No. 45
Dinsdag1 17 April 1917.
11e Jaargang
-4
Bur.: BREEDSTRAAT 12.
Telefoon No. 433.
dit blad verschijnt dinsdag,
donderdag en zaterdag.
R. K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
Paul de vagebond.
a
Uitgave van de Naamlo'
Vennootschap „ONS BL
ALKMAAR.
ABONNEMENTSPRIJS:
90 ct-
125 ct.
Per kwartaal franco huis.
Met geïll. Zondagsblad
bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers:
van de courant
van het Zondagsblad
3 ct.
5 ct.
ADVERTENTIËN:
Van 15 regels 50 ct.
Elke regel meer10 ct
Reclames per regel 25 ct
Kleine adv.: 30 woorden bij vooruitbet. 30 ct
Neutrale" Melkveehouders en
„Zuivere" vakorganisatie
I.
Wat een verdacht en onmogelijk opschrift,
„neutraal" en „zuivere". Och ja, men heeft
weer een nieuwe melodie gevonden op het
oude refrein van neutrale vereenigingen en
men vangt de menschen weer, men is weer
goedgeloovig. De neutrale bond van
melkveehouders in N. en Z. Holland zoekt
zijn ledental, [óók en vóóral in N. H. uit
te breiden, iets waartegen niemand bezwaar
zal hebben, als zij tenminste met haar
reclame onze Roomsche boeren niet "bij
den neus néémt. Of zij dat zoo gemakke
lijk laten doen Op de markt zeker niet,
doch met het lid worden eener organisatie
dikwijls wel.
Hoe zou het anders toch mogelijk zijn,
dat er katholieken lid worden van den
bond van melkveehouders, zelfs als bestuurs
leden of voorzitter fungeeren, en dat ge-
beurt. Hoe komt dat Och, als een spreker
komt, dan adviseert hij ook R. IC. in het
bestuur te nemen, vanwege de neutraliteit,
en al zegt hij het nietanders is er geen
mogelijkheid op, om vertrouwen te winnen
en ook Roomsche contributie k f 4 en f 5
per lid te ontvangen. Er is dan wel een -
voorman onder de R. K. te vinden die
zich beschikbaar stelt als zoodanig en de
overige R. K. volgen, omdat de spreker
toch zélf katholieken in 't bestuur verzocht,
en dan zijn we vereerd en gelukkig dat
men ons in den nieuwen bond niet negeert,
doch zoo mogelijk de evenredige vertegen
woordiging in toepassing brengt. Doch met
dat alles is de vereeniging als zoodanig nog
niet katholiek, weet men zelfs van haar
werkplan en doel niets af!
Dan; zijn de Land- en Tuinbouwers
menschen, die zich in niet-Katholieke ver
eenigingen organiseeren mogen, in tegen
stelling met alle andere categorién
Geldt voor hen die wensch onzer Pausen
en Bisschoppen niet 't Schijnt dat men
meent van niet of,.... dat er zijn die geen
gehoor wenschen te geven aan den wensch
van onzen Bisschop; dat men tegen den
uitdrukkelijken wensch vanZ. D. H. toch in
neutrale vereenigingen wenscht te treden.
Het zal nu toch wel overal bekend zijn,
dat voor 2 jaar op verzoek van Z. D. H.
een R. K. Land- en Tuinbouwbond is op
gericht, in de verwachting, dat natuurlijk
alle Roomsche land- en tuinbouwers daar
en ddar alléén hun belangen zouden ver
dedigen. Als toch een „Christelijken"
Boerenbond niet meer gewenscht is, zal een
„neutrale" toch zeker hoogst ongewenscht
zijn, vooral als die hooggeroem le neutrali
teit zooals altijd een wassen neus is
en het program voor den boer als melk
veehouder geen bijzonders biedt, dan alleen,
dat de contributie naar het aantal melk
koeien berekend wordt.
Het is een landbouworganisatie, welke
zich vermoedelijk' Bond van Melkveehou
ders noemt om leder te krijgen.
EEÜ1LLETON.
Door het Centraal Bestuur van dien
Bond, wordt thans een brochuurtje uitge
geven, om leden te werven.
Het kan zijn nut hebben, dit even te
bespreken, om te bewijzen, dat geen enkele
Katholieke veehouder of lid vati den L. 7. B.
in deze organisatie moet treden om zijn
belangen beter te behartigen; integendeel,
dat het eenige mptief kan zijn, wat geld
naar onze tegenstanders te brengen de
contributie is voor een veehouder met ao
koeien f 5.dus nog al aardig) waarmede
men steenen kan koopen, om ons die later
naar ons hoofd te slingeren.
De schrijver begint met een klacht, dat
de boeren zoo slecht vereenigd zijn, wat
hij aan de kortzichtigheid der boeren toe
schrijft, hiermede zal ieder het wel eens
zijn
Dan vertelt de heer Vaandrager, dat:
In afwijking van andere organisaties op
landbouwgebied, waar men den zeer zon
derlingen toestand aantreft, dat een groot
gedeelte der leden niet eens tot het vak
behoort en meermalen belangen heeft in
strijd met de onze, werd door de oprich
ters van den melkveehoudersbond een goe
den grondslag gelegd. Krachtens de statu
ien mag hij, die geen melkveehouder is,
ot in ander opzicht met geacht kan wor
den speeiaal melkveehoudersbelangen te
hebben, geen bondslid zijn. Een ieder aan
geslotene zij thans echter propagandist om
10 bewerken dat alle wél belanghebbenden
nu ook tot den Bond toetreden, opdat bin
nen afzienbaren tijd, meer nog dan tot
hiertoe, organisatievruchten geplukt kunnen
orden.
De eerste zinsnede, waardoor Katholieken
nogal sympathie voor de zaak gaan voelen
is voor ons geen bijzonders.
Bij de andere „neutrale" landbouvvorga-
saties kunnen ook niet-landbouwers lid zijn,
doch bij de L. T. B. kunnen volgens de
statuten alleen zij lid worden, die in de
productiviteit van den bodem hun bestaan
vinden". Absoluut dus voor 011s R. K. geen
reden 0111 een bevlieging van propaganda-
maken te krijgen, voor dien bijzonderen
neutralen Bond van belanghebbenden zon
der „belangstellenden".
Wat onder dit laatste moet worden ver
staan, zegt de schrij ver„Gedurende den
korten tijd, dat ik de eer heb, voorzitter
te zijn van den Zuid-Hollandsehen Bond
was ik meermalen in de gelegenheid bij de
leden meeningen te constateeren, die m.i.
niet-de juiste geacht moeteu worden. Be
doelde leden geven meermalen blijk, dat
volgens hen, het meest tastbare resultaat
van organisatie hierin zou ziju gelegen,
dat meu door staking van leverantie z'n
eischeu zou weten af te d.wingen.
Veel meer sympathiek is mij echter het
idee, dat de macht niet in actie behoeft
te komen, doch een zoo sterke vorming
moet hebben, dat niemand er aan kan
twijfelen, of zij het zegevierend zou kun
nen 1"
Naar het Engeisch van BOW 3ELLS,.
W. i
Terwijl hij' zoo sprak, trok hij Marie
naar Paul tóe en wendde zich om, otn een
boek, dat op idle tafel lag, op te nemen
pn !er zich mede bezig te houden.
Een oogenblik bleef Marie besluiteloos
staan, daarna stak zijl hane, taanden naar
Paul uit.
Paul naan ze en drukte ze aait zijne
lippen.
„Marie, kleine Marie!" zeidie hdjl eti
zag op haar neder met den eersten: blik van
vreugde, die zich opi dien akelig en dag
°p zijn sahoom gelaat vertoornde.
„Paul," riep zij, en onder een stroom, vara
tranen wierp zij zich in zijne armen. „Kunt
gij mij ooit vergeven?"
„Uvergeven," zeiide hij, „diat is onmoge
lijk, daar ik nooit boos op u geweest ben."
„Ik (hiaat mijzelve," vervolgde zij, „als
uc aan het verledetie dlenk, aan diiien schan
delijken hoogmoed, welke mij beschaamd!
«naakte, wanneer ik aan de tijjdeu mijmer
kinderjaren! dacht waardoor ik vreesde
dr aan te denken, dat ik iemand! zoude
ontmoeten; die mij1 gekend hadl, zelfs u;
te ontmoeten, u, die zoo goed en vriende
lijk voor mij zijt!"
Met een glimlach vaim voldoening keek
mcarison boven over zijn boek, daarna
«MelaI hij' zich weder bezig met dien inhoud
Wet werk, welke zee» belangwekkend
scheen, wamt weldra verdween die glim
lach weder van zijin gelaat.
„Niadat gij van die vreeselijka mis
daad beschuldigd zijt geworden," ver
volgde zijl, heb ik altijd' met medelijden
met verdriet aan ui gedacht. Ik verlanigdie
er naar u te troosten, want nooit kom ik
gelooiven, djait iemand die zoo edel en braaf
gehandeld had, ooit tot zulk eenie misdaad
zou kunnen vervallen."
„Diank iij, Marie!" fluisterde hij, terwijl
hij «njef ©era blik van- liefde op haar neder-
za,fT> „ik ten ook niet schuldig, ofechoon
de schijn zoo zeer tegen, mij is, dat zelfs
mijn vader mij veroordeelt."
„Dian weet hij miiets vam de menschelijke
natuurmompelde Morrison.
„Toem ik in het gerechtshof opdekte,
dat gij Paul, die beschermer en vriend
mijner jeugd waart, haatte ik mij zelve
meer dan ooit, dat ik zoo boos eni onvrien
delijk jegens u geweest was, dat ik mij zoio
ondankbaar jegens u betoond had, toem gij
mijn lev'en reddiet."
„Spreek toch niet meer va» die zaken,"
zeide Paul haar troostende, „dat is mu
voor altijd voorbij."
„Alle hoogmoed is mu uit mijn hart ver-
dlweniqm, zeidie zij, „alleen dankbaarheid
voor uwe goedheid blijft er over." Ge
durende eenige «ogenblikken hield zij zich
stil, maar ging daarna voiort: „Plaul, eens
zeidet gij, dat gij mij1 bemimdet. Indien
die genegenheid niet geheel uitgedoofd
is, indien gij nog iets om mij geeft, dan
ben ik hier vaimdaag gekomen om. u aan
te bieden uwe vrouw te worden."
„Brave, kleine dochter," riep Morrisoln
ovier zijn boek heem kijkend».
Hierna wordt door den schrijver over
tie melkveehouderskwestie, de melk
niet meer gesproken, doch hij houdt een
betoog van een drietal pagina's, waarin hij
wijst op de noodzakelijkheid van het lid
maatschap, door hen aan te toonen dat
het pachtrecht noodzakelijk verbetering be
hoeft, dat in den tegenwoordigen abnor-
malen tijd, maar meer nog 111 den toekomst,
na den oorlog één vakorganisatie van boe
ren broodnoodig zal zijn om staande te
blijven, vooral wijzende op de distributie
waardoor men op een normalen export
voorloopig niet mag rekenen.
DE COALITIE.
Terloops gaven wij bij die weergave vam
„Die nieuwste geschiedenis dier Concen
tratie" reeds als onze mieenimig te kennen:
er zijn meerdere teekQmeni voor, dait. de
samenwerking der Rechtsctaa partijen zal
kuniman blijven voortduren i.11 goedle eans-
geziradlhieidi em dat zulks miiieit het' geval is
met de Coinoemtratie-groaperii,
Wiaf er 'eigenlijk die tweedracht zaaide
tusschem de Coalitie -vrienden? Of liever:
welke verkeerde opvatting dem leider der
Anti-Revolutionairen opeens zo,o heel on
vriendelijk deed schrijven lm „De Stan
daard" tegen de Katholieken en Ghristelijk-
Historischen? 't Bleef miemigieen raadsel
achtig.
Tot op eens Dr. Kuyper's, verklaring
kwam als een- verwijt aan de „vroegere"
bondigeinooten: diat wij om aan de nood
zakelijkheid, bij twijfelachtige verhoudin
gen andier Rechtsctae kiezers die caindida-
tuur van een Anti-Revolutionair of een
Chiristelijk-Historische te stellen, te oiplt-
kamen een soort van'geheim verbond
gesloten hebben met de Liberalen, en, dat
als gevolg daarvan die E|. V. im de
Grondwet kwam,
Aldoor hebben wij dieze opvatting vam
den Anti-Revolutionairen leider als berus
tend op mis verstand beschouwd, en onzer
zijds was men dam ook tamelijk verwonderd
over de plotselinge onvriendelijkheid van
„De Standaard", wat niet wegneemt, dat
dit misverstand voor de Coalitie levens
gevaarlijk had' kunnen worden.
Thans echter komt er meer klaarheid;
era door het hoofdartikel, dat Zaterdagavond
in „De Standaard)" verscheen, worden wij
gesterkt in de verwachtingdat goede sa
menwerking alsnog zéér wel mogelijk zal
wezen en door dem A.-R. leider ook als
wèl gewenscht wondt beschouwd.
In bedoeld artikel herbaalt de schrijver
m ietwat milder vorm die in dat blad! on
langs geuite bedenkingen tegen die Katho
lieken en de Christelijk-Historisichem, dóch
wenisclit niet tot de conclusie te komen,
„dat alsnu Rechts zóó hardhandig verbrok
keld! werd, dat er in de toekomst van een
weer samengaan dér dtie fraction geien
sprake meer kan zijn. Veeleer toch al
dus het artikel zal de Evenredige Ver
tegenwoordiging en het daardoor wegvallen
van de officieele Kiesdistricten ons, aan
stonds opnieuw voor de vraag stellen, of
men ,al dan niet door Coalitie uiit de over
schotten der drie lijsten nog zal pogen te
tcoveren, wat er uit te halen is:
„Gaat toch de Qromdlwetsrevisiie door ien
treden alzoo d,e Additioinleele Artikelen in
werking, dan heeft men niet te rekenen met
de cijfers, die onze dr. Beumer in zijn zoo
uitnemende brochure overnam. Deze cijfers
toch zijn veel ontleend aan de stembus van
1913, toen het Tarief alk verhoudingen' ver-
valscht had. Vermoedelijk zullen er dan ook
meer zetels, dan thans vermoed wordt, voor
nadere beschikking overblijven. Ze zijn p.u
op slechts 4 a 5 geschat
„Dian echter is thans de weg geopend
voor een „allegaartje". Al wie arm in arm
over heel het land willen samengaan, zui
len zich dan dien weg tot alzijdige saam-
werking geopgnd' zien.
„Schier geen enkele aansluiting zal dian
zijn uitgesloten.
„Én zoo zal men alsdan opnieuw voor
de zeer ernstige vraag gesteld worden, of
men de actie van Rechts nogmaals uit de
«Me ffactiën reedis weer bij de stembus wil
doen opleven, dan wel ze eerst daarna wil
laten beproeven do,or de gekozen Kamer
leden, die vanzelf, aanstonds ma de Troon
rede, voor het alles beheerschend probleem
van isolement of samenwerking staan zul
len.'*
Hièruit nu moeten wij ons het lainit-
1 vvoiordl vormen' op die vraag, welke de
schrijver aan het 'hoofd van zijn artikel
stelde?
„Kan er nog van een Rechtsche Coali
tie sprake komen?"
BINNENLAND.
„Marie," zaidle Raul, en zijne stem' beef
de van aandoening en verrassing, „gij
moet mij niet zoo bekoren. Ik bemin u, ik
heb mijn leven lang bemiinidl, maar juist
diie liiiefdle verbiedt mij u in mijn val mieidie
te sleepan: Gij vergeet, dat ik een dlief
een misdadiger ben!"
„Ik heriinteer mij slechts; dia|t gij ia ver
driet zijt," zeid'e zij, „dat dat O',
Paul, ik u beminWeiger mij nu niet u
te troosten."
Zij legde haar hoofd op zijn schouder
en zag hem met bedeesden blik' aan.
„Laten wij weder zijn, zoio als wij in
te onze kinderjaren, waren," zeilde zij.
„Laten wij weder alles voor elkander .zijn,
laten- wij zelve ons geluk uitmaken,
niettegenstaande ,al de bittere aatitijgiln-
geft van de wereld."
„Mijnheer," zedde hij zich tot mijnheer
Morrison wendende, „neem haar van mij
weg! Ik durf niet naar haar luisteren! ik
cliurf mijn eigen- hart niet vertrouwen I"
Morrison legde zijn boek neder..
„Marie en ik," zeide hij, „hebben er
reeds te zam-en over gesproken, voor diat
wij hier kWiaimen. Wij geloiovan beide aan
uwe onschuld leln zijn overtuigd; dat gij
gestraft wordt voor de miisdaaidi van een
anderen persoon. Gij zult uwe beproeving
niet minder moedig doorstaan; wanneer
gij weet, -diat gij .niet geheel, zoindler vriexn-
rien zijt, dat 'er .eene getrouwe vrouw is,
die gaarne uwe echtgenoot wil worden."
„Gij zult mij niet van u stooten, smeek
te zij, gij zult mijne dwaasheid weder
iaten goiedl maken?
„Marie;" zeide Paul, „bedenk urel, wat
gij jnij waagtL
vangen telegram van dan Nederlamisctaein
consul te Christ,lamia is dezer dagen bij
L ister (een der zuidpunten vain Noor vegen)
een stuk vam een reddingboot gevonden
jnet een naambord „Qharlois Rotterdam",
EIEREN.
Naar wij vernemen is binnenkort een
nieuwe 'diistriibutieregelinig van eieren te
verwachten.
Deze week zijn de veilingen niet door
gegaan. Te Amsterdam, Rotterdam en Den
Haag werden de aangevoerde eieren echter
gedistribueerd voor f7.30 en de ge
schouwde voor f7.40 per 100 stuksi
Te Amsterdam bedroeg de aanvoer echter
slechts 402.827 stuks tegen 1.085.530 in
de week van 25 tot 31 Maart. Het gevolg
is geweest, dat verschillende winkeliers)
in de hoofdstad geen eieren kamden krijgen,.
Nog altijd! schijnt het vermoeden te be
staan, dat eieren op de een of andere wijze
aan de biltinenlainésche consumptie worden
onttrokken. Het voornemen is nu op tal
van plaatsen „stempelhuizen" op te rich
ten, waar alle binnenlandsébe eieren ge
merkt zullen worden.
MOLESTVERZEKERINO.
Het B'estuiur der „Kaasvereeniging" heeft
,aam befangh ebbenden bericht, dat er gele
genheid bestaat, om levensmiddelen, idlie met
Engelsche booten vervoerd worden, onder
voordieeliige voorwaarden tegen molest te
verzekeren en geeft heeren exporteurs, die
kaas naar Engeland verschepen, in overwe
ging zich voor het vernemen van nadere
bijzonderheden te wenden tot het Engelsche
consulaat te Rotterdam.
NEDERLAND EN DE OORLOG.
VERBOUW, GRAAN.
Volgens ingekomen berichten, zien vele
landbouwers zich verplicht, perceelem win-
iergra,an, om te ploegen, wegen» den ongwn-
stigera standi van het gewas als gevolg van
dien strengen winter len het ongunstige ivoor-
jaar.
Bep'aatdie zich dit omploegen tot dusverre
voornamelijk tot wintertarwe en winter-
gerst, in den laatsten tijd gaan vele zand
boeren ook over tot het omploegen van
winterrogge.
Met het oog op de zeer donkere voor
uitzichten van die voorziening in d!e be
hoefte aan 'brooidlkoren wekt die Minister
van Landbouw, Nijverheid en, Handel die
fainclboiuwers krachtig op en hij doet
een beroep op de landbouworganisaties
om in deze hare medewerking te vertee
nen 1om niet eerder tot het omploegen
van wintergraan over te gaan dan nadat
gebleken is, dat inderdaad) geen redelijke
oogst is te verwadbten eh om, zoo om
ploegen noodzakelijk is, in de plaats van
liet omgeploegde, zooveel mogelijk zomer
graan te zaaien, waarvoor met liet oog
op den vergevorderden tijidi hoofdzakelijk
slechts zoimergerst «n haver in aanmerking
komen.
DIE „CHARLOIS,".
Men weiet, dat het vermoeden bestaat,
diat het Nederl. stoomschip „Charlois" ver
ongelukt is. Blijkens een toains' bij 'het
departement, van biuitenlandlsche zaken ont-
„Uwe vrouw te worden l" antwoordde
zij, „mijn geil Uk te verzekerenGeloof
mij, 'ik zal het nergens vinden, dian bij ui",
Pjaul bukte' zioh, en drukte haar aan zijn
hart.
Morrison imam het boiek weder op en
was weldra druk met den inhoud, bezig.
Wel bad Raul waarheid gesproken, toen
hij zeilde: „na regen komt zonneschijn.!"
HOOFDSTUK XXXVIII.
Hoe Raul zijne vijanden bij
stond en zijne edelmoedigheid
beloond werdl
Te Port,land1.
Aan een verschrikkelijk hardlen airbeid
vast geketend, silaepte Paul daar zijn on
gelukkig, eentonig leven voort.
Was ihet wel te verwonderen, diat hij
treurig 'era zwaarmoedig wend1? dat hij zijin
helderen, gezonden blo® verloor, en zijn
gelaat met eeme gele, ziekelijke kleur be
dekt werd?
Het was hard, vau de wereld en 'die
frissche lucht uitgesloten te wezen; moeie-
lijke werkzaamheden te verrichten en al
dien tijd te denken ,aa|n die groene veldlen,
de wuivende hoornen, de door de zom
beschenen stroomen eini de duizende sdiioon-
hedian der natuur, im welke hijzoiO' vele ja
ren geleefd had, en dan idiaarbij de over
tuiging te hebben; idlat hij gedurende zeven
lange jaren binnen de steenen muren, van
de gevangenis zou moeten doorbrengen.
Hij verwelkte onder de opsluiting, onder
de gemeene samenleving, in welke hij ge
plaatst was, onder de beschimpingen, Waar-
media die gevangenen den zoon van «en
SPAARBANKBOEKJES.
De directeur der Rijkspostspaarbank
brengt ter algemeeme kennis, idlat alle spaar
bankboekjes, uitgegeven in de maand April
©ri waarop de rente over het afgeloopen
jaar nog niet wcrdi bijgeschreven, zoo- spoe
dig mogelijk ter verificatie en rentébij
schrijving bij hem worden ingewacht.
Voor de toezending daarvan kam gebruik
gemaakt worden van omslagen met ge
drukt adres, kosteloos aan de kantoren
iter posterijen verkrijgbaar.
Desveria,ngd! kan voor .do toezending die
tusscbemkomst van deze kantoren worden
ingeroepen, welke alsdan 'bij die overname
van het boekej een onrsamgbewijs afgeven.
R. K. DIOCESANE LAND- EN TUIN
BOUWBOND.
Deze bond vergadlert in 2de algemeeme
vergadering op Maandag 23' April te Haar
lem. Na de pauze zal de heer A. Albregts
te Leiden een lezing houden over: „Die in
richting, het doel en de beteietanjis der
Centrale Landd en Tuinboiuwbank te Lei
den:"
TEGEN DEN ZOA1ERTIJD.
De afdeeling Buitenpost der Frieschle
Maatschappij van Landbouw heeft besloten
dén oudien tijd te houden en zich, gewend
tot idé kerkbesturen en besturen der bij
zondere scholen om het aamvangsuur der
godlsdienstoefeningen en schooltijden een
uur later te stellen.
De tuinbouwers- en middenstamdersver-
eenigingen te Grootebroek, die te zamen
het gehieele teven .aldaar beheerschen, be
sloten de diagverdeelimg op diera, ouden voet
te blijven regelen. Ook de katholieke school
zal «Je schooltijden 'naar dein ouden, tijd
vaststellen.
J. H. PANNEKOEK f.
Te 's-Oravenhage overleed in den ouder
dom van ruim 71 jaar de heer J. H.
Panmekoek, oudl-lid van den. Raad vaim Ne-
derlandsch-Indlië.
lieer, het kind van een rechter van Londén
in bun miiddien ontvingen:
Harder dan dat alles waren voor hem
de bespottingen van Jacob' Prow en diiens
makker Wiillem den lammie.
„Eindelijk wedieT bij ons;, Piau.l!" was de
dagelijksohie groet dier ellenidielingein, ter
wijl Jakób hem dan nog geluk wensch te,
dat hij zijn© ouders teruggevonden had,
en hem verzocht zijne vrienden niet te
vergeten; wanneer hij in het bezit van
zijn fortuin zoude koenen.
Hij begoin geheel te vervallen, eh zelfs
de gedachte aan Marie, aan zijne moeder,
aam idle vriendelijke harten, die goqdi jiejgens
lieim gezind! waren, w'as niet in staat hem
iin zijne baltitagsidbapi te troosten.
Eindelijk kwam er 'een dlag, diat |die ge
zichten dier bewakers ernstiger wietrdleh en
aelf9 de veroordeelden stiller ien; ingetogener
wanen.
'De eenie dag na den anderen wanden
de rijen diunner, en men begon elkander
toe te fluisteren, dat de koorts im de ge->
vamgenis uitgebroken was.
Voor die eerste maal 'helderde Paul's
gelaat oip en zónder aarzelen bood hij zijn
dienst aam als oppasser van die aangetasten,
voor wier verpestenidien «dbm zelfs de
moiedligsten met schrik terugdiensden.
Maar idioor het gevaar volstrekt' niet af
geschrikt ging hij met zijn liefdewerk voort,
totdlat het gdbeeïe land door zijne opoffe
rende liefde bekend werd,, en die naam
van Paul dien Vagebond, den veroordeelde
met eer werd overladen.'
(Wondt vervolgd.)
Li J1. las lï.L:- l.L.' i L. .IJ
