„GLORIA MUNDI",
gratis.
No. 33
Dinsdag' 20 Maart 1917,
lie Jaargang
ABONNEMENTSPRIJS:
ADVERTENTIËN:
D© Stille Omgang.
paul de vagebond.
4 CENT SIGAAR
Vorstenlanden en Sumatra Havana-Melange
Firma H. KRIJNS.
TmWWRto™
Uitgave van de Naamlooze
Vennootschap „ONS BLAD"
ALKMAAR.
Bur.: BREEDSTRAAT 12.
Telefoon No. 433.
I.
Per kwartaal franco huis. 90 cL
Met geïll. Zondagsblad 125 ct.
bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers:
van de courant 3 ct.
van het Zondagsblad 5 ct.
DIT BLAD VERSCHIJNT DINSDAG,
DONDERDAG EN ZATERDAG.
Van 15 regels 50 et.
Elke regel meer. 4 10 ct.
Reclames per regel 25 ct.
Kleine adv.: 30 woorden bij vooruitbet. 30 ct.
De Stille Omgang over Amsterdam's
vaal-oude pleinen en straten is ook ver
leden Zondag wederom een heerlijke ge
tuigenis geweest van den nimmer-verflauwen-
den Roomschen geestdrift onder de Room-
sche massa.
De enkeling, de zwakkere bróeder, moge
m minder gelukkige stonden .zich voor
korteren of langeren tijd minder warm van
harte gevoelen voor het Roomsche ideaal:
daar, waar meerderen in Christus' Naam
te zamen komen, daar heerscht één geest,
één verlangen.... van vroomheid, van heilig
heid, de geest van vèr verleden en
heden, de geest, die vóórtheerschen zal,
zoolang er menschelijke wezens op aarde
naar hun God verlangen.
Telken jare hechten de talrijke pelgrims,
die ter eere van het H. Sacrament van
Mirakel te Amsterdam in den stillen om
gang mede-treden, een nieuwe schakel aan
den kostbaren keten, die ons in veel
opzichten zoo verstoffelijkt door den nieu
wen, tot de materie neigenden tijd ge
ketend houdt aan onze stoer en in waren
geest Roomsche voorvaderentelken jare
vervullen die talrijke vromen een daad van
grootsche beteekenis, wanneer wij die daad
beschouwen als een voortzetting van 't
eenmaal zoo grootsch aangevangen werk,
van hen, die verre vóór ons leefden.
De geschiedenis van het H. Mirakel,
dat in 't jaar 1345 te Amsterdam plaats
vond, achten wij tè zeer bekend, dan dat
wij deze hier nogmaals zouden verhalen.
Wij wilden er slechts even in 't bijzon
der op wijzen, op hoe opmerkelijke wijze
die oude vereering in de vorige eeuw her
leefde, en hoe wonderbaar God deze schoone
devotie uitgroeien deed naar alle zijden,
in zóó korten tijd.
Tot het jaar 1881 waren het weinigen
nadat de Reformatie met bruut geweld
den- plechtigen ommegang voorgóed had
verhinderd tot dht jaar waren het wei
nigen, die in weemoed om vervlogen
Roomschen luister de (niet met zekerheid
meer gekende) wegen van den alouden won-
der-weg volgen kwamen in stil gebed.
In genoemd jaar wekte God bij een een
voudig man van een vurig karakter en
met een Godminnend hart het verlangen
op, om den Stillen Omgang, die gevaar
liep langzamerhand geheel in vegetelheid
te geraken, tot een algemeene devotie te
maken voor de vurige vereerders van het
H. Sacrament van Mirakel. Deze man was
de heer Joseph Lousbergh.
Genoemde heer Lousbergh was in 1880
in het bezit gekomen van een alschriit,
waarop de z.g. Mirakelweg werd aange
geven. In de meening, dat door dit af
schrift de ware oude processieweg was te
ruggevonden, deed de heer Lousbergh het
volgend jaar aan_ een vriend het voorstel
om daags na het Mirakelfeest gevolg te
EEUILLEXQN,
Naai hei Epgelsdh van BpjSK "BEU-9®
geven aan een reeds lang gekoesterd voor
nemen en samen den Mirakelweg te gaan,
zooals deze in het geschrift was aangege
ven. Te half twaalf 's avonds togen zij op
weg, maar, o bittere teleurstelling, al spoe
dig bleek het hun, dat dit nachtelijk uur
niet de geschikte tijd was om eene devo
tie te doen opbloeien, die hun zoo nauw aan
het hart lag. De proef werd in 1882 en
'83 op andere uren herhaald, helaas, met
hetzelfde ongunstige gevolg, zoodat men
tot het besluit kwam, dat met alleen 's mor
gens in de vroegte door dit stadsgedeelte
kon trekken. In 1884 werd dan ook de
tocht een paar malen 's morgens gemaakt
in gezelschap van een tweeden vriend.
In 1885 had de eerste omgang met ge-
noodigden plaats. Zondag 22 Maart ver
zamelde zich 's morgens te half 6 op het
Spui een 12-tal personen, onder welke drie
verpleegden uit het R. K. Weeshuis aan
de Lauriergracht. Na den omgang volbracht
te hebben, communiceerden zij gezamenlijk
in de kerk van het Begijnhof, waar als in
het hart van het Katholiek Amsterdam de
devotie van het H. Sacrament van Mira
kel sinds de eerste tijden na de reforma
tie zoo trouw was bewaard geworden.
Deze eerste proef met genoodigden deed
het plan rijpen om het volgende jaar meer
uitnoodigingen te doen, maar.... er was
intusschen twijfel gerezen, of de tot dus
verre gevolgde weg wel de juiste was en
deze twijfel moest eerst worden opgelost.
Dank zij de bemoeiingen van den Ho.og-
eerw. heer Mgr. B. H. Klönne, rector van
het Begijnhof, bekwam men eene officieele
opgave van den processieweg, bewerkt naar
een oud handschrift uit het archief van ge
noemd Begijnhof. Nu was dan met eene
zekerheid, die geen twijfel overliet, de ware
processieweg gevonden en kon men met
een gerust hart een dertigtal circulaires ver
zenden, die tot gevolg hadden, dat een 70-tal
personen aan de uitnoodiging beantwoord
den. Met verbazing werd ter gelegenheid
van dezen omgang vernomen, dat zich
onder hen. drie Haarlemsche Katholieken
bevonden, die zich een nachtelijke wande
ling van drie uren hadden getroost, om aan
den Stillen Omgang te kunnen deelnemen,
In de daaropvolgende jaren nam het ge
tal der deelnemers voortdurend toe. De
kerk van het Begijnhof, waarin te 6 uur*
de IT. Mis ten behoeve van de pelgrims
werd opgedragen, bleek weldra te klein
te zijn, om de scharen van mannen te be
vatten, die onder leiding van „het Gezel
schap van den Stillen Omgang" hun devo
tie voor het H. Sacrament van Mirakel
kwamen houden. De naburige St. Cathar
rina-kerk moest weldra hare deuren voor
deze mannen openzetten en lang zou het
niet duren of ook de kerk van de H.H.
Petrus en Paulus en de kerk van S. Fran-
ciscus Xaverius zouden op den morgen
van den Stillen Omgang gevuld zijn met
deelnemers.
En nu, nu staren wij met innige vol
doening op cijfers...,hoeookditjaar weer vele
steden en dorpen uit Amsterdam's omge
ving hun pelgrims opgaan zagen tot de
veste van het H. Mirakel:
Alkmaar en omstreken 500, Krommenie
160, Velsen 250, Velseroord 50, Heems
kerk 160, Zaandam 260, Castricum I30,
Hoorn 50, Halfweg 60, Haarlem 600,
Heemstede 100, Hillegom 200, Beverwijk
250, Assendeïft 80, Wormerveer 150. Er
waren er ook uit Sloten, Nieuwer-Amstel,
Ouderkerk enz. enz-
Dat 't zoo blijven moge, neen, dat 't
steeds tangroeien moog' dat steeds stér
ker de keten worde, welke ons geketend
houdt aan onze stoer en in waren geest
Roomsche voorvaderen
BINNENLAND.
54 1 Y.;
Een politieagent kwam de trap op. Da
delijk achter hem kwam de koopmajn in
olie. en verfwaren.
Zij boordden wat de spuitgast zeiidie en
zagen elkander met een veelbetpekenden
blik aaaii
„Ik dacht hqt wel", zeida (d|e politie,
agent, „daar zit meer achter diap men op
pervlakkig zoude denken. Gij hebt eene
fleschi met terpentijn gevonden?" zeidehij
tot dan man, „laat mij die eens zien,"
Hij nam de flesch^ beschouwde ze zeer
oplettend 'en gaf ze aan den olieman.
„Stout!" hernam deze, terwijl bij met zijne
lippen smakte bij het uitspreken van bet
woord, „en juist dezelfde flesch, in welke
ik die terpentijn aan den jongen man ge-
gevenji eb," voegde hij er bij aan de hals
van de flesch ruikende.
„Zeer goedvervolgde de politieagent.
Daarna vroeg hij met zeer veel deftigheid,
„waar is da meester van het huis?,'''
„Diaar binnen," zeide een van de inwo-
niendien, die standi toe te kijken, „ik geloof,
dat het daar ook niet in orde is."
„Bestolen;bestolensnikte Levi, fooi
de mannen zijhe kamer binnenkwamen, „doe
geen moeite om mij te troosten, Raul, het
verlies van het geldzou ik nog wiel kun-
tan verdragen, maar de juweel en van myne
grita Leafe, het ia al te. wenselijk!"'
„Oiho!" rfelp de politieagent, „dus er
ja niet alleen brand gesticht, maar ook een
diefstal gepleegd, hé Wij zullen er. spoe
dig wol iets meer van weten. Mijnheer,
hebt gij hier iemand bij u inwonen, die
Vincent heeft?."
„Dat ban iik!" antwo'ordrie Raul voor
waarts kantende.
„Jong, groot, donker van kleur, het is
dezelfde man, ik ben er zeker van," fluis
terde de olieman.
„Biehoort deze brief aan u?" vroeg de
politieagent verder, terwijl hij ham den
brief toonden, dien Richard B'ogg, iin den
winkel had laten vallen.
„Ja," zedde Raul, „maar ik kan mij niet
begrijpen, hoe gij aan dien brief komt,"
„Diat wil ik wel geloovein^ mijn jonge
man," merkte die politieagent op, „maar,
in allla geval zal ik onder de bestaande om
standigheden u moeten verzoeken mij naar
het poliltie-bureau te willen volgen."
„Wat bedoelt gij," riep Levi;. „indien
gij denkt, dat hij mijl bestolen heeft, dan
zijt gij geheel mis.
Hij is ieeni eerlijken jongen, irnijn Raul."
„Dat zijini wij allemaal, zoolang het niet
anders uitkomt," meesmuilde die olieman.
„Dat is eene van zjjne .flesachieln
schreeuwde M.arato; die naar het geheele
gesprek geluisterd had' met een gevoiel
van spijt én woede, omdat zij nu niet meer
in staaft zoude wezen Levi's rijkdom te
stelen. „Hij heeft leiein. dbzijn zulke fesscfoen
in zijne kamer, en indien ihieit noiodig is
kan, ik tegen hem getuigen."
„Als toet u belieft, juffrouw," zekte dq
politieagent, „ik zal die flessctoien, (waarvan
gij spreekt,, modlememép. Nu, wat hebt gij
NEDERLAND EN DE OORLOG.
VERBOUW! VAN. VOEDINGSGEWASSEN
GR ZIJKANTEN, VAN W,E,GEN,
De Minister van Landbouw, brengt ter
kennis, dat zijne aandacht wordt- gevestigd
op het feit, dat volgens: eene globale schat
ting de lengte yian de wegen in Nederland
■meer dan 30.000 ICM, bedraagt ien dat
vele dezer wegen zeer breede bermen of
zijkanten hebben, welke slechts voor leen
klein deel 'noiodig zijn voor het publiek ver
keer. Opi vele wegbermen zouden dus met
succes .allerlei voiedljngsgiew'assieln Jcuinnien
woraen verbouwd. In verband hiermede
worden de betrokken autoriteiten hierbij
uitgenaodligd een .onderzoek ter zake in. te
stellen, en waar dat mogelijk is. tei bevorderen
dat deze bermen aan. die productie van
voedingmiddelien. dienstbaar woniiein ge
maakt. (St, Ct,)
NEDERLANDSCH SClliR
GETORPEDEERD.
Blij de reiedersfirma J. H>. Rrm'ze en Zoon
te Groningen' iis bericht' ontvangen van dier,
kapitein v.ani de „Er'elina", dat het schip
op de reia van Leerdam naar Londen, .ge
laden met fleasidnen, den 15 Maart; 's nachts
te 11.30 unr,-door een Duitsictoe-n onderzeeër
is getorpedeerd. Die bemanning, dlei kapitein
W. de Vries van Amsterdam, de stuurman
Bi. Velviis van Groningen, de matroos ,K.
de Jonge .en. die kok J. Greebienbroek van
Schiedam zijln te Sluis aangekomen.
BOTER!.
Die Minister van Landbouw, Nijverheid
en Handel beeft bepaald, dat gedurende
de week van 1-8 tot 25 Maart voior 80 piCt.
der footarproiduetiie certificaten van uitvoer
zullen "worden verleend en 20 pCt. voor
het binnen!,andisidhi verbruik zal moeten wor
den beschikbaar gesteld, alsmeidie dat idle
bewijzen van toielating tot uitvoer van boter,
afgegeven door de Rijkscommissie van. Toe
zicht op' de Btotervereenigimg o.p1 grond van
die certificaten zullen gelden tot Dinsdag
17 April 1017, dies warmiddagis te 12 uur.
DlE GESTRANDE ONDERZEEËR.
(Oif f iciieel.) In den nacht van 11
Maart op ,12 Maart is een Duitsictoe onder
zeeboot binnien de Nederlandlsrihie territo
riale wateren gekomen en giesfrand op de
Hinderriibben. D|e bemanning toeieft 't schip
verlaten'. Poor hst vanwege jbet département
van marine .ingestelde omdieriiek is, uit
gemaakt, dat het binnenkomen' in Ned.er-
landsch rechtsgebied! niét is veroorzaakt
verloren?" vroeg hij' aan Levi, „gield en
juweelen?"
„Het komt er inuet op aan," zeilde de
oude man, „maar wat is dat over dien jon
gen daar ginder, oiver eene fjidsichi en leen
brief?"
„Wiel, dit is het," zeide die winkelier,
„die flesch werd van avonidl bij mij in den
winkel gebracht, en ik gaf de® man, die
ze medebracht er terpentijn in,' en toen
hij weg ging, liet hij bij toeval diezen brief
ito mijn winkel vallen. „Mijnheer Vincent,
N01. 1 'straat," zeide jfc, tcneni ik hem
opraapte, „morgen o.cbtendi zal ik hem. even
terug gaan brengen," Maar toen, 'ik hoiorde,
dat er brand was1, ging "ik er naar kijken,
.en bemerkte .diat toet in hetzelfde huisi
was, waar de man woonde, die dien briief
in mijn winkel toad laten vallen. Ik ging
naar hui® olm Ihem te halen, en vertelde!
hiier aa® dezen politieagent, hoe 'lfc .er aan
.gekomen was. Het is. wel zonderling, d,at
juist uwie kamer berooft en in brand ge
stoken wordt m.et diezelfde terpentijn en
hij is de man-, die toet haalidle."
„Ik' ontken toet!" riep Paul, „.ik weet
ndiets van al, wat gij daar vertelt, niets,
vain den diefstal. Ik ben onschuldig
„Daft wil ik wel .gelooven; maar toicto is
het mijne plicht u medte.ta nemen, nadat
ik uwe kamer doorzocht heb," zeide de
politeaigent, „en gij, mijnheer, dleedtbest
om imiet ons mede te gaan," vervolgde
hij tot Levi, I
„Ja; natuurlijk zal ik miede gaan," zeide
de oude man; „tooud maar moed, mijn jon
gen.; toet is niets, dan eend vergissing, en
wij zullen terugkomen 'en er een goieden
lawohdl van nemen, tiktéegenMuahdie mijn
doior eein der omsta,ndligjhiedlein (averij of
gesteldheid der zee), welke volgens artikel
5 (1) der Neutrkliteits. Proclamatie dat bin
nenkomen zouden rechtvaardigen. De Re
geering heeft derhalve beslist, dat de onder
zeeboot zal wordien. ontwapend en db be
manning geïnterneerd1,
GRO EN TEN H AN DEL
Met die vrije concurrentie op de gnente-
veilingen is. het uit. Die Du.its.ahie „Einkauf
Zemtrale", waarvan toet hoofdkantoor in
Oen Haag is gevestigd, bepaalt den prijs j
die gemiddeld) voor de producten kan be
steed worden. Zij heeft enkele export-
handelaars voor de veilingen, waar gewoon
lijk voor Dnitschland gekocht wordt, aan
gesteld .en die bestedlem jets boven of be
neden den bepaalden prijs, zoodlaft die door
snee toch verkregen wordt. Er wordt reke
ning medle gehouden, diat de toanidlel voor de
tuinders Joonend kan bfijvea, maar de woe
kerwinsten van tuissohenhandelaars zijn ver
vallen, Ook krijgt nu in Duiiitschland niet
een goed betalende stad eier dan een an
dere. Die ladingen worden gelijkelijk ver
deeld. Eiken, dag komt er een telegram,
uit Duitsctolandi naar onze grenskantoiren
om aan te geven waarheen de! producten
moeten gedirigeerd worden.
VRIJ VERVOER VOOR MILITAIREN,
RIJ LAND BO U \V, V ERLO F,
Een adviseur voor landhoiUwverlaven
schrijft;
N.u .er algemeen wordt aangedrongeto op
toet zopveel mogelijk productief maken van
onzen bodem, wijzen wij nog eens met u«-
drnk op de slechte regeling van het vrij
vervoer van militairen m.et landbouw verlof.
De Minister heeft het percentage der mi
litairen., die voor landbouwverlof in dit
voorjaar in. aanmerking kunnen komen, ver
hoogd en de milit. coanmapdaniten tot meer
vrijgevjgih.eid in laudbouwverloven aange
spoord. 'Maar,,, toet vervoer tijdens, den
te genieten verloftijd blijft voior velen, een
onoverkomelijk bezwaar, om. van toet toege
stane verlof gebruik te maken. In dit op
zicht heerscht de grootste willekeur. Er
zijn rijksontvangers, die .advisaeren aan, de
commandanten, geen gratis vervoer tijdens
den buitengewonen verloftijd te verleenan
aan toen, wier landbouwbedrijf een aevem-
bedlrijf is. Zoo zijn ons arbeiders, dagloo-
ners, fabrieksarbeiders bekend, die geen
gratis vervoer kruinen bekomen, om tan
landerijen in orde! te brengen, omdat.,,
hun bedrijf is: werken in den dienst van
anderen. Stel. nu, dat dergelijke, personen
acht a veertien, dagen verlof bekomen vo.or,
toet bewerken, van hun grond. Nu moeten'
ze twee keer de reiskosten betalen., het
geen voor niet weinigen een loon van een
a twee weken beteefcent, en bovendien
gedurende die veertien, dagen, in toet onder
houd van toen zelf en [hun gezin voor
zien, omdat heel dikwijls 001k de uitkqering
voor toet gezin gedurende dien verloftijd
wordt ingehouden. In hét ressort van. een
zelfden rijksontvanger kennieln wij gevallen,
van zoons van neringdoenden, die wel én
die niet.gratis-vervoer voor „zaken-verlof'
kregen, timmermans-, metselaarsknechts. e. d.
Wie zich thans op „Ons Blad"
abonneert, ontvangt de nummers
verschijnende tot 1 April a.s.
ongeluk."
Raul's kamer werd dan doorzocht .en
de elf .andere ffessefoem ingepakt en door
den. politieagent medegenomen. Eene huur
koets werd gehaald en. Raul, Levi; de
oliekoopman. en die politieagent werden, naar
toet bureau gebraakt.
Daiar aangekomen werd) de jougelingon-
derzadht.
„W,af is dit?" zeide 'die agent, die dleze
taak vervulde en den sleutel met de broche
te voorsdhijm baaidie.
„Acih; H.emelriep Levi; „hij is schul
dig H.ct is, .eten van de vermiste juweelen."
jVfjfldl van verbazing keek Raul stilzwijgend
rond. Zijn gelaat was zoio. bleek als een
doiek.
„Het is een gev,ai van diefstal en brand
stichting, diat is duidelijk," zeilde de po-
tótieagan.t, die hem gevangen genomen had,
en toet is ook jnoig wel een slim overlegd)
plane" I r
„Paul schuldig? Paul een. diefzeidie.
Levi, „en lik beminde helm. alsiof hij mijn
eigen, zqom wane
Hij ging langzaam heen, én Paul werd
alleen aan zijne sombere gedachten, aan
die eenzaamheid1 en zijn elersta verblijf in
eene gevangeniscel overgelaten,
1
HOOFDSTUK XXXII.
Door welke getuigenissen da
'schuld v.an Paul bewezen
wer dl
Zoo zeer was die schijn tegen Paul, dat
hij reeds bij toet eerste verhoor voor schul
dig iverkjaard werd.
«enigen gratis-vervoer, anderen niét; zoons
van landbouwers .allen gratis-vervoer; dagi
looners, arbeiders, textielarbeiders een en
kele gratis-vervoer, de overgraoit|e meerder
heid niet. Nu vragen we: waar is hier dé
uniformiteit? En wat moet er terecht ko
men van den landarbeid, van laatstgenoem
den Todh. .is ook voor dezen hun klein
landbouwbedrijf een zaak van toet grootste
gewicht. Menig- .arbeidersgezin bleef gevrij
waard voor gebrek juist doondiaf die maan
(of zoon) uit zijn klein landbouwbedrijf
ten dieele in de faehoieften aan voedings
middelen kon voorzien. En zulke raenscih.en
zijn ook niet in staat vreemde werkkrachten
in dienst te nemen, iets, waartoe desnoods
de landbouwers nog wel financieel in staat
zouden zijn.
.We'toppan dan ook in 't belang raai zoo-
velen uit de atbejiderswereld; dat de Minis
ter spoedig een afdoende beslissing in deze
zal nemen, en diat .er niet langer zopder
eenig .systeem over het al of niat verleenen
van gratis-vervoer tjjdiens bijzondere ver
loven wordt beschikt,
BELANGEN IN CHINA,
Nederland heeft ,die behartiging der Ouit-
sche belangen in China op zich genomen.;
Nedlerlandschie soldaten ontwapenden die gar
de der Duiitsdhe legatie «n bezetten' de
Duitsctoe kazerne:
De Nederlandecbe vlag wappert op het
Duitsdhe consulaat,
LRO0ÜRA.N 1 &OEN.
In. .een mededeeling van toet Haagsche
Corresponidientiebureau wordt m.et het oog
op ide moeilijkheden van onze graanvoor-
zi.eu.ing o. nr.- gezegd:
Het is dan ook niet aan, twijfel onder
hevig of er wordt ernstig overwogen «n
het broodrantsoen te verminderen. Zijn wij
echter wèl ingelicht, dan zal dit op deze
wijze gesictoiiedeji, dat, die deele» der be
volking, die de minste .draagkracht hebben,
zooveel mogelijk hun rantsoen brood zullen
behouden,
ERUIT.
5 Naar vernomen wordt, is in betrekkiing
toit dein. fruithandel in toet komende seizoen
de volgende regeling getroffen: „Het fruit
mag niet verpacht worden docto moet door
de eigenaars rechtstreeks over de daarvoor
aam te wijzen veilingen worden verhandeld,
Voor bimnenlandsch gebruik wordt 69 pCt.
beschikbaar gehouden. De rest is bestemd
voor export. Exporteurs ontvangen een vast
percentage van de waarde van het fruit.
Het ligt in toet voornemen van da ver-
sictoillende vereenigingen van exporteurs
over deze regeling nader met -die nageering
van gédlachten te wisselen.
Toen werd) hij nog verhoord door toet
Hoogie Gerechtshof en rechter Vincent, die
van zijne buitenlandsche reis was terug
gekeerd lew zijne plaats aan dé 'balie wéder
ingenomen had'-
Gedurende die gehiqde zitting was de
zaak van Raul de 'belangrijkste, want er
scheen eene buitengewone sichiaiarsichlieidi te
bestaan aan ernstige misdaden, en er was
geen misdadiger, die zoio zeer die attentie
van toet gerechtshof ep toet publiek tot
zich trok, .als bij'.
Er werdl een gebrom van verwachting
iem belangstelling gehoordl, toen Ptoul, na
die behandelingen van eienige kleinere za
ken^ naar die bank der aangeklaagden ge
bracht werf, want men. wist, dat hij van
plain was in d.en volgenden winter voor
biet .eerst op toet taoneei te treden. Niet
het minst onaangenaam was- toot voor hem,
toen hij ondier die groot® massia to.esdh.ou-
w.ers vele van zijln collega's bemerkte, man
nen, met wie hij op een vriiandschappdijken
voiet omgegaan toad, vrouwen, die hem be
wonderd hadden, orn zijn schoon galaat,
zijn goedaardig karakter, én de romanti
sche geschiedenis, waardoor zijn leven zich
kenmerkte.
Voor een ooigeniblik t»o.o|g hij zijn. hoofd
uit schaamte, toen, hij dia zes ran oogtan
ontmoette en dat gemompel boorde, het
welk zijne binnenkomst begroette. Daarna
hief hij, van zijne onschuld) overtuigd, zijn
hoofd moedig op en wierp, .een trotsChen
I blik om zich. heen',
(Wordt vervolgd.)
