No, 58 Zaterdag 19 Mei 1917. 11<' Jaargang
dit blad verschijnt dinsdag,
donderdag en zaterdag.
R. K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
N. V. „ONS BL4D''
Socialistischs vredes-
reclame.
faul de vagebond.
Lijkverbranding.
Uitgave van de Naamlooze
Vennootschap „ONS BLAD"
ALKMAAR.
Bur.: BREEDSTRAAT 12.
Telefoon No. 433.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per kwartaal franco huis. 90 cL
Met geill. Zondagsblad 125 ct._
bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke -nummers:
van de courant 3 ct.
van het Zondagsblad
5 ct.
ADVERTENTIÊN:
Van 15 regels50 ct.
Elke regel meer10 ct.
Reclames per regel25 ct.
Kleine adv.: 30 woorden bij vooruitbet. 30 ct.
R, K. Nieuws- en Advertentieblad
voor N. H, te Alkmaar.
liet Bestuur bericht hiermede, dlat met
ingang van 7 Mei dividenidsbewijs no. 4
der Aandeelen met f4.en idividemds-
bewijs no-. 4 der On dier aandeelen met f 1.
betaalbaar is bij den Penningmeester, ten
kantore van de Firma MULDER QUAX,
te Alkmaar.
Alkmaar, 5 Mei 1917.
II (Slot)
Over dat plotseling verscheiden der
Internationale" hebben wij ons geenszins
verwonderdeen socialist als de heer Vliegen
verwonderde zich daarover niet eenszoo
dra er oorlog in 't land komt, dan is het
gedaan met alle socialistische stellingen en
utopieën, dan bewijst het socialisme aller
duidelijkst de eigen onbestaanbaarheid.
Ia zijn reeds vóór den oorlog geschreven
brochure gaf hij in zijn conclusie's o. a
bet. volgende:
„De conclusie, waartoe ik kom, is geen
nieuwe. Ze is reeds op tal van internationale
congressen gesteld. Maar de omstandig
heden geven haar groote actualiteit. Men
kan een zeer optimistische opinie hebben
over de groeiende kracht van de socialisti
sche partijen en over de middelen, 'die zij
kunnen aanwenden om een oorlog te voor
komen, ook nog, nadat de regeeringen- er
toe besloten hebben. Ik behoor in dit op
zicht niet tot de optimisten. Eenmaal de
f oorlog verklaard en begonnen, is, zooals
i de ervaring leert, het woord niet meer aan
j he' verstand maar aan het kanon. Dan is
1 het nationalistisch gevoel in den regel het
sterkst van alles, dan grijpt de oorlogsgeest
om zich heen, een geest waartegen maar
ai te vaak de arbeidersklasse nog niet
immuun is".
Maar toch schreef hij ook de meening
neer„De kern der socialistische partij zal
voor den vrede pal blijven staan" Doch
de kern der socialische partij stond niet pal.
Maar toch schreel hij op een andere
plaats van het rapport: „de eerste de beste
l'itriotische windvlaag doet politici en pers
en priesterdom weer eensgezind op de
knieën vallen voor het militairisme". Doch
I ook de sociaal-democratie viel bij „de
eerste de beste patriotische windvlaag
op de knieën voor het militairisme".
Over Duitschland sprekend komt de heer
Vliegen tot de inderdaad zeer eerlijke be
kentenis: „De Sociaaldemocraten bezweken
voor den nationalistischen storm" en hij
bedenkt misschien niet, hoe hij in deze
woorden een vernietigend oordeel velt om
trent de bestaansmogelijkheid van het echte
socialisme.
Hoe werden (hoe bleken) tijdens dezen
oorlog plotseling vrijwel alle socialisten in
de oorlogvoerende landen zuiver-nationaal,
terwijl het hun als eerste plicht geboden
was, internationaal te zijn en te blijven.
Over deze tijdens den oorlog geleverde
bewijzen van de socialistische onmogelijk
heid willen wij thans niet verder spreken,
wij willen de rec'ame-achtige vredesactie
der socialisten juist vanwege het dood-zijn
der Internationale" signaleeren als een
tevoren tot mislukking gedoemde vredes
poging.
Gelijk we reeds zeidenaanstonds na
het bekend worden der Stockholm-plannen
begon de strubbeling.
Heel de opzet was ol scheen in veler
oogen direct niet-neutraalhet katholieke
Fransche blad, de „Echo de Paris" schreef
onder den titel „Het coinplot van Stock
holm"
„De Hollandsche delegatie, die te Stock
holm gaat canfereerea met Duitsche, neu
trale en andere socialisten, heeft haar pro
gram nog niet openbaar gemaakt, maar de
persoon der gedelegeerden voorspelt weinig
goeds. De chef van de delegatie, mr. Troel
stra, is dezelfde, die den 31en Juli 1916
de socialisten-conferentie van Den Haag
geopend heeft met een Duitsche redevoe
ring. In den loop van die redevoering heeft
Troelstra zich _beklaagdj over de Fran
sche socialisten, die met de Duitschers
niet wilden onderhandelen, zoolang de
vijand op Franschen bodem staat. Mr.
Troelstra is ook degene, die indertijd de
bekende samenkomst gehad heeft met
staatssecretaris Zimmermann, bij welke ge
legenheid deze te verstaan gaf, dat het
overwinnende Duitschland ongetwijfeld
eenige economische beperking zou opleggen
aan Holland.
„M. Wibaut is een socialist van bij zon
deren aardhij is eigenaar van een groot
handelshuis, dat hout importeert uit Noor
wegen en geen geringe belemmeringen
ondervindt van den zee-oorlog. Verleden
jaar is hij in Parijs geweest, en men
herinnert zich, dat zijn aanwezigheid aan
leiding gaf tot een incident, omdat hij
tegenwoordig was in een vergadering van
Fransche socialisten, waar bijzonderheden
waren medegedeeld uit een geheime zitting
der Kamer.
„Het verwondert ons den naam van
M. van Kol onder de gedelegeerden aan
te treffen, want deze heeft altijd sympathie
betuigd aan Frankrijk en Belgie. Hij is
waarschijnlijk bezweken voor den druk,
die andere menners met meer stoutmoe
digheid op hem uitgeoefend hebben.
„Minder schuchter heeft zich een andere
bekende socialist getoond, M. Vliegen
FEUILLETON.
NaaT het Engelsch van BOW BELLS,
07.
„Ik zag -een nieuw middel om geld! te
krijgen -en mij op mijnen ïniediemipinaar te
wreken. Ik maakte een plan, bracht hef
ten uitvoer, len dliit is het «inde. Ik heb
het aan 'u te danken, mijn Vader!"
Hij sprak (het woord op eene verachtelijke
wijze uit, en stiet den ouden man, dlie
dichter tot hem gekomen was, van zich
weg.
„Kom niet meer bij mij," zeidle hij bit
ter, gij 'hebt mij ongelukkig gemaakt
mij tiicor Ihiet slijk der misdaad' gesleurd.
Ik zou 'nu een braaf en g'eëerd m.emsoh zijn,
indien ik (die zcoin geweest was van een
braaf en eerlijk man. Ik lijd nu voor die
plannen, idlie g'ij voor een oinsdbuldig kind
gemaakt hebt. ik zal een dilief, een misda
diger zijn, dioo;r die gaheeje wereld veracht
worden, en hij, hij zal tof eer en aanzien
komlep, en de vrouw trouwen, dlie ik be
min
„Ach, Hemddiat is inderdaad' vergel
ding!" kreet 'Beverley, en hij viiel voorover
op den grond.
Toen men hiem opnaait, kon hij niet
Spreken; hij was verlamd! Met een
vrceselijk, akelig, verwrongen gelaat, ver
glaasde oogen en hulpeloos lichaam werd
'tij uit (de gevangenis gedragen om nog
ff'enig jaar zich zelf voort te slepen als een
deze schijnt geweigerd té hebben naar
Stockholm te gaan, om de zaak te dienen
van den Duitschen keizer."
Of dit alles precies zóó ook waar is, dat
laten wij in het middenfeit is, dat men
de zaak in Frankrijk zoo beschouwt, en
dit maakt de toch absoluut-uoodzakelijke
medewerking van Frankrijk reeds onmoge
lijk.
Hoe Engeland zich honden zal, is nog
onzekerals de Engelsche socialisten mede
ter conferentie willen gaan, dan is het
nog de vraag, of zij van hun regeering
wel mogen.
Zelfs in Duitschland. waar men toch ze
ker gaarne de Stockholmsche vredespoging
gelukken zag, bestaan nog moeilijkheden
in de passen-verstrekking aan socialistische
gedelegeerden; de Duitsche regeering schijnt
zéker geen passen te willen verleenen aan
leden van de tegenwoordige minderheids
groep der Duitsche socialisten; deze im
mers zouden in Stockholm te echt-socialist
blijken, dan dat zij naar den zin der Duit
sche regeering krachtig genoeg voor de
Duitsche natie zouden optreden
Uit deze weinige feiten blijkt reeds ge
noegzaam, dat wij er alle reden toe moe
ten hebben, in de Stockholmsche socialis
tische vredespoging vooraf een jammerlijke
mislukking te zien, en wèl, omdat Duit
sche, Fransche, Engelsche, Nederlandsche
en andere socialisten indien ze al te
samen ter conferentie komen zullen blij -
ken min of meer ras-echte nationaal-gezin-
de Duitschers, Franschen, Engelschen en
Nederlanders te zijn, onder welke verschil
lend-denkende personen de vrede per slot
van rekening vrijwel éven onmogelijk is
als onder de elkander vijandige troepen aan
de fronten.
Wij moeten betwijfelen, of de socialisten
zélf vertrouwen op eenig welslagen van de
Stockholmsche conferentie; en tóch kun
nen wij ons hun vredesgepoog wel verkla
ren Het socislisme staat radeloos tegen
over de huidige wereldschokkende gebeur
tenissen, wanhopig zoekt het een oplossing
in deze kwestie, een redding voor het eigen
bestaan, en die radeloosheid en die wan
hoop dwingen tot een diUtd,
tot een daad, waarvan de voorbereidende
maatregelen op zich zelf een niet onaar
dige, niet te versmaden reclame-gelegen
heid bieden
zwakke, knorrige, ongelukkige, grijsaard.
Wel hal Marab die waarheid gesproken,
toen zij zeiidie: „Wie een ander eeme put
graaft, 'valt er zelf in!"
HOOFDSTUK XLV.
Hoe het w e dl e r te ene a 1 g e- m e e n e
vreugde was in het huis
vsn rechter Vincent.
l-l l 1
Het werd spoedig bewezen, dlat Paul
ons'dhuildiig was aan 'die misdaad waarvoor
bij veroordeeld was, en hij werldl dan co-k
spoedig in vrijheid gesteld'.
Diat was 'een dag van drukte en vreugde
in Ihiet huis van den rechter.
De lang verloren erfgenaam' zotu dan
weder in het huis komen, niet als iemand,
dfe het brandmerk van die misdaad op zijn
voorhoofd mededraagt, maar als eSn man,
dlie trots armoede en beproeving en ver
volging en onverdiende straf bewezen had
een man van eer te wezen.
Het gelaat van re oh ter Vincent straalde
daarom ook van vreugde, en hij scheen
wadier wtel twintig jaar jonger geworden
te zijne Hij lachte en schertste en sprak
tot bede-reen. wieder miet diezelfde vrien
delijke stem, die hem in zijn. jeugd eigen
geweest was, zoodaf het verdriet zoo zwaar
op hem gedrukt haidl.
Zooials wij 'roods gezegdl hebben, vreugde
en geluk toeersdhéen op dien dlag iin het
anders zoo diood'sche huis. Die1 kaïmiers waren
miet bloemen versierd. In het portaal had
den Idle bedienden een soort vain triomf
boog gemaakt en in de groote eetzaal
vva® een feest op zulk een groioten schaal
Het vraagstuk der lijkverbranding is reeds
herhaaldelijk van alle kanten bekeken, en
het standpunt daartegenover door de Katho
lieke Kerk ingenomen, is van algemeene
bekendheid. Ook de wijze waarop meatot
toepassing in de praktijk van de lijkver-
aangericht, dat nog vele dagen daarna de
bedienden niet kondien ophouden hunne
verbazing daarover uit te drukken. Mat bet
Weken van dien dag was ieder reedte op de
been en ieder vond wait te deem en' een
stille, maar toch opwekkende ge-eist van
geluk bezielde het gehieele gebouw.
Het meest ,van aiien hadi miejuifvrouw
Bieintley, idle goede, oude buisihiouidlstier te
doem. Zij vloog nu naar die eene bediende,
dan maar de andere.
iHiet InSeuiw satijnen kleed, hetwelk zij voor
die eerste maal op dien dag aan laad,
was een geschenk van haren meester. De
miuts, welke zij droeg en dlie met wit
satijnen linten en rozerccde bloemen ver
sierd wla®, was zeker wel de hoogste uit
drukking van bare onschuldige ijdelheid
en vreugde.
Op dllen blijden dag was 't hare grootste
vreugde, dat zij er op koin- roemen, dat zij
altijd geloofd! had aan de goedheid) en den
trouw va,n hare meesteres, niettegenstaande
all'.ii (ft kwaad( diat lastertongen van haar
verteld haidlien, dat zij hare vriendin was
geweest toen de gebe-ele wereld met koelen
blik op haar nederzag, en indien ooit ©ene
vrouw reclht had oio veitiheiugdl te zijn
drtn was bet mlejufwouw Biqmtliey wegens
hare getrouwe toewijding aan diiiegemen,
welke zij sedert de diagen. barer jeugd
altijd Igadliend had.
Maan' van al dien arbeid van dien goede
vrouw werd idle grootste gedeelte besteed
aan idat vertrek, hetwelk die geliefkoosde
kamer geweest was van den rechter en vaji
Kaïtharlna in hunne eerste huwelijksdagen.
„Niets fe hier veranderd <pf verplaatst,"
branding is gekomen, ligt nog versch in
het geheugen. Een uitspraak van ons Hoogste
Rechtscollege was noodig om uit te maken
of dit instituut al dan niet in strijd was
met de bestaande wet op het begraven van
lijken. Een opgemaakt procesverbaal, nadat
de eerste lijkverbranding had plaats ge
vonden, was het middel om daartoe te
geraken. Het ligt niet in mijn bedoeling
deze (juaestie hier nog eens in den breede
te behandelen en de bezwaren nog eens
te herhalen, die er tegen kunnen worden
ingebracht. Het is een andere zijde van dit
vraagstuk, dat thans onzen aandacht vraagt.
De kolennóod, die reeds in den afgeloopen
winter zich in vele plaatsen geducht deed
gevoelen, zal in den komenden tijd, naar
het zich laat aanzien, zeker nog toenemen.
En niet zonder reden doet de vraag zich
aan ons op, of er niet alle reden voor be
staat, afgezien van alle andere overwegingen,
de lijkverbranding te verbieden. De hoe
veelheden brandstof, benoodigd voor dat
verbrandingsproces, schijnen vrij aanzienlijk
te zijn, en besparing daarvan schijnt ons
in deze tijden niet alleen gewettigd, maar
zelfs noodzakelijk. Waar de rantsoeneering
van brandstoffen tot het uiterste zal worden
beperkt, moet in den alleersten plaats daar
bezuinigd worden, waar geen dringende
noodzakelijkheid aanwezig is. Zelfs indien
de verbruikte hoeveelheden in het crema
torium en het aantal dergenen, die er prijs
op stellen op deze wijze hun stoffelijk om
hulsel vernietigd te zien, niet aanzienlijk
zijn, dan nog verdient het aanbeveling zelfs
die kleine hoeveelheden voor nuttiger doel
einden te besparen. Ook hier geldt: alle
beetjes helpen, en vele kleintjes maken één
groote. Ik twijfel niet, of deze meening zal
door velen worden gedeeld, hoe overigens
ook hun oordeel over de lijkverbranding
moge luiden.
Mr. PAUL v. SONSBEECK.
BINNENLAND.
NEDERLAND EN DE OORLOG.
LICHTING 1918.
Door dien beer Duymaer van Twist zijn
(enkele vragen aan dieu Minister van Ma
rine, ad! interim Minister' van Oorlog, ge
steld) betreffende de opkomst der militie,
lichting 1918, in verband «niet de oproe
ping jüer Jandstonmjaarklasse 1908.
NEDERLANDSCHE VISSCHERSVAAR.
TUIGEN TOT ZINKEN GEBRACHT.
Men meldt uit Hoek van Holland:
De binnengekomen logger MA 117 rap
porteert, dat Donderdagmorgen, 8 uur de
MaasslUiischie zeilbeuger MA 165 „Jacobs",
van 'dia reedierij C. Doelman Co., door
een Oui'tSobe duikboot tof zinken is ge
bracht. De (bemanning is opgenomen a~an
boord van (dien Scbevenjingsdien legger SCH
304.
Den later bericht meldde:
De bemanning van dm &n dien grond
zeiidie zij, terwijt zij op dien morgen trctsch
bet vertrek rondzag. „Niets is hier veran
derd! behalve door de hand van den tijdl
Alles is. nog zcoals bet vcor meer dan
twintig jaren was; toen mevrouw Vincent
bier .als jonge bruid voior bet eerst binnen
kwam, len 'bier beb ik besloten, dlat hunne
eerste- ontmoeting zal plaats hebben."-
Toen daarom de rechter kwam en in bet
vertrek 'keek om baar over haren ijver en
hare moeite te prijzen, kwam de oiaidte dame
stoutmoedig met h,aav verzoek vcor den
dag. s
„Gij verdient iets voor uwe toewijding,"
antwoordde 'bij, „en hoewel i-k, volgens
recht, inijn-e vrouw -en mijn kind op den
drempel Van bet huis zou moeten verwel
komen, zal ik todh a-an uw verzoek toe
geven. Laat bier ónze Iwreeuiging p'laats
hebben."
M-ejuffrouw Bentley lachte en weende en
ladhite weder, terwijl zij hem haren dank
b-et-uiigdle.
„Als men bet wel beschouwt, mijnheer
Willem," z-eide zij, „is bet eigenlijk ook
tiiets anders, dlat dat u -een paar minuten
langer mo-et wachten, om ze- te zien. W,at
mij aangaat, ik kan niet begrijpen, waarom
u 'dien jongen miet zelf uit die akelige
plaats 'baalt."
„Ik 'bleef hier op zijn eigen verzoek,"
zeilde de rechter. „Hij schreef -mij om mij t-e
vragen, dat .ik bier op -hiem zo-u wachten.
Ik 'weigerde bet niet, want ik denk, dat
ik zijne reden wel raden kan."
„Dat 'zal wel eene ze-er goede reden zijn,"
riiep die huishoudster verrukt wit, „hij is
«jen edele jongen -en zal zeker nog'een zegen
gebeurden legger MA 166 is door de
stoomboot van den Onderzo kings.iiiimst te
Heek van Holland geland. Do mannen
rapporteend, n, dat o-ck de zeil logger MA
43 „Mercurius", van de rcederij C. Doel
man Co., tot zinken is gebracht. Om
trent bet lot van de bemanning was hun
niets bekend.
■Het Haagsche Corresponds tobupeau
voegt aan de desbetreffende jniededeeling
toe
Wanneer de plaatsopgave juist is, dan
heeft de 'vemjel-iing plaats gehad1 buiit-en bat
versperde gébtal' en buiten onze territoriale
waiter c'ii.
KILOMETERBOEKJES.
Zoolang k'lenneterboiekjes niet worden af
gegeven en ongebruikt gebleve» kilometers
dus inlet in -een te nemen pieuw boekje
kunnen worden overgeschreven, Wö'.dlt dn-ot
de SpO'irweg-Maat-chap'pij voer -elk bo kje,
dat wondt ingeleverd, tijden® dien geldig,
heidsdwur óf binnen één maalnd na bet
verstrijken daarvan, behalve de waarborg
som vergoed een aan het niet gebruikte
aantal kiliimofers evenredig bedrag van den
koopprijs.
VAN HET BINNENHOF.
Vergadering van Woensdag 16 Mei.
Die Kamer (besloot, dat de beer M a r-
c 'h a n t Dinsdag Ihiet harnas zal mogtem
aansdniptien. Dinsdagmiddag inamied-ijk zal
zijn i nterpellatie tot de Regteerimig betref
fende de 'voofloo'pige voorziening- in- de
crisis aan Ihiet departement van Oorlog
en die (oprotaping- der Landsitcirmjaarktosse
1908 aan die orde komen.
Die afdoening van bet aanpas® jngswetje,
de wijziging dier Raidienwet en de crediet-
a&rivragie vcor de invoering der Raden wet
moest worden uitgesteld. De motie-S a n-
nes betr.ffende bet vervallen van de ver
plichte Oudleruüm-sverzekeriing uit de In-
validlbeitswet w'erd namelijk aangenomen
met 37 tegen 29 stemmen (Links tegen
Rechts). En nu bad Minister Lely die
in verband daarmede noodlige wijzigingen
van bet aanpass.Lngswetj'e wiel gereed,
«maar dj.ar de ve-randieringen inog al talrijk
zijn, werd He behandeling d|ar drie oiiit-
werpein- geschorst jot D'ins'dagm'citgem
Het voorstel-M a;rchant c.s. tot ver.
-hogging' van de minima der cindierwijzers-
saikrissem is er meft grootte meerderheid
gekomen. Het werd aangenom-en met 61
tegen 16 stemmen.
Tegenstemmers waren alleen de aan
wezige Antkrevolutionairen op den beer
Duymaer van Twist na, die Christen
Historischen behalve de beer Bichon en
de Katholieke heeren Nolens en Koo
ien.
Vooraf verklaard.' Minister Treub op
een desbetreffende vraag van den heer
die Visser, dat ook naar zijn meeniiig
dfc fiinancieele bezwaren tegen verhooging
der onderwijzers®alarissen. n-cg onverzwakt
bestaan.
Van die verder aan de oude gekomen
onderwerpen verdient vermelding bet wets»
voorstel betreffende ontginning vani steeit-
zout bij IBuwrssie in de gemeente Haaks
bergen.
Daarbij zorgde de heer D ui y s ditmaal
vcor die gebruikelijke motte. Een motie,
welke de Kamer wilde doen uitspreken, dlat
zij Staatsexploitatie in plaats van exploi
tatie door een naamlooze vennootschap
voor w wordien. Ja, ja," vervolgde zij,
„dat zal bij 'hoewel ik niiet zie, dat
het janders zou 'kunnen wezen."
De rechter glimlachte; want iindbrdaad
was ide redevoering van die goodie dant
niet zeer logisch. Zij sprak uit liefde en
trots, unaar niet met kennis vap de wereld,
„!k herinner mij nog ze-er -goed, diat hij
in dlie wieg lag-, ©en gezonde, vro-olijke
jongen, 'imet donkere oogen, die tegdn- ieder
tochtje zorgvuldig beschermd werd; en als
ik dan denk aan al -die -ellende, dlie bij
ondergaan beeft, aan al het verdriet en
tijden van zijn leven to-t op dit ©ogenblik,
dan 'bloedt mijn bart, ja, ien mijn bloed
kookt 'van woede tegen dien -elliendagen, pro
cureur, dliien zoietsiappigen huichelaar, die
Üe oorzaak was van zooveel verdriet
„Stil, stil, m-ejuiffrouw Bentley!" zeiJe
de -rechter, terwijl eene uitdrukking van
verdriet zijn gelaat bedekte,, ik kan bet
niet vergeten, dat hij eens -mijn vriend was,
dat iik Tttem als een broerfier beminde."
„Hetwelk zijne boosheid dies t-e zwaarder
maakt," antwoordde de vertoornde dame,
„Zijne zonden zijn zwaar cp ham geval
len," hernam haar moes ter. „Hij is nog
ongelukkiger, dan bij mij ooit had kunnen
ma-ken. Laat ons dus niet meer pwer hem
spreken."
„Z-eer gaarne zal ik over hem zwijgen,"
riep mejuffrouw Bentley, wamt bet genoe
gen van dez-en dag zoude zielfs vergald
worden, indien wij nog meer over hem
spraken,"
Zij stond 'in nadenken verzonden naaf
de wieg- te kijken.
(Wprdlt vervolgd^