'ayglop,
naar.
'EN
Katk Nieuws- en Advertentieblad
voor Moorct-Ho!ia,ncl.
ELSENBUBG.
Een ministerie van rechts
door de linkerzijde beoordeeld.
„MONARCH.
sche Crediet-
eetenbank.
Mo. 64.
Zaterdag 7 Juni 1913.
7e Jaargang
le Cologne
WIE VOLGT?
FEUILLETON.
WERKING,
potis:
KOOP,
KEN, bij dl 1.I. fel
Bijwieien.
Kruis en Halve Haan.
I off'icfer ^US 'S vl beweeiele) een
[EZ. KAAN.
VBASDONK.
H. WILLER8.
v. BENTHEM-Lütï.
DE GROOT,
n Zee, G. FOOR,
P. WINK,
zen, A. SöTEMANN,
waard, P. LODDEB.
HAAT A 45.
Modes.
in Manufacturen.
oordeeligat adres in:
K1NDERH0ED1N.
Fournituren.
I&N PLAS,
.Breedstr., Alkmaar.
3PIBS, MATTEN,
lengte en breedte.
JZEN.
JONG, KIENT 19.
(ij wielen.
steeg 4, Alkmaar,
Verschijnt DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG.
het verkrijgen van
e wordt bevredigd.
insimuL
seïlsdsta adres»
foon 439
erkoopt Effectsn.
|denlieid in alle prijzen.
en Kettingen,
[en Dameskettingen
en Parelstellen,
ris mooie keuze.
]>EREN VOOR OUD.
Goud en Zilversmid.
rten.
i afbe'allng verkrijflbaar.
lewe».ONOTBEIB«fj
•oei en ia fcr Ju I
\ë-
Alom verkrijgbaar.
serd door de opn;
OLESCHOTT" WeeK
alczalverij enz.
ONS
BLAD.
gr-tw""
ABONNEMENTSPRIJS
75 ct p. 3 maauldelM franco huis105 et met geillUstrearQ
Zondagsblad. Te betalen in het Begin vam ieder kwartaal,
Afzonderlijke nummers van de courant3 cent
yaji fiot Zondagsblad 5 cent
Uitgave van de Naaml. Vennootschap „ONS BLAD".
BUREAU: Breedstraat 12, tegenover de R. K,. Kerk', te Alkmaar.
Telefoon No, 433.
AD VERTENTIEN
Van 1—5 regels .30 cent,
Elke regel meerB g
Reclames per regel15
Kleine advertenties van 130 woorden, Bij vooruiibet, 25
Donderdagavond werd na afloop
der rede van den heer Veltman te
Warmenhuizen, door de R. K. Kies-
vereeniglng besloten f 20 te zenden
naar het district Beverwijk en f 10
naar Alkmaar.
li.
1 ons vorig alrtïcel hebben wij- reeds
gewezen opi de beoord-eelinlg, die Minis
ter Tall ma van (de linkerzijde ont.ving.
zullen dakraam nog een paar staaltjes
toevoegen.
Nog dezer jdagen hakl iele liberale Nileu-
tve Rolt. Crt. een artikel ,over Mèijsteil
Tajmai Tot inleiding van haair artikel
r.eide ze:
„De werkkr-aldht- vah minjlster Talma is
reusalchtig geweest. De Weer1 Colijn wordt
geroemd' om zijn volharding, doch walt bij
geüatm beeft^is kinderspel, vergeleken bij'
hetgeen de beer Tajmai hleeft laten! zien.
Deze 'heeft niet malalr een gedeelte van de
parlementaire pentode met sloom-op ge-
wqrkty neen^ tvijf jaken lang, beeft hij: met
onverdroten ijver, met een 'nimmer vertoon-
i den voorttorengingsalandrang een onbe-
llwingbalren stroom van wetlem als boek-
deelen bij de Kalmer binnengestuwd, Z[oek
een tweedep staiaifsman, die ,5u heel zijn,
1 leven zooveel wetten ontworpen beeft, .atls
de heer Talmai in deze vijf jaar gij zult
geen vinden. Dan zult ook gij ontzag
krijgen voor diezen main, die iln productieve
t kradh-t alle anderen van vele landen verre
heeft overtroefdi."
Zpo sdh.ild.ert bet liberale orgaan den.
Minister! Even verder in 't artikel begint
hef breekijzer te werken, maar bovensiaan-
I de erkenning stalat er-.
De schrijver van „Haagsch Leven" in.
de vrijzinnige Leeuwarder Oourant gaf o.a.
de volgende, interessante. mededeelilngöri
I ovetr Minister Tal-ma
„In dfln parlementairen strijd moge 't al
««ns fel toegaan, todh' weet ik, 'dta ook zijn
tege'nstaimd|ers bij alle verschil van meemilng
talent en energie van onzen arb-eilds-mints ter
trköinen. Geen jurist zijnde, majair handilg
debater en toegerust met Teeaii degelijke
ken.nis en veel ervaring, weet hij' bij Ö.e
34
Zijn eierste beweging w.as de Ih'and aan
bin sabel te leggen; io.m de soldaten
tuchtigen, die de zigeunerin, vervolgden,
j P.oedig echter zag hij, dat hij de jonge
I ZI?eunerin tegen andere tegenstanders zon
I moeten^ verdedigen De officieren, idoor
jen wijn opgewonden, sneden (iet toesnel-
I w mêisje ladhiend den, weg af; toet
I ''m^UW' <k,e*' z'^ 2001 Tan zielf «op,
Maar Guido was in elk geval de voor-
I Se' en opgejaagde fee vluchtte in
Z|]ne armen. Hij verloor geen oogetnblik
rtn haar aan .haar aindene gezellin, pver
9 geven en wendde) jzidto toen tot zijn
1^dringende kameraden.
I „Hoeren, wat wensüht gij?" vroeg hij.
h«etkalm.
I kus!" riep, een cornet dia in de
lr'l stond.
I mingrn6 ^arnes taaan onder mijn. besdhta-
'>Dam«s?" vro.eg een kapitein. „Ik ziej
I een twee zigeunerinnen
I ij ziet todh wel, dat zij. maar ver-
I kk'«l ?ijn".
I 'n legerplaats tegenover
lttii1Jriwl™1?" Zeit^e de kapitein, wiepi zajin
I Hin ren m'nder vatbaar maakten, 'dan
»Dat «'jn vreemde1
I gesctiudenisseii! Dan, b •botoren eïj bij den
ver,d(edigiilng vain die, zaak, waarvoor to,ij staat
valak een, s cher.pz iinn igh-eid, te ontwikkelen,
welke hem als een, eerste kracht in toet
zittenjdi kabinet stempelt."
En nu dp pijepiie-r M f n, i s, t e r H| e; ei mi s.-i
jjd lef m k! w
Het wals bij 'gele@en|hieiid> vata de behan
deling der malrilne-begroating 1912 in d.e
Eerste Kamer, d(at van( links weer toeel
de .ainjth-Clhriistelijkie, bitterheid werd uitge
goten oven; dp.n Minister vain Marine naar,
aanleidflng van de welbekende zaak v,an den
„m airin|a-dpmïnee". Diep geërgerd over de
ltalksdtoet h'aitelijkheidi nam de Premier zelf
het woord eni wees vol ernst en gloed
met forsdtoeni arm den aanval van links
af. Dat maakte injdiruk. De overzictofsdlirtj-
ver va,n de „Nieuwte Courant" sdhre;ef er
idiit vatol:
„Het wasidie tussdhenkomst van, den
kaïbinletsformateur, waardoor zictoi deze be
raadslaging van die .in d,e Tweede Kamer
onderscheidde. Mierk.waiardiig' was dliit optre
den van den heer Heemskerk. (Zijn ver
dediging was) volkomen echt. W|ij hoor
den den premier nog zelden zooi welspre
kend ails in zijn opkomen voor het goed
recht dier orthodoxie, om zich 'het geestelijk
heil dien schepelingen... aan, te trekken;
iul zijn wrevel over wat hij ais liberale
tonverdralagzaamheid kenschetste, ih zijn
toorn! vooral tegen eiken zweem1 vain spot
met het' heilige."
Dit getuigenis, efflt zoow'ci Minister.
.Heemskerk als die oud-lib. Nm'. Crt., d!i|e[
het gaif. Die mannen uit het politiek atrijch
pej-k moeten beoordeeld paar een hoogein
maatstaf, n'iiet naar persoonlijke eigenaar
digheden, die in die oppervlak,te liggen,
en die vooiral pao licht tot een valsch
oordeel leiden, ails men die eigenaardige!
eigenschappen niet deelt en zelf anders
geaard is.
iToeni de Minister Heemskerk bij de laat
ste begrootin'g het Regeeringsbeleidi ver
dedigde tegen de aanvallen, daarop1 van
de overzijde gericht, moest zelfs het.virij-
liberale orgaan ,de JNiienwe Crt. getuigen,,
dat de minister ra.ak, geslagen hadi.
j,Het aardigst enf het' stefkst waren 's
Ministers aianvalle,n op die oon.cen.tratile" al
dus genrefd blald. j
Het unie-liberale orgaan, Het Vaderland,,
moest zelfs erkenirtep, d|at het bietoog van
don' premier: „hO'Oger stondi d.an
■e.en'ige alndiere re de die wij van hem
als minister hoorden."
iZulk een' loftuiting vain het orgaan van
Biorgesius met 'de verkieiziin'gen in het
zicht, zegt heel wat!
ppdvoost geperaal, die eens ka'n ondqr-
zoieken, wat die kleeding ta beteekenan
toeieft" f
„Ik sta ybor haar in, met mijn leer,
riep Guidio' „ten de eerste, die het waagt."
Hij slofeg d,,e hand aan zijn degen.
„Niet zob onstuimig, heer luitenant!"
antwoordde Ifie kapitein koeltjes, terwijl
hij den kring der kameraden verheft; ,„ik
durf dat t ofcfa' we] te wagen, en gij zouidt
goed doen, de zaak op, haai' beloopj te la
ten. H'.et reglement bepaalt: wie in. Idie
o'mfrtek van de legerplaats in. verkle^ding
wdrdt aangetroffen, gteldt voor spion, totdat
hij zijn otasohuld aantoont. Wilt gij voor
spiohnen instaan, zeg da'n wat gij vart
haar weet!
„Dat dtolq ik hier niet, maa'r aan u,w
overste wil ik het noodige vertellen."
Dat was een bemiddelingsvoorstel, dat
niet goed van de hanid gewezern kon wor
den, ten de geh'eetle stoet begaf zich naar
dien 'generaal-veldtuigmeester graaf Ernst
Rüdiger von Starhemberg, oom van Guidö,
die overste van het regiimejnt was.
Nadat Guido zijn oom het avontuur haÜ
verteldi, waaraan hij de kennismaking met
Helena Tököly te danken had, zeiidefRü-
'diger vota Starhemberg:
Dezel dia mes m|oet ik aan de,n provoost-
g^neraal overgeven, opdat zij niet vlucht
ten, „dodt versta mij goed, aan idie dame
zal geen leedi gesdhiedan
„Zij blijft aan alle ruwheden blootge
steld
„Wees gij haar gevangenbewaarder dan,
dodh geef mij uw eerewoord, dat giji haar
niet laat ontsnappen, en ik geef haar
iDan zijn, wij: gekomen aan Idien, hielaas
te vroeg ontslapen Miinrstsr vata Ju
stitie,
Zijn1 thans nog veel versmade zeidielijk.-
heidiswetten vormen een praiebtig hulpmidi-
d,el voor de bewaring der nationale volks
kracht I 'i
Het „Wleiekjblaidi van het Kiecht" bradhii
hulde aian' zijne tedhhischie wetg-evendie be-
kwaiamheidu
Otaldier het hoofidi „Het Neo-Mailihlusia-
nisme tot staan gebracht?" wteies 'Mal. H;-
iin' het „Qeintrum" op het verblijdiende
.yerschijnseil dat ,in htet afgeloppen jaar
h.et geboorte-cijfer in'vergelijking met 1911
niet onhellaiigrijk gestegen ifs. Teriwiijl djit
cijfer in 1911 bedroeg 27,83 per 1000 in-
won'ers, üepi het in 1912 pp tot 28.10.
W]at beteekent eene flinke 400Ó gebocraem,
meer dan' in 1911, terwijl in Idie beide laatste
jaren dit cijfer met ongeveer 2000 ver4
minderde. i
Zulk eene plotselinge en belangrijke stij
ging in teen econoimiscilii verschijnsel moet
■eeta oorza,akl hebben, meeinldle de schrijver.
En hij zodht diie oorzaak in def zegenrijke
werking der zedielijkheidswetten,
Göen onbillijker critiek ,is er echter die
laatste! jaren uitgeoefend dan het lawaai
dait' Links gemaakt heeft -over de Zedey
lijkheidswet en nu nog, duirft te maken.
En 't is en blijft ;een brandmerk op de
Linkerzijde, dat ze deze wet, diie zoofveel
goede en heilzamebepalingen blijkt .te
bevatten, belachelijk en bespottelijk heeft
gemaakt.
Een uiitzonjdiering mogen wie maken ,voor
iden heer Mr, Mar draaf,vrijzinnig-demo
craat. f i
In teem rede, te Schiedam gébotaden,
heeft hij -openlijk zijm^ vollle sympiathiie
met' deze veel gesmade wet uitgespiflot
kein, Uit olvertuiging 'heeft hij er zijn stem
aan gegeven en sinds is Ih.ij versftekkt in
d« meening, dat deze wet notodig was en,
nuttig weirk'en zal.
W|e nemen daarvan gaarne acte.
Er zijn dant todh ter Linkerzijde n,c£
mannen, die het gotede wetten te waardee-
ren, óók ,.a:Is hiet vain hun legen,standers
komt.
't Gejeft moled volor de toekomst.
'Die tijd zal kotalen, dat de schampere
spditelrs van, Links zich; sdhamien zullen
ioVer veel, d(at ze thans hebbem gezegdJ
Bovenal kanl van min'i|s,ter Qolijn,
getuigd wohdten, dat hij is the right man
oh the right place.
In dpze felle verikiekingsdagen wordt over
zijne bekwa:a;mhed)e.n zotolveell mogelijk 'ge
zwegen,
T och schreef de liberale Nieiuwe Cou
rant nog djezer dagen olver den, minister
van OioHog\-
aan -uw bescherming oiver. Kunt gij meet
verlangen?" Maar hoelang zult gij zelf in
staat zijn
„De hoogste, die over haar lot besdhrikt
is to'uze zeer genadige keizer. Hij zal a'an.
het kinld niet straffen^ wat de vader mis-
dreveni heeft. Vian mijn voorspraak kunt
gij bo'vtanldien verzekerd 'wqzen. Zij: zal in
Wieenfen eerVol onifvangefn worden, en zidh
fvej'volgelns daarheen moeten begeven, w'aar
d-e ,wit des keizers haar een' Verbljjf aan
wijst. i
„Als ik daarop, kou Vertrouwen", .ant
woordde Guido peinzend.
De generaal stampt® geërgerd mei den
vota.
„Danfk God, dat alleen uw' oom het ge
hoord heeft, die alle moeite zal doen( om
hta voor den veldtnignie,ester-generaal ge
heim te toomden. Er voor instaan kan nie
mand, Loopt hta anders, dan ik gezegd
heb, dan kunt gij elk -o'ogentolik aan uwe
romantische neigingen toegeven. In uw
plaats zou ik voorioopig aannemen wat
gij krijgen kunt, n.l. het voordeel, dat zij
o'nder uw bescherming „staan. Wiilt gij dat
niet, wel, dan geef iik: haar aan den piroa
vo(qst -oVteix, die hen wel zal b'ewakein."
Ben po'as staa'rde de jongere nog twij
felend niaalr den grohjd. Eindelijk antwoordu
de hij:,,W|elnu ik wil
„Op -uw eerewoord gij laat haar niet pnf-
snappein?"
„Op mijn eerewoprd!"
Da toefde S-tahrembergis reiden elkaar da
hand ten Oufdp verliet na' een buiging htet
vertrek,
'Tegen het eindt van de vijf jaar liep, toet
(ondanks de p,ersotonlijke yerliezein die het
kabinet te bietireurem had), nog, «vete. Cotijn
.bleek een onschatbare aanwinst; onweer
staanbaar was zijn élan en met die Kamer
spteelde hij het klaar opi eetn manier, die,
nitemiandi hem] nadoet. Door zijn, toedoen
heeft het kfebinet werk afgejevardi dat wel
iswaar oritiekl en verzet uitlokte, m'aartofch
temtet het verwijt van gomverneimteniileele.
lOinvrudhtbaarheidi van zijm scherpte be-
ro'olfdie. En wat misschien .niog meer be1-
tteekendie, Golijni maakte in kotfieln tijd' zidh
zelf populair en daarvan, straalde op toet
ministerie iets af, juist toten het d,at bijzon-
jdier notofüg begon te krijgen. Over hta le
ger werd een getest van energie en, opge
wektheid, vaardig, idie merkbaar afsteekt
tegen dp 1 u s te 1 o'Ofslhe id ein het gemis va.n:
zelfvertrouwen, gevolg van hta bewuste,
toefen in „het mtoferas."
iHta fel anti-mlnisteirieelte „Maandblad: van,
de Of f i eieren ve r e orviging" schreef indertijd
(Den, Minister van Oorle|gj Z|.E. Colijn,
jd,ite op eene waarlijk doieltrteffenlde tal' in
genieuste wijze die bijzomdeire belangen iein
verlangens van' het officierskolrps aan het
lands- tenl legerbelang heeft weten sam'en
te; koppelen, hierbij dnze erkentelijke hnl-
dte. W(ij m'eenen en' spraken het hier on,-
om'wdndten;. uit, dat 's Ministers iideaal,
varhodging va,n, d;e werkkradht van' Het
leger, dioor dit ontwerp, een; zeer belang
rijke schrede nader is gekomen itoit zijne
verwezenlijking.
Het lijkt ons dan. ook niet alleen uiting
vata wel begrepen eigenbelang en gezonid/e
tactiek, maar onafwijsbare plicht tegenover
dien Minister, die getoond heeft «en open
jO'Og te hebben voor de gtroote, wa/ardte van
«en jeugdig, kraidhtig, door geen zwarte nra-
terieele zorigen neergedrukt Officierskoiips
vo'Or hta leger, voor "Wie weettkralcht van
het volkcum1" heml allen steun ta v«r-
leenen, d,ie in' onze piridht is, omi da yern
wtezenlijking zijner plainnen tei helpen be
vorderen." 1 i
Gieen wonder dalnOok: "dat de jinke-rlzijdlei
bij de jongste bieg)rOotingsdeba!tfen dein Mi
nister vfoeg „olm' toch1 malar lie blijven"
als dit Kabinet zou moeien aftreden!
De heer Cp'lijn, beginsel m'ah als hij-
is, wees dit voorstel d-ifeciÜ alf.
Oio'k alls Minister vaini Marino ad.
interhn heeft de heet Qolijn zidh! reeds
vteijdlien stel ijk gem'aiakt.
Alle Lezers zullen zidh- herinneren [bpte
hij mta een forsdhten hatadlgratep een eind
Iheqft vVilten1 makienl aan toet drijvein vain
dt-ii Bond voor Malrinepeirsoneel. Bij hem'
geldt hta: „Wie de Overheid dient, sta/at
IX,
EEN PANIEK.
Toen Guido zijn oom verlaten had ging
hij 'haastig naar dte barak waarin Helena'
Tokoly (en die zigeunerin voorioopig ini
lopgeslotqn (waren;
De iopj wacht staande soldaat opende de
deur en Guido trad van top tot teen ge
wapend 'binnen.
„Ha, gij zijit het, jubelde Helena'. „Gij
brengt oins bevrijding!"
„Nitet geheel -en al jonkvrouw", ant-
wo'ordde Guido, tierwijl hij de aangebodtem
hand kuste. „Ik zou mij verheugen, als ik
u buiten- mijne poisten mocht geleiden, maar
idaar ik uw geleider niet kan zijn, heb
ik tmij toch! het ambt vam uw gtevangen-
bew:aair!der verzekeind."
Dan streeft gij een treurig doel na",
antwoordde Helena op ijskouden toon-,
„Hta was hta eenjge, wat ik kon bta
reiik-en!" antwoordde Guido zuchtend.
„En wat zal ons lot zijn vroeg Helena
koel.
„Of fe ook uw mond verzegeld?"
„Ik kom, om het ,u aan te kondigen",
antwoordde Guildo een wejnig ontstemd.
„Ik zal de eer hebben, u waar W[eieneni,
jnaar het keizerlijk .Jh'of te geleiden. Luite-1
wantkolonel van Sapoinara is reeds Waar
uw vader vertrokken, om met hem over
dte voorwaard-en uwer vrijlating, te onder
handelen.
Guido wachtte op- een- antwoord, dat totem
niet gewerd-. Op gekrenktcn toon ging hij
een oogenbliik later voort:
„Als de jonkvrouw! zich onder pntkre
volstrekt niet Op éen lijn' m'et een wojk*
main, die miet een particulier fabrikant aon-
traioteert. De O,verheid kan en; nvag zulk
pen verhouding piet (dulden, en dalarom'
moet dioor ha!ar uitgesproktejn dat wie in;
haar dienst komt, id gehoorzamen heeft
zondier zweem1 valn' recht tot v-eirzat."
Het stalat bij dieven minister vaslj, dat/
■wie oproer kraiai-t, ontslag krijgt.
Ziet ee,ns alan; zulk een' Minister hadi
Mairine behoeftedia Bond stak al meer
pn meer het Woafdl op.
En ho-e stalat het m' e t 'B| iu i, t te n: 1 a n dk
sche Zialkien?
Oiok alan onzien' Minister die, Mare es van
Bwindlaren: blijkt de, portefeuille toievdM
itaouwUi. - v,
Valn wkn wij Ulat w|eten? i
Vlaln nietmandi minder dan van den libera
len heer die Kalntar, diet bij de behandeling
der begroeting- 1912 tot den' minister zej-dte
Ais eierstei spreker bij dei behandeling
vam diöse begnooting, wil ik gaarne de ver
zekering geven, dlalt d-e wijze waarop deze
Minister hta Departement van' BuHenlandt-
sdhe Zaken beheert, mjj sympathiek is.
Zbndler iets te d-Oten wat den' indruk zou
kunnen' geven alsof wij zoiuidlten streven
naar eep positie, diie door ons onmogelijk
zou kuinn|an wordian ingenomen, heeft deze
Minister toch een) tact om; ziorg te dra
gen. dat ows lanid- niet Verdrongen wofdf
Van de plaats, dia het toekomt. En) al
dus we)rkt deze Min-ister mede om' toet
nationaal zelfbewustzijn' te. Versterken, zon-
dler dait daardoor Vrees beh'oeitt ta be
staan, dlat tean; nationale zelföv-iersdh'atllng
zou wordian bevorderd.
Die geest spreekt ook uit dia begroo
ting diie th'ains in' behandeling is;
'T-ot zoovter d!a liberale h'e'ar de Kanter.
IH j
W)e zouden zoo doori kiwnten gaan, we
zouden kunn'en ;wijzen, op d-e groote" Var-
.d'itenateni, door links erkend, -Van den héér
Idienpurg, puid-mi-njister Van Koloniën, than#
gouverneur-generaal vani Nedi-Indië, wq
zouldan een persOVerzidlit kunto-an geven
bij h'etlh'ieengaan Van' dien minister van Ju
stitie den Ifëcin Nelissenj, do-chi genöeg.
Voldoende blijkt reeds, uit bovenstaande,
ihfoe de linkerzijde OVer onp rechtsch nw-
nisteri'a o-ordeeldie.
Nu' de Verkiezingen nad-erten zwijgt rij
jdaaroVer, verhaalt zij oins njet van' de -er-
kende Verdiensten' van dit ministerie, inite-
gendieel zij breekt Met af -op alle manieren;
Maar gelukkig kan biet Ministerie Heems
kerk op zijn Verrichten arbeid trots gaan
Vooral wat betreft dei sociale wetgeving
jen b-est die toets der vergel ijking doortaaa n
Wij klopten -en Veriroiuiw-en' idiainook dat'biet
kiezerscorps zoo-'n degelijk mfnisteri-e, waar-
b'esdberming veiliger gevoelt, dan verzoek
ik hta slechts te zeggen^ en ik zal hta mij-
me doen, om u te bevrijden van die na
bijheid van een mensch, wiens aanblik u
minder aangenaam toeschijnt"
„Neen-, neen, neen!" riep de min haastig
„anders komt nog die ruwe kapitein; die
ons naar den1 provoost wilde brengen!"
„Geef mij Wat tijd", sprak Helena zacht.
„Ik kon u -njta anders denken, dan als
mijn redder."
„Hta Is pi-et mijn, schuld, wanneer ik
hta njet ben,."
•„Ik had, mij gcfv-enid aan de gtedaühijc, dat
gij alles k'unit
„Gij ziet dat deze gedachte een) dwaling
Was."
„En w'at zal mijn lot rijn aan hta kei
zerlijk hof j vioeg Helenia, op vee) zacb-
terpni toon,
„Ik weet het n,ieimaar, mijn vader
en mijn oom hebben aan het hof een
arm, dje sterk genpeg is, om, u voor
iediere krenk-fng te besdhermen."
„Wlanjneer) moet ik vertrekken?"
„Binnen, twtee uur. Ik ben hier, om uwe
wtensdhen, te v-ernem-etrt omtrent toebereidse
len voor de reis. Eien draagstoel voior u
en uw'e gezellin staat gepeiad."
„Mag ik de reis niet te paard- doen?"
„W]a.mmeer gij- uw' eerewoord verpandt,
het paat)d njet te zullen) gebruiken' om te
vluchten»i
(Wordt vervolgd..)-
