LA".
[ZIJN.
oen.
o, Bronzen,
S&. Kath. Nieuws- en Advertentielilad
voor Noord-Bolland.
Steenenbrug.
snoord 117,
IMROKKEN,
sljn HER-
pN,
IENTEN,
KELEN.
mg.
mm:.
HAARLEM.
No. 78
Zaterdag 30 September 1911.
5fle Jaargang
in hare
kluis.
.lkmaar.
>rk
FEUILLETON
„Toétie Walther,"
1
i
1
1
I
alles is ge-
Verschijnt Woensdag en Zaterdag.
1
Vischmarkt).
iefoon 251.
rijzen.
t f 250.000.
BÏÏE3L4ÏÏ: Brsedet?aat 12, tegenover de B. E. Eerk, te Alkma&r.
Telefoon No. 483.
tan, Deposito's,
enz. enz.
Bit nummer bestaat uit 8 hhdz
Geen gemeentesubsidie
Zonderling toeval.
"buitenland.-
m
'W••■T.V
-*
1 States Generaal en
er van Alkemade, te
hi-Generaal en Burge
den Raad van Beroep
en van Noord-Holland
ONS
BLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
60 ei. per 8 maanden franco huis90 et. met geïllustreerd
Zondagsblad. Te betalen in het begin van ieder kwartaal.
Afzonderlijke nummers van de courant 3 cent.
Yan het Zondagsblad5 eent.
Uitgave van de Naaml. Vannootaehap „Om Blad".
ADVERTRNTIËNs
Yaa 1—5 regels
Elke regel meer
Beoismes per regel
i i i
SO «ra*
e
15
Kleine advertenties van 130 woorden, bij voornitbet. 25
IR.
KEMPEN.
ra—a—
Ons voirig overzicht yam -Jen Ajknuarsclicn
gemeenteraad 'heeft eene polemiek doen ont-
staan, wejke die oorzaak was, dat wij het
itwee'de bieHiaingirijke piuint der agenda n.l.
de aanvrage omi subsidie vanwege de A33c-
maarsche Ontzetvereeniging, tot heden on-
besjproken lieten.
Waar wij aan het slot van bedoeld, ar
tikel eene belofte deden, orni ook dit punt
te Ibes,preken, zullen wij thans die belbf-
.te vervullen.
Het toestuur der Vereen, ter viering va»
dan gedenkdag van Alltónaar's Ontzet in
1573 verzocht met het oiogl op ü!e bij het
vijftigjarig bestaan dier Vereenigimg te hou
den feesten een subsidie uit de kas der ge
meente van f1500. De meerderheid in het
college van B. en W. n.l1, de Burgemees
ter en de h eer Boetaans ter Spil was va®
meaning, dat aan dit verzoek behoorde te
worden voldaan, doch achtte hiet bedrag te
hoog en wiidle dit gaarne op; f 1000 gesteld
zien.
De wethouder de Wit, vormende de min
derheid was dus tegen het verleenenj
vam subsidie uit de gemeentekas. Genoemde
heer de Wit toch: was van mieeningl, dat dit
feest niet door alle ingezetenen werd ge
vierd en het dus niet gewenscht was een
bedrag uit de gemeentekas beschikbaar te
stellen.
De heer de Wit vulde ini den Raad zijn
bezwaar tegen het veneenen va® subsidie
van gemeentewege nog aa® met in korte
.woorden dit argument: ,een vereeniging viert
.feest, nu gaat het niet lala®, dat eene ge
meente haar subsidie verleent voor de vie
ring van haar vijftigjarig bestaan.
De raadsleden, de heeren va® den
Bosch en Dorbeck, die met den heer de
Wit bun stem tegen het voorstel, dat later
met 11 tegen 8 stemmen werd verwor
pen, motiveerden, deden dat op dezelfde
gronden: de herdenking van het vijftigjarig
bestaan van eene particuliere vereeniging
.mag voor de gemeente geen reden zijn om
eene subsidie uit de gemeentekas te verke
nen en zooals de heer de Wit reeds,
had opgemerkt) de geheele burgerij viert
dit feest niet rnede.
Deze argumenten zijn Iniet voldoende weer
legld, de voorstanders bij monde van de
heeren Ringers en Zalaidnooirdijk waren'hier-
toie niet in stabt.
De oppositie heeft die kwestie zoo zaak
rijk mogelijk behandeld, daaraan, vooral heeft
zij h et te ida|nken, Idat !zij Id'e overwinning be
haalde en het voorstel werd verworpen.
Wij behoeven niets aan deze argumen
ten toe te voegen: deze beslissing heeft
ons verheugd, omdat wij de tegenoveTge-
f
37)
Toetie's woorden werden bewaarheid. Aan
tafel waren de Raats weer gewoon en kalm.
Zij deed ook zoo haar best, door een op-
gewekten toom het zoo gezellig en aange
naam. mogelijk te maken. Met haar zeld
zame® tact 'en fijn gevoel meed zij elk onder
werp, dat haar vader kon agiteeren, of haar
gasten week make®, 'en ofschoon haar hartje
vol was «net allerlei nieuwe indrukken, en
verlangens, onderdrukte zij die dapper, en
was zij' de ziel van het gezelschap.
Na tafel kwamen de van V.elzens thee
drinken, en kort daarop brachten Herman
en Paul, Joseph, naar den trein. Het was
een droevig afscheid:, maar ze hielden,zich
kranig, tot vreugd! va® den heer Walther,
die feitelijk de zerwwachtigste vam alen
wals. Telkens moiest hij aan die woorden
van Herman denken, en angstig slloeg hij
zijn kleintje gade. Toen hij edhter zag, hoe
ze er slechts op uit was, zij® wenschen te
voorkomen, om hem, en allen, met wie zij
in aanraking kwam, genoegen te doen, werd
hij langzamerhand kalmer en geruster.
Neen, Toejie, zou hemi dlat ontzettende lleed
nooit aandoenu..
Arme kleine Toetie! Niemand da® God
wist, Ihoe dapper zij jhaar zware® strijd
6treéd', zonder er met iemand over tespre-
stelide hadden betreurd. Immers voor Idat
dieel der burgerij, hetwelk op] gronden meent
dit feest niet miee te kunnen vieren, om de
gebojjgen va® het feit zqlve, 'zo® eenje'
dergelijke beslissing 'hoogst onaangenaam1
geweest zijn.
Zeer terecht heeft de heer Dorbeck in
verband met de subsidie-aanvrage gelaakt
de wijze, waarop «en nationale feestdag
a,ls |d'e -de Augustus in dlefze jjefueeinM
te wordt gevierd, rt Is wij' tvezen er vroe
ger reeds op in één woord treurig: ee;®
half uurtje cairiÉOni-biespeling en jhier en fdiaar
een vlag. De 'kleinste dorpjes en gehuch
ten beschamen de stad Alkmaar. Gaarne
onderschrijven wij de jwoorden door den
heer Doribieok gesproken: ,„Ik zou gaarne
zien, dlat men eens van gemeentewege een
flinke som zou voteeren voor dit feest, dat
absoluut geen verdeeldheid onder de bur
gers zou kunnen teweegbrengen*.
Nog willen wij deze opmerking maken
Voor vele Katholieken zal het een pijnlijk
iets geweest zjjn, toen zij de maidenspeech
van den heer Ringers, die met behulp van
de Kath, Kiesv, weid afgavaardigd, lazen,
ook toen de heer den Boesterd voor het
voorstel stemde; wij kunnen dat begrijpen
Maar wij wenschen er wel op te wijzen,
dat deze kwestie het christelijk beginsel
niet raakte getu'ge het feit, dat de hr.
Glinderman tegen het voorstel stemde. Er
zullen zich wel meerdere kwesties voor
doen, waarbij onze coalitie-genooten niet aan
onze zijde zullen s'.aan, maar als het gaat
om het christelijk beginsel dan vertrouwen
wij stellig, dat beide nieuws afgevaardigden
zich onder rechts zullen scharen.
Tenslotte nog dit: Wij willen niet tegen
de persoonlijke meening der raadsleden en
die van dat deel der burgerij, welke wel het
ontzetfeest meeviert, ingaan
Het ligt volstrekt niet in onze bedoeling
anderen, die de meening der vele Kath
welke bezwaar maken om dit feest mee te
vieren, niet deelee, in het harnas te jagen.
Doch wij mogen dan ook verlangen, dat dit
van de andere zijde eveneens geschiedt en
dat met elkandeis meening eerbiedigt. Niet
om de feestviering te dwarsboomen schreven
wj] deze opmerkiDg, dat verwijt werpen wij
ver van ons, wel om nog even onder da oogen
te brengen, dat niet meewerken nog niet is
tegenwerken Wanneer de heer Ringers in
den Raad sprak van «vrijheid van ieders
overtuiging*, dan moge deze uitspraak ook
gelden voor de a s. fesstdagen.
Weggelatan.
De »N. Tilb. Ct.« heeft opgemerkt, dat
uit de Handelingen der Tweede Kamer zijn
weggelaten de typeerende uitroepen, waarmede
de sociaal democratische Kamerleden hun
woede vorige week Woensdag jl, Rebben
gelucht
Mag het Nederlandsche volk niet weten,
ken; zelfs niet met pastoor de Munnilkj,
die, sinds hij in de stad was, haar en
Estelle eenige mal'en pjer week den Cate
chismus verklaarde. Ook niet aan Mary,
die, op 't verzoek van mevrouw vara Vel
zen, de lessen van Herman had overgeno
men, omdat zijn moeder het dagelijks sa
menzijn van Estelle en haar zoon niet in
die hand wilde werken. Niet, dat zij iets te
gen Estelle 'had, maar sinds deze fclen wensch
had geuit, evenals Toetie, Katholiek te wor
den, vreesde zij, dat haar gevoelens voor
Herman hier invloed opi oefenden, en dat
mocht toch niet. Aan niemand liet fToetie iets
marken van dat maidhtige verlangen, idat
in haar hartje was opgebloeid, om, even
als Mary, uitsluitend Jesus. Christus toe te
behooren. Het vervolgde haar, liet haar geen
rust meer. Alleen, ails zij in de karkini
Zijn Tegenwoordigheid Was, stortte ze haar
overvol hartje bij Hemi uit, en haar krach
tig vertrouwen op Zijn machtige hulp en
steun sterkte (hlaar wonderbaar. Opgewekt,
zacht, jjeftaliig als altijd', vervulde zij haar
vele plichten, en niemand vermoedde, hoe
veel strijd en leed die teere/ziel door
worstelde. Wantde woorden, dien mid
dag door haar vader gesproken, had ze
begrepen. Zij zag den angstigen blik, waar-
made hij "haar gadesloeg, en, oi God! hoe
zo® ze hem ooit kunnen verlaten? 'Haar hart
werd bestormd door allerlei tegenstrijdige
gedachten en gevoelens, geslingerd tusschen
dat machtig iverlaingen en ha;ar kinderplicht,
soms zóó hevig, dat ze opj 't pjunt stond)
dat zfj huu xelfbeheerichicg kwijt waren,
en mag men niet in een officieel verslag
lezen wat de heeren zooal zeggen wanneer
zij zich laten gaan?
•Het dreigement van den heer Schaper,
dat de inktpotten door de zaal zouden gaan,
en zelfs de stoelen is in het verslag
blijven staan. Het smijten met inktkokers
en stoelen is misschien door het veelvuldig
gebiuik dat in andere parlementen door de
geestverwanten er van wordt gemaakt, tot
treffend argument geworden.
•Maar het werp'-n met een inktkoker is
nog niet een van godsdiensthaat overvloeiende
persoonlijke beleediging als de heer Duys
zich veroorloofde in zijn ziedende uitroepen,
als»dat is God dienen in de staatkunde*
en »als Christus hier was, joeg hij u (de
(rechterzijde) als Farizeeër» uit den tempel
•Die fraaie woorden hadden in de Han
delingen moeten blijven staan als een voor
beeld van den aard der sociaal democratische
Kamerleden
Het Handelsblad* schrijft onder het
hoofdje »8traatcollecte« over den verkoop
van het Sobriëtas bloempje het volgende
Een lezer schrijft ons om er op te wijzen,
dat er den volgenden Zondag te Amsterdam
weer een straatverkoop van bloempjes voor
een liefdadig doel plaats heeft en meent,
dat dit te veel wordt Wij gelooven ook, dat
men deze straatcollectes of verkoopen niet
te drnk moet houden, anders gaat >de aar
digheid* er af. En 'bét publiek moet zulk
een inzameling aardig vinden, om haar te
doen slagen.*
De opmerking is ongetwijfeld juist, Maar
het is toch zeer opmerkelijk, dat er eerst
nu een lezer van het «Handelsblad*
is opgestaan om baar wereldkundig te maken.
Nog opmerkelijker, dat het «Handelsblad*
het de moeite waard vond, hiertoe mede te
werken, nu het voor de eerste maai katho
lieke dames en heeren z(jn, dis >de aardig
beid* zullen hebben I
Wellicht is dit toevallig, maar dan is het
toeval al heel zonderling. (Tjjd)
Oorlog tusschen Italië en Turkije
EEN ULTIMATUM. De Italiaansche re
geering heeft in den nacbt van 26 op 27
September een nota aan d»n zaakgelastigde
te Oonstantinopel gezonden, waarin verklaard
wordt, dat, zoo Turkije niet binnen 24 uur
toestemt om de bezetting van Tripoli door
Ita ië te vergemakkelijken terwijl de onder
handelingen betreffende een ove eënkomst
tnsBchen de mogendheden gevoerd worden,
Italië tot de effectieve bezetting zal overgaan.
Aldus luidt het ultimatum door Italië aan
Turkye gesteld. Italië zond 10 kruisers, die
zich bij Mary uit te spreken. Die zou haar
begrijpen: haid zij dat alles niet onder-
gaan, evenals zij? Maar neen, Mary bad
■altijd en leed genoeg) die mocht ze niet
lastig vallen, noch bezwaren, en heldhaf
tig zich beheerschend, zocht ze haar toe
vlucht meer da® ooit bij Jesus. Met Hem
was zij immers sterk, vermocht alles.
Toen ze op een morgen onder de hei
lige Mis weer verziuiclhtte: „Heer, zijt Gij
het, gebied mij (dan tot U te Icomen", was 't
of ze weer zacht maar duidelijk hoorde:
„Kom". E;n met dat woiord, die zekerheid,
daalde kalmte in ihaar gemoed. Want, in
dien Hij haar waarlijk riep; wilde, dat zij
tot Hein kwam, zo® Hij haar helpen over
de woest bruisende zee, en al verhieven de
golven zich nog zoo hoog, alis zij in Hem;
geloofde en vertrouwde, zou Hij kergen, dat
zij niet beschaamd werd. De tijd wias im
mers ook nog niet gekomenj wat moiest
zij zich dan verontrusten) bang maken? Was
dat 'liefde? Vertrouwen? Had Jesus, niet het
recht, haar toe te voegen: „Klieingeloovige,
waarom hebt gij getwijfeld?" Ze moest
angst, strijd, benauwdheid va® zich afwer
pen, en zich als een kind! aian Gods Voor
zienigheid en leiding overgeven, en ais het
uur jaanbrak, dat Jesus haar waarlijk toe
riep: „Kom,!" fnodht ze niet aills Petrus wan
kelen en zinken, maar steunend op Zijn
arm, met een blinde overgave aan Zijn
Goddejijken wil, met vasten tred tot Hem
gaan.
Toen bedaarde de strijd en keerde de
nu voor de kust langs Tripoli krnisen, om
kracht bij te astten aan zijne eiachen. Doch
Turkije bleef niet achter, een transportschip
met militairen is naar Tripoli vertrokken,
terwijl alle Italiaansche officieren in Turkschen
dienst naar hun vaderland zijn teruggekeerd
Het laatste Reuter telegram uit Tripoli
luidt: «De Italiaansche oorlogschepen zijn
reeds in bet zicht."
Wat nuoorlog Spoedig zal het beslist
zjjn.
De andere mogendheden.
De •Tar .ae" zegt, dat Frankrijk ten aan
zien van Italië een welwillende neutraliteit
zal bewaren. Men gelooft dat, Engeland zich
niet in de zaak zal mengen Onderhandelingen
worden gevoerd tusechen Oostenrijk, Turkije
en Duitecbland. Het blad gelooft aan de mo
gelijkheid van een oorlog en aan aanval van
Italië.
De Frsnscta-Duitsctae onderhandelingen.
Een Havas nota deelt mede»De opmer
kingen van DuitBchland op het jongste
voorstel van Frankrijk, betreffende Marokko,
bevatten nieuwe eischen en beperkingen, die
een ernstig onderzoek noodig maken*.
Dus nog is alles niet in orde I
Da ramp te Toulon.
VolgenB de laatste berichten bedraagt het
totaal aantal dooden en vermisten van de
•Liberté* 126 man.
Dag en nacht wordt de arbeid op het
wrak van de «Liberté* voortgezet. Zeven en
twintig onherkenbare lijken zija door de
reddingsploegen aan land gebracht, 's Avonds
werd het werk zeer bemoeilijkt door het
vinden van vele granaten van klein kaliber.
Daar het zeer gevaarlijk is hiermede om te
gaan, zijn de leerlingen der polytechnische
school opgeroepen tot het wegnemen dezer
beletselen
De gevonden lijken zjjn naar het hospitaal
Saint Mandrier overgebracht. Daarheen zijn
ook vervoerd de menecheljjke overblijfselen,
beecen, voeten en armen, die tusschea het
ijzer beklemd waren geraakt of uit zee zijn
opgavischt.
Het aantal verwondingen aan den «cbedel
is zeer hoog. Bfj velen is de schedel bijna
geheel ingedrukt. Twes der gewonden zjjn
nog voor de operatie gestorven De lijken
zQn vreeselijk verminkt. Een ongelukkige is
levend gevild; de huid is van het hoofd
tot de voeten geheel verdwenen; de aderen
zijn geopend; de beenderen geheel versplin
terd. Van twee ljjken ontbreken het hoofd
en de schouders en de twe9 armen. Ia de
wonden wordt veel metaalstaf gevonden,
zoodat het schoonmaken z er moeilijk gaat.
De familie belegert voortdurend de bureaux
van de maritieme prefectuur en het hospi
taal, waar zich hartverscheurende tooneelen
afspelen.
Toewijding der geestelijkheid.
Aanstonds bij het vernemen der ramp,
kalmte in haar gemoed; weder.
XI.
Drie maanden waren voorbijgegaan, sinds
de Raats hun intrek bij de Wailithers namen.
Het was ide laatste helft vain December,
en ihet bllijde Kerstfeest stond voor de deur.
In den kring der familie Walther waren
die maanden rustig en stil verknopen. Toe
tie's vader was !de pingist en schrik, die zijn
prinsesje hem bad (bezorgd, bijna verge
ten. Toch drongen ze zich af en toe nog als
een benauwende nachtmerrie in hem opj.
Dan dwaalde zijn blik rusteloos naar zjjn
kleintje, maar ziende, hoe blijmoedig e®
opgewekt ze haar gang ging, de vreugd'
en troost uitmakend harer omgeving, stel
de hij zich weer gerust. Mevrouw de Raat
vervulde melt lust d'e taak, die vroeger nicht
Betsy zoo flink haid: waargenomen. Het
liet zich aanzien, of d.eze die nooit meer
zou aanvaarden, de berichten over 'haar toe
stand blieven onrustbarend.
Mary had haar studie Middelbaar Fransch
weer opgenomen, juist dezen morgen was
zij naar Venraai vertrokken, om: er tot na
de Kerstdagen te blijven. In April zou ze
er voor goed heengaan. Plant, te Katwijk,
bij de paters Jesuiëten oip 't college, werd
binnen enkele dagen met vaicantie thuis ver
wacht. De vriendschap tusschen d-e Wa.li-
thars en van Velzens was, zoo mogelijk, nog
inniger geworden, er verliep geen dag, dat
men elkaar niet over en weer bezocht. Es
telle kwam ook veel bij d'e Waihters, en
den tijd, dien Mjipy te Venraai doorbracht,
beeft de geeiteljjkbeid van Toulon bare
goede diensten ter beschikking gesteld van
de gewonden, die in het hospitaal worden
verpleegd. Verschillende matrozen hebben
met groote godsvrucht de H H. Sacramenten
ontvangen. De equipage van de >Liberté<
telde meer dan 200 Bretagner».
Een priester, die getuige was van de
ontploffing, gaf van nit zijn venster de
absolutie aan de slachtoffers Bij 't vernemen
van de ramp, is Mgr. Guillibsrt, bisschop van
Fréjus, aanstonds naar Toulon vertrokken
om de gekwetsten te bezoeken en den
troost van den Ohristeljjken godsdienst te
brengen aan de talrijke gezinnen, die In
leed gedompeld zjjn.
Op den morgen van de ramp, heeft de
Overste van de Zusters van St, Rochus zieh
bij de maritieme prefectuur aangemeld, om
de diensten der zusters aan te bieden ter
verpleging der gewonden. Zjj heeft er op
aangedrongen, dat ij) gedurende den nacht
de plaats zullen innemen der ziekenverple
gers, die uitgeput zjjn door hnn arbeid.
Een auto-bna In 4e Seine.
Woensdagmiddag tegen half 5 reed een
autobus der ljjo Battignolles—Jardin des
FlanteB van de Quai de la Tonrnelle da brug
de 1 Archvéché over de Seine op. In de
bocht welke de buB daarb" moeBt maken,
ontmoette zQ een ander nj aig der zelfde
lijn, waarvoor zij onverwacht moest uitwijken.
Nu weet men, dat in Parijs met wondere
snelheid wordt geredenéén verkeerde hand
greep van den chauffeur en het ongeluk is
gebeurd.
Zoo ook hier. De bestuurder nam blijkbaar
zjjn draai te kortde bus vloog het trottoir
van de brug op, tegen de brugleuning aan,
die als een simpel hekje afbrak, en stortte
in de golven van de Seine. Dat alles ge
beurde in een minimum van tijd, zoodat
bijna geen enkele der passagiers de kans
kreeg uit bet rjjtuig te spingen.
Met jnistheid is natuurlijk het aantal slacht
offers niet opj te geven. Oml Italf 8 telde men
echter 9 dooden en 10 gewonden, terwijl
men over het lot van een viertal: perso
nen, die vermoedelijk in de buis hadden,
plaats genomen, nog in het onzekere ver
keert.
Tot laait in den avond werd bij fakk'ei-
liclht voortgegaan met ide berging van Jïjken
welke door 'een duiker werden bovenge
bracht.
Een moedige priester.
Abbe Richard, (ieeraar aan de „Institnon
Lamartine" te Bellaiy, (die een bezoek Ibraicht
aan de hoofdstad, 'en ook in (de lomgeliuksbhs
zat, slaagde (er in door een van de vensters
van de (antohlus te ontsnappen. Ofschoon hij
slecht van gezicht was, toomde aibbé Richard
een zelidzaraen |moied te bezitten. Hij redde
het leven jvan twee kinderen, Marc en Mar
guerite Cliairin, (door hen boven water te
houden, tot |hiulipi kwam opdagen. Toen de
haid zij beloofd bij hen te logeeren. De
beide meisjes hadden stipt de onderrichtin
gen van pastoor de Munnik en de lessen bij
Mary gevolgd, en de pastoor had tegen
Toietie gezegd, dat zij met Pasdhen tot het
H. Doopsel en haar eerste H. Communie kon
worden toegelaten'. Estelle wilde hij' lie
ver nog wat uitstelten, zij wist minder dan
Toetie, en hij wais ook niet volkomen ze
ker van de zuiverheid harer mieeningeni.
Op verlangen van mevrouw de Raat had
men de plannen van Ma,rij geheim gehouden;
zij vond 't onnO'odiig, zóó lang vooruit
de praatjes en tegenkantingen van familie
en bekenden uit te lokken. Zoodoende wist
EsteUe zelfs niets van Mary's kloosteiplan-
nen af.
Op uitdrukkelijk verlangen zijner mama,
had Herman een meer gereserveerde hou
ding tegenover lEstelile aangenomen. Of
schoon het hem veel kostte, gaf hjj ein
delijk aan den wensch zijner moieder ge
hoor, te meer, daar pastoor de Munnik
er hem .ernstig ,op haid gewezen, dat hjj
verstandiger deed, zich voorloopig te be-
heerschen en jfeduld' te oefenen, tot Es
telle getoond, had, of zij waarlijk uit over
tuiging Katholiek wilde worden,, en niet
alleen om hem. Die gedachte folterde hem,
Neen^ dat kon, dat mioaht niet, daar was
zijn geloof te hoog, te heilig voor, daar
om bedwong hij zijn dierbaarste wenschen
(Wondt xervoftpd^
'x
■m
i
i
1:
11
.f
ij
A
mw
