R, Kath. Nieuws- eas. Advertentieblad
voor Xtfoox*d-Holla,i&cL
No. 103.
Zaterdag- 30 December 1911.
5" Jaargang
Wegens den feest
dag van H.H. Driekonin
gen op Zaterdag a.s. zal
„Ons Blad" Vrijdagavond
5 Jan. 1912 verschijnen.
i£UiLL£TOft
Weken van Angst.
r
iS
Verschijnt Woensdag en Saterdag.
H. H. Adverteerders
Oud en Nieuw.
1
il
ad
ONS
BLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
60 ot. per 3 maanden franco huis; 90 et. met geiflustreend
Zondagsblad. Te betalen in het begin van ieder kwartaal,
Afzonderlijke nummers van de courant3 cent.
Van het Zondagsblad 5 cent.
Uitgave van de Naaml. Vennootschap „ONS BLAD".
BUREAU: Breedstraat 12, tegenover de R. K. Kerk, te Alkmaar.
Telefoon No. 433.
ADVERTENTIEN
Van 1—5 regels30 c«4i
Elke regel meer 6
Reclames per regel15
Kleine advertenties van 1—30 woorden, bij vooruitbet. 35 4
worden er op attent gemaakt, dat wij
voor de plaatsing van advertentiën, die
ons nh 10 nur des Woensdags en Za
terdagsmorgen bereiken
niet kunnen instaan
Grooto advertenties ontvangen wij
gaarne den avond te voren. Beleefd
verzoeken wij H. H. \dverteerders hier
van nota te willen nemen en roepen
wij hunne gewaardeerde medewerking
tot het op tijd verschijnen der courant in.
Daar slaat de klok; r- twaalf doffe
(zuicjhteit
Ontglippen den g-ewiakten itijcl,
En somber, onder 't peiusnel vluchten;
Stort zich een Jaar, in d' eeuwigheid.
i. R s. t t -t-
- ft ït I I
Alweer een jaar, dat wegvalt in de
eeuwigheid - x 1
Alweer een jaiar, dait wegvalt, zo-oials, wij'
het 'hebben gemaaktmet het goede; dat
,wij er in gedaan hebben.
Het valt ook weg dit jaar miet het kwaad
dat erin, helaas, aan onze boosheid is ont-
Snapt. i b
Alles materiaal voor den eeuwigen Rech
ter, die eens over ons zal uitspreken, hiet
„Ga binnen in de Vreugde idies Heeren"
pf.hiet „vervloekt zijt gij, in het
Eeuwige Vuur",.,.... het jaar, dat achter ons
ligt met ai zijn goed of kwaad, dat wij'
erin gedaan hebben vormt een bladzijde in
ions dossier.,
Het i s de bladzijde, die wordt omgeslagen
Wie telt niet zonder ontroering op deni
31 en December de twaalf klokslagen ivan
Middernacht? (Als de laatste slag geslagen!
heeft len het geluid wegsterft, luistert men
nog ivoort, want de klokgalm, die' gedurende
eenige seconden voortdreunt, is alles (wat
van het stervende jaar overblijft,
Ik ben tevreden, roept er een..... Een
ander; Ik heb veel geld' verdiendE'ett
derde: Mijn positie is verbeterd1.
5 Doch hoe staan wij, christenen, te
genover de eeuwigheid?
Ja, zij nadert, de eeuwigheid-'
LuistertBoven het oppervlakkig ge.
praat van den dag, hoort ge in die verte
het zware geluid der eeuwigheid, zooals de
1)
Door M. KRAMER.
HOOFDSTUK I.
Op weg naar huis.
Negen uur bromde de klok van den ouden
St. Pancrastoren te Castriouml In de stilte
van den avond klonken de zware tonen ver
in het rond.
„Negen uur al! wat ben ik laat
van avond. Bij' mijn baas zullen ze wel om.
jder de wol liggen.1 1
'k Wou, dat 'k ook maar sliep. Dan
was al die narigheid uit mijn hoofd1." Zoo
mompelt een late voetganger op het een
zame pad, dat van Bakkum naar Caistri-
cuim leidt 1
„Kom hier, Bella! Waar zit je toch.
Kom!", j 1
De hond, die waarschijnlijk' een wild ko
nijn -nazette, is dadelijk bij zijn baais.
„Je snoet naast me btij'ven; Bella. Neen,
niet Zoo springen, niet zoo wild!" —Het
dier Cjjkt te gevoelen, dat zijn dartelheid
niet gewenscht is en loopt kalmi mee naast
Kees, zijn baas, die ten prooi is aan som-
In den tijd van ons verhaal was Bak-
kum een (afzonderlijke gemeente. 1
ln 1813 is het met Castricum vereenigd,
rivier de stem van het giroote water ver
neemt, ais zij dein Oceaan nadert.
Bestaat er onder de zon wel een treffender
gelijkenis dan tusschen de wateren, die weg-
stroomen, en onze dagen, die daar henen
gaan?
De wateren vloeien naar den Oceaan, on
ze dagen naar de eeuwigheid voort. De wa
teren -stroom,en en verdwijhen in den wij
den Oceaan, onze dagen in de eeuwigheid.
Hoeveel: tijd heb ik nog?
Hoeveel treden zal ik nog zetten, hoe.
veel jaren, hoeveel dagen zui,en nog voor
bij gaan, vóór ik in het donker stap?.,..,.,..
pen?,,,...,, Twee?Meer?... Mysterie
(En daarna).,,, God zaili zi,cjh oyer hef
werk man ons. leven heenbuigen,
iHfer ben ik, Heer,
Is 'dat ages?
Ja, Heer,
jEn (dap.--—— Ood zal ons- ontvangen in zijn
Hemelrijk of.,,,,.,.. Ood' zal voor eeuwig
[het hoofd' van ons afwenden.
Zoo Ibüiijjft ge, geaichte lezers, staan aan|
het leinde van het jaar: 1911,
Maar ier bjegint ook een nieuw jaar 1912.
„Een jaar, dat begint, is een verschnikkeijk
vraagteeken" zegt Pierre SF Ejimfte,
En 't is Waar, zeer waar,
Hoevej-e loogjen zouden verschrikken, ais
Ood dopr een enkelen ruk, het gordijn weg
trok, dat alle geheimen van het komend9
jaar 1912 verbergti
Wat zoiuden we zien? Veel vreugde? .Veel
droefheid? Ood weet het.
Albert Dürer stelt ons 't nieuwe jaar
Moor, als de figuur eener onverbiddelijke!
vrouw, met een zeis in de handi en langs
haar heen trekt in hevigen angst het levende
geslacht,
Wj.e onzer zal zij treffen? j
Wie zal zij uit onze- armen rukken?
Welke Lieve oogen, welken bem.innelijken
mond zal zij sluiten?
Welk warmi hart zal zijj verkillen?
Mysterie,
Odh! wisten wij dat alles! 1
Doch neen, als wiji dat alles eens wisten!
God heeft echter medelijden met ons:
„Hij geeft ons heden ons dagelijkschÜoodr"
doch houdt de toekomst voor ons verbor
gen.
Op het einde van elk jaar en biji het be
gin van een nieuw gevoelen allen, dat hun
fciestaansduur aan 't minderen is........ dat
het uur steeds dichter- en dichter nabij
komt.
Doch velen zwijgen...... zooais men zwijgt,
als pi®"!, bijl de kromming man een weg
plotseling staat vg-or de wijdte van een
landschap moor zich.
Wij, Christenen, doen beter.
Op dit gewichtig tijdstip is er een ge
dachte, die ons bezielt jegens Hieimi, aan
Wien de tijd is, een gedachte van liefde
bere gedadhten. En de eenzaamheid en de
stilte om hem heen wenken niet mede,
om zijn droefgeestige stemming te veran
deren. 'Hjeei ver, achter dei duinen, klinkt
het ernstig ruischen der zee, wat de stilte
langs (het eenzaam voetpad nog sterker doet
uitkomen,. |Em onwillekeurig verhaast Kees
zijn pas, om maar gauw op de boerderij
te zijn, waar hij als knecht dient. Hij is
gejaagd, angstig eigenlijkBello moet naast
hem 'kropen, qmdat maar. hij wil het
zich zeiven niet bekennen omdat hij
bang is.
Waarom? Dat zoiu hij' moeilijk kunnen,
zeggen. Nog nooit is hij bang geweest, als
hij van Bakkum naar Castricum ging, at
was het ook soms in ,het holst van den
nacht. /Maar nu is hij zooi zonderling te
moede, hij is zoo benauwd. Hiet drukt op
zijn horst, op zijn keel. Hüj zou misschien
lafhartig op de vlucht slaan, ,als daar uit die
donkere b'osdhjes onverwachts iemand op
hem toesprong.
Eensklaps Kijft hij huiverend staan. Daar
ritselde het aan den kant ,van den weg;
daar bewoog zich iets. Luid blaffend schiet
Bello er op af
't Is een schuchter konijn, dat wegr
vlucht voor Kees en zijn hond. Gerild lradi
de stoere knecht vooreen (vreesachtig
kliertje. - 1
„Komi Bello, kom hier!" 1
Eenige ©ogenblikken later schiet een ster
door de lucht, een langen, .vurigen boog
bovenal).
Op ieen waag in onze catechismusIs. God
goed? Werd het antwoord gegeven: Ja,
God is goed, Hij is die goedheid en d!e
liefde zelf.
„De goedheid en de liefde zelf", altijd
van den vroegen mengen tot den laten avond1
Ood is vooral goed op den avond des
levens. 1
„De laatste gedachten -van een hart, dat
U bemint, schreef Mevrouw Swetchine, ge
lijken op de laatste stralen der zon1 welke
inniger worden van. warmte en kleur, naar
mate zij verdwijnen. Ge hebt gewi.d, dat
het leven schoon zou zijin ten einde toe.
Laat mij groeien, en weer groen worden
tills de plant, die neg! eens haar hoofd
heft tot U, vóórdat zij haar zaad geeft en
sterft."
Heffen wij, ook onsi hoofd omhoog. En
ons (hlart.
Op den eersten dag des jaars viert de H.
Kerk den feestdag der Besnijdenis des Hee-
(ren: „ln illo tempore: Postquam oonsum-
rnati sunt <^ies oeto ut circumeideretur puer:
vocatumi .est nomen ejus Jesus",.
„In. dien tijd, toen de acht dagen vóór
zijne besnijdenis verleppen waren, gaf men
het kind den naami van Jezus",
Jesus' naam, staat als het ware, geschre
ven op de eerste bladzijde van dat nieuwe
boekdeel, hetwelk wij. voor het eerst openen
Laten wij; hierin medegaan met onze Moe
der de H. Kerk, laten wiji met dezen Naam
1912 aanvangen,, „dewijit geen andere Naam
onder den hemel is. gegeven, door welken
wij moeten zalig worden."
Leven vjj dit jaar, het ware 't laat
ste van ons leven, alsof het de hamdteeq
kening ware van ons, mensdhen, onder ons
menscheldjk leven.
Dan zal 1912 voor ons allen zijin, wat wij
u toewensidhen
EEN ZALIG NIEUWJAAR.
BUITENLAND.
Kerstmis op het Vaticaan.
Zijne Heiligheid de Paus heeft Zondag
ochtend te H uur in zijn particuliere bi
bliotheek de leden van het H. College ont
vangen, die den gebruikelijken Kerstfeest-
wensdh' kwamen aanbieden. Aanwezig wa
ren 33 kardinalen, o.a. ook de Amerikaan-
sche. De ontvangst droeg een eenvoudig ka
rakter. Z. H. onderhield zich op hartelijke
wijze met de kardinalen en spjrak o.a. over
den arbeid d.er verschillende congregaties,
waartoe zij behooren, alsmede 'over de 'her
vorming van het Brevier.
In den Kerstnacht heeft de Paus orni twaalf
uur in zijn Ihluiskapel de Kerstmis opge
dragen. Talrijke 'hooggeplaatste personen,
die uitgenoodigd waren, woonden de plech
tigheid bij.
Op den vooravond van Kerstmis had om
7 -uur een Kerstmaal plaats waartoe de Paus
beschrijft ze en spat dan. hoven de dui
nen uiteen. Ontsteld blijft Kees .wear staan.
„Hè, zoo akelig stil om ja heen.,.,.,.
[ZocFn sWal' vuur door de ,luahtzou
vader gelijk hebben, zouden ze hier ook
komen?"
Kees, die toch anders- niet zo» erg bij-
gejooviig is, ziet nu in die verschietende ster
een boos vaorteeken. ,,'k Lijk toch. wei
gek eigenlijk", zegt hij eenige ©ogenblikken
later; „ze zijn er toch .nog niet. Als zoo'n
duizend soldaten ze opwachten, zullen ze
't ;wel uit hun lijf laten, omi hiier te ko
men. Neen, 't is nog geen oorlog!. Neen,
nog Jang niet!"
En Kees gracht aain andere, ,aain vroo
n-ijker dingen te denken dan oorlog en
oorlogsgruwelen, 't Is ov.er een maand ker.
mis. Drie dagen van plezier. Dansen en
pret maken in de feestelijk .versierde 'dorps
herberg. Dat is wat anders, dan vechten!,..
„Vechten, oorlog! Maar als er toch, wer
kelijk eens oorlog komt. De kans is zoo
groot". Weg, In eens weg, de vroo-lijke ge
dachte aan kermispret en alweer .vervalt Kees
in zijn somber gepeins. i
En waarom juist nu de oorlogsvrees den
anders zoo opgewdkten jongen terneer
drulkt? Zie hier. Kees is vUn avond naar zijn
ouders geweest te Bakkum; hij heeft zijn
Vroeger ,was het te C. kermis jJ.en
eersten Zondag van October. In 1799
op den zesden. Thans is het kermis den
eersten Zondag in September,;
slechts zijn zusters, zijn nicht en zijn broeder
had uitgenoodigd). Het werd dus zondier eeni
ge (plechtigheid, in alle stilte gevierd.
De oorlog tusschen It-lie en Turkije
Wie moeten wij gelooven?
De 'Tluatksche minister van oorlog publi
ceerde 27 Dec.: het volgende telegram.:
In den nacht van 22 December deden wij
een aanval! va:n twee verschillende kanten op
de versterkte stellingen vam den vijand in
Trohrulk. De Italiaansche strijdkrachten be
stonden ulit een regiment infanterie, een
batterij, een detachement artillerie, een com
pagnie ipionniers en een halve esoadron
cayallerie. 1
Onze troepen drongen de stelingen bin
nen ondanks het vuur van den vijand!, die
door een bombardement van 14 oorlogssche
pen gesteund werd.
De .compagnie genietroepen en het snel-
vuurgestihut, die zich binnen het fort be
vonden, werden geheel- vernietigd'. Na- een
op-marsch der Turksche vleugels, werd den
vijand (de weg afgesneden. Het gevecht
duurde 12 volle uren. De Italianen verloren
de helft van hun manschappen, terwijl aan
Turksche zijde slechts 7 personen, sneuvel
den. Onder deze is ook de beroemde Sjeik
Meri. Hij' viel met zijn 5 zonen en legde
tot op het laatste oogenblik een bewonde
renswaardige moed aan den dag. De Turken
hebben een groote hoeveelheid wapens en
ammunitie built gemaakt.
Bovenstaande is dus volgens Turksche le
zing.
En wat meldt men uit Rome?
Een officie use nota bevestigt dat het be
richt, 'dat de Turken den 22sten dezer de
ItaQaansdhie fortificaties in Tab-ruik zijn bin
nengedrongen valech is. c
In di.t gevecht werden de Turksch-Ara-
blische troepen met aanzienlijke verliezen
teruggeslagen.
Dus juist 'het tegendeel',! Wij zullen ons
maar niet in al die tegenstrijdigheden ver
diepen en van dit oorlogsveld afstappen.,
De opstand ln China.
Ofschoon uit gezaghebbende bron ver
klaard wondt, dat niet over de kwestie van
interventie der mogendheden in China is
beraadslaagd, wondt gemeld, dat Japan toe
bereidselen maiakt tot het zendien van een,
expeditie naar Ghinai, voor het geval er on
lusten uitbreken, die zulk een stap noodza
kelijk maken, indien men op de vredesconfe
rentie te Shanghai tot geen resultaat kamit.
Bij een paniek in een bioscoop-theather
in Het opsten van Berlijn werden twee kin
deren doodgedrukt, acht zwaar gewond en
dertig volwassenen mdn of meer ljsiht ge
kwetst. De paniek ontstond door het roepen
van brand, omdat een der films, had vlam
gevat. Ofschoon er geen erikeli gevaar dreig
de, ontstond er een geweldige paniek in het
gebouw. Mannen sloegen vrouwen neer en
vertrapten kinderen, om, naar buiten te ko-
wasdhgoed thuisgebracht, zooails altijd op
Zaterdag. Bij boer Duineveld te Castricum
dient hij als knecht. Zijn ouders hebben
het met Jum groot gezin lang niet bfeed.
Daarom moest Kees, de oudste, „uit die
nen". Maar vaak komt 'hij thuis aanloopen
en het is altijd een gezellig uurtje, als Kees
op Zaterdagavond zijn waschgoed komt brein
gen,. Ieder der huisgenooiten ziet met verlan
gen naar zijn komist uit.
Maar dezen avond was de vroojijikheid ver
te zoeken geweest en Kees had niet eens
gestoeid met zijn kleine broers zooais an
ders. Vader Groentjes was naar Alkmaar
geweest en had slecht nieuws gehoord. Dat
had den gebeelen avond vergald. Er was
over niets anders gepraat dan over den
aanstaanden oorlog. Want de akelige ge
ruchten van den laatsten tijd bleken maar
al te waar te zijni.
Vader vertelde, dat er op zee een massa-
Engejsche schepen waren gezien, die op een
gunstige gelegenheid wachten om- een groot
leger aan wal te zetten. In Alkmaar was het
al vol soldaten en steeds kwamen er nog
nieuwe troepen aan. Met den handel hadi
het er treurig uitgezien; ieder was benauwd
over de angstige toekomst.
Moeder en Neeltje, de oudste zuster van
Kees, waren (zeer bang geweest: de vijanden
zouden took Ihiiier in Bakkumi kamen. En
vader had zulke verschrikkelijke dingen ge-
thoojrd' (van Idi'e «woeste Engalschen, „Blijf
toch bij ons," hadden ze Kees gesmeekt,
taen. Een d-e-ef van het publiek was door een
nooddeur, (di-e op een kleine binnenplaats
uitkwam; gevlucht, en wilde weer het the
ater binnengaan, om langs een anderen wegj
te ontkomen. Ondanks de kalmte van het
pjersoneel dat alles in 't werk stelde, ont
het publiek tot bedaren te brengen, gelukte
(het piet (de orde te herstellen.
Toen de brandweer op het terrein ver-
ischieeni, -was ier ,van brand niefe meer te
bespeuren. In het theater zag 't er afgrij
selijk uit. Overal lagen gekwetsten op den
grond en tusschen hen hoeden, mante's, stok
ken en gebroken parapluies. De operateur
van het toestel werd gevangen genomen.
Men zegt, dat hij dronken was.
Nog verschrikk*liiker
is ide massa-vergiftiging1 Idi-e Dinsdag heeft
plaats gevonden in het stedelijk asyl voor
dakloozenli' u de Fröbelstrasse te Berlijn,
lederen (nacht vinden er vier tot vijf duizend
meest -maatschappelijk verongelukten een on
derkomen. Ongeveer 20 dakloozen nu, (due
Dinsdagavond het asyl opzochten om daar
den macht door te brengen, vertoonden kort
na elkaar vergiftigingsverschijnselen, wel
licht ten gevolge van het gebruik van be
dorven bokking, in een winkel in de buurt
gekocht. AJ spoedig stierven .er, na hevige
pjijhen ln het asyl of tijdens het trans
port naar de ziekenhuizen, 18 man. De ge
neesheer stelde vergiftiging vast. Maar het
vzou nog erger worden,
Ambtelijk is bekend gemaakt, dat
van de slachtoffers der vergiftiging totnog
toe 41 pans omen overled en zijn, op 70 per
sonen dje ongesteld geworden waren. En
misschien is 'de dodenlijst nu nog niet eens
vol! I l i
Het was bekend, dat verpleegden 's
avonds soms levensmiddelen meebrachten,
die zij.- dan aan hun lotgemooten verkoch
ten of uitdeelden. Volgens, sommigen is dit
nut weer het geval' geweest. Anderen zeg
gen, tiat -straathandelaars of winkeliers in de
huurt de verkoopers zijn- geweest. Volgens
weer 'een -andere lezing zou de viscüi af
komstig zijn van 'de mestvaalt van afge
keurde 'waar bij de groote markthallen.
Het onderzoek is nog niet afgeloopen.
Kerstnacht te Parijs
Mag men sommige kranten-berichten ge
looven), dan mo-eten de Kerstnachtmissen
in Parijs, die, zooais men weet, om twaalf
uur 's nachts gehouden worden, door een
opmerkelijk groot aantal, men leest schat
tingen van 200.000, Katholieken zijn bij
gewoond.
Maar tevens wordt fer bij; gemeld,
o Parijsche zeden' dat Kerstavond de schoüiwi
burgen voller waren dan ooit. Een dertigtal
van Üe voornaamste schouwburgen en tingel
ta-ngels 'hadden een gezamenlijke- recette van
325,000 francs. i
Kerstnacht om een uur of dri-e was het
op (de boulevards even druk als op klaarlich
ten dag.
„en besdtaermi met vader ons huis'V
Bn zijn kleine broertjes hadden bij dien
angst van 'moeder en Neeltje Kees huilend
om zijn (faeenen ge,pakt: hij mocht niet
weggaan naar Castricum.
We begrijpen, dat Kees, met sombere
gedachten vervuild, veel later dan anders
zijn baas ging opzoeken. Voortdurend moet
hij -aan den naderenden oorlog denken, hoe
wel nog leeu.ige ho-op- bij hem overblijft
op een gunstige wending in den dreigen
den loop der dingen. Die vervloekte Engel.
sdhe-n waren todh nog niet in ons land' En
vader Ihad toch gezien, -dat .er een massa sol
daten in Alkmaar waren; en trokken er
dagelijks nog niet veel krijgers Castriauim:
door, steeds naar het noorden! En de Fian-
scjhes o,Ida,ten zouden ons toch maar niet
in den steek laten; dat waren immers brave
en moedige mannen. De schout van Castri
cum had het toch zelf gezegd. En dan die
hoe noemde vader hem ook weero ja,
die Daendels, die zooveel alis de baas was
-over de Hlollandsdhe soldaten moest todh
ook geen kwajongen wezen! Die zou; zeker
wel ihet Hollandsche spreekwoord kennen
„Je ikunt ze er beter uit houwen dart
uit -douwen." Neen, jongens, neen, ze
waren er nog nief, bij kyige niet.
Zoo Idenkt Kees en is weer eenige oogen-
blikken mooi op weg om te gelooven, wat
hij hoopt»
(Wondt vervolgd.).
It
L
JL
aan
L.
en
:st
e-
c-
J.
iOri
u.
an
ooie
'n8 I
l1'-