6 selling, eik, jf Petten, Sts: 1GE1. Maat. i Money", 30 T 30 Hoeren* CMAN. No, 69. "Woensdag 30 Augustus 1911. 5',e Jaargang XL XKath. Nieuws- en Adverte&tieMad voos* Mo©a?&-M©lla.ii€L FEPILLETON. f ?a SCHOENWERK. r in lie Tooneelzaal tabak uit ij van Firma te Joure ¥ersehijiit Woensdag en Zaterdag. „Toetie Walther." Beste adres voor soiled Alkmaar. 5BLIB. 3. Popping ALKMAAR. RUIJTER. opgeruimd. E PRIJZEN. N ELST, [raat. Eenlngfanedag. V Be Koningin niet pepalair? Benoembaarheid van Katholieken bij het Cpenbaar Onderwijs. ?- Ilea aaar lSDONK. Dorpstr. ie, G. FOOR. AN BENTHEM- Lütb. GROOT. iVINK. IN, Hoogzijde 133c tingen. Goede consumptie. &tx voor etalage in boyenge en prijzen. ën. 0> L/ r, ONS BLAD. ABONNEMENTSPRIJS t 60 et. per 3 maanden franco huis90 et. met geïllm reerd Zondagsblad. Te betalen in het begin van ieder kwartaal. Afeenderljjke nummers van de oonrant3 eent. Tan het Zondagsblad5 eent, Uitgave van da Naaml. Vstuiooteahap „Oma Blad". BUB14ÏÏSreedstftftt 12, tegesovw de E. E. Berk, te Alfcasaï. Telefoon No. 433. ASVSRTSNTIÊMs Tan 1—1 regels l 80 Elke regel meer Madames per regel j 15 Kleine advertenties van 130 voorden, bij vooruitbet, 25 seal Moirgien verjaart H, M. 'd|e Koningin. Met ieder jaar wint deze dag in be teekenis voor Het Nedleidandsche Volk', onr- d'ait met ieder jaar in ons versterkt wordt dat gevoel van taiga dankbaarheid jegens Godi en Hooge vereerimg vo-or deze edele Landsvrouwe zelf. .Wamt wij beseffen maai" al te (Mep; wat Heerlijke gave Qodl ons Nederland schonk iin deze Koningin, die ale Woogie beloften vervult, dlie Zij met zidhi droeg naar den Troon. En wij volgen met te,ar met Hartelijke deeiltmemilng langs Ihbar levenspad, waarlangs zij als Christin, en. Moeder alten ten voor beeld, Haar Kind, geleidt hare en onze glo rie en Hoop. Daarom, terwijl wij morgen tot teeken onzer Hartelijke blijdschap onze vlaggen bireeld 'Halten uitwapperen, richten wij deemoe dig de bede tot God voor Haar, om wijs heid1 fen om kracht. God foleWoetie onze Koningin'- Een Nededianid'sdh' correspondent van een der Indfedbe bladen, de bekende hoefijzer correspondent van Het Hbl, heeft in een der Indfeohie bladen eenige lieflijkheden ge schil-even over H. M. de Koningin. Ja;, H. M. gedtoeg zich naar 's rraans meening „on berispelijk", idloch zij gaf en, geeft niet den indlruk van te zijn, „Het hart van dien Staat" wezenlijke belangstelling toont H. M. niet, dan „voor haar kind1, naar 't schijnt", enz. enz. De Nieuwe Prov. Gron. Crt. is over dieze anfboezemisng van d'en Haags dien journa list niet gestiaht, en zegt: De [hieer Elaut waagt het waarlijk nog te betwijfelen, sof idle Koningin wel vóórhaar kind; gevoelt. Waarlijk, dat zal geen soc. demi. Hem verbeteren. De reden, voor de ze treurige taal schijnt te zijn, dlat onze Ko ningin „zich opsluit in een kringetje van engidlenkende hovelingen en van strenge bi gotterie". 't Laatste is eigenlijk d'e kwestie De Koningin is getoovig, zieit ge. En nu kan ze immers niet populair zijn. Als ge im de vrijzinnige pers over popu laire vorsten wilt lezen, dtin moeten het mannen zijn van „moderne levensopvatting". Mannen, 'die den „vooruitgang" en de ver lichting willen, idl.w.z. die vrijzinnig zich toonen. In dien zin weid onlangs van den Duïtsdhlen kroonprins, o, zoo< veel moois verteld. De vrijzinnige pers belooft aan de vorsten kolossale popul'anieteitals ze maar vrijzinnig willen zijn. Maar anders worden ze gescholden en doet toen alsof ze de liefde van hlun volk niet hebben. Hoe ging 't indertijd met dien koning vain Saksen? Hij was een man vain strenge bigotte rie maar zijn vrouw, die er met een 28) „Wilt iu Heiden Maatje zien, en bij Haar biidlden?" vroeg ze opstaand. „Straks ktodlje, straks", viel hia;ar vader haar in de rede, „m,aar eerst moet je wat gebruiken, en je glas melk leegdrinken. Pa stoor, u wit dus Herm'aln en mij' wet excu- seeren? De biegrafenisbédienaa'r wacht, en Herman is zo,o goed! me zijn hulp aan te biiedlen, die ik gaarne aanneem, want 'k ben geheel de kluts kfwijt." „Natuurlijk, mijnbeer, geneer u toch niet ik blijf wat bij Toetie." „Tot straks d|an<, pastoor", en miet Her man verliet die Heer Walther 't vertrek. Toetie hbastte zich zooveel mogelijk met haar ontbijt, ze Verlangde zooi met pastoor die Munnifc te s preken, maar hier, waar mevrouw Duïvenaar bij was, en. die Huis knecht in en uit liepi, kon f.e het onmo gelijk doen. Zoodra ze gereed was, stond ze op. „Gaait u mee naar Maatje, pastoor?" In (Je sterfkamer gekomen, knielde de priester neder en bleef eenigen tijd in ge bed verzonken. Toetie volgde zijn voor beeld, Ihiaar hoofdje rustte tegen Maatje's schouder, en met doodsangst in tear blik zag ze haar aan, „Zou Maatje nooit in den jaMtonen komen?" 'klonk het yoort- musicus va'n Idloor ging !en Haai" kinderen ver liet, die vrouw werd geprezen als een vrouw! van beteekenis en goeden smaak. De maat, waarmeé de vrijzinnigheid meet, is wel een zonderlinge; wie 't op den duur haar naar den zin wil maken, moet vooral in Haar richting mee. Wie, dat niet doet is veroordeeld. Maar, idlaar kunnen wij best tegen. 't Is eigenïijk'al te idKvaas, nog te vragen, of katholieken nu wel benoembaar zijn bij Het lopenbaar onderwijs. 't Feit ligt er, idlat er tientallen daar bij werkzaam zijn. In onze onmiddellijke omgeving zijn er zelfs enkele. Hoe ongeloofelijk _t nu ook schijnen moge, toch vernamen, wij onlangs, dat er wel degelijke liberalen zijn, die meenen, dat een katholiek voor het geven van openbaar neutraal ondierwijs ongeschikt is; Een katholiek sollicitant kreeg tenminste vain een liberaal gemeenteraadslid na Het geven van proefles tot bescheid: „Ja, mijn heer, 't spijt mij, m.aar wij kunnen u niet steunen, want u is katholiek En ka tholieken kunnen niet geplaatst worden bij het Openbaar onderwijs." Maar dlan ligt hierin, de indirecte erken ning, dlat neutraal onderwijs onbestaanbaar is. Want waarom teu een katholiek niet in aanmerking mogen komen? Natuurlijk, omdat men, het voor onmoge lijk houdt dat hjj zijne godsdienstige over tuiging bjj het geven, van onderwijs geheel verbergt en niet zijne gejoovige richting verraadt, vooral bij het onderricht in som mige, bepaialidle vakken. Juist zoo. Maar dlan is een sollicitant van o, n g e 1 o o- vige richting even min bekwaam om be noemd te worden,. Hem is het op zijne beurt dlan ook on mogelijk zijn ongeloof altijd te verbergen Zoo wieinig als d|e geloovige zich, er voor vrijwaren kan, dlat zijne godsdienstige over tuiging zich in die school uitspreekt. Maar lals hlet een, zo,o- goed als het ander onmogelijk geacht wordt, dan is daarmede weer idle neutraliteit zelf veroor deeld. Derhalve één van bieidlen. Of Wie], een geloovige en een ongeloovige kunnen beiden niet' in aanmerking; komen voor eene benoeming bij het neutraal On- Maair (dan, moet men de openbare neutrale scholen imiaair sluiten en alleen bijzonder on derwijs vain alle richtingen invoeren, met steun, van overheidswege. Of wiel de ongeloovige is wel in staat metterdaad neutraal onderwijs, te geven, doch dlapend in Haar binnenste. Toen Idle pastoor oprees, trof Hem haar bleekheid. „Pastoor, Maatje wals niet gedoopt, kende God Zoo 'weinig; is 't waar, dat zij nu niet in Idlen Hemel 'kan komen ?h Verschrikt, keek hij haar ajinNa eenig aarzelen, zeldle hij meewarig: „Br its nog een doopsel van blegeerte, kindje: late imaimai gestorven is met verlangen in 't ttórt, God te leeren kennen, liefhebben en (Zijn geboden te onderhouden, dan bezat zij tiet doopsel van begeerte én kan zij zeer zeker iin den Hemel 'komen." Toette. zei Hem nu alles, wat nicht Betsy verteld h'ad. „Tob er dlan maar niet over, kindje, en wees gerust. Je moedier iis goed' gestemd gestorven. Je ziet haar dlus zeker in dep Hemel terug." „Maatje, o Maatje", was al, wait ze zeg gen (kon, terwijl trainen Haar over Idle wangen vloeiden, maar ditmaal tranen van verlich ting en dankbaarheid. „Pastoor weiger nu niet langer me in uw geloof te ondlarrichiten", en ze stortte heel haar Hartje bij: hem, uit. Haar indrukken, in dén Dom. van Keulen en Frankfort ont vangen, en Hoe zij vast geloof die in het H. Altaar-Sacrajn ent. „O, pastoor, als ik gedoopt Hen, en Chris tus in mijn Hart mag ontvangen, zooals Thomas a Kempis zooi heerlijk beschrijft, dlain zal iik sterker worden en beter mijn plichten bij Paatje leeren?" dan kan de geloovige, hij zij dan katholiek of g.elioovigi protestant Het ook en evengoed. Maar idlain vervalt hiermede ook alle be zwaar tegen die benoeming van een katho liek !bij! hlet neutraal onderwijs. De vraag naar bekwaamheid en overi ge geschiktheidl mag dan alleen overblijven. En id)e eerlijkheid, gebiedt de. vraag hier naar all'leen en uitsluitend! te stellen. Gebeurt dat ook? BUITENLAND. BELGIE. De jgiroote meeting dier Belgische Katholie ken, .Zondag te Leuven gehouden, ils uitste kend geslaagd. Du énden, waaronder vier ministers, inamen aan den optocht deel, om dlatedoor luöng te geven aan hun sympa thie voor minister Sdhoifeart en zijn wetsont werp voor de god'sdiienstige school. 80.000 deelnemers telde de onafzienbare stoet. Het lalat zich gemakkelijk dienken, dat de Leuvensche sooiuilisten en liberalen eenvou- dligr aizerad waren, toien zij den schitterenden reusachtigen stoet van katholieken kjcor de straten van de uniiversiteits-slaid zagen trek ken. Zij Hadden ook niet verwacht, dat de Schoiilaertibetooging hunne Birusselsche ma nifestatie zou evenaren, ja in vele opzich ten overtreffen. Daardoor waren de cartel- broeders zeer geprikkeld en wie deze „hee-. ren", met Ihiun r evolutionaire neigingen kent, zal 'er zich niet over verwonderen, dat zij, waar zij maar eenigszLns konden, de orde trachtten te verstoren. Eenige malen poogden zij wanorde onder de katholieke gelederen te brengen, maar telkens 'wardlen zij flink opder handen ge nomen Jal, idle manifestatie is een schitterend suc ces geweest voor de katholieke partij. „Zij is zoo schrijft het „H. v. A." „eene wapen- schouwing geweest, dlie i n beteekenis en waardigheid ook de meest hoopvolle voor uitzichten overtroffen heeft. Het is meer geweest dlain eene huilde aan een groot en verdienstelijk burger. Het is vooral geweest, eene krachtige uttg;, van katholiek zelfbewustzijn, eene heerlijke betuiging! van onwankelfca e irou ,v aan ihet ideaal, waarvan de heer Schollaert de koene en stoere kam.p iaën is geweest. Meer dam ooiit staat de sdh'oolkwestie, na de bletoogimg van Leuven, op den voor grond. Zij blijft gesteld en wij zullen niet rus ten of zij zal opgelost worden, iin dep zin dien d e groot e meerderheid der Belgen er aan wil geven; in den zin van vrijheid en gelijkheid!. SPANJE. Ondanks de amti-clericale regeering is Spanje toch nog iu merg en been katho liek, 'aldus luidde de conclusie, die men uit „Nu, goed dain, Toetie, ik zie, dat het je wezenlijk ernst is, en God je reeds veel licht en genadle schonk. Als de eerste druk ten hfcr voorbij zijn, spreken we dlan wel vaste uren af. Je Imoet maar veel voor Maait- je's zki hidden, vooral het Onze Vader en Wees gegroet, 't Is zooi troostendi, dait we onze diarbiare .afgestorvenen door gebeden kunnen helpen? „Helpen?" vroeg Toetje verbaasd „Jai, helpen om in den hemel te ko men". „Waar is Maatje dlan nu?" „Waarschijnlijk iin het vagevuur, waar de zi'elen gereinigd worden, eer zij tot de god delijke aanschouwing kunnen worden toege laten." „Duurt idlat lang?" „Dat is hlet geheim van God alleen, later leg iik je idlait alles wel uit." De priester zweeg, want de deur werd zacht geopenidl en de 'heer Walther trad met FIerm.au biinnen. Toette bleef in gedladhite ge knield liggen. Met een Hoopvolle uitdrukking keek ze haar Maatje aan. 't Was alles zoo Keel anders geworden. De woorden Van pastoor die Munmik waren Haar een blijde openbaring. Ze zou Maatje latei- weerzien. Verbaasd ikeek Herman, Haar aan, Vanwaar kwam die plotselinge verandering?" Zij wenkte Hem naderbij te komen, en fluisterde „Herman, pastoor heeft me zoo, gerust- gestelid1 ,en getroost. Hij zegt, idat ik niet ongerust boef te zijn. Maatje heeft stellig het doopsel van begeerte ontvangen, en we het schitterend verloop v,ain het Eucharistisch Congres te Madrid meende te mogen trekken De geestdriftige deelname van a'lle standen, van jdle koninklijke familie jaf tot ide arbeiders toe, 'deed opnieuw d'e jhioop levendig worden dlat hlet ridderlijke, katholieke Spaansche volk 'niet zijn zegel zou hechten aan de anti- el ericale 'regeeringspoliitiek, waaraan het zich nog vveil zou weten te ontworstelen. Het lis echter opvallendl dat de katholieke Spaansthe pers niet alleen, weinig over dlie blijde verwachtingen schrijft, maar zich zelfs bezorgd toont voor de toekomst. In de Augustus-afievering van het orgaan der Carmellaten „Monte Carmeloi" geeft pa ter Silver» een overzicht van het Eucharis tisch Congres, waaraan die geleerde schrijver eenige opmerkingen toevoegt over den in vloed van dat Congres :op de bimnenlandsche politiek. Schitterende verwachtingen? Zoo vraagt hij Zoo, gaarne zouden wij ze willen uitspre ken, maar w,e kunnen hlet niet. In het bui tenland, ma,ar men onze bimnenlandsche ver houdingen slechts oppervlakkig kent, kan men niet begrijpen, dlat er vooreerst althans geen hioop is voor idle Spaansche katholieken op. een betere toekomst. Toch iis alle hoop nog lang niet verloren Het schrijven van den kardiinaal-staaits-se- oretariis van 20 April j'. 1., waarin de Spaansche kathol «eken met nadlruk werden aangespoord, ,h'un verderfelijke staatkundige verdeeldheid toch te laiten varen, en een verstandige eenheids-politiek te voeren, zal zijn goede uitwerking wel niet missen. Tot nog toe schijnen, blijkens Ide beschouwingen in d'e „Monte Capmelo" die resultaten nog van niet veel bieteeeknis. Als hoopgevende sterren glanzen echter boven den nog donkeren Horizon twee machtige instellingen: idle nog jeugdige ka tholieke sociale actie en de opbloeiende katholieke pers. Moge 'het aan beide gegeven zijn, het rid- vrijden van het dwangjuk der antiljkathq- darlijke edelmoedige SpaansChe vo'k te be- lieke O'varheersChing. PORTUGAL. Portugal Heeft nu wel een president, maar daarmee zijn de bitaenliaïidsdile moeilijkhe den en onlusten toch niet uit de wereld' AJijjians, de veelal zeer goed ingelichte correspondent van het „Bertiher Tageblalt" seint aan zijn blad het volgende over den toestand in Het Noerden: „Generaal Basta1, de oppeihievelHebberder Portugeesdhie troepen alan de grens, had een onderhoud met den minister van oorlog. De generaal verklaarde, dat Het absoluut zeker is, diat de royalisten aan: de grens pp Het punt staan een inval' in het grbiedl der republiek te doen. Flun manschappen zijn talrijk, goedl georganiseerd en met ge weren ,yan het nieuwste model en kanonnen toegerust. Aan hen idlie zich' bij de artillerie later viindlen Haar in idem hemel 'terug." Dirt was 't dus geweest, daarom Hadden die reine kinderoogien zco folterend zielefeed weerspiegeld. Nadat zij eenigen tijd gebb- den hadden, en de heer Walther en pastoor die Mttailk reeds lang hef vertrek hadden verlaten, gingen Toetie en Herman ook sa men Heen. In die Igpng bleef pe isteain. j,Herman 'zal je veel voor Maatje bidden? I De pastoor zegt, Idlat wij er haar mee helpen kunnen." Eer hij kon ;a ntwoordén, naderden |h,aar eenige bedienden. Herman een wenk ge vend., in de Huiskamer te gaan, bleef zij staan. De keukenmeid vroeg Haar orders voor lunCh en diner, en Ide tweede meid had haar weer iets andiers noodiig. Eerst keek ze Haar verbaasd aan, toen begreep ze, dat, nu Inlicht Betsy ziek was, die regeling van 't Ibufehoudlem op haar neerkwam, en och', zij wist er zooi weinig vain. Met Haar ge wone energie en. dapperheid wijdde zij zich met lijverlaan haar taak en beantwoordde zoo, goed mogelijk de vele vragen, die to-t haar gericht werden. Toen ze alles, met die meiden besproken en .beredderd had, en juist de keuken wilde verlaten, kwam ide knecht melden, dat haar vaid'er Haar overal zocht. Haastig de trap opsnellend, vond zij hem zenuwachtig in de vestibule heen en weer loepen. Zeodira, hij haiar zag, ze,i Ihij ontdaan: „Pop, nicht Betsy moet zoo, spoiedig mo gelijk naiar een zenuw-,inrichting womdén ver voerd, De dokter Heeft er een hard hogfd aanwerven, wordt twaalf gulden per dag en bovendien een bijzondere vergoeding van 240 guldien betaald, terwijl infanteristen en caivalleriisten f3.60 per dög ontvangen. |D",e aanval die»- royalisten zal zich of wel op Salvao of'wiel op Hose (aan die Tamegarii- vietj concentreeren. De generaal voegdrt er aan toe, |d|at bijna, (de gehleele noordelijke Ber volkiing om Idle s chleidinglswet royalistisch ge. ziindl is." FRANKRIJK. Geen oorlogsgevaar. Meer en meer schijnt die hoopt levendig, dlat de Marokka-omiderhanddingen tot een goed einde zullen leiden, een feit, waartoe vooral die vredelievendheid en het glroate verantwoordelijkheidsgevoel van den Duit- schen Keizer niet weinig za,l bijdragen. Het zou niet veeil minder dan een misdaad zijn, groot idleei vain Europa aan de verschrikkin gen van een oorlog bloot te stellen, die dui zenden menschenlevens zou wegmaaien en hieit geluk en die welvaart valn tienduizenden zou vernietigen. Gelukkig bestaat er echter nog al hoop, dat ons werelddeel voor den oori'ogsgeesel zal gespaard blijven. Zoo, verklaarde^ naar Reuitejr uit Parijs seint, v. Kittelen Wachter aan den correspondent van de „Excelsior" die meening te zijn toegedaan, dat de onder- hainidlelingen tot een goed einde zullen wor den (gebracht, zooidat e:r veel kans iis, dat een oorlog zal vermedlen worden. Combes ernstig ziek. Vóigeins een beriohlt uit Pons is Cour bes, Idle beruchte Fransche kerkvervolger, ernstig ziek. De „Libre Parole" verneemt dlat zij tdoiestamd hopeloos is. NOORD-AMERIKA. Dreigende spoorwegstaking. Berichten over een stemming onder de spoorwegbeambten op idle Harriman-lijnen ten gunste valn een algemeen e staking hebben te New1-York eenige onrust gewekt. Het schijnt, dbt de geruchten overdreven) waren en er is gestemd! over het gevenj van een geheime volmacht aan d'e leiders dier arbeiders. Dit neemt het gevaar voor een ailgeimeene staking niet geheel weg, maar hef schijnt idlat fcte nationale leiders het oogenhlik ongunstig achten voor een al- gemeene istaking van den arbeid. BINNENLAND. 'SÏ i«ra f - M wi k 0, Eerste Kalm er: De Prov. Staten van Zuiuhollanid kozen tot lid der Eerste Kamer dB inde vacature wijlen Mr. de Marez Oyeus, A Dr. 'H. Bavilmck, Hoogleeraar in d'e Godge- 1 i lefflidlhieid aan ide Vrije Universiteit te Am- steirdlam, 'met 40, tegen 22 stemmen op den i heer Plate te Rotterdam. iin, hij zegt, dlat de schrik ha,air geducht geschokt (heeft en haar zenuwleven geheet IJ viea-stooird ,iis. Zellf telefoneerde hij om een paar verpleegsters, en zoodra: die er zijn, wordit ze vervoerd." „.O, Paatje, mag ik haar eerst zien en goeden dag zeggen?" „Neen, lc.indlje, zij iis'te wild,'niemand mag bij haar komen." "r- „Diie lieve, arme nicht! Mevrouw: Duivel naar zeis, dlat ze zooi Hartelijk en bezorgd, voor Maatje wias geweest, tijdens we weg i .1 waren," M 1 „Freule, er te bezoek. De freules Beste en dlnie Heeren van uw' dub, ik liet ze in de 'I zaal," meldlde de hui-knecht. „Toette, gai jij er Jieen, ik blijf bij den dokter, tot id,e verpleegsters komen. Pastoor de Munnik is vertrokken, en komt spoedig weer eens alan. Herman fe nog in de tuin- kamer. Neem Hem mee naar de zaal.; als o. polster weg is, moot ik nog- zaken met hem ,j regelen." 'jï s fun ■i al- d Zij knikte toestemmend'. „Vermoei u nier, Plaatje, en niet te veel 11 whiiskey-sodla' drinkendreigde zij metha.a-i vingertje. „U ziet er 'zoo verhit uit." 'Lh.cs Bieachlaamd wendde ihiij' zich af, en mompel d'e iets veromtschiuldigcnds onder 't heen ■gaain. Zie vondl Hiermap met 't adresboei-, vóór zich!; Hulpeloos keek hij haar aan. Éi (Wordt vervolgd)^ d j V"r

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1911 | | pagina 1