Tabak vas i. R. Ranss
Wictus Kif, de Vredevorst!
DE BUI! UIT HET OOSTEN.
AMLO
ÜSIfiËi
'GRË'NS -1sfe ;klas -
No. 98
Zaterdag 26 Augustus 1916.
10e Jaargang
DIT BLAD VERSCHIJNT DINSDAG,
DONDERDAG EN ZATERDAG.
feuilleton.
Een verhaal uit den tijd der Kruiitqphten.
ALKMAAR
Tèl. 27&. Steer en brug
tVorór. Oord).'Seh-oenhnn0e!
binnenland:.
Uitgave van de Naamlooze
Vennootschap „ONS BLAD"
ALKMAAR.
V
Bur.: BREEDSTRAAT 12.
Telefoon No. 433.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per kwartaal franco huis.
Met geïll. Zondagsblad
bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers:
van de courant
van het Zondagsblad
90 ct.
125 ct.
3 ct.
5 ct.
ADVERTENTIËN:
Van 15 regels50 ct.
Elke regel meer10 ct.
Reclames per regel25 ct.
Kleine adv.: 30 woorden bij vooruitbet. 30 ct.
>t Is nu twee jaar geleden, dat in de
Augustusmaand ontzettende rampen over
de wereld kwamen. Van alle kanten stroom
de het vollk voor die couranten-bur-eaux
te zaaien, waar op de aanplakbiljetten in
groote, dreigende letters die reeksen van
oorlcgsvetidaningen te lezen standen. „Oor
log in Europa!": deze ééne gedachte hield
alter geest bezig en leidde iediersi werk
zaamheid in eene bepaalde richting-. De
jonge man verliet zijn ouderlijk huis of
pasage-sticht e echtelijke woning, era ijlde naar
de kazerne, die financiers bestormden" de
banken en wisselkantoren, de huismoeders
kochten de winkels van levensmiddelen
teeg. Elk nieuw bericht beteekieradia een
nieuwe ram-p of nieuw dreigend) gevaar.
Te midden van ai die schokkende be
richten was er echter één, die. well het meest
trof, juist omdat men het' 't minst ver
wachtte, de aankondiging van. den schi-e-
lijken dood van ons aller ge-liefden Vader
Paus Pi us X
't Leek ons toe-, dat juist in het oiogen-
blik des gevaars een reddende steun ons
ontviel Wij voelden ons in eens als een
kind, dat loopend in een groot donker
bosch met een dreigend onweer boven
z'n hoofd, plotseling de leidende hand. van
vader voelt glijden uit de zijne en. alléén
verder moet dwalen, alléén met z'n- angst
ca de onzekerheid van den weg vóór zich.
Doch gelukkig, dit duurde slechts kort.
De zetel van Rome vraagt een onafge
broken reeks van Paussien; diens troon
bestijging eischt geen stroomen kostbaar
btoeds, gelijk die van zoovele andere vor
sten, doch slechts één enkele afes-beslis-
sende werking van den HL Geest in de
harten der Kardinalen onzer Kerk,.
Nög klonken de laatste ton.pi van het
plechtig „Dies Irae" voor de ziele rust van
Plus„Pie Jesu Domine: Vrome Jezus-
Heer, geef hem de rust", of-een nieuwe
wAo-mst-klok weerklonk over de wereld:
„Benedictus, qui verritGezegend, di.e
karnt in den naam dies He-eren." Graaf
deïli Chièsa, de leerling va,n Kardinaal
RampoCla, werd Paus der Christenheid,
Het Katholieke volk voelde zidh weer
veilig en keeik met vertrouwen de toekomst
in. Doch de toekenhst kleurde zich steeds
donkerder, want geheel Europa stond in-
tusschen in brand. Machtige legers stre
den onder kanongebulder en wapengeweld-
en overall, waar 't gruwzaam -oo-rloigsmonster
z'n ijzeren voet zette, wa-s 't rijke kunst
gebouw een rookende puinhoop en het
bloeiende leven een misvormd Ed, De oor
logsfakkel laaide en zette heel het hemel
ruim in rossen gloed; ,,-ende" zingt
Gezeiie „ende hem stilt
noch bloed, noch blakend vier, noch dood.
noch hel; noch eeuwigheid."
En toch, te midden van die volkeren-
verwarring, te midden van dat krijgsrumoer,
g'aai één stern naar hoven, luid en door
dringend sprekend een vradie'woord. Op den
stoei van het Vaticaan gezeten,, doet de
nieuw-gekozene Raus Benedictus XV voor
't eerst zijn stem hooren: 't is een ver
maning tot vrede:
„Met attdn aandrang bezweren wij
derhalve hen, die regeeren- of aan het
j hoofd staan van het openbaar gezag,
dat zij, fettend op de tranen en het
In Nederlandscbe bewerking
VU
i Ms v, d. Q.
16.
Hij bezat David's dapperheid1 en vroom
heid, Salomon's wijsheid- -en- rechtvaardig
heid en hij schonk het tand voortreffelijke
wetten. Zachtmoedigheid en deemoed gaven
zijn groot en schoon karakter i-ets zoo be-
minnenswaardliigs en volmaakts ais men
slechts bij Christen-naturen rifcegft op ~Te
merken.
Hij kon het niet van zich verkrijgen den
el mi die kroon eens konings van Jeru
salem aan te nemen.
„Hoe zou ik een diadeem kunn-en dra-
kon,' sprak hij, „waar Go,dl met doornen
gekroond werd! Jezus is Sions Koning;
1 dc^bem en wil slechts de verd-edio-er
vain Zijn heilig graf zijn."
Deze mam, voor wi-e-n Arabic sidderde,
bezat den, eenvoud eens aartsvaders. Hij
me,d een bescheiden tafel en kleedde zich
Jn grove, wollen kleeding.
Deze -eenvoud, verbonden met sterkte
macht en, geest, bra-cht de Oosterlingen in
Verrukking,
Zeker, er kwamen vele emirs uit Jeru-
em s omstrek-en tot Godfried, en sm-eek-
n om zijne vriendschap, Hij ontving ze
tTn r eereifac'rt en' °P den grond zi-t-
M. De emirs gaven daarover hunne ver-
wondering te kennén.
«Mag onis deze aarde, waaruit wij voort-
h amen, en dj-e ons eenmaal weder ont-
bloed, ree-ds gestort, zich haasten, om
-hun Volken de hooge gave des vredes
terug te s-chenken,"
(Ene.)
Het woord was gesproken, nu ging
hij over tot de daad. Zelf gaat hij tot
dia heers-obers der aarde. Een voorstel tot
verkrijgi-ng een-er wapenstilstand op- Kerst
dag mislukt. Bern andere poging volgt.
„Indien het nog niet vergund is," zoo
sprak hij in een Constist-orie-rqde in Jan.
1915, „bet einde der beproeving te be
spoedigen, dan hoop ik to-ch hare ellenden
te verza-cbtem.'"
Persoonlijk stelde hij -d,e mogendheden
voor, de 'krijgsgevangenen,, die niet meer
geschikt waren voor -het gevecht, in te
wisselen, en zoo -die armen dien troost
te schenken van eigen land ein eigen huis,.
Dit was een liefdedaad, die nie-mand wei
geren kon. Van alle kant-en stroomden dan
ooik de telegrammen der Gro-ot-mo-gend-
heden het Vaticaan binnen, allien toe-stem
mend, allen goedkeurend,, alen dankend
voor de bemiddeling.
En wie dep kt niet blijde en dankbaar
terug aan den gro-oten wereld-biddag op
7 Fie-br. van het vorige jaar?
Geheet de Katholieke- wereld- lag -op diers
dag geknield1 vo-or den Eucharistisch-en God
en badIn dichte drommen ging men
op ten hoogtij: 't scheen -een hemelbe
storming
Eéne herhaling hiervan zag-en we- e-enige
weken geleden in de al-gemieeae Kinder-
Communie;. ,t Was -heerlijk om, te zien,
hoe die kleintjes, die in hum ons.chuid
buiten „oorlogje" speelden, met papieren
trompetten en houten zwaarden, binnen zoo
ernstig en vertrouwvo-t baden o-m, dien lie
ven vrede-, die vader misschien terug zou
voeren uit he-t l-qg-er en moeder zou doen
ophouden met w-e-enen.
Verder gaat de- Raus. Hij toont zich
wereldvorst. B-ijna elk rijk, e-lkie staat, oor
logvoerende of neutraal, Europ-eesch of bui-
ten-Europeesch, christelijk of niet.christelijfc,
h-aaist zich zijn gezantschap bij den Paus
te bevestigen of zoo no-odig te herstellen
of op te richten. Ooik Nederland volgde
op veter voorbeeld, doch helaas eerst na
een kitónzi-eligen strijd.
Uit -dit feit ailéén -der zending van ge
zanten blijkt reeds, welk e-en w-erefeti-omvat.
tende invloed de Raus. nog steeds bezit.
Waarom- gaan de vorsten thans, allen om
strijd naar het Vaticaan? Is, het niet, om
dat zij verlangen of vre-ezen, naar ge
lang hunne opvatting is, dat van daar
uit de groote stap naar den vrede zal
worden gediaan, dat van uit het Vaticaan
voor 't eerst de witte vred-esvliag weer zal
Wapperen? En -da-ar wiilen zij allien bij
zijn, het 'koste, wat bet koste.
Zoo -moest de huidige wereld noo-dge-
diwongeu zelf toegeven en' bewijzen, dat
het Vati-caan nog altijd is en blijft e-en
wereld-middelpunt, waaromheen allies -draait
alls o-m een as: -dat de Pausi nog blijft
een werelHheersdh-er, ook al- b-ezi-t hij daqd-
werkelijk ge-en wereldlijk rijk: dat de stoel
van Petrus nog onverwri-kt staat boven
op -d-en rots van graniet-vast Geloof, -en
geen mo-dern ongelo-of no-dh vermetele spot
hem- heeft kunnen ondermijnen of doen wan
kelten.
-De Paus toont zi-cih ooik in dezen oorlog
als de aangewezen, s-Cheidsreohter, om het
groote wereitd-twistgedrag te- beslechten,
„De 'neutraliteit des P;aiusien- in dezen
vangen zal i-n haren schoot, niet tot rust
plaats dienen?" antwoordde hij.
En ails die Arabieren zich bevreemdden
over het sober miaall, voegde hij 'er bij:
,,,-ik heb de -matigheid tot gezellin mijns
levens gekozen; ik s-chat haar hoog, want
zij schonk mij tot heden die kracht en
sterkte."
Als een Turksch hoveling e-enigen twijfel
liet blijken over de kracht zijn-er armien,
trok Godfried tot eenig antwoord- zijn
zwaard en hieuw in een-en stag den ko-p
van een der kameellen dezes -emirs af.
Toen echter die Arabier die veronderstel
ling uitsprak, dat dit zwaardi een geheim
zinnige kracht had; -hernam Godfried': „Di-e
kracht is dfe natuurlijke sterkte mijn-s arms"
dan greep hij den sabel dies -emirs en deed
andermaal den kop eens kam-e-ells voor zijne
voeten .rdlilen.
De vorst toonde zich tegenover zijn gast
even vrijgevig alls sterk; hij sdhonik hem
vie.r prachtige dromedarissen.
De Turken keerden gansoh verrukt door
die wijsheid, kracht en e-envoudi d-c® riidi-
d'ers Uit. het Avondland tot hun stammen
terug. Overal verte-Men zij, dat de Sultan
der Christenen veel -edeler wa-s dan de
roep vermeldde, en dat niemand méér waar
dig was over de volkeren te reg-eeren
dan hij.
Godfried naim zijn heerschappij op- al-s
een hei-lig ambt.
Hij streefde er naar, de veroverde provin
ciën veilig te maken-, de grenzen van zijn
rijk uit te breid-en, en het geluk (zijner onder
danen te grondvesten.
Hiad- hij de g.roo-te staatszaken behande-M,
dan zette hij zich met ons onder eeneil
palm neder -en hield gericht. Kalm hoorde
hij die klachten van- ieder aan en velde
met omzichtigheid -en verstand een oordeek
Was ailtes vóór den nacht afgedaan, dan
oorlog is natuurlijk: want het gaat niet
o-m -een 'godsdienstoorlog," z-egt de Pro-
testantsiche Pacificist Prof. Walter Kohier.
En wat -deze man- ruiterlijk b-efcent, her-
haa-lld -ein motiveert -de „Ms-b-.". van 23 Oct.
mét zooveel t-e m-eer kl-ern, -en -echte Room-,
s-che kracht:
.Tie Paus van Rome beschikt over
„a-.l-e voorwaarden, die vo-or het ver
vuilers van zullk een zware en moei
lijke taak wqrdt geëisicht. Want de
„Paus is tniJernationaal of liever boven
nationaal. Kra-chtens zijn ambt en
„waardigheid voldoet 'hij aan de twee
„-elementaire eis-ehen-, dli-e van een in-
„ternationa-len scheidsrecht-er mo-et-en
„worden geëischit: 1°,. Hij is ned-erig
„volgeling der Goddelijke Gerechti-g-
„hei-di.
„2°,. Hiij zal nooit ©era duimbreed-
„afwijken van den bodem van het
recht,"
Ieder and-er is persoonlijk o-f nationaal,
ook al heet -hij President van Amerika;
-de Paus echter staat buiten alle' -econo
mische en koloniale- geschiiite-n -en kent geen
voortrekking noch -nepoti-sme: want in alle
landen vindt hij Zijne Kinderen.
O-f het zoover komen zal', dat de plaats
vervanger van- Chri-stus, den Vredie-Koning
bij uitstek, de Paius van Rome:, onze Bene
dict ws, het als zijn werk mag beschou
wen, de vorsten en landen d-er wereld
wederom, tot de -eenheid te -hebb-en terug
gebracht, o-f de tegenwoordige liberale
en anti-igod'sdiienstiige wereld zóóver hare
vóóroordeel-en van- zich aj kan werpen en
d-en moed) heeft, den- ga-n-g naar h-et ware
vredespaleis- te k-oim-en voltooien; of ooit
Europa gehoor zal' geve-ra .aan, d-en roep
stem va-n D-r. Sidhaepi^an, als hij1 h-aar in
zijn Pauslie-d ui-tn-oodigt:
„Europai-ed're s-to-rm vo-e-rt im zijn- vlucht
u me-de;
Gevallen i-s uw kroon; gebroken is uw
staf
Aa-n 't ei-n-de van uw baan gaapt een
verslindend graf:
Wilt -gij w-eer opstaan,""de grootheid-
van 't verleden,
Die draagster van het lot der wereld
zijn, weier treden
Aan 't hóófd -dier zuster e-n, weer stralen
iln 't Jicht
Der ware vrijheid, op geen band-loos
heid gesticht?
Dan, öp naar Petrus 1"
M 1 i I f ii i Ml
Of -dat gebeuren zat? wij1 w-eten h-et niet
Doch -dit weten we- w-el; -e-en madhtig-
mo-oi- fe-it; -dat onwrikbaar vast staat en
waarop wij, Rooimsch-Katho-liekein, groot
gaan: Nog houdt de wereld rekening met
-dein Paus als wereldhe-erscher -en vrede
vorst
Twee jaar is het thans geleden-, dat
voor 't eerst Paus Biemedictus ter -e-erc he-t:
„Evviiva ill Po-pa detla Pace; le-ve d-e Paus
vam den Vrededo-or -die straten van Ro-m-e
kloinlki. Zon-dag a.s. 3 S-e-pt. wordt door
geheet die Roomsch-e Kerk zijn Pauskeuze
herdacht, ee-n k-euze als van- d-en H, Geest
zeiven. D-e rots van- Petrus staat, sta-a-t
eeuwig e-n onveranderlijk: doch de
wachters, -daar bo-ven op -dien rots, zijn
telkens verschillend. W:e-er kunnen wij te
vreden zijn; want we-er is het een uitver
korene Gods, een Gadis-mam bij' uitmemend-
-beizo-chten wij de heilige p'laatse-n, denOtijf-
o-f Catvari-ënberg. De ridder in 't geb-e-d
geleek ons e-en-en engel.
Duurder de werkzaamheden langer, dan
bestegen wij het terras va-n 't paleis, o-m
de f.riss-che nadh-tludbt te geiniieten-, Godfried
was alls koning Diavidi een lï-efhiebb-er van
m-uzi-ek en zang, en. ails -hij die- ge-esteiijke
liederen Si-ön's zong, bege-leiiddie ik h-em op
die hut,
H-oie schoon wa-s het, mijn- vader, i-n ge-
zeiischap van dien heiligen koning van ]u-
diea, dat -d-oor den -d-o-qp mijn tweede vad-cr-
land was, te leve^n
Hoe schoon was het, Jezus in Jerusalem
te dienen, waar ik in de verte Arable's
bergen kon aansdhouwen
Maar'het -geluk was sifedh-ts kort; eeni-
gen iijd na mijnen doop, sti-erf Godfried in
mijne armen:.
Hijvhadl eene-n vefdto-cht ondernomen aan
g-ene zij-d-e d-es Jo-rdaans; van daar bracht
m-en -hem -stervend) naar Jerusalem. V-el-e
dia-glen ac-h-tereen 1-eed hij ze-e-r; dlc-sniettc-
min ontvi-ng hij alten, dlie h-em over h-et
heilige land wilden spreken -en van op zijn
doodsbed leidde hij den strijd tegen die
Saraoenen.
Hm zijn laatste- stonde bracht m-en hem
de tijding- van- den. ne-d-ertaa-g dies vijan-ds,
zoo- stierf hij ais koning, strijdend en zege
pralend.
Terwijl hij zich bezighield met het welzijn
die-s -lands, vergat hij echter die plichten
jegens zijne zi-ell niet. H-ij deed voo-r den
patriarch de generale biecht, en -ontving
in 't haren boetekleed] d-e heiige Com
munie- met zulke godsvrucht, .dat allen er
ten zeerste door getroffen werden.
Hij, diiie een zoo vroom; rein le,ven had
geleidl, hij sidderde iq 't aa-ngeziidi-t van
dieh -dood en vertrouwde slechts, op Giod-'s
barmhartigheid en d-e verdiensten onzes
"L5-
hold.
Wij', Kafholi-ekem, m-oeten- o-p dezen ge-
demkwaardigen dag niet verzui.m-en een be
lofte te doe-n -en een gebed'.
Een gebod, u-it het diepst van ons hart,
als van een liefhebbend kind vo-or den
vader, dien het in kommer -en moeilijkheid
zi-et; ee;n belofte ook, -e-en belofte van
stipte gehoorzaamheid alls tro-uwe zo-om, van
hardnekkige vered)edigi-ng a-lls- dapper soldaat,
vam -een geldelijk offer alls me-dialijdemdi deel
genoot, een belofte van, -e-en goed', echt-
Katholiek godsdienstig leven in. -en buiten
huis, ats'geloiovig en ernstig-mecnen-d on
derdaan.
Moge -de wereld- al strijden om 'grond
bezit en écht of vermeend recht, wij, v-er-
eeni-gde Katholieken, wij- houden d-en e-en-
toeiidsbaindl onverwrikt vastgesnoerd; 'wij
zw-eren opn-ieuw -een dureii -ee-d va-n trouw
aan dien gro,oten wereld-vorst e-n. vrede-
koriing, Benedictus XV, he-d-en, nu hij zijn
derde regeerimigsjaar intreedt:
-dat hij hieersdhe i-n -de wereld -en in
omz-e- harten ais Koning van den- vrede
ANT. G; SM-IT. Pr.
Lii m m -e- n, N.H'.
NEDERLAND EN DE OORLOG.
Onze graanschepen
fh zake- de g-raanques-tie vern-eemt het
Haagis-che Corresporsd-entiehur-eaiu, dat te
'-s-Gravenha-ge beri-dht is .ingekomen, dat
in Engel-and instructies gegeven zijn, om de
-graanschepen do-or te laten.
De aangehouden visschers.
Naar -d-e- „Nieuwe Haa-g-s-ohe Courant"
verree-mt, ontving de burgem-e-ester van een
dier visschersptaatsen Woensdagavond het
volgend r egeeri-ngsitele-graim
„De Minister van Buitenl.ands-ohe Zaken
v-erwa-chit eer; beslissiimg over de vissch-erijL
quacstie binnen -een week. Alis de beslis
sing ongunstig uitvalt zal- d-e regeering'
tus-s-c-h-enbeide komen- o-m den terugkeer der
vi-s-sch-e-rsi -te bewerken."
Naar Griimsby zijn opgebracht de logger-
s-chepem IJM 55 „de Hoop- II" van de
N V,. „Ireine" e-n- SQHi 378 „Energie"
vam d-e reed-erij- J. J. d-e Ni-et te Sch-eve-
min-ge-n.
De cacao-indnstrie.
Im verband met -een bericht, dat de Cacao-
-ein Chocoladefabriek van de Erven Caspar
Fli-ck -is- stopgezet mo-eten wo-rd-eni van
wege g-eibrek aam grondstoffen, wordt van
-bevoegde zijde m-ed-eg-edeelidi, dat binnenkort
meerdere faibriek-em dien- arbeid zullen mo-e-
t-em staken-, omdat Enig-eland geen cacao
maar Nederland doorlaat.
Een Duitsche zwarte lijst.
Een Ned-erlan-ds-che firma d-e-elt mede, dat
blijkens bij haar ontvangen beri-dht -e-enige
Neiderlanldlsch-e- firma's van elke ma-t-eriiaal-
tevering uit Duitschland zijn buiten-geslo
ten, terwijl wie aan deze firma's materiaal
levert, dat uit Diufechland. j|fkomst-iig is.
eveneens van allen uitvoer uit Du-its-chiand1
wordt uitgesloten.
Het zijn -de firma's:
N-ew Wa-terw-ey Siphu.lJimg Co.- (Scheeps
bouw Mijl Nieu-we W-a-t-erweg), Furmess
Scbeepvaart-Aigenntuur Mij., Ari-e Schippers,
„panera" Passarete-tr, 15b, en „Russia";
G-ed'. Glashaven 42, allen te Rotterdam;
Glasfabriek „De Schi-e" te Schiedam- e-n
Chemische Fabriek „Naarden" te Na-arden..
Bóvendien is er een l'a-nige lijst van fir
ma's, di-e- slechts Duitsdh materiaal kunnen
verkrijgen, wanneer zij aantoon-en-, dat dit
materiaal alleen gebruikt wo-rdt voo-r leve
ranties vo-or Nederland1 o-f zijn koloniën
-bestemd.
Vervoer inlandsche tarwe, gerst en haver.
De 'Minister van Landbouw, Nijverheid
-en Han-del heeft aan den- Mi-nister van
Waterstaat -geschréven, dat hij heeft ge
meend bij -de regeling van d-ert graanoogst
1916 het verbod va-n uitvoer uit -een-e- ge
meente van inlandsche rogge -e-n roggemeel
te moeten uitbreiden tot inlandsche tarwe,
-gerst en -ha-ver. Slechts in di-e gevallen mo
gen gemelde artikelen uit een, gemeente
worden vervoerd-, wanneer bij d-e verzen
ding uit den- vrachtbrief of uit e-enige ver
klaring -door ri-eibetreffend-e broióldeomtn-issie,
den betreffenden burgemeester o-f de- door-
den minister met de verzameling o-f distri
butie betaste personen blijkt, dait d-i-e gra
nen worden verzonden m-et -e-enie door o-f
namens den -minister a-an d-at vervoer ge
geven bestemming, zoo,al-s bijvoorbeeld het
vervoer uit eene bepaalde g-em-eente naar
provinciale- of rijksopsiaglpü-aatsen o-f- van
daar uit verder naa-r elders of direct van
de eene -gem-eente naar die andere, tel
kens alls zulk een vervo-er voor de goede
distributie der granen noodzakelijk wo-rdt
geacht.
D-e mini-ster verzoekt zijn coil-ega mede
werking- te verteen-en bij dezen maatregel
door aan beheerders der openbare midde
len van vervoer in het geh-e-ele 'land de-
opdracht te doen. geven sjedhts. die par
tij-en .inlandsche -rogge, tarwe, gerst -en
haver voor het vérvo-er aan te- nemen,
van welke -duidelijk blijkt, dat zij boven
vermelde bestemming he-bb-eni.
Jute.
Naar wij vernemen, is thans alle uitvoer
van jute; on-der welken vorm oiok, uit ons
land verboden. Ook als verpakking wordt
-d-e uitvoer niet meer toe-gestaan- dan alteen
im zeer -enkele gevallen, onder bijzondere
voorwaarden;' zoo moet bij den uitvoer
van -goederen in zakken -er vo-o-r ingestaan
wordien, -dat de leage zakken binnen dri-e
m-aandien terugkomen.
Men verwacht thans, me-de in verband
met dit .algeheel verbod yam uitvoer van
Enge-lsche zijde weder faciliteiten wat be
treft den uitvoer van jute-igronds-toffen naar
Nederland.
Van sluiting -d-er jute-fabrieken zal dart
geen sprake behoeven- te zijn. („N. C.")
Teruggekeerd.
Het -groote Duitsche sSu „Marksburg",
2708 -nette tons gro-oit, dat sedert 't uit
breken van den -oorlog te Rotterda-m lag,
is Domd-erdaigavond vertrokken met bestem
ming naar E-m-de-n.
ALKMAARSCHE
OVERAL VERKRIJGBAAR
Hieeren Jezus Christus. Zoo ti'ots-di -en ont
zagwekkend: als ik -h-eim on-d-er die muren
van 't aardsche J erup-ale-m had gezi-en, zoo
dCemoedig- en sm-e-ekend zag ik hem nu
voo-r de poorten van 't hiem-eils-dh- j-erur
satemi Hij -liet ziich het. heilige kruis bren
gen en stervend -drukte hij het aan zijn
hart. Hielt kruis, da-t hij in. zijn 'leven zoo
liefhad; werd het wa-pen in zijn Matsten
kamp-, H-ij wa-s vriendelijk jegens mij tot
aan zijnen dood. Als ik hem- te drinken
gaf e-n h-ij -mij zag wee-n-em, zeide hij op
oiw-engetelij-ken toon: „Wieen miiet, in den
hein-ell z-iien wij -elkander weder!"
Die ridder d-e Mariigny stond naast mij aa-n
zijn bed. Toen nam Godfried onze h,ainden
i-n die zijne, di-e reeds vo-chtig-koud waren
e-n z-e-ide
i „Blelm-imt elkaar als bro-eders!
Mogera uwe ziieten- -eens zijn afe d-iie va-n
Jonathan.en D-av-id; Willem; mijn go-ede en
trouwe «Hakker, u bev-eel ik T-ebsima, m-ijnen
zoon i-n Jezus Ch-ristus."
To-en begon- d-e doodstrijd^ Z-ijn oiogen
brak-era, maar met zijn ha-ndejl hiie-M h,ij
h-et kruiis -o-mtonelidi en aan zijne lippen
zag -miew d-at hij bad.
A-ils afe hoop op- zijn be-houd1 vervlogen
was, fetón_ wij onze- tranen den- vrijen
1-o.opu D'aar richtte- bij'' ziohi raog éénmaal
op en gaf -ons -een te-eken m-et de' hand,
terwij'! hij den bik ten- hemiet sloeg. Ik
zie diiit teek-en n-og, hiét sdh-e-e-n ons té
zeggen: „Sriilt-eBlidt lever v-o-or mij,
armen zondaar." Dan -spande hij; nqg -e-ens
ailfc -krachten in-, bevat G-od zij'n-e ziiel, -en
zei m-et zwakke stem:
„Va-dle-r, i-n Uwe handen bev-e-el iik mijne-ri
geiest! Erbarm -U mijner!
Alls hij den' laatste- zucht ges-laakt had,
werd -er ge-luid. Dllt klotklkenjgelui versprei-d^
d-e diepen ro-uiw in- 't p-afileiis, in Jerusalem;
in 't ga-ntsche koninkrijk,
Zijn ilijk werd; met groote plechtigheid
bijgezet»
Iedereen had hem geëerd afe zijhen vors-t
e-n -beweende h-em nu ails zij'n-em vader.
B-ij' b-i'zo-ndler vo-orreeht, werd hij i-n de
bas-eiek van 'h-et Heilig Gra-f b-egraven.
Eienv w-eiin-iig beneden d-e rots van den
C-atvari-ë-nbeirg rust hij' -en- wacht met de
oude -belden van 't -Hluis Israël Josua,
G-idii-ora, D-avid en Madhaheër e-e-n gloriie-
rijke opstanding
Vaarwel Godifri-edVaarwel mijh edei-e
Hoer! Uw d-o-o-d was mij1 het grootste on
geluk des levens, een- ha-rd-e -beproeving
was nu voor mij' wegg-elegd.
Bij' deze woorden vloeide ©en- traan uit
des kUuiiz-eraaars oog.
„Wat bedoelt gij' daarm-ede?" Vroeg broe
der Albertus.
(Woirdt vervo-lgd,)
