E. Kath. Nfieuws- en Advertentieblad voor Noord-Holland. - Schoenmakerij fels, -schoenen i No. 100. Zaterdag 16 December 1911. 5de Jaargang FEUILLETON' welke rid. UMES. USEN. VLOT", I vanaf f 0.35. fOQMHAÜ. nÜCÏSSI-UIK." t. - Purmerend. 3 A'S ?FEN. ndoSine, enz.» 114, 1UIU1' Verschijnt Woensdag en Zaterdag. De overgang over het Noordzeekanaal „Toetie Walt her." és prach- neering. x- it 16 Alkmaar. alitbit Uit ons Pariement^ buitenland! 1* m billijk adres voor allo 1WERKtevens ruim 55. 6PZ. lanbevelocd, ite vier klassen uitloot, agd, onmiddelgk nog rads, franco en in ge- nieuw nummer, gel Ir 1 Q aaiCi ROSKAMP Gz., Yan 51, Alkmaar. van e n illijk onderwijs op: AS. Dir. Sled. Orkest SPOORSTRAAT 58. en van 8R PSNCE-KEZ, isku.ndig voorschrift. ONS BLAD. ABONNEMENTSPRIJS: 60 ct. per 3 maanden fiamco Kuis; 90 ct. met geïllustreerd Zondagsblad. Te betalen in het begin van ieder kwartaal. Afzonderlijke nummers van de courant 3 cent. ,Van het Zondagsblad 5 cent. Uitgave van de Naaml. Vennootschap „ONS BLAD". BUREAU: Breedstraat 12, tegenover de R. K. Kerk, te Alkmaar. Telefoon No. 433. ADVERTENTIEN Van 1—5 regels30 een*. Elke regel meer6 <ti Reclames per regel15 Kleine advertenties van 1—30 woorden, bij vooruitbet. 25 u Zij die zlcb tegen I Januari op ONS BLAD wenschen te abonneeren, ontvangen de tot dien datum verschijnende nummers gratis. Dit geldt ook voor het Zondagsblad. Waar de overgang over het Noord- zeekanaal te Velzen van zoo'n groot belang i9 voor geheel Noord-Holland bo- Iven dat kanaak zoodat vain deze stofmiet belangstelling zal worden kennisgenomen', meenden wij" deze ruhriejk voor ditmaal een eerepfflaa-ts te bezorgen aan het hoofd van dit blad. DÈ HEER PASSTOORS dan, hield daar over in de Tweede Kamer de volgende rede: Ofschoon het middernachtelijk uur reeds voorbij is, 'wil ik nog met een woord pleiten voor een ^beteren overgang over het Noordzeekanaal te Velsen. Ik heb in het Voorloopig Verslag ge vraagd, of de Minister thans voornemens is een voorstel te doen betreffende de ver vanging van de stoomipont te Velsen, door een ander middel van overgang en iik hebi daaraan toegevoegd de vraag, of de Minis ter zou willen overleggen een opgave van de totale 'kosten van de pont met inlble. grip (yan die der herstellingen en verande ringen en vanlhet bedrag der exploitatiekos ten. Ik ljgn niet anders zeggen dan dat het antwoord van den Minister mij niet mede-' viel. Zijn Excellentie geeft wel cijfers, maar zegit, dat lhij nog geen voorstel kan doen betreffende de vervanging van het stoom- poratveer te Velsen door een ander mid- 52) Arme kleine Toetie zweeg. O' dat ze Raatje alleen moest achterlaten! Dat ze hem dat vreeselijke leed moest aandoen! Mjiar...... 't 'was Gods wil Wat had ide pastoor ook gezegd? Zij ging naar den hemel', naar Jesus. Die gedachte, die nu pas tot haar doordrong, wa,s zoo> nieuwf, zoo verrassend, maar, q! hoe heerlijk1, als fce er bij sitilstojnd. J,a, zij ,zou gelukkig zijn, tmaar tiaar Raatjeen ze snikte 't uit. Toen kwam' plotseling een gedachte in haar op, die haar kalmeerde, die haar bit tere, ontzettende smart wat verzachtte. „Pastoor, Paatje is goed voorbereid, k'rnt den catechismus, gelooft en neemt alles aan. Ik smeek u, doop hem tegelijk met mij, en liaat ons, te zalmen oinze eerste H. Communie doen,. Dan ka,n ik rustig heengaan. Als Jesus Christus bij Paartje is, ben ik gerust. Die kan, beter voor hemt (zorgen dan ik." Geroerd had de priester naar haar woor den geluisterd, 't was of hij wilde wei geren, maar smeeteend klonk 't van Toe tie's lippen: „O, weiger 't niet, anders zal 't sterven goa zwaar zijn." „Het zij zoo, kind. Toch hem tegelijk piet je doo'pen, gaat niet. Daarvoor moet del van kanaalovergang. Mijnheer de Voor zitter! Ik meen, dat wij: met dat antwoord van Zijn Excellentie achteruit geboerd zijn, want het is mij, gebleken, dat er plannen aan ihiet Departement bekend zijn voor een nieuw middel v,an overgang. - Wat de cijfers, betreft, zegt de Minister: „De kosten van aanleg, herstelling en ver andering van het stoomipontvecr hebben be dragen f 1.243.500. v,De kosten van exploitatie, Waaronder ge rekend werden die van personeel, aanschaf fing van brandstoffen e:i n-.aehinebehoelten en gewoon onderhoud der werken en van (het materieel, sedert 1902, toen met de proefvaarten met de ponten begonnen werd, en tot het einde van 1910 bedragen f 269.300. „Sedert 1906, van welk jaar het pont- veer in geregelde exploitatie kwam, bedroe gen de exploitatiekosten gerekend a's boven in 1907rond f 46.800 190850.600 1909„45.600 1910„44.300 Naar matige berekening kost de overgang te Velsen dus ieder jaar ongeveer een halve ton, waarvoor wij' een in alle opzich ten slechten en gevaarlijken overgang over het Noordzeekanaal hebben Dat,is, nog geen ongeluk van eenige bleteekenis heeft plaats gehad is meer geluk dan wiijsbeidl. Maar op 5 November van dit jaar scheelde bet toch maar heel weinig of er was inder daad een verschrikkelijk ongeluk gebeurd. Daarover wensch ik nog een enkel: woord 'te zeggen. Ik zou wel eens willen lezen wat in het ambtelijk rapport daaromtrent is gezegd. Het zou mij niets verwonderen ik heb toch meermalen dergelijke rappor ten gelezen dat men daardoor den in druk kreeg, dat er geen vuiltje aan de lucht is, dat de zaak opgekalefaterd, is, en dat er weer wordt gevaren. Maar de bevol king daarop wil ik bier de aandacht vestigen wantrouwt in alle opzichten den overgang. Dit blijkt o.a. uit de volgende in zijn vergadering van 20 December j.l. door den raad der gemeente Velsen aangenomen mo tie, ingediend door den heer Netscher: (Deze motie hebben wij. reeds vroeger medegedeeld en strekte om zoo gauw moge lijk tot den bouw van- eene nieuwe brug met voldoende doosvaartwij'dte over te gaan. Redactie.) Aan dat adres is adhaesie betuigd door verschillende omliggende gemeenten, o. a. door Bennebroek, Haarlem:, Schoten, Bloe- imendaal, Beverwijk, Limmen en Alkmaar. Uit een adres van Haarlem kan men zien welk belang ook deze bloeiende gemeente heeft bij een goed overgangsverkeer. Dit zijn adressen uit den laatsten tijd. Ik zal niet spreken van wat vroeger is gebeurd, maar 'wil nog even de aandacht vestigenl op de motie, die naar (aanleiding van de hij naar de kerk. Dat kam dan den alvond van te voren gebeuren, en te zamien, na dat ik je gedoopt heb, kunt ge communi- ceeren." „Dank Ui, pastoor. Vraag nu Raatje, hij me te komen, en Iaat ons alleen." „Goed, kindje. Tegen den, avond kom ik nog eens kijken. Ik vertrek terstond naar Haarlem, om de noodige permissies te verkrijgen. Als allies gri.f gaat, kan ik hem' morgenavond do-opien. Overmorgen komt Je sus Christus dan bij je." „Dank u, pastoor. Toe, Zult u goed voor ons bidden, enizult u Paatje steunen en 'hopsten?" „Zeker, kind, tot straks." Met tranen in de oogen verliet de priester de ka,mier. Toen li>ij weg wa,s., vloog nogmaals een radelooze droefheid over Toetie's gelaat. O God, haar arm Paatje s Hoe zou zij zicih kunnen goedhouden? Maar 't moest. Het was Gods wilt. Zij moahlt hem 't scheiden niet zwaar maken. ,En de handjes, oot moedig ini gebied vouwend, smeekte zij om krach', en onderwerping, om moet), tot het einde toe' alles te doien, oimi haar va- 1 der tot troost en steun te1 zijn-., I Imtusschen deelde üe pastoor aan, den armen vader den wensch van zijn k.indl mede, en hoe hij onmiddellijk' naar Haar- lem wilde verrekken, om de noodige per- miissiess te verkrijgen. Terwijl hij sprak, ging er onbeschrijfelijk veel in den heer Walther om. Dat engelachtige kind' Altijd dacht ze laatste stremming in het verkeer werd voor gesteld door den heer van Twyl van Se- rooskerke en door den raad: van de ge meente Velsen aangenomen. Deze motie luidt „De raad der gemeente Velsen, overwegende dat, op Zondag 5 November 1911 de stgom- pont over bet Noordzeekanaal defect is ge raakt, dientengevolge het verkeer ongeveer een uur gestremd is geweest, de kerkgangers niet op tijd ter kerke 'konden komen. de stoomtram slechts met groote moeite voor een ongeluk is bewaard gebleven. noodigt burgemeester en wethouders uit deze feiten ter kennis van de Regeering te bi'engen met verzoek maatregelen te ne- mien om te geraken tot herstel van .een valst middel van verkeer over het Noofld- zeekanaal daar te plaatse." i_ Het loont wel de moeite te hooren wait burgemeester en wethouders tot toelichting daaraan toevoegen: „Bij dezen hebben wij de eer Uw Ex cellentie te doen toekomen een motie, door den raad dezer gemeente aangenomen in zijn vergadering van 7 November j.l. Uit nadere inlichtingen door ons ingewonnen is het ons gebleken, dat 'de stoomtram juist vain de pontbrug afreed, toen, de pont door 'n.et knappen of losraken van de ket ting terugweek. Ook vernamen wijl, dat de kleine pont niet te gebruiken was, omdat een baggermolen juist daar ter plaatse lag. Het blijkt ons dan ook 'meer en meer, dat de pont niet op voldoend zekere en vei lige wijze voorziet in het verkeer tusschen de oevers van het Noordzeekanaal." Van mijn zijde zal, ik 'hier niet veel aan toevoegen, alleen wil ik nog iets voorlezen wat een ooggetuige van het ongeluk schrijft': „Gelukkig was de stoomtram juist op den wal. Anders waren de gevolgen niet te overzien geweest. De tweede stooinpont had ruim een uur werk om voldoende stoom te krijgen om den dienst over te nemen). „De handpont was geheel niet in orde om dienst te doen; bovendien was er een baggermolen in het kanaal vastgemeerd, zóó, dait de handpont geen 'dienst kón doen. Een en ander is gelukkig goed, af- geloopen." Ik wensch den heer Minister deze vraag te stellen: Moet die toestand zoo blijven bestaan? Men weet to'ch, dat men te doen heeft met in den grond verknoeide dingen, Iik'h eb deze zaak zoo dikwijls hier irn dejKatnieir; behandeld dat ik er thans niet verder op (wil ingaan. Wij vieren deZer dagen het 12y2-jarig jubileum van de be handeling. Ik wil' echter practisch werk doen. Ik weet dat er plannen bestaan voor een an deren overgang, en dat deze Minister een practisch man is, die graag alles onder zoekt. Het is bv'. een lust omi te zien aan lainderen, nooit aan zichizelf. Zelfs nu omringde zij hem nog met, ha.ar teedere zorg. Nadat Wij voor den, pastoor de pa pieren, die deze voor zijn stappen bij dien Bisschop noodig had, bijeen had gezocht, snelde hij naar boven. Vóór hij de deur van Toetie's kamer opende bleef hij staan. Hij durfde haast Wiet. Hoe zon hij haar vinden? Na een kort gebed, vermande hij zich en opende de deur. Zijn eerste blik gold het bed. Toetie had zich opgericht, en k,eek hiero met haar zachten glimlach teeder aan. Doch ttoen hun oogen zich ontmoetten, schoten de bare vol tranen,, en met den kreet: „Arme Paatje!" strekte zij de armen naar hem nit. In twee stappen was hij bij haar, en zonder een woord te spreken, knielde hij bij het bed neder en hielden zij elkaar lan gen tijd teeder omvat. Hun tranen ver mengden zich. „Het is Gods wil, Paatje," fluisterde Toet i.e. „Ja, kindje." „Heeft pastoor u verteld, dat wij te za- men onze eerste H. Communie mogen doen?" „Ja", snikte hij'. „Dan l^an ik gerust heengaan. Als Hij' bij u is en voor u zorgt, is rnijn taak vol bracht. Niet huilen, Paatje, het is. Gods wil.". Met geweld bedwong de arme vader zijn hoe de Minister ijvert om: !het gevaar weg te nemen van het stationsemplacement te Uit geest, tot dankbaarheid vain honderden ouders. Het gevaar is niet minder groot aan den overgang waarvan ik spreek. Ik weet dat de Minister er met zijn auto over heen geweest is, maar hij heeft alleen de miooiie zijde daarvan gezien, 's. Ministers voorganger, de heer Bevers, heeft indertijd een persoonlijk onderzoek ingesteld, en nu heb ik alleen dit bescheiden verzoek aan den heer Minister te doen, namelijk dat hij een persoonlijk onderzoek (daar ter plaat se instelle. Dan zal bij zien dat wiji, die over deze zaak gesproken hebben, ons ab soluut niet aan overdrijving hebben schuldig jgemaakt, doch berieden de waarheid zijn gebleven. 4k vraag dit den Minister met dien groot- steu aandrang in het belang yan deze bloeien de streek. De heer Re go ut Minister van Water staat antwoordde daarop: Mijnheer de Voor zitter! Het is voldoende bekend', dat de geachte afgevaardigde uit Beverwijk geen bewonderaar is van de pjont te Velsen en zooals het meer gaat wanneer men een parti pris tegen een zaak heeft dan deugt er niets meer van. De geachte af gevaardigde heeft de .pont wat ai te zwaar gemaakt. Wanneer men bedenkt, dat er van 20 Au gustus 1909 tot 5 November f.1. geen strem ming is voorgekomen, bewijst dit wel, dat dit middel van verkeer toch wezenlijk niet in zoo'n slechten toestand is. De geachte afgevaardigde heeft mij: aan geraden persoonlijk een onderzoek in te stel len. Ik ben er al meermalen heel onver wachts geweest en nu zou het toch wel wonder zijn, wanneer ik het altijd bij toe- val goed had getroffen. Het ongeval op 5 November heeft een stremming veroorzaakt vain ongeveer een uur. Ditzelfde kan natuurlijk ook gebeuren, wanneer men andere middelen van verkeer heeft. De geachte afgevaardigde zegt, dat de plannen op het Departement liggen. Zeker, diie zijn gemaakt om te kunnen nagaan, tot welke uitgaven de vervanging van de pont zou leiden, doch niet omdiat het de be doeling zou zijn deze onmiddellijk uit te voeren. De geachte afgevaardigde weet, d!at de oplossing zou gelegen zijin hetzij in een rolbascule-brug, hetzij in een pont.trasbor- deur. Wat de bascule-brug betreft, ik behoef wel niet te zeggen, dat Amsterdam tegen, zoo'n basculebrug miet het oog op die scheep vaart allicht bezwaar zou maken. Wat den transbordeur betreft, 'de geachte afgevaardig de uit Steenwijk kijkt al bedenkelijk, omdat wellicht de hooge torens, die bij! den trans bordeur noodig zijn, groote bezwaren voor de defensie zouden opleveren. De Ihly. Rasstoors: Juist door den tranen. Hij wilde immers sterk zijn, haar 'i(h ieengaan niet verzwaren. Geruim,en tijd bleven zij in ernstig teeder gesprek, en 't was den heer Walther, of hij! 't was, die j sterven moest, en Toetie hem zaclït ,e.n troos- ten, zóó hemoedigend en opgewekt sprak ze ,er over. De Zuster, die in, doodelijke ongerust heid op de gang heen en weer liep, vree- zend, dat de emoties haar patient te veel zouden aangrijpen, en een nieuwe tlauwlae 't gevolg zou zijn, ademde verlicht op, toen de denr openging en de heer Wafther haar wenkte,. „Zuster, Toetie is' moe. Wilit u haar wat (bouillon met een ei geven? Daarna wou ze wat zien te slapen." Em na zijn kind nogmaals hartelijk te 'hebben toegeknikt, ver let hij 't vertreik. Onder bian de trap vomdl hij! Estelle op hem zitten wachten. Haar schoon gelaat was onkenbaar, rood gezwollen, de oogen dik van 't weenen. Pastoor de Munnik had beneden de droeve tijlding verteld, en 'het beele huis was als uitgestorven. Over al leed en tranen. „Mijnheerstamelde Estelle, haar arm om zijn hals slaande, en weer in snikken uitbarstend. Ze was te vol om te spreken, „Dank je, kind, dank je." Hier kwa men mevrouw de Raat en Mary en me vrouw van Velzen met Herman naar hem toegesneld. Geen hunner was in staat een 'Woord te. uiten, allen schreiden. „Dank u, dank u. Het is Gods wit, heer Eland is dit denkbeeld in deze ver gadering ter sprake gebracht. De heer Regout, Minister van Water staat: Het doet mij eigenlijk genoegen dit te vernemen. Persoonlijk ben ik van de ppnt te Velsen geen groote bewonderaar, ik moet eerlijk zeggen dat vooral een rol- basculebrug mij beter zou bevallen. Elke oplossing is echter zeer duur en zat meer dan een millioen kosten, waarmede ik mijn begroeting voor de gewone uitgaven voor hands niet mag belasten. De tegenwoor dige ponten zijn wellicht ergens anders te gebruiken. Indien soms de geachte afge vaardigde door, zijn uitgebreide refatiën iemand zou weten, Idie de ponten voor een flink bedrag wil overnemen zou dit de .op lossing zeer bevorderen. Op het oogenblik kan ik echter nog geen uitzicht op spoedige yerandering geven. Wanneer echter het belang van het verkeer in zoo sterke mate bij' een wijziging be trokken is als dikwijls wordt beweerd, dan bestaat wellicht hierin ook aanleiding voor de streek en de provincie, orni door finan- cieele medewerking de oplossing te bespoe digen. De heer Rasstoors:' Mijnheer de Voor zitter! Ik zal aan het door mij gespro kene niet9 meer toevoegen en de zaak met verhouwen verder aan den Minister over laten. De oorlog tusscben Italië en Turkije. Uit Brythrea zal een bataljon Askaris, on geveer 1000 man sterk, naar Tripoli gezon den worden. Deze Afrikaansehe hulptroe pen zullen in hoofdzaak gebruikt worden om het gebergte te verkennen, zij moeten daarvoor buitengewone geschiktheid hebben. Volgens de Pers e vera nza" zal üe re geering in plaats van nieuwe reserve-lichtin gen op te roepen, de recruten van de la tere jaren vroeger oproepen. De lichting 1892 zou reeds in Januari 1912 en die van 1893 in November 1912, op moeten ko men, i Met dit al heeft Italië geld noodig. Een officieuse nota kondigt de aanstaan de piU'bfiikatie van een decreet aan, waartij tot 31 December machtiging wordt .gegeven tot het sluiten van een buitengewoon ere miet, groot 25 tnililioen, voor de expedi tie naar Tripoli. In China. Oindanks de gunstige berichten en on dank® den wapenstilstand, blijven de vijan delijkheden voortduren. De keizerlijke troe pen van Shansi zijn b.v. dezer dagen tot Tsinghing-Sjiien. zestig kilometer ten Wes ten van Sihitsjoeant-Sjoeaug opgerukt en vonden daar de Taiyoeen-Fae-spocrlljin op gebroken. Zij stieten op de voorhoede der opstandelingen, die den pas van Niang- Sekoean bezet houden. Tot nu toe kwant Toetie is een engel, ze heeft me zooi ge troost! H:elpt me allen, sterk te blijven. We mogen haar 't heengaan niet verzwa ren. Tracht u goed te houden, te beheer- sdhen, en helpt ons door uw gebed," klonk het dof van zijn trillende lippen. En hun toeknikkend, nam hij den arm van Her man, „Ik wilde, naar de kerk, of naar een, ■kapel. „Ik ga: met u mee," antwoordde Hier- man, Wem in zjjn jas helpend. De dames keken hem aangedaan en be wonderend na. „Arme vader!" snikte Estelle. „Neen, kind. Gelukkige vader", antwoord de mevrouw van Velzen. „Wie zoo'n engel achtig rein kind bezit, aan wie hij zoo v'eel te danken heeft, is niet te bekla gen." „O, maar, mevrouw, wat zal hij1 haar, juist rjgaroa», dubbel misssen." „Dat zat hij. Maar de zoete gedachte, idat hij' het beste, wat het leven hem schenken kon, aan haar te danken heeft, kal hem sterken, en zijn geloof zal hem een machtige troost zijn." 's Middags sluimerde Toetie rustig. Toen ge om drie uur Wakkjer werd, vroeg ge naar Estelle. J II (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1911 | | pagina 1