No. 81
Donderdag 12 Juli 1917
lie Jaargang
DIT BLAD VERSCHIJNT DINSDAG,
DONDERDAG EN ZATERDAG.
S D.A.P. en S D P.
Een familiegeheim.
Uit de Pers.
Vraagt het Merk: „TRIUMFF",
Geurige 5 CENTS Sumatra-Sigaar, HAVANA-
Firrria H. KRIJNS.
Uitgave van de Naamlooze
Vennootschap „ONS BLAD"
ALKMAAR.
Bur.: BREEDSTRAAT 12.
Telefoon No. 433.
ABONNEMENTSPRIJS
Per kwartaal franco huis. 90 ct.
Met gelll. Zondagsblad 125 ct.
bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers:
van de courant 3 ct.
van het Zondagsblad 5 ct.
ADVERTENTIÊN:
Van 1—5 regels50 ct.
Elke regel meer10 ct.
Reclames per regel 25 ct.
Kleine adv.: 30 woorden bij vooruitbet. 30 ct
Het partijbestuur der S.D.A.P. heeft het
noodig geacht een manifest „Aan de Neder-
landsche Arbeidersklasse" de wereld in te
zenden naar aanleiding van de bloedige
onlusten, welke de vorige week in onze
hoofdstad zijn vóórgekomen.
Wij begrijpen dat heel goedde S.D.A.P.
wilde zich openlijk onschuldig verklaren
aan het vergoten bloed, aan het geleden
leed, met een pathetisch „Ik ben onschul
dig1"
In het manifest, dat men ons toezond,
heet het o a.
„Wij roepen de politieke en economische
organisaties op in dien strijdig moedig
en kloek te volharden, en wij zul
len niet aarzelen de arbeiders opnieuw tot
groote betoogingen op te roepen, zoodra
die noodig en nuttig" zijn.
Maar wij waarschuwen de arbeiders, dat
zij niet in dagen van groote moeilijkheden
zich zullen laten op sleeptouw nemen door
groepen, die geheel andere doel
einden nastreven, dan de leniging van
den volksnood.
Wij waarschuwen in de eerste plaats
tegen het. stoken en wroeten van
het dagblad „De Telegraaf" en zijn volks
editie „DeCourant".(Zijer verstandig! Red.)
Stelselmatig oefenen deze bladen óp de
levensmiddelenpolitiek een kritiek, die de
grenzen der redelijkheid ver overschrijdt.
In de tweede plaats waarschuwen- wij
tegen de S. D. P. en de „Tribune".
Voor deze partij en haar leiders is de
levensmiddelennood een schoone gelegen
heid om de arbeiders op te zweepen
tegen de S. D. A. P. en h et. N. V. V.
Tegen deze gropte en groeiende lichamen
der arbeidersbeweging is sedert den aan
vang van den oorlog de felle aktie van den
heer Wijnkoop en de zijnen gericht.- Door
haat verblind, storten zij zich in eiken strijd,
die tegen de S. D. A. P. en de moderne»
vakorganisaties gericht is of gericht kan
worden. Daarom zetten zij bij den aard-
appelennood de Amsterdammers op tegen
het gemeentebestuur der hoofdstad, tegen
Wibaut en Vliegen, hoewel dat gemeente
bestuur en die Wethouders aan dezen nood
volmaakt qnschuldig waren en reeds vóór
het uitbreken der onlusten al het mogelijke
hadden gedaan om in den nood te voor
zien. Daarom bestreden zij bij de laatste
Kamerverkiezing zelfs het Algemeen Kies
recht en stonden ze zij aan zij met de
zwartste konservatieven enreaktionairen
uit het geheele land 1
Op aanhitsing en onder leiding van deze
organen en lieden heeft zich verleden week
een deel der Amsterdamsche bevolkingen
de avonturen gestort, die een aan
tal menschenlevens hebben gekost en oqjk
in andere opzichten onnoodig leed en scha
de hebben veroorzaakt.
Op hetgevaarlijke van déze
avonturen wenschen wij de arbeiders
klasse te wijzen.
"■I" l""1 'M—BBBHBHH—
FEUILLETON.
i 1 .(UN SECRET DE F.AMILLE).
i (Vrije vertaling uit het Fransch.)
20. r
„Floreraee, mijn lieveling, ween toch zoo
nietriep mie-vrouw die Trélaz geheel
troosteloos uit. ,vO, kind!, ik ben tegen
woordig zoo zwak en ik zou het niet kunnen
verdragen, u ongelukkig te zien."
Florence droogde hare tranen af en
trachtte te glimlachen.
„Neen, ik wil niet meer wieenen,» maar
spreekt gij dan óók niet mie-er oiver mijne
toekomst, waaraan ik niet zonder angst
kan denken,"
Nu weerklonken op het boivefnplein de
stemmen der gasten. Florence stond op,
toen de deur van het salon g'eoipenid werdi.
Hare wangen waren nog nat vam de1 tranen.
Clervie trok ze in een vemsterniis en. vroeg:
„Ge ziet er uit; alsof ge iets misdreven
hebt, FlorenceHadt ge wellicht eene
berisping verdiend?"
„Grootmama sprak met mij oiverden
dag, waarop zij iraij zou verlatenDit
kan ik niet verdragen en toenheb ik
aanpi.ijne moeder gedacht." Zij;
smoorde een zucht en voegdé er plotseling
glimlachend1 bij: „Ik geloof, dat ik ook
verdiend heb berispt te wordien, Clervie.
Want grootmama verweet mij dte nonchalance
Van mijn toilet en drukte mij! op het
hart, toch vopral vriendelijk te zijn,"
Bewegingen, gelijk verleden week- te
Amsterdam zijn ondernomen, dragen niet
bij tot de versterking dér arbeidersklasse,
maar leiden tot haar vertilde-
fting en verzwakking.
De organen, die de Amsterdamsche on
lusten voorbereidden, en de lieden, die de
leiding ervan in banden hadden, zijn niet
bekwaam de arbeidersklasse tot grootere
macht en omhoog te brengen.
De door hen te voorschijn geroepen be
wegingen kunnen wèl verwoesten, vernielen
en ontbinden. Maar de arbeidersklasse heeft
behoefte aan opbouw, versterking
en organisa^e. En hiertoe zijn de
aanhitsers en de aanvoerders der Amster
damsche onlusten niet in staat".
™De bedoeling blijkt in het hierboven
geciteerde wèl duidelijk, en imooverre
de S D.A.P. zich verzet tegen „Telegraaf'
en „Courant" en Wijnkoop c.s. zijn wij 't
roerend met haar ééns en hopen wij van
ganscher harte, dat het manifest zijn uit
werking niet missen zal.
Doch had de S.D.A.P. wel zooveel recht
van spreken Is door haar ontstaan en
bestaan de S.D.P.-losbandigheid niet
mogelijk, niet heel natuurlijk geworden?
Was zij niet vóór zij zich op verant
woordelijke posten bevond even ophit
send en ontevredenheid-verwekkend als
thans de genoemde bladen en de S D.P.
De door de rooden opgeroepen geesten
van anarchie en revolutie waren gejaagder
rond, dan het den socialistenleiders lief
kan zijn. Het gevolg daarvan is, dat de
mannen van Wijnkoop hier endaarinaan-
lal steeds toenemen ten koste van de
S. D. A. P.
Hoe meer de S. D. A. P. zich in een
positie van verantwoordelijkheid gedrongen
ziet, dès te meer scheiden zich haar vroe
gere bijloopers, wïen zij revolutie en anar
chie gepredikt heeft, van haar af. De offi-
cieële S. D. A. P. is voor hen te zoetsappig,
te pitloos geworden. Zij heeft niet meer de
leiding over hun ontevredenheid die zij stel
selmatig heeft aangekweekt. Nu zij verant
woordelijkheid heeft, nu Vliegen en Wibaut
b v. in Amsterdam wethouder zijn, rollen de
„dikke woorden" niet meer als vroeger uit
den mond der voormannen. De scheurtanden
zijn liun door hun verantwoordelijkheid
uitgetrokken. Zoo hebben zij alle aantrek
kingskracht op de ontevreden massa ver
loren.
Van critici zijn ze opbouwers geworden
en nu, wat ze opbouwen niet is in de lijn
van wat ze als critici hebben beloófd, ont
zinkt de grond aan hun voeten.
Ze hebben ontevredenheid gezaaid; het
zal misschien niet lang meer duren of zij
zelf zullen den storm kunnen oogsten.
Ën daarom nogmaals
Wij hopen, dat het manifest goed werke,
doch recht tot het uitvaardigen van het
zelve had de S.D.A.P. niet, en wanneer
zij thans op delfc. gronden de S.D.P. ver
oordeelt, dan veroordeelt zij zich zelf in
haar eigen stelsel en in de tot voor korten
tijd gevolgde taktiek.
„Dan zal ik u ook eens een standje
maken.Gij hebt mij1 gisteren zeer te
leurgesteld1Valt u dan die toegevendheid
volstrekt niet te zwaar, als gij bedenkt, dat
Paul zeer onder de gedachten: zijn levens
doel gemist te hebben, moet lijden? Dat
is voor een man van zijn leeftijd een wer
kelijk verdriet."
„Wiaarov-er het hem zeer onverschillig is,
of hdj getroost wordt of niet," antwoordde
Florence en keerde zich naar mievrouw
die Trélaz.
Het middagmaal werd1 opgediend en alles
liep naar wensch af, tot groote tevre
denheid van het jonge meisje. Allen droegen
bij tot een gezellig onderhoud, zelfs Paul,
die overigens slechts met haar sprak, als
het de beleefdheid vorderde.
Ongelukkig ontstond er een incident,
De oude mievrouw die Trélaz vroeg naaf
eeh onderlimgen bloedverwant en haar neef
antwaordidte onbedachtzaam-],., dat deze ten
gevolge van een ongelukkig huwelijk van-
kverdriet gestorven was:. Gelijk hiet hij! zulke
gelegenheden dikwijls gebeurd, bemerkte 'bij
den verschrikten blik zijner eehtgenoote niet
-en ging op het ondierwefpi door: „Zijne
vrouw stondj wat opvoeding eml maatschap
pelijke positie betreft, ver benedien hem en-
hij verduurde een waar martelaarschap,"
vervolgde hij.
- „W-at voortreffelijke crème!" riiep nu zijne
gemalin met verheffing van stem- uit. „Dit
is -eene lieve opmerkzaamheid jegens Pa-
rijzenaa-rs, die aan vervalsdhte melk ge-
Voorn zijn."
„Hij heeft kindieren nag-datten;" ging
mijnheer de Trélaz door, zonider op de
GEEN RANCUNE:
De socialisten in de mijnstreek willen-
niets weten van rancune-maatregelen van-
de zijde dier mijndlirectics, merkt „Die Tijd-"
op. Daartegen, h-ebben zij zich! bij voorbaat
■verzet. Maar bet gulden wooiridl: „Wat gij-
niet wilt, dat u geschiedt, dbe dlat ook
aan eon. ander ni-et," schijnt voor 'h'en niet
te bestaan. Zelf nemen zij" wèl rancune-
maatregelen. Aan dé socialistische bakkerij
te, Heerlen is n.'l, een jongen ontslagen,
omdat zijn vlÊier niet gestaakt hadl
Leve dte vrijheid!
BINNENLAND-
NEDERLAND EN DE OORLOG.
LAND- EN TUINBOUWiVERLOF
IN DEN OOGSTTIJD.
Bepaalt is dat, -uitsluitend ten behoeve
van bijzondere verloven in dien oogsttijd
aan land- en tuinbouwers (zoowel bedrijfs
leiders als werkkrachten) tot 15 November
a.s. door compagnies- (eskadrons-, batterij1-,
fdrt-% detachemeuts-) commandanten eenig
rui-mer verlof kan wordien gegeven. i
KERSENSTEELTJ ESi
De Duitsche fabrikanten,, die in die Betuwe
kersen opkochten en deze daar in vaten
dteden inmaken, ^tellen zeer prijs-, op de
medezendliug van de kérs-enistee-ltjes. Man
den vol gedroogde stelen gaan thans dé
grenzen over, naar men: zegt met- dei be
doeling in de plaats te treden-van thefe.
(N. R. Ct.)
UITVOERVERBOD VOOR METAAL
IN ELKEN VORM.
Die directeur-generaal der posterijen en
telegrafie vestigt de aandbcht van belang
hebbenden op h-et hier te lan-die bestaand
uitvoerverbod voor metaal in eiken vorm.
Bij1 insluiting van gouden en zij veren voor
werpen enz., m voor het buitenland bestem
de postzen-dingen, bestaat ge-vaar vo-or ver.
beufdverklaring en' gevangenisstraf,
v (St. Ct.)
ZAAILIJNZAAD.
Die Minister van Landbouw brengt ter
kennis, dat verschillende omstandigheden
er zeer waarschijnlijk toe zullen leiden-, dat
voor tiet zaaiJijnzaadj, oogst 1917, eene -dd-stri.
biUtieregeling getroffen zal worden, waarbij
geen rekening kan worden gehouden met
afgesloten of nog af te sluiten, contracten.
OPGEBRACHT.
De Nederlandsch-e zeetjalk „Ro-elfina", van
Rotterdam naar Dluinkerfcen, welk vaartuig
3 J-uli van Vlissingen is vertrokken, is
in, die No-ordiee d,o-or een Dluiifcsche dlu.ik-
boioit aangehouden en naarZeebrugge op
gebracht.
UITVOER VAN GROENE ERWTEN.
Aan den Minister van Landlboiuw is door
den heer Ëdio Fimmen, als secretaris van
de Centrale Commissie uit de arbeiders
beweging voor de Leviensmiddelenvoorzie-
ning het volgend schrijven, gericht:
Van onze plaatselijke- levensmiddelencom
missie te Noordiwolde gewordt ons h-et be
richt, dht im.het Oldlahfbt op dliit oogenblik
uitgestrekte velden met groene erwten wor
den geplukt, te: Winschoten wordten geveild
en behoudens een klein kwantum wordien
uitgevoerd! naar Duitschlandl. Deze erwten
zijn geen dioperwt-en, -do-c'h -groene erwten,
die mien ni-et laat rijpen, en -dliie-aldus, aan
de voorraad! vorm ing voor eigen land wor-
den^^tteokken^
onderbreking zijnier vrouw acht te slaan,
„imaar zij aarden naar de mioedier en: daar
om onderhouden wij geen betrekkingen met
hen."
„Hoe maakt gij beslag van ille- crème,
Florence?" vroieg nu mevrouw Albert, ge
heel buiten zich zelve, en stelde dleizie vraag
op zulk -een toom, dat zij niiet alleen, de
aandacht van haar echtgenoot tot zich trok,
maar -o-ok de- achterdocht van he-t jonge
meisje opmerkte, dlat den kring rondkeek;
De grootmoeder was bleeke-r dan gewoon
lijk: Paul. k-e-ek dloor hief venster naar bui
ten en Clervie scheen dooir he-t crême-
ibeslag op niets a-ndlers te letten; terwijl
dé gemalin -van .dien ongelükkigién verteller,
met groote rdph-eid van tong", het gesprek
o-p i-ets andiers bracht.
Het geval gaf 'Florence plotseling aan
leiding tot de gedachte: „Of mijne m-o-ed-er
wtell-i-oht ook van gewone afkomst is? Was
dit de oorzaak van den on verklaarbaren-
toestand, waaronder zij altijd;-ge-Jeidien beeft
Dit zou echter toch geen rediein- zijn, 'om
haar van Ware moodier verwijderd- té hou
den. Kon grootmoeder, die zoo vroom; zoo
toegevend, zoo onthecht aan al bet aardi-
sChie is; kon zij zoo on-verbidldlelijk zijn en
bat geluk .van moeder en dlo-dhter aan Ware
hoogmoed! opofferen?" Opni-eulw maakte
die twijfel zich- van Florence's Wart meester
en terwijl zij op beminnelijke wijze mee
praatte -en allies hoorde, wat die gasten
zeiden, stelde zij zich zelve aanhoudend de
Waag: „Is mijne grootmoeder eène onver
biddelijke vrouiw en mijne moeder eente
martelares? Of Weeft mijne grootmoeder
eenvoudig -die taak overgenomen, die een
MELANGE
Beleefd verzoek ik U mij te willen be
richten of voor dezen uitvoer do-o-r U ver
lof is gegeven en dring in7 het tegenover
gestelde 'geval bij U aan op net nemen
van zoodanige maatregelen, dat de pluk
en uitvoer der erwten onmiddellijk'wordien
gestaakt en onmogelijk gemaakt.
(„Het Volk.")
R1JKSGRAANVERZAMEL1NG 1917.
Ter uitreiking aan' de landbouwers heeft
de Regeeringscomm-issfe belast met de
Rijksgraanverzameling in Noord-Holland aan
de burgemeesters de formulieren toegezon
den, waarop do-or de landbouwers moet
wordien ingevuld wat zij verbouwen. 1)
De volgende gewassen zijn onmiddellijk
bij het oogsten Rijkseigendiomi:
Wintertarwe, zo-mertarwe, spelt, winter
rogge, zome-rrogge, wintergerst, zomergerst,
haver, even®. bo-elcweit op 'bouwland1 en
boekweit op gebrand yeen, veldboonen,
groene erwten, grauwe-erwten, andere hoo
rnen, en verder kan-ari-ezaaidl
Binnenkort zal éeme dfistribufiieregeling,
houdende voorschriften omtrent de verzame
ling van granen- en peulvruchten, worden
afgekondigd, waarin tevens nadere voor
schriften zullen wordien gegeven betreffende
bet vervoeren, dorsohien en aflevering van
die i-n beslag genomen gewassen.
1) H-et niet .voldoen aan deze vordering
of het opzettelijk dóen van een onjuiste
opgave wordt gestraft met ten. hoogste een
jaar gevangenisstraf of f 10.000 boete.
KLEIN- EN LUXEBROOD.
Naar ons tar«oore kwam, zal bin nep
enkele dagen de maxinfum-prijs van klein
en Iuixebrood'. worden verhoogd.
WAARSCHUWING AAN BAKKERS.
Herhaaldelijk worden .dien laatsten t'ijd tof
dte wethouders voor dte Levensmiddelen ver
zoeken gericht do-or bakkers om verstrek
king van extra-hoe veelheden bloiem en meel
(bui-ten de ingeleverde broodlbcns om) fen
eindie stopzetting der betreffende bakkerijen,
wegens gebrek aan grondstoffen; te voor
komen. Bij een normale naleving van dte
voorschriften der Distributie-regeling voor
broodi, bloem, meel en rogge is een tekort
aan grondstoffen uitgesloten. Het Wier en
daar voorkomende tekort is dan ook te
wijten aan ongeoorloofde afwijkingen, zoo
als: .aflevering van broodi zonder daarvoor
brood-bons te ontvangen; gebruiken van
bloem voor koek of banket en beschuit
en zelfs verkoop van bloem en meel Wat
evenwel d!e ooirzaaT, "ó-o* moge- zijin van Wet
ontstane tekort, nadrukkelijk: wordien- die
bakkers er op att-ent gemaakt, dlat in geen
ge-val te rekenen is op verstrekking va-n
extra-ihoieveelheden bloem en dat zij bet
uitsluitend aan eigen schuld! hebben re
wij-ten^ indien- door gebrek aan- grondstof
hum bedrijf zou komen stil .te liggen. Met
het gerantsoeneerde meel dient de uiterste
zuinigheid betracht te wordien. Van, de ge
troffen regeling wordt niet afgeweken. -
Met betrekking tot dte inning der brood-
bons wordt nogmaals de medewerking van
't publiek ingero-epe-n, ten, einde schade
V,o,or die bakkerijen te voorkomen.
DE GESLOTEN ZEE.
Reuter seint uit Londen:
W:ij vernemen met betrekking tof de ge-
hartelooze -moeder van zich wees, namelijk:
voor mij te zorgen?"
Nu zou dte wandeling beginnen. Ofschoon
de tegenwoordigheid van Paul het jonge
meisje niet aangenaam wa,s, bad zij er zich
toch bij voorbaat over verheugd, haren
bloedverwanten het plekje grond te kun
nen toornen waaraan zij m-et zulke begees
tering gehecht was. N was hare vreug
de vergaldl ën ide wandeling scheen, haar
een groote last toe. Niets valt aan jeugdige-
harten zwaarder, dan een leeid te moeten
verbergen. Zij hadl -een gevoel, als moiest
zij stikken, en nochtans was zij genood
zaakt te laidhiem, te schertsen en te praten,
Paul, die naast Clervie liep en alle
bewegingen van Florence, die hem eenige
schreden vooruit was, gadesloeg, zei. op
eens: „Ik geloof, dat zij -die ongelukkige
zinspeling van mijn vader begrepen heeft".
„Ik vrees het," zei- Clervie bedroefd1.
Beiden zwegen een oogenblik.
Toen ging Paul op stillen toon, voort:
„Wat weet zij Van hare moeder?"
„NietsDe grootmama verlangdle
Van dieze, dat zij h,a.re dochter nooit diew
stand zou bekend maken. w-a.prto-e zij be-
hoorde".^
„Maar wat denkt dian. Florence o-ver zoo'n
eigenaardige schei-ding
„Volstrekt niets. Zij lij-dlt "èr menigmaal
onder, maar -die 'veerkracht der jeugd helpt
-er haar spoedig over Ween".
„Maar welke mening kan, zij dan Web
ben voor 'eene moeder, die Waar verlaten
heeft
„Zij geeft zich geen mo-eiite over ilit
ever dJit punt na te denken; wijl1 zij noch
dachtenwisseling, die op Wet oogenblik tus
senben de Britsche en Ne-dierlandsdue regee-
ï'ing plaats heeft over het leggen van, een-
nieuw mijnenveld in- de Noordzee, dlat dte
Nederlandscbe regeering re-edfe volledig is
ingelicht, dót de actie van die Britsche re-
geering uitsluitend voortvloeit uit militaire
overwegingen en in geenerlei oipzicht gerich't
is tegen dte economische- belangen van
Nederland.
Tevens wordt het N-ederlandScWe volk er
nogmools op gewezen, dat er g-e-enerlei over
eenkomst bestaat t-us-schien die maatregelen,
dloor Gro-ot-Eritan.nië genomen- -en die,
welke toegepast worden -door Diuitsthland',
dat het bevaren van -dte- zeeën aam die ge-
ihe-ele n-eutrale scheepvaart ontzegt. Het
verschil tus-sc-hen beid-ejr, wijze van doen
sprin-gt in 'het oog. Duitschlandl verkracht
alle wetten, door zonder onderschei dl schie
pen te vernietigen op een groot deel van
den oceaan, Groot-B,ritann-ië daarentegen
geeft behoorlijk kennis, dlat zekere ter
reinen mogelijk gevaarlijk zijn. Men, is van
meening, diat hief veel ge-paster zou zijn,
dlat Nederlandl bij Duitschlandl protesteerde
tegen- h-et met die wetten strijdige optredien
van- dlit Rijk, dan diat Wet. vertoogen richt
tot he-t Britsche ministerie van "Buitenland^
sdhe Zaken.
DE HEER SCHAPER BURGEMEESTER?.
Naar uit 's-Gravenhage a-am het „Nbld.
y. Emm-en" wordt bericht, wordt in lei
dende kringen als toekomstig burgemeester
van Emmen genoemd- de heer J. H. Scha
per, lid dec Tw-feede Kamer.
HOOFDEN VAN R. K'. SCHOLEN IN
HET BISDOM HAARLEM.
Maandag werd in café Brinkman te Haar
lem die 92ste Alg'emeene vergadering ge
houden der vereen-igiing va-n -hoofden van
R. K. scholen in het Bisdom Ha-arlem-.
V-oo-raf was in de paroóhiiek-erk van dien
H. Joseph do-or -dien ho-ogeerw, heer Vicaris-
generaal vanflfuet bisdom. Mgr. M. P. J.
Möllmann, een H. Mis opgedragen voor üte
leden |ier vereeniging.
Om 11 uur opende die voorzitter de verga
dering met den Christelijken- Groet en een.
kort welkomstwoord;, waarna dte secretaris
de notulen voorlas der vorige vergadering
welke onveranderd werden goedgekeurdl.
De penningmeester bracht daarna Wet fi
nancieel verslag uit o-ver den stand, van de
kas,, alsmede van h-et Fon-dls tort uitkeering
van sen vaste som bij overlijden. Die inkom
sten bedroegen o-ver het afgesloten- boekjaar
f 731de uitgaven f 578.43, zoodla-t tr e-en
batig sjot was van f 1-52.57. Die p-emn.i ng-mees-
ter merkte hierbij op, dlat hlei sal-dio in het
volgend jaar vermo-etilelij-k een nadeelig zal
zijn, wegens de hoogere kosten, en de
mindere inkomsten, -die te verwachten zijn.
Het uitkeeringsfonids is f 1118.43 rijk.
Thans werdi het woord gegeven, aan den
lieer L. P. Middeldorp, directeur dier Bis
schoppelijke kweekschool te Beverwijk, ter
inleiding van het onderwerp: „De leiding
van dien onderwijzer naar de voorstellen
der Staatscommissie" (Bievre-digingsicommis-
s-ie). Uitgaande van de •stelling, dat het
■onderwij's en -de school zullen, zijn, wat de.
onderwijzer er van maakt, W-eeft s-pr. eer
bied voor het verslag der Staats-(bevredi-
gings)-,commissie, welke- commiilss-iie van dte-
faare moeder van onvèrscihillighfeidi noch
bare grootmoeder van hardheid wil beschul
digen. Zij gist een geheim,, eu <{3ar nie
mand bet haar wil ontsluieren, bemint zij
Ware grootmoeder en bewaart tevens bet
gevoel der kinderliefde ongedeerd, hetwelk
mevrouw de Trélaz haar niet wilde ont
nemen,.
-Onwillekeurig werd' een leVandige belang
stelling bij P;aul opgewekt en hij1 vervolgde
„Houdt gij h-et voor verstandig, dat men
ze met betrekking to-t hare m-o-e-dler in bet
onzekere laat?"
„Dat weet ik n-iet. Het is misschien
-bet-er voo-r haar on,dier de- illusie-, -die haar
gebleven is-, te 'lijden. Nu- beklaagt zij
de afwezigheid: der moedler; maar zou. het
ni-et veel harder zijn, als zijl die afwezig
heid! n-iet meer kon beklagen?"
„Zeer zeker, maar zoolang zij deze illusie
-bewaart, zou die vrouw haar tot eene of
andere onbezonnen da-ad kUnn-en over
halen",
„Florence Wordt dloor waakzame harten
besdh-èemdl, -d-fe n-iet zullen toestaan,, dat zij
bet offer h-arér groofmo-edigtaiidl óf harer
-cwervairenlh-eiidl zal wo-rdlein."
Reedis «enigen tij-di baidldlen: zij op teen
weinig b-egamen weg gewandeld, dlie met
gras -en dicht met varen-s bede-kt was. Nu
zetten zij zich- n-edier en Paul zag Elo-rencte
voor de eerste maal met e-en zekere deel-»
n-emin-g aan,
(Wondt vervolgd.)