sen
I
H. Kath. Nieuws- en Advertentieblad
voor M^@rd-HoIland.
tl.
Bord.
10, Alkmaar.
No 96
Zaterdag 2 December 1911
5"" Jaargang
ngarije
Bte
rtikelen.
kikraiaar*
~JFEÖttLEim
obstraat.
handel
De nieuwe Militiewet.
"„Toetie Walther."
STERDAM.
van
te 8 uur,
NTIA" en aan
ig adres,
Verschijnt Woensdag en ^tardagr.
-
- 1
ONS
BLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
60 et. per 3 maanden franco huis; 90
Zondagsblad. Te betalen in het begin
Afzonderlijke nummers van de courant
Van het Zondagsblad
ot. met geïllustreerd
van ieder kwartaal.
3 cent.
5 cent.
■r dozijn i3
h dag 23 Oct. 1911
Mr. AALBERSE,
NQENENT, tevens
sta. per plaats.
Maria-Vereenigiging-
ca
j
Uitgave van de Naaml. Vennootschap „ONS BLAD".
BUREAU: Breedstraat 12, tegenover de R. K. Kerk, te Alkmaar.
Telefoon No. 433.
ADVERTENTIEN
.Van 1—5 regels
Elke regel meer
Reclames per regel
Kleine advertenties van
1—30 woorden, bij vooruitbet.
Die nieuwe Militiewet is dan verladen
week door de Tweede Kamer aangenomen.
Zij is nu nog we! niet afgekondigd.imi.
miers ook de Eerste Kamer zal een woord
je meespreken over deze voor de verde
diging des lands zoo belangrijke wet. maar
wij hebben de stellige verwachting, dat
•Dook ons Hoogeriiuis tenslotte dit pro
duct van den krachtigen Minister Colijn
zal aannemen waarschijnlijk wel met een
schitterender meerderheid dan in ons La
gerhuis,
Die kans, dat de wot spoedig mis
schien over enkele maanden reeds in
het Staatsblad zal verschijnen is dus zeer
groot.
Waar zij van zoo'n .Ingrijpenden aardia
op ons volk, waar zoovele ingrijpende ver
anderingen vergeleken met de tegenwoordi
ge jniliitiewet, die wij thans nog hebben
na te leven, zullen geschieden, lijkt hief
pms niet ondienstig in een paar artikelen
de voornaamste wijzigingen, die dleze nieu
we wet brengt, aan te stippen.
1Het voorbereidend militair onderricht
komt te vervallen.
Daarentegen zal de Regeering krachtig
ter Wand nemen een nieuwie regeling tot
bevordering der lichamelijke ontwikkeling
van de jongelingschap vóór den dienst
plichtigen leeftijd. Diit is natuurlijk niet al
leen i in |hi et belang van hef legem, het
is nog mieer een algemeen, volksbelang).
In de maand November zullen de lo-
èelingen in de gelegenheid worden gesteld,
zich te onderwerpen aan een onderzoek
tot bet verwerven van een getuig
schrift. dat zij voldoen aan- eisahlenvan
lichamelijke voorgeoefendheid, volgens een
programma, nader bdj> Koninklijk besluit vast
■ticlï 'tellen. en in ontwerp reeds biekiend
gemaakt.
Het bevatstaafoef eningeu, vrije oefenin
gen, oefeningen in loopen en springen, in ge-
wichlts'beffen, steenstooiten, klimmen en mar-
cheeren. Wij doen uit dit pirogram een
kleinen greep:;
Gewichtheffen. Met een slaaf of halter
van 30 k.g. Die naast de schouders ge
bogen airmen omhoog strekken en bui
gen. Zesmaal,
Sfeenstooten. Een nagenoeg ïondcn
steen of massief ijzeren kogel van 10
ik.g. beurtelings met den linker, en rech
terarm 5 M. ver sfooiten.
Klimmen. In twee touwen met behulp
der beenen tot 5 M. boven den grand,
binnen 10 seconden, en daarna 'dalen
i.n buighang met omlaag gestrekte bee
nen.
50)
Zwijgend, 'verlieten ze, op de teenen slui
pend, de kalmer, zonder dat Toette het
scheen te merken. Ze was in smas^ijke
herinneringen verdiept. NeenZij had die
bange «ogenblikken aan Teddy's sterfbed
niet vergeten, al sprak ze 'er niet over. Inte
gendeel! Heel haar ziekte do'or, 'of ze waak
te of droomde, had die angst over Ted
dy's ziel haar vervolgd,
e In doodsangst had ze ziah afgevraagd:
Zou zijn ziel gered zijn? Zij hoopte het
zoo vurig, maar ze ,h'ad zoo weinig meer
voor hem kunnen doen;. Zijn antwoorden
waren zoo vaag geweest, hiij. iwas ook
zoo zwak, zoo vier reeds |h:een, en de
tijd zoo kort! Toen ze sterker werd, had
ze toch niet over hem durven spreken^
vreezend dat 't ihaar te veel vara streek
zou maken. Zij: voelde, dat zij zich dan
niet zou kunnen goedhóuden, en, ze vvas
altijd zoo bevreesd, Ihaar Paatje te ont
stellen en bedroeven. Die bloemen echter
hadden de wonde pijnlijk opengereten. Na
dat de Zuster ihaar een kaïimeerenii drankje
had ingegeven en zij tot bedaren was
gekomen, vroeg ze naar haar vader.
Deze, doodelijk ongerust over wat Es-
stelle en Herman Ihem hadden verteld, kwam
ijlings toegesneld,
„Wat i s er, pop?" vroeg ihij, angstig,
zich bij het bed nederzettend'.
„Heeft stoute Toetie u verschrikt? Heeft
Estelle verteld', 'h oe hun bloemen me pijn
Marcheeroefening,® Een marsch van 30
K.M. af te leggen binnen. jD/s uiur.
De miarsch wordt gemaakt over harde
wegen, zonder bepakking en in jgiewoine
kleed ing.
Als idisch wordt gestéld, dat de deel
nemer aan heit einde vam den marsich ver
keert i n goede lichamelijke gesteldheid.
De loteliing, die blij dit examen slaagt,
zal a's Ihij is Ingedeeld bij ide onbere
den wapens, 2 maanden korter 'dienen, dus
6Vs maand in stede van 8"' maand'.
Een 'tweede belangrijke wijziging is deze:
2. Alle Ingeschrevenen voor de natlo
□ale militie zulten voortaan vóór de
loting worden gekeurd.
De afgekeurde personen nemen dus niet
aan de loting deel, evenmin alls zij, die
vrijgesteld zijn voorgoed of tijdelijk
van den <d,i.eiis>t!. De loting zal plaats h,eb-
bien in de maand September. In Decem
ber worden zij', die ingeloot zijn, toe
gewezen aan de zeemilitie en. de oimdlec-,
iSicbaiden korpsen, de loifceling ointvaingt elk';
voor. zoover 'hem betreft, daarvan bericht.
Zij begeven zidh', onder de wapenen ko
mende, terstond naar het korps waarbij' zij
zijn ingedeeld. Van niet weten, waar men
iugeijfd zal wonden al® m|en .in dienst
gaat of van b.v. eerst naar den Helder
neiaen ,en dan teruggestuurd wjprdlen naair
Amsterdam is dus geen sprake meer. Diat
inllijvingsitijdperk kon dientengevolge tot
hoogstens 5 dagen worden ingekrompen
en de inlijving zal veel vlugger gaan,
Geen twijfelnummers meer I
Vallen na de aanwijzing nog loitelingqit
uit, dan worden geen vervangers aangewe,
zen. De zoogenaamde „twijf elnummers'zul
len dus niet meer voorkomen.
De kans op vrij loten wordt g«rlng.
Een derde belangrijke wijziging is de
cont i ngent s ui tbre i d ing. In plaats
van ongeveer 17.500 man jaarlijks, zullen
nu jaarlijks ongeveer 23.000 man. tot een
lichting .beboeren, Die grooite contingents-
uitbreiding, in verband met andere maatre
gelen;, paakt de kans op vrij-loiten veel ge,
ringer. ,Er is zelfs twijfel uitgesproken (ge
let pp het aantal afgekeurden, vrijstellingen,
enz.) ,0'f de sterkte van 23.000 man wel zal
werden bereikt iin de eerstvolgende jaren.
Dan ,zou defze uitbreiding vrij' wiel neer
komen ,op invoering van algemeenen
dienstplicht. Inderdaad is het contin-
geratscijfer zooi hoog, dat er weinig ver
schil bestaat niet het cijfer, dat verkre
gen zou worden bij' algemeenen dienst
plicht. Vermoedelijk zal men later gelei
delijk kunnen komen tof afschaffing van
de ioting met hare vele nadeelige zijidlen.
deden?" en ze mm den bouquet op. die
nog op haar deken lag. „Waar herinneren
ze u aan, Paatje?" Ze las in zijn oogen,
dat hij, evenals zij, 't zich herinnerde en
't hem pijn deed.
„Aan Teddy, niet waar, Paatje? Arme'
Tyeddy. Vertel mij eens over zijn ouders.
Ik denk zoo veel aan hen, zou ik ze
niet mogen zien?"
Verrast, zag haar vader haar aan.
„U meende toch niet, dat ik Teddy
en hen vergeten was? O neen' ik denk
vee! aan hen!"
Toen vertelde ze hem, waarom ze er
niet over had durven spreken, dOch hoe
blij ze was, 't nu te kunnen, doen.
„Vraagt u nu morgen aan den dokter,
of ze me mogen bezoeken? Het zal me
beusch geen kwaad doen,"
Den volgenden dag ging 't opzitten be
ter. Toien de dokter om twaalf uur' kwa:m,
was ze net weer te bed, minder moe dan
den vorigen dag. Hij was tevreden en
zeide, dat ze 's middags een uurtje modht
opkomen. Van een bezoek van den heer
en mevrouw Brown wilde hij echter niets
hootren.
„Nog een.ige weken wachten, zulke
emoties zijn te veel voor haar," antwoord
de 'hij d en heer Walther.
Een week lang ging alles schijnbaar goed,
ein eindelijk brak de morgen aan, dat Toe
tie naar de achterkamer zou worden ver
voerd. Door de hartelijke zorgen van me
vrouw de 'Raat,' Estelle en Mary en die
der van Veizens, was de kamer kwistig
met r eukelooze bloemen, versierd. Die dok-
tejib lad wel zijn hoofd geschud, era 't
aanvankelijk verboden, doch toen de meis-
Het aantal dienstjaren vermindert
In vetrbbnd met de cmtingentsuitbroiJiig
is aantal dienstjaren bij| de miilitie
(voor de onbereden wapens, a's de infain- i
terie, ;enz.) teruggebracht tot slechts 6 ja
ren. De derde herhajingsoefeiningen zijn
vervallen. Daarna wordt nog, 5 jaren ge-
idlend bij' Ide landweer.
Vrijstellingen
Vrijstelling lyvordt verleend aan geeste-
lijken £nz., voorts wegens broederdiemst,
wegens kostwinnerschap' (zoodat het tegen
woordig stelsel van het toekennen van ver
goedingen, grootendeels komt te verval
len), cenz.
Voorts zij vermeldt, dat:
lagoons van in Indië verblijf houden
de ouders (verzorgers) wèl hun dienst
plicht zullen moeten vervullen, tenzij' zij
zelf ook paar Indië willen gaa:n, want
2o. jongelieden, die stud.eeren voor den
kolonialen staatsdienst loten wel en zijln
dienstplichtig, cnaar krijgen vrijstelling van
het vervullen van dien plicht, als ziji inder
daad paar Indië gaan ein daar lang ge
noeg blijvenen
-3o. jongelieden, die voornemens zijn iin
partiou!.ier<betrekkiing naar de koloniën te
gaan, zuiftentop dezelfde wijlze worden be
handeld
(Wordt vervolgd).
BUITENLAND.
De nieuwe Kardinalen.
Z. H. de Paus heeft Dinsdagavond plech
tig de baret uitgereikt aan de nieuwe kar
dinalen onder wié pa' y Van Rossum Hij
sprak ben toe en zeide o.a.beminde zo
nen in Engeland en Nederland, verheugt
it, dat in het gewijde geluk van uw larad1-
geuooten over uw verheffing tot het purper,
zidh ibet levendige geloof openbaarde, dat
de katholieken bezielt. Dit geeft mij en
u nieuwe hoop, op verwezenlijking van
onze dierbare verwachting, dait hun voor
beeld van invloed zal zijn en alle audierert
gelukkig zal doen wederkeer en tot den
schoot der Kerk.
Bij de overreiking der baretten aan de
benoemden zinspeelde Z. H. in antwoord
op het a dres vom kardinaal Falconio op
dein toestand der Kerk (jn Frankrijk. Hij
zeide, dat het Fransche volk, dat zijn. ver
bond mieit God had verbroken, zeker weder
tot zijn roeping zou terugkeereu. De Pa;us
richtte zich in het bijzonder in welwillende
bewoordingen tot #c Fransche, Engelsche,
Nederlandsche en Amerikaansdhe kardina
len.
Het oponba-e consistorie
Donderdagmorgen te 9 ure had in de
jes hem verzekerden, dat ze, zondra Toe
tie weer te bed lag, de bloemen en, plan
ten zouden verwijderen, dat 't alleen maar
was, om haar een feestelijk blijden indruk
te geven, had hij er in berust. Hij had
echter bedongen, dat als' die patient werd
overgedragen, alleen haar vader en de Zus
ter er bij tegenwoordig mochten zijn, en
zij vooral zogi kalm' mogelijk moest wor
den gehouden. Vlug droeg; de Zuster haar
over en zette Waar in een ruststoel, toen
nam ze des j.aat, die Toetie's hoofdi en ge
laat bedekte, weg. Haar eerste blik gold
de ramen. Die gordijnen waren hoog op
getrokken, en een blijde lach! vïoog over
haar gelaat. Daar verrees de toren der
St. Jacobuskerk voor haar verlangenden blik
„Eindelijk!" verzuchtte ze. Ontroerd, sloeg
de vader zijn kinidi gade. Zie zag niets van
de artistieke bïoemversiering. In tal van
vaasjes prijkten de eerste voorjaarsblqemp-
jes. In houten bakken voor de vensters koes
terden zich ,in 't warme lentezon netje, rood-
piurperen cyclamen, paairs-rose primula.veris
en sneeuwklokjes. Eenige patten rozenrao-
de azalia's. met weelderige volije bloem
kronen, stonden hij haar ruststoel.
„Kindje, kijk nu eens naar de bloemen,
die de hartelijkheid van vrienden jie zond"
zeih aar vader.
Terstond voldeed ze aan zijn verzoek, en
onder opgetogen uitroepen, deed ze aan
zijn arm de rondte door de kamer. Uit
geput, zonk ze in haar ruststoel neder. Toen
ze wat was biijgekomen, bracht de Zuster
haar te bed, en toen ze er in vvas, kwa
men Estelle en Mary om de Zuster te
hyelpen de bloemen zoo spoedig mogelijk
te verwijderen:, i
zaal, waar gewoonlijk de zaligheidsverk.a-
ringen geschieden, het openbare Consistorie
plaats ten overstaan van 3000 personen.
Voor de te Rome aanwezige Nederlanders
was een uitstekende -tribune gereserveerd
vla.k tegenover de plaats., waar het corps
diplomitiquie gezeten ,was.
Den Mocht van den luisterrijken Pause
lijk eti stoet geschiedde te kwart voor tie
nen, terwijl het koer der Sixtijnaahe kapel
het „Tu es Petrus" zoirao;. Z. H. de Paus
werd binnengedragen op de s'edla gesta-
toria, voorafgegaan door twintig kardinalen
die r eeds zitting hadden in het H. College
Nadat de H. Vader op den gereedstaan-
den troon h ad plaats genomen, traden de
dertien te Rome aanwezige nieuwe kardina
len binnen. Kardinaal Van Rossum; kwam
het laatste a an de zijde van een edelman
en dr. Smit, die den sleep van den kardi-
naa'lb ield. De binnengetreden nfcuiW-ge-
purperden brachten een voor een hun hui-
de aan den Paus en wissselden den vredes
kus met de leden van het H. College.
Vervolgens ontving ieder der nieuwelingen
den kardinaalshoed, waarbij' de Pans de
volgende woorden sprak: „Tot lof van
den almachtigen God en tot sieraad van
den Apostolischen Stoel, ontv&ngiden rood ei
hoed, het bijzondere teeken van het Kar
dinaalschap, waardoor wordt aangeduid, dat
gij tot laa n den dood en tot bloed ver
gil eten ter verheffing van het H. Geloof,
voor de rust en den vrede van bet chris
telijke volk, tot vermeerdering en bijstand
van de H. Roomsche Kerk, onverschrok
ken arbeiden zult." L
Nadat de verschillende ceremoniën, wel
ke bij een openbaar consistorie gebrui
kelijk zijn, verricht waren, gaf de H. Va
der aan alle aanwezigen den plechtigere
zegen,
In dezelfde orde, waarin de stoet was
binnengekomen, verliet hij ongeveer elf uur
de zaal, waarin de plechtigheid1 had plaats
gevonden, Mgr. Schaepman, die kamerheer
is van Z. H. den Paus, schreed in den,
stoet mede gekleed in hermelijnen:, rood!-
wiitten mantel.
Z H. dr Pau* over Kardinaal van Rossum
In een to'espraak tot eenige Nederlanders
die in particuliere audiëntie blij Z. H. zijn
toegelaten, zeide de Paus bet volgende:
„Wij zijn u zeer erkentelijk, geliefde
kinderen uit Holland aldus Z. H.
voor de gevoelens van dankbaarheid en er
kenning, welke gij zooeven betuigd hebt,
„Maar niet aan Ons komt de verdienste
toe, dat een uwer landgenooten tot kar
dinaal verheven werd, deze verdienste be
rust uitsluitend bij den illustren benoem
de, den vromen Pater Redemptorist, den
„Zijn die bloemen van mij?" stuitte Toe
tie ze in. haar bedrijvigheid.
„Zeker, lievelingetje," antwoordde Estel
le, «enigszins verbaasd.
„Waar brengen jelui die naartoe?"
„Naar de serreals je dan beneden komit,
zijn ze nog mooi."
„Hè neen, niet naar de serre", zei Toe
tie met verlangenden blik naar de larnen.
„Waar dan heen?" vroeg Estelle ver
baasd.
Weer dwaalden Toetie's oogen naar 't
venster. Mary begreep.
„Zullen we ze naar de kerk sturen, Toe
tie?" l
Ben blijde lach verhelderde haar ge-
leaat.
„Ja, Mary, naar 'Hem, als Raatje 't goed
vindt."
,,'t Zal gebeuren", antwoordde Mary be
wogen.
„Wanneer komt pastoor de Monnik weer
thuis? Hoe lang is Ih ij reeds weg?"
„Aan 't einde der week wordt hiij thuis
Wwacht, dus overmorgen waarschijnlijk.
Hoe lang hij op reis- was? Ruim drie we
ken, doch nu blijft hij tot na Paschen in
de stad."
„Goddank! Ik begin erg naar hem te
langen, en om mijn lessen te hervatten".
Op een wenk der Zuster verlieten de
meisjes de kamer.
„Nu moet u zien wat te slapen, freu
le, zal ik de kamer donker maken?"
„Goed, Zuster, maar dat raam, schuin
over mijn bed, moet'u laten gelijk 'het is,"
„Hindert 't licht u dan niet?"
„O, 'i d oet me zoo goed, Zuster", ant
woordde Toetie, met stralende blik naar
heiligen priester en geleerden theoloog, die
niet alleen de aandacht van Ons trok, maar
ook die van alle kardinalen, en die onge
twijfeld als een schitterende ster zal blin
ken in de romeinsche curie.
„Wij zegenen van ganscher harte kar
dinaal Van Rossum, opdalt de goede God
Hem bijsta en hij een krachtige steun wor
de in de behoeften der H. Kerk.
Wij zegenen eveneens van ganscher harte
Uw vaderland en alle aanwezigen.'"
Hierna ontvingen allen, die blij de au
diëntie tegenwoordig waren, geknield den
zegen. I
Huldeblijk Kardinaal van Forsum.
Hiet comité, hetwelk zich hier te lande
gevormd heeft, om Kardinaal van Rossum
huldeblijk aan te bieden, mocht vanden
Kardinaal vernemen, dat Zijn Eminentie het
liefst een kruis met ketting zou ontvangen.
Die vervaardiging is omgedragen aan den,
Heer Jan Brom te Utrecht. Op het medail
lon van het kruis zal op: de voorzijde
in émail worden aangebracht de Redem,p|-
tor miundi,; aan de keerzijde het wapen
van de Nederlaradsdhe Kerkprovincie (een
zilveren kruis o.p een veld van keel), Eene
teekening van Ih et kruis" is opgezonden
naar Rome, en zal door eenige leden van
het Comité tegelijk met eene aanzienlij
ke som ge'ds aan Zdjine Eminentie worden
aangelbbden.
De oorlog tusschen Ital en Turkije,
Een Iita'.iaansch oorlogsschip heeft het fort
Schech Said onder vuur genomen. (Schedh
Said is een Turkseh fort dat hij Idienj
ingang van de Roode Zee aan d;e straat
van Bab el Mandeb gelegen. Door het bom
bardement van dit fort hebben de Italianen
dus het oorlogsterrei.n uitgebreid en ge
deeltelijk verlegd naar de Roode Zee. Ita
lië blegint Ihiprmee de uitvoering van een
langgekoesterd plan: Turkije ook van ande
re zijde aan te tasten.
Oorl ig tot bet uiterste.
In officieele kringen te Constaniinopel
i.s men er van overtuigd, dat een over-
eeinkomst met Italië op het oogenblik niet
mogelijk is. De Turken blijven vast hel
sloten tot (het uiterste weerstand te bie
den en geen du.imi gromis van Tripoli af
tel: taan.
Tori der invloedrijkste leden van het
comité „Eendracht en vooruitgang" verklaar
de het volgende
„Wij zullen vechten zoolang wij in Tri
poli over een weerbaar man kunnen be
schikken, zoolang een Italiaa.nsche soldaat
door zijn tegenwoordigheid onze eigen
liefde en nationale waardigheid krenken zal.
in het midden ligt: wij willen alles of
niets.
Wij nemien geen enkele voorwaarde aan, die
de torenspits.
Hoe heerlijk: van uit haar bied, kon
ze die goed zien. Terwijl die Zuster ne-
denknielde, en'haar getijden begon te bid
den, lag Toetie strak' daarheen te kijken.
Wat was ze gelukkig en dankbaar! Mocht
ze dan al niet naar Hem toe, ze kom toch
van verre zien, Waar Hij woonde.
Wal was ze weer moe, zoo vreemd
moei! Ze had 't niet durven zeggen, uit
wees, dat de dokter niet zou hebben toe
gestaan, dat ze vervoerd werd? maar met
den dag voelde ze zich zwakker, matter;
vermoeide alles 'h aar meer. Hoe zou dat
ttodh komen? Ze gebruikte toch! zoa veel
versterkende middelen, melk, eieren, con
sommé, kippetjes, en toch voelde ze zich
niet sterteer worden. En, o God! ze wilde
zoo zielsgnaag spoedig beter zijn. Het
Paaschfeest kwaim r eeds nader, en dian
moest ze gezond zijn. En als ze nog te
zwak was om uit te kunnen gaan? Als haar i.
dierbaarste wenschen niet in vervulling kon- 1
den komen? Een ffevige angst steeg 'in
tear op, en zij, die nimmer de Zuster
in haar gebeden stoorde, riep nu gejaagd:,!;
„Zuster!" M
De r eligieuse lei haar ge'ijdanbo'sk neer
en ijlde naar het bed.
„W|ait is er, freule, hebt u naar ge
droomd U ziet er zoo ontsteld uit."
„Zuster, a's men ziek is, zwak, en men^b
kan niet naar de kerk, wordt men dan,
als men 't verlangt, aan buis gedoopt?*?'
i-'f
(Wordt vervolgd.^ i