TWEEDE BLAD.
Zaterdag 16 September 1916. He. 107
De genezing der tien
melaatsctien.
Het leven van den Neder-
landschen veldsoldaat.
a a,
0\S BLAD.
Nog heerscht in Oost en West de vreese-
lijke, de ongeneeslijke ziekte der melaatsch-
heid. Het zij mij geoorloofd deze ontzet
tende kwaal, met een enkel woord, aan
uwe aandacht voor te houden.
Deze ziekte begint met blinkend witte
vlekken, welke opzwellen tot builen en
eindelijk in zweren openbreken, die de
hevigste pijnen en een verstikkende be
nauwdheid veroorzaken. Vooral de voeten
zwellen uitermate op en worden aan olifants
voeten gelijk.
Bovendien vervult deze rampzalige be
smetting de ziel des lijders met onrust en
angst en wanhopige gedachten, terwijl zij
het lichaam langzamerhand sloopt en aan
het bederf ten prooi geeft.
0! gij hebt wellicht bij u zeiven reeds
den overgang gemaakt en de toepassing
gebracht op godsdienstig terrein en in
geestelijken zin de vergelijking getrokken
tusschen de lichamelijke melaatschheid en
de melaatschheid der zièl, melaatsch door
de doodzonde, vooral door onnatuurlijke
en wraakroepende zonden, die lichaam en
ziel beiden ten ondergang doemen.
Het geschiedde toen onze Heer en God,
Jezus Christus, zich op de grensscheiding
bevond der tweev provinciën Galilea en
Samaria, en zeker groot dorp binnenging,
dat Hem tien melaatsche mannen tegemoet
kwamen, die van verre bleven staan en
hunne stem verhieven, zeggende: „Jezus,
Meester, ontferm U onzer". Zij erkennen
en bekennen 's Heeren Godheid en Zijne
almacht.
Mochten toch de zondaars, de onkuische
zondaars vooral, de gedrachtslijn dezer tien
melaatsche mannen volgen! Mochten zij
ook op den weg hunner boosheid tot staan
komen en in deemoed des harten van verre
blijven staan en luide hunne stem ver
heffen, om Gods ontferming over hun
droevigen en beklagenswaardigen zielstoe
stand af te roepen, zeggende: „Jezus!
Meester, ontferm U onzer".
Mochten zij toch tot staan komen op
den weg hunner boosheid, en wel bij den
eersten aandrang van Gods genade: hetzij
die genade Gods, door den Heiligen Geest,
zachtroerend inwerkt op het geweten, het
misschien sinds lang ingesluimerde geweten,
waarbinnen de heilvermanende stem ge
stadig weerklinkt: Revertere, revertere ad
Dominum, Deum tuumKeer weer, -keer
weer tot den Heer, uwen God, hetzij
die genade Gods luider spreekt door de
tranen eener zielsbedroefde moeder en door
de vermaningen van een diepgegriefden
vader over het wangedrag van hun ont
aard kind hetzij die genade Gods dui
delijker gehoord wordt in den biechtstoel
of van den preekstoel hetzij Gods ge
nade den zondaar wakker schrikt en een
halt toeroept cp het pad zijner ongerech
tigheid, door hem neer te halen van den
troon zijner zelfvergoding, door tegenloo-
pende fortuin, door hem te kluisteren aan
het ziekbed of door den plotselingen dood
van zijn medeplichtige in de misdaad.
Als gij nu, op welke wijze ook, de stem
Gods in uw binnenste verneemt, wilt dan
toch, in 's hemels naam, uwe harten niet
verharden. Stelt uwe bekeering niet tot
later uit, zelfs niet tot morgen. Morgen!
morgen! is het parool van den duivel en
het wachtwoord der hel.
0! grijsaard! O, vader en moeder! O,
jongeling en jongedochter! O, mijn kind!
draal toch niet met uwe bekeering, want
plotseling ontbrandt de wrake Gods en
Hij gevolg aan Zijne bedreigingGij
Mij zoeken en niet vinden en in uwe
zonden zult gij sterven en ter helle varen.
Getroffen door Gods genade, blijf dan
ook in diepen ootmoed van verre slaan,
het gezelschap der rechtvaardigen onwaar-
S* Ho in rouwmoed des harten in u zeiven
gekeerd, tel dan, zoo ge" kunt, het getal
wer zonden peil dan, zoo ge vermoogt,
e diepten uwer zielewonden ga dan
a, zoo ge daartoe in staat zij t, de ergernis
fo de besmetting en het bederf; dat van u
is uitgegaan. Besom, bij schatting of bij
nadering, de slachtoffers, die gij gemaakt
ebt hij spel en dans, door uwe houding
en uwe manieren, door uwe iniame klee-
lng, door uwe liederlijke taal en uwe
erken van ongerechtigheid,
lreed eindelijk eens goed en voorgoed
i u zeiven. Een vermorseld en vernederd
rt zal de Heer niet versmaden of ver
boten. De goede God, van Wiens goed-
Ie' de schat oneindig is, Wien het eigen
e sparen en te vergeven, schept er be
gon in den rouwmoedigen zondaar op te
jjren. „Hebt gij wel bemerkt, zoo sprak
J tot den Profeet Elias, hebt gij wel
t hoe mijn dienaar Achab zich voor
vernederd heeft; en den goddeloozen
geschoIdVVerd we^ver^ien^e stra* kwijt-
verr'1 *n ai™e to"enaar> diè insgelijks van
e. ,eef staan en op zijn borst klopte
e u!fnt;P: ."O God! wees mij zondaar
ujs 8- ging gerechtvaardigd naar zijn
Laten we derhalve met de tien melaatsche
nnea °°k onze stem verheffen en uit-
t 2eSSen.Jezus! Meester, ontferm
nzer „Let niet, Heer 1 op de grootte
in.er Misdaden, maar geef acht op de
°te Uwer barmhartigheid".
Ja, de goede Herder zoekt het verloren
od i' Hij het vindt. De Heer
dat TT- ^6n ^00ci ^es zondaars niet, maar
ii i! 'eve en HoL bekeere. Daarom roept
<Jn met aandrang toe„Ga en ver-
00n aan de priesters".
Ga, ga zonder uitstel; draal niet u tot
den Heer te bekeeren, zoo vermaant de
Wijze Man; stel niet uit van dag tot dag,
want 's Heeren gramschap ontwaakt plot
seling. Ga en verlaat die naaste gelegenheid
tot zonde keer den verleider beslist den
rug toe beteugel uwen boozen hartstocht
van drift en gramschap, van overdaad en
brasserij, van zinnelijkheid en wellust.
Vlucht de zonde als op het zien van
eene giftige slang
Ga en vertoon u aan de Priesters, tot
wie God gezegd heeft: „Gelijk de Vader
Mij gezonden heeft (als het Lam Gods, dat
wegneemt de zonden der wereld) zóó zend
Ik u, wier zonden gij vergeven zult hebben,
hun zijn zij vergeven".
Legt uw geweten bloot in alle oprecht
heid in eenvoudigheid en klaarheid,
zonder te bewimpelen of te bemantelen
in volledigheid zonder iets te verzwijgen of
achter te houden. Gij weet het zoo goed
men moet alle doodzonden belijden met
het getal dier zonden en met die omstan
digheden, welke de zonden van soort kun
nen doen veranderen anders wordt die
hemelsche medicijn voor uwe ziel een
helsch venijn. En in plaats van rust en
vrede voor uw geweten te bekomen, zal de
onrust en de knaging en de wroeging nog
toenemen en u zelfs tot wanhoop voeren.
Laat u vooral niet verleiden door de
inblazingen van den aartsleugenaar, dep
zielenmoordenaar van den beginne af, also^
gij vergiffenis van zonden zoudt kunnen
bekomen louter door gebed en aalmoezen
en vasten; dat alles zou niets baten, geen
doel, treffen, geen effekt sorteeren; want
Christus wil, dat alle doodzonden eenmaal
gebiecht zullen worden.
Laat daarom bij uwe biecht alle bedeesd
heid en schroomvalligheid varen, sluit alle
ij dele vrees en valsche schaamte buiten,
terwijl gij rechtgeloovig bij u zei ven be
denkt, dat de Biechtvader tot eeuwige ge
heimhouding verplicht is; dat de Biecht
vader de plaats bekleedt van Christus, die
vol liefde is jegens de zondaars; dat het
beter is onze zonden in het geheim te
belijden, dan er eeuwig beschaamd over
te moeten zijn.
Wil daarom ook niet wispelturig en licht
vaardig, niet zonder goede en groote en
gewichtige redenen van Biechtvader ver
anderen, want dit zeggen de geleerden en
de heiligen: „Gelijk men vaak, niet zonder
schade voor de gezondheid des lichaams,
van geneesheer verandert, zoo zal men
dikwerf, nog tot grooter nadeel van zijne
ziel, van Biechtvader verwisselen."
Daarom: Kort en goed: Kies u een
vasten Biechtvader, en blijf bij hem, en
schenk jiem uw volle vertrouwen, en de
Biechtvader zal u des te meer achten en
eeren en des te meer zijn biechtkind lief
hebben, naarmate gij jegens hem oprechter
zijt en meer vertrouwen in hem stelt.
En het geschiedde, dat de tien melaat-
schen, terwijl zij geloovig heengingen, om
zich op het woord van Jezus aan de pries
ters te vertoonen, onderweg gereinigd en
genezen werden.
Zoo zal het ook u geschieden, als uw
berouw volmaakt is, als uw berouw voor
namelijk uit liefde tot God voortkomt, zult
gij ook reeds gezuiverd worden, vóór dat
gij den biechtstoel ingaat maar ook
zeker zult gij van uwe zonden ontslagen
worden in den biechtstoel, door de H. ab
solutie van den Biechtvader, wanneer gij
minstens een onvolmaakt berouw hebt, eene
beginnende lietde tot God; al komt uw
berouw dan ook hoofdzakelijk voort uit
vrees voor God, die ons om de zonden
straffen zal. God toch is getrouw, Hij zal
het vonnis, de uitspraak van Zijnen diënaar:
„Ik ontbind u van uwe zonden", in den
hemel goedkeuren en bekrachtigen.
Vervuld van zoeten troost en inwendigen
vrede zal de boetvaardige zondaar gerecht
vaardigd naar zijn huis wederkeeren. En
onder weg zal hij gelijk de dankbare Sa
maritaan met luide stem God verheerlijken
en dank zeggen voor Zijne oneindige barm
hartigheid en onbegrensde goedertierenheid.
En Jezus' zoete stem zal ook hem liefelijk
in de ooren klinken: „Uw geloof heeft u
behouden". Het geloof n.l. in Jezus' God
heid, in Jezus' almacht en in Jezus' goedheid.
Laten wij ook, gedachtig onze zwakheid
en zondigheid, niet moede worden te roe
pen, zeggende: „Jezus! Meester, ontferm
U onzer".
M. P. A. OOMS,
Alkmaar, 16 Sept. 1916. D.-P.
.V.
Alvorens ik u voer naar een. geheel ander
punt aan onze Zuidgrens, moet ik toch
nog een «ogenblik toeven iij het grens-
plaatsje, waarover ik u sprak in mijn vorig
artikel. Nog zetten kramers vertelde ik u
iiets van datgene, wat zich afspeelde aan
die andere zijde der grenslijn., die redlen
nog wel1 van ons .verblijf1 aldaar. Want
ofschoon door ons een aaneensluitende
keten van pasten was geplaatst onmiddellijk
aan die grens, bleef ook dleze lijn. door
onzen buurman, nog toenmaals de Belg.
niet onbewaakt, maar van tijldl .en wijle
zag mem een kleine cavalerie-patrouille zich
in flinke galop langs den grens bewegen,
waarschijnlijk om zich te overtuigen of
hun werkelijk bestaande tegenpartij zidh
in 't geheim, natuurlijk in gering aantal
dan, niet een doorgang had verschaft aan
de frontlijin. Nooit hadden we nog iets bij
zonders bemerkt, maar wel wisten we.
dat de Duitschers reeds ongeveer tot aan
de lijn, waar wij stonden, het Belgische
leger hadden teruggedreven. Het was nog
Vroeg in den morgen, toen ik me als
naar gewoonte wederom, naar één onzer
grenswachten begaf; prachtig had de zon
zoo juist den horizont verlaten en allies
kondigde aan, dat die dlag een echt zomer-
sche zou worden. Reeds van verre zag
ik, dat een ongewone drukte heerscht e aan
die grens, waar anders Slechts' de schild
wacht alleen, met hoog opgetrokken schou
ders naast zijn schilderhuisje, leunend op
zijn geweer, in diep gepeins verzonken
stond, drentelde nu in zenuwachtige stem
ming do geheeïe wacht, met de geweren
in de hand; als een wild dier, achterde
tralies van zijn kooi, langs de grensafschei-
d'img heen gn weer. Ook de anders zoo
kalme onderofficier was het hoofd kwijt
.geraakt, en na veel moeite gelukte het mij
te vernemen, wat de oorzaak was van d-eez'
zoo ongewone drukte. Reeds twee malen
mjt. had een Duitsche cavalerie-patrouille
zich vertoond aan de grens hier en toen
de laatste maat één der cavaleristen zich
om imtkhtingem in te winnen in woeste
galop had begeven tot hij! de Holland-
scbe schildwacht, was deze, vergetend zijn
plicht, vo! vrees(gev"l|udht niaar Jjet wacht-
liókaaf om hulp te halen, die natuurlijk
al dadelijk present was. Natuurlijk wias
onze wacht verboden aan wlien ook iets
mede te de eten, en na veel moeite pas
was deze cavalerist, ondpr het uiten van
vreesetijke bedreigingen, vertrokken. Niet
lang vertoefde ik daar ter plaatse, of iets
speelde zich af voor ons al'l.er oogen, wat
geen onzer zijn geheele teven lang meer
zal vergeten. Een tamelijk steiike cavalerie-
patrouille dook plotseling op rechts van
ons in het voorterrein; het was een Belgi
sche patrouille, die natuurlijk de Duiitsdhe
zocht. En als was vooruit afgesproken, dat
dit schouwspel zidh. moest afspelen vlak
voor onze oogen, plots vernemen we een
vneeselijlk gekraak van takken links van
ons in het bcd'ekte terrein en even later
verschijnt daar op den weg de zeker ge
zochte Duitsche patrouille.
Wat moest dat worden? Doch de tijd
om eT over na te denken, ontbrak ons,
Immers reed's hadden ze elkaar ontdekt,
een enkel schot weehkloink en .als be
zetenen renden ze pp elkaar in.
Wiait zich in diei korte ©ogenblikken af
speelde, is voorzeker moeilijk fe beschrij
ven. want als een1 kluwen wormen wron
gen die menschen- en paardenliohamen zich
dooréén en geen minuut later reeds koos
die Belgische partij; het hazenpad, achter
volgd .door een stuk of zes Duitschers.
Tfwee Duitsche cavaleristen bleven ter
plaatse, want één hunner makkers en twee
Belgische soldaten lagen daar zieltogend
ter aarde, terwijl vier paarden, nu zonder
herijlders, heen en weer renden.
(Neen, dat was te sterk voor mij en
alhoewel zondigend tegen een mij' gegeven
ordier, gelastte i.k den wachtcommandant
dqar 25 Meter ovèr .de grens hulp te ver
benen zoo het nog mogelijk was.
Maar helaas, vqel was* hier niet meer
goed te makjen; de twee Bölgen waren
niet meer in het land der levenden, terwijl
de Duitscher door zijn kameraden op een
der paarden wierd gezet en weggevoerd.
Ik ging ieven latjer naar huis, doch nu
.interesseerde miji niet meer de zoo prach
tige natuur, doch slechts zag ik voor mij
die twe;e Belgen, in een enlkell oogenblik
beiden gedood.
Doch laat ik u wegvoeren van dit zoo
vreesielijke oorlogstoomeef, het eenige ge
lukkig, wat ik tot dusverre hpb gezien,
en u pen geheel anderen tijd en plaats
beschrijven. Nooit nog Jhaddipn we wer
kelijk buren tegenover ons gehad1, doch
toen de Duitscher bezit had genomen van
het overwo nnen Belgen land; kwamen ze
opzetten ien nog meer in getal dan bij
ons werden Duit9ch|e waahten geplaatst
aan Neerland's grens. Scherp werd door
hen toegezien, dat geen Belgisch burger
bet Jjamdl verliet en hij) die todh een kansje
wilde wagen, moest veelal! het loodje lijden.
Wiel was natuurlijk onze buurman geen
vijand, maar toch ook was hij nooit onze
vriend. Trouwens steeds strengere orders
kwamen van hoogeihand en ten slotte
werd zelfs ons het spreken met onzen
overbuur verboden:
Toch had1 ik en heb ik nog steeds
behjoudeni respect voor den Duitsehen veld-
sjokfaat, die, wanneer wijl de grens langs
kwamen, steeds correct het militaire sahiut
'bracht en geen enkele maal faalde. Voor
zeker kon menigeen onzer soldaten hieruit
een lesje' trekken, men moge dan mili
tair in zijn hart zijn of niet, doch plicht
gaat bovenal!
Alkmaar, 15 September '16.
Reserve 2e Luitenant
der Infanterie.
BLIEVEN UIT BRAZILIë.
VERVOERMIDDELEN.
'tl/Vreemd land toch, dat Brazilië! Op
't oogetnblik zit ik 'hier vanwege de win
terkou met een dik habijt aan en een zwa-
rein mantel om dit briefje te schrijven,
en over een paar uur kun je niet zonder
parasol op straat gaan; zóó leelijk brandt
dan weer het zonnetje. Eergisterenmorgen
wees de thermometer 4 graden boven nul,
ik hoorde zelfs, dat het kwikzilver op som
mige nog hooger gele/gen punten van ons
bergland tot het vriespunt gedaald was: en
er een vliesje ijs was gezien op eene
fazenda. Wat er van zij, één ding is zeker:
het kan hier in Minas Oeraes,. 1100 Meter
boven den Oceaan, 's morgens en, 's avonds
leelijk koud! zijn, vooral in de z.g. „drogen"
tijd of de wintermaanden JuniSeptember.
Rijp aan hoornen en struiken en gras
sprieten heb ik hier dikwijls waargenomen;
gisterenmorgen nog, terwijl ik tusschen
achten en tienen op mijn paardje huiswaarts
reed', midden door de wolken heen. „welke
door de zon van berg tot berg gedreven,
eindelijk als eene zee van witten nevel
bfeven hangen in de dalen, waar -zena
weinig tijds zich oplosten, wijkend voor
het goud-schitterende zonnelicht. Bepaald
een prachtig schouwspel: die wolken, van
boven beschenen door de rijzende zo.n,
zich verdeelend' en een laatste schuilplaats
zoekend tusschen de lagere dalen. Ik dacht
onwillekeurig aan Christus, Je Zoon van
Gerechtigheid; voor Wiien alle nevelen van
ongeloof zulten wijken, hoe dicht en on
doordringbaar ze ook mogen schijnen.
Dat het zótonetje tegelijk warmte bracht,
ondervond ik aan den lij.ve en in de stad
gekomen, was ik hl'ij mijn mantel' te kun
nen .afleggen. 'tWas opeens weer lekker
geworden. Alvorens echter de stad in
gezicht te krijgen, had ik nog even ge
legenheid, de Braziliaansche zeden en ge
woonten te bestudeeren en wel wat be
treft het vervoerwezen. Dat in een berg
land de boot een onbekend vervoermid
del is, spreekt van zelf; nog geen pn'kele
boot heb ik dan ook hier geziende enkele
kleine riviertjes, die er worden aangetrof
fen; zijn zóó ondiep, dat men ze dikwijls
kan doorwaden en daarenboven is de met
steenen en rotsklompen bezaaide bodem
hoogst gevaarlijk voor de scheepvaart.
Wegens de ontzaglijke onkosten .van berg-
uitgraving en het boren van tunnels, zijn
ook de spoortreinen hier schaarsch. Het
meest gebruikte vervoermiddel is wel de
ezel, wiens rug en zijden kunnen meespre
ken over zware vrachten. De Braziliaansche
melkkar is bijna altijd een ezel, met twee
groote blikken bussen aan beide zijden
van het dier bengelend en zóó hotsend en
stootend; dat je medelijden zqu krijgen met
die melk. Aan een mij1 passeerenden melk
boer, die zonder moe te worden, diag'eüjk
'n paar uur achter zijn ezeltje aandraaft,
vroeg ik, hoeveel boter hij wel maakte
uit z'n twintig liter botsende en schom
melende melk, vóór hij in de stad was.
en hij antwoordde mij: Zoowat een pond
boter." De man liet dus niet zonder reden
z'n beestje zoo 'hard1 tippellende melkboer
was goed' met die boter eni de klanten
kregen in elk geval toch nog „melk". Vrees
voor een z.g. „m,eikoorlog" bestaat er niet,
vermits de overheid de boeren laat begaan,
concurrentie hier onbekend is en het den
burgers om het even is, of ze door de
kat of door .den hond gebeten worden.
Hoewel, zooals ik reeds zei.de, de ezel
het gewone vervoermiddel is, toch komt
men ook wel karren tegen. Ontzettend
moeilijk is het echter, die karren over de
slechte, hobbelige en. vreesefijk ongelijke
bergwegen te krijgen. Vanmorgen lcwam
ik nog zoo'n kar tegen. Van voren spits
toeloopend, aan beide kanten met bam-
boem-vlechitwerk afgezet, de vloer bestaan
de uit zes sterke planken naast elkaar,
leek ze veel op .een sichieqpsromip, in het
midden doorgezaagd. Het radwerk was ge
heel en al van hout, uitgezonderd het ijze
ren beslag. In beide raderen waren ieder
twee ronde gaten aangebracht, omi
muziek te maken, voor een tiental sterke
ossen, twee aan twee voor de kar ge
spannen, de zwakste voorop, de sterkste
achteraan, zooveel mogelijk die van gelijke
trekkracht naast elkaar, door een zwaar
juik en een leeren riem' aan de horens
met elkaar verbonden. De ossen loopen
gaarne op deze karremuziek, voor een
menseh niet pm aan te hooren, zóó gie
rend en schril. Vóór de ossen uit liep een
jongen met .een lange stok, voorzien van
eene sCherpe ijveren punt en .die voerman,
als een andere Nero fier op z'n kar staan- j
die, had een dito in de han.d|, Om die weer-
s-paninige beesten op of liever „door" d'r j
huiid te komen. D'at door die stekerij de
huid van 't beest veel Van hare waarde
verliest voor de schoenmakerij, vanwege
de vele gaten in het leer, is. duidelijk.
Iedere os heeft z'n. eigen naam; waar
naar hij luistert bij 'h.et onophoudelijk
schreeuwen, van dén. voerman. Als .de kar
leeg is, hebben de ossen geen zwaar werk,
maar als zij twee dagen lang een kar.
volgeladen met mais, enz., moeten voort
trekken, zooals dezen keer het geval was.
dan is os-zijn zoo'n pleizi'erig baantje nog
niet. Wordt de os caduc, dan gaat hij1 naar
den slachter, d.ie hém opkoopt voor een
60 gulden, terwijl 'de inkoop loopt van
100150 guldlen voor den fagendeiro; het
Vteesch, gewoonlijk zeer taai1 en dien hoofd
schotel uitmakend op de Braziliaansche tafel,
gaat gewoonlijk weg voor een schelling
het pond.
Alls curiositeit vermeld ik nog, djat voor
z.g. „touw" bier dienst doen |awge reepen
ossenhuid'; een heeten kabel .daarvan had
die man op z'n kar liggen. Langs de kar
hing nog ©en ossenhoorn; gevuld' met olie,
om de kar te smeren; de o® wordt hier
dus well „uitgebuit".
Frei CONSTANCIO .VAN EIJK,
j Oi. F. M.
PLAATSELIJK NIEUWS.
.WORMERVEER.
Inbraak. Door den heer Off. v. Justitie bij
de Haarlemsche Rechtbank werd 1 jaar
gevangenisstraf geëisch tegen de arbeiders
C. v. d. T. en W. P., alhier, wegens dief
stal, door inklimming des nachts, van 400
K.G. vet uit den molen „De Bonte Hen"
van den heer D. P. Couwenhoven te Zaan
dam. Het vet hadden zij voor f 0.75 per
K.G. te Amsterdam verkocht. Ook werd
6 maanden gevangenisstraf geëisch t tegen
den caféhouder J. W. alhier, die hen bij
den verkoop geholpen had en daarvoor
f 30 van den opbrengst had gekregen.
R. K. Kerk. Door de firma Groeneveld,
van de Poll Co. wordt een electrische
installatie in de R. K. Kerk gemaakt, zoodat
de kerk, naar wij vernemen, op 28 Sep
tember, dus vóór het 40-Uren-gebed elec-
trisch verlicht zal zijn.
Roode Kruis. Door den heer Jh W.
A. G. van Riemsdijk, werd namens het
hoofdcomité van het Nederlandsche Roode
Kruis, aan de navolgende heeren het Kruis
van verdienste ingesteld bij Kon. Besluit
van 27 Nov. 1914, uitgereikt wegens den
arbeid verricht ten tijde van den waters
nood, Dr. Schmidt, die aan het hoofd stond
van een nood-ziekeninrichting in onze R
1 K. Parochiale School. Dr. van Asperenj
hoofd van het ziekenhuis in het Weeshuis,
Dr. Korteweg, leider van de nood-zieken
inrichting in het ziekenhuis, speciaal voor
besmettelijke ziekten. De heer J. D. Rich
ards, apotheker, hootd van het watersnood-
com té.
OBDIAM.
Htet .Kruisverbond „St. Victor" alhier
hield j.t. Dinsdagavond eene huishoudelijke
ledenvergadering in het Café „de Admiraal
Obdam". In zijn openingswoord verklaarde
de Voorzitter, dar de vergadering in
afwijking met de gewoonte deze keer
en naar hij. hoopte ook in 't vervolg
niet op Zondag wordt gehouden, maar
in verband met de besprekingen op den
Westfrieschen R.K. Landdag en. ter vol
doening aan, .den uitdrukkelijk en wcnsch
van Z. Dl. HL den Bisschop van Haarlcrn,
op een dag in de week. Hlet verheugde
spreker daarom een talrijke opkomst te
mogen constateeren..
Het voornaamste punt der agenda was
bespreking van den a.s. Bloemendag. De
Voorzitter deelde mede, dat het Kruis
verbond de Mariavereeniging krachtig zal
ter zijide staan-om den Bloemendag in deze
parochie zoo goedl mogelijk te doen slagen.
Nadat de Voorzitter toezegging verkreeg
van de .propagandisten om. j.s. Zondag
vlugschriften te verspreiden en de leden
nogmaals had opgewekt tot Ijver, ver
kreeg de Z.E'W. Heer Pastoor, ars Gees
telijk Adviseur, het woord!, om 4»g eens
te wijzen op 'den ongelulklkigen toestand',
waarin de drankzuchtige vrouw zich be
vindt, om vier volgens' te wijzen op de
schoone taalk van ide drankbestrijding en
eindelijk krachtig aan te sporen op volhar
ding in .den strijd en om- een mooi succes
te bereiken op .den feestdag van O. L. V.
te Slaven, op welken .dag. een H. Mis
zal worden opgedragen voor de beide R.K.
dranlk'bestrijdeTSvereenigiingen in. de paro
chie, onder welke Hl Mis, de leden zoo
veel mogelijk tot de HL Tafel zullen nade
ren.
iDe coctusies van den R.K. Landdag,
betreffende de Zondagsrust en Zondagsheili
ging, werden daarop behandeld! en na ge
animeerde bespreking aangenomen.
Bij de rondvraag kwam ter sprake het
aanschaffen, van een vaandel'. Besproken
werdl op de vergaderingen een bus te
plaatsen tot ontvangst van bijdragen.
De Secretaris besprak de wenschelijk-
heid om actueele onderwerpen betreffende
de drankbestrijding op maandelijksche bij
eenkomsten te bespreken en met de jongere
leden te behandelen. Diit vond direct zoo
veel bijval1, dat 'daartoe onmidldcilJiijfc werd
besloten en door eenige bestuursleden toe
zegging werd gedaan die besprekingen om
beurten te leiden.
Een 20- a 30-tal exemplaren van .„de
Leeuwerk" zullen worden aangeschaft om
daaruit op de bijeenkomsten liederen te
zingen. Door een geldelijke bijdrage van
den G'. A. werd de vereeniging daartoe
in staat gesteld. Door ,een pa.ar zangers
werden eenige liederen téli beste gegeven.
De Voorzitter dankte Jaarna allen, die
medegewerkt hadden tot het welslagen dezer
vergadering en stoot, evenals bij de ope
ning, met den Chr. groet de vergadering.
D'E GROOTE HEILOSCHE PROCESSIE
NAAR' O. L. VROUW TERl NOOD.
Op den derden Zondag ,in September
houdt Hei'ïo jaarlijks zijne „groote" pro
cessie naar „Kapel", waarheen zooveel dui
zenden van elders optrekken:
Naar gewoonte wordt op dien Zondag de
Catechismus en het Lof vervroegd, zoodat
men reeds ten 2 u. n.m., ina aangevraagd
en steeds welwillend verleend verlof van
den Heiioschen Burgemeester, „in optocht"
en met „ontplooide vanen", vergezeld van
bruidjes, uit de parochiekerk naar „Kapel"
optrekt. De zeer vete vereenigingen van
Heilo, de Catechismuskinderen cn de man
nelijke en vrouwelijke andlere parochianen
worden in den stoet gewoonlijk geordend
door de propaganda-club „Siet Willebror-
dus". Tal van- vreemdelingen komen van
elders gewoonlijk aan deze „groote" pro
cessie deelnemen.
Op „Kapel" angekomen treJiken de hon-
derde deelnemers, onder gezang, met rijke
vanen, over 'het genade-oord, waarbij' aan
den Kruisweg eene toespraak door pastoor
Seuter wordt gehouden. Aan het eind hier
van trekt de processie naar de Biedevaart-
kéifcj waarin, met gebedlen, en gezangen het
eerste deel der processie wordt gesloten.
Na eene pauze begint liet tweede gedeelte,
waarbij eene pridikatie door den. Kapelaan
bij" liet -Sint Willibrordus-beeld. wordt ge
houden. Een afscheid' volgt aan de Genade-
kapel:
Aan het eind van dit tweede gedeelte
worden de deelnemers opnieuw geordend
eiT trekt men „in optocht" en „met ont
plooid© vanen" terug naar de parochie
kerk, waarin met lof de „groote processie"
wordt gesloten. Het lied yan „Hof -en dank"
kitaiikt aan het einde van het lof, jaarlijks
vo.1 geestdrift en zielsverheffing door de
Hei.losche p aro-chi ekerk.
ASSEN DELF T.
Industrie. Zou Assen,delft een indus
trieplaats worden? De teekenen wijzen er
op. Da heer Jac. Klooster, industrieel alhier
heeft bijl het Dagelijksch Bestuur onzer
gemeente een teefoening overgelegd van een
fabrieksgebouw met ©en fro-ntbreedte van 13
M. en een diepte van 26 M., dat gebouwd
zal worden in het Noordelijk gedeelte van 1
Assendelft nabij1 het Station. Tevens is
bij die teekening ingediend een verzoek om
vergunning om bedoelde fabriek op die
terreinen te mogen bouwen. In- die fabriek
zullen vooral, meubelen, en andere hout
waren vervaardigd worden. Blestek en tee-
keningen zijn ontworpen' dtoior den heer D:
N-oë alhier.
Manoeuvre. Ter .aanvulling en ver
duidelijk van een desbetreffend bericht in
een vorig nummer het vqllgende: Er zal,
naar wij -uit officieele bron vernemen, ven
19 tot en met 22 Sept. een groote- manoeu
vre worden gehouden op het westfront der
stelling Amsterdam, waaraan o.a. ook het
