Ka tit. Nieuws- en Advertentieblad
voor Moord-Bolland.
EioeiMeeli a. Lanysndijken
"paps™
Ge „Adam in Ballingschap".
No. 65.
Woensdag 16 Augustus 1911.
5"e Jaargang
fersc-MJiit Wmmèm m Saterdag.
..Toet ie Walther."
ONS
BLAD.
ABONNEMENTSPRIJS t
60 et. per 3 maanden franco huis90 et. met geïllustreerd
Zondagsblad. Te betalen in het begin van ieder kwartaal.
Afzonderlijke nummers van de courant 3 cent.
Tas het Zondagsblad5
Uitgaws T*a 41© Naaml. Vsaaootnchap „Gas Blad".
3$38a?Breeds traat 12, tegenover de E. E. Eerk, te Alkmssr.
Tclöfoor, No. 433.
AOVKRTENTÏÊNs
Taa 15 regels a i 30
Elke regel meer i 2 6
Bedasnes per regel 0 I i 15
Kleine advertenties van 1-—30 woorden, bjj vooroitbet. 25
csai.
f (INGEZONDEN.)
Het «s meenen wij, een paar jaren gele
den, dat een gezelschap Duitsdhers Holland
bezoidht ten einde de groenten cultuur hier
te lande (te bestuideeren. O oir id e Langedijken
werden toen bezocht en zoo» Inien idlestijds uit
de bladen (ko»n vernemen werden onze nabu
ren to»en allervriendelijkst ontvangen.
Er Hiaid! een rondvaart plaats 'door de kool-
akkers, en |m,en haastte ziidh onzen Duitsdhers
alle gewensdhite inlichtingen te verstrekken,
opldiait zij Itodi een hoog idlee zouden krijgen
va»n onze Hollamdlsche cultuur.
Dezer dagen nu sto»nd in de Hollandsch'e
bladen te lezen dat dit jaar o»ns ïand we
der o»m met een bezoek wan Duiitsdhe belang
stellenden (lees 'belanghebbenden) zou
worden vere»erd(?) :en »\vel yam '20—27 Augus
tus, dus jal.s. week.-
Wat (Sn idlie bladen ln»u échter niet te lezen
sta»at en o». i. voor die Langed'ijkers gro»ot
nut kaïn hebben toch te weten, is het vol
gendie:
Als vervolg n.l! »o»p het bericht dlat 26
personen ondier leiding van 'den heer Grobl-
ben zullen deelnemen aan de studiereis, w»a,ar-
toe de Laudwiirtschaftskammer voor Üe Pro
vincie Brandenburg besloten heeft, lezen wij
in een idler Duitsche Landbouwbladen den na
volgenden wensch.
Mem hoopt dat de deelnemers de in Hol
land verkregen indrukken later hij ons praktisch
tot hun icaarde zullen doen komen en in
hunne bedrijven een op goede grondslagen be
rustende Qroentencultuur zullen inrichten
Vele milioenen kunnen dan voor ons land
behouden blijven
De belangstelling van de hieeren Duit-
schers is er dus opgericht om die hun alhier
verstrekte inlichtingen en overzichten ten
goede te dben komen aan htinne eigene
groenitenteelj. Waar Idle export van Langedüj-
leer 'kool 'en groenten, vo-or het grootste ge
deelte maar Duitschüaind gaat, is hettO'Ch voor
iedereen duidelijk Hat vooruitgang der Duit
sche groenteiioultuur 'gepaardl moet gaast met
nadeel voor ;den Boifendsdhen en dus o»ok
voor den Langed'ijker handel.
En [vvoirdlt de handel in kool, groenten etc.
a'.d. Langedijken lm e»t Duits dl land minder^ dan
is de 'mogelijkheid zeer groot Idat het btouw-
bedlrijf in (de toeko»mst ook miinder loomen-d
zal wordien.
Ablnormaal Idlroge jaren, zo»o»ails 1911, waar-
door de oogst iin Duitschlanid kans heeft
groote sdhadle te lijden en de prijzen hier
dan toch omhoog gaan, dient men buiten be
schouwing te laten. Die zijn uitzonderingen.
Tot bewijs, 'dlat d,e leider vain het Duitsdhe
gezelschap, die heer Grobben (die in opt-
•dracht'van (n et Duitsche Ministerie van Land
bouw meermalen Holland bezocht) met het
24)
Den volgenden morgen werd Toetiie met
ondragelijke ho»o»fdpijn wakker. Ze belde 't
kamermeisje en zeidie haar vader te waar
schuwen, Idlalt ze te bed moest blijven. Spoe
dig Ictaarop kwaim hij met 'mevrouw van Vel-
zen hij haar. Zijn handle s»tem en leven
dige manieren verergerden tear hoofdpijn
zoodanig, Idat mevrouw van Velzen, Idit zien-
die, [hem zoo spoedig mogelijk rnee naar be
neden hoonde. Zij spraken af, Toetfc tot het
etensuur met rust te laten, hiopendl, dat ze
wat zo»u slapen 'en daarna irn staat zou zijn
pp te staan. Werkelijk viiel Toetiie o»ok in
,een rustigen slaap». Tegen elf uur werdl ze
'door ,een zacht kloppen op haar deur ge
wekt, en bracht het kamermeisje twee te
legrammen,
»Is papa niiet in 't hotel
„Neen, juffrouw, hij »5s uitgereidlen (net
de oude mevrouw. De jonge mijnheer zit
fa den tuin te lezen."
„Wacht dan even", zei Toetie, onwille
keurig 't meisje terughoudend. Haar hoofd
bonsdle nog, wellicht stond er iets drin-
gen»dis iin die .telegrammen.
Een vreemde angst steeg »iin haar op», toen
ze het eerste o»penscheurdle. Ze las het en
bleef
»im
er wezenloos ftp staren, idle oogen
d'00'delijken schrik wijd opengesperd,
im Holland geziene zijn n»ut weet te do»en,
moge het feit dienen, dat onlangs o»p zijn
initiatief in 0»derbru»ch een vereeni-
ging ivoior den teelt va»n vroege groenten, op
Hallandscfaen leest geschoeid werd opgericht
evenals vereenigingen v»o»ór Iden teelt van
tafeldruiven in Luckau, Gransee en Beelitz,
Dat het den Duiitschers vrij staat Holland
te bereizen en de koolteelt etc. alan die Lan
gedijken te gaan bezichtigen en zo»o» mo^
gelijk te bestudeeren, spreekt van zelf.
Een landere ivraag echter is^ of het o»p den
weg ligt van een Langedijker die het be
lang van cultuur en handel zijner streek
begrijpt, tam mede te werken tot het ronidilei-
»den ter- bezichtiging en tot het verschaffen
van inlichtingen aan 'die Duitsdhers die zij
a,s. week misschien »o»p: bezoek krijgen en
daardoor indirect mede te werken tot (het
kan o».!. bijna niet anders) benaideeling hun
ner eigen 'Langedijker cultuur iin dien toe
komst.
De beainrtwoordling (dezer vraag laten wij
gaarne over aan de lezers dezer courant
a'.'dl. Langedijken.
M. Q.
Alkmaar, 16 Augustus 1911.
W»a.ar 'wij het volko»men met die geachte
inzenders eens zijn en het ons vain groot
belang scheen b»o»venstaaiiidle o»nder de aan-
da»pht van onze lezers, bijzonder dike aan
die Langedijken, te brengen, meenden wij
het deze p»laats te moeten verieenen, o»pdlat
allen er kenniis van zo»udlen nemen.
We lezen in idle „B»ergensche Bad- Duin
en Bosdhhode" |het volgende:
In „Ons Blad" woirriienl wij op de vingers
getikt naar aanleiding van een paar zin
sneden in ons artikel» over de opjenludhit-
vo'orstellimg van „A»cllam in, Ballingschap".
Wij hebben o»ns diaariin te beslist geplaatst
aan die zijde van hen; van wie getwijfeld
mag wordien, ;of zij kunnen meeleven met
de personen, die de dichter opvoert ini zijn
„treurspel aller treurspelen," aain die zijde
van 'hen n.l., voor wie de geschiedenissen!
van het 'eerste menschenpaar n»iet »dli»e waar
heid en \verkelijkheid meer vormen, welke
zij haidlden vo»or Vondel.
De „meesten 'onzer", schreven we vendler,
denken zoo», deze uitdrukking betreuren
we; ze fe »oins ontsnapt in het vuur vano»ns
betoog, om ook, en vooral, hen, die niet
deelen in Üe godsdienstige overtuiging van
Vomdiel, 'waarvoor niemand gro»o»teren
eerbied kan 'hebben dan wij, te trekken
naar een stuk, dat een der hoogste gods
dienstige vraagstukken 'behandelt der Chris
telijke leer: Idien .zondeval. Voor Ide geloovige
christenen zal een aansporing om. Vo»ndlel's
BijbefsCh drama te gaan zien opvo»eren,
minder no»odig wezen dan voor hen, die
tot op haar lippen verbleekendl.
Verschrikt keek het meisje haar aan. Willdl
opende ze het tweede, en uitte een do»or-
idringenden gil,
„Walti s 't juffrouw, slechte tijding?'''
vroeg (liet meewarige meisje.
Ze Ikreeg geen antwoord!. Toetie zat als
versuft, starend op» dlie vreeselijke tijding,
'diie izo,o (wreed plotseling, zo»o, geheel1 onvoor
bereid to't haar kwam. Het eerste telegram
luididle:
„Kom, terstond thhiis, nicht Lientje ern
stig ongesteld."
Het .tweed'e, dat door een noodlottig toe
val tegelijk (met [het eerst verzoindlene bezorgd
werd:
„Nicht Lientje zacht ingeslapen, was ter
stond dooid, hersenberoierte." Bidden» o»uder-
teekend door nicht Betsy.
Arme kleine To»etie zat in haar bedl ver
lamd van schrik, ,nog steeidls niet het vree
selijke, dat over haar geko»men was, kun
nende bevatten. Het medelijdende meisje
bracht een glas water.
„Drink eens, juffrouw, zal ik den jon
gen mijnheer vragen uw vader te zoeken?
Kan ik niets voiolr u Idloen?" i
Dat wooirdl „vadier" feachit Toetie totziich-
zelve. O God' haar arme vader1 Ze moest
•de felle smart, die Waar verlamde, met ge
weld 'Onderdrukken, om Waar vader voor
zichtig voor te bereidlen op dleze verplet
terende tijding, hem zijn leed helpen drai-
»d'en. Ze ïno»ch't »niet luisteren naar dlie verwij
tende stem fa Ihaar binnenste, idlie haar hartje
zich niet zoo gemakkelijk kunnen over
geven aan Ide vaste overtuiging van den
dichter.
Het was vo»or deze laatsten en dlat er
zoo zijn., 'zall „Ons BJadl" niet willen ont
kennen, Idlat we trachten duidelijk te
maken, hoe Vondiel's treurspel niet alleen
een werk 'is van hooge religieuse beteeke-
nis, maar oo»k een dichtstuk vaim dien eersten
rang, een ldra»ma vol hooge wijding en be
zieling, Idlat tiiiepi kan ontroeren ook al heeft
men niet het geloof vam den dichter. W»ij
geven in 'dit opzicht-s3pns Blad" toe, dat
we 'o»ns Voor dit beto»ög »al te zeer hebben
geplaatst op het standpunt van hen, diie
we Wilden overreden, ma»ar komen met
kracht op tegen de ïmeenfag van het bilad',
dat o»ns artikel geen welge»kozen reclame
zou zijn voor de openlucht-vo,afstelling van
„Adam .in Ballingsctep" pp 18 dezer. In
zooverre 'met „reclame" biedoeld is de aan
sporing om deze voorsteEing te bezoeken,
hopen Wij door o»ns artikel menigeen te
hebben overtuigd, dat de opvoiering do»or
Royaamd's gezelschap fa elk opzicht een
hoog kunstgenot zal schenken, zonder dlat
we, hoe zouden we ook kunnen-!
aan Idle 'innerlijke waaide van Vondel's groot
werk afbreuk Webben gedtian.
We apprecieëren 'het royale antwoord! van
onzen collega» 'op onis artikeltje, voorkomen
de ii n het nummer van 2 Aug. 1.1. onder
den titel „Legendensprookjes", tenzeer-
ste.
Na bovenstaand gelezen te hebben, twij
felen .wij 8SÉ aan de go»ed;e trouw van deip
schrijver en, Waar hij eene poging doet om
hen, Idlie niet deelen in jde godsdienstige over
tuiging van Vondel, o»ok naar Idit tooneelstuk
te trekken, hopen wij niet lalleen dlat hij na
d,eze poging slage maar uiten wij te
vens idem wensdh', dat de Katholieken niet
zullen achterblijven »oint: bij te women het
„treurspel aller treurspelen", Adtim in bal
lingschap.
V BE ZWEI? VAN TEÖSLSTBA
In „het Volk" Is een heel geschrijf ont
staan ingevolge Wet aanwezig zijn van het
Kamerlid Duijs ibïj Üle opening van de haven
te Zaaandam.
Collega Helsdingen was er vertegen mee,
hoe hij fa de toekomst moest handelen, of
hij Prins .Hendrik wel »een [hiamd mo»cht geven.
Daarop verscheen Ven artikel van (de redac
tie, »die Duijs verongelijkte, maar in het
optreden van |Helsdfagen verrto»uwen schonk.
Toen kwaim Troelstra, dlie geducht zijn
zweep deed striemen op den rug van de
redactie, zóódat partijgenoot Schaper zich
meende ,te moeten ontfermen ove- de zoo
onschuldig getuchtigde redactie.
Maar luister eens, hoe groot die invloed
van Troelstra iis op de redactie» van „het
dagblad voor de arbeiderspartij," ze durft
versdheurde„Waarom liet je Maatje ook
alleen?" Ze wilde, moest sterk zijn. Later,
later ko»n ze aan eigen» smart toegeven.
Met behulp vain 't go»edlhartige kamermeis
je standi ze op», kleedde ziidh in haar reis
kostuum, p»akte en» sloot baar koffers, alles
snel, koortsig, met zenuwachtige bewegin
gen. Af en to»e wankelde ze, maar eer het
meisje kon toesnellen, richtte ze zidh weer
op en had haar zelfbeheersching herwoin-
nen, en hoewel (haar Idlreigde te barsten, liep
ze haastig de trap» af, den tuin fa», om Her
man te zoeken. Ze vond hem dicht bij
het huis '.zitten lezen. Toen» fee plotseling vóór
hem standi, krijt-wit, met verwrongen gelaats
trekken, en een uiitdlrukking van heyig zie-
lelij'dlen in de reine kinderoogen, sprong
hij dO'Odelijk ontsteld op en stamelde: „Wat
is ar i
Zwijgend, reikte ze Wem die telegrammen
over.
„Wie is lnichit iLientje?" vroeg hij verward!.
„Maatje, mijn lief klein Maatje," kreunde
ze met Weesche stem; doch geen snik o»nt-
snapte Waar Worst, geen traan ontrolde haar
oog, ze 'wilde, ze m:o»est sterk blijven.
Ontzet staardle Herman haar aan.
„O, T»o>etie, arme kleine Toetie," Wais al
wat (hij 'zeggen kon. De tranen 'drongen hem.
naar Idle oo»ge»n, ien haar rechterhand liief-
koozend tusschen Üe zijnen nemend, klonk
ails een snik nogmaals „airme kleine Toetie"
va»n zijn lippen.
Zachtr maar beslist trok ze haar hand te-
;i
temet .niet te schrijven. Let wel, lezers, het
woordl i.s pan het socialisch Kamerlid Schaper
Dat »d»e „Volk-redaktie overigens eenigs-
zins huivert om hare» meening te zeg
gen, is niet te verwonderen. Zij weet,
dat naast l(o»f boven) (haar Troelstra, als de
leider der Partij wordt beschouwd. Zegt
ze haar »o»ordieel, de kans bestaat, dat zij
den wind van voren krijgt van die zij
de en min of meer van 'bovenaf wordt
afgetroefd. Dat bleek in het geval-Nathans
Op uiterst bescheiden wijze zegt ze daar
over hare meening, wat ze verplicht was
als redlaktie, die de beweging in al ha
re onderdeelen ter harte gaat. Zeker niet
voor haar plezier wees zij een vergis
sing aan (volgens haar) in de taktiek
der Ned, Vereeniging. En, een paar da
gen daarna verioochent Tro»elstra deze be
scheiden kritiek op een wijze (de wijze
deed' het »hier), die hem: uit de vergade
ring, ^ilie dit gaarne» hoorde, een „don
derend: applaus" bezoirgde, maar jegens
de „Vo»lk"-redaktie zeer grievend en o»n-
MJijk wasvooral ook, 'omdat uit de» hou
ding dier redaktie een koinsekwentie ge
trokken werd, die er niet uit getrokken
behoefde te worden.
Dat o»n»dier zulke omstanidlighieden Üe re-
dflktiie, voorzicht® is, is verklaarbaar; al
mag het tear niet weerhouden te zeggen
wiat nO'Odlig is.
Of de zweep van Troelstra zich! ook dlo»et
gevoelen 1
Dat rijn nu Idlie boeren», die altijd en
eeuwiig Idien imo'rid! Vol hebben vain „aan den
leiband! loopen van de geestelijkheid" „on
der (die plak 'zitten", „onder voogdij staan"
enz. enz,
W,ie ifa een glazen ihluis woont, moet niet
met steenen gooien.
PLAATSELIJK NIEUWS.
WARMENHUIZEN.
Priesterjubileum.
't Was'Dinsdag '15 Augustus op den feest
dag van H. Maria 'Hemelvaart, een jubeldag
fa »onze Paro-chie. Het gebeier dier ktokken,
gewapper der Vlaggen verkondigde ons eene
groote vreugidle: lieden todh m»o»cht onze
ZeerEei-w. 'Pastoor lellen Iheugelijken dag! her
denken, waarop hij voor veertig jaar tot
Priester werd gewijd.
't Was een groote vreugtdledag voor den
jubelariis en vo»or de parochianen, wijl van
»dic veertig jaren de jubilaris bijna twintig
in ons midden heeft do'orgebracht.
Aain (het verlangen (van Üen jubi'aris om (die-
zen feestdag in eenvoud en alleen kerkelijk
te vïaren was, hoewel noode, vo'ldaan: dus
niets geen uiterlijk kerk-- »of paistorieversie-
riing; alleen het hoo»fdaltaar was op smaak
volle wijze omgeven, door pa»lmen, bloemen
en kaarsl iidht. Zondag en den morgen van
den jubeldag hebben alle parochianen de
„Niet 'dloen, |m»e niet week maken», Herman,
ik moet isferk zijn. Raatje er op voorbe
reiden ,en 't hem helpen dragen; later, als
w»e thuis zijn, ka,n ik aan eigen smart toe
geven,"
Met lonefaidlig teederen blik zag Hei-man
haar aan. O, dat helfdhaftiige kindje!
„Ho»e zullen we pppa 't spo-edligist vin-
»dien?" stoorfe Toetie hem, „en wanneer
g!aat die eer-stvolgenide treiin naar Holland?
Toe, Herman, help» me alles bedisselen, papa
zal zoo verpletterend! zijn, en» w'ffl' je me
bijstaan, hem v»oor te bereiden, en» alles
vo'Oi" ons vertrok regelen?"
Diit beroep' o»pj zijn hulp en steun deed
zijn praet'iischen aard bovenkomen. Ja', hij
moest haar helpen, bijstaan fa dleze bange
uren, wat hielp beklagen? Door te han
delen ko»n hij o»neindig meer voor haar d»o»eii
Hij keek op zijn horloge en antwoordde:
„Binnen een kwartier mo»eten zij thuis ko
men, zij zouden een uur rijden, en er zijn
al ruim 'drie kwartier van om". Toen zocht
hij ,fa zijn reisgids, ,,'t Is nu o»ver half twaalf
o»m om 1.10 ga,at de O-train naar Holland»,
er is »dlus alle» tijd. Ik zal voor alles zorgen,
en om twaalf uur 't dlfaer bestellen. Zou
jij niiet liever naar je kamer gaan om op
je papa te wachten? Als ik hem 't eerste
telegram toomde, dat alleen van ziiekte mel-
iding maakt? Va.n jo»u 'kan hij dan de waar
heid hooren". Zijn stem trilde even, to»en
ging hij op vasten to»o»n verder:
„Natuurlijk gaan mo»ed'er en ik met jelui
mee." No'oit vergat hij dien verrasten da»nk-
H. Comnmniie en hunne gebeden opgedlrai-
gen vo'or het heil» van hunnen bCiniindletii
priester.
Bij Üle plechtige Hoogmis, welke opgedra
gen 'w.ejid door den jubilaris, assisteerden
die WelEerw. pater H oogeboom van
Nieuwe-Niedorp en de Zeereerw, Heer
Nix, pastoor »te Spierdijk, vriend van den
jubilaris.
Deze (meld! diam »ook de Feesipredicatie en
schetste» »o»p treffende wijze de hoogheid,
waardigheid en heiigheid van het Priester
schap. Het zangkoor had ter eere van den
jubilaris een nieuwe Mis ingestudeerd en
gaf ook een tweetal feestcantates ten beste.
Na (den 'middag hield de ZeerEerw. jiubifct-
ris receptie, waaronder door de hieeren zan
gers 'vverdl laangeb'oden 'een »enveloppe. De St,
Jo'seph-vereemging offreerde een fraaie Ves-
perstoel en Idloor de (parochianen werden aan
geboden een tweetal kostbare en duurzame
tapijten.
Met een plechtig Lof werd dleze schoone
feestdag gesloten.
Moge idle Goede God Idien Jubilaris na tien
(jaren,
Doen vergaren
Een go»ude»n Priesterkroo»n
En »na tijden doen verblijden
Met een »sdh»oo»nen hemeltroon.
Naar wij vernemen heeft Üle jubilaris van
zijn kapt ziidh o»ok 'niet onb'etuigril gelaten,
maar Idle R. K. armen en diie der Prot. ge
meente flink bedacht.
LIMMEN.
Teruggevonden Zaterdagavond laat werd
alhier door de politie in hare ouderlijke
woDing binnengebracht een minderjarige ge
naamd W. 8, die zonder voorkennis van
haar moeder op 8 dezer heimelijk haren
dienst alhier had verlaten, te'rwijl hare op
eporing bij den Burgemeester was verzocht.
Loting. Ook dit jaar tijdens de loting
der Nat. Mil. verliep alles in kalme stem
ming. De meesten waren reeds vroeg in den
avond bij hunne ouders en familie thuis en
brachten aldaar genoeglijk met muziek hun
nen lotingsdag door.
Een voor de schans. Gisteren werd alhier
door de politie in kennelijken staat van
dronkenschap van den openbaren weg naar
het arrestantenlokaal overgebracht zekere
G. Krondtrekkend paraplu koopman.
BEEM3TER.
De werkman E». Doets, cjfc tiezig was
met het inhalen van een hooiklalmp bij d'en
heer F. K. viiel bij het bergen van het hooi
vain idien zolder, m»et het tre»urii|g» gevolg dat
hij (kort Idaarop» 'overleed1. »De ongelukkige haid
juist op idien dlag zijn 70sten» verjaardag.,
bereikt.
ST. PANCRAS.
Zondagmiddag is bij het zwemmen in de
Kiruiissloot het 8-jarig zoontje van den heer
Jb. Bus verdtonken.
haren blik, waarmede ze tot hem opkeek;
to»en ziitii bedenkend schudde ze weigerend
't hoofdje.
„Neen, Herman, maar o», als jelui! in, onze
plaats die Raats willen afhalen. Wie weet,
in welken treurigen toestand! die te Marseille
aa»nko,men."
Weer Wok een traan fa zijn oog, O.
«Hat kind» dacht altijd aan anderen, nooit aa'n
zichzelve.
Bijna plechtig antw»oordldle hij„Dat beloof
ik je, maar idlat doe ik dan alleen, moeder
en ik brengen jelui eerst thuis." Zondier
tes preken, r eiikte tze hem imet roere-ndlen Wik
ide hand'. Toen gingen ze langzaam» naar het
hotel terug, en terwijl Herman zijn» maat
regelen trof, begaf Toetie zich naar haar
kamer. Als in een droo-m liep ze de trap
op, zo»n»dler de medelijdende blikken te zien,
waarmede Ide portier en eenige kelilners hiaar j
nastaarden. (Toen ze ihaar ka»m»«td!eur opende,
stro»o»midle 't verblindend gouden zon!Lohit door
idle 'vensters naar binnen, die kamer met vroo-
lij'ken glans verlichtend!. Getroffen bleef zt
staan en bedekte de oogen met de teik*
Hoe haid dat zonnetje haar gister verkwikt-
Zij Ihaid 'haar vadier en |de van Vetzens er bi»
gero»ep»en, o»m hun te to»o»nen, hoe vroofijk;
en lief haar kamer er dbor werd») en welk
een heerlijk laindtechap van: uit haar ramen
zichtbaar was. En nu, o»! nu dteed die feil
zonneglans haan'pijn. Zfe leedl zoo» naamloos
zoo geweldig
ÏSBcsffl
