Tabak J. R. Kenss
Zaterdag 2 December 1916.
T W të E B B L A a
No. 140
Overwegingen in den
Advent.
Paul de vagebond.
ONS BLAD.
DE HEILIGE BOETGEZANT
JOANNES DE DOOPER.
Ie ZONDAGj,
Geheel buitengewoon, ja, wonderbaar is
het leven en werken van Joannes den
pooper, den heiligen boetgezant en voor-
looper des Heeren. 't Is het getuigenis der
eeuwige Waarheid zelve: „Onder de kinde
ten der menschen is er geen grooter ge
boren dan Joannes den Dooper." Zijne ge
boorte en zijn levenstaak wordt door den
Aartsengel Gabriel aan zijn vader Zacha-
iias aangekondigd: Vrees niet Zacharias!
Want uw gebed is verboord en uwe huis
vrouw Elisabeth zal u eenen zoon baren,
en gij zult zijn naam Joannes noemen", gij
tuit vreugde hebben en juichen, en velen
zullen zich over zijne geboorte verblijden,
omdat hij groot zal zijn voor den Heer;
wijn noch sterken drank zal hij drinken en
met den H, Geest zal hij, reeds van den
schoot zijner moeder af, vervuld worden.
En velen van de zonen Israels zal hij be-
keeren tot den Heer hunnen God, en hij
zelf zal voor Hem uitgaan in den geest
en in de kracht van Elias, om de harten
der vaders tot de zonen over te brengen
en de ongeloovigen tot de wijsheid der
rechtvaardigen, om den Heer een volmaakt
volk te bereiden."
Het geluk aan Elisabeth wedervaren
werd door dien zelfden Aartsengel Gabriel
aan Maria Jezus' Moeder, geopenbaard:
„En zie, Elisabeth, uwe bloedverwante, ook
zij heeft een zoon ontvangen in haren ouder
dom, en voor haar, die onvruchtbaar heet,
is dit reeds de zesde maand; want niets
zal onmogelijk zijn bij God."
Maria's offervaardige liefde vond in het
geen de Aartsengel haar over den staat,
waarin Elisabeth verkeerde, had medege
deeld, eene aansporing om zoo spoedig mo
gelijk op reis te gaan, teneinde hare reeds
bejaarde nicht alleen bijstand te verleenen,
welke de omstandigheden, waarin deze zich
bevond, zouden vereischen. En zietNauwe
lijks is zij het huis van Zacharias binnen
gegaan nauwelijks heeft Elisabeth haren
groet vernomen, of Joannes gevoelt de na
dering van den mensch-geworden God, er
kent Hem voor Dengene, Wiens voorloopeT
hij wezen moet, en springt op van vreugde
in den schoot zijner moeder, hij werd ver
vuld van den H. Geest en van de smet
der erfzonde gereinigd.
Toen de dagen van Elisabeth vervuld
waren, baarde zij haren zoon.
Hare bloedverwanten en geburen ideiel-
den in hare vreugde en wenschten haar
geluk met het hooga voorrecht haar -te
beurt gevallen. -
Op den achtsten dag had de plechtigheid
der Besnijdenis plaats,.
De nabestaanden gaven reeds aan het
kind den naam zijns vaders, Zacharias,
maar Elisabeth verzette zidh daartegen en
zeide: „Volstrekt niet, maar Joannes zal
het kind heeteji."
De feestelingen wenkten alsdan den doof
stommen vader, dat hij zou beslissen over
den naam van zijnen zoom. Deze vroeg toen
een schrijftafeltje en schreef daarop: „Jo- i
annes is zijn naam.." Allen verwonderden
zich daarover, maar huirane verbazing ver
anderde in vrees, toen op het eigen oogen-
blik de tomg van den stommen ontbonden
werd: en hij, vervuld van den H, Geest, 1
luide God loofde en zijne dankbare ziel
in dezen profetischen lofzang uitstortte:
Gezegend de Heer Oödi van Israël, want
Hij heeft zijn volk bezodht .en verlossing
gebracht;
Hij heeft ons een hoorn van heil op
gericht-. im het huis van David1, zijnen
dienaar;
Gelijk hij! gesproken heeft door den mond
FEUILLETON.
Naar het Eaigtelsdh van BOW, BELLS,
i i
HOOFDSTUK ,V1;.
Wie Paul's (moeder was en hoe
P'i er toe gekomen was hare'n
echtgenoot te verlaten.
Wij moeten jnu het tooneel van ons ver
haal verplaatsen naar een klein stil dorp
°P een paar uren afstands van Londen,
Het was eene kleine plaats met eene hoofdL
straat en een grooten winkel, waar kaar
sen, thee, suiker, tabak, koekjes, rozij
nen en ook band; naalden, katoen en nog
eenige andere manufactuurwaren alle ach
ter eene en dezelfde toonbank verkocht
werden.
De winkel stond in het midden van de
straat en belendde aan de eene zijde aan
een bierhuis en aan de andere aan den
winkel van een eerbiedwaardig dokter en
apotheker, wiens vensters versierd: waren
fct drie groote flesschen, blauw, rood .en
Mi een klein assortement pillendoosjes
e*;^cIueWjen„Anti Rheumatiek" en
nkhabarber" en nog eenige witte potjes.
Een weinig, verder, de straat op naar den
ant van het bierhuis vertoonde zich het
uithangbord! van een barbier, Bóven den
outer woonde eene modemaakster en naai-
Welke hare deur voorzien had! van
en koperen plaat, waarop haar haam. en
«troep te lezen stonden,
Het was tegen den avond toien Beverley
het klein# station uitkwam en de zoo
zijner heilige Profeten in vervlogen© eeu
wen;
'Redding van onze vijanden .en uit de
haind v.an allen, die on® haten: om barm
hartigheid te bewijzen aan onze .Vaderen:
«m indachtig te zijn Zijn Heilig Verbond;
Den eed; dien Hij: gezworen: heeft aan
Abraham, onzen vader, ons te verleenen;
'Dat wij zonder .vrees, verlost uit de han
den onzer vijanden, Hem zouden dienen;
In heiligheid .en gerechtigheid voor zijn
aanschijn, al onze dagen.
En gij; kind! Profeet des Allerhoogsten
zult gij genoemd worden: want gij' zult
voor des Hoeren aanschijn voorafgaan, om
zijne wegen te bereiden;
Om de wetenschap des heils te schen
ken aan zijn volk: tot vergiffenis hunner
zonden; i VI
Door de innigste barmhartigheid' van
onzen God: waarin omis bezocht heeft Hij',
die opgaat pit den hooge;
Om hen te verlichten, die in de duisternis
en in schaduw des doodte gezeten zijn: om
onze voeten te richten op den weg des
vredesj'
Joannes groeide .voorspoedig op: de H,
Geest, die hetm reeds vóór zijne geboorte
vervuld had, werkte in hem voort, om den
'boetgezant tot zijne grootte taak voor te
bereiden, en hem; wanneer idle tijd' zou ge
komen zijn, in de kracht van' den profeet
Elias voor de oogen zijns volks te laten
optredjen,
.Wanneer die tijd wais gekomen, bevond
Joannes zich im óie woestijn in afzondering
en boetvaardigheid!. Daar kwam liet woord
des Heeren tot Joannes, oim. zijn© boete-
prediking te beginnen. Daar ging die pro
fetie van Isaias in vervulling; die in de
verre toekomst de stem van den Vooriooper
des Hoeren reeds gehoord ihadl, toen hij
voorspelde; „De stetm eens roependen in
de woestijn: Biereidt den weg dies Heeren,
maaikt zijne voetpaden reaht; alle dial zal
gevuld, alle berg en heuvel zat geslecht,
heit kromme zat recht, het oneffene tot een
effen baan wordlen, en alle vleesch (elke
tnensch) zal de zaligheid öqds zien."
Daar kwajm ook de voorstelling van Ma-
lachias tot uiting: „Zie, 11c zend mijnen
Engel JdJi. mijnen gezant) voor'.Uw aan
gezicht, die Uwen weg voor U bereiden
zak" i i i
D© plaats, waar Joannes optrad; was
de woestijn van Judea en de landstreek
rond den Jordaan,
Was hij volgens de voorspelling des
Aartsengel bezield! met den geest »n de
kracht van Elias: ook hot uiterlijke kon
digde in Joaunis een tweeden Jtlias" aan.
Geiijik die profeet van het Oude .Verbond
in een haren mantel en omgord met een
lederen riem voor koning Achaib verscheen,
zoo vertoonde zich oolk Joannes in een
kleed van kemelshaar en met een- lederen
gordel opi d|e lendenen., (Die in zachte
Weladeren nitgedoscht ,'zijn wonen in- de
huizen idler koningen.) Ook zijne levens
wijze beantwoordde aam dat boetegewaad,
want zijn voqdisiel bestond uit sprinkhanen
en wilden honig. Goepit facere et docere:
Hij begon te doen en te leeren, Zr.if be^
oefende hij ten strengste de boetvaardig
heid!, welke 'hijl andere kwam. prediken.
Het optreden van zulk een Godsgezant
moest wel een diepen indruk maken, voor
al in dien tijd, waarin de beloofde Mes
sias, volgens de profetiën verwacht weid.
Talrijke scharen dan ook uit de gehteele
Jord'aanstreek, uit gansch Judea en voor
namelijk uit Jeruzalem, stroomden naar de
oevers van de rivier, om Joannes te zien
en te hooren.
De korte inhoud zijner prediking luidde:
„Doet boetvaardigheid; want het Rijk der
hemelen is nabij."
O! In deze weinige, maar zooveel be-
teakenendie woorden, vinden' <we het dubbele
doel zijner zending ,èn als boetprediker èn
PnriWTTWMaaMlwiBaKKagMMaiBMMMmakJfcWMaBMWMKaiiTi'ni nmrmwifG
even beschreven hoofdstraat van het dorp
doorging,.
Terwijl hij' op zijn gemak voortliep,
lachte hij en tikte zachtjes met zijn stok
op den grond; alsof hij wilde te kennen
geven, dat hij zeer wel tevreden was met
zich zeiven en met de geheele wereld'.
Hij lachte als hij zijn blik wierp, op- de
■landelijke huizen,.of op de kleine winkeltjes
en bleef eindelijk een oogenbfik staan voor
de deur van den grooten winkel, waarna
hij binnen gmgs
Da persoon, aan wien de winkel toe
behoorde, was éene vrouw van omstreeks
dertig jaar, eene bedaarde matrone, m.et
heldere bruine oogen en golvend bruin
haar, diat slechts met moeite onder hare
muts verborgen bleef, en eene bepaalde nei
ging te kennen gaf otn zich in bevallige
krullen te laten hangen. Behalve deze liefe
lijkheden bezat zij nog een scboonen mond;
parelwitte tanden en eene heldere blozende
kleur. Het geheel vormde eene van de
-schoonste kleine vrouwen, van Engeland!.
Beverley lachte nog moer, toen hij haar
voor ©en oogenblik beschouwde, hoe zij'
zich bezig hield met kleine pakjes, thee
vast te binden, zonder dtet zij' hem nog be
merkt hadlf
„Wel, mevrouw Scott," zeide hij ein
delijk, „nu kom: ik toch weder eens bij u
kijken. Ik ben blijde, dat gij zooveel be
lang stelt in uwe kleine winstgevende
zaak."
De dame zag hem met een onbevangen,
hoewel droefgeestigen blik aan, en' stak
hare lieve, 'kleine h«nd «ver dé toonbank
heen naar hem uit.
Hij JhieW ze gedurende «enige oogen-
blikfcen in d« zijn» en zag haar al die*
ale wegbereider van .Christus duidelijk uit
gesproken.
Het Rijk der hemelen, welks nabijheid
hij aankondigde, was het geestelijk Konink
rijk, dat Christus Jezus, de beloofde Mes
sias, weldra zou stichten, en waarvan nie
mand burger worden kon., zonder zich in
berouw .en boetvaardigheid tot God te
bekeeren, Wie aan het woord van Jen pre
diker geloofde en zich wilde beteren, moest
zijne zonden belijden :en zich door indom
peling in den Jordaan laten doopep, om
door dia zinnebeeldige handeling „penlijk
te toonen, dat hij niet langer op zijn ouden
weg voortgaan, maar een nieuw leven van
boetvaardigheid' beginnen, wilde.
■Die tot Joannes kwamen, behoorden groo-
tendeels tot de lagere volksklasse; onder
'h»n bevonden zich zelfs meerderen van
bekend ergerlijk levensgedrag. Doch de H,
Boetgezant, de Dooper, lette minder op
hetgeen zij gewéést waren, dan op het
geen zij in het vervolg wilden zijn, en hij
ontving allen met liefde, i
Nu eens waren het tollenaars, ambte
naren, die voor «die Romeinen Je schat
tingen moesten innen; welke den H, man
vroegen„Meester! wat moeten wij dóen?"
Joannes antwoordde hen: „Vordert wet
meer af, d|an n gelast is;"
Dan weder spraken hem soldaten aan:
„En wij; wat zulten wij: doen?" Hij' zeide:
„Doet niemand geweld pf onrecht ;aan en
weest tevreden met ijwe soldij;" (Mochten
onze gem obiiis eerden dit wel ter harte
nemen
En in het algemeen vermaande hij allen
tot de beoefening der'liefdadigheid: „Wie
twee 'kleedteren heeft, geve aam dengene,
die er geen heeft, en wie'spijs bezit, doe
©veneens,"
Daar kwamen echter pok sommigen van
de voornamen tot Joannes, .en onder deze
velen, die t ot de sekte der parizeen en
Sauduoeën behoorden Deze bopze men
sahen, .even hoogmoedig als zedelijk bedor
ven, die Wet yolk door schijnheilige hui
chelarij bedrogen of door 'losbandig leven
en verwaten ongeloof fat ergernis ver
strekten, 'kwamen tot Joannes, piet om zich
te bekeeren, maar om den Godsgezant tegen
te werken, daar z.i| zelfs zijn heiligen ijver
voor een soort yan waanzin durfden ver
klaren en zich niet ontzagen hem' zeiven
als door den duivel bezeten te smadep
Deze lieden werden, begrijpelijkerwijze, ge
heel anders door den. boetprediker ontvan
gen. Tegep hem verhief hij zijne stem met
verontwaardigde gestrengheid: „Adderen-
gebroedteel! Wie heeft p getoond den toe-
komstiigen toorn te .ontvlieden? Brengt der
halve waardige vruchten yam boetvaardig
heid voort! En begint nu niet te zeggen:
„Wij hebben Abraham tot vader, want ik
zeg u, dat Ooidi machtig is uilt deze steenen
voor Abraham1 kinderen, te verwekken,
Reads is immers de bijl aan den wortel
dier boomen gelegd1! Alle boom dan, die
geene goedte vrucht voortbrengt, zal uit
gehouwen en in het vuur geworpen wor
den!"
Helaas! deze dreigende taal maakte wei
nig of geen indrujk op het. hart der groo
ten uit Jeruzalem; die zich, evenals later
tegen den .Verlosser zeiven, voortdurend
als vijanden tegen. Joannes bleven gedra
gen.
Begeven wij ons, in betere gesteltenis,
dan de hoovaardige farizeen. .en die bedor
ven Sadduceën, tot den H, Boetgezant en
stellen ook wijl, meer~m oprechtheid des
gemoeds, de vraag: „En wij, wat zullen
w ij doen, in den heiligen tijd van den
Advent, om ons .waardig voor te berei
den tot het aanstaande Kerstfeest?"
Luisteren we dan met een vermorseLd'
hart naar het antwoord: „Brengt waardige
vruchten van boetvaardigheid voort."
In muttis offeindimus pmnes: .Wij allen
misdoen in vele zaiken. Zoo wij derhalve
geene boetvaardigheid doen; zullen we allen
gelijkelijk verloren gaam.
Dat die zondaar alzoo zijnen weg verlate
en de ongerechte zijne booze plannen late
vare en zich bek.eere tot den Heer, en de
Heer zal zich ontfermen, en tot onzen
God, want God is .overvloedig in het ver-
gevern
Als dan de goddlelooze boetvaardigheid
zal doen over al zijn© zonden, die luj be
dreven heeft-, en al 'de geboden des Hee
ren zal onderhouden, en gerechtigheid en
rechtvaardigheid zal beoefenen: hij zal het
leven hebben en niet sterven, want de Heer
tij'dl aan met een paar oogen, die vonkelden
van boosaardig, genoegen.
„Het is wezenlijk zeer aangenaam voor
mij," vervolgde hij, „te zien, dat gij zoo
veel ijver voor de zaak hebt. Het slaat
al de praatjes van die uwer vrienden den
boidtem in, welke ,uals een vlinder 'be-
schouwdten en niet 'in staat achtten om in
een lageren stand te kunnen leven, dan
dien, waarin .gij' door uwe geboorte ge
plaatst waard. Zij zouden wel verbaasd
staan, indien zij eens konden zien; hoe gij,
die eens in de kringen van rijkdom en
schoonheid als de schitterendste ster werd
beschouwd, hier nu uwe teedere vin
gertjes gebruikt om1 'kleine zaikjes thee,
koffie, snuif of tabek, of wat het ook
wezen mag, af te wegen en vast te bin
den voor de ruiwe boeren uit d'en ont
trek."
Zijne woorden waren vriendelijk rn zijne
stem was wel hartelijk, maar toch' was
er iets spotachtigs' in diien toon, dat voor
de gevoelige zenuwen van dte dame niet
verborgen bleef.
„Stil," zeide zij smeekend). „Spreek toch
niet op die wijze over de vroegere tijden
ten vooral niet op dezen dag. Weet gij niet,
dat 'het de verjaring is van den dlag, waar
op al mijn ongeluk begon?"
Hare stem beefde 'en zijj bmlkte zich nog
meer over de pakjes, om haire tranen, te
verbergen, 'maar hoe laag zij ook bukte,
toch bemerkte hij maar al te wet, hetgeen
zij voor hem verborgen wilde houden en
zijn boos hart goed deed, want de. ellende
van die lieve, arme vrouw, was voor hem
het 'grootste geluk.
„Laat ons in dte kamer gaan," 2eide zij
eindelijk, „Ik zal Bertha roep1®!! om «p
zal zijne ongerechtigheden, welke hij' be
dreven heeft, achter Zich werpen, om ze
niet meer te gedenken.
Zonder berouw en boetvaardigheid zul
len ook wij geen burgers kunnen worden
van het Koninkrijk .van Christus, noch deel
hebbers van het Rijk der hemelen,
Daar is echter een wijde bron geopend
voor het huis van David en voor de in
woners van Jeruzalem (vo.or alle recht-
geloovige en welgezinde Katholieken) tot
afwas selling dter zondaars, hoe besmeurd'
en hoe bezoedeld' zij ook mogen wezen.
Begeven we ons dan zonder dralen en
vol vertrouwen tot het bad der boetvaar
digheid, tot het heilig Sacrament der
Biecht, Belijden we oprecht onze schuld in
vermorseling des harten, vast besloten de
naaste gelegenheden tot zonde te vermijden
en getrouw de middelen ter volharding
aan te wenden.
O! Verbreek die .ontijdige verkeering
Breek met diie gemengde verkeering, die
grootste aller rampen, vaak het ongeluk
voor tijd en eeuwigheid!
Ga u, in den Advent, met uwen broeder
verzoenen, want h et Kerstfeest is een feest
van vrede!
Wij allen, laten wij, ate gehoorzame kin
dteren der Kerk, in 'dezen tijd stipt de
geboden Vastendagen onderhouden, om
waardige vruchten van boetvaardigheid
voort te brengen. .Terwille der boetvaar
digheid; zoo luidt (die belofte des Heeren,
zal de Heer God onze zonden ontveinzen
en als door de vingers zien.
Leggen we ons, jra den dagelijkschen
omgang, op zachtmoedigheid em ootmoe
digheid toe; zóó zullen we ons 'het Ko
ninkrijk van Christus en het Rijk der heme
len meer en meer waardig maken.
ML 'Pi. A. DOMS,
D.P.
Alkmaar, den 2en December 1916.
ALKMAAR.
R. K- H AN DELSREIZ1QERS -
VEREENICING,
Zondag 26 November hield dte R. K- Han-
idelsreizigers-Vereeniging afd. Alkmaar, in
Hotel „de Burg" een welgeslaagde Feest-
vergaderimg.
Ten 8 pur opende de Voorzitter, de heer
F. Bak, met den Chr, groet, verwelkomt
dte in zeer groote getale opgekomen leden,
da voor het eerst op de vergadering aan
wezig: zijnde .nieuwe Jedlen, de heeren Al,
Lief ting, Burkumk ten .W.agenaar, en jn het
bijzonder dien spreker van dezen avoudi, den
WelBeerw,; Heer WJ. H. Koodj; Geestelijk
Adviseur der afdeeling, en den heer Joh,
Keehnen, uit Den Haag, welke dezen avotnd
het nuttige -met het aangename zal verwisse
len door eenige 'hunioristisch.e nummers ten
beste te geven.
Nadat een ingekomen schrijven der aid.
Alkmaar van den Ned, Roomsch Katholie
ken B'ond van Handels-, Kantoor- en Win
kelbedienden weid behandeld en het ver-
Zoek van genoemde afdeeling met alge-
uneene stemmen werd aangenomen, en den
Secretaris werd opgedragen pm het stuk
■op te zenden, werd het woord' gegeven, aan
den WelEerw. Spreker.
ZEerw- besprak het liberalisme en bet
liberaal Katholicisme als zijnde de groot
ste vijanden van. onzen tijd; hij behandelde
in den breede den. oorsprong van het libe
rale stelsel, met dte zoo verderfelijke ver
kondiging van hun zoogenaamde vrijheids-
•idteën.
Spreker wees op het autonomisch of zdf-
rögeerend stelsel als ieen uitvloeisel van
het liberalisme en het daarmede nauw in
verband staan atheïstisch of Godlooche
nend stelsel,
Vervolgens de vrijheid van handel en
de oneerlijke concurrentie besprekende, wees
spr. op de .encycliek „Rerum Novarum" van
Z, H, Paus Lteo XIII z.g., welke die z.g.n.
„vrijheid" afkeurde.
Wanneer een liberaal spreekt van vrijheid
van beginsel, dat men dam op zijhi hoede
zij. Het tooverwoord van bet liberalisme,
het verkeerd begrepen woord van vrijheid;
is voor een liberaal een „wet" voor alles.
Op zeker terrein van vrijheidl hebben wij
aan den volbloed liberaal Thorbecke iets
te danken, namelijk het herstel der Bisschop
pelijke hiearohie.
Ten slótte den liberaal Katholiek be-
sprekende op politiek gebied; wees spreker
er op, dat zij in den veridezingsstrijd over
het afgemeten links stemmen, dat zij idle
z.'g.n. neutrale- bladen jezen en huw kinde
ren naar openbare scholen zenden.
Tegenover het vrije stelsel van. het libe
raal Katholicisme moeten ,wij -steilten' „vast
heid van beginsel".
Een langdurig applaus en een dankwoord
van aten Voorzitter gaven blijk, dat deze
prachtige lezing de aanwezigen zeer had
voldaan,
Het ernstige van dezen Feestavond was
nu afgeloopen en werd) het woord aan den
Voorz. der Feestcommissie, den heer LI
D. Boom, gegeven.
Spreiker vertrouwt, dat een ieder, die deze
vergadering zat hebben bijgewoond; zal kun
nen zeggen: „Dat is nu je Feestavond
•geweest".
Hierna werdi het Bondslied op de wijze
van „Aan U, O Kuning dier Eeuwen" ge
zongen..
De Penningmeester dter Feestcommissie,
dte heer Jos, Vermeulen, bespreekt alsnu
die financiën, jer ppi wijzende, dat eenige
leden, welke wij' X zulten noemen, tevens
een bijdrage dter afdeelitigskas, ons in de
gelegenheid hadden, gesteld tot het houden
van dezen F eest avond.
Het glanspunt van den Feestavond' was
het voordragen van een groot aantal humo
ristische nummers door den heer Joh.
Keehnen, uit Den Haag, welke zich de
vriend van allen wist te maifcen,
Een groot succes was zij'n deel, zoodat
Ide Voorzitter aan de aanwezigen voor
stelde den heer Keehnen als eerlid der
afdeeling te benoemen.
Dit voorstel werd' met algemeen applaus
aangenomen.
Dte heer K. nam- met dankzegging de
benoeming aan, belovendte het ©erelidmaat
schap der R. K. Hi. VI. afd. Alkmaar in
waardte te zullen houdem
Dte Feestcommissie had eer van haar
werk, door h et aanbieden van eeii prachtig
souper.
'Een geruitmen tijd bleven allen bijeen,
werd menig aangeboden glas. wijii ge
ledigd, menigen toespraak of toast gehou
den, afgewisseld dóór een voordracht of
declamatie.
VERGADERING VAN DEN RAAD DER
GEMEENTE ALKMAAR,
op Donderdag 30 November, nam, 1 uur.
Afwezig de heeren: Udo, Luiting en
Ringers,
Ingekomen is een schrijven van den heer
J. Speet, onderwijzer aan de 5 e Gemeente
school, om' eervol ontslag.
Dit ontslag wordt eervol verleend.
Vóórts is ingekomen een adiresi van Volks
huisvesting, om eene jaarlijlksdhe bijdrage
van f 1500.—, waarvan die' helft door het
Rijk zal worden vergoed, en een renteloos
voorschot van 1320.000.— tot het bou
wen van 94 arbeiderswoningen i» deze ge
meente.
Dit adres wordt gesteld in handen van
B, en ,W. om bericht en raad'.
Aan de orde wordt daarna opnieuw ge
steld de motie-Verkerk betreffende het op
voeren dter progressie.
Da heer .v, dl Blosch zegt, gisteravond
nog eens de motie overwogen te hebben
en tot die conclusie gekomen te zijn, dat
hij het boetekleed moet aantrekken. Hij
erkent dus, dat hij' gisteravond ongelijk
had zich tegen de motie te vedelaren.
De heer M'elenbrink verklaart zich
tegen opvoering der progressie tot de grens
bereikt isy
Da heer Zaadnoordij'k is bang, dat
van Alkmaar de naam zal uitgaan: „ze
plukken je zooveel als ze kunnen", Terwijl
het voor de lagere inkomens niet no'emens-
waardiig is, dat ze minder moeten betalen,
Voorz. stelt voor, waar er 5 leden
afwezig zijn jen de zaak zeer belangrijk is,
terwijl er Woensdag a.s. toch weer ver
gadering is; de motie uit te stellen.
De voorsteller neemt hiermedie genoegen,
zoodat dte motie-Verkerk a.s. Woensdag
weer aan de orde komt.
Voorz. zegt, evenals de heer v. dl
Biosch; den nacht goed besteed1 te hebben;
hij heeft zich afgevraagd of DE WERK
LIEDEN AAN DE GASFABRIEK, dié na
1 Jan. '17 in' dienst komen, ook in het
genot zullen worden gesteld, van f0.50
bij gemis aan emolumenten. Zal net dus
een blijvend' recht zijn, ja of neen?
Voorz. wil over deze zaak thans eene
beslissing .uitlokken.
ALKMAARSCHE
OVERAL VERKRIJGBAAR
den winkel te passen. Ik geloof inder
daad', ddt ik van daag da drukte niet zal
kunnen uitstaan,"
Nadat zij eene nette dienstmeid geroepen
had', bracht zij haren bezoeker ira een lief
spreekkamertje aan bet einde van den win
kel en zette hem wijn en voedsel voor.
„Die. wijn ziet er goed uit," merkte de
proicUfëur op; terwijl' hij zich éen glas
inschonk, „en het zou mij niet verwonde-'
ren, als g,ij ze zelve gemaakt had'. Over
heerlijk!"
„Tien jaren van onthouding en worste
ling met armoede zijn goede onderwijzers,"
zeide mevrouw Scott. „Maar dat "is eigen
lijk nog maar eene kleinigheid."
„Mag ik zoo vrij zijn te vragen, welke
zaken nog gewichtiger zijd?" zeide Bever
ley, langzaam' den wijn 'opdrinkende.
„Geduld en hoop," zeide zij.
Maar toch, niettegenstaande hare woor
den, 'klonk hare stem treurig, 'en hare lip
pen namen eene plooi aan,welke vat» we-
'zeniijk verdriet getuigdte.
„Gedóld en hoop," zeide die procureur,
alsof hij dte woorden herhaalde van eert
getuige 'met het doel hem nog verder te
ondervragen. „Geduld en hoop! zieer mooi,
maar voor welk doel? Wat moeten zij u
brengen?."
„Mijn geluk kunnen zij nooit weder her
stellen," zeide zij, „maar zij zulten mij mis
schien vrede brengen."
Weder dronk Beverley een paar teugen
wijn en keek haar over d'en rand van het
glas scherp aan,
„Het is nu een jaar geledien," zeide zij,
„sedert wij elkander voor de laatste maal
ontmoet hebben. Hebt gij in al dien tijd
niets van mijn kind gehoord?"
Zij vouwde smeekend hare handten, terwijl
zij' het antwoord afwadhtte.
Bteverley bleef zwijgen.
„O, ja, gij hebt van henf ghoord!" riep
zij. „Gij zoudt niet zoo lang het stilzwijgen
hébben bewaard', om! mij ten laatste nog
te leur te stellen."
„Vergeef mij," zeid'e Beverley zeer ern
stig. „Ik denk ei' nu juist over, hoe ik
op de zachtste wijze de bittere waarheid
zat medtedeelen, die ik u te verteltói heb,
hoe ik dien vreestelijke» volzin zal uit
spreken, die u reeds negen lange jaren
zoo verschrikkelijk heeft gekweld'. Ik ben
op dezen tienden Verjaardag van uwe schei-
'dSng van uw© echtgenoot hier gekomen
om u te zeggen, dat ifc nog geen bericht
voor it hebt omtrent uw zoon."
(Wordt vervolgd',)
