„ZUID-WESTERS", Nb. 138 Dinsdag 28 November 1916. 10e Jaargang OL&ASGABEAUl ROOKT geurige 3'|a cents Sigaar. Fr 1 urn.1111 mn ra non irt TELEFOON 59. PANTOFFELS. Billijke prijzen. Paul de vagebond. in Ons Blad leslist succes. R: Hearea- ea Damaa- ia enz. nde nieuwste iRTIKELEN. IIJTJES, Uitgave van de Naamlooze Vennootschap „ONS BLAD" ALKMAAR. Bur.: BREEDSTRAAT 12. Telefoon No. 433. dit blad verschijnt dinsdag, donderdag en zaterdag. Onze Levensmiddelen- Voorziening. Firma KRIJNS. □i m lju m m uj iju Kapspelden, Ringen, srloges, Armbanden straat. Tel. Noord 6545, e hoogste eischen verbruiker de grooi- telen, vestigen wij de aan- ze prima ES voor H.H. Koop- blijft in de istordamsche, maar jïstaande uit: Lederwaren, oman, Lapals, LEN. Men lette op ABONNEMENTSPRIJS: Per kwartaal franco huis. 90 ct. Met geill. Zondagsblad 125 ct. bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers: van de courant 3 ct. van het Zondagsblad 5 ct. ADVERTENTIËN: Van 1—5 regels50 ct Elke regel meer10 ct. Reclames per regel 25 ct. Kleine adv.30 woorden bij vooruitbet. 30 ct New-York). i. Het gebeurt niet alle dagen, dat er een tchtmenschelijke, welwillende redeneerende stem uit een der Haagsche Departementen den staatsburger ver en dichtebij toe- klinkt. Het gebeurt niet alle dagen, en wannéér het eens zelfs in dezen tijd:-nu men tich aan het minst-aliedaagsche gemakke lijk went geschiedt, dan is daartoe wel zóóveel reden, dan is het wel zóó van be- ig te achten, dat wij er even in het bij zonder de aandacht voor vragen moeten. Op het beleid van onzen Minister van Landbouw, Nijverheid en Handel zijn sinds 29 November 1914 talloos veel aanvallen gewaagd: een enkele uitzondering buiten beschouwing gelaten kennen wij geen enkel blad, of het gaf in min of meer bescheiden, in min of meer gewaagde termen lucht aan de verontwaardiging van wij mogen wel zeggen heel het volk; sommige bladen maakten 't zelfs zóó bont, dat ze wegens beleediging werden beboet 1 Ook de Kamerleden lieten zich hooren telkens en telkens kreeg de Minister wer kelijk in-'t-nauw-brengende schriftelijke vragen te beantwoorden. En tot dit alles scheen goede reden te bestaan: ddn was dft voedingsmiddel niet aanwezig, ddn dat niet; ofwel de voedings middelen waren zóó duur, dat ze van ieder's gewone tractementen eenvoudig niet te betalen waren. Al die klachten hebben den Minister echter niet gelijk 't wèl scheen onaan gedaan gelateneen lang artikel heeft hij aan het Haagsche correspondentiebureau ter publicatie aangebodendaarin lezen wij oa.: „En zoo staat de Regeering in den persoon van den Minister van Landbouw, Nijverheid en Handel bloot aan critiek van twee kanten. Producenten en handelaren roepengij doet te veelmopperaars uit het publiek klagengij doet te weinig. Van beide zijden is men het er gemeenlijk echter roerend over eens, dat wat gedaan wordt, totaal verkeerd is." Velen, die gewoon zijn zich in het open baar zoowel in de pers als op vergade ringen in bovenbedoelden zin uit te I epreken, kan niet genoeg worden aanbe volen, toch eens ernstig te onderzoeken of I de voorstelling, welke zij van de zaak heb- I ben, inderdaad wel de juiste is en er zich ed van te doordringen, dat, mocht zulks I niet het geval zijn, zij onverantwoordelijk I zouden handelen met voort te gaan bij het I volk meeningen te doen ontstaan of te helpen bestendigen, die wel tot ontevreden- I heid maar niet tot verbetering van den I toestand kunnen leiden. De bedoeling van dit artikel is enkele kardinale punten, het levensmiddelen-vraag stuk betreffende, in het juiste licht te I plaatsen, in de hoop, dat velen daardoor I een anderen en beteren kijk op dit vraag- I stuk zullen krijgen. Het eerste, waarop dte minister de aan dacht vestigt, j.s idle zeer bigtenaardSjge posi tie, waarin ons land! ten opzichte van de levensmididelenvoorzieriitng verkeert. Jndsein onze landbouw uitsluitend werkte voor bm- nenlandsche 'behoefte, in die behoefte dóór eene vrij extensieve exploitatie van dletn bo dem geheel Je cm voorzien en daarbij de loonen door de mobilisatie niet waren ver hoogd, zou inderdaad een toestand! mogelijk 2ijh als sommigen wenschem en uitgedrukt FEUILLETON. Naar het Enpetoch van BOVJ BELLS, „Gij spreekt uit vreeselijike ondervinding, Kide zijn metgezel. „Maar het is eene harde waarheid, om die een kind voor te hou den. Mijn jongen," vervolgde hiji en hij legde zijne hand op het bloote hoofd van dén knaap, „ik ben rechter Vincent, zult gij mijne woorden onthouden? De man of jongen, die eerlijk, standvastig en met moed voortgaat, onverschillig hoe arm en ver laten hij ook is, zat nooit zijn weg óp de gevangenis zien uitloopen." „Dank it, mijnheer," zeide Paul, terwijl "ij als door eenen inwendigen aandrang eene van zijne vuile handen uitstak, om die van den vriendelijken rechter te druk ken. „|k begrijp wek wat gijl meent. Steel nooit iets en houd u bij den bezem1, als kalk bij' steen. Dat leerde Marie's moeder mij ook," „Daar is toch nog wel iets goeds daar, zooals gij ziet," zeide de rechter, naar "et plein wijzende. „Hier, mijn beste man, 13 een shilling voor u, en indien giji in d«n loop van de. volgende week aan dit adres wilt komen, zal ik eens zien of ik riet iets voor u kan doen u iets laten meren, en u een middel aan de hand geven om nog eens een fatsoenlijk inensch worden," „Dank u, mijnheer," zeide Paul, die den shilling en het naajmkaartje, hetwelk de wordt dcor het bekende: 'prijzen als voor dien oorlog". Men zou de grenzen kunnen sluiten -en d'e 'prijzen op het oude niveau houden zonder dat die landbouwers daar tegen redelijke bezwaren zouden kunnen inbrengen. Nu is echter de toestand niet aldus-. Een groot deel der landbouwvcortbréngs-e- len, welke wij noodig] hebben, in de eerste plaats het broodkoren, moet uit den vreem de worden aangevoerd. Veel van hetgeen wij voortbrengen, is daarentegen ook in normale tijden voor het buitenland be stemd. Daarbij komt, dait onze landbouw zeer intensief wordt 'gedreven en de grond stoffen voor die intensieve productie, vee voeder en kunstmest, voor een belangrijk deel weer uit het buitenland moeten komen, terwijl de loonen mede sterk zijn gestegen. Door een en ander worden zoowel «ie pro ducten, die wij te wieinig voortbrengen als die, welke w!ij te véél produceeren, duur en ontstaat een zoo ingewikkelde toestand', dat men, zooa-ls de ervaring in de afge- loopen t wee jaren voldtoende heeft geleerd, bij eenigszins roekeloos ingrijpen gevaar loopt de moeilijkheden te vergrooten in plaats van te verminderen. Die boven omschreven toestand vindt voor een groot deel zijne oorzaak in de gesteld heid1 van onzen bodem. Begrijpelijkerwijze bestaat er nu groote neiging om) eJCne ontwikkeling to tegen overgestelde richting te b evordieren en reedis is de eisch vernomen, dat dte Regee ring den landbouwers zou moeten voor- schrijven een zeker deel van hun land met broodgraan, speciaal met tarwe, te betelen. Het eenige ,wat de Regeering heeft ge meend te kunnen doen, is in de Diistri- butiewét te bepalen, dat de verbouw van sommige gewassen kan wórden verboden of beperkt. Men make zich echter ten aanzien van dé in idetz-en te bereiken resultaten geien overdreven voorstelling. Dé met tarwe be- teelde oppervlakte bedraagt hier te lande nog geen 60.000 H.A. Met de opbrengst daarvan kan het Nederlands die volk voor ruim 2 maanden van brood' worden voor zien. Alles wel beschouwd, zou het uiterste wat bereikt zou kunnen wórden dan ook eene toeneming van die met tarwe be- teelde oppervlakte van 30.000 H.A. zijn, wat dus wil zeggen, dat, in plaats van twee maanden, wij jn 't vervolg drie maanden brood van binnenlandsche tarwe, zouden kunnen eten. Dwingende voorschriften daaromtrent zoudén echter nog nooidlottiger gevolgen hébben dan ten aanzien- vain de beteling van het bouwland!. Uit een en ander 'blijkt ook, dat aan het omzetten van grasland in bouwland veel risico verbonden i», .WpJidte de Regeering den landbouwer tot dit opzetten verplich ten, zoo zou zij tevens dit risico- moeten dragen. Velen, die het bovenstaande grif toe geven en zich er bij neerleggen, dat de producten, waarvan wij 'binnenslands te wei nig produoeeren, diuur zijn, tn-eemen dit toch ten aanzien van producten, waarvan ons land' veel meer voortbrengt dan voo-r de binnenlandsche -consumptie moodl-g is. Schaarschta en prijsstijging vandeze pro ducten hadden toch door het absoluut stop zetten van den uitvoer gemakkelijk kun nen worden voorkomen, zoo beweren zij. -Hun kan het volgende worden geant- 'woordl ]Het mag- Waar zijn, dat verschil lende van de hier in overvloed geprodu ceerde artikelen duurder zijn dan voor den rechter hem' toereikte, aannam. „Goeden avond, mijn jongen," zeide de rechter, t erwijl hij! hem nog eens op het hoofd klopte. Daarna 'nam hij! den arm van Beverley Bogg en wandelde langzaam weg. Nadat zij een eind ver gegaan Wa ren, keerde hij zich om', om nog eens naar Paul te zien, die nog altijd bij de steeg hen na te kijken stondl De procureur zag ook naar heni. „Wacht hier een -oogenblik," zeide hij tot den rechter, „ik zou dat kind todh nog gaarne eene vraag willen dóen." i Met snelle schreden liep hij terug en stond weldra weder naast Paul. „Nog een woordje met u, mijn jongen.," zeide hij, terwijl hij hem1 bij een oor pakte en hem nogmaals duchtig heen en weder schudde. „Luister 'eens eventjes.'' i „Ik wensChte, dat gij mij niet zoo wildet knijpen," zeide Paul eenigszins toornig, „als gij het niet deedt, zoude ik veel beter naar u kunnen luisteren." Beverley lachte1 en liet zijn oor los, maar nu greep hij hem' bijl zijn pols, den pols van dé hand, in welke hij dén shilling en het naamkaartje had, „Ik geloof wezenlijk, dat gij nog aan de woorden van den rechter Vincent denkt," vervolgde hiji. „Zoo, zoo, denkt gij er nog over om eerlijk en braaf te worden? Gij rijt een dwaas met al uwé moeite. Gij werd als vagebond geboren, en weldra- zult gij een dief zijn." „Houd op, als het u belieft," zeide Paul, die niet kon begrijpen, waarom het gelaat van den prooureur zoo wreedT en ernstig was, en waarom zijne koude, blauwé oogen met zulk -een haat op hém gevestigd waren. oorlog, deze duurte bestaat m-eer óndanks den uitvoer dan dóór den uitvoer. Bij tal van voortbrengselen toch wordt van de op het uitgevoerde gedeelte gemaakte winst toegelegd! pp de voor 't binnenland gele verde hoeveelheid, waardoor het mogelijk is geweest, deze tot dusver beneden dien kost prijs door de producenten te do-en leveren. Het Ji-gt voor de hand, dlalt deze regeling hare uitwerking op den binnenlandsch-en prijs verliest, naarmate, hetzij door- strengere uitvoerverboden, hetzij door verminderde productie ten gevolge van onvoldoenden aanvoer van veevoeder en kunstmest, de uitvoer afneemt. Nu zijn i-n deze tijdèn uit voerverboden noodig -en nuttig. De Regee ring heeft dan ook bij hare l-evensmidde- lenpolitiek nimmer geschroomd er gebruik van te maken, wanneer deze uitvoerver boden inderdaad i-n het algemeen belang konden worden geacht. Wanneer echter gevolg was gegeven aan dé reeds kort na het uitbreken van den oorlog gehoorden eilscb, dat de uitvoer 'otfk van die voort brengselen, welke hier meer dan voldoen de word-en voortgebracht, finaal moest wor den tegengegaan, zou daarmede geenszins het algemeen belang gediend zijn geweest, dóch -ons volk ongetwijfeld veel meer onder dé crisis hebben geileden dan thans het gevat jX j j .i Uiaj ,*~HET SCHOUWBURGRAPPORT. Wij kunnen ons pr slechts over verheu gen, dat het rapport dier a-d-hoc-commlss-ie inzake de wenschelij-kheid van gemeente steun voor het tweede plan van „AlCmaria", zóó lu-idt: in afwijzendén zaïrv. Een bijzonder geno-egen is 't ons daar bij nog, dat blijkens het rapport ernstig rekening werd gehouden -met het adres, „namens vele -ingezetenen i-n gele verd door het bestuur van den Nedt R. K. Volksbond/ afdj, Alkmaar" Wij zijn -tevreden; of wij nu echter vol daan mogen zijn?, Neen, Hét heugt ons immers nog, dat het eerste voorstel bij meerderheid van stem men in den Raad weid1 ingewilligd!, behalve, dat de te bebouwen plek werd afgekeurd; en ook in dien schouwburg volgens 't eerste plan werd ons toch alle ni-ede- zeggingsschap over op te voeren stokken en dé te houden vergaderingen geweigerd? Neen, voldaan :en geruist miogeu wij nog niet wezen, Wij wachten benieuwd', ,wat woorden over déze kwestie in dé raadszitting van morgen zullen vallen, RTNNENLAND. del -een vraag gesteld! omtrent te nemen maatregelen in het belang van een doel matige bebouwing van den grond/ met liet oog op de behoeften aan vaedtogsm-iddlelein in het volgend jaar, in 't bijzonder aan broodkoren, JUTE Dezer dagen heeft een commissie uit de arbeiders der firma Ter Horst Co. te Rijsen te 's Gravenhage een onderhoud gehad met den heer Engels, afgevaardigde voor het district Almelo, over den jute- aanvoer. De heer Engels deelde mede, dat hij over deze zaak een onderhoud had gehad met den Minister van Buitenlandsche Zaken. Deze had hem medegedeeld, dat de onderhandelingen met Engeland over deze zaak een bevredigend verloop hebben en dat waarschijnlijk binnen eenigen tijd een bezending jute uit Engeland zal worden vrij gelaten. Verder zal getracht worden de Engelsche legatie te bewegen de 2200 balen jute vrij te laten, die nog te Amster dam zijn opgestapeld, doch niet mogen worden vrijgelaten. NEDERLAND EN DB OORLOG. EIEREN/ Naar wij vernemen, heieft die Minister Wan Landbouw bepa-a-1'4 dat voor die diagen tot en met 2 December voor i-ediere hoe veelheid van 100 volversdhe kipeieren, waar voor consent tot uitvoer wordt gegeven, een hoeveelheid van .100 volversche kip- eieren beschikbaar moet worden gesteld/ Andere Biersoorten behoeven niet voor binnenlandsch verbruik beschikbaar te wor den gesteld! 1 I iRUMEE'NSGHE yOfOR-AM(BULANCE, Op verzoek van het Rumeenscbe Roo-dte Kruis zal begin December van Rotterdam naar Rumenië vertrekken een N-ederland- scli-e voor-ambulance om de verpleging van da gewonden op zich te nemen/ DE GRAANBOUW, Door Met Kamerlid Schaper is aan d-en Minister van Landbouw, Nijverheid en Han- „Zeg d'at toch -ni-et! Als ik een rozen boompje aanh aar hoofd -en een rozemarijn aan hare voeten geplant heb, zal ik come- diant wordén -en dan zal ik oppassen, dat ifc nooit iets verkeerds doe, dat zal ik, mijnheer."' f „Wat helpt het todh? Gij' kunt er niets aan doen!" vervolgde Beverley Bogg spot tend!. „Wanneer gij eenmaal opgegroeid zijt, zult gjji reeds- verscheidene malen -de gevangenis) bezocht hébben, dan zult gij goadl geschikt zijn, om een misdadiger te wordén en in de strafkolonie te werken, met -eene ketting aan -uwe voeten. Hiet is de waarhesid, dat zeg ik u!" Hij schmdde heim nog meer en greep te gelijkertijd eene punt van het kaartje van den rechter. Daarop liet hij hem door een onverwachte» stoot achterover tegen den muur (vallen. Hij had het -kaartje nu in Zijne -eigene hand ent de schilling viel op de morsige straat, Raul barstte in tranen uit, „Sta daar nu niet te huilen," zeide Be verley Bogg, „gij zijn niet bezeerd! en als dat wel het gevat is, dlan is hier het geld om er u voor té betalen. Eens wanneer gij op dé bank der aangeklaagden zult zitten, en de rechter Vincent w zal ver- oordeelen, zult gij moeten bekennen, dat ik de waarheid gezegd! heb." Hij trok zijn beurs uit dén zak, en nam er een géldstuk uit, hetwelk hij bij den shilling wierp. Toen hiji daarop bemerkte, dat de jongen zijne oog-en op hem1 geves tigd hield, deed hiji alsof hiji van plan was zijne beurs Weder in den zak te steken, maar in" plaats daarvan, liet hij haar op 'den mej slijk bedekten grond vallen. VAN HET BINNENHOF. Vergadering van Vrijdag 24 Nov. Het is duidelijk gebleken, dat die Anti revolutionairen niét vain plain zijin op- zij te gaan vo-or d'e oppositie, welke gevoerd wordt tegen art, 192 dér Grondwet, het onderwijsartikel, zooals het door de Re geering wordt voorgesteld. 2ij willen al thans van de amendementen niets weten,1 Hun beide woordvoerders sprak-en dlit on omwonden uit. IDe heer Sch-eurer zou het betreu ren. als dte oplossing van het compromis zou wordén gezocht in de richting der amendementen-V a |n Raai te of Visser van IJ zendo-o-rn op alinea 4, welke wijzigingsvoorstellen hij in wezen gelijk achtte, terwijl hij de bewoordingen van het amendement-Van Raai te nog gevaarlij ker vond' -dan die van het aindlere. s En die andere Anti-revolutiotwiaire spre ker, dte heer Van der Molen, verklaar de, dat de strijd oiml -de ajh-endementen- Van Raalte/ -Visser van Ijzen- doorn, -Eer d) mans en Otto „de 6trijd om- het compromis zelf zo-u zijn", daar die amendementen z.i. rechtstreeks in gaan tegen dien arbeid der Staatscommis sie. Een andere, meer tegemoetkomend, klitv kendte, toon -klonk uit die rede van den Katholieken woordvoerder den heer N o- lens, dlie terin slaagde de teleurstelling, bij velen door de houding der Anti-revo lutionairen gewékt, weg te vagen. Spr. verklaarde nog steeds de door dte Regeering voorgestelde redactieaa-11 te n-e- mten als -een voldóend juiste uitdrukking der bedoeling van de Staatscommissie-, En h-ij zou dat blijven do-en tot dat hém zou worden aangetoond, dat -een andere redactie beter is te achten. 'En wat die amende menten betreft, "deze zoudien geen verbete ring brengen. Niet om iedere .wijziging, zou spr. het artikel afwijz-en. Mits- die wijzigingen dain WMWBBHUOW—W| IIM «BUI ÉqiBj Daarop liep hij1 spoedig lveen en kwam weder bij zijn vriend. Voor een oogenblik was het stil .in d'e steeg, maar de stilte werdi spoedig ver broken dóór teen tro-ep dronken mannen, welke zich naar Shuter's plein begaven en eenige andere voetgangers, die -ehielijk kwamen aanloopen. Toen Paul dit bemerkte, sprotng hij vooruit, en raapte den Uiilltog vaii den rechter Vin-cent en dte gift met de beurs van Beverl-ey Bogg op. HOOFDSTUK .V. Hoe Paul aan de verzoeking wederstand- bood1 en z'elfs het "eigendom van Beverl-ey tegen Willem den lammen verdedigde. Met al die schatten beladen haastte Paul zich spoedig door ,een labyrint van nauwe, dfukke straten, totdat hij' eindelijk in- ecu stiller Tged-eelte der stad kwam1, waar eene vuile, oiude kerk stond, welke van alle kan ten d'oor een oud, verwaarloosd- kerkhof omgeven was. Eenige staven van het ijze ren hek, dat de kerk -met de begraafplaats van dte straat sch-eidd-e, waren gebroken, of liever weggerukt, -en door de opening, die daardoor ontstaan was, wrong Paul zich heen. Na-dat hij zich tussch-en d-e strui ken en steenen een- weg gebaand had1, zette hij zich, achter een groot gedenk- teeken verborgen, op het gras neder. Daarop stak hij. voorzichtig en als met zekeren -eerbied' den shilling to dew zate en op-en-dte de beurs van- den procureur. Hij sc(jreeu,\vde het uit van verbazing. De maan scheen helder en hare stralen ook inderdaad verbeteringen ienl geen ver slechteringen zij'n len mits niet wordt ge raakt aan het hoofddoel der herziening: bevrediging der Rechterzijde; en mits wordt voldaan aan dé voorwaarden, dlat 'd'e vree3 voor -misdraging een-er Rechtsohe meerder heid wordt weggenomendat die vrijheid van beweging van het bijzopdier onderwijs, met name wat betreft die keuze dér leer boeken -en die htenoemingl dier onderwijzeres, blijvé gewaarborgd!dat aan -eischen van vormjuistheid wordt voldaan- .en dat zij, die zich thans bezwaard gevoelen, dan ook werkelijk bevredigd zijn, 1 En d'aar (tegen de ingediende amende menten gegronde bezwaren werden aange voerd, zou- spr. een eventueel noodig ge achte wijziging het liefst van dte Regee ring zien uitgaan. Niet onb-egrij'pelijk achtte dte premier het than-s bet geschikte oogenblik om een laat ste poging te dóen de partijten tot elkander te brengen, al .waren ter dap ook nog spre kers ingeschreven. Na te hebben verklaard, dat z. i. idle op vatting van dten heer Nolens, dat de eischen van bekwaamheid voor onderwij zers ni-et zouden gelden voor piet-gesubsi dieerde kerkelijke scholen (seminaria bijv,) volkom-en juist is, ontraadde de Minister ten ernstigste het amendlement-011 o tot vastlegging van de absolute neutraliteit der openbare school, omdat de Regieering hierin dte ruimst mogelijke opvatting wil huldigen, Beslist onaannemelijk verklaarde Z.Exri het amendement-Qtt o betreffende dte er kenning vap bijzondere scholen- door dien Koning. Komende tot d-e heefdejuaestitesdie po sitie der Openbare sch-ool (alinea- 4) en dte -eischen van deugidelijkhleid (alinea 5), betoogde spr., dat het hier niet gaat om de zaak zelf, dóehi oim de quaestite of het voorgestelde artikel duidelijk genoeg die be doeling van Regeering én Bevredigings-com missie weergeeft. En nu i® die Minister voor zich zelf nog steeds van méening, dat het voorgestelde artikel zujks inderdaad doet. Het denkbeeld van het amendement- Van Raai te achtte spr. wel juist;-alleen de uitdrukking dier bedioeling vond hij piet juist Daarom was zijn wijziging gebouwd op bedoeld amendement. En wat de -eischen van deugdelijkheid aangaat, geen d'er .daarop betrekking heb bende amendementen, verklaarde die Minis ter, voldoet aan den eisch van volkomen objectiviteit, aan de voorwaarde, d'at geen eenzijdige formuleering mag worden ge geven, dat van wantrouwen in een of andere richting gfeen sprake mag zijn. Vooral het amend-ement-E ertlraans zopd-igt daar tegen -in hoog-e -mate, waarom het dan ook onaannemelijk werd .verklaard. Volgende week zullen wte hooren, hoe de heeren hierover dtenken> Ziij hebben ge legenheid! gekregen er vier nachten over te slapen, j viel-en juist in die verschillende vakken van de portemonnai-e, jw-el-k-e vol fraaie, bltokeude gou-d1- en zilverstukken .was. Met gretige otogen beschouwde Raul dén schat en stak bevreesd zijne vingers uit om- de munstukken aam- te raken. Zij rhi- keldten met zulk pen aangenaam, vriende lijk, -muziekaal geluid!, dat het kind' er van glimlachte en ze nog eens en nog eens aanra-akte, 'Hoe vele st-emm-en spraken niet uit die rinkelende geldstukken- tot den kleinen va gebond1, die daar geheel verlaten in de maneschijn adhter het gedenkteek-en zat-, Stemm-en, di)e in zijn g-éheugen terug rie pen al die winkels, waar hij zoo vele schoone zaken hadl zien ten toon gespreid, naar welke hiji zoo honderde malen ver- Iangdl had/ Stemmen, dite hem, deden den ken aan al zijtn-e vroegere ontberingen, aan de armoede, den honger en de koude( welke hem Sadden gemarteld. Stemmen, welke hem luidte faeripen, dlat die klinkende stukken -metaal -de macht hadden, hem tegen al die onaangenaamheden te beschermen, Stemmen, die tot hem spraken over de klejn-e Marie -en zijn 'hart dediep opspringen van- vreugde bij die gedachte, dlat hij nu spoedig bij; haar zou kunnen zijn, dat hij haar nu met dat geld zoo gelukkig zoude kunnen mak-en. „Ik zal mij nieuwe laarzen en kl-eed'eren koopan," zaidte hij1 verrukt, „ik zal mij Jaiten kajpen" dot was zeker wel de hoogste vlucht zijner ver beelding „en jk zal er uitzien als1 een heer, als dte kroonprins zelf!" 1 i li.i i - i i 1.1 - i tWardit vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1916 | | pagina 1