top tot
teen. „JÜ moest meer rood' dragen, Toe
tie, staat jou zoo goedi."
j,Maak ons prinsesje niet ijdlel", lachte
de heer Walther. „Gauw, Lientje", ging
hij voort, „daar komt de tram, als je vlug
loopt, pak je ze nog aan de halte."
Lachend keek hij haar na.
„Waarachtig net twee zusjes!" dacht hij
hardop. Hoe bevallig was toch zijn Toetie,
en hoe aardig deed die roode hoed met
afhangende kersen op het goudblonde haar.
Haar veerkrachtige tredl deed
hem aan iden sierlijken gang der Ja-
v;aansche vrouwen denken. Met kleine pasjes
trippelde zijn vrouwtje haar kluchtig:ach
terna, haar best doend om Toetie bij te
houden. Ziezoo! Ze pakte ze nog. Harte
lijk wuifde zijn prinsesje van 't achter
balkonnu waren zij weg. BehagelijH
strekte hij zich in een bamboe schommel
stoel uit, en achteloos de kranten terzijde
schuivend, gaf hij zich aan zijn gedachten
over.
Intusschen vonden mevrouw Walther en
haar dochtertje met moeite nog een plaats
lijken door de berichten tegen te houden.
En zoo verneemt men dlan dlat thans niet
alleen aan de Noordelijke grens 25.000 ge
wapende Portugeezen zijn saamgetrokken,
doch U'at ook begonnen is met de uitzen
ding van troepen naar de Zuidgrens. Om
trent het pas ontdekte royalistische kom-
plo-t aan 'die Noordgrens weet de „Seoulo"
medlet e deelen, dat het aan kapitein Cou-
ceiro, d'en veelbesproken royalistischen aan
voerder gelukt zou zijn, een deel van de
Portugeesche troepen, die ter verdediging
van de grenslijn naar het Noorden zijn
gezonden, voor de monarchistische zaak te
winnen. ~Hij had toen een plan uitgewerkt
om dé kwartieren en verschansingen dér
troepen, die aan de republiek waren trouw
trouw gebleven, met dynamiet in de lucht
te laten springen en die soildlaten in de
pan te' hakken. Daarna zouden de monar
chistische troepen zich van die vestingen
van Valencia en Vianna do Castell'o' meester
maken. Het plan was echter door eenige
soldaten aan d'en Portugeesdien minister van
oorlog verraden. Daarop vluchtten dé sol
daten, die bij de samenzwering waren be
trokken en een groot aantal officieren over
dé Spaansche grens en sloten zich aan bij
de monarchistische troepen die zich daar
bevinidlen,.
FRANKRIJK.
D« Marokkaansche kwestie.
Volgens de te Parijs ontvangen indrukken
schijnen die onderhandelingen met Duitsdhl.
onder gunstige omstandigheden te worden
voortgezet en bestaat er geen redlen voor
vrees betreffende een gespannen verhou
ding tusschen dietwee mogendheden.
Men verzekert, dlat Rusland twee keer
te Berlijn en te St. Petersburg, tusscbenbei-
de is gekomen om te doen weten dat het
zich geheel en lad aansluit bij het ooridleel
van Frankrijk.
BELGIE.
Rood en blauw
zijn thans ook in België innig verbonden
onder vriendelijke leiding van rood.
Het H. v. A. schrijft:
De provincieraad van Namen heeft be
sloten, geen deel te nemen aan een ge-
zamentlijke viering van het 75-jarig be
staan dier provincieraden, gezien het b e
sluit van den provincieraad van Brabant
geen aidlres aan den Koning te zenden.
Die vier commissiën van d'en provincie
raad1 van Antwerpen hebben dezelfde be
slissing genomen en stellen ook voorde
verjaring afzonderlijk te vieren en een
aidres aan den Koning te zenden.
Tot hiertoe is er geen enkel liberaal blad
dlat zijne afkeuring uitspreekt over de
onbetamelijkheid tegenover den Kenning
gepleegd'.
Plat op den buik liggen voor de so
cialisten, ziedaar het ordewoord.
je in de open eleetrische tram. Toen de
conducteur het geld kwam innen, nam me
vrouw Walther uit een sierlijk taschje, dat
aan haar arm bengelde, een bankje van
zestig gulden, en zei vriendelijk naief:
„Twee retours, en een dubbeltje voor
jou."
Beleefd tikte de conducteur dankend te
gen zijn pet:
„Diank u, mevrouw, maar ik Heb niet
van zestig gulden terug, kunt u 't niet
kleiner passen?"
„Oah! Jelui toch zoo lastig! ik heb be
toel geen ander geld bij me, je moet maar
wisselen." De medepassagiers begonnen te
glimlachen, benieuwd, hoe 't zou afloopen.
Haastig nam de blozende Toetie, met een
pijnlijken trek op het teere gelaat, haar
beursje uit dén zak, en betaalde den con
ducteur zwijgend, terwijl haar mama ge
durende den verderen rit bleef mopperen.
Arme Toetie! Zulke tooneelen waren haar
zoo pijnlijk, en haast eiken keer, dat zij
met haar mama in Idle tram reedi, herhaalden
zicjh deze. Meestal had mevrouw Walther
alleen bankpapier bij zich, dat zjj, „ja zoo
veel makkelijker vond dan specie,"
Op het Plein stegen ze uit, en wan
delden naar Monchen. Na1 eenige doozen
marquis-chocoladle te hebben gekocht, idron
ken zij ijs-limonajdte en snoepten van de
lekkernijen, die in 't magazijn waren uit
gestald!, Daarna staken zij Het Plein over
naar de Lange Poten. Bij maison Ponbois
gekomen, een der eerste Haagsche modis
tes, kreeg mevrouw Walther een inval om
een hoed te koop en.
„Maar Maatje, u hebt er pas drie van
Madame Ponbois thuis gekregen," zei Toe
tie verbaas^
j,,Doet niets. Toetie: laat ons eens gaan
kijken, of er niets nieuws is uitgekomen."
Weer vloog de ouwelijke, pijnlijke trek
over Toetie's gezichtje. O, 't was haar zoo
pénible met ihfaar moed'er te winkelen, te
zien, hoe de winkeljuffrouwen achter mama's
rug elkaar knipoogjes gaven, haar uitlachten
en beetnamen. Maar zij ging trouw me
de, als 't haar gevraagd werd, dapper haar
best doendle haar mama voor dien spot te
vrijwaren, haar te beschermen, en dóór haai,
tegenwoordigheid te voorkomen, dat men
haar al te zeer bedroog.
Het was onuitstaanbaar warm in het weel
derig, sterk geparfumeerde magazijn, en Toe
tie voelde iets ais slaperigheid over zich
komen. Loom zette zij zich op een dier
sopha's nedër.
„Oah', madame, heel leelijk, hoe kuntU
mij zoo iets aanraden?" schrikte de ze
nuw,adhtigen stem harer moeder Toetie op-.
Mevrouw Walther zat "n een makkelij
ken zetel voor 3!en reusachtigen spiegel,
madame Ponbois hield een zwarten hoed
met kolossale struisveeren bóven haar hoofdi.
i
•'I
De warmte in Europa.
Zatetndlag is een van de warmste dagen
geweest die men in Engeland ooit heeft
beleefd. Die geheele week door is te Lon
den de thermometer voortdurend gestegen,
van Maandag tot Zaterdag geleidelijk 66,
69, 70, 82, 84 en eindelijk 86 graden. Een
dergelijke hitte is het laatst voorgekomen
in het begin van September 1906.
Bij een dergelijke temperatuur is er Za
terdag een ware volksverhuizing ontstaan
Men berekent (fat er 10.000 menschen in
booten en 20.000 per spoor Londen ont
vlucht zijn om koelte te zoeken aan het
zeestrand. Te Brighton was het niet meer
dan 74 graden.
De schouwburgen en music-halls bleven
nagenoeg leeg. Bij de roeiiwcdstrijden te
Henley zijn Zaterdag tail van toeschouwers
flauw gevallen. Overigens was het aantal
ongelukken d'oor zonnesteek en door het
drinken van te veel Icoud water niet zoo
talrijk als bij vroegere gelegenheden.
Te Newport moesten de groote ijzerfa
brieken gesloten worden, omdat de 4000
werklieden van de hitte niet meer konden
werken.
Ook in Noord- en West-Frankrijk is de
hitte zeer groot geweest en heeft tal van
ongevallen veroorzaakt, In Lorient is dé
waterleiding geheel buiten werking geraakt,
zoodiat ti'e stad zonder eenig water was. Vele
fabrieken evenals die tram moesten het be
drijf staken. Men heeft zich toen beijverd!
om oude, lang vergeten putten weer op te
graven om zoo ten minste het allernoodlig-
ste drinkwater te kunnen krijgen.
In een gedeelte van Duitschland', vooral
in Westfalen en d'e Rijnprovincie, is het
eveneens zeer warm geweest. In het station
te Keulen is een reiziger, naar het uiter
lijk een Engelschman, door zonnesteek getrof
fen, ineengezakt, zoodat hij bewusteloos
in het gasthuis moest worden opgenomen.
Op het kerkhof aldaar was een man bezig
om zich geheel te onlkleeden. Hij werd in
een rijtuig naar zijn huis gebracht, waar
het bleek dat ook hij door zonnesteek was
getroffen.
Alweer Castro.
„Generaal" Castro, heeft tweeduizend aan
hangers weten bijeen te krijgen, en houdt
zich nu veilig schuil in ide bergachtige streek
aan den oever van de golf van Maracaibo
met het plan het land weer te veroveren.
Alleen zijn tegenwoordigheid! op Vene-
zolaansch grondgebied heeft 'reeds een pa
niek ondier dejgeheele bevolking gebracht.
„Generaal Castro" heeft duizenden mo
derne geweren en 'een groote voorraad am
munitie en bezit ook op een Parijsche bank
ongeveer acht en een half milltoen gulden.
vj
d
el s
4 'S
D
d
(Wordt servofajiïi
V
u
?S
l