R, Kath. Nieuws- eas. Advertentieblad voor Xtfoox*d-Holla,i&cL No. 103. Zaterdag- 30 December 1911. 5" Jaargang Wegens den feest dag van H.H. Driekonin gen op Zaterdag a.s. zal „Ons Blad" Vrijdagavond 5 Jan. 1912 verschijnen. i£UiLL£TOft Weken van Angst. r iS Verschijnt Woensdag en Saterdag. H. H. Adverteerders Oud en Nieuw. 1 il ad ONS BLAD. ABONNEMENTSPRIJS: 60 ot. per 3 maanden franco huis; 90 et. met geiflustreend Zondagsblad. Te betalen in het begin van ieder kwartaal, Afzonderlijke nummers van de courant3 cent. Van het Zondagsblad 5 cent. Uitgave van de Naaml. Vennootschap „ONS BLAD". BUREAU: Breedstraat 12, tegenover de R. K. Kerk, te Alkmaar. Telefoon No. 433. ADVERTENTIEN Van 1—5 regels30 c«4i Elke regel meer 6 Reclames per regel15 Kleine advertenties van 1—30 woorden, bij vooruitbet. 35 4 worden er op attent gemaakt, dat wij voor de plaatsing van advertentiën, die ons nh 10 nur des Woensdags en Za terdagsmorgen bereiken niet kunnen instaan Grooto advertenties ontvangen wij gaarne den avond te voren. Beleefd verzoeken wij H. H. \dverteerders hier van nota te willen nemen en roepen wij hunne gewaardeerde medewerking tot het op tijd verschijnen der courant in. Daar slaat de klok; r- twaalf doffe (zuicjhteit Ontglippen den g-ewiakten itijcl, En somber, onder 't peiusnel vluchten; Stort zich een Jaar, in d' eeuwigheid. i. R s. t t -t- - ft ït I I Alweer een jaar, dat wegvalt in de eeuwigheid - x 1 Alweer een jaiar, dait wegvalt, zo-oials, wij' het 'hebben gemaaktmet het goede; dat ,wij er in gedaan hebben. Het valt ook weg dit jaar miet het kwaad dat erin, helaas, aan onze boosheid is ont- Snapt. i b Alles materiaal voor den eeuwigen Rech ter, die eens over ons zal uitspreken, hiet „Ga binnen in de Vreugde idies Heeren" pf.hiet „vervloekt zijt gij, in het Eeuwige Vuur",.,.... het jaar, dat achter ons ligt met ai zijn goed of kwaad, dat wij' erin gedaan hebben vormt een bladzijde in ions dossier., Het i s de bladzijde, die wordt omgeslagen Wie telt niet zonder ontroering op deni 31 en December de twaalf klokslagen ivan Middernacht? (Als de laatste slag geslagen! heeft len het geluid wegsterft, luistert men nog ivoort, want de klokgalm, die' gedurende eenige seconden voortdreunt, is alles (wat van het stervende jaar overblijft, Ik ben tevreden, roept er een..... Een ander; Ik heb veel geld' verdiendE'ett derde: Mijn positie is verbeterd1. 5 Doch hoe staan wij, christenen, te genover de eeuwigheid? Ja, zij nadert, de eeuwigheid-' LuistertBoven het oppervlakkig ge. praat van den dag, hoort ge in die verte het zware geluid der eeuwigheid, zooals de 1) Door M. KRAMER. HOOFDSTUK I. Op weg naar huis. Negen uur bromde de klok van den ouden St. Pancrastoren te Castriouml In de stilte van den avond klonken de zware tonen ver in het rond. „Negen uur al! wat ben ik laat van avond. Bij' mijn baas zullen ze wel om. jder de wol liggen.1 1 'k Wou, dat 'k ook maar sliep. Dan was al die narigheid uit mijn hoofd1." Zoo mompelt een late voetganger op het een zame pad, dat van Bakkum naar Caistri- cuim leidt 1 „Kom hier, Bella! Waar zit je toch. Kom!", j 1 De hond, die waarschijnlijk' een wild ko nijn -nazette, is dadelijk bij zijn baais. „Je snoet naast me btij'ven; Bella. Neen, niet Zoo springen, niet zoo wild!" —Het dier Cjjkt te gevoelen, dat zijn dartelheid niet gewenscht is en loopt kalmi mee naast Kees, zijn baas, die ten prooi is aan som- In den tijd van ons verhaal was Bak- kum een (afzonderlijke gemeente. 1 ln 1813 is het met Castricum vereenigd, rivier de stem van het giroote water ver neemt, ais zij dein Oceaan nadert. Bestaat er onder de zon wel een treffender gelijkenis dan tusschen de wateren, die weg- stroomen, en onze dagen, die daar henen gaan? De wateren vloeien naar den Oceaan, on ze dagen naar de eeuwigheid voort. De wa teren -stroom,en en verdwijhen in den wij den Oceaan, onze dagen in de eeuwigheid. Hoeveel: tijd heb ik nog? Hoeveel treden zal ik nog zetten, hoe. veel jaren, hoeveel dagen zui,en nog voor bij gaan, vóór ik in het donker stap?.,..,.,.. pen?,,,...,, Twee?Meer?... Mysterie (En daarna).,,, God zaili zi,cjh oyer hef werk man ons. leven heenbuigen, iHfer ben ik, Heer, Is 'dat ages? Ja, Heer, jEn (dap.--—— Ood zal ons- ontvangen in zijn Hemelrijk of.,,,,.,.. Ood' zal voor eeuwig [het hoofd' van ons afwenden. Zoo Ibüiijjft ge, geaichte lezers, staan aan| het leinde van het jaar: 1911, Maar ier bjegint ook een nieuw jaar 1912. „Een jaar, dat begint, is een verschnikkeijk vraagteeken" zegt Pierre SF Ejimfte, En 't is Waar, zeer waar, Hoevej-e loogjen zouden verschrikken, ais Ood dopr een enkelen ruk, het gordijn weg trok, dat alle geheimen van het komend9 jaar 1912 verbergti Wat zoiuden we zien? Veel vreugde? .Veel droefheid? Ood weet het. Albert Dürer stelt ons 't nieuwe jaar Moor, als de figuur eener onverbiddelijke! vrouw, met een zeis in de handi en langs haar heen trekt in hevigen angst het levende geslacht, Wj.e onzer zal zij treffen? j Wie zal zij uit onze- armen rukken? Welke Lieve oogen, welken bem.innelijken mond zal zij sluiten? Welk warmi hart zal zijj verkillen? Mysterie, Odh! wisten wij dat alles! 1 Doch neen, als wiji dat alles eens wisten! God heeft echter medelijden met ons: „Hij geeft ons heden ons dagelijkschÜoodr" doch houdt de toekomst voor ons verbor gen. Op het einde van elk jaar en biji het be gin van een nieuw gevoelen allen, dat hun fciestaansduur aan 't minderen is........ dat het uur steeds dichter- en dichter nabij komt. Doch velen zwijgen...... zooais men zwijgt, als pi®"!, bijl de kromming man een weg plotseling staat vg-or de wijdte van een landschap moor zich. Wij, Christenen, doen beter. Op dit gewichtig tijdstip is er een ge dachte, die ons bezielt jegens Hieimi, aan Wien de tijd is, een gedachte van liefde bere gedadhten. En de eenzaamheid en de stilte om hem heen wenken niet mede, om zijn droefgeestige stemming te veran deren. 'Hjeei ver, achter dei duinen, klinkt het ernstig ruischen der zee, wat de stilte langs (het eenzaam voetpad nog sterker doet uitkomen,. |Em onwillekeurig verhaast Kees zijn pas, om maar gauw op de boerderij te zijn, waar hij als knecht dient. Hij is gejaagd, angstig eigenlijkBello moet naast hem 'kropen, qmdat maar. hij wil het zich zeiven niet bekennen omdat hij bang is. Waarom? Dat zoiu hij' moeilijk kunnen, zeggen. Nog nooit is hij bang geweest, als hij van Bakkum naar Castricum ging, at was het ook soms in ,het holst van den nacht. /Maar nu is hij zooi zonderling te moede, hij is zoo benauwd. Hiet drukt op zijn horst, op zijn keel. Hüj zou misschien lafhartig op de vlucht slaan, ,als daar uit die donkere b'osdhjes onverwachts iemand op hem toesprong. Eensklaps Kijft hij huiverend staan. Daar ritselde het aan den kant ,van den weg; daar bewoog zich iets. Luid blaffend schiet Bello er op af 't Is een schuchter konijn, dat wegr vlucht voor Kees en zijn hond. Gerild lradi de stoere knecht vooreen (vreesachtig kliertje. - 1 „Komi Bello, kom hier!" 1 Eenige ©ogenblikken later schiet een ster door de lucht, een langen, .vurigen boog bovenal). Op ieen waag in onze catechismusIs. God goed? Werd het antwoord gegeven: Ja, God is goed, Hij is die goedheid en d!e liefde zelf. „De goedheid en de liefde zelf", altijd van den vroegen mengen tot den laten avond1 Ood is vooral goed op den avond des levens. 1 „De laatste gedachten -van een hart, dat U bemint, schreef Mevrouw Swetchine, ge lijken op de laatste stralen der zon1 welke inniger worden van. warmte en kleur, naar mate zij verdwijnen. Ge hebt gewi.d, dat het leven schoon zou zijin ten einde toe. Laat mij groeien, en weer groen worden tills de plant, die neg! eens haar hoofd heft tot U, vóórdat zij haar zaad geeft en sterft." Heffen wij, ook onsi hoofd omhoog. En ons (hlart. Op den eersten dag des jaars viert de H. Kerk den feestdag der Besnijdenis des Hee- (ren: „ln illo tempore: Postquam oonsum- rnati sunt <^ies oeto ut circumeideretur puer: vocatumi .est nomen ejus Jesus",. „In. dien tijd, toen de acht dagen vóór zijne besnijdenis verleppen waren, gaf men het kind den naami van Jezus", Jesus' naam, staat als het ware, geschre ven op de eerste bladzijde van dat nieuwe boekdeel, hetwelk wij. voor het eerst openen Laten wij; hierin medegaan met onze Moe der de H. Kerk, laten wiji met dezen Naam 1912 aanvangen,, „dewijit geen andere Naam onder den hemel is. gegeven, door welken wij moeten zalig worden." Leven vjj dit jaar, het ware 't laat ste van ons leven, alsof het de hamdteeq kening ware van ons, mensdhen, onder ons menscheldjk leven. Dan zal 1912 voor ons allen zijin, wat wij u toewensidhen EEN ZALIG NIEUWJAAR. BUITENLAND. Kerstmis op het Vaticaan. Zijne Heiligheid de Paus heeft Zondag ochtend te H uur in zijn particuliere bi bliotheek de leden van het H. College ont vangen, die den gebruikelijken Kerstfeest- wensdh' kwamen aanbieden. Aanwezig wa ren 33 kardinalen, o.a. ook de Amerikaan- sche. De ontvangst droeg een eenvoudig ka rakter. Z. H. onderhield zich op hartelijke wijze met de kardinalen en spjrak o.a. over den arbeid d.er verschillende congregaties, waartoe zij behooren, alsmede 'over de 'her vorming van het Brevier. In den Kerstnacht heeft de Paus orni twaalf uur in zijn Ihluiskapel de Kerstmis opge dragen. Talrijke 'hooggeplaatste personen, die uitgenoodigd waren, woonden de plech tigheid bij. Op den vooravond van Kerstmis had om 7 -uur een Kerstmaal plaats waartoe de Paus beschrijft ze en spat dan. hoven de dui nen uiteen. Ontsteld blijft Kees .wear staan. „Hè, zoo akelig stil om ja heen.,.,.,. [ZocFn sWal' vuur door de ,luahtzou vader gelijk hebben, zouden ze hier ook komen?" Kees, die toch anders- niet zo» erg bij- gejooviig is, ziet nu in die verschietende ster een boos vaorteeken. ,,'k Lijk toch. wei gek eigenlijk", zegt hij eenige ©ogenblikken later; „ze zijn er toch .nog niet. Als zoo'n duizend soldaten ze opwachten, zullen ze 't ;wel uit hun lijf laten, omi hiier te ko men. Neen, 't is nog geen oorlog!. Neen, nog Jang niet!" En Kees gracht aain andere, ,aain vroo n-ijker dingen te denken dan oorlog en oorlogsgruwelen, 't Is ov.er een maand ker. mis. Drie dagen van plezier. Dansen en pret maken in de feestelijk .versierde 'dorps herberg. Dat is wat anders, dan vechten!,.. „Vechten, oorlog! Maar als er toch, wer kelijk eens oorlog komt. De kans is zoo groot". Weg, In eens weg, de vroo-lijke ge dachte aan kermispret en alweer .vervalt Kees in zijn somber gepeins. i En waarom juist nu de oorlogsvrees den anders zoo opgewdkten jongen terneer drulkt? Zie hier. Kees is vUn avond naar zijn ouders geweest te Bakkum; hij heeft zijn Vroeger ,was het te C. kermis jJ.en eersten Zondag van October. In 1799 op den zesden. Thans is het kermis den eersten Zondag in September,; slechts zijn zusters, zijn nicht en zijn broeder had uitgenoodigd). Het werd dus zondier eeni ge (plechtigheid, in alle stilte gevierd. De oorlog tusschen It-lie en Turkije Wie moeten wij gelooven? De 'Tluatksche minister van oorlog publi ceerde 27 Dec.: het volgende telegram.: In den nacht van 22 December deden wij een aanval! va:n twee verschillende kanten op de versterkte stellingen vam den vijand in Trohrulk. De Italiaansche strijdkrachten be stonden ulit een regiment infanterie, een batterij, een detachement artillerie, een com pagnie ipionniers en een halve esoadron cayallerie. 1 Onze troepen drongen de stelingen bin nen ondanks het vuur van den vijand!, die door een bombardement van 14 oorlogssche pen gesteund werd. De .compagnie genietroepen en het snel- vuurgestihut, die zich binnen het fort be vonden, werden geheel- vernietigd'. Na- een op-marsch der Turksche vleugels, werd den vijand (de weg afgesneden. Het gevecht duurde 12 volle uren. De Italianen verloren de helft van hun manschappen, terwijl aan Turksche zijde slechts 7 personen, sneuvel den. Onder deze is ook de beroemde Sjeik Meri. Hij' viel met zijn 5 zonen en legde tot op het laatste oogenblik een bewonde renswaardige moed aan den dag. De Turken hebben een groote hoeveelheid wapens en ammunitie built gemaakt. Bovenstaande is dus volgens Turksche le zing. En wat meldt men uit Rome? Een officie use nota bevestigt dat het be richt, 'dat de Turken den 22sten dezer de ItaQaansdhie fortificaties in Tab-ruik zijn bin nengedrongen valech is. c In di.t gevecht werden de Turksch-Ara- blische troepen met aanzienlijke verliezen teruggeslagen. Dus juist 'het tegendeel',! Wij zullen ons maar niet in al die tegenstrijdigheden ver diepen en van dit oorlogsveld afstappen., De opstand ln China. Ofschoon uit gezaghebbende bron ver klaard wondt, dat niet over de kwestie van interventie der mogendheden in China is beraadslaagd, wondt gemeld, dat Japan toe bereidselen maiakt tot het zendien van een, expeditie naar Ghinai, voor het geval er on lusten uitbreken, die zulk een stap noodza kelijk maken, indien men op de vredesconfe rentie te Shanghai tot geen resultaat kamit. Bij een paniek in een bioscoop-theather in Het opsten van Berlijn werden twee kin deren doodgedrukt, acht zwaar gewond en dertig volwassenen mdn of meer ljsiht ge kwetst. De paniek ontstond door het roepen van brand, omdat een der films, had vlam gevat. Ofschoon er geen erikeli gevaar dreig de, ontstond er een geweldige paniek in het gebouw. Mannen sloegen vrouwen neer en vertrapten kinderen, om, naar buiten te ko- wasdhgoed thuisgebracht, zooails altijd op Zaterdag. Bij boer Duineveld te Castricum dient hij als knecht. Zijn ouders hebben het met Jum groot gezin lang niet bfeed. Daarom moest Kees, de oudste, „uit die nen". Maar vaak komt 'hij thuis aanloopen en het is altijd een gezellig uurtje, als Kees op Zaterdagavond zijn waschgoed komt brein gen,. Ieder der huisgenooiten ziet met verlan gen naar zijn komist uit. Maar dezen avond was de vroojijikheid ver te zoeken geweest en Kees had niet eens gestoeid met zijn kleine broers zooais an ders. Vader Groentjes was naar Alkmaar geweest en had slecht nieuws gehoord. Dat had den gebeelen avond vergald. Er was over niets anders gepraat dan over den aanstaanden oorlog. Want de akelige ge ruchten van den laatsten tijd bleken maar al te waar te zijni. Vader vertelde, dat er op zee een massa- Engejsche schepen waren gezien, die op een gunstige gelegenheid wachten om- een groot leger aan wal te zetten. In Alkmaar was het al vol soldaten en steeds kwamen er nog nieuwe troepen aan. Met den handel hadi het er treurig uitgezien; ieder was benauwd over de angstige toekomst. Moeder en Neeltje, de oudste zuster van Kees, waren (zeer bang geweest: de vijanden zouden took Ihiiier in Bakkumi kamen. En vader had zulke verschrikkelijke dingen ge- thoojrd' (van Idi'e «woeste Engalschen, „Blijf toch bij ons," hadden ze Kees gesmeekt, taen. Een d-e-ef van het publiek was door een nooddeur, (di-e op een kleine binnenplaats uitkwam; gevlucht, en wilde weer het the ater binnengaan, om langs een anderen wegj te ontkomen. Ondanks de kalmte van het pjersoneel dat alles in 't werk stelde, ont het publiek tot bedaren te brengen, gelukte (het piet (de orde te herstellen. Toen de brandweer op het terrein ver- ischieeni, -was ier ,van brand niefe meer te bespeuren. In het theater zag 't er afgrij selijk uit. Overal lagen gekwetsten op den grond en tusschen hen hoeden, mante's, stok ken en gebroken parapluies. De operateur van het toestel werd gevangen genomen. Men zegt, dat hij dronken was. Nog verschrikk*liiker is ide massa-vergiftiging1 Idi-e Dinsdag heeft plaats gevonden in het stedelijk asyl voor dakloozenli' u de Fröbelstrasse te Berlijn, lederen (nacht vinden er vier tot vijf duizend meest -maatschappelijk verongelukten een on derkomen. Ongeveer 20 dakloozen nu, (due Dinsdagavond het asyl opzochten om daar den macht door te brengen, vertoonden kort na elkaar vergiftigingsverschijnselen, wel licht ten gevolge van het gebruik van be dorven bokking, in een winkel in de buurt gekocht. AJ spoedig stierven .er, na hevige pjijhen ln het asyl of tijdens het trans port naar de ziekenhuizen, 18 man. De ge neesheer stelde vergiftiging vast. Maar het vzou nog erger worden, Ambtelijk is bekend gemaakt, dat van de slachtoffers der vergiftiging totnog toe 41 pans omen overled en zijn, op 70 per sonen dje ongesteld geworden waren. En misschien is 'de dodenlijst nu nog niet eens vol! I l i Het was bekend, dat verpleegden 's avonds soms levensmiddelen meebrachten, die zij.- dan aan hun lotgemooten verkoch ten of uitdeelden. Volgens, sommigen is dit nut weer het geval' geweest. Anderen zeg gen, tiat -straathandelaars of winkeliers in de huurt de verkoopers zijn- geweest. Volgens weer 'een -andere lezing zou de viscüi af komstig zijn van 'de mestvaalt van afge keurde 'waar bij de groote markthallen. Het onderzoek is nog niet afgeloopen. Kerstnacht te Parijs Mag men sommige kranten-berichten ge looven), dan mo-eten de Kerstnachtmissen in Parijs, die, zooais men weet, om twaalf uur 's nachts gehouden worden, door een opmerkelijk groot aantal, men leest schat tingen van 200.000, Katholieken zijn bij gewoond. Maar tevens wordt fer bij; gemeld, o Parijsche zeden' dat Kerstavond de schoüiwi burgen voller waren dan ooit. Een dertigtal van Üe voornaamste schouwburgen en tingel ta-ngels 'hadden een gezamenlijke- recette van 325,000 francs. i Kerstnacht om een uur of dri-e was het op (de boulevards even druk als op klaarlich ten dag. „en besdtaermi met vader ons huis'V Bn zijn kleine broertjes hadden bij dien angst van 'moeder en Neeltje Kees huilend om zijn (faeenen ge,pakt: hij mocht niet weggaan naar Castricum. We begrijpen, dat Kees, met sombere gedachten vervuild, veel later dan anders zijn baas ging opzoeken. Voortdurend moet hij -aan den naderenden oorlog denken, hoe wel nog leeu.ige ho-op- bij hem overblijft op een gunstige wending in den dreigen den loop der dingen. Die vervloekte Engel. sdhe-n waren todh nog niet in ons land' En vader Ihad toch gezien, -dat .er een massa sol daten in Alkmaar waren; en trokken er dagelijks nog niet veel krijgers Castriauim: door, steeds naar het noorden! En de Fian- scjhes o,Ida,ten zouden ons toch maar niet in den steek laten; dat waren immers brave en moedige mannen. De schout van Castri cum had het toch zelf gezegd. En dan die hoe noemde vader hem ook weero ja, die Daendels, die zooveel alis de baas was -over de Hlollandsdhe soldaten moest todh ook geen kwajongen wezen! Die zou; zeker wel ihet Hollandsche spreekwoord kennen „Je ikunt ze er beter uit houwen dart uit -douwen." Neen, jongens, neen, ze waren er nog nief, bij kyige niet. Zoo Idenkt Kees en is weer eenige oogen- blikken mooi op weg om te gelooven, wat hij hoopt» (Wondt vervolgd.). It L JL aan L. en :st e- c- J. iOri u. an ooie 'n8 I l1'-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1911 | | pagina 1