Nieuws- en Advertentieblad
voor Noord-Holland.
No. 56.
Zaterdag1 15 Juli 1911.
5*,e Jaargang-
FEUILLETON.
„Toetie Walther."
Uitga wan de Naatnl. Vanaootaeh „Ons Blad".
BUBBAU1 -resdstraat 12, tegenover da B. k. Kerk, te Alkmaar.
Telefoon N— 488.
30
6
15
25
V.
ABONNEMENTSPRIJS
60 et. per 3 maanden franco huis90 ot. met geïllustreerd
Zondagsblad. Te betalen in het begin ran ieder kwartaal.
Afzonderlijke nummers ran de courant3 cent.
Yan het Zondagsblad 15 cent.
Verschijnt Woensdag en Zaterdag.
ADVSBTENTIËNi
Yan 1—5 regels
Elke regel meer
Reclames per regel
Kleine advertenties van 1
••••lil»
30 woorden, bij vooruitbet.
«est
De lekeoiog yan het gemeente-
slachthuis te Alkmaar over 1910
ii.
Wanneer wij naast de exploitatie
rekening 1909 en 1910 leggen de onder
staande balans, dan blijkt daaruit, dat
op de diverse activagebouwen, machi
nerieën, slacht- en koelhuisinventaris
en gereedschappen, inventaris admini
stratiegebouw en oprichtingskosten, op
de balans voorkomende voor een totaal
bedrag van f 234.415,25ri in 2s!t jaar
d. i. van 1 April 1908 -1 Jan 1911
is afgeschreven totaal f 3.635,79' of
gemiddeld per jaar f 1322, d. i. ruim
De oorzaak hiervan is, dat men de
afschrijving gelijk heeft gesteld met de
aflossing van kapitaal. Er is n.l. inder
tijd ten behoeve van de oprichting van
het gemeente-slachthuis eene annuïteits-
leening gesloten, waarbij elk jaar gelijk
bedrag wordt betaald aan rente en
aflossing. Hieruit vloeit voort, dat de
mindere rente, die jaar op jaar wordt
betaald, de aflossing van kapitaal doet
stijgen en dientengevolge ook de af
schrijving.
Edoch, die leening is gesloten voor
50 jaar en nu is het de vraag maar
of de gebouwen doch vooral de machi
nerieën, de gereedschappen, de slacht
en koelinrichting enz. in dien tijd geen
vernieuwing behoeven. Zullen zij het
dien tijd uithouden? Zal het onderhoud
van gebouwen, machinerieën, slacht
en koelinrichting niet voortdurend
stijgen en dientengevolge de exploitatie
rekening drukken? Aan deskundigen
laten wij gaarne over, den duur van de
machinerieën enz in het gemeente
slachthuis aanwezig te beoordeeleu,
maar opmerkelijk is het toch, dat b.v.
de gemeente Maastricht öp de verschil
lende activa van haar slachthuis jaar
lijks doet afschrijven 1 °/0 op de ge
bouwen, 6 OP d0 machines, 6 7.
op de vaste toestellen, 6 op de losse
toestellen, 6 op den inventaris van
het laboratorium, 6 op den inven
taris van het hoofdbureau en 4®/o' op
de oprichtingskosten. Paste men dezen
regel ook hier toe,.per jaar zou jaarlijks
volgens de cijfers der hier nevenstaande
balans een bedrag van ongeveer f 6000
zijn afgeschreven.
Zeker, het gevolgde systeem om elk
jaar de afschrijving gelijk te stellen
met de aflossing der annuïteitsleening
is aan te bevelen, maar nu wij in staat
waren de resultaten van twee volle
boekjaren met elkander te vergelijken,
achten wij het in het belang der ge
meente er op te wijzen, dat dit systeem
er toe leidt, dat jaar op jaar de bedra
gen aan onderhoud en reparatiën van
machinerieën, gereedschappen de exploi
tatie rekening meer zullen drukken,
zoodat het verlies zal stijgen.
Nu men bovenbedoeld afschrijvingssy
steem gekozen heeft, zou het alleszins
aanbeveling verdienen een onderhoud
en vernieuwingsfonds in de boeken te
openeD. Wel is waar, wordt het verlies
dan grooter, doch dan geven de exploi
tatie- en verlies- en winstrekening
meer juister aan den fioantiëelen toe
stand, die thans te mooi wordt afge
schilderd.
BALANS PER 31 DE
Activa.
Terreinen en plantsoenen f 15.584 74'
Gebouwen ƒ151.70911
Machine, ën 31.330.391
Slacht en koel
huisinventaris
en gereedschap 24.874.46
Inventaris ad-
ministratiegeb. 3.127.28'
Opricht kosten B 23 374.00'
234.415.25=
Afschrijving 3.635.79»
Kas
Deposito
Debiteuren
Verlies
230.779.46
4.06
5.846 49
125.60'
116.67
252.457.03
CEMBER 1910.
Passiva.
Gemeente Alkmaar f 246 659.40
Crediteuren 1.287.01
Interest 1.64439'
Reserve 2.836 00'
Pensioenbijdragen 30 22
f 252 457.03
15)
„Maar, mevrouw, dit is een zeer mooie
hoed', en kleeidt u uitmuntend."
„Neen, maidiame, dat vind ik' niet, ik wil
geen zwarte. Maakt mij te oudl, ik wil iets
lichts met oranje of geel. Hebt u dat niet?"
Zeker, mevrouw, maar wij leverden u
dezen zomer reeds drie witte creaties in
geel en oranje. Barones Dubois besteldie gis
ter diezen aoed daarom liet ik hem u het
eerst zien."
Toetie zag, hoe madame Ponbóis haar
winkeljuffrouw een knipoogje gaf.
„Wat zegt u, madbme? Bestelde barones
Dubois dien zwarten hoed!? Laat nog eens
zien! Ja; is toch wel chic! Kan bij alle toi
letten gedragen, niet waar? Zet hem nog
(eens op."
„O, mevrouwtje, hij staat u a ravir",
riep idle modiste geaffecteerd, druk doende.
„Hij heeft een eigenaardig cachet, en doet
bij dit toilet bepaald! superbe".
„Ja; madame, heel chic? Hoeveel kost
hij?"
„-Deze is niet te koop, mevrouw. Barones
Dubois heeft hem' gekocht voor zeventig
gulden Goed.koop, niet waar? Maar het is
het einde van 't seizoen."
Weer zag Toetie den veelbeteekenenden
blik, die lachend1 achter den rug Jiarer moe
der gewisseld werd. O, ze had wel kunnen
huilen! Waarom liet Maatje toch ook altijd
..ar zwakke zijdie zien? Waarom lachten
die menschen haar uit, en namen haar beet?
Waarom was men toch zoo wreadl, elkaar
te bespotten? Hoe heerlijk ware 't leven,
indien er meer onderlinge liefde heerschte!
Weer voelde ze die pijn en teleurstelling,
als ze iets 1 eelijks in tie menschen ontdekte,
intusschen stond mevrouw Walther zich
met welbehagen in d:en spiegel te bekijken.
„Madame, maak mij zoo'n hoed; staat mij
„Zeker, mevrouw, adtorable! Doch, ge
lijk ik u deed opmerken, deze behoort aan
barones Dubois. We hoeven hem echter pas
over twee weken af te leveren, die barones
is naar haar buiten. Zal ik hem u laten ma-,
ken? Dan zal hij echter wel couteuser wor
den, dat genre veeren heh ik niet meer
voorhanden. Wel duurdere."
„Soeda, madame, kan mij niet schelen,
schrijf maar op de rekening, wat u toekomt,
is mij best."
Nu hield! Toetie het niet langer uit.
„Maar, Maatje, u moet dien hoed niet
nemen, hij is werkelijk geen zeventig gul
den waard. Kies liever een andere. Zie!
daar hangen nog meer zwarte. Wil ik u
eens helpen uitkiezen?"
„Tidia, Toetie bemoei je niet met mijn
zakenIk wil diezen hoed en geen ander",
zei mevrouw Walther opstaand; en zich nóg
eens verrukt in dén spiegel bekijkend,
V 'C KOMT EE EU OP ééN STEM AAN
De herstemmingen staan thans voor die
deur en dan wordt de candidaat, die de
meeste stemmen op zich vereenigdi heeft
lal is 't er ook maar één meer ge
kozen verklaard. Bij de stemming ging het
om de volstrekte meerderheid d.w.z. om
de helft van het aantal uitgebrachte sim
men plus 1. Doch nu gaat het om 1 stem
meer of minder.
Kiezers, begrijpt gij nu, dat het er thans
op aan komt, meer nog dan den vorigen
keer. begrijpt gij nu, dat gij door uw thuis
blijven idle oorzaak kunt zijn, dat de candi
daat der tegenpartij gekozen wordt ver
klaard. Zeg nu nht: één stem meer of min
der, 't komt er niet op aan.
't Komt er wel op één stem aan. Wilt
gij bewijzen?
Verleden jaar was er gemeenteraadsver
kiezing te Schiedam, Candidaten waren: J.
H. Evers (R.K.) en Idis. J. v. Leeuwen (S.
D.A.P.), idle eerste verkreeg 574, de laat
ste 573 stemmen.
De R. K. candidaat werd dus met één
stem, zegge met één 'stem, meendlerheid ge
kozen.
Te Amsterdam verkregen voor korten tijd
bij die gemeenteraadsverkiezing de heer J.
W. Smit, die Centrale Voorz. van den Ned.
R. K. Volksbond; en 'de heer Sleef, candi
daat dér S. D. A. P. een gelijk aantal
stemmen. De heer J. W. Smit als oudste
in jaren werd verkozen verklaard. De S.
D. A. P.-ers listen Idiit niet lamg's hun neus
voorbijgaan en vondten een motief om de
stemming ongeldig te doen verklaren, het
geen geschiedde.
De stemming werd opnieuw gehouden en
de 'heer Smit, die jaren achtereen in den
Raad zitting Wad gehad, moest verdwijnen
van het terrein, waarop hij zoovaak die be
langen van de Katholieken en die der ge
meente haid' behartigd.
Had de heer Smit bij de eerste herstem
ming een, twee stemmen meer verkregen, de
S. D. A. P. Wadi geen motief gezocht om
die stemming ongeldig te doen verklaren.
Thans gi.ig een Kath. zetel verloren.
Ziehier het piractisch bewijs, hoe het er
op één stern kan aankomen. 'Zeg dlus nooit
mijn stem komt er minder op aan. Van één
stem kan de beslissing afhangen.
Bij öe bestemming b ijve das gesn
Katholiek wrg-
Stemt zoo vroeg mogelijk. Moet gij op
l'eis, bepaal uw vertrek zóó dat gij nog
tevoren kunt stemmen, 't Duurt maar zoo
kort dat stemmen! Dat oogenbökje kan er
wel af. Om 8 uur kunt ge al terecht.
7 Trajman'e Mond- en Elanwzaer.
Onder Wet opschrift: „Een Roomsche Qees
tigheid" nam de,,Schager" van 11 Jüli ons
bericht over, betreffende den uitslag van
„Mdame, stuur dén hoed maar thuis als
hij klaar is." .Fluks zette ze haar witter
tague weer op, en met een genadig knikje
tegen de diep buigende madame, ruischte
zij heel voldaan het magazijn uit, gevolgd
door de neerslachtige Toetie. O! alles in
haar schreeuwde a ls 't ware om wraak over
zoo'n afzetterij, en dht dan bovendien haar
ijdel moedertje werd uitgelachen en bespot!
Ze had in tranen kunnen uitbarsten. Zij
voelde 't onrechtvaardige en leelijke al
tijd zoo diep en zou het zoo gaarne voor
komen hebben, maar zji stond er eenvou
dig machteloos bij. Wellicht meenden die
modiste en haar juffrouw 't ook niet zoo
kwaad en haar moeder gaf zelf aanleiding,
dlat men haar beet nam, door haar zwak
heden bloot te geven. Zij zou maar trach
ten het weer te vergeten en dat drukkende,
droeve van zich afschudden. Ze was zóó in
gedhchten verdiept, dat ze niet merkte, dat
jiaar moedér was achtergebleven, doch toen
ze haar wat wilde zeggen, miste zij haar.
Omkijkend, zag zij haar staan praten met
pastoor d:e Munnik en nog een geestelijke.
Een blos van vreugdé overtoog Toetie's
gelaat. Ijlings op Jiaar schreden terugkee-
rend1 begroe,tte ze hartelijk, met blijden
lach, den pastoor en neeg bevallig voor dien
vreemden priester, die haar als,-pater Marez
werd voorgesteld
„Is 't mogelijk?" riep de pastoor, Toe
tie op joviale wijze de hand reikend. „Is
dit de kleine Toetie? Maar kindje, wat
ben je een jonge dame geworden!"
de raadsverkiezing te Schagen, met de ver
melding, dat de Roomsche redactie van
„Ons Blad!" onder hooge voogdij staat van
een geestelijk aidviseur.
De heer Trapman heeft 't zicih zoo aan
getrokken, diat wij hém als beloon ing voor j
zijn bewezen diensten tijdens de raadsver- j
kiezingen een pot karnemelk cadeau wensdh- J
ten. Verbeeld je ook; een pot karnemelk en
diat in een tijd, nu het mond- en klauwzeer
zoo heersdht!
Zoo ziet men dlus, dat Trapman in eigen
persoon met zijn karnemelk loopt te ven
ten. Natuurlijk kwam hij even aanwippen
bij den geestelijken adviseur van „Ons Blad"
In ernst, zou Trapman weten, wat een
geestelijke adviseur is? Heusch, zou hij?
Mag men nog zooveel kennis van Roomsche
zaken bij Trapman veronderstellen? Wij wil
len er op 't oogenblik nog dit van zeggen:
Dat het heel wat verkieslijker is, te arbei
den voor zijn geestelijke en stoffelijke be
langen onder de zachte leiding van een
welwillend geestelijk adviseur, dan te zuch
ten onder de striemende zweep van een ze
loot ails Piet Trapman Adias! zeggen ze
bij ons.
BUITENLAND.
ITALIË.
De gezondheid ven den Paus.
De correspondent van de „Gexmania" te
Rome schrijft, dat de gezondheid van den
Raus, niettegenstaande de drukkende warm
te van de laatste dagen, uitstekend is. De
Raus gaat, op .aanraden van dien, dokter,
ieder en morgen een wandeling maken, in
de tuinen van het Vaticaan, omdat jiij veel
beweging noo-dlig heeft.
De H. Vader verleent nog geen collec
tieve audiëntie; alleen heeft hij kort ge
leden een groep kinderen ontvangen, die
hun eerste H. Communie hadden gedaan,
omdat hij h en gaarne wenschte te zien. Het
niet ontvangen van pelgrims geschiedt ech
ter niet om gezondheidsredenen, maar zoo-
als bekend, om de nu i.i Italië gevierde owaf-
hankelijksfeesten.
PORTUGAL.
Wat waar is van die berichten omtrent de
aanvallen dloor de monarchisten geridht te
gen de republiek valt moeielijk te constatee-
ren, maar zeker is bet, dat dé republikein-
sche regeering zich den moed voelt ontzin
ken, want volgens berichten zou zij aan
dén ex-koning Manuel een som van twaalf
mi'Jioen gulden hebben aangeboden, op
voorwaarde, dat hij plechtig en uitdrukkelijk
afstand1 van den troon zal doen. Daardoor
zou zij aan Ule royalisten een machtig wapen
uit de hand nemen en hunne campagne een
gevoeligen slag toebrengen!
SPANJE.
Ook te Madrid woekert de stakingsbacil
„Ja; pastoor, kleine kindleren worden
groot", lachte mevrouw Walther. „Gaat u
nu mee naar huis", drong zij hartelijk;
gul pan, „om te rijsttafelen? En pastoor
Marez, li natuurlijk ook! Kent u rijsttafel?
Niet? Nu, 't zal u best bevallen."
Terwijl de laatste een verontschuldiging
mompelde, klonk de prettige stem vanppa-
stoor de Munnik:
„Neen, dlank u, mevrouwtje, de rijstta
fel met al zijn sambals is mij verbödlen.
Maar heel gaarne kom ik u eens opzoeken.
Vanavond! ben ik belet, maair hoe denkt u
over morgenavond?"
„Uitstekend; pastoor, maar kom dan lie
ver eten. Wij dfcieeren kwart over zes a
Ijalf zeven, en zal ik zorgen er niets sterks
op tafel is."
„Neen, mevrouwtje, het gaat werkelijk
niet. Ik eet thuis in 't middaguur, maar mor
genavond tegen een uur of zeven kom
ik graag eens praten. Tot morgen dlus",
en beleefd groetend wilde hij zich verwij
deren.
„Kom, pastoor, loop" nqg een eindje mee
op", drong mevrouw Walther kluchtig naief
aan, tot schrik van pater Marez en groot
vermaak van den pastoor. Hij zag zich
al door de Spuistraat wandelen, met dit
grappige, opvallende vrouwtje. Lachend ant
woordde hij:
„Onze ochtend is bezet, idus vandaag niet,
mevrouw", en met vriendëlijken groet nam
hij afscheid.
Nauwelijks waren zij .eenige huizen ver
voort. Het aantal stakers bedraagt daar on
geveer 14000. Alle fabrieken, handelshuizen
en café's zijn gesloten.
Bereden troepen voerden herhaaldelijk char
ges tegen de stakers uit.
FRANKRIJK.
Te Parijs is ook een staking uitgebroken^i
n.l. onder de bouwvakarbeiders.
In het geheel staken thans 35000 arbeiders
Donderdagavond hebben op verschillen
de punten in Parijs botsingen plaats ge
had tusschen stakers uit het bouwbedrijf en
de politie. Vijftien agenten en twee mannen
nen van de burgerwacht zijn ernstig ge
wond. Verscheidene personen werden in
hechtenis genomen.
Zij willen niet, dat de werkman
tevreden is.
Pater Valerius Claes, Capucijn, doet thans
een studiereis in Europa, om zich! op de
hoogte te stellen van dé bijzonderste so-
eiale instellingen. "Hij bracht ook een be-
zoek aan die „Confederation Générale du
Travail" te Parijs, de beruchte C. G. T.,
die gedurig werkstakingen uitroept, de „sa
botage" aanbeveelt en slechts zoekt idle maat
schappij het ondierste boven te werpen. Die
wij zullen ze zoo maar noemen anti- j-
sociale instelling beheerscht aldaar in het
schoone Frankrijk dé syndicale beweging. I""
In een brief dbor den reiziger naar de^g^.
Studiekring van Leuven gezonden, geeft Pa-
ter Claes een vluchtig verslag over het on- f
derhoud, hetwelk hij met de leiiers van de
C. G. IT. haidl.
„Wij willen „niet, zoo werdl den ondei! jg-
vrager geantwoord, idat de'werkman tevreden
zij; het gedurig lijden, «de immer haatvolle
-ontevredenheid onderhouden wij, anders
strijdt de werkman niet. Daarom mogen
de syndicaten geen onderhoud geven aan
werkloozen en werkstaken-dlendaarom
mogen de syndicaten nooit tevreden zijn,
daarom mogen zij nooit 'met den patroon
gemeenschappelijke verdragen aangaan, ten
zij onder .voorbehoud alle verbintenissen te
breken, als het hun goeddunkt."
Een schoon programma voorwaar!
RUSLAND.
Bekeeringen tot het Katholicisme.
De St. iPeterburgsche „Wjedomosti" klaagt
in haar laatste nummer zeer over het groo-
te getal personen, die van den staatsgods- t
dienst tot het katholicisme zijn overgegaan.
Maar toch laat zij niet af, dien Russischen
orthodoxen clerus eenige waarheden te zeg-
gen.
Na tdie afkondiging van het tolerantie-
edict zijn in drie jaar meer dan 400.000
orthodoxen tot het katholicisme overge-
gaan. Er gaat thans geen dag voorbij,'d-'rt
het orthodoxe consistorie in Minsk zich* -
niet met overgangen moet bezighouden. Ér
Om dit dreigende gevaar af te wenden,
der, of tot nieuwen schrik van pater Mare
kwam Toetie hun plotseling achterop;, erf
den pastoor vertrouwelijk aaniziend; vroe'^j
ze zacht:
„Pastoor, kunt u papa en mij om dlriefc
uur ontvangen? We wiidlen u over iets ern-J
stig raadplegen."
„Heel gaarne, Toetie, tot straks dus'1 i
en met een goedhartig knikje ging hij verde
J,Wat hadt jij daar nog aan pastoor tJ
vragen?" vroeg mevrouw Walther, toenToeji
tie, buiten adem door 't harde loopen, hasj
weer had ingehaald.
„Zoo, maar wat, Maatje", zei Toetie veri
legen. Zij jokte nooit nam nimmer haar tooi
vlucht tot leugentjes, en moest ze op v
langen van haar papa het toch voor has
mama verbergen, dat zij met haar vader nadg
pastoor toeging. 1
„Of hadden jelui 't over de Raads?'P
woeg haar mama verder.
Eer Toetie kon antwoorden, zag zij f-TQ
gelaat harer moeder verhelderen. Haar sch
S,
terendén blik volgend; zag zij Otto en Te!
dy aankomen, die haastig op de dames to
trad'en en haar hartelijk begroetten. mICI
vrouw Walther was verrukt. Zij vondp
heerlijk, met een baron in de drukke winkHB
straten te worden opgemerkt. Druk en lev
dag wikkelde zij zich in een gesprek
hem en trippel-die met een stralend1 geziChi
naast hém voort, terwijl Toetie en Ted
volgden,
(Wordt yervotadi
