Jéi Dos"
UILLETTE
rnu»
rd feest
irstraat Si
MK~
larmoniezaal
HEST.
mtreé 25 oent.|
SU veren werken. I
ibtige diamanten.
a Zegelringen,
velend.
2500.
ouders
feuuholtluivar
oidgsrsf.
Zaterdag 10 Februari 1917.
No. 17
De verboden vrucht.
FUkmaar en Omgeving
in den ouden tijd.
De suikertante.
1 1
MIDDELBURCH
Floris V
anno j285
1 1 r
o een aflevering
raacl te hebben,
ets. per knot.
'TTËN 85 ets.
:n sajet, zullen
ISSLINQ.
AART 1912).
M
'ij ven
de 2 nog volgende|
Sted. bel.) verkrijg-
N, St. Jacobstraat i,
?r uitvoering aan de
■s,
M.
142, Tel. 554.1
ia rekening-geuraat
iCt.
effecten) 5 pi
SQMes prorms
'zegging
ij-
3 Peti
ZH pCt
4 pCt
3 pCt s
GS oa ROTTERDAM!!
boven f35.-** koeteloos,
Dger.
DSTERIJEN.
oordeelig tarief»
veek
LEED1NG
adres.
II, Houftll.
van Zijne Fxsellenti*
n Landbouw, kunnef
-eerende prijzen:
ouwieerarsn,
SESZj Sohagen,
NOORDUK.
AR.
ÓNS BLAD.
TWEEDE BLAD.
Onder de geloofshelden, welke door den
H. Paulus, in zij® .brief aan de Hebreen,
geprezen worden, neemit die stamvader dier
Jodlein, die aartsvader Abraham; ©ene zeer
voorname plaats in..
Door biet geloof geleid!, gehoorzaamde
hij om uit te trekken naar heit land, dat
hij als lerfdleel zou ontvangen: en. hij ging,
niet wielend!, waarheen hij 'ging.
Dioor hief geloof geleid1 verbleef hij in
bet Land der belofte, als in een vreemd
land, wonende i® tenten, (zonder vast ver
blijf) met Isaiik en Jaoob, mede-erfgena
men diierzelfdie belofte. Wamt hij verwachte
een gciedigagroiidv-este stad (de Stad Gods
in het hemelschie vaderland) Wier bouw
meester en grondvester God is. -
Dioor hiet geloof -geleid offerde Abra
ham zijnen zoon Isaiik, door dan Heer op
ée proef -gesteld en hij offerde zijn eerst
geborene, op wie® .de beloften dier Toe
komst rustten: „In Isaiik zal u nakome
lingschap geworden," Meenendie, dat God
machtig is ook uit de -diooden op te wek
ken.
Wat woWdleir, dat een man van zulk een
overtuiging, diat zelfde geloof, d.at kost
bare kleinood, ook idhor zifme erfgenamen
ongerept en onges-ohoiidieini wijde laten be
houden. :Z.ietOud1 geworden en hoog van
dagen, wilde hij dien heiligen ouidierplicht
vervullen eer hij stierf, te zorgen, name
lijk, dat zijn zoon met «ene deugdzame
echtgenoot® verbonden werdl. Hij riep dan
zijnen .oudsten dienaar, die® hij over al
zijne bezittingen gesteld haidl, bij zich len
sprak tot hem: „Leg uwe hand onder mijne
heup, opdat ik u bezwere bij den Heer,
den God van Hemel en aarde, dat gij voor
mijnen zoon ge-ene vrouw nemen
zult uit die dochters der Kaniaaaraeiten onder
wie i.k woon, maar dat gij zult optrekken
naar het lanidl mijner bloedverwanten
en vandaar ©ene vrouw zult nemen voor
mijne® zoon Isoalc."
Wlat een treffend bewijs, diat volgens
Abraham's keuze: waar geloof en reine
zeden verre te verkiezen zijn boven, aard-
schie schatten, welke eeme dochter uit dat
land, vloeiende van melk en, honig, zijnen
zoon zou kunnen, aanbrengen,
En welk een les tevens voor de Katho
lieken, om zich toch niet te laten ver
lokken, door hooge geboorte, o.f door een
groot fortuin, of fijne manieren, o fscboone
positie, te plukken van de yerbcden vrucht,
het gemengdl huwelijk.
Het gemengd huwelijk toch is, meestal
een beletsel voor huiselijk: geluk. Twéé
gelooven oip één kussen, daar is
die dui.vel tusschen.
Door bet gemengde huwelijk komt ook
dia Katholieke man of de Katholieke vrouw
in .grcot gevaar het geloof te verliezen
of daarin onverschillig te worden.
Dco,r hliet gemengde huwelijk is hiet zeer
moiejelijk de kinderen Katholiek op te voe-
dian. Die mentaliteit toch: is zoo hemelscli
breeid verschillend. Wiat de een aanbidt,
veracht die ander.
V
Wanneer de patriarch Jaoob, uit Meso
potamia in Syrië, was. teriu-glgek-eerd en
zich met zijnen broeder Es-au verzoend
had, vestigde hij zich in het land van
Kana-a®, te Salemi, ean-e stad der Siché-
miieten. Van de kinderen van Hem,or, den
vader van Sidhem', h,adi hij ©en stuk land
gekocht voor honderd laimimeirein. Diaar sloeg
hij zijne woointeniteïi op .eln bouwde er een
altaar om idlen machtigen, God van Israël
te aanbidden,
Het geschiedde nu, dat Jacob's dochter
Dina, 'kind van Lia, bij gelegenheid van
©en feest te Siichiem, uitging om den tooi
'en den opschik der dochters uit dlie streek
te zien. D'aar won zij het hart, de genegen
heid] en de liefde van Sidhem, Hemdr's
zc,n®. die vorst was. van dat land. De prins
schaakte haar en hield haar in zijn huis
opgesloten, lm hare droefheid troostte hij
door
LEO SPEET.
18.
Fïorea kende het Friesch© karakter, die
Frïiesche onverstoorbarekarakter-vastheid1,
echter al te goed', om zich nu reedis ge
rust en veilig te gevoelen; hij wenschte
nog meerdere zekerheids,maatregelen voor
zijn graven-dom te nemen:
Hij stichtte ook „Middelburg".
En wèl: „Van Toranburg af tot bij de
Vaart naar de Vroonermeer, langs dien Drie
sprong en den Munnikeweg te weten, via,dit
men -eene lengte van driebonderdt Roeden.
Op zulk ©enen afstandt van den, Toren-
burg, bezuiden dien weg digt by de Vaart,
werd het slot Middelburg gestigt. De grondt,
daer heden (omstreeks 1740' L. S.)
geen overblijfsel is dan de kring der Sin
gels, geringe Verheeventhieden, door die
puinbrokk'en veroorzaakt en hier en daar
door de ruigte uitkijkende, door den
naami Keukenweydt kenbaar (cok
thans nog kadastraal onder dezen naam
bekend! L. S,.) vertoonde nog in
't begin der zeventiende Eepw eenig over
schot idler Muuren." 1)
Dit laatste weet Eikelenberg, volgens
Zijn getuigenis, uit oude kaarten.
Om den dam in de vaart naar de
.VTconermeer te beschermen en voor
haar meit vleiende woorden en hij begaf
zich tof zijn vadler Hetmoir, zeggende:
„Vraag mij deze dochter ten huwelijk."
Op dit voorstel zweeg Vadler Jacob, om
hiet gevoelen te hoeren, zijner zonen, dlie het
vee hoedden. Die broeders waren zeer ver
toornd ie® verholgen, om bet onrecht hunne
zuster aangedaan.
Vorst Hemo-r sprak dan tot hem: „Mijn
zoon Sichem hangt met gans-ch zijne ziel
aam uwe doehiterl geef haar dhs, aan hem
tot iacbtgquoipte én laten wij wederzijds
huwelijken sluiten; schenkt ons uwe doch
ters Ten .jomitvangt gij onze o.ochters; en
woont bij ons het land ligt voor u open,
handelt en wandelt daarin ,0® eigent het
u toe,"
Sicheim zelf voiegde hieraan toe: „Moge
ik genade hebben gevonden iln uwe oog-en
Gij kunt vaststellen zooveel gij verkiest,
ik zal bet geven; verhoogt vrij de bruids
schat len vordert geschenken en volgaarne
zal ik schenken al wiat g ij verlangt: geeft
mij idjeae maagd slechts tot ec'htgenoote."
En da zonen van Jacob antwoordden
aan Sichem en zijnen vader: „Wiij kunnen
niet toestaan, wat gij verlangt, wij mogen
onze .zuster niet geven aan ©en heiden,,
want idjaifc is, bij ons verboden en geldt
als .een gruwel."
Da huwelijksbeletselen, welk© de Oude
'Wiet stelde, waren in het algemeen tweeër
lei: de naaste graden van bloedver vant-
scha pmaakten het huwelijk ongeldig; hier
door waakte God over de .zedelijkheid der
huiselijke samenleving1. Verder mochten
geen eehtverbiniiêniBisien gesloten worden
met ide ten ondergang gewijde Kanatiniti-
sebe stammen, ,en waren die huwelijken
rniet alle heiidiensdhe vrouwen, in den, reg'el
althans, ongeoorloofd; zóó behoedde de
Heer Ide Joden tegen het gevaar van ver
leiding tot afgoderij.
Zoo bestaan ©r ook in de Nieuwe W|et
©enige beletselen, die het Huwelijk on
geldig en andere belets,eten, die hiet
Huwelijk o n g e o o r 1 o o f d maken;
Wij kunnen niet geldig trouwen: met
niet. gedoopte®; met gehuwden; met bloed
verwanten en aangehuwde® in de verboden
graden; (tot en met den vierden graad)
met degenen,, aan wie wij dcor het Dioopse]
of het Vormsel geestelijk verwant zijn
geworden.
Het voornaamste beletsel, diat het Huwe
lijk ongeoorloofd maakt, is het ver
schil van godsdienst tusschen een Katho
liek dffl een gedoopten Protestant of schis
matiek: het gemengd Huwelijk: de ver
boden vrucht.
Mochten toch de ouders, voor het wel
begrepen Jbejaing liaauer khrtereu, ren» be
hoedzaam en zorgzaam zijn als. Vader Abra
ham, en mooit ofte nimmer e.einie gemengde
verkeering toestaan, en met Vader Jacob
en zijne zonen verklaren aam alle anders
denkende,nWi ijkuntoen niet toestaan, wat
gij verlangt, wij mogen onze. zuster (onzen
broeder) niet geven aan een andersden
kende ,'diat is b ijoins verboden en, geldt
als een misdaad. Mochten toch de jonge
dochters minder nieuwsgierig zijn dan Ja
cob's. dochter Dina. Door de vensters cler"
oogen komt de dood der ziel biiinnenstap-
pen: Het gemengd Huwelijk is zeer dik
wijls het 'ongeluk voo rtijidl en eeuwigheid
M. P. A. OOMS,,
D. P.
Alkmaar, 10 Febr. 1917.
Eiken Zondagavond kwam. Tante eten en
eiken Woensdagavond kwam Tante thee
drinken. Daar het dan nog licht was, kwam
zij altijd alleen, heeleniaal gewandeld van
haar kamertje, op de Mare naar het nette
bovenhuisje op de Heer-en straat. En als het
donker was, 'en Stientje, die zestien, en Arie,
die veertien jaar was, nog niet vertrouwd
waren met een oud menscih op siraatj en Ihiei
dagmeisje al lang naar huis was, bracht neef
zelf ha,ar strijk-,en-zet eiken Zondag- en
Woensdagavond behoedzaam de steile trap
dóórsteken te behoeden, Werd „Middel
burg," geen boogschot daarvandaan ge
sticht, „even ver omtrent van de twee
andere Sterktens, en dus niet wyder van
idlezelve, ,da®_ dat het Schietgeweer van
dïieln tydï, doe 't Buskruiidt nog onbekeudt
was, van weerszijden wel ter balver weg
konde reiken,"
In Van der Woude's „Kronyk" 2) vin
dien wij hieromtrent aangeteekend
,,'t Kasteel M-iddelburch Ghebout van
Graef Floris Anno 1286. Gestae® hebbende
tusschen de Castelen Nieuburch en 'flicor-
niamburch, dicht aem de Zuid-Weitzijde van
da M u nni c k e-Biur eb; welker Fon
dementen bij onze g-edencken zijn uytge-
grayen."
Geschreven aanteekeningen van Boom
kamp melden in het jaar 1746:
„de fondamenten zijn bijna 3 voeten
dik, idle stenen 1 voet lang: i/2 'breedt en
8/4, idiilc. De omtrek der blijkbare graft, nu
gedampt, 'dog egter kenbaar, i® 49 roeden
of 489 voeten."
„Ter plaatse, waar het gestaan heeft,
ziet men 'thans nog hoog land," zoo, vonden
wij vermeld. 3)
Een onderzoek ter plaatse beeft ons
d'it bevestigd'; nog duidelijk waren de
„kring dier singels" dn de „geringe ver
heeventheden", waarvan, 'Eikenherg sprak,
zichtbaar; en onmogelijk konden, wij
ons vergissen, - nu ook de naam ,*Keuken-
weydt" thans nog datzelfde plekje gronds
aanduidt.
i Voor langen tijd behoorde deze grond
in 'eigendom' aan de Wed, Stalenhoef, g©b.
af 'en met trage stapjes aan zijn gecluldigen
arm de halve stad door. terug4 naar die Mare,
de twee 'donkere trappen-op en ha» rkainer-
tje binnen. Zij ging- te voet door regen en
wind, want rijden vond zij gevaarlijk, en
neef noch nicht spraken dit tegen, want het
scheelde tweemaal in de week idem zoo
veel >en een zuinige erftante telt voor twee.
Tante was bepaald altijd erg lief onder
het e'ten, in bet schemeruurtje bij de thee,
ondier het vreedzame kaarten: allen ver
wenden t ante en vleien tante,om h?i
hardst; het beste was steeds voor tante, en
tante liet bet zich, goed smaken, scheen vol
maakt tevreden en werd intusschen lang
zaam maar zeker eiken- dag een dagje
ouder.
Maar in den Iaatsten tijd scheen het kost
bare humeur van tante minder zonnigte
wordlen; zij kon soms bedenkelijk zuür kij
ken en langs haar gebrild'en neus vage ha
telijkheden, zegg^i, die" loodzwaar diukten
op het kleine gezin van' het nette boven
huisje aam de Heerenstraai. Wjaint tante had
een heel aardig spaarpotje.
Vader, moeder, Stientje en Ariie. gisten,
ieder voor zichzelf en ten slotte gezamelijk
in ernstige® familieraad, naar die mogelijke
oorzaak va® tante's ontstemming, tot men
op grond van ©enige niet'zeer duidelijke
toespelingen der oude juffrouw 'tot 3e slot-
scjmi kwam, dat tante „d'r beessie" miste.
Tante, moet men weten, had-een uitge
sproken zwak voor „beessies", mits zij ze
zelf niet behoefde te onderhouden (want zij
was inderdaad een ideaal-suikertante van-
weige de zuinigheid). Maar tante rhad ook
een ingeboren angst voor hondlen, die im
mers steeds in -staat en bereid zijn om oude
idam-es in de teere kuiten te bijten. Fidel,
de poedel, was daarom na de éérste, niet
te misduiden aanwijzing van tante, oip zach
te, maar afdoende wijze van het nette bo
venhuis],e weg', geëxpedieerd, en tot laufe's
blijkbare geruststelling en iblijldiscfoap opge
volgd door een niet-Cypersche kat, die on
middellijk een zacht «ereplaatsje kreeg in
haar zwart lakenschen schoot.
Doch het No-cdlot, dat zelfs een net huis
je a-a® de Heerenstidat niet spaart, wilde,
dat moeder de vrouw zenuwziek begon te
worde® do-cr het gluiperige, onhoorbare
romdisluipen van po-es, die haar schrik oip.
schrik om het hart eii in de beenen deed
slabn.
Zoodat, na korten familieraad, en een
welsprekend betoog van moeder d-e vrouw,
eenstemmig, maar niet zonder aarzeling,
het besluit werd genomen, die brave poes
spoorloos te doen verdwijnen. Een manoeu-
vre-mat-eem-luchtje, waarvan aal® tante op
den -e erstvolgenden Woensdagavond onmid
dellijk na haar behouden aankomst door
n-eef met grafstem mediede-eling werd ge
daan..
Tante schrok, zuchtte en keek toen haar
vier familieleden dé® voor één onprettig
scherp aan 'dlo-or -haar brilleglaze®. Van dat
oogenblik dateerde de knak in tante's goed
humeur en de vage hatelijkheden.
'tWas stilzwijgend -een uitgemaakte zaak.
dat 'er een nieuw1 „beesie" moest komen
e® wel zoo, gauw mogelijk. W^int tante zat
er warpjes is en was al diep in de zestig.
Maar néén hond en
vro.üw schudde energiek het hoc-f-d, ondanks
den spaarpot van tante).
Een vogeltje? opperde Arie. En aller
gelaat verhelderde. 'tZou een vogeltje zijn,
een lief klein vogeltje, veilig in zijn kooitje.
Maar toe® het denkbeeld- uitgewerkt zou
worde®, bleken er twee even sterke partijen
te zijn: een mannelijke en een vrouwelijke
partij. Vader en Arie, die overdag de deur
uit waren, stemden met mannelijke koppig
heid' vooreen lustig1 fluitende kanarie; moe
der en Stientje, die den gebeelen dag op
het bovenhuis],e waren aangewezen, gaven
haar votum met vrouwelijke vasthouden d1-
beid! aa-n een bescheidener sijsje. Men kwam
niet tot overeenstemming.
Toen neef den volgenden av-ond, het
was Zaterdag; de stad inging, om een
extra-sierlijke papieren half-hempje voor
Zondag te koop-en, gebeurde het, dat hij
op zekere straat voer een vogel winkel kwam
te staan, waar hem. de eigenwijze ronde
oogjes van een paar papegaaien, biologee-
remdi aansta-arde®. Het bezit van een erf
tante maakt een eerzaam huisvader, wier
da huiselijke vrede lief is boven alle
dingen, geniaal.
En zoo kon men den neef even. later den
vogelwinkel zien verlaten-, 'met de oplos
sing van (dlem puzzlé-in d' ©hand, in jdie® vormt
van 'een groot e ronde kooi, waarin e-en
groenachtige papegaai zal te dommelen.
Rielie; daarna ging het in> -eiigendlohi' over
aan dien heer Joh. J. H. Oom-en, lie om
streeks 1850 meester was aan idle Alk-
maarsche Armenschool.
Dleze bezitter heeft omstreeks 1868 de
laatste steenen van de kaste,el-fundamenten
uit diiien grond1 doen verwijderen, en van
dleze steenen deze laatst-overgebleven
steenen schijnen nog niet zoo weinig in
aantal -geweest te zijn te Alkmaar, ach
ter zijn woonhuis aan den Dijk, eem tweetal
stallen doen bouwen, in welker éé>h©- muur
d!e blinde gevel aan de Kanaalkade
hij ter gedachtenis aan dezen, bouw (uit
steenen van het slot „Middelburg.") een.
hardsteen metselen liet, waarin uitgebei
teld]:
Dié piplossingi wals niet dluur géwéesf, wint
d-e vogel was geen bijster exemplaar,
de koopman, had het eerlijk erkend, en
ook geen „prater".
Mo'eider de vrouw en de kinderen waren
verrukt over de geniale oplossing en over
den vogel, die!,' ondanks het minachtend oor
deel van den verkooper, éénvoudig mooi
werd! gevonden. In zijn intelligentie had
den allen een ongemotiveerd, maar onver-
woiestbaar vertrouwen; nnen zou Lorre ke
ren praten, met geduld en liefde, die ieder
voor zich 'e® dus zeker te zamen alles o-ver-
wiinnen; -men zou knet vereende krachten
het dier leeren iets- héél minnelijks te zeg
gen alam het adres van tante. *VK|anit het hart
'en de spaarpot van tante waren wel waard
rntet ged'uld en liefde veroverd te worden.
Lorre werd van 's morgens tot 's avonds
'erg: verwend en gekopjelcrauwd, en met lek
kers gevoerd', -ett ieder op zijn, beurt zei- tot
dan vogel tot in het oneindige: „Dag lieve
tante". De vogel kraste van, tijd tot tijd als
'een kapotte fonograaf -en men vond dal een
bamoedig'end teeken: doch verder scheen
het dier met zij® spraakkunst niec te kun
nen komen. Voor tante werdl Lorre voor
loop jg veilig in de slaapkamer verborgen
gehouden; de verrassing was schoon ge
noog1 olm: tante's zure gezicht nog wat fe
tr 0,is'eereu.
Een wanklank was er in die harmonie
'Her gemoederen op het nette bovenhuisje
Het dagmeisje, dat eiken morgen neef on
tijdig uit zijn- b'ed1 kwam bellen, had ©en
tellen haat opgevat tegen dien vogel, die
voortdurend! "met satanisch genet het tapijt
rondom zijn kooi meters ver bevuilde met
zanidl, 'etensresten en nog1 -ists. Het kwaimi
zóó v'er, dat de steeds luider, mopperendie
gedienstige formeel en in n-iiet te misduiden
populaire uitdrukkingen, wè-ig-erde langer
dien vullen boel weg t,e ruimen.
Mo'ed-er de vrouw was, verontwaardigd
over deze dienstweigeringneef in eigen
persoon werdl te hulp1 geroepen en legdle het
gewicht Van zijn huisheerlijk gebod in de
schaal, die zelf daardoor ecfiter niet door
sloeg, Het .werd -een wedstrijd in welbe
spraaktheid, waarbij" -hei dagmeisje, on
danks baar jeugd, over verreweg den groot-
sten, rijkdom va» schilderachtige uitdruk
kingen bleek te beschikken. Zij) betoogde
tan sloiite, dat ze 't '„vertikte om den gos-
ganschelijkcn dag die® smerigen vogel na
te loo-pen, omdat een ander op' de centen
van dia oude totebel zat te azen.''
Na idjezen, volzin hebben man en vrouw
©an, ondeelbaar ocgatiblik beraad niet de
verschrikte co,gen, waarin ko-rt en krach
tig hielt vonnis, viel: neef zei het brutale
'era gevaarlijke, wat al te snuggere dagmeis
je den dienst op; maar netjes, héél netjes,
miet veertien dagen.
Hiet meisje verdween na dien termijn,
zonder teekenen van berouw, en zelfs met
een vals-chi lachje om den brutalen mond.
Lorre had! intusschen nog1, geen vorderin
gen gemaakt in de Nederlandsche taal en
eindelijk tanje's hatelijkheden begonnen
aan vaagheid bedenkelijk te verliezen, -
werdl besloten, dat men met he.t „beessie"
voor dan dag zou komen.
Toien tante den volgenden Wjoiensdag-
lij 1-1 H t^J-Ccr»lx4-hGuptti
optocht naar de kooi geleid. Tante's oude
gezicht werdl nog zonniger dan de gezich
ten van haar familieleden read's waren, en
zij sprak aangedaan woorden van dank, die
als bi et zoete geklinkklank van rijksdaal
ders klonken.
Zij knikte den vogel minzaam to-e en zej
wel twintigmaal achtereen allerlieflst:
Dag Lorre, wat zegt Lorre dan tegen
de vrouw?
Plotseling schudde het dier zenuwachtig
dien kop- en toen klonk het luid e® duide
lijk, in onvervalst plai-Leidsch
Ouwe duitendief!
Het werd angstig stil op het nette boven
huisje aan de FI eerenstraat.
Waar zijn je centjes? krijschte de
vogel met, èe® satanisch© knieltering in zijn
als door een Wonder juist op dit oogenblik
zich openbarende stem.
De lsltiltjp verdubbelde.
Toen knoopte tante haar antieken mantel
dicht 'e® ging zwijigeaidi de kamer uit, de
trap afzonder hulp;
Neef, .nicht, Si-entje en Arie stonden
bleek en ontdaan, als versteend en ver
stomd(„Ctr.")
Ziehier, welk een aardige herinnering
aan het slot „Middelburg" binnen Alkmaar
behouden bleef
Later in het jaar 1871 gingen
woonhuis ie® stallen aan Dijk en Kanaal-
kadle .in eigendom over aan de® heer N.
Konijn tegelijk met het historische
plekje grond „Keukenwydt" waarvan
laatstgenoemde beer nog die gelukkige
eigenaar i».
Thans achtte graaf Tlores den tijd ge
komen om ©pk meer noordelijk e'en sterkte
aan tel leggen, niet allee® ter beveiliging,
oiok tot uitbreiding van zijn gebied;
ten Oosten lagen- de West-Friezen nu vrij
wel bedwongenhij wilde hun nu ook
nog leen laatste gelegenheid tot een
inval in zijn land va® uit het Noorden
ontnemen
Hij grondvestte „Eenigenburg"!
Waar dit slot gestaan heeft, zal meer
dere van onze lezers' wel bekend zijn: de
naam „Eenigenburg" is méér da® „Middel
burg" of „Nieuw-enburg" in- den volks
mond blijven leven, en wèl, doordat te-
zelfder plaatse waar eens Flores' kas
teel "stond een dorpje verrezen .s, dat
naar wij uit oude kaarten kunne® con-
stat-eeren aanstonds en steeds miet dien
zelfden naani werd. genoemd.
„Eenigenburg" nu was^gelegen tégen d-én
Zijpendijk; d-e Zijp was toen nog è.en
ontzaglijk groote watervlakte, een groot
meer. dat vanaf de Groeder duimen in recht-
strc-eksche verbinding, stond -met de Zui
derzee; op- den oostelijke® oever van
da Zijp nu, -een half uur n-oofdl-westelijk
.van Warmem,huizen, op ee® plaats, toén
„Nieuwen,doorn" geheetein, op hcoige
velden Werd' „Eenigenburg" ge
sticht; „ragt in de® weg, zoo, den
Widst-Vriezen de lust moig't bevangen om,
als_ in ouder tijden, langs d-e naastgeleege
landstreek -over 't Wiedt de Reeker op
den Schioorler duinkant aan te trekke®;" 4)
Toen in di? jare® 1285128611287 -
de dpor -cms genoemde kastealen voltooid
VAM HET BINNENHOF.
Vergadering van Donderdag S Febr.
Dia vergadering werd al dadelijk belang
rijk doo-r het afleggen eemer Regeerings-
vcrklari-ng bij monde van den Minister
president.
Die Kamer begroette deze vertrouwen
wekkende en daardoor tevens, geruststel
lende verklaring1 met luidte toejuichingen.
l M ll
Minister Rambonn-et heeft ook nu
weer krachtig van zich afgeslagen, waar
het gold' de aanvallen op zij"® beleid ten
aanzie® van- d'e roede organisatie op de
vloot. I
De verkeerde geest onder het personeel
beschouwde Z.Exc, als een gevolg van
'dien anti-militairistischen geest odder ons
volk; van het. amti-militaiirisme, waarvan
bet gevaar te grooter wordt, als, het wordt
aangewend voor politieke doeleinden, zoo
als bijvoorbeeld geschiedde in die redevoe
ringen, van den heer H-ugenihioltz cn
dat d© Regeering' voor groote moeilijk
heden moet plaateen, als Volksvertegen
woordigers als de heer KJ eer e k op er
tijdens 'de mobilisatie nog welop
vergaderingen-, van den Biomd ,va® Minder
Marine-personeel over den Minister van
Marine spraken als ov-er een dreumes, dien
men wel klei® zal krijgen.
Evenwel t oomde Z.Exc. eenige toenade
ring. H ij verklaarde zich: namelijk bereid),
als d'e organisatie' haar k'oers
wil veranderen, te trachten door de
vlagofficieren voeling met haar te krijgen.
Aan boord 'echter ka® naast het gezag vain
dein commandant geen ander, dat dier or
ganisatie. worde® geduld. En de Vergelij
king, door -dien lieer Ketelaar gemaakt,
tusschen de verhouding van Staat cn ihili-
tair ie® dlie van werkgever eb werknemer
wees Z.Exc. terecht met beslisitihieidi af.
Wat ée geestelijke belangen betreft.
Weersprak de Minister, dat* uitingen va®
godsdienstig leven konden worde® belet.' En
Mij verklaarde alles te willen doen- om de
schepelingen in staat te stellen, hun gods
dienstige verplichtingen ®a te kernen
Da Meer Tr©els-tra was dhnkbaaryco-r
het „althans wegschuiven van dén gren
del" en bood zijn diensten aam voor' die
totstandkoming een-er spoedige- 'e®. goede
regeling.
Zoodat de breuk tusschen de® Minister
en dé S. D. A. P;, waarmededeze sinds
©enige® tijd dreigde, voo-rloiopig geheeld
sicbijnt.
De artikelen .rakende het materieel, gaven
dien heer BJchon, (O.H.) .aanleiding tot
die verdediging va® niet minder Ülam zes
aniéind'ementen, waarvan, die .aanneming het
besparen van maar eventjes fS760'.000 zou
bieteekene®.
De S. D. A. P., als wier woordvoerder
liter de beer Hugienholtz optrad!, stelde
zich vierkant -tegenover iedieren1 nieuwbouw.
Die afgevaardigde van WjeststellfagWerf be
schouwde het a.anvragie®, van 17 millioen
6 ton voer Kieuwen aanbouw op eem e-iinidi-
cijifer van bijna 40' millioen, als de voor-
geen geld is, terwijl toch Minister Van
G ij n indertijd weigerde in het Kabinet
zitting te nemen, omdat zendier Tariefs-
Varh.-o.ogilig het geld voor nieuwe slagsche
pen niet zou zij® te viindie® en achtte
bovendien verzet tot bet uiterste tegen
liederen nieuwbouw het beste middel tegen
dien ©cfflcgs,geest. En afgezien hiervan had
hij ook practis.cfi'e bezwaren tegen den
bouw van ©en derdlen kruiser, die alleen
VCTkenuiingsdiienst-e®zou Icuniae® verrich
ten, welke evengoed of heter aan klein
materieel kunne» wonden opgedragen. Sipr.
zal daarom tegen den bouw van .eie® der
den kruiser stemmen en vc-or tfc amende
menten-Bi i c hi o m
Avondvergadering van Donderdag 8 ;Ffebr.
Ook de beer Kle-e r e k op er had nog
bet zijne te zegge® over het spoorwegper
soneel. Het nieuwe Jn zij® rede was ech
ter alleen, -diat hij aandrong op spoied
met ide regeling -der rechtspositie van, het
tramwegpersoneel en wat aifga-f op Minister
Re-gcmt. Overigens schoot er niet veel an
ders voor hetmi over dan met de heere®
Jansen (M aastri ch t) en B| e u m e r die
nieuwe dienstvcorwaardien ctoivoldoiendle te
vinden en Minister L e 1 y te vierwijte», dat
het overleg met de organisatie onvoldoende
is geweest.
mi ii i ■■—MWBg^aatoAi'^aauuiM mm 11 igggayggfaac.BiVgflrtgiega
waren en gebleken was; welke een, sterke
schutsmuur zij vormden tégen de West-
Friezen, toén in het jaar 1288 zonde»
de Friezen hunne gevolmadhtigde® haar
„Tcicrnenburch", waar de graajl verblijf
hield; men werd het ééns over de vre
desvoorwaarden „op, den een era twintig-
sten van Loumaaradit."
Da dorpen en gehuchten, dóe het vredes
verdrag niet graaf Fibres aangingen, waren:
Medemblik, 't Hoogwouden Ambacht,
Winkel, Niedorp, Veenhiuizen, Blarsimger-
horn, Wa-rmenhuizen, geheel de Lange-
dijk, miet Oudkarspel, Noord- en, Zuid-
Scharwoude en Broek; verder: Oterleek,
Vronen e® Oudorp.
Dé vertegenwoordigets van, al deze dor-
jien en, gehuchten moeste® beloven:
„Ondcrdaainigheidt aan den Gfaave ea zijn®
nakoimers, bvergaave, dat hij ami hum Landt,
waar 't hem behaagde, allerley; gemeyne
wegén zoude mooge® maaken; en de be
taling© va® Koorntiienden, era Vroon-
schuldt; ein op zijn bevel ter heir-
vaart te trekken."
Twee maanden later hadden zich, ook
de Dnedbterlanders reeds op gelijke wijze
aain granjf Flores overgegeven,.
1) „Alkmaar 'e'n zijne Geschiedenissen",
pag. 92.
2) Pag. 110.
3) „Aardrijkskundig Woordenbcd:" door
A. J. van der*Aa zie: „Miiddelburg."
4) „Alkmaar en zijne- Geschiiedenissen",
pag. 93.
J,
tl
