sen I H. Kath. Nieuws- en Advertentieblad voor M^@rd-HoIland. tl. Bord. 10, Alkmaar. No 96 Zaterdag 2 December 1911 5"" Jaargang ngarije Bte rtikelen. kikraiaar* ~JFEÖttLEim obstraat. handel De nieuwe Militiewet. "„Toetie Walther." STERDAM. van te 8 uur, NTIA" en aan ig adres, Verschijnt Woensdag en ^tardagr. - - 1 ONS BLAD. ABONNEMENTSPRIJS 60 et. per 3 maanden franco huis; 90 Zondagsblad. Te betalen in het begin Afzonderlijke nummers van de courant Van het Zondagsblad ot. met geïllustreerd van ieder kwartaal. 3 cent. 5 cent. ■r dozijn i3 h dag 23 Oct. 1911 Mr. AALBERSE, NQENENT, tevens sta. per plaats. Maria-Vereenigiging- ca j Uitgave van de Naaml. Vennootschap „ONS BLAD". BUREAU: Breedstraat 12, tegenover de R. K. Kerk, te Alkmaar. Telefoon No. 433. ADVERTENTIEN .Van 1—5 regels Elke regel meer Reclames per regel Kleine advertenties van 1—30 woorden, bij vooruitbet. Die nieuwe Militiewet is dan verladen week door de Tweede Kamer aangenomen. Zij is nu nog we! niet afgekondigd.imi. miers ook de Eerste Kamer zal een woord je meespreken over deze voor de verde diging des lands zoo belangrijke wet. maar wij hebben de stellige verwachting, dat •Dook ons Hoogeriiuis tenslotte dit pro duct van den krachtigen Minister Colijn zal aannemen waarschijnlijk wel met een schitterender meerderheid dan in ons La gerhuis, Die kans, dat de wot spoedig mis schien over enkele maanden reeds in het Staatsblad zal verschijnen is dus zeer groot. Waar zij van zoo'n .Ingrijpenden aardia op ons volk, waar zoovele ingrijpende ver anderingen vergeleken met de tegenwoordi ge jniliitiewet, die wij thans nog hebben na te leven, zullen geschieden, lijkt hief pms niet ondienstig in een paar artikelen de voornaamste wijzigingen, die dleze nieu we wet brengt, aan te stippen. 1Het voorbereidend militair onderricht komt te vervallen. Daarentegen zal de Regeering krachtig ter Wand nemen een nieuwie regeling tot bevordering der lichamelijke ontwikkeling van de jongelingschap vóór den dienst plichtigen leeftijd. Diit is natuurlijk niet al leen i in |hi et belang van hef legem, het is nog mieer een algemeen, volksbelang). In de maand November zullen de lo- èelingen in de gelegenheid worden gesteld, zich te onderwerpen aan een onderzoek tot bet verwerven van een getuig schrift. dat zij voldoen aan- eisahlenvan lichamelijke voorgeoefendheid, volgens een programma, nader bdj> Koninklijk besluit vast ■ticlï 'tellen. en in ontwerp reeds biekiend gemaakt. Het bevatstaafoef eningeu, vrije oefenin gen, oefeningen in loopen en springen, in ge- wichlts'beffen, steenstooiten, klimmen en mar- cheeren. Wij doen uit dit pirogram een kleinen greep:; Gewichtheffen. Met een slaaf of halter van 30 k.g. Die naast de schouders ge bogen airmen omhoog strekken en bui gen. Zesmaal, Sfeenstooten. Een nagenoeg ïondcn steen of massief ijzeren kogel van 10 ik.g. beurtelings met den linker, en rech terarm 5 M. ver sfooiten. Klimmen. In twee touwen met behulp der beenen tot 5 M. boven den grand, binnen 10 seconden, en daarna 'dalen i.n buighang met omlaag gestrekte bee nen. 50) Zwijgend, 'verlieten ze, op de teenen slui pend, de kalmer, zonder dat Toette het scheen te merken. Ze was in smas^ijke herinneringen verdiept. NeenZij had die bange «ogenblikken aan Teddy's sterfbed niet vergeten, al sprak ze 'er niet over. Inte gendeel! Heel haar ziekte do'or, 'of ze waak te of droomde, had die angst over Ted dy's ziel haar vervolgd, e In doodsangst had ze ziah afgevraagd: Zou zijn ziel gered zijn? Zij hoopte het zoo vurig, maar ze ,h'ad zoo weinig meer voor hem kunnen doen;. Zijn antwoorden waren zoo vaag geweest, hiij. iwas ook zoo zwak, zoo vier reeds |h:een, en de tijd zoo kort! Toen ze sterker werd, had ze toch niet over hem durven spreken^ vreezend dat 't ihaar te veel vara streek zou maken. Zij: voelde, dat zij zich dan niet zou kunnen goedhóuden, en, ze vvas altijd zoo bevreesd, Ihaar Paatje te ont stellen en bedroeven. Die bloemen echter hadden de wonde pijnlijk opengereten. Na dat de Zuster ihaar een kaïimeerenii drankje had ingegeven en zij tot bedaren was gekomen, vroeg ze naar haar vader. Deze, doodelijk ongerust over wat Es- stelle en Herman Ihem hadden verteld, kwam ijlings toegesneld, „Wat i s er, pop?" vroeg ihij, angstig, zich bij het bed nederzettend'. „Heeft stoute Toetie u verschrikt? Heeft Estelle verteld', 'h oe hun bloemen me pijn Marcheeroefening,® Een marsch van 30 K.M. af te leggen binnen. jD/s uiur. De miarsch wordt gemaakt over harde wegen, zonder bepakking en in jgiewoine kleed ing. Als idisch wordt gestéld, dat de deel nemer aan heit einde vam den marsich ver keert i n goede lichamelijke gesteldheid. De loteliing, die blij dit examen slaagt, zal a's Ihij is Ingedeeld bij ide onbere den wapens, 2 maanden korter 'dienen, dus 6Vs maand in stede van 8"' maand'. Een 'tweede belangrijke wijziging is deze: 2. Alle Ingeschrevenen voor de natlo □ale militie zulten voortaan vóór de loting worden gekeurd. De afgekeurde personen nemen dus niet aan de loting deel, evenmin alls zij, die vrijgesteld zijn voorgoed of tijdelijk van den <d,i.eiis>t!. De loting zal plaats h,eb- bien in de maand September. In Decem ber worden zij', die ingeloot zijn, toe gewezen aan de zeemilitie en. de oimdlec-, iSicbaiden korpsen, de loifceling ointvaingt elk'; voor. zoover 'hem betreft, daarvan bericht. Zij begeven zidh', onder de wapenen ko mende, terstond naar het korps waarbij' zij zijn ingedeeld. Van niet weten, waar men iugeijfd zal wonden al® m|en .in dienst gaat of van b.v. eerst naar den Helder neiaen ,en dan teruggestuurd wjprdlen naair Amsterdam is dus geen sprake meer. Diat inllijvingsitijdperk kon dientengevolge tot hoogstens 5 dagen worden ingekrompen en de inlijving zal veel vlugger gaan, Geen twijfelnummers meer I Vallen na de aanwijzing nog loitelingqit uit, dan worden geen vervangers aangewe, zen. De zoogenaamde „twijf elnummers'zul len dus niet meer voorkomen. De kans op vrij loten wordt g«rlng. Een derde belangrijke wijziging is de cont i ngent s ui tbre i d ing. In plaats van ongeveer 17.500 man jaarlijks, zullen nu jaarlijks ongeveer 23.000 man. tot een lichting .beboeren, Die grooite contingents- uitbreiding, in verband met andere maatre gelen;, paakt de kans op vrij-loiten veel ge, ringer. ,Er is zelfs twijfel uitgesproken (ge let pp het aantal afgekeurden, vrijstellingen, enz.) ,0'f de sterkte van 23.000 man wel zal werden bereikt iin de eerstvolgende jaren. Dan ,zou defze uitbreiding vrij' wiel neer komen ,op invoering van algemeenen dienstplicht. Inderdaad is het contin- geratscijfer zooi hoog, dat er weinig ver schil bestaat niet het cijfer, dat verkre gen zou worden bij' algemeenen dienst plicht. Vermoedelijk zal men later gelei delijk kunnen komen tof afschaffing van de ioting met hare vele nadeelige zijidlen. deden?" en ze mm den bouquet op. die nog op haar deken lag. „Waar herinneren ze u aan, Paatje?" Ze las in zijn oogen, dat hij, evenals zij, 't zich herinnerde en 't hem pijn deed. „Aan Teddy, niet waar, Paatje? Arme' Tyeddy. Vertel mij eens over zijn ouders. Ik denk zoo veel aan hen, zou ik ze niet mogen zien?" Verrast, zag haar vader haar aan. „U meende toch niet, dat ik Teddy en hen vergeten was? O neen' ik denk vee! aan hen!" Toen vertelde ze hem, waarom ze er niet over had durven spreken, dOch hoe blij ze was, 't nu te kunnen, doen. „Vraagt u nu morgen aan den dokter, of ze me mogen bezoeken? Het zal me beusch geen kwaad doen," Den volgenden dag ging 't opzitten be ter. Toien de dokter om twaalf uur' kwa:m, was ze net weer te bed, minder moe dan den vorigen dag. Hij was tevreden en zeide, dat ze 's middags een uurtje modht opkomen. Van een bezoek van den heer en mevrouw Brown wilde hij echter niets hootren. „Nog een.ige weken wachten, zulke emoties zijn te veel voor haar," antwoord de 'hij d en heer Walther. Een week lang ging alles schijnbaar goed, ein eindelijk brak de morgen aan, dat Toe tie naar de achterkamer zou worden ver voerd. Door de hartelijke zorgen van me vrouw de 'Raat,' Estelle en Mary en die der van Veizens, was de kamer kwistig met r eukelooze bloemen, versierd. Die dok- tejib lad wel zijn hoofd geschud, era 't aanvankelijk verboden, doch toen de meis- Het aantal dienstjaren vermindert In vetrbbnd met de cmtingentsuitbroiJiig is aantal dienstjaren bij| de miilitie (voor de onbereden wapens, a's de infain- i terie, ;enz.) teruggebracht tot slechts 6 ja ren. De derde herhajingsoefeiningen zijn vervallen. Daarna wordt nog, 5 jaren ge- idlend bij' Ide landweer. Vrijstellingen Vrijstelling lyvordt verleend aan geeste- lijken £nz., voorts wegens broederdiemst, wegens kostwinnerschap' (zoodat het tegen woordig stelsel van het toekennen van ver goedingen, grootendeels komt te verval len), cenz. Voorts zij vermeldt, dat: lagoons van in Indië verblijf houden de ouders (verzorgers) wèl hun dienst plicht zullen moeten vervullen, tenzij' zij zelf ook paar Indië willen gaa:n, want 2o. jongelieden, die stud.eeren voor den kolonialen staatsdienst loten wel en zijln dienstplichtig, cnaar krijgen vrijstelling van het vervullen van dien plicht, als ziji inder daad paar Indië gaan ein daar lang ge noeg blijvenen -3o. jongelieden, die voornemens zijn iin partiou!.ier<betrekkiing naar de koloniën te gaan, zuiftentop dezelfde wijlze worden be handeld (Wordt vervolgd). BUITENLAND. De nieuwe Kardinalen. Z. H. de Paus heeft Dinsdagavond plech tig de baret uitgereikt aan de nieuwe kar dinalen onder wié pa' y Van Rossum Hij sprak ben toe en zeide o.a.beminde zo nen in Engeland en Nederland, verheugt it, dat in het gewijde geluk van uw larad1- geuooten over uw verheffing tot het purper, zidh ibet levendige geloof openbaarde, dat de katholieken bezielt. Dit geeft mij en u nieuwe hoop, op verwezenlijking van onze dierbare verwachting, dait hun voor beeld van invloed zal zijn en alle audierert gelukkig zal doen wederkeer en tot den schoot der Kerk. Bij de overreiking der baretten aan de benoemden zinspeelde Z. H. in antwoord op het a dres vom kardinaal Falconio op dein toestand der Kerk (jn Frankrijk. Hij zeide, dat het Fransche volk, dat zijn. ver bond mieit God had verbroken, zeker weder tot zijn roeping zou terugkeereu. De Pa;us richtte zich in het bijzonder in welwillende bewoordingen tot #c Fransche, Engelsche, Nederlandsche en Amerikaansdhe kardina len. Het oponba-e consistorie Donderdagmorgen te 9 ure had in de jes hem verzekerden, dat ze, zondra Toe tie weer te bed lag, de bloemen en, plan ten zouden verwijderen, dat 't alleen maar was, om haar een feestelijk blijden indruk te geven, had hij er in berust. Hij had echter bedongen, dat als' die patient werd overgedragen, alleen haar vader en de Zus ter er bij tegenwoordig mochten zijn, en zij vooral zogi kalm' mogelijk moest wor den gehouden. Vlug droeg; de Zuster haar over en zette Waar in een ruststoel, toen nam ze des j.aat, die Toetie's hoofdi en ge laat bedekte, weg. Haar eerste blik gold de ramen. Die gordijnen waren hoog op getrokken, en een blijde lach! vïoog over haar gelaat. Daar verrees de toren der St. Jacobuskerk voor haar verlangenden blik „Eindelijk!" verzuchtte ze. Ontroerd, sloeg de vader zijn kinidi gade. Zie zag niets van de artistieke bïoemversiering. In tal van vaasjes prijkten de eerste voorjaarsblqemp- jes. In houten bakken voor de vensters koes terden zich ,in 't warme lentezon netje, rood- piurperen cyclamen, paairs-rose primula.veris en sneeuwklokjes. Eenige patten rozenrao- de azalia's. met weelderige volije bloem kronen, stonden hij haar ruststoel. „Kindje, kijk nu eens naar de bloemen, die de hartelijkheid van vrienden jie zond" zeih aar vader. Terstond voldeed ze aan zijn verzoek, en onder opgetogen uitroepen, deed ze aan zijn arm de rondte door de kamer. Uit geput, zonk ze in haar ruststoel neder. Toen ze wat was biijgekomen, bracht de Zuster haar te bed, en toen ze er in vvas, kwa men Estelle en Mary om de Zuster te hyelpen de bloemen zoo spoedig mogelijk te verwijderen:, i zaal, waar gewoonlijk de zaligheidsverk.a- ringen geschieden, het openbare Consistorie plaats ten overstaan van 3000 personen. Voor de te Rome aanwezige Nederlanders was een uitstekende -tribune gereserveerd vla.k tegenover de plaats., waar het corps diplomitiquie gezeten ,was. Den Mocht van den luisterrijken Pause lijk eti stoet geschiedde te kwart voor tie nen, terwijl het koer der Sixtijnaahe kapel het „Tu es Petrus" zoirao;. Z. H. de Paus werd binnengedragen op de s'edla gesta- toria, voorafgegaan door twintig kardinalen die r eeds zitting hadden in het H. College Nadat de H. Vader op den gereedstaan- den troon h ad plaats genomen, traden de dertien te Rome aanwezige nieuwe kardina len binnen. Kardinaal Van Rossum; kwam het laatste a an de zijde van een edelman en dr. Smit, die den sleep van den kardi- naa'lb ield. De binnengetreden nfcuiW-ge- purperden brachten een voor een hun hui- de aan den Paus en wissselden den vredes kus met de leden van het H. College. Vervolgens ontving ieder der nieuwelingen den kardinaalshoed, waarbij' de Pans de volgende woorden sprak: „Tot lof van den almachtigen God en tot sieraad van den Apostolischen Stoel, ontv&ngiden rood ei hoed, het bijzondere teeken van het Kar dinaalschap, waardoor wordt aangeduid, dat gij tot laa n den dood en tot bloed ver gil eten ter verheffing van het H. Geloof, voor de rust en den vrede van bet chris telijke volk, tot vermeerdering en bijstand van de H. Roomsche Kerk, onverschrok ken arbeiden zult." L Nadat de verschillende ceremoniën, wel ke bij een openbaar consistorie gebrui kelijk zijn, verricht waren, gaf de H. Va der aan alle aanwezigen den plechtigere zegen, In dezelfde orde, waarin de stoet was binnengekomen, verliet hij ongeveer elf uur de zaal, waarin de plechtigheid1 had plaats gevonden, Mgr. Schaepman, die kamerheer is van Z. H. den Paus, schreed in den, stoet mede gekleed in hermelijnen:, rood!- wiitten mantel. Z H. dr Pau* over Kardinaal van Rossum In een to'espraak tot eenige Nederlanders die in particuliere audiëntie blij Z. H. zijn toegelaten, zeide de Paus bet volgende: „Wij zijn u zeer erkentelijk, geliefde kinderen uit Holland aldus Z. H. voor de gevoelens van dankbaarheid en er kenning, welke gij zooeven betuigd hebt, „Maar niet aan Ons komt de verdienste toe, dat een uwer landgenooten tot kar dinaal verheven werd, deze verdienste be rust uitsluitend bij den illustren benoem de, den vromen Pater Redemptorist, den „Zijn die bloemen van mij?" stuitte Toe tie ze in. haar bedrijvigheid. „Zeker, lievelingetje," antwoordde Estel le, «enigszins verbaasd. „Waar brengen jelui die naartoe?" „Naar de serreals je dan beneden komit, zijn ze nog mooi." „Hè neen, niet naar de serre", zei Toe tie met verlangenden blik naar de larnen. „Waar dan heen?" vroeg Estelle ver baasd. Weer dwaalden Toetie's oogen naar 't venster. Mary begreep. „Zullen we ze naar de kerk sturen, Toe tie?" l Ben blijde lach verhelderde haar ge- leaat. „Ja, Mary, naar 'Hem, als Raatje 't goed vindt." ,,'t Zal gebeuren", antwoordde Mary be wogen. „Wanneer komt pastoor de Monnik weer thuis? Hoe lang is Ih ij reeds weg?" „Aan 't einde der week wordt hiij thuis Wwacht, dus overmorgen waarschijnlijk. Hoe lang hij op reis- was? Ruim drie we ken, doch nu blijft hij tot na Paschen in de stad." „Goddank! Ik begin erg naar hem te langen, en om mijn lessen te hervatten". Op een wenk der Zuster verlieten de meisjes de kamer. „Nu moet u zien wat te slapen, freu le, zal ik de kamer donker maken?" „Goed, Zuster, maar dat raam, schuin over mijn bed, moet'u laten gelijk 'het is," „Hindert 't licht u dan niet?" „O, 'i d oet me zoo goed, Zuster", ant woordde Toetie, met stralende blik naar heiligen priester en geleerden theoloog, die niet alleen de aandacht van Ons trok, maar ook die van alle kardinalen, en die onge twijfeld als een schitterende ster zal blin ken in de romeinsche curie. „Wij zegenen van ganscher harte kar dinaal Van Rossum, opdalt de goede God Hem bijsta en hij een krachtige steun wor de in de behoeften der H. Kerk. Wij zegenen eveneens van ganscher harte Uw vaderland en alle aanwezigen.'" Hierna ontvingen allen, die blij de au diëntie tegenwoordig waren, geknield den zegen. I Huldeblijk Kardinaal van Forsum. Hiet comité, hetwelk zich hier te lande gevormd heeft, om Kardinaal van Rossum huldeblijk aan te bieden, mocht vanden Kardinaal vernemen, dat Zijn Eminentie het liefst een kruis met ketting zou ontvangen. Die vervaardiging is omgedragen aan den, Heer Jan Brom te Utrecht. Op het medail lon van het kruis zal op: de voorzijde in émail worden aangebracht de Redem,p|- tor miundi,; aan de keerzijde het wapen van de Nederlaradsdhe Kerkprovincie (een zilveren kruis o.p een veld van keel), Eene teekening van Ih et kruis" is opgezonden naar Rome, en zal door eenige leden van het Comité tegelijk met eene aanzienlij ke som ge'ds aan Zdjine Eminentie worden aangelbbden. De oorlog tusschen Ital en Turkije, Een Iita'.iaansch oorlogsschip heeft het fort Schech Said onder vuur genomen. (Schedh Said is een Turkseh fort dat hij Idienj ingang van de Roode Zee aan d;e straat van Bab el Mandeb gelegen. Door het bom bardement van dit fort hebben de Italianen dus het oorlogsterrei.n uitgebreid en ge deeltelijk verlegd naar de Roode Zee. Ita lië blegint Ihiprmee de uitvoering van een langgekoesterd plan: Turkije ook van ande re zijde aan te tasten. Oorl ig tot bet uiterste. In officieele kringen te Constaniinopel i.s men er van overtuigd, dat een over- eeinkomst met Italië op het oogenblik niet mogelijk is. De Turken blijven vast hel sloten tot (het uiterste weerstand te bie den en geen du.imi gromis van Tripoli af tel: taan. Tori der invloedrijkste leden van het comité „Eendracht en vooruitgang" verklaar de het volgende „Wij zullen vechten zoolang wij in Tri poli over een weerbaar man kunnen be schikken, zoolang een Italiaa.nsche soldaat door zijn tegenwoordigheid onze eigen liefde en nationale waardigheid krenken zal. in het midden ligt: wij willen alles of niets. Wij nemien geen enkele voorwaarde aan, die de torenspits. Hoe heerlijk: van uit haar bied, kon ze die goed zien. Terwijl die Zuster ne- denknielde, en'haar getijden begon te bid den, lag Toetie strak' daarheen te kijken. Wat was ze gelukkig en dankbaar! Mocht ze dan al niet naar Hem toe, ze kom toch van verre zien, Waar Hij woonde. Wal was ze weer moe, zoo vreemd moei! Ze had 't niet durven zeggen, uit wees, dat de dokter niet zou hebben toe gestaan, dat ze vervoerd werd? maar met den dag voelde ze zich zwakker, matter; vermoeide alles 'h aar meer. Hoe zou dat ttodh komen? Ze gebruikte toch! zoa veel versterkende middelen, melk, eieren, con sommé, kippetjes, en toch voelde ze zich niet sterteer worden. En, o God! ze wilde zoo zielsgnaag spoedig beter zijn. Het Paaschfeest kwaim r eeds nader, en dian moest ze gezond zijn. En als ze nog te zwak was om uit te kunnen gaan? Als haar i. dierbaarste wenschen niet in vervulling kon- 1 den komen? Een ffevige angst steeg 'in tear op, en zij, die nimmer de Zuster in haar gebeden stoorde, riep nu gejaagd:,!; „Zuster!" M De r eligieuse lei haar ge'ijdanbo'sk neer en ijlde naar het bed. „W|ait is er, freule, hebt u naar ge droomd U ziet er zoo ontsteld uit." „Zuster, a's men ziek is, zwak, en men^b kan niet naar de kerk, wordt men dan, als men 't verlangt, aan buis gedoopt?*?' i-'f (Wordt vervolgd.^ i

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1911 | | pagina 1