EM AAR,
kmaar.
NEDERLAND",
straat 58.
chapen
11c Jaargang
UIGEN.
ffo. 54
Dinsdag- 8 Mai 1917.
Ikinaar,
>i gestort),
bedrag
<3 9Q1/
I-
sk
)rs 98
ngerlcht
3,
maar (Houttll)
PLOEGEN,
LGEGEN-
loegen,
stfing-eggen.
BÜ
a S, Hlkmaar.
veren werken,
ige diamanten.
Zegelringen,
lend.
ep&reeren, Bloflelea
EHOftN.
Moekhakkerij
:nlerswinkel
P. BAKKER.
Koekbakker!!
nierswinkel,
KRAAKMAN.
9 MEI a.s.,
Rur.BREEDSTRAAT 12.
Telefoon No. 433.
DiT BLAD VERSCHIJNT DINSDAG,
DONDERDAG EN ZATERDAG.
Paul de vagebond.
Uit de Pens.
Vraagt het Merk„TRIUMPF",
Geurige 5 CENTS Sumatra-Sigaar, - melange
Firma H. KRIJNS.
2 /0.
0/
/0'
tar.
wee voorwielen.
1904.
aadboawem
TON, Dijk, Alkmaar.
R Ay., Kassier
e verkiezingen
t:
r Staten-Generaal,
)lieke Kiesvereenigingen
2 cent; bij 50 oi meer
TE!.. 364.
iflen en oaderdeelen
deelt door deze aan
:èle mede, dat hij zij8
4 Mei a.s. heeft over-
;r J. C. KRAAKMAN,
e gunst en het vertrou-
vele jaren genoten, be-
ger aan.
aar bovenstaande deelt
t geachte publiek van
eken mede, dat hij de
door den heer P. BAK-
n 14 Mei zal overnemen,
nette bediening hoop'
et vertrouwen, dat zijn
jaren zoo ruimschoots
rdig te worden en be-
bij allen beleefd aan.
sëm7
op
den HoerK. ZÜÜR'
)0UW).
Uitgave van de Naamlooze
Vennootschap „ONS BLAD"
ALKMAAR.
ABONNEMENTSPRIJS;
Per kwartaal franco huis. 90 ct.
Met geill. Zondagsblad 125 ct.
bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers:
van de courant 3 ct.
van het Zondagsblad 5 ct.
ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels50 ct.
Elke regel meer10 ct.
Reclames per regel25 ct
Kleine adv.: 30 woorden bij vooruitbet. 30 ct
OVER DE JONGSTE RAADS
VERKIEZING TE BERGEN EN
OVER NOG WAT.
De rechtsche partijen te Bergen kunnen
tevreden zijn: in de vacature-Maschmeijer
werd tot lid van den Raad gekozen de
heer B. H. Gorter mede gecandideerd
door de nog jonge R. K. Kiesvereeniging
„Dr. Schaepmau" en .niét de heer
Brugman.
't Is best mogelijk, dat laatstgenoemd
heer zich in den Baad verdienstelijk" had
kunnen maken op een enkel bijzonder
gebiedwij kennen den heer Brugman niet,
en wij laten daarom zéér bedachtzaam in
het midden, wat er eigenlijk te gelooven
is van de hooge ophemeling, welke de heer
Brugman zich van zekere Bergenaars liet
welgevallen.
Wij constateeren een dergelijke opheme
ling ook hiér als een doodgewoon, bij
iedere verkiezing waarneembaar geval.
Doch heel eventjes moeten wij er hier
op wijzen, hoe een z.g. „Verkiezings-co-
mité" te Bergen (wat is dat voor een co
mité? van welke richting wat bedoelend
gepoogd heeft op slinksche wijze een door
de Katholieken niet-gewenschten
candidaat toch door de Katholieken te
doen stemmen, door met veel ophef en
met groot gebaar te wijzen op dat ééne,
bijzondere Bergensche belang, dat de heer
Brugman in den Raad misschien zou kun
nen dienen.
Dat noemen wij misleiding!
Inmiddels: er dreigt geen gevaar meer:
de heer Brugman is niét gekozen.
Doch van deze misleiding had men ook
ons de dupe willen laten worden, door ons
ter plaatsing een advertentie aan te bieden
f ten gunste van de candidatuur des lieeren
Brugmans.
Wij weigerden natuurlijk en wat deed
nu het hier bovenbedoelde „verkiezings
comité"?
Hij liet een circulaire verspreiden (naar
wij vernamen: onder de niet Katholieken)
van den volgenden inhoud
„Opadat wij van meening zijn, dat bij
eene Raadsverkiezing het niet de vraag
mag zijn, ot men Protestant ot Katholiek
is (is de heer Brugman misschien Protes
tant? Red.), werd door ons de adver
tentie ter aanbeveling van den heer J. Brug
man ook ter plaatsing aangeboden aan
„Ons Blad",
Tot onze grenzelooze verbazing weigerde
men haar te plaatsen met het volgende
laconieke bericht
„De door U opgegeven advertentie
„Kiezers te Bergen" kwam in ons bezit,
lot onzen spijt moeten wij U mededeelen,
dat wij deze advertentie niet kunnen
plaatsen"
(volgt onderteekening)
„Wij laten" zoo vervolgt de circu
laire „de beoordeeling van deze zeld-
FEUILLETON-
Naar het Engelsch van BiOWi BELLS,
03.
„Wat hebt gij hierop te antwoorden?"
zaiKfc idle rechter, ziich tot Beverley Bogg
Wendende. u
„Niets," zeidje hij gemelijk. „Ik heb u
reeds viajn het begin aif gezegd, dat het
met waar is. Het is leien plan, door dliien
verrader len- uwe valsche vrouw opgemaakt."
„Dlat ik ooit naar zijne valsche tong
moest luisteren!" zeidie Kathairiina. „Wil
lem, daar is idle man, aan wiiiem wijl al oms
verdriet en onze scheiding te danken hieto-
„Nog al meer leugenszeidie Bleverley
fP'jnzendi, „ik ben nieuwsgierig te hoeren,
Vrat zij bedacht heeft."
«Voordat ik* met u trouwidle, .Willem,
zendie zij zondier op zijne Woorden te let-
^„bekende 'hij ook, dat hij mij beminde,
k bedankte henr en huwde met u, -en dat
'seft hij mij toog nooit vergieivem!"
„Dlait is waarachtig wel mooi!" riep1 die
procureur, „en hoie hieibt gij dlat dan ont
wekt, (al<s ijk m vragen mag?"
k"0-'0 van Portsmouth, waar
k bij mijn kind heb gewoond! en ik Weet
I van bekentenis van Willem, den
lamme. D|e gouverneur van de gevangelms
heeft het mij voorgelezen. Mijn verstand
trip mij .om die oorzaak van uw haat te
Dntdlekken. Wjlliem, hij scheidde ons door
yalschjheidi," vervolgd^ zj}jj faxt haren,
zame kleinzieligheid, die den indruk geeft,
alsof „Ons Blad" hare lezers als onmondige
kinderen beschouwt, aan de kiezers over»
en wij twijfelen niet, of ze zullen het
eenige antwoord geven, dat daarop past, en
den heer J. Brugman een groote meerder
heid bezorgen."
Ziet u, wij zijn eerlijker dan het „Ver-
kiezings-Comité" wij publiceeren de cir
culaire in haar geheel, zij liet dood-leuk
een gedeelte van den brief onzer admini
stratie wég 1
Juist dht gedeelte, waarin gezegd werd,
dat wij als Roomsch orgaan slechts
dien candidaat willen steunen, welke door
de thans bestaande R. K. Kiesvereeniging
gesteld of méde gesteld was.
Zóó, „Verkiezing-Comité" van Bergen,
zóó was thans onze houding, en zóó zal zij
altoos wezenwij houden ons aan wat de
R. IC. Kiesvereenigingen ten opzichte van
candidaatstelling besluiten.
'Wij zijn -heusch niet zóó heel en al
„advertentie" dat wij terwille daarvan ons
politiek princiep ontrouw zouden willen
worden.
Ten slotte, „Verkiezings- Comité", als ge
weêr eens een verkiezingsactie te leiden
hebt, wees dan voortaan éérlij kertracht
niet meer op welke wijze ook de rechtsche
kiezers te misleiden en noem geen schrijven
meer „laconiek", waarvan gij het voor
naamste (juist datgene, waardoor alle laco
nisme vervalt) stilletjes wèglaat
DE KAMERVERKIEZING TE
DEN- HELDER.
Die ouidttninist-er mr. De Meester is, naiar
men weet, benoemd tot lidi van den Raad
van Staite, en houdt daarmede op, lid te
zijn van die Tweedie Kamer. Die centrale
vrijzinnige kiesvereeniging im het district
Helder heeft thans candidaat gesteld dien
vrijzinnig-democraat t -dien héér P|. J. Oud:,
ontvanger der registratie ta Ommen.
Over dleze icandiidaat-stelling is in vrij
zinnige kringen eenig rumoer ontstaan, diat
Hiadler de aanidladbt verdient.
Vooreerst wordt teen lid, zelfs die voor
zitter van de Liberale Unie-fractie, vervan
gen niet door -een partijgenoot, dloühi d-cior
een lid van de vrifzinnig-dama'cratischia par
tij, welke, -enkele weken geleden, echter
pais miet ingang van 1918, die samenwerking
met de concentratie beeft opgezegd. Men
zou verwacht-en, daar tot 1918 dlan toch
da concentratie nog bestaat dat bij deze
verkiezing -een Unie-liberaal wiendl gecan
dideerd. In -Helder is -men van andere
mieening 'en we-1 om den persoon van dien
beer Oiudl
Deze is nl. -een bekend vrijzinnig propa
gandist van 'even over. de dertig jaar. Hij
telt vele vrienden in de kiiesveraeinigiinigien;
maar Ihieeft betrekkelijk weinig talenten, al
thans tie weinig om een het-eefceineindie figuur
als dien beer De Meester te vervangen.
Men beeft den hieer Oud verkozen boven
dien afgetreden minister Van Gijn-, een
fimancieele specialiteit van dien eersitem rang,
dia ons 'Parlement zou sieren.
W|ij wijzen biero-p, niet om de linkerzijde
a|f 'te houden van een onversta|nidigen stap
man. „Hij1 deedl mij gelooven, idiait gij eene
andere vrouw teminidleit. Hij; liet bet mij
zelfs zien, dat gij eene andere vromw in
uwe armen hieldi. Ik zag, dat gij haar kustet
terwijl zij op uw .schouder weende, en gele
van jaloezie ontvluchtte ik uw huis, ten
nam mijn kind mede. Maar echtgenoot, ik
vluchtte alleen, met niemand: dan miijln kind.
Nooit jvjendl ik u ontrouw, zelfs niet in mijne
gedachten. Ik was arm, ik werkte' ,voor
mijn diagelijksch brood, en ik kiddie een
zuiver leven, ik zweer het bijl den Hemel
Rechter Vincent keek haar met oen vriien-
dlelij'kan blik aan, terwijl zij mieit zooveel
vuur baar trouw en eer veirdjedlig-de.
„Er waren tijden, dlat ik naar ui willd-e
terugkeieinen, om- u vergiffenis te vragen
ein te smieeken mij terug te memein, maar
onder bet voorwendsel van vriienidelijiken,
Wejgemieieindlen raadj smeekte bij| mij te- wach
ten, totdat mijn kind zo-u zijn teruggevon
den, opdat hij idan voor mij zoude kunnen
spreken. Ik geloofde zijne betuigingen van
broederlijke belangsitelLing, -en ik gehoor
zaamde hem. Ik wachtte jaren lang, totdat"
mijne ih'oiop -en mijn geduld uitgeput waren
eim ,ik -alleen de wereld inging omi hem te
zoiekeln. Ik vond hem, op de bank der aan
geklaagden.
Bleverley Biogg lachte eventjes.
„Ik weet, wat die wereld van mjj zegt,"
vervolgde Kaïtbarina, „ik vveiet, wat gij' van
mijtoe vlucht denkt, maar lederen stap van
mijn leven to,t op dit oogenblik kunit gij
nagaan. Ga, waar ik gewoond: heb, en vraag
da imenisdhien, idiie mij gekenld hebben, en
zij zullen u vertellen, dat er geen zweem
van schande op mij rust."
„Ik geloof u," zeide dé rechter. „Hij
onze (waarschuwing zou waarschijnlijk
niet geaccepteerd worden maar om de
zaak onder de aandacht te brengen vai»
enza eigen kiezers, diiie er misschien, van
kunnen leeren.
Man klaagt erover en terecht dat I
het Piarlemient in aanzien daalt en mien is f
dan meestal wel zoo vriendelijk!, die schuld' j
ihiiexvain te wijten aan de Kamerleden. jj
Maar o.i. gaan ook de kiezers niet vrij-
uit, die zich meer laten leiden door per- j
sooinlijke vriendschappen dam door .over
weging-en, ontleend pan het landsbelang.
W(ij' hébben >er natuurlijk niets tegen, dlat
een propagandistische kracht in de- Kamier
komt,-mits dleze echter tevens beschikt over
zoodanige talenten, ,als voer de parlemen
tairs werkzaamheid in dezen tijd nood-ig
is. En tdlie talenten- zijn vooral niiet licht
ts achten
Wis ,even bedenkt, welke uitniSmendle
staatslieden in dezen laatsten tijd aan de
Tweede Kamier -zijn ontvallen, moet owi. tot
het Inzicht komen, dat meer dan ooit ge
zorgd dient te worden voer het „peil" der
Kamer.
Er valt nog een andere opmerking te
maken naar aanleiding van wat te Helder
gebeurde.
Het ging tussdhen de heeren Van Gij®
en Oiuidi. Nu beeft indertijd die heer Van
Gijn, als lid van de Staatscommissie voor
die verdediging'van Indiië, in; 1912 aan het
verslag een 'nota toegevoegdl, waarin hij
het slagschepen-plan bestreed en tevens zijn
bezorgdheid uitte over de schatkist tegen
over die militaire uitgaven. Die liberale zee
officieren te Helder hebben, naar „Hiet
Volk" weet te melden, dit den oud-Minis
ter zóó kwalijk genomen, dlat zij hem in
de Vergadering der. kiesvereeniging lieten
vallen.
Tegen de E. V. len de daarmee noodige
reorganisatie van het kiezerscorps voiert
men wel «eins aan:, dat die candidate® „van
boven af" aan de kiezers, worden opge
legd, en men vreest teruglegen tot het
regenten-tijdperk.
Uit het H'eJdiersche geval kam mem zien,
diat ook het omgekeerde zijn bezwaren heeft;
hier temeer bedenkelijk, omdat een. betrek
kelijke kleine groep kiezers gelegenheid! had
een financieeje specialiteit -uiit de Kamer te
weren, omdat dleze nietmilitadiristisoh is
aangelegd.
BINNENLAND.
NEDERLAND EN DE OORLOG.
LANDSTORM 1908.
Blij aanvraag aan bet departement van
oorlog wend aan het Haag'sch Correspon-
dleintieibureaiu medegedeeld, dat die oproe
ping van hét eerste gedeelte van dien land
storm jaarklasse 1908 heeft plaats gehad.
Hiet opkomen van die daartoe hehoiorende
dienstplichtigen neemt over ©en tweetal
weken een aanvang.
ONZE SCHEEPVAART.
Hielt Haagiscb Cprrespondlentiebureau
mieieint te -weten, dlat d|e na den l-eun Mei
nog in Engielsche havens, achtergieibleven
N:eid!erl,a;ndische transatlantische stoomsche
pen! gelegenheid zullen krijgen omstreeks
cfel helft vain déze maandI naar Nederland
terug tei keerein.
SCHIP GETORPEDEERD.
Naar Wij vernemen is Vrijdag het s.s.
„Nelptunus" getorpedieerdl; ,dle gehfeele be
manning va® toet stoomschip is Zaïterdlag-
mcdldlag geland bij West-Schioiuiwen. Het
stoomisiohiip js tien mijlen benoordlan het
Nooiid-Hiinidierliehtschip getorpe-dceldi. Gieen
menschienleven® zijn verloren gegiaani
diced mij gelooiven, dat gij mij ontrouw
geworden waart, vergiftigde mijne geest
tegen u, en belasterde u voor de gelheele
wereldi, die ellendeling!"
W|edier lachte Beverley op eöne spottende
wijze.
„Z;eg mij," zeidie-'iiaar echtgenoot, „wan
neer hebt gij mij met dlie dame gezien?"
„Op dien avond van ons, laatste feest
dien avond, voordat ik van u vluchtte."
„Ik begrijp alles nu," antwoordde hij.
„Mijinie ,arme Kathaxina, gij hadlt van haat
niets te vreezen. Zij was mijne ntahit, zij
w,as, mij dierbaar als eene zuster, ma,air
andiers oiok niet."
Qaaroip vertelde IhiJ haar ini korte woor
den de geisdhiiedenis, hoe Goinstainioe 0,1 ay-
tolni tot Ihem was gekomen otm zijne barm-
h,aa-tighaid! voor toa-reni lechtgeniooit in te
roepen, hoe hij 'hem gered! had va-ni tie
gevolgen- zijner dwaasheid e® zondie, en
hoe zij door vreugde en dankbaarheid, over
stelpt, op zijn schouder geweend! hadl, zoo
als zij zoo dikwijls ito hare kinderjaren
gedaan had.
Intuissdhien weende Kathariua tranen, van
g-aluik eln blijdlschap, terwijl Simkins niu.eens
ladhte pn dan eens- weende ,ein .zijhie vuist
schudde tegen idien ontmaskerden procureur.
,,No,g ieenje zaak blijft er mij te verbellen
over," vervolgde1 de klerk. „Ik hoondie van
bet verhoor van Paul Vincent, en kwam
naar het gerechtshof, omdat ik nieuwsgie
rig was te zien of toef de verloren jongen
was: Daar zag ik deze damie, en toen, alles
afgaloopan was, nam ik haar mede: naar
mijn huis, mijne vrouw troostte haar en
zoo werden wij- vrienden. Toen zij het
verhaal van, dien gevangene hoorde ;ejn ver-
Uit is niet de „Neptunus" van, die Kon.
NWil Stoombootmaatschappij.
Men -deelt uit Brouwershaven, middle, dat
bet schip door een Diuiisttoe onidlerzeeboot
met idirie bommen is tot zinken gebracht.
Gezagvciedier was kapitein Zimnnermianc Heit
vaartuig was- Van de Spiritus- ie® Gist
fabriek te: 'Delft, geladen miet stukgoadl maar
Londen.
(Reieds geplaatst in een dleiel onzer vorige
oplage.)
VERLOVEN.
Officieel wo-rd't mediegeedeld!, dat in het
genot van onbepaald; (klein) verlof worden
gesteld:
Op 16 (Mei e.k. de -dliensitplicflxtiig-e kor
poraals en manschappen van de lichting
1911 der onbereden wapens:, miet uitzon
dering der pants, erfort-arti'llerie en, dier
torpedlistew.
Op 15 IMei e.k. de diienstpiliahitiige kor-
pcraals ein im-ansdhappen van de 'liehtiing
1910 -dier ipantserfort-artilleriiei ,en der tor-
pedlistien lalsm-eidle de idiiiensitplichtige ouidier-
officiicren, korporaals -en m-anseihappcm van
da li-dtotiing 1909 Ider bereden wapens.
"UITVOERVERBODEN. I
Bij Kou. {Biesl. van 4 Mei (Sit.-bl. 385)
is, ing. 15 Miei, verboden de uitvoer van
alle groemtezaden en bloemzadlen, voor zoo
verre niet reedis verboden.
iBlij Kon-, Biesl. van 4 Mieii- (Sit.bl. 386)
is,/ -ing. 5 Mei verboden de uitvoer van
,ailta soortieu van vogels-, zoowel, levend
,ail-s gedooid1, voor zooverre uiiet reeds ver-
hcdlein.
Blij Kon. Biesl. van 4 Miei, (St.bl. 387)
isi ing. 6 Mei, verbodlen de uitvoer van
wijn.
Ob Kroon- behoudt zich voor dleze ver
boden tijdelijk -op te heffen of in bijzon
dere gevallen daarvan ontheffing te dk»&n
verteenen. („St.-Ct.")
DE DURE GROENTEN.
In „Het Volk" verscheen dezer dagen
tien critiek op de organisatie der land- er)
t-uwnibouiwers, welke ten doel heeft zorg te
dragen, dht de1 voortbrengsel-en van oinpien
bedlam jnOet beneden ©en -dloor haar te be
palen prijs 'worden, uutgevoerdl
Wianneer er nu: geen reserveieritog voor
hiet hiinnenlaindlsch, verbruik is, hieeft dat
natuurlijk ten gevolge, dlat hiier dezelfde
prijzen moeten worden betaald als voor
den export.
Daartegen vooral richtte zich de„Volk"-
critiiek.
In „De Tuinbouw", he-t officieel orgaan
van den Niedl Tuiintoouwraad, wordt daar
over in het laatst verschenen nuimtnier o. a.
bet volgende opgemerkt
„Het is voljcomen w-aiar, dlat die organi
satie der tuinders buitengewoon, solide in
elkaar zit en -dat haar dloiel isi, er voor te
w,aken,, dlat de prijzen der producten, wel
ke n,a.ar het buitenland mogen
worden uitgevoerd, niet oip onrede
lijke wijze door de 'buitenlandsidbe inkoop-
centrales wordien. -gedrukt.
,Maar diezelfde organisatie iis aan, den
anderen kant -weer dienstbaar gemaakt aan
da belangen van den Nederlandschien, con
sument len haTe medewerking is, zeer terecht
door de Rjeg-eering ingeroepen bij de uit
voering van verschillende maatregelen die,
nam, dat het aan u- gezonden wiendi, kwam
zij met den sneltrein haar mij to,e e® wij
beslot-era u op te zoeken. Gij ziet, wij
zijlni juist op tijd aangekomen."
„En ik noemde dien man nog mijn vriend,
ik koin hem nog beminnen en vertrouwen!"
zeidie de rechter. „O, Bleverley, ik zondle
alles wat ik bézit willen geven-, indien al
uw verraad slechts een drooim. ware!"
„Raas maar door," zeide de: procureur,
,Jbet zal ,u wel vrij wat hielpen. Noem, mij
zooials gij wilt, laaghartig, -eerloos, wraak,
gierig, wat geief ik er om? V,an het begin
af -beta ik uw vijand geweest. Gij werktet
mij tegen ,in |al wart ik ondernam,, gij kloimt
ver boven miij rin rijkdom jein, eer, huwde
de vrouw, die ik beminde, en ik zwoer,
dart ik mij op u zoude wreken. Ik heb u
v,an lelkander -gescheiden gehouden iln de
Sohooine dagen uwer jeugd, de beste jaren
vajn uw leven. Ik 'hraaht het zoo ver, dat
gij lelkander wantro-uwdet en vermieedt, ter
wijl uwe harten wegkwijnden door de schei
ding. Hiet is waar, mijne wraak is niet
volkomen, gij zijt onschuldfg ien, aiau elkan
der getrouw geblevén,, gij kunt zelfs, weder
vereenigd worden, miaair daamdloior kunt gij
de jaren niet terug roepen, die in vandlrileit
«t vreesielijke smiairt voombij gegaan zijn
„Noodt - nooit!" snikte Kaïtihiarina.
„Uwe -eer dis ten minste onherroepelijk
Verloren. Uw zoio-n, uw erfgenaam, de trots
van uw huis is een dief, -e,en misdadiger,
tem dat dis ook mijn werkMaakt dat weder
goed, vindt -een 'balsem,, om de wonde
ta genezen, welke daardoor aan uw hart
is toegebracht, indien gij kunt!"
Hij wtendde zich otn, lachte bitter on
spottend .en verliet het huis.
moest men haar missen; er wellicht op
papier heel mooi, uit zouden zien, doch in
de practijk wel ecus zouden kunnen falen.
A,an hat werk dier organisatie is het te
idirnt in het afgelcop,e® seizoen eene
regeling van den koiol-uitvoer
Löffl worden getroffen ,en dtaorgevcierd; dlat
bet koolseiizcen er in zekére® zin k-unsrt-
miabig door werd verlengd ien ook dlat het
mogelijk was roede kool -en siavoije ko,ol
tot voor kort te blijven leveren voior zeer
sdhtappielijken prijs, zonder dat h,et meer
dere bewaarloon aan gemeenten, Iegör 'en
vloot in rekening behoefde te worden ge
bracht.
Aan dïe organisatie is het te danken,
dat de prijzen van alle versche groenten,
tra vatgrcienten, die gedistribueerd! wordien,
hunnen- worden geleverd voor prijzen, di.'ie
somtijds zelfs beneden die van vóór telen
oorlog liggen ,en in alle gevallen die eigem--
lijke productiekosten niet eens dekken.
Aan die organisatie zal het straks ook
wteieir te danken zijn, dlat het mogelijk zal
zijn, de telers van voor o-nzeh simaak min
der giewildle soorten van groenten en vroe
ge aiaidappieleh, op zoodia nige doeltneffeaide
wijze te doen bijdragen in die- behoeften
van het ibinnieinlaind, dat die soorten die
beschikbaar zullen worden gesteld, zondier
uitzondering ,aan de wenscbe® -en dien smaak
vanl den Ne'dterla-nidjséheu verbruiker vol-
doiein.
Maar nu die jonge spinazie, dliie tegen
I.coge prijzen die grenzen overging?
-Dit product heeft heel wat pennen in be
weging gebracht .en men sprak er schande
van, dlat in deze tijden van -bitteren nio-od',
da 'Rege-ering niet dadelijk ingegrepen, heeft.
Ja, wèl tijden van bitteren ncodl, als
miem bedenkt, dat die Groenten-Central©
thans neg een voorraad heeft van pl.tn.
COCO vaten prima zuurkool cn dat verschil
lende gemeenten verzo-chtien, hare voorra
den gezouten snij- en spersieboonen weer
terug te willen nemen, omdat er geen vra-ag
meier naar -is
M,aar mem -bedenkt daarbij niet, dat, wat
de weersgesteldheid aangaat, 1917 tot dus
verre zulk jeén abnormaal jaar is, dat die
vroege groenten ipl.in. 4 weken later zijn
«'lain an diers, dat die- jonge spinazie, waar
van sprake was in dlie vele krantenberich
te®, de k as-spinazie gold!, een zeer idiuur
iTTodluict, dla,t ook in normals jaren slechts
oip de tafels der meergego-edleni komt en
dat al had idle Regeering daarvan den uirt-
oict nCeit .toegelaten, he-t niet eefas ónder
i.iet hereik van het algeme-en hadl kunnen
worden gebracht."
Natuurlijk valt naar aanleiding van 'het
geen bier in „De Tuinbouw"1 wordt, ge-
cdhrevien nog wel het een en -ander op te
mier-ke®. Al -moge het waar zijn, dlat die
kassiptezïe meer -een weick'ie-groente is
dan vo-lks-voqdisel hetzelfde werdi door
nis trouwens eenige weken geüetjö» reeds
opgemerkt toch zouden, zomdier den
iiC'Cxltosstandl in- Ciemtraal-Europa, stellig niet
da ihooge prijzen ge],dien, welke thans wor
den ibetaiajd, óók door bet ontbreken
tiener fo'mmfinlatodscbe reserveering id'oor
dan Ncidierlandlscben ccmsumient.
Anderzijds willen we dankbaar erkennen
'eni -ook dlaiar m,ag wel eens die- aandacht
op worde® gevestigd! -dlait inderdaad
'Da redhter zonk op eene sofa neder en
verborg zijn gelaat, ten prooi, aan die hevig
ste -ontroering.
Voor leenige eogenblikken- werdi die stilte
slechts door de onderdrukte snikken v.an
da beide edhtgenooten verbroken. Plotse
ling voelde hij een paar zachte lippen zich
op zijn voorhoofd .drukken, en zijn hoofd
nog meier latende hangen, weendie hij' voert.
DB stilte werd' 'hoe langef hoe akeliger.
Hij ihi'ef het hoofdl op en stak de armen
u-it.
„Kathiarina mijne vrouw!'"
Er kwam, geen antwoord, 'dis kamer
was ledig. De vals-che vrienldl, de vrien
delijke vneeimidieling -en die- tanig verloren
vrouw, allen waren verdwenen.
Hij was alleen. Op den grond!, dicht bij
ham, lag de bekentenis van Willem den
lammie.
HOOFDSTUK XLII.
H oie de procureur besloot
zich zoo spoedig mogelijk
uit de voeten te naken.
i i i -i I I i 1 I
„Alles verloren! alles verloren!"
iGleidiurende de lange, verschrikkelijke ure,n
van dien n-acht zat de procureur in zijne
kamier, die handen wanhopig wringend, op
zijln stole! zich heen en weer te .bewegen
ten telkens die woordlen te herhalen:
„Verloren, verloren! alles
vierloren
Zijne vrouw sliep gerust dioor, zonder
zalf9 aan Iheirn te denken, want hun huwelijk
was geen huwelijk van liefdie, maar van
fortuin, len zelfs de band- van vader en moe-
dje® had! hen nijet tot elkander getrokken,
i i .(Wloidt vervolgd.).