R. Kath. Nieuws- en Advertentieblad
voor Noord-Holland.
No. 82.
Zaterdag 14 October 1911.
5*"e Jaargang
FEUILLETON
Verschijnt Woensdag en Zaterdag.
De tijd nadert!
„Toetie Walther."
ABONNEMENTSPRIJS
Uitgave van da Naaml. Vennootschap „Ons Blad".
BÏÏB1AU: Breedstraat 12, tegenover de B. E. Eerk, te Alkmaar.
Telefoon No. 488.
•••••lil*
IS
25
Dit nummer bestaat uit 8 bladz
buitenland.
"binnenland.
ONS
BLAD.
80 ot. per 3 maanden franco huis; 90 et. met geïllustreerd
Zondagsblad. Te betalen in het begin van ieder kvartaal.
Afzonderlijke nummers van de courant3 eent.
Van het Zondagsblad5 eent.
ADVERTENTIËNt
Van 15 regels
Elke regel meer
Reclames per regel
Kleine advertenties van 1
O B o I I t f
30 woorden, bij vooruitbet.
30
6
ent.
Op Maandag 23 October a.s. zal in ons
bisdom de vierde Diocesane Katholiekendag
worden gehouden, „Godsdienstzin" is het
onderwerp, dlait daar zal worden behandeld
godsdienst in het huisgezin, godsdienst in
het openbaar leven, godsdienst in het maat
schappelijk leven.
Het onderwerp omvat dus het echt ka
tholiek leven, het betreft het „Unum1 autem
■necessarium est",
Het is, helaas 't Valt niet te ontken
nen een feit vol verschrikkelijke tra
giek, dat het echte innerlijke godsdienstig
leven in de aanraking met dezen materia
listisch en tijd steeds meer verdwijnt Een
andere geest, dan die de oude eeuwen.,
vol geloof en kigist blezielde, is in de
thans levende menséhen gevaren.
Zij vergeten die stern, die van de oude
kathedralen roept tot den modernen tijd:
„Sursum ooeia". Omhoog de harten, want
gij zijt voor hooger geboren dan deze aar
de. In u kiemt de onsterfelijkheid en uwe
aanbidding moet stijgen tot Hem, die u
eens omkleed en zal met het kleed van zijn
ongeschapen heerljjkhedën". Neen, die stern
wordt niet meer gehoond!, althans zij wordt
door velen niet meer verstaan. De fabrieken
rooken tje machines snorren, de hamers
kloppen, de werkers zwoegen, er moetgeld',
er moet gouid gewonnen worden, want voor
dat goud is wereldsch genot te koop. Er
bestaat in dezen tijd een strooming, die
ziéh enkel richt naar eer en genietingen,.
„Uitgaan en volop genieten van wat d!e we
reld ons biedt!" dat is het parool. Daar
mee gaait echter noodzakelijk gepaard ver
waarlozing van hef huisgezin, toenemend
verzuim van kerkelijke plichten, immoral
liteit in het huwelijksleven, onverschillig
heid voor die gebódeln, afkeer van plicht,
wegkwijning van kunst, verkilling van het
geloofsleven.
De tijden worden, voor wie het goed
meent met Qodi, zijn onsterfelijke ziel en
het welzijn der maatschappij, steeds slech
ter. Overal inzinking van het geloofsleven,
het modernisme h eeft zijn intrede gedaan,
ook helaas onder de Katholieken.
Wat de gevolgen daarvan zijn? Vraagt
gij (dat nog? Zijt gij een vreemdeling in
Jeruzalemi?
Ziet naar Frankrijk „de oudste dochter
der iH, Kerk" Spanje is op weg naar dep
godsdienstigen ondergang, Portugal' zonder
geloofsleven, Italië een prooi van de vrij
metselarij len het modernisme, Oostenrijk
vertoont degeneratie op moreel en maat
schappelijk 'gebied,
In ons land de Katholieke godsdienst
41)
Nadat het Allerheiligste, in een kostbaren
monstrans, glinsterend van edelgesteente,
was uitgesteld, stegen mystiek-Waiuwe wie
rookwolkjes omhoog, die kerk met eigen
aardige, aromatische geuren doordringend.
Een hel weerklonk, en |de Nachtmis nam
een aanvang.
Terwijl haar vader .met 'een goedkeuren
den glimlach opi zijn gezicht in een makke
lijke houding naar den zang luisterde, lag
Toetie in aandachtig gebed, verzonken. Al
le leed en onrust waren vergeten; in Oods
Wezenlijke Tegenwoordigheid voelde zij zich
woltniaaikit gelukkig'.
Estelle ihaid het scjhoone gielaiait in blei-
de handen verborgen. Onwillekeurig vlo-
gen haar gedachten een jaar terug. Zij had
en eiligen Nacht toen ook wakende door
gebracht, maar in zoo, geih;eei verschillende
omstandigheden, op zoo totaal andereplaats
Er -was een bal' geweest in 't Gebouw
van K. en W., juist in den Kerstnacht. Otto
•en zij hadden er zich al weken van te vo
ren zooved genoegen van voorgesteld, en
ze hadden inderdaad ook veel pret' ge
had, en waren den anderen moigen, tegen
zes uur pas, (doodmoede thuis gekomen. Eeni
ge Idagen later hield een tante van Otto hun
een strenge strafpredikatie, Zjj' noemde het
achteruitgaande I— ziet maar naar de ontel
bare gemengde huwelijken, het toenemend
verzuim kier kerkelijke plichten.
De t jijden zijn ernstig en daarom zoo ooit,
dan gebiedt ons geweten het, alles in het
werk (te stellen om den ondergang, van het
.echt godsdienstig katholiek leven te voor
komen.
W,elk 'is het middel? Tot wien zullen
wij ons in deze Wenden?
Onzè 'groote Paus Pius X heeft het ge
zegd: Omnia in restaurare in Christo":
Alles 'herstellen in Christus. Dit moet het
devies zijn van i ederen socialen werker
Alle strevingen naar Ware 'hervormingen zijn
lofwaardig, maar d,e bleste, de hoogste is
toch die, wiel'ke ten doel heeft op te wek
ken tot een Teven van innger geloof.
Met Pius X, Üien men den „godsdiensti
gen" 'Paus noemt, moeten wij streven naar
vernieuwing der wereld in Christus. Onsi
geheele leven moet_ getuigenis afleg
gen 'van het geloof. Meer godsdienst, meer
innigheid in ons geloof.
Vóór alles, ook :in het openbare en maat
schappelijke leven moeten wij zoeken het
Rijk Oods.
Wanneer Wij met zelfopoffering streven
naar vernieuwing in Christus en daaraan
paren een krachtvol streven rcaa:r een echt
Katholiek leven, dan zal de christelijke idee
in Holland meer 'en meer tot de massa door
dringen.
En voor langen tijd zal, ons, dierbaar Ne
derland nog verschoond blijven van de wan
orde en afgrijselijkheid van een goddeloos
en zedeloos nieuw-heidendom.
Op dus Katholieken van Haariemsch Dio
cees, op den 23en Oct. naar Amsterdam, 1)
om daar te vernemen uit den mond van
onze eminenste Katholieken als Mr. Thijs-
sen, Mr. Aalberse, Rector Stroom er en Prof.
Aengenent de middelen, die ons zullen voe
ren tot een echt godsdienstig leven.
Wij, Noordlholtanders staan om onze kil.
heidi bekend, het vuur der geestdrift en
enthousiasme ontvlamt bij ons niet gelijk
op de Katholiekendagen in het Zuiden,
maar dat béhoeft niet. Al's. wij Hollanders
maar eene vermaardheid krijgen in het doen
wat wij zeggen. Laat voor ons gelden: een
jman een man, een woord,1 een woord.
Da'n ïal er vain dten vierden diocesanen
Katholiekendag maar één 'roep uitgaan, dan
zaid e vierde diocesane Katholiekendag de
rijkste 'vruchten dragen van echt innerlijk
godsdienstig leven, vruchten voor deze we
reld 'en voor de eeuwigheid.
Daarom nog eens; de tijd nadert. Voor
ziet 'U Katholieken van, een progtraimmial
en toegangskaart.
1) (Programma's en toegangskaarten zijn
verkrijgbaar gesteld, bij den secretaris Prin
sengracht 1025, Amsterdam.)
hemeltergend, (den Heiligen Nadht op zoo
ongepaste wijze door te brtengen. Schate
rend! hadden Otto en zij getracht de krach
tige iargumenten der vertoornde oude dame
te weerleggen. Tevergeefs. Het lukte hun
niet.
Nu begreep Estelle haar verontwaardiging
en reohtmatigen toorn, en ze schaamde zich.
Wat was God eindeloos goed voior haar ge-
weeest in 't afgeloopen jaar! Wel' had
Hij vernedering, grievend! leed, bittere te
leurstelling over haar toegelaten, 'zeker, maar
tegelijkertijd! ook balsem in die schrijnen
de wond gegoten. De vriendschap van Toe
tie had haar van wanhoop teruggehouden,
betere, ernstigere gevoelens in haar ge
wekt. Door h aar voorbeeld en woord, was
langzamerhand iets blijers in haar leven
gekomen en rozenroode dageraad van een
nieuwen, zounigen dag. Een diep, onxneet-
lij'k verlangen naar God' en een onwrikbaar
levendig geloof was in Kaait gelouterde ziel
ontloken, en ongemerkt sproot daaruit een
machtige liefde, een onbeperkt vertrouwen
op Hem voort. En toen.... Toen bekroon
de Hij' Zijn werk van barmhartigheid;, door
op haar levensweg een mtin te zenden,
die in elk opzicht bóven haar stond', die
haar steun, hulp, leidsman worden zou. Een
man, die God beminde bovenal;, met krach
tige, nederige liefde, met wien 'zijl hand in
hlairid! den engen weg, die ten hemel voert,
veilig bewandelen kon. Diepjer boog zich
het fiere hoofd in ootmoedige aanbidding,
en vurige dankgebeden stegen tot voor Oods
leder oprecht katholiek in het huisgezin
en in h et openbare en maatschappelijke le-
ven verzuime niet 23 Oct. opj te gaan naar
Amsterdam ter bijwoning van Haarlem'sl
vierden katholiekendag1-
De oorlog tusschen Italië en Turkije.
De „Messagero" meldt, 'dat de koning
de nieuwe kamerzitting met een troonrede
zal openen, waarin h ij de vergrooting van,
het Italiaansch grondgebied 'door de be
zetting van Tripoli 'en Cyrenaiica zal bekend
maken.
Zoo is idan 'door Italië Tripoli in bezit
genqmen, terwijl Ih et toch eerst heette, Bat
zij een protectoraat bedoelde.
Duidelijk (blijkt dit bok uit een Part,
tel. hit Napels, waarin wordt meegedeeld,
dat 'de r egeering een vertrouwelijke nota
aan 'de mogendheden gericht zou hebben
omtrent Ide bezetting van Tripoli. Daar
in wordt gewezen op de zorgvuldigheid,
waarmede 'Italië verwikkelingen 'opj den Bal
kan 'vermeden heeft en op het streven om
dien 'toestand te doen voortduren, zoolang"
zijn belangen dat gedoogen.
Verder 'doet Italië in becjekte termenl
zijn 'aanspraken op Tripoli gelden en ver
klaart, Wat h et niet met een protectoraat
tevreden 'karn zijn maar Tripoli in bteziit
wenscht te nemen. I
De Marokkokwestle beëindigd.
Het op Marokko betrekking hebbende ge
deelte van het Duitsch-Fransche vergelijk
is te Berlijn geparafieend. De daarmede
in verband staande, onderhandelingen over
de schadeloosstelling zijm hervat.
De Kölniisahe Zeitwng verklaart naar aan
leiding |h iervan:
Het is de bedoeling vain de bij de over
eenkomst betrokken partijen om den in
houd van het overeengekomene niet' be
kend te maken4 doch daarmede te wachten
totdat ook de overeenkomst over Kongo
tot stand zal zijn gekomen.
Het is zeer toe te juichen, dat de beide
staten in het belang valn den vrede het
over dë tot nu toe bestaan hebbende kwestie
eens zijn geworden, hoewel de nog te wach
ten onderhandelingen nog menige moeilijk-
heidi zullen opleveren.
De Fransche regeering moét met de-open-
blare meening r ekening houden, terwijl1 de
Duitsche reg.eering zich ide beteekenis der
in Marokko gedane concessies bewust is
en deze niet voor eenige kleinigheden toe
gestaan (heeft.
Daarom |is te verwachten, dat van beide
zijden de wederzijdsche belangen met hard-»
nekkigheid' en hoogen druk voorgestaan zul
len wonden. Toch laten de tot nu bereikte
resultaten die 'hoop toe, dat een voor bei
de partijen eervolle uitslag tot stand zal
komen. i
troon, i
Mevrouw vain Veizen zag 'het, en ontroer
de. Ze giste, b'egreepi, waf er in die gelou
terde ziel omging, en haar dankgebeden!
vereanigden zich met die van Estelle.
Scherp, nauwlettend had ze haar de laatste
maatraden gadegeslagen, gezien, dat 't haar
waarachtig ernst Was, haar karakter en a'an-
leg au fond .ernstig en d'iep Waren, en alles
er op wees, dat 'haar vertaindtenis met Her-
pian beiden gelukkig zou maken.
M.ewrouw de Raat was het droef te moe
de. Voor 't eerst vierde zij! dat blijde feest
zender den geliefden man aan haar zijde,
en ofschoon zij met volmaakte bërnsting
zich aan den wil vain Oodi onderwierp, vloei
den haar tranen rijkelijk.
Pauls gedachten verwijlden ook in hel
verleden, ,en zijn oogen wenden vochtig,
hoewel hij zich mannelijk bieheerschte.
Herman volgde aandadhtig het heilig Mis
offer, met geweld weerde hij elke verstrooi-
de gedachte, zich vereenigend met de ge
beden der priesters. Soms dwaalden zijn
oogen héél even, naar het ootmoedig gebo
gen hoofd! met het 'weelderig Vlammende
haar, doch weldra richtte zijn blik zich wie
der op het Allerheiligste, en uit het diept
site van zijn gemoed smeekte 'hij Gods zegen
over zijn aanstaande echtverbindtenis af.
Sinds hij Estelle had liefgekregen, had hij
dagelijks onder het H. Misoffer ootmoedig
aan God! gevraagd: „Heer, is het Uwhei-
iige wil, dlaf ik dit meisje tot echtgenoot
begeer, handel ik volgens Uw bedoelingen
De monarchisten in Portugal.
Over did actie der monarchisten worden
uit Badagoz nog de volgende bijzonderhe
den aan het „Beril Tagebl." geseind
Berichten van de Noordelijke grens van
Portugal melden dat Maandag en Dinsdag
nieuwe gevechten tusschen republikeinen en
royalisten hebben plaats gehad. De roya
listen handhaafden hum stellingen in de
gebergten in de ■nabijheid van de grens
en vuurden salvo op salvo in de rijen deC
republikeinen, die eindelijk gedwongen wa
ren terug te trekken. De republikeins chei
artillerie bleek nutteloos le zijn, daar de
royalisten zich in holen en achter rots
blokken gedlekt hielden. De monarchisten
verwachten nog èen andere colonne, die in
de nabijheid, van de rivier Minho zal aan
vallen en daardoor de republikeinen zal
dwingen hun krachten te verdeden.
De bevolking van de dorpen aan de
grens biedt den 'royalisten voortdurend weer
hulp.
Ook van andere zijde wordt gemeld, dat
de zaiak der monarchisten er nog niet zoo
slecht voorstaat. In tegenstelling met de
officieele berichten weet de correspondent
van de ,Lok, Anz." te verzekeren, dat in
minstens 20 plaatsen de ^monarchistische
vlag waait. Couceiro- heeft weer een ver
sterking van 2000 man gekregen en vol
gens zijn verklaring zou- hij dadelijk over
10.000 nieuw.e manschappen kunnen be
schikken, jjcoo 'hij ze maar kon wapenen. Hij
is tean plan e,en guerilla te beginnen.
De opstand in China.
Wuchang !en Hanyang zijn in d.e handen
der (revolutionairen gevallen, waardoor deze
meester |zijn geworden van de ijzergiete
rijen ien het -arsenaal van Hanyang. De
plaatselijke itroepjen werden overmeesterd.
Er iwerd een jijroclamaitie uitgevaardigd!
door den g eneraat der opstandelingen, Hiu-
peh, Waarin hij zegt, dat het volksleger de
dynastie ider Mandsjoes zat omverwerpen
en ide rechten vam hüet ChkieescKe voJk
zal herstellen en waarin hij iedereen met
dë doodstraf bedreigt, die vreemdelingen
molesteert ien den hamdel belemmert.
Dë iopstand te Hankau iis slechts een
gedeelte ivan de voorgenomen revoluttoj
naire 'beweging om1 het geheele rijk in be
zit te nemen. Volgens dit plan zouSu-
nyatsen president worden Van de republiek,
zijn broer Sunya( (die op het oogenbl'ik te
Hankau is, zal' president worden van den
provincialen raad', en Tanghualung, een be
kende geleerde, zal tot onderkoning van
Hupéh worden gekozen. 'De geheele verga
dering ,v,an Hupeh is de keizerlijke regee
ring afgevallen. Nadat gedurende korten
tijd eenige schoten tusschen d'e forten der
opstandelingen te Wuchang en CKineesdhe
kruisers gewissseld weiden, 'hield men op
met vuren, toen de Engelsche en Japan-
sche ambtenaren hadden geprotesteerd, en
als ik aan deze liefde toegeef? Is het wel
waarlijk liefdie? ernstige, waarachtige lief
de? Of is het die voorbijgaande gloed,
idie,h! oe hlevig, hoe ingrijpend ook, op
den duur zidh-zelVen doodt en uttblusdht?
O Qod' Ontferm U over ons, zend het licht
Uwer genade in onze harten, help ons
Uw Wil kennen en vol breien en niet ver
blind in een opgewonden roes, over den
gewkhtigsten stap van ons Heven beslis
sen," I
Dagelijks hield hij dit vol, want hij wist,
dat al wie ootmoedig, bezield met een vast
vertrouwen het H. Misoffer bijwoont, zijn
gebeden met die valn den «nestor vereenigt,
en Oods genade over zijn plannen en wen-
sChen afsmeekt, indien het hem zalig is,
stellig verhoord wordt.
Toen de pastoor den freekstoel' bietrad,
glom het gezicht van dën heer Walther
van genoegen. Nu zou hij' een preek te
hoorep krijgen, - Drommels I dat kon inte
ressant worden. Zijn verwachtingen wer-
ü'ent .eTeurgesteld. De priester 'aatmi een boek
iep begon af te Hezen. Toen dit wasaif-
getocpen, maakte 'hij' hiet toeken üës krui-
ses en las het Epistel. Daarna stonden allen
op em aanhoorden staande Wet Evangelie.
Verbaasd, volgde de heer Walther hum voor
beeld, Met zijn welluidende stem), zóó zeld
zaam duidelijk, met volmaakt juiste accentu
atie, tas de geestelijke het Evangelie vol
gens den H, Luicais II, 1—14. Toen hij
aan de woorden kwami: „En zij baarde ha
rren eerstgeboren Zoon, wikkelde Hem in
er op Wezen, dart de poncessies gevaafl
liepen, i
De Engelsche regeering
heeft een inidustrieel'e commissie ingesteld,
bestaande uit vertegenwoordigers van werk
gevers en arbeiders, die ten doel zal heb
ben bemiddeling te verleenen bij arbeids
conflicten, De commissie zal geen dwingen
de miaidht hebben. 1
De Riaiaid! bestaat uit 26 leden, n.l, 13
vertegenwoordigers der werkgeversorganisa
ties en 13 vertegenwoordigers der arbeiders
organisaties. Sir Qeorge Asquith zal voor
zitter zijn met den titel1 van „chief indu
strial commissioner". Het doel van da
commissie is het onderzoek in de quaesrtie
betreffende arbeidsgeschillen, die aan haar
oordeel1 worden onderwotrpenn en voorname
lijk hét nemen van geëigende maatregelen
om zulkfc geschillen tot oplossing te bren
gén, waarin jpartijen zelf niet in staat zijn
tot eene schikking te komen.
Dë tariefwet en de landbouw,
In 'een op 9 November als. te houden ver
gadering van Het Nederlandsche Landbouw.
Comiité, zal (het Tariefontwerp ter spra
ke komen uitsluitend van economisch stand
punt. Inleiders zullen zijn de heeren; De
Wijkarslooth de Weerdesteijn, lid van de
Tweede Kamer (pro) en K'. De Boer, lid
van d'e Eerste Kamer (contra),
D,ë gehuwde onderwijzeres. In
d'e Tel.s preekt Dr. J, H. Gunning Wzn.,
districtsschoolopziener, een bericht van dit
blad tegen, als zou 'hij officieel advies
aan B. en W, van Amsterdam hebben uit
gebracht over het ontslag der
gehuwde onderwijzeres. Benoeming en ont
slag van onder wij zers (essén) van bijstand,
gaat volgens de wet buiten den districts
schoolopziener om. Persoonlijk is hij van
m'eening,. dat de gehuwde onderwijzeres)
niët in de school op; haar plaats Is, en juicht
hij |het regeeringsvoorstel in dezen toe,
De Raadsverkiezing van Mr.d'e
V r i 'e s. De commissie uit dën Amster.
damschën Raad kwam niet gereed met het
onderzoek Ider geloofsbrieven van Mr. de
Vries, nienw-gekozen raadslid, zoodat in al
of niet-toelating nog niet is beslist.
Joh, Jörgensen, Naar men verneemt
zal kje vermaarde Deensche schrijver en
bekeerling Joh. Jörgensen den a.s. win
ter in verschillende vereenigingen van „Ge
loof 'en Wetenschap" hier te lande lezingen
houden,
Het SSobriëtasblIoempje. Wij'ver-
nëmen dat de totale opbrengst van den bloe
menverkoop ten bate van het Dr. Ariëns-
fonds in het Bisdom Haarlem bedraagt
f 16.750.— zegge zestien duizend, zevenhon
derd vijftig gulden. Voorwaar een mooi
resultaat,
„doeken, en ïegde Hemi neder in een
„kribbe, want er was voor hen geen plaats
„in de herberg", doortrilde den heer Wal
ther een machtige ontroering. Zijn gedach
ten vlogen terug naar Soerabaia, waar zijn
prinsesje (hem dat alles, opgewonden, ver
haald had, voerden hem terug naar de
dagen zijner onbezorgde kindsheid, toen
ze van ide lippen zijner dierbare moeder
tot hen kwalmen. Maar nooit waren ze zóó
diep als nu in zijn hart gegaan. Toen
de priester den kansel verliet, zette hijl
zich nedier, den elleboog steunend op de
k|nie, (de oogen met de rechterhand bedek
kend. Ja1- Zijn moeder had ook vaist, onwrik.
baar geloofd in Oods Zoon, den Verlosser
der wereld'. Hoe mieinigwerf had zij haar
kinderen over Hem verhaaldDaarom wek
ten Xoetie's woordien in Soerabbia zoo blij-
deh ierilnneringen in heml op, vonden weer
klank in zijn gemoed!. Doch nu hij Ben
laatstön tijd zoo veel over God en Zijn
Eeniggeb'oren Zoon géhoord! had: zooveel
nagedacht over geloof en godsdienst, waren
ze hem ,niet meer enkel een blijidje, (ver
kwikkende troost, diodh' een vaste, omom-
stootelijke waarheid!, ee,n onwrikbare over
tuiging. Die zoete, liefelijke kinderherinne
ringen waren geen illusies, maar de eeuwige
I i L J
(Wordt
waiariveid'.
