EM AAR, kmaar. NEDERLAND", straat 58. chapen 11c Jaargang UIGEN. ffo. 54 Dinsdag- 8 Mai 1917. Ikinaar, >i gestort), bedrag <3 9Q1/ I- sk )rs 98 ngerlcht 3, maar (Houttll) PLOEGEN, LGEGEN- loegen, stfing-eggen. BÜ a S, Hlkmaar. veren werken, ige diamanten. Zegelringen, lend. ep&reeren, Bloflelea EHOftN. Moekhakkerij :nlerswinkel P. BAKKER. Koekbakker!! nierswinkel, KRAAKMAN. 9 MEI a.s., Rur.BREEDSTRAAT 12. Telefoon No. 433. DiT BLAD VERSCHIJNT DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG. Paul de vagebond. Uit de Pens. Vraagt het Merk„TRIUMPF", Geurige 5 CENTS Sumatra-Sigaar, - melange Firma H. KRIJNS. 2 /0. 0/ /0' tar. wee voorwielen. 1904. aadboawem TON, Dijk, Alkmaar. R Ay., Kassier e verkiezingen t: r Staten-Generaal, )lieke Kiesvereenigingen 2 cent; bij 50 oi meer TE!.. 364. iflen en oaderdeelen deelt door deze aan :èle mede, dat hij zij8 4 Mei a.s. heeft over- ;r J. C. KRAAKMAN, e gunst en het vertrou- vele jaren genoten, be- ger aan. aar bovenstaande deelt t geachte publiek van eken mede, dat hij de door den heer P. BAK- n 14 Mei zal overnemen, nette bediening hoop' et vertrouwen, dat zijn jaren zoo ruimschoots rdig te worden en be- bij allen beleefd aan. sëm7 op den HoerK. ZÜÜR' )0UW). Uitgave van de Naamlooze Vennootschap „ONS BLAD" ALKMAAR. ABONNEMENTSPRIJS; Per kwartaal franco huis. 90 ct. Met geill. Zondagsblad 125 ct. bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers: van de courant 3 ct. van het Zondagsblad 5 ct. ADVERTENTIËN: Van 1—5 regels50 ct. Elke regel meer10 ct. Reclames per regel25 ct Kleine adv.: 30 woorden bij vooruitbet. 30 ct OVER DE JONGSTE RAADS VERKIEZING TE BERGEN EN OVER NOG WAT. De rechtsche partijen te Bergen kunnen tevreden zijn: in de vacature-Maschmeijer werd tot lid van den Raad gekozen de heer B. H. Gorter mede gecandideerd door de nog jonge R. K. Kiesvereeniging „Dr. Schaepmau" en .niét de heer Brugman. 't Is best mogelijk, dat laatstgenoemd heer zich in den Baad verdienstelijk" had kunnen maken op een enkel bijzonder gebiedwij kennen den heer Brugman niet, en wij laten daarom zéér bedachtzaam in het midden, wat er eigenlijk te gelooven is van de hooge ophemeling, welke de heer Brugman zich van zekere Bergenaars liet welgevallen. Wij constateeren een dergelijke opheme ling ook hiér als een doodgewoon, bij iedere verkiezing waarneembaar geval. Doch heel eventjes moeten wij er hier op wijzen, hoe een z.g. „Verkiezings-co- mité" te Bergen (wat is dat voor een co mité? van welke richting wat bedoelend gepoogd heeft op slinksche wijze een door de Katholieken niet-gewenschten candidaat toch door de Katholieken te doen stemmen, door met veel ophef en met groot gebaar te wijzen op dat ééne, bijzondere Bergensche belang, dat de heer Brugman in den Raad misschien zou kun nen dienen. Dat noemen wij misleiding! Inmiddels: er dreigt geen gevaar meer: de heer Brugman is niét gekozen. Doch van deze misleiding had men ook ons de dupe willen laten worden, door ons ter plaatsing een advertentie aan te bieden f ten gunste van de candidatuur des lieeren Brugmans. Wij weigerden natuurlijk en wat deed nu het hier bovenbedoelde „verkiezings comité"? Hij liet een circulaire verspreiden (naar wij vernamen: onder de niet Katholieken) van den volgenden inhoud „Opadat wij van meening zijn, dat bij eene Raadsverkiezing het niet de vraag mag zijn, ot men Protestant ot Katholiek is (is de heer Brugman misschien Protes tant? Red.), werd door ons de adver tentie ter aanbeveling van den heer J. Brug man ook ter plaatsing aangeboden aan „Ons Blad", Tot onze grenzelooze verbazing weigerde men haar te plaatsen met het volgende laconieke bericht „De door U opgegeven advertentie „Kiezers te Bergen" kwam in ons bezit, lot onzen spijt moeten wij U mededeelen, dat wij deze advertentie niet kunnen plaatsen" (volgt onderteekening) „Wij laten" zoo vervolgt de circu laire „de beoordeeling van deze zeld- FEUILLETON- Naar het Engelsch van BiOWi BELLS, 03. „Wat hebt gij hierop te antwoorden?" zaiKfc idle rechter, ziich tot Beverley Bogg Wendende. u „Niets," zeidje hij gemelijk. „Ik heb u reeds viajn het begin aif gezegd, dat het met waar is. Het is leien plan, door dliien verrader len- uwe valsche vrouw opgemaakt." „Dlat ik ooit naar zijne valsche tong moest luisteren!" zeidie Kathairiina. „Wil lem, daar is idle man, aan wiiiem wijl al oms verdriet en onze scheiding te danken hieto- „Nog al meer leugenszeidie Bleverley fP'jnzendi, „ik ben nieuwsgierig te hoeren, Vrat zij bedacht heeft." «Voordat ik* met u trouwidle, .Willem, zendie zij zondier op zijne Woorden te let- ^„bekende 'hij ook, dat hij mij beminde, k bedankte henr en huwde met u, -en dat 'seft hij mij toog nooit vergieivem!" „Dlait is waarachtig wel mooi!" riep1 die procureur, „en hoie hieibt gij dlat dan ont wekt, (al<s ijk m vragen mag?" k"0-'0 van Portsmouth, waar k bij mijn kind heb gewoond! en ik Weet I van bekentenis van Willem, den lamme. D|e gouverneur van de gevangelms heeft het mij voorgelezen. Mijn verstand trip mij .om die oorzaak van uw haat te Dntdlekken. Wjlliem, hij scheidde ons door yalschjheidi," vervolgd^ zj}jj faxt haren, zame kleinzieligheid, die den indruk geeft, alsof „Ons Blad" hare lezers als onmondige kinderen beschouwt, aan de kiezers over» en wij twijfelen niet, of ze zullen het eenige antwoord geven, dat daarop past, en den heer J. Brugman een groote meerder heid bezorgen." Ziet u, wij zijn eerlijker dan het „Ver- kiezings-Comité" wij publiceeren de cir culaire in haar geheel, zij liet dood-leuk een gedeelte van den brief onzer admini stratie wég 1 Juist dht gedeelte, waarin gezegd werd, dat wij als Roomsch orgaan slechts dien candidaat willen steunen, welke door de thans bestaande R. K. Kiesvereeniging gesteld of méde gesteld was. Zóó, „Verkiezing-Comité" van Bergen, zóó was thans onze houding, en zóó zal zij altoos wezenwij houden ons aan wat de R. IC. Kiesvereenigingen ten opzichte van candidaatstelling besluiten. 'Wij zijn -heusch niet zóó heel en al „advertentie" dat wij terwille daarvan ons politiek princiep ontrouw zouden willen worden. Ten slotte, „Verkiezings- Comité", als ge weêr eens een verkiezingsactie te leiden hebt, wees dan voortaan éérlij kertracht niet meer op welke wijze ook de rechtsche kiezers te misleiden en noem geen schrijven meer „laconiek", waarvan gij het voor naamste (juist datgene, waardoor alle laco nisme vervalt) stilletjes wèglaat DE KAMERVERKIEZING TE DEN- HELDER. Die ouidttninist-er mr. De Meester is, naiar men weet, benoemd tot lidi van den Raad van Staite, en houdt daarmede op, lid te zijn van die Tweedie Kamer. Die centrale vrijzinnige kiesvereeniging im het district Helder heeft thans candidaat gesteld dien vrijzinnig-democraat t -dien héér P|. J. Oud:, ontvanger der registratie ta Ommen. Over dleze icandiidaat-stelling is in vrij zinnige kringen eenig rumoer ontstaan, diat Hiadler de aanidladbt verdient. Vooreerst wordt teen lid, zelfs die voor zitter van de Liberale Unie-fractie, vervan gen niet door -een partijgenoot, dloühi d-cior een lid van de vrifzinnig-dama'cratischia par tij, welke, -enkele weken geleden, echter pais miet ingang van 1918, die samenwerking met de concentratie beeft opgezegd. Men zou verwacht-en, daar tot 1918 dlan toch da concentratie nog bestaat dat bij deze verkiezing -een Unie-liberaal wiendl gecan dideerd. In -Helder is -men van andere mieening 'en we-1 om den persoon van dien beer Oiudl Deze is nl. -een bekend vrijzinnig propa gandist van 'even over. de dertig jaar. Hij telt vele vrienden in de kiiesveraeinigiinigien; maar Ihieeft betrekkelijk weinig talenten, al thans tie weinig om een het-eefceineindie figuur als dien beer De Meester te vervangen. Men beeft den hieer Oud verkozen boven dien afgetreden minister Van Gijn-, een fimancieele specialiteit van dien eersitem rang, dia ons 'Parlement zou sieren. W|ij wijzen biero-p, niet om de linkerzijde a|f 'te houden van een onversta|nidigen stap man. „Hij1 deedl mij gelooven, idiait gij eene andere vrouw teminidleit. Hij; liet bet mij zelfs zien, dat gij eene andere vromw in uwe armen hieldi. Ik zag, dat gij haar kustet terwijl zij op uw .schouder weende, en gele van jaloezie ontvluchtte ik uw huis, ten nam mijn kind mede. Maar echtgenoot, ik vluchtte alleen, met niemand: dan miijln kind. Nooit jvjendl ik u ontrouw, zelfs niet in mijne gedachten. Ik was arm, ik werkte' ,voor mijn diagelijksch brood, en ik kiddie een zuiver leven, ik zweer het bijl den Hemel Rechter Vincent keek haar met oen vriien- dlelij'kan blik aan, terwijl zij mieit zooveel vuur baar trouw en eer veirdjedlig-de. „Er waren tijden, dlat ik naar ui willd-e terugkeieinen, om- u vergiffenis te vragen ein te smieeken mij terug te memein, maar onder bet voorwendsel van vriienidelijiken, Wejgemieieindlen raadj smeekte bij| mij te- wach ten, totdat mijn kind zo-u zijn teruggevon den, opdat hij idan voor mij zoude kunnen spreken. Ik geloofde zijne betuigingen van broederlijke belangsitelLing, -en ik gehoor zaamde hem. Ik wachtte jaren lang, totdat" mijne ih'oiop -en mijn geduld uitgeput waren eim ,ik -alleen de wereld inging omi hem te zoiekeln. Ik vond hem, op de bank der aan geklaagden. Bleverley Biogg lachte eventjes. „Ik weet, wat die wereld van mjj zegt," vervolgde Kaïtbarina, „ik vveiet, wat gij' van mijtoe vlucht denkt, maar lederen stap van mijn leven to,t op dit oogenblik kunit gij nagaan. Ga, waar ik gewoond: heb, en vraag da imenisdhien, idiie mij gekenld hebben, en zij zullen u vertellen, dat er geen zweem van schande op mij rust." „Ik geloof u," zeide dé rechter. „Hij onze (waarschuwing zou waarschijnlijk niet geaccepteerd worden maar om de zaak onder de aandacht te brengen vai» enza eigen kiezers, diiie er misschien, van kunnen leeren. Man klaagt erover en terecht dat I het Piarlemient in aanzien daalt en mien is f dan meestal wel zoo vriendelijk!, die schuld' j ihiiexvain te wijten aan de Kamerleden. jj Maar o.i. gaan ook de kiezers niet vrij- uit, die zich meer laten leiden door per- j sooinlijke vriendschappen dam door .over weging-en, ontleend pan het landsbelang. W(ij' hébben >er natuurlijk niets tegen, dlat een propagandistische kracht in de- Kamier komt,-mits dleze echter tevens beschikt over zoodanige talenten, ,als voer de parlemen tairs werkzaamheid in dezen tijd nood-ig is. En tdlie talenten- zijn vooral niiet licht ts achten Wis ,even bedenkt, welke uitniSmendle staatslieden in dezen laatsten tijd aan de Tweede Kamier -zijn ontvallen, moet owi. tot het Inzicht komen, dat meer dan ooit ge zorgd dient te worden voer het „peil" der Kamer. Er valt nog een andere opmerking te maken naar aanleiding van wat te Helder gebeurde. Het ging tussdhen de heeren Van Gij® en Oiuidi. Nu beeft indertijd die heer Van Gijn, als lid van de Staatscommissie voor die verdediging'van Indiië, in; 1912 aan het verslag een 'nota toegevoegdl, waarin hij het slagschepen-plan bestreed en tevens zijn bezorgdheid uitte over de schatkist tegen over die militaire uitgaven. Die liberale zee officieren te Helder hebben, naar „Hiet Volk" weet te melden, dit den oud-Minis ter zóó kwalijk genomen, dlat zij hem in de Vergadering der. kiesvereeniging lieten vallen. Tegen de E. V. len de daarmee noodige reorganisatie van het kiezerscorps voiert men wel «eins aan:, dat die candidate® „van boven af" aan de kiezers, worden opge legd, en men vreest teruglegen tot het regenten-tijdperk. Uit het H'eJdiersche geval kam mem zien, diat ook het omgekeerde zijn bezwaren heeft; hier temeer bedenkelijk, omdat een. betrek kelijke kleine groep kiezers gelegenheid! had een financieeje specialiteit -uiit de Kamer te weren, omdat dleze nietmilitadiristisoh is aangelegd. BINNENLAND. NEDERLAND EN DE OORLOG. LANDSTORM 1908. Blij aanvraag aan bet departement van oorlog wend aan het Haag'sch Correspon- dleintieibureaiu medegedeeld, dat die oproe ping van hét eerste gedeelte van dien land storm jaarklasse 1908 heeft plaats gehad. Hiet opkomen van die daartoe hehoiorende dienstplichtigen neemt over ©en tweetal weken een aanvang. ONZE SCHEEPVAART. Hielt Haagiscb Cprrespondlentiebureau mieieint te -weten, dlat d|e na den l-eun Mei nog in Engielsche havens, achtergieibleven N:eid!erl,a;ndische transatlantische stoomsche pen! gelegenheid zullen krijgen omstreeks cfel helft vain déze maandI naar Nederland terug tei keerein. SCHIP GETORPEDEERD. Naar Wij vernemen is Vrijdag het s.s. „Nelptunus" getorpedieerdl; ,dle gehfeele be manning va® toet stoomschip is Zaïterdlag- mcdldlag geland bij West-Schioiuiwen. Het stoomisiohiip js tien mijlen benoordlan het Nooiid-Hiinidierliehtschip getorpe-dceldi. Gieen menschienleven® zijn verloren gegiaani diced mij gelooiven, dat gij mij ontrouw geworden waart, vergiftigde mijne geest tegen u, en belasterde u voor de gelheele wereldi, die ellendeling!" W|edier lachte Beverley op eöne spottende wijze. „Z;eg mij," zeidie-'iiaar echtgenoot, „wan neer hebt gij mij met dlie dame gezien?" „Op dien avond van ons, laatste feest dien avond, voordat ik van u vluchtte." „Ik begrijp alles nu," antwoordde hij. „Mijinie ,arme Kathaxina, gij hadlt van haat niets te vreezen. Zij was mijne ntahit, zij w,as, mij dierbaar als eene zuster, ma,air andiers oiok niet." Qaaroip vertelde IhiJ haar ini korte woor den de geisdhiiedenis, hoe Goinstainioe 0,1 ay- tolni tot Ihem was gekomen otm zijne barm- h,aa-tighaid! voor toa-reni lechtgeniooit in te roepen, hoe hij 'hem gered! had va-ni tie gevolgen- zijner dwaasheid e® zondie, en hoe zij door vreugde en dankbaarheid, over stelpt, op zijn schouder geweend! hadl, zoo als zij zoo dikwijls ito hare kinderjaren gedaan had. Intuissdhien weende Kathariua tranen, van g-aluik eln blijdlschap, terwijl Simkins niu.eens ladhte pn dan eens- weende ,ein .zijhie vuist schudde tegen idien ontmaskerden procureur. ,,No,g ieenje zaak blijft er mij te verbellen over," vervolgde1 de klerk. „Ik hoondie van bet verhoor van Paul Vincent, en kwam naar het gerechtshof, omdat ik nieuwsgie rig was te zien of toef de verloren jongen was: Daar zag ik deze damie, en toen, alles afgaloopan was, nam ik haar mede: naar mijn huis, mijne vrouw troostte haar en zoo werden wij- vrienden. Toen zij het verhaal van, dien gevangene hoorde ;ejn ver- Uit is niet de „Neptunus" van, die Kon. NWil Stoombootmaatschappij. Men -deelt uit Brouwershaven, middle, dat bet schip door een Diuiisttoe onidlerzeeboot met idirie bommen is tot zinken gebracht. Gezagvciedier was kapitein Zimnnermianc Heit vaartuig was- Van de Spiritus- ie® Gist fabriek te: 'Delft, geladen miet stukgoadl maar Londen. (Reieds geplaatst in een dleiel onzer vorige oplage.) VERLOVEN. Officieel wo-rd't mediegeedeld!, dat in het genot van onbepaald; (klein) verlof worden gesteld: Op 16 (Mei e.k. de -dliensitplicflxtiig-e kor poraals en manschappen van de lichting 1911 der onbereden wapens:, miet uitzon dering der pants, erfort-arti'llerie en, dier torpedlistew. Op 15 IMei e.k. de diienstpiliahitiige kor- pcraals ein im-ansdhappen van de 'liehtiing 1910 -dier ipantserfort-artilleriiei ,en der tor- pedlistien lalsm-eidle de idiiiensitplichtige ouidier- officiicren, korporaals -en m-anseihappcm van da li-dtotiing 1909 Ider bereden wapens. "UITVOERVERBODEN. I Bij Kou. {Biesl. van 4 Mei (Sit.-bl. 385) is, ing. 15 Miei, verboden de uitvoer van alle groemtezaden en bloemzadlen, voor zoo verre niet reedis verboden. iBlij Kon-, Biesl. van 4 Mieii- (Sit.bl. 386) is,/ -ing. 5 Mei verboden de uitvoer van ,ailta soortieu van vogels-, zoowel, levend ,ail-s gedooid1, voor zooverre uiiet reeds ver- hcdlein. Blij Kon. Biesl. van 4 Miei, (St.bl. 387) isi ing. 6 Mei, verbodlen de uitvoer van wijn. Ob Kroon- behoudt zich voor dleze ver boden tijdelijk -op te heffen of in bijzon dere gevallen daarvan ontheffing te dk»&n verteenen. („St.-Ct.") DE DURE GROENTEN. In „Het Volk" verscheen dezer dagen tien critiek op de organisatie der land- er) t-uwnibouiwers, welke ten doel heeft zorg te dragen, dht de1 voortbrengsel-en van oinpien bedlam jnOet beneden ©en -dloor haar te be palen prijs 'worden, uutgevoerdl Wianneer er nu: geen reserveieritog voor hiet hiinnenlaindlsch, verbruik is, hieeft dat natuurlijk ten gevolge, dlat hiier dezelfde prijzen moeten worden betaald als voor den export. Daartegen vooral richtte zich de„Volk"- critiiek. In „De Tuinbouw", he-t officieel orgaan van den Niedl Tuiintoouwraad, wordt daar over in het laatst verschenen nuimtnier o. a. bet volgende opgemerkt „Het is voljcomen w-aiar, dlat die organi satie der tuinders buitengewoon, solide in elkaar zit en -dat haar dloiel isi, er voor te w,aken,, dlat de prijzen der producten, wel ke n,a.ar het buitenland mogen worden uitgevoerd, niet oip onrede lijke wijze door de 'buitenlandsidbe inkoop- centrales wordien. -gedrukt. ,Maar diezelfde organisatie iis aan, den anderen kant -weer dienstbaar gemaakt aan da belangen van den Nederlandschien, con sument len haTe medewerking is, zeer terecht door de Rjeg-eering ingeroepen bij de uit voering van verschillende maatregelen die, nam, dat het aan u- gezonden wiendi, kwam zij met den sneltrein haar mij to,e e® wij beslot-era u op te zoeken. Gij ziet, wij zijlni juist op tijd aangekomen." „En ik noemde dien man nog mijn vriend, ik koin hem nog beminnen en vertrouwen!" zeidie de rechter. „O, Bleverley, ik zondle alles wat ik bézit willen geven-, indien al uw verraad slechts een drooim. ware!" „Raas maar door," zeide de: procureur, ,Jbet zal ,u wel vrij wat hielpen. Noem, mij zooials gij wilt, laaghartig, -eerloos, wraak, gierig, wat geief ik er om? V,an het begin af -beta ik uw vijand geweest. Gij werktet mij tegen ,in |al wart ik ondernam,, gij kloimt ver boven miij rin rijkdom jein, eer, huwde de vrouw, die ik beminde, en ik zwoer, dart ik mij op u zoude wreken. Ik heb u v,an lelkander -gescheiden gehouden iln de Sohooine dagen uwer jeugd, de beste jaren vajn uw leven. Ik 'hraaht het zoo ver, dat gij lelkander wantro-uwdet en vermieedt, ter wijl uwe harten wegkwijnden door de schei ding. Hiet is waar, mijne wraak is niet volkomen, gij zijt onschuldfg ien, aiau elkan der getrouw geblevén,, gij kunt zelfs, weder vereenigd worden, miaair daamdloior kunt gij de jaren niet terug roepen, die in vandlrileit «t vreesielijke smiairt voombij gegaan zijn „Noodt - nooit!" snikte Kaïtihiarina. „Uwe -eer dis ten minste onherroepelijk Verloren. Uw zoio-n, uw erfgenaam, de trots van uw huis is een dief, -e,en misdadiger, tem dat dis ook mijn werkMaakt dat weder goed, vindt -een 'balsem,, om de wonde ta genezen, welke daardoor aan uw hart is toegebracht, indien gij kunt!" Hij wtendde zich otn, lachte bitter on spottend .en verliet het huis. moest men haar missen; er wellicht op papier heel mooi, uit zouden zien, doch in de practijk wel ecus zouden kunnen falen. A,an hat werk dier organisatie is het te idirnt in het afgelcop,e® seizoen eene regeling van den koiol-uitvoer Löffl worden getroffen ,en dtaorgevcierd; dlat bet koolseiizcen er in zekére® zin k-unsrt- miabig door werd verlengd ien ook dlat het mogelijk was roede kool -en siavoije ko,ol tot voor kort te blijven leveren voior zeer sdhtappielijken prijs, zonder dat h,et meer dere bewaarloon aan gemeenten, Iegör 'en vloot in rekening behoefde te worden ge bracht. Aan dïe organisatie is het te danken, dat de prijzen van alle versche groenten, tra vatgrcienten, die gedistribueerd! wordien, hunnen- worden geleverd voor prijzen, di.'ie somtijds zelfs beneden die van vóór telen oorlog liggen ,en in alle gevallen die eigem-- lijke productiekosten niet eens dekken. Aan die organisatie zal het straks ook wteieir te danken zijn, dlat het mogelijk zal zijn, de telers van voor o-nzeh simaak min der giewildle soorten van groenten en vroe ge aiaidappieleh, op zoodia nige doeltneffeaide wijze te doen bijdragen in die- behoeften van het ibinnieinlaind, dat die soorten die beschikbaar zullen worden gesteld, zondier uitzondering ,aan de wenscbe® -en dien smaak vanl den Ne'dterla-nidjséheu verbruiker vol- doiein. Maar nu die jonge spinazie, dliie tegen I.coge prijzen die grenzen overging? -Dit product heeft heel wat pennen in be weging gebracht .en men sprak er schande van, dlat in deze tijden van -bitteren nio-od', da 'Rege-ering niet dadelijk ingegrepen, heeft. Ja, wèl tijden van bitteren ncodl, als miem bedenkt, dat die Groenten-Central© thans neg een voorraad heeft van pl.tn. COCO vaten prima zuurkool cn dat verschil lende gemeenten verzo-chtien, hare voorra den gezouten snij- en spersieboonen weer terug te willen nemen, omdat er geen vra-ag meier naar -is M,aar mem -bedenkt daarbij niet, dat, wat de weersgesteldheid aangaat, 1917 tot dus verre zulk jeén abnormaal jaar is, dat die vroege groenten ipl.in. 4 weken later zijn «'lain an diers, dat die- jonge spinazie, waar van sprake was in dlie vele krantenberich te®, de k as-spinazie gold!, een zeer idiuur iTTodluict, dla,t ook in normals jaren slechts oip de tafels der meergego-edleni komt en dat al had idle Regeering daarvan den uirt- oict nCeit .toegelaten, he-t niet eefas ónder i.iet hereik van het algeme-en hadl kunnen worden gebracht." Natuurlijk valt naar aanleiding van 'het geen bier in „De Tuinbouw"1 wordt, ge- cdhrevien nog wel het een en -ander op te mier-ke®. Al -moge het waar zijn, dlat die kassiptezïe meer -een weick'ie-groente is dan vo-lks-voqdisel hetzelfde werdi door nis trouwens eenige weken geüetjö» reeds opgemerkt toch zouden, zomdier den iiC'Cxltosstandl in- Ciemtraal-Europa, stellig niet da ihooge prijzen ge],dien, welke thans wor den ibetaiajd, óók door bet ontbreken tiener fo'mmfinlatodscbe reserveering id'oor dan Ncidierlandlscben ccmsumient. Anderzijds willen we dankbaar erkennen 'eni -ook dlaiar m,ag wel eens die- aandacht op worde® gevestigd! -dlait inderdaad 'Da redhter zonk op eene sofa neder en verborg zijn gelaat, ten prooi, aan die hevig ste -ontroering. Voor leenige eogenblikken- werdi die stilte slechts door de onderdrukte snikken v.an da beide edhtgenooten verbroken. Plotse ling voelde hij een paar zachte lippen zich op zijn voorhoofd .drukken, en zijn hoofd nog meier latende hangen, weendie hij' voert. DB stilte werd' 'hoe langef hoe akeliger. Hij ihi'ef het hoofdl op en stak de armen u-it. „Kathiarina mijne vrouw!'" Er kwam, geen antwoord, 'dis kamer was ledig. De vals-che vrienldl, de vrien delijke vneeimidieling -en die- tanig verloren vrouw, allen waren verdwenen. Hij was alleen. Op den grond!, dicht bij ham, lag de bekentenis van Willem den lammie. HOOFDSTUK XLII. H oie de procureur besloot zich zoo spoedig mogelijk uit de voeten te naken. i i i -i I I i 1 I „Alles verloren! alles verloren!" iGleidiurende de lange, verschrikkelijke ure,n van dien n-acht zat de procureur in zijne kamier, die handen wanhopig wringend, op zijln stole! zich heen en weer te .bewegen ten telkens die woordlen te herhalen: „Verloren, verloren! alles vierloren Zijne vrouw sliep gerust dioor, zonder zalf9 aan Iheirn te denken, want hun huwelijk was geen huwelijk van liefdie, maar van fortuin, len zelfs de band- van vader en moe- dje® had! hen nijet tot elkander getrokken, i i .(Wloidt vervolgd.).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1917 | | pagina 1