Kath. Nieuws- en Advertentieblad
voor Noord-Holland»
(ifo. 53.
Zaterdag 10 Mei 1913.
7e Jaargang
WIE VOLGT?
feüïllëtön.
Een nieuw leven.
Kruis en Halve Maan.
Verschijnt DINSDAG. DONDERDAG en ZATERDAG.
BINNENLAND.
ONS
BLAD.
ABONNEMENTSPRIJS s
75 ct. p. 3 maaradén franco huis; 105 et met geïllustreerd
Tie betalen in heit Begin vain ieder kwartaal.
Afzonderlijke nummers van Öe courant3 oeint
Van hét Zondagsblad 5 oeint
Uitgave van de Naaml. Vennootschap „ONS BLAD".
BUREAU: Breedstraat 12, tegenover de R. K,. Kerk, te Alkmaar.
Telefoon No. 433.
AD VËRTENTÏEN
,Van 1—5 regels.30! ceni(«
Elke regel meer6 ,f
Reclames per regel15
Kleine advertenties van 1—30 woorden, bij vooruMBet 39
De Propagandaclub te Schagen
bracht f 10.15 bijeen voor de Cen
trale Klesvereenlging.
Paschen 't feest van de lente, als de knop
pen ia an d e boomen openbersten en 't j eug
dig groen vertoornen, als de bloemen ont
luiken, als alles in de natuur herleeft.
Pinksteren 't feest van den' voorzomer,
als de boomen zich in vollen bladertooi
vertoonen, als de bloemen bloeien, als ge
heel de natuur de belofte geeft van rijke
vrucht.
't Nieuwe leven, eerst nog half ver
borgen met Paschen, is ontkiemd, uitge
sproten; 't is Pinksteren!
Zoo is 't in de natuur.
En de mensdi?
Met Paschen gaat hij naar buiten, echter
nog niet tenvolle: hij houdt zichi nog half
verborgen onder het winterkleed.
Maar met Pinksteren! Dan werpt hij het
zware en didhle winterkleed verre van zich1
en hij trekt het lichte en dunne zomerkleed
a;yi opi naar buiten te snellen.
Alles moet Pinksteren meevieren! Rijk
en arm, jong en oud, wie leed draagt
en wie vreugde geniet, alles verheugt zich
omdat 't Pinksterfeest gekomen is.
Eén dag voldoet niet. Twee dagen wor
den er voor afgezonderd. Liefst plakt men
er nog een derden dag bij, om „Pink
ster-drie" te vieren.
Met Paschen zoekt men nog voor een
groot gedeelte van den dag zijn vermaak
in huls maar met Rinkster dan:
Naar buiten, naar buiten.
Naar bosch en wei gesneld
Hoor hoe de vogels fluiten. t
Zóó is 't Pinksterfeest voor eene groo-
te menigte.
Zou de groote massa nog wei eens we
ten, dat Pinksteren eigenlijk een kerkelijk
feest is en, wat dat feest beteekent?
Kerstmis, Pasdien, Pinksteren omvatten
(li het geheele kerkelijk jaar!
Zeker, met Kerstmis telt de Kerk nog
mee. Donker en somber is 't daarbuiten
en odh ja, het Kindje in een kribbe trekt.
Bij de Kribbe juidhen velen mee.
Met Paschen, dan is 't „nog geen zo-
er" huiten en viert men jiog de Verrijze-
is mee.
Maar met Pinksteren, zou men zich dan
g, meer dan geboden is, in het kerkge-
°uw, „opsluiten"?
tó Pinksteren wenkt de levenskracht van
"woud.
Maar, gij moet het zien! Maar wat
pat voor een portret? Siapperlopt, die
sdhpan! Wie is diat?"
stak het o|p ivoor geschilderde
tuujportret haastig in zijn bo|rstzak.
at is", stotterde hij, waarbij hij
■ood werd, „eten portret, draf ik
de zigeunerin daar Hij zag om, zidh
de zigeunerin was verdwenen,
„O diep Die zag ik zooeiven weg
ijl!" 5
„Maar ik heb haar h;et portret nog
n'«t betaald!"
I i.Die zal wel terugkomen", laChtlie de ku-
asskr „Daarover behoeft g,ij niet bezorgd
zijn".
"Dat w'l ik hopen" antwoordde Guiidio.
jKnm Qreg-orawitsdh, laten wij Kolsdhilaki
Kweken'
(„Ouido greep den arm. van dien, reis
P slenterde miet hem naar de barakken
w Kroaten.
PColtscJiitzki de held der rumoerige ver-
Puering was een jonge offiqier met ener-
e gelaatstrekken en een paar opgen,
B® louter schelmerij verrieden.
*1'^™ Zij n Sdheeleni aard kon mien voor
farhemberg geen beteren kameraad beden-
m dpn hem; dezelfde zin voor avonturen
ïieiden beiden en werd hier of daar een
Ouido
„Pinksteren is ons Meifeest!" zoo
roept men uit en Mei en b I ij hlooren
en rijmen bij elkaar."
Zoo en niet anders is de gedachte van
eene groote menigte helaas pok van
Katholieken
En toch: voor wie het Pinksterfeest
begrijpt, voor wie meeleeft met die Kerk
is Pinksteren niet minder dan Kerstmis of
Paschen.
Kerstmis, Rasdhen, Pinksteren, ai de ge-
fiéinnen van G,ods oneindige liefde voor
den nnensdK, liggen in deze trits opgesloten.
Kerstmis herinnert ons aan de on
eindige Liefde van den Vader, idlie zóó
de wereld heeft liefgehad, dat Hij Zijn
eenigen Zoon zond.
Paschen is het feest der oneindige
Liefde van den Zoon, die voor ons den
kruisdood stierf.
Pinksteren toont ons de oneindige
Liefde van den Heiligen Geest, die
als Heiligmaker op ons nederdaalt en ons
met zijne genade vervult.
Kerstmis kondigt ons het begin,
Paschen de voltrekking. Rinksteren
de nog altijd voortdurende voleindiging
van het groote Verlossingswerk aan.
Rinksteren staat daarom niet iin aanzien
der Kerk 'bij de andere feesten achter nocM
in de H:. Liturgie, Pinksteren is als Kerstmis
en Paschen een hoogfeest.
Maar een feest van den Heiligen Geest.
En waarlijk meer dan anders, meer dan
ooit hebben wij in dezen tijd van modern
ongeloof, dien Geest te bidden om kracht
en sterkte in het geloof, om kracht en
sterkte in de vele gevaren, die ons en
de Kerk van alle zijden omringen en be
knellen.
Het heidendom vertoonde zidh nog in
al zijn ruwheid, maar het modern onge
loof zoekt met allerlei quasie-wetensdhaph
pelijkheden en geheime genootschappen den
godsdienst te bannen uit de harten der
mensdhen, uit de maatschappij.
De H1. Qeest, die den vreesaöhtigen Pe
trus moedig maakte; de H. Geest, die
den ongeioovigen Thomas standvastig deed
zijn in het geloof Waarvan hij de waar
heid later bezegelde met zijn bloed; de H.
Geest, diie Saulus, eens den wreeden ver
volger der Christenen, maar door de stem
der genade bekeerd, veranderde in een van
liefde blakenden Paulus; de H. Geest, die
een wijsgeerigen Dionysius, een ijverigen
verkondiger der leer maakte; diezelfde
Geest za! u helpen en bijstaan tofi aan
het einde uws tevens.
W|anneer gij met de Kerk dat Pinkster
feest Viert.
Wjanneer gij de Kerk volgt in hare heer
lijke liturgie van het hoogfeest van Pink
steren en uw ziel laat uitjubelen dat heer
lijke lied „Veni sancte Sp ir it us" het
welk het kopr pa hlet Epistel aanhieft en,
stoutmoediger! streek aan persoonlijke on
dernemingsgeest overgelaten, dan vond men
(beiden zeker bereid en vereenigd, huid
en haar te wagen.
„Koltschitzki, hoe gaat het?" riepi Guido
terwijl hij haastig opi dieven toetrad en hem
beidie handen ter verwelkoming toestak.
„Sitilte! Stilte!" geboden eeinrgie officieren,
die eiromlhleen stonden «h nieuwsgierig naar
die vertellingen vara dein Kroaat luisterden
„geen onderbreking!"
„Kalm, kameraden!" riep Kalis chitzki
lachend; „de vaan van djem profeet komt
nog vroeg genoeg in 'handen van den
groot-vizier.
Intussdhen kan ik Starhemberg toch wel
de tand geven, en waarlijk, was hij ook
in Belgrado geweest, dan zou ik nu aan
de kameraden kunnen ven-tellen, hioe wij
een poging waagden, om ons van de vaan
van den profeet nneester te maken,"
„Ho, Wo", antwoordden eenigen twijfe
lend,
„Vrede, heieren!" donderde Gregoro-
■witsdh; „hun kennismaking is wel niet oud,
miaiar zeer rijk aan daden; en zooals zij te
zamiqn bij Neudhausel den sitigrac van de
wallen naar beneden hebben getaald en bij
den markgraaf,Lodewijk gebracht, dat zul
len weinigen hun na doen."
„Wat was dat voor leien geschiedenis?"
vroegen sommigen.
„Sitilte! verder vertellen!" schreeuwden
anderen.
„Is het waiar, dat de Turken onze ge
zanten gevangen Webben genomen:?." vroeg
uit het Latijn vertaald, luidt:
Kom, o Heilige Geest en daal
Op ons neer en zend een straal
Van uw god'lijk hemellicht
Kom, der armen Vader, teër,
Kom, genadegever, neër,
Beste troost in 's levenslast,
Kom, o Glans die 't harte richt.
Beste trojost in 's levens last,
Gij, (.Ier ziele zoete gast;
■Zacht» en frissche hemeldauw.
In den arbeid schenkt Gij rust,
Die den brand der driften blusdlit,
En ,de tranen droogt in rouw.
Dringe, o Lidh,tv uw zaal'ge gloor
Tot in 't diepst der zielen door
Van geheel uw Ghristenrij.
Wjoont Ge in ons niet met uw macht
Dan ontzinkt ons alle kracht
Dan is niets van zonden vrij.
W;asCh weer schoon Wat morsig is,
Make uw regen 't dorre frisdh,
Heel wat ziek is en gewond.
Buigzaam maak wat is verstijfd,
W|arm wat koud en trillig blijft,
Richt wat zijnen weg niet vond.
Deel uw Christensdtare nu,
Die haar hope stelt op U,
Uw zeven gaven mee.
Leven laat ons rijk aan deugd,
Sterven zalig en verheugd,
Eeuwig biij zijn in uw vree.
Amen Alleluia.
V Ontbijt en middagmaal in school.
De leden van den Amsterdamsdhen Raad
de heerenKetelaar, KI. de Vries Sz„ Bio^s-
sevaiin, Abrahams en Niolting hadden een
voorstel ingediend tot wijziging der artt. 4
en 6 van het Reglement op het verleelnen
van sub'sidiën voior het verstrekken van
voeding of kleeding aan schoolgaande kin
deren. i
Het voorstel bedoelde de verstrekking
van voedsel te doen omvatten: een ont
bijt, een middagmaal, of beide, ongeacht
den tijd van het jaar.
Allerduidelijkst blijkt hier weer uil, hoe
de voorstanders der apenbare school derv
band tusschfen het gezin en het kind slap
per wilier maken, temeer daar uit de in
den Raad gehouden discussie bleek, diat
de behoefte pm tot dezen maatregel over
te gaan, niet gebleken was.
De Mhl kregen .echter hun zin niet: met 24
tegen 17 stemmen werd het voorstel ver
worpen.
'I Gaat todli wel ver, als men jde kin
deren in de school ontbijt en middagmaal
Ouido.
„Ja, helaas!" antwoordde Koltschriiaki.
„Niet alleen graaf Caprara en baron Ku-
n.iz houden zij .achter slot era grendel: ook
de Paalsdhe gezant, graaf Polski, deelt hun
lot; want de Groote Heer is nauwkeurig,
op|de hoogte van het verbond miet Polen"
„Dat is toch een sqtanddaaidi zander
weerga!" riep Guido; „De gezant iis hei
lig! En fae zijt gij ontkomen?
„Daar ben ik juist aan. Ik trof dus
in Belgrado het geheel» gezelschap] bijeen:
den sultan, den groat-vizier Mahomed]
Pascha van Mcsopotanië, Hassan Pascha
van Damascus, Ali Pascha van Ancyrai,
Mustapiha, generaal der Janitsaren, .Osman,
generaal der Sp|ahis, Achmed, dien Leeuw
van Mossoul; ja, zelfs van Aden, waren
er Arabieren, in witte gewaden, en van
Groot-'kalhira bij de Lybisöhe woestijn, zag
ik zwartbruine mannen, die alleen pofbroe
ken dnqegen tot aam die knie en een ont
zaglijken tultahd' op| het Itoofd."
„Pofbroeken?" heilhiaaide een kleine ka
pitein der boogschutters vain den hertog
van Grova; „Gregorowitsdh, dat warenna
men voor U!"
„Bah", zeide een ander; „bij die valt
niets meer te poffen, iY s
Algemeen gelach volgde op deze woor
den,
„Walt wilt gij?" sprak Gregorowitsch ge
moedelijk.
„Als ik aan Zijne Keizerlijke Majesteit
slechts de kracht van een vloot ter beschik
king wilde stellen, sou ik van mijn soldij
wil verschaffen. Zie zullen dan in het huis
gezin komen om te slapen, meer niet.
En als de slaapgelegenheid niet vol
doende is, dan maar in school slapen!
Maar dan is men toch' gekomen tot „je
„reinste socialisme": het kind aan Wethuis-
gezin onttrokken, geheel aan de openbare
school!
Een huiselijk feest. Het comité
van ingezetenen op Het Loo voor de feest
viering van het 12i/2-jarig huwelijksfeest
van het Koninklijk Echtpaar ontving mede-
deielLng, dat H. M. de Koningin en Z. K.
H. Prins Hendrik aan dat feest een huise
lijk karakter wenschen te geven.
T we ede-Ka merverk lezingen.
Haarlem. Jhr. Mr. F. IC van Lennep,
lid van de Tweede Kamer voor Haarlem,
heeft thans definitief te kennen gegeven;
fn geen geval een nieuwe candidatuur te
zullen aannemen. i.
Delft. De anti-nev. kiesvereeniging „Ne
derland en Oranje" te Delft besloot het
aftredend lid voor het district Delft, dien
heer mr. H', A. van de Velde, wederom
candidaat ta stellen.
Almelo. Mr. H'. Goeman Borgesiws heeft
dei lilem aangeboden .candidatuur in het
district Almelo aangenomen. Mr. Aalberse
heeft zooais men weet thans zitting
voor Almelo,
Heider. In de Woensdag gehóuden
vergadering van de Centrale Antirevol. Kies
vereeniging in het district Hekier, is, naar
de '„Stand." meldt, met algemeene stem
men candidaat gesteld de heer C. J, van
der Hiegge Spies, Luit. ter zee, Je 's-Gra-
venhage,
T iel. De heer Mr. M. Tydeman is thans
door alle drie vrijzinnige groepjen In het
district Tiel candidaat gesteld voor diat
district,
De buit reeds verdeeld. Men
schrijft aan do „Stand.":
Zijn we goed ingelicht, dan moeten nu
fneeds de vrijzinnigen en de soo.-demo-
cmatera de zetels van Gedep, Staten in
Friesland voor Juli a.s. hebben verdeeld,
en zal de beer Pt Besuijen, die |dezer
dagen om gezondheidsredenen ontslag nam
als administrateur van den Coöperatieven
winkel te Leeuwarden, lid van Ged. Staten
woidon,
Vacature-Hooge Raad. Bij Kans.
besl. is benoemd tot raadsheer in den
Hoogten Raad der Nederlanden, mr. H. M.
A. Sqveüberg, thans rechter in de arrondis-
sernente-redlitba nk te Maastricht
Salarisregeli ng. Door Ged. Staten
van Noord-Holland is vastgesteld en bij
Kon. Besluit is goedgekeurd eene salaris
regeling, welke in werking treedt 1 Jan.
nog overhoud en, zooals onze vriend Croye.
Maar wat ik van den eenen of anderaif
sniooden geldschieter pof, komt in den
vorm van den kracht dezer beenderen en
spieren weder ten goede aan Zijne Majes
teit. Dus mijne heeren, een beetje meer
respect voor mijn geldschieters!"
„Ja, ja, hij heeft gelijk," zeide eenar-
tillejriekapiitein „Bij Nfeuihausel, spanden vier
man tevergeefs hun krachten in, om aan
een stuk den juistqn stand te geven. Terwijl
wij daarmede bezig waren, kwaim hij voor
bij en ziag onzen nood.
Hij plaatste zich van voren met deh
rug onder het kanon; zette de vuisten op
de knieën en hiel opi mijn eerewpord
het geheele stuk in die hoogte; mijne
manschappen schoven haastig de wigtus-
sdhen stuk en lafette, en Vijf minuiten later
vloog O en kogel over den wal, zoadat (die
nieuwsgierige Neuhaiiseleirs, die een over
der» ander tuimelden".
Goedkeurend streek Gregorowitsch langs
zijn donkeren baard en hij zag tamelijk
uitdagend in den kiting zijner kameraden
rondmaar niemand spotte meer over zijn
gewoonte om te leenen en Koltschitzki giing
voort: i
De bijzondere gezant, graaf Caprara, aan
wiietn ik mot mijn depêches geadresseerd
\yas, bevond: zidh miet het personeel van
hot gezantschap eveneens daar, zooals nten
zeidie, in het gevolg van den sultan.
Do dienaren waren eenvoudig gevangen
en van die gezanten had iiedler een Pascha
en geheel van den buitenwereld afgesloten,
1913, waar onder andere ook de volgende
gemeenten voorkomen:
Ontvanger, Alkmaar, f 2600.
Wletthiouders, Bergen^ f 75 voor elk.
Wieithóuders, Broek-op-Langendljk, f 25
voor elk.
Secretaris, Schagen, f 1300,
Red* van dan heer Snoeck Henkemana
te Beverwijk.
Na den katholieken Mr. Dr. Jan van
Best en dien anti-rev. Prof. Dieppnlhórst,
trad te Beverwijk Dinsd.-avond het C.-H;ist.
Kamerlid dq hr. Snoeck Henkemans als
spireker op met het onderwerp: De 'Coalitie,
gezien Van Ch'rist.-Hiist. standpunt, met het
oog op de verkiezingen in 1913.
Een groot aantal kiezers aldus meldt
d'e N. Hrl. Ort., aan wie wij onderstaan
de omtjsenen had aan (de uitnoodighig
van het bestuur der jonge Christ.-Hdst,
Kiesvereeniging gevolg gegeven, zoodat de
voorzitter, d'e heer Veldhuizen van Zanten,
met recht zich kon verheugen over de
groote opkomst, waarvoor hij na het ge
bed' der vergadering dank bracht.
De heer Snoeck Hemkemans begon zijne
red'e met zich' af te vragen: Wiat moeten
wij db/p. tot heil van land en volk? Ter
beantwoording dezer vraag, die ook in de
Chriist.-Hiist. Unie was gesteld', ging hij'
na het program dier Unie, dat verkort niet
anders kan worden weergegeven dan door
a. het versterken dér volkskracht door op
d'e historie voort te bouwen; b. het ver
starken en handhaven in ons volk van het
Christelijk levensbeginsel. Dit in het oog
houdende, viel voor de Christ.-Hist. Je
keuze Jusschen de RechtsCbe coalitie en
de Linksche concentratie, waarvoor zij
zich geplaatst zagien, niet moeilijk. Wel
ts er nog d'e S. D. A'. P., die op de
linksche concentratie misschien ,hieer invloed'
oefent, dan haar zelf lief is, wel zijn er
nog andere kleinere partijen, inaar voor de
Qhrist,-Hiist. Unie was maar éen keuze:
coalitie of concentratie, en zooals de Unie
bij het maken van de keuze zich had af
gevraagd, wat in het werkelijk belang
des volks was, meende ook spr. niet be
ter te kunnen doen, dan deze belangen na
te gaan, om daaruit te besluiten, dat door
de Christ.-Hist. niet anders gekozen kon
wonden dan de coalitie, daar van haar
alleen te verwachten is. wat de Unie
meent in het waarachtig volksbelang te
zijn.
Spr. ging dan de verschillende motie
ven na, waarom1 een Rechtsche regeering
voor ons land gewemsdht is; waarom wij"
haar moeten steunen en waarom wij
ReChtsdh moeten stemmen, era hekelt d'e
houding der Linkschen en hun onbekwaam
heid tot regeeren.
Luid ia pplaus volgde op deze woorden,
waarna in debat kwam Dr. SChuickink Kool
met een hialf diozijn Tartaren om toe te
zién, dat niémand hun letsel toevoegde."
„En wie Weeft de gezanten dan voor
hen beschermd? vroeg pen stem uit biet
geselschap; i ill.!"!
„Dat heb ik mijzelf ook afgevraagd",
zeide Koltschitzki; „maar itoen ik de ge
maakte toebereidselen |zag, hield ik Wet
voor geraden, voorloopig mijn geboorte
plaats van A grain naar Arsoma te verplaat
sen."
„Hoe hebt gij dat aangelegd, Koltschit
zki?" vroeg een piep-jonge cornet van d'e
kurassiera van Hal wain.
„Dat zal ik u vartellen, kameraad, opdat
gij raad waet, als gij eens in een dergel ijken;
toestand komt: ik Web mijn hoofd ge
schoren, mij in een kaftan gehuld, en,
Turksch gesproken. Een Turksdh' doopbe
wijs heb' ik weliswaar niet gehad, maar
wie na de verandering van mijn uitweiidSgen
meinschl aan mijn Tiirksche afstamming ge
twijfeld zo-U hebben, dien was ik besloten,
armért en beenen stuk te slaan, en dat zou
hét bewijs van mfjh Turksche afkomst aan
gevuld Webbén." i'
„Maar nu stilte, wij komen niet verder"
„Da zaak werd zeer onaangenaam. Mijne
depêches waren gewichtig en hoe moest
ik zie aan den man brengen?
(Wordt vervolgd.)