PEW'LEESCII
npleet.
E. Kath. Nieuws- ei Advertentieblad
voor Noord-Holland.
het te laat is!
*ayglop,
naar,
No. 105.
ste.
Zaterdag 5 October 1912.
6de Jaargang
FEUILLETON.
f TWUIJVER,
439 en 499.
iiiiienland»
Etalage's I
Een nieuw feuilleton.
Maria-vereering en de
sociale kwestie.
OEDE KLOK,
ebker, Pendule of
Jtens 25 Paarden.
oi, 11 loten f 5.00
AMSTERDAM.
soliedste adres.
lerk van Christus?
shoudschorien,
Vollen-, Witte-
:ren,
Verschijnt DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG.
Onschuldig veroordeeld of een
slachtoffer der wraak.
k, koopt men nergsns
n beter dan in de
de winkel van COBN.
emaker. Ridderstraat
ar.
laats vow alle voorlto*
it
f 600.
jn slechts 15000.
t, SCHAGEN.
rijgbaar le kwaliteit
t per pond,
JOGDE, Slager,
Heemskerk.
4 HAGEN, S. J.
bladzijden, f 0.23.
den Boekhandel der
Ida - club „St. Petrus,"
dronkenoord.
in
aaar u, mijnheer Grob",
iar ook, mijnheer Grob!"
wn, „Adèle heeft mij
eling op en vouwde dc
1, hoe vele goede men'
(m mijne vreugde te dee-
fiet is goed", zeide Grob
zij hebben ze!" sprak hij
hem opkomende ontroe-
ik ken.
zéide de directeur. „Ja'
at wij de laatste forniab-
art-
zeide 'de directeur,a'
vervuld, uwe
veertien dagen overba^
nog afrekenen. De ëe
schuldig..... hier is 1,1
lc 85 Pfennig, i
(SEowit «rwW
BLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
75 ct per 3 maanden franco huis; 105 et met geïllustreerd
Zondagsblad. Te betalen In het begin van ieder kwartaal.
Afzonderlijke nummers van de courant3 cenit.
yan hel Zondagsblad 5 cent.
Uitgave van de Naaml. Vennootschap „ONS BLAD'*.
BUREAU: Breedstraat 12, tegenover de R, Kerk, te Alkmaar.
Telefoon No, 433.
ADVERTENTIEN
Van 1—5 regels30 cent.
Elke regel meer6
Reclames per regel15 tj
Kleine advertenties van 1—30 woorden, bij vooruiffiet, 25
Daar onderstaande feuilleton
spoedig ten einde loopt, deelen wij
onzen lezers mede, dat wij de vol
gende week met een nieuw zullen
aanvangen. Nadere bijzonderheden
daaromtrent deelen wij in een vol
gend nummer mede.
Morgen, den eersten Zondag der maand
October, welke op bijzondere wijze aan de
H. Maagd is toegewijd, viert de Kerk
het Rozenkransfeest.
Ruim drie eeuwen zijtn heengegaan, dat-
de Muzelmannen zich ophet Christelijk
Europa wierpen en hel afschuwelijke s 1 a-
gen toebrachten. In het Oosten werd,reeds
alles wat Christen was, doodgemarteld. Ge-
heele landstreken lagen reeds wreedachtig
uitgemoord en leeg gebrand.
Eene vloot, bestaande uit 100 galeien en
224 kleinere vaartuigen, met 55.000 Turken
bemand en van geschut voorzien, werd uit
gerust om den beslissenden slag te wa
gen en Europa aan de wet van Malhommed
te onderwerpen.
De gr ooi e Paus Piius V ziét dat gevaar
dreigen. Hij dort een beroep op de volken
van Europa om den gemeensdhappelijken
vijand het hoofd te bieden. jMaar bijna
geheel Europa blijft doof en onverschillig,
jlleen Spanje, Genua en Venetië antwoorden
op den stem van den Vader der Christen
heid en stellen schepen eh soldaten be
schikbaar.
In den morgen van 7 Octobei;, den eer
sten Zondag der maand, raken Christenen
en Turken slaags bij de golf Van Lepanto-.
Be groote Dominicaner Paus Plius V
volgt den kruistocht met zegenend gebed.
Op den gedenkwaardigen eersten Zondag
van October, den dag, waarop in alle!
sieden de Rozenkransbroederschap haren
plechiigen omgang hield, om door Maria's
voorspraak de zegepraal der Christenwape
nen af te smeeken, had, de Raus een on-
deriioud met eenige kardinalen. Plotseling
komt er over den Paus een hevige ontroe
ring, als in verrukking staart hij naar buitem.
Grooie zielsblijheid straalt hem de oogen
uii en opgetogen roept hij uit: „laat alle
raken rusten; danken wij God; de Chris
tenen hebben overwonnen." Drie weken
later kwam het heuglijk beridht der over
winning te Rome en gelijk de kardinalen
geiuigden, dag en uur der zegepraal kwa
men overeen met 's pausen vizioen. Ter
gedachtenis aan deze overwinning werd het
Rozenkransfeest ingesteld en in Lorette's
litanie den eere-titel ingevlochten: „Hulp
der Christenen, bid voor ons."
Ook in onze dagen wordt er een strijd
gestreden1. Niet vain Christenen tegen Muzel
mannen, die de wet van Mahomed willen
doen heerschen, maar her gaat thans tegen
de heerschappij der moderne wereld, die
harent invloed doet gelden op pile ran
gen, op alle ledematen der maatschappij
en ze als 't ware ontwricht.
Die algemeene ontwrichting der maat
schappij is zoo juist geteekend door Louis
Veuillot, als hij verhaalt, hoe hij 13 jaar
oud buiten het gezin, zonder God, al
leen stond.
Terug moet de maatschappij naar Hem,
die haar oorsprong is, naar den Chris
tus; niet alleen als den leeraar, als den
volksman, maar ook als den Christus Re-
demptor, die Zijn bloed gestort heeft voor
de menschheid. Immers in zijn bloed is )de
gerechtigheid hersteld, de liefde gebracht,
zijn de standen verzoend en samengebracht
tot één gezin.
Maar waar wij Christus zien staan als
vernieuwer, zien wij de Moeder slaan als
de 'wereldredding. Zij stond naast Christus
in Üe bevrijding.
Wat hebben wij echter tot heden toe
gedaan?. Gij allen, die in hei sociale leven
werkzaam rijt, vraag het u eens af!
Moeten wij het niet eerlijk bekennen: wij
hebben tot heden toe bijna niet anders
dan beroep op beroep gedaan, op de hulp
der regeering. Maar hebben wij ons wel
gewend tot de machtigste menschMaria,
de groote bemiddelaarster tusschen God
heid en menschheid?
„De sociale werker mag zich piet bevin
den op den T|habor maar op den berg
van Golgotha, dén berg, die gevormd is
door de zonden der menschen, zeide die
Eerw. heer J. Verheggen, aalmoezenier van
den arbeid te Maastricht, opi het Maria-
oongres.
De sociale werker heeft offers te- bren
gen van persoon, van geld, van inzicht.
Maar hij moet krachtig en onwankelbaar
siaan desniettegenstaande. Hij moet zijn
toevlucht 'nemen, tot Maria, die eens het
grootste "offer bracht, Haar Goddelijken
Zoon.
En 'is daartoe niet het krachtigste middel
de Rozenkrans, die herhaling van datheer-
lijke 'gebed: „Wees gegroet Maria, gij zijt
vol van genade" en eindigt met de bede:
„Heilige Maria, Moeder Gods, bid voor
ons, zondaren."
Bovendien biedt die Rozenkrans -zoo'n
schoone gelegenheid ter overweging der
heilige geheimen, waaruit zooveel voor ons
allen te loeren valt.
In de Hymnus van üe Vespers van a.
s. Zondag worden ze zoo heerlijk samen
gevat 1): „Te gestientem gaudüs Te sau-
ciatn doloribus" enz. vertaald:
eren, daar zijn zij"
de hebben zij. Toen v.'j
het gehoord, door mijne
ïeb ik het aan nienuin
er zeggen wilde. Zoog'
ange mijnheer Zii-erolf M'
Zieriach, en neef W(iU'ain
revangenneming was ree''®
geven; juist verneem 1
■ob, dat het dezen nac»'
:t
lil
:ijin
Mark
43)
«Geef mij een thaler; die wit ik bewaren,
Mijnheer Grob zal zoo vriendelijk zijn, u een
ander te geven, de rest kan de kape-
I 'aan aan de armen geven.
„Wees zo-o goed, de quitantie te onder-
I teekenen."
Freule Normann voldeed hieraan.
„Thans zijt gij nog slechts onze gast
j en aan uw vertrek staat niets in 'den weg,
I het ministerie heeft uwe vrijlating tegen
borgtocht toegestaan."
"Hoe?" vroeg freule Normann verwon-
i d' „tegen borgtocht? Wat moet dat be-
teekenen?"
«D'j wilt toch geen begenadeging zeide
I olkmar, die zich in '1 gesprek mengde. Gij
iwiii uw recht, gij vordert herstel van eer?
I „Ja, natuurlijk."
„Dan blijft gij zoo lang veroordeeld,
|tot het oordeel ingetrokken is. Zijn ko-
imklijke majesteit kan wel straffen kwijt-
I Scheiden., maar geen oordeelen intrekken,
j tj zijt alzoo niet vrij, maar slechts tij-
I "Hij-k met verlof en dit geschiedt tegen
I een kleine waarborg.
„Het is niets dan eene formaliteit, Ca-
Ihtrina," zeide de baron, „Honderd thalers 1
1) Uit Kerkelijk Leven 3e jrg, no. 25.
Had ik tien groschen gezegd, dan Was het
ook goed geweest."
„Uw toenmalige verdediger", zeide Fo-lk-
mar verder, „heeft de zaak weder opge
nomen; maar gij zult niet meer aan een
onderzoek onderworpen worden; dii heeft
impliciet plaats met het onderzoek tegen
Wilhelm Reif en 'consorten. Maar voor het
gerechtshof zult gij nogmaals moeten ve?
schijnen,
„Hoe?" vroeg freule Normanin verschrikt.
„Het zal de dag van een smartelijk ver
diende triomph voor u zijn: uwe vrienden
zullen zich ip_ de zittingszaal verzamelen
en ik zelf zal het mij tot een eer reke
nen, wanneer gij mijn arm aanneemt, om u
naar en van de bank der beklaagden te
geleiden. Natuurlijk zal ik den procureur-
generaal verzoeken, het openbaar ministerie
door mij te laten waarnemen.
Weinige uren later had Catharina Nor
mann van de personen afscheid genomen
met wien zij in de gevangenis nauweren
omgang gehad had.
Het afscheid van de vrouw des directeurs
en de kinderen viel haar werkelijk zwaar.
Zij kende de familie wel pas veertien dagen,
maar zij Waren de eersten, aan wier doen
en lalen men zich kon zien, dat zij met
levenslange veroordeelden verkeerden. Hel
Waren de eerste sterren, die voor haar
schitterden, toen de zware wolkensluier aan
het firmament haars leven begon te ver
dwijnen.
Aan alle dienaren, aan alle gevangenen
U die blijdschap juublen üeed,
U, diep gewond door zieleleed,
U, die de kroon van glorie draagt,
Bezingen wij, o Moedermaagd.
Gegroet, gij die in vreugde baadt,
Als gij ontvangt, bezoeken gaat,
En, Zaal'ge Moeder, baart uw kind
Het offert en het wieder vindt.
Gegroet gij, die in 't moederhart
Uw Jezus doodstrijd, al de smart
Van geesels, kroon en kruisweg lijdt,
Bij 'i kruis vorstin der martlaars zijt.
Gegroet, wanneer Hij zegeviert,
Verrijst en opklimt, als Hiij stiert
Den Trooster, opneemt U en kroont.
Wanneer Ge als Koningimne troont.
O volken, komt: opdat, verrukt,
Ge uit deez' mysteries rozen plukt,
En vlecht daaruit een liefdekrans
Voor uwe Moeder, hoog in glans.
U Jezus, glorie te allen tijd,
Die uit een Maagd geboren zijt,
Den vader en de Geest meteen
Door aller eeuwen eeuwigheen.
Zóó gevolgd de H. Kerk in hare Litur
gie, leeren wij het sdhoonc in het bid
den vain den Hi. Rozenkrans.
En tot hen dan, die meewerken tot opi-
lossing der groote sociale kwestieal rijn
er scheidingen van inzicht, scheiding vani
belangen, als de kreet weergalmt: (,,In naam
van' Jesus en Maria-vereenigtu!" dan moe
ten allen tezamen vloeien eendrachtig.
Pahs Leo XIII z.g., die doorrijn1 Rerum
Novarum, gero-epereheefi: „Katholieken ar-
beiders vereenigt U", diezelfde Paus 'heeft
die kreet: „In naam van Jesus en Maria
vereenigt U in het Rozenkransgebed'" aam
allen 'doen hooren en de maand October j
op bijzondere wijze aan de H. Maagd toe
gewijd'.
Laien allen aan die roepstem gehoor ge- j
ven en meermalen opgaan naaq dén tempel
om gezamenlijk den Rozenkrans te bidden:
I
Wie willen dit artikeltje eindigen met eene
kleine herinnering. j
't Is nog maar enkele maanden geleden,
dat 'daar over die wijde oceaan in het.
nachtelijk uur van het zinkende Titan,ic-reu-
zensöhip 'die kreet klonk: „Nader tot U,
mijn God".
De moderne wereld werd opgeschrikt
uit 'haar slaap en kwam eenige oogenblik-
ken tot bezinning: die kreet was er eene
van mensdhen, die nederzinkende in de
eeuwigheid, zich bewust werden van hun
doel, waartoe alle mensChen geschapen zijn:
Nader iot u, mijn Qod.
Voor ops Katholieken was evenwel het
die haar eens een dienst bewezen hadden,
liet zij rijke geschenken achter. E>an stapte
zij met den baron en Adelè in 't gereed
slaande rijtuig, terwijl mijnheer Grob bij
den procureur instapte, die ongeveer een
uur vroeger gekomen waSj om de noodza
kelijke formaliteiten voor de vrijlating te
vervullen.
Op het naasfe station vereenigden zich
de vijf personen weder en in vaart ging
het naar Damberg, waar de equipiage's
van baron vom Frankenberg hen wacht
ten.
Voor hem die God door de gevangenis
beter leerde kennen" mompelde Catharina,
terwijl zij in den hoek van het rijtuig leun
de, was de gevangenis geen ongeluk, maar
een geluk. De kapelaan, heeft volkomen
gelijk gehad!"
XII. SLOT.
Op de tocht naar Damberg had freule
Normann met niet geringe verwondering de
geschiedenis van den staat van beleg pp
het huis Frankenberg, zoowel als de ver
dere mede-deefiing vernomen, dat gisteren
avond onder trommelslag, in de vesting
verkondigd was, dat heden morgen zes
uur precies de staat van beleg zou op
geheven worden.
Men reed het Station binnen, de pro
cureur wilde afscheid nemen en mijnheer
Grob wilde met den eersten trein naar Keu
len; maar de baron wilde daarvan niets
weten.
De heeren moesten minstens eenige uren
ontroenendste uit dit geweldig oogenblik
tussschen den hoogen hemel en den diepen
oceaan, dat zich onder de ten doode op-
geschrevenen opt het dek een priester met
de katholieke schipbreukelingen aanhief'
den. rozenkrans, te bidden, en dat deze
neerknielende groep van Maviakinideren vol
vertrouwen in 'het komende leven; den dood
der golven 'is ingegaan met opi de lippen
de bede „Heilige Maria, bid tVpor ons,
zondaars, nu 'in het uur van onzen dood,
Amen".
Wel zal 't h,un vergaan rijn: eerst dat
lied tot Glod „Nader tot u, mijn God"!
daarna „Heilige Maria, bid voor ons".
Wjj hebben den laatsten tijd naar aanleiding
van het Mariaansdh Congres meermallen
het verwijt moeten liezen en hooren, dat
wij Maria zouden aanbidden 2)
De weerlegging kan men vinden int de
laatste oogenblikken der kath. schipbreu
kelingen op 'dé Titanic: Tot Gtod richtten
zij zich direct, Hij toch is de almachtige,
Hem aanbidden wij als God.
Aan Maria vroegen zij* haar voorspraak.
En is iemand om haar voorspraak vragen,
haar aanbidden?
In naam dan van Jezus en Maria, iiatep
wij ons vereenigen gedurende de Oetober-
maand in lhet Rozenkransgebed.
Sluiten wij deze opwekking met de bede
van Lacordaire: dai Christus moge too-
nen, hoe een volk, dat bidt tot Maria,
een gered 'volk' is.
B UITENL AND7
Da tö&staed in den Balkan.
Volgens telegrammen uit den Balkan opi
het Fransche ministerie van buitenlan'dsche
zaken ontvangen, schijnt de toestand sta
tionair te zullen blijven gedurende twee of
drie dagen.
De besprekingen tusschen de Europee-
sche mogendheden schijnen een steeds
gunstiger -wending te zullen, nemen. Duitsch,-
land, Engeland, Frankrijk en Rusland, rijn
geneigd iji het belang van den vrede opi
te treden bij de regeeringen te Sofia, Belgra
do, Athene en Qettinje.
Blijft nog te kennein de houding van Oos
tenrijk. Men indent reden te hebben om
te gelo-ovein, dat dit land niet zal weigeren
zich. bij de andere mogendheden aan, te
stuiten! Zoodra Oostenrijk's besluit bekend
zal zijn, zal men zich. over den vorm
van de Europeesche interventie verstaan.
Frankrijk, Engeland en Duiisch.land zouden
bereid zijn 'Rusland en Oostenrijk, zoo zij
zulks verlangen als gemachtigden van Eu
ropa te laten optreden.
Dit bericht klopt met het volgende com-
2) Zie ook de weerlegging (in „de Tijd"
vair 6 en 25 Sept. 4912.
zijne gasten zijn op: het huis Frankenberg.
Terwijl daarover nog vriendschappelijk ge
sproken werd, trad een rijknecht in Fran-
kenbergsche livrei binnen.
„Is alles ïn orde?" vroeg de ritmeester
fluisterend.
'„Tot uw' dienst! mijnheer de ritmeester!"
„Dan direct terug, in een half uur zijn
wij daar."
De rijiknedhi verdween zonder opzien,
gelijk hij gekomen was, sprong op zijn
paard en holde de straatweg af, die, naar
het huis Frankenberg voerde.
Aan het Station standen de paarden in
het beste tuig gereed. De pweep was met
een prachtig lint opgesierd, koetsier en la
kei droegen ee;n bouqueije opi de borst.
'In de stad zelf had zidh sedert den
vroegen morgen het gerucht bliksemsnel
verspreid, dat freule Normann onschuldig
verklaard was en de ware mooindeinaairs ont
dekt waren; dat zij reeds gevat waren, Wist
men nog niet.
Men vertelde ook, dat "men het in het
huis Frankenberg al lang, geweten had, dat
men op de moordenaars loerde, en men
daarom alle verkeer afgebroken had, op
dat niets bekend zou worden,, waardoor
de moordenaars gewaarschuwd konden,wor
den. Men verielde ten slotte nog, dat baron
von Frankenberg met den eersten fem
naar de gevangenis vertrokken was, om
freule af te halen, en zij met den treiui
van twee uur weder zouden aankomen.
Toen men nu de equiipjage, met bloemen
munique, over de interventie van de groo
te mogendheden, hetwelk' de Servische
staatscourant bevatte:
Dadelijk, nadat het bevel to.t mobilisatie
was uitgevaardigd, zoo luidt dit, hebben
de vertegenwoordigers van groote mogend
heden te Belgrado de Servische regeering
verzocht, het leger niet a,an de Turk'sche
grens te concentreeren en te zorgen dat
de toestand niet moeilijker weid.
De Servische- regeering antw-oiordde daar
op dat de tr-oepen-aoncentratie ressorteert
onder het oppercommando en dat de ver
deeling 'van de Servische krijgsmacht afhing
van de opstelling der Turksche troepen.
Inmiddels zou iedere uitdaging van d-en
kant van Servië vermeden worden en om
aan 'hec verlangen van de groote mogend--
heden tie gem-oet te ko-men zou Servië er
van afzien, rijn gezant in Comstantin-opel
terug te roepen, zelfs dan wanneer Turkije
niet gunstig beschikte op den eisch van
Servië betreffende den doorvoer van de
ammunutie, voor Servië bestemd.
Uit Belgrado wordt aan de „Neue Freie
Presse" gemeld, dat ide gezanten van Servië,
Bulgarije, Griekenland en Montenegro- Don
derdag aan Turkije een memorandum zou
den overhandigen, waari-n de zelfstandig
heid van Creia, Oud-Servië, Macedonië en-
Albanië, geëischi wordt
Indien iln 3 dagen geen antwoord ontvan
gen wordt zal een n-ieuwe stap gedaan wor
den. Drie dagen daarna zullen, de bond-
genoolen met geweld optreden.
Oe vredesvoorwaarden.
Uit Rome wordt aan de „New-York
Herald" bericht, dat Italië niets gedaain
heeft om ,$e Balkan-Sitaten tot een aanval
op Turkije aan te sporen. Maar in geval
de oorlog tusschen Turkije -en de Balkan-
staten uitbreekt, zal Italië de vijandelijk
heden tegen het Turksche rijk blijven voort-
zeiten en beletten dat Turksche troepen uit
Klein-Azië overzee naar Dedeagaisj en Salo
nika worden vervoerd.
Daardoor zou Italië den dank der Bal
kan-s iaten oogsten, hetgeen het in staat
zal stellen den vrede met Turidj'e te slui-
ie.n op oneindig gunstiger voorwaarden,,..
Men begrijpt nu wel, waarom de Pjprte
zich bij de, Iialiaansche voorwaarden heeft
ne.ergelegd, zoodat ze al 'haar aaindacht
aan de Balkan-verwikkelingen schenken kaïn
ie,n ook ter zee veilig is,
De Spoorwegstaking in Spanje.
De spoorwegslaking in Spanje breidt
zich nog sieeds uit. De spoorwegbeamb
ten van Almeria kondigden aan, dat zij
4 October zullen gaan staken. De beambten
van Saragossa willen ook het werk neer-
De Staatscourant heeft een ^decreet ge
publiceerd, waarbij zeven klassen reser
visten onder 'de wapienen geroepen word-en.
versierd, aan het station stil zag houden,
verzamelde zich een groo-te menigte.
Het waren nieuwsgierigen, of ook men-
schens met wie freule Normann. vroeger
verkeerd had, en daar zij, van kindsbèen
af geen grooler genot kende, dan leed
van and-eren te verzachten, waren er ook
vele pérson-en, die beweerd-en, nooit aan
haar schuld geloofd te hebben. De volks
stem is verand-erlijkwat jij heden opt-
bouwt, breekt zij morgen weer af; maar
het hart van het volk is goed, vol deelne
ming in de kommer van anderen^ lidht ont
vankelijk voor vreugde, van anderen en
tevens bereid, openlijk goed- te «naken,
wat de openbare meening misdaan heeft.
Degenen, die de diepste verontwaardiging
over de afsdhuwelijke mo-ordenares geuit
hadden, -namen d-e zwaarste steenen opi,
om d,ie naar -de lichtvaardige rechters te
werpen, die de onschuld -van dit lam uit
hare gelaatstrekken had-den moeten lezen.
Toen freule No-rmann op, het perron
kwam, bevond zij zich jn een kring van
eene talrijke menigte, die bij haar ver
schijnen het hoofd ontblootte, en wie haar
maar eenigszins kende, kwam naderbij, om
haar de hand te schudden. In diit gedrang
zou een oud, armoedig gekleed moedertje,
die ook tot haar wilde doordringen, opzij
gedrukt zijn, wanneer freule Normann haar
niet gezien had en vriendelijk lachend haar
over de sdho-uders der anderen, de hand' ge
reikt ha-d.
1 jJS&sriSt KcrxolgdJ
