?To. 96
Donderdag- 16 Augustus 1917
lie Jaargang
Uitgave van de Naamlooze
Vennootschap „ONS BLAD"
ALKMAAR.
Bur.: BREEDSTRAAT 12.
Telefoon No. 433.
ABONNEMENTSPRIJS:
DIT BLAD VERSCHIJNT DINSDAG,
DONDERDAG EN ZATERDAG.
ADVERTENTIËN:
V IN DE KAART GEZIEN.
Een familiegeheim.
in verband met de te laten granen aan'
de landbouwers heeft het hoofdbestuur der
'Hall. Maatschappij Van Landbouw blij
kens mededeeling in het „N-edl. Landbouw
weekblad" aan den Minister van Land
bouw een schrijven gezonden, waarin wordt
uitgesproken, dat, zal de producent geen
tarwe, rogge of peulvruchten voor eigen
voeding worden gelaten, de medewerking
der landbouwers, tot nakoming der re-ge-e1-
ringsimaafregelen niet di-e zal zijn, welke ab
soluut noodig is Voor een goede brood
voorziening, en het overtuigd is-, dat de
uitzaai van tarwe, rogge en peulvruchten
fin den aanstaanden herfst «m hiet aainstaanide
voorjaar daardoor sterk zal 'afnemen.
de kolenvoorziening Der
steenkolen voor verkeer te
water.
de bommen op zierikzee,
Per kwartaal franco huis. 90 ct.
Met geïll. Zondagsblad 125 ct.
bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers:
van de courant 3 ct.
van het Zondagsblad 5 ct
Van 15 regels50 ct
Elke regel meer10 ct
Reclames per regel25 ct
Kleine adv.: 30 woorden bij vooruitbet. 30 ct
DË GEWICHTIGSTE GEBEUR
TENIS IN DEN WERELDOORLOG.
Naar van alle kanten, en met voldoende
stelligheid bevestigd wordt, heeft Z. H.
paus Benedictus een bemiddelingsaanbod
tot de regeeringen der oorlogvoerende par
tijen gericht, waarin hij, afgaande op
de bijzonderheden, die de berichten ten
minste melden, met een scherp inzicht
in den stand van zaken en met een
voorzichtig beleid, dat gerijpt zal zijn door
de droefheid om de ellende van Zijn kin
deren en van heel de wereld, een juist-
omschreven voorstel 'doet tot het openen
van de vredes-onderhandelingen.
In een document,een waarlij ke magna
charta, waarvan de groote lijnen reeds
aangeven, dat het de verhoudingen der
natiën en de betrekkingen der Staten wil
herordenen op de basis van het recht, vol
maakt door de liefde, heeft hij zich tot
de verantwoordelijke leiders der volkeren
gericht, om als bemiddelaar hen te redden
uit de tragedie, welke onmenschelijke drift
heeft aangericht onder menschen, wier
bloed blijft vloeien, terwijl zij onmachtig
zijn om het te stelpen.
Vermoedelijk zullen invloeden in de in
ternationale pers en in kringen, waar men
de groote daden van het Pausdom bij
voorbaat pleegt te miskennen, ook de jongste
daad van Benedictus XV pogen te herlei
den tot kleine politieke berekeningen; en
de oorlogshaat, die eerder een verplettering
dan een vrede, najaagt, zal mee het vader
lijk woord aanfluiten. Maar wie de pause
lijke vredesvoorstellen lezen met dezelfde
gevoelens van recht en liefde, welke haar
hebben geïnspireerd, zullen spoedig ernstiger
denkenden schrijven dan in hun eerste ge
moedsbeweging sommige oorlogsschrijvers
vermogen.
Ten minste in sommige Ëngelsche orga
nen klinken reeds bedenkelijke insinuaties.
Al wenschten zij het, noch de dagbladen
noch de Staatslieden zullen den gang kun
nen tegenhouden van deze vredesvoorstellen,
welke België en het koninkrijk Polen zelf
standig en onafhankelijk hersteld willen
zien, en over gelijke toekomst van Servië
en Roemenie waken. Vroeg of laat zullen
de regeerders toch moeten komen tot der
gelijke aan het rechtvaardigheidsgevoel
opgedrongen regeling.
De vrede van Benedictus XV. dat zal ten
slotte de vrede zijn, dien Europa aanvaardt.
Van de familie kan men somtijds het
meest last hebben, meer nog dan van
buren zelf, waar men overigens geen notitie
van neemt-
De S. D. A. P. ondervindt dat in den
laatsten tijd ook. Nu er toch geen verkie
zingen aanstaande zijn, waar men elkanders
hulp vanwege de verwantschap inroept en
verleent, zijn sommige vrijzinnige organen
nog al vrijmoedig in hunne uitlatingen
omtrent de S. D. A. P.
FEUILLETON.
i (UN SECRET DE FAMlLLE).
(Vrije vertaling uit het Eransch.)
34.
„Maai.... hoe is het mogelijk! hen
niet te haten - die ons kwaad1 berokkend
hebben?" zeide Lina opgewonden, en vond
nog de kracht in het bed overeind te
gaan zitten.
„Onze hetnielsche Vader verbiedt ons;.dan
haat. En wij moeten bidden: „Vergeef ons,
gelijk wij vergeven."
Lina liet zich wanhopend in de kussens
terugvallen en fluisterde: „Het is te
schoon, ik begrijp het niet."
Die zuster trad op dat oogenblik binnen.
„Freule," zeide de zuster op zachten
toon, „wilt gij een oogenblik naar beneden
komen. Freule Glervie is daar."
„Glervie!" Florence legde hare gan-
sche ziel in dit woord.
„Verlaat mij niet, neen, ga niet weg!"
stamelde de moeder verschrikt, en greep
de hand harer dochter.
En Florence zeide tot die zustel: „Zeg
haar, dat zij maar naar boven komt!"
„Wie is zij?" vroeg Lina. „Hoe hebt
gij baar genoemd?"
„ClerviieFreule de Pannilis."
„Zij, met wie Raoul eerst verloofd was
en (die hij toen verliet? Hij sprak op zijn
sterfdag van haar. Zeg haar niet, wie ik
ben!" riep zij niet plotseling en schrik.
Zoo vindt ook „De Fakkel" het noodig
ook eens te doen blijken, hoe afkeerig hij
is van de sociaal-democraten, 't Is vooral
de jacht op succes bij de kiezers, die het
vrijzinnig orgaan in „de neven" afkeurt
en ergert.
„De sociaal-democratie" zegt het vrij-
liberale blad „begint met een bepaalden
eisch te stellen op een oogenblik, dat nie
mand zij zelve minder dan iemand
anders aan de mogelijkheid van ver
vulling denkt. Wij meenen, dat Bebel deze
wijze van handelen het kort begrip van
goede socialistische taktiek heeft genoemd.
Als, na jaren, na het langzaam rijpen
der vrucht, het oogenblik van plukken is
aangebroken, als het zeker is, volkomen
zeker, dat dit niet meer zal noch kan wor
den uitgesteld, dan worden „landelijke"
meetings belegd, of vergaderingen in alle
plaatsen op denzelfden avond, om denon-
wankelbaren wil der arbeidersklasse uit te
spreken, het verlangde aanstonds te ver
werven. Of wel een interpellatie met een
klappende motie in de Tweede Kamer doet
gelijken dienst.
Als dan, zooals iedereen vooruit wist,
kort daarna de onvermijdelijk geworden
maatregel tot uitvoering komt, drukken
onder socialistische leiding staande vak-
vereenigingen in een motie den dank der
gezamenlijke arbeidersklasse aan de sociaal
democratie uit voor haar optreden te rech
ter tijd, dat de regeerende klasse tot toe
geven gedwongen heeft.
Met de motie-Van den Tempel, zoo pas
in de Tweede Kamer met 34 tegen 22
stemmen aangenomen, is het natuurlijk
denzelfden weg gegaan.
Minister Cort van dér Linden, die den
socialisten gaarne ter wille is, heeft niet
verzuimd vertegenwoordigers dezer partij
in allerlei crisis-commissies of functies te
benoemen of door zijn collega's te doen be
noemen. De sociaal-democratie, in voortdu
rende voeling met de regeering, is dus
meestal vrijwel op de hoogte van wat er
staat te gebeuren. Als de regeering voor
nemens is zekere maatregelen te nemen, is
dat haar in den regel bekend.
Dan houdt zij als in dit geval een
interpellatie, eischt in een of andere lang
dradige motie iets meer, dan zij weet, dat
de regeering zal toestaan, en beroept zich
den volgenden dag erop, dat, wat Post-
huma of een van zijn collega's deed, haar
werk is."
't Is wel goed, dat men de sociaal
democraten eens in de kaart kijkt en vooral
dat het ook eens luid gezegd wordt, wat
men waarneemt.
En dat des te meer, als 't iemand van de
familie is, die 't weten kan en het zeggen
durft.
Maar zoo blijft er van de groote ver
diensten, waar de S. D. A. P. mei blufferig
lawaai dikwijls op wijst, in werkelijkheid
niet veel over.
II - I ».WOTIMI.m.L..l -1....!
Toien antwoordde een© zachte, ernstige
sitem: „Ik weet, wie gij zijt, armie vrouw;
ik heb u reeds lang vergevenLaat mij
iuwie lippen bevochtigen. Ik ben gewoon
miet zieken om te gaan." Zij Idieddl het,
wendde zichi tot Florence en groette 'haar.
Op dit oogenblik riep de ziek© en Flo
rence trad voor haar béd.
„Florence," fluisterde die moedier, „gij
zegt, dat zij, die piw- God beminnen, dien
haat niet kennen. Als jmen ui Mui jedni gruw
zaam onrecht had aangedaan, zo-udt gij dan
eveneens kunnen vergeven?"
„Van ganscher harte," antwoordde het
meisje.
Nog eenmaal keerden Lima's krachten
schijnbaar terug en hare gebroken stem had
wederbaar gewonen klank, toen zij zeide;
„Niet 'waar, gij hiebt in uwen godsdienst
de biecht?' Vroeger lachte ik, er m-eidla,
maar nu gevoel ik eene behoefte te spreken.
Hoor mij aan
„Neen, moeder, neen," reip Florence en
knielde neder, „niet aan mij, niet aan mij..,
God heeft zijnen priesters (die (miadhif) gegeven,
te troosten en te absolveeren. Laat mij
Voor u een priester halenWat gij
hem ook zeggen moogthij is de plaats
bekleder van Godi ©n hiaeft de macht van
Zijne oneindige Barmhartigheid ontvangen."
En de moeder zeide kalm: „Breng_hem
mij, als gij wilt. Ik moet spreken." Dan
ging zij voort: „Niet waar, Florence, gij
zult mij vergeven?"
„O, mama, zeker, maar bid ook tot Gödl:
„Mijn Gtod(, ik heb berouw en zal mij ondier
de hand buigen, die zegent en vergeeft."
Doe dat, lievemama, dan zal ik mijn
V DE GERINGELOORDE BOER.
Het „Huisgezin" schrijft
Boerenbonden en landbouwmaatschap-
pijen nemen het voor den geringeloorden
boer op.
Natuurlijk.
En voor hun aandrang zal men in Den
Haag moeten zwichten, heeft men trouwens
reeds iets ingebonden.
Maar men kan er niet bij, dat het depar
tement van Landbouw in deze zaak met
zooveel klem op zijn plicht behoeft te wor
den gewezen.
Minister Posthuma zelf kent den land
bouw.
De directeur-generaal is er eveneens in
thuis.
En het departement wordt omzwermd
door deskundigen, die allen verstandige
adviezen kunnen geven.
Maar al was dit niet zoo en al wist men
van heel den landbouw niets, dan had men
toch wel kunnen begrijpen dat het tegen
het gezond verstand, tegen de rechtvaar
digheid en, vooral, tegen een wijs beleid
indruischt, de boeren, van wie vooral nu
alles komen moet, als het ware uit te
schudden.
Vergelijk met hun slecht beloonden- en
slecht gewaardeêrden arbeid de gemakke
lijke en groote winsten, door anderen ge
maakt, en zeg dan of de bejegening, den
boeren aangedaan, van staatsmanswijsheid
getuigt.
Laat de minister herstellen waarin hij te
kort schoot; laat hij het vlug en ruim
doen, opdat de boer weer met vertrouwen
en opgewektheid zijn arbeid verrichte en
want ook hij is mensch van het
plegen en beproeven van fraude worde af
gehouden.
BINNENLAND.
NEDERLAND EN DE OORLOG.
.KOLENBiESiPARINGi.
Van rege-eringswege is aan de Z.uider-
zeevissobers voorgesteld het tanen der net
ten gezamenlijk te doen geschieden, daar
het koken van grondstoffen veel brandstof
verejsdht.
NEUTRA LI TEITSSCH EN DING.
(Officieel.) Het Departement van Marine
deelt mede: Met bief rekking van die- meuitra-
liiteiitssdhiending door Duiitsche watervlieg
tuigen en een Duitschie torpedoboiot op1 7
Augustus j.l. in den mond van idle Wiester-
schelde, wordt het volgende miqdlegeld|eeld|:
De eerste .aanhouding van het zeilvaar-
tuiiig „Vli 59" door het Duiitsche water
vliegtuig „938" moet plaats hebben gehad
ongeveer op of nabij de to-nn-enlijn; die in
den mond van die Wjesterscbelde de grens
aangeeft van het gebied, waarbinnen de
NederlandsChe RegeeTing de onzijdigheid
handhaaft.
Door den inikomenden vloed, was in ver
band miet den zwakken wind, de „Vli 59",
naar binnen gezet, zooidat toen het Neder-
lamdsche oinderzoekingsvaartuig „Donau7' in
de nabijheid kwam, het scheepje zidhl, blij
kens het gehouden onderzoek, binnen die
tonnenlijn, dus in het eveingenoeimidie gebied
bevond. Eveneens was dit het geval met
de Duits die toirp-ed-oiboot, die -even later uit
geheel© lieven voor u bidden en voor u
boete doen."
Die oog-en dar zieke drukten voor de
eerste maal werkelijke ontroering uit. Zij
zag Florence met plotselinge belangstelling
aan en Was getroffen door die schoon© en
teVens smartelijke uitdrukking van het jeug
dige gelaat.
„Als gij, nadat ik u alles gezegd heb,
de lippen nog op mijn voorhoofd! drukken
en mij zeggen kunt: „Ik vergeef 11," dan
zal ik aan de vergiffenis van God gelooven
en alles doen, wat gij van mij verlangt,"
mompelde zij.
„Spreek," antwoordde Florence' bedaard,
„ik vergeef a-lles ai vooraf."
Lina trok hiaar naar zich toe en zeide
met zwakke, ingehouden, maar duidelijke
stem: „Ik ben niet de vrouw van Raoul
öe Tréla-z,maar hare tweelingzuster
Ik h-eb ui allen bedrogen o-mi uw1 gieldl te
verkrijgen en gij zijit noch mijtte dochter,
nödli de dochter mijner zuster."
De oiogen der arme Florence verduister
den. Zij mieendie, dat de gro-nidl onder hare
voet-en verdween. Zij hadl juist nog kracht
genoeg, oim ha-re lippen op heit voorhoofd
der ongelukkige vrouw te drukken en her
haaldelijk te zeggen: „ik vergeef u
ik vergeef u met geheel mijn hart." -
Toen viel zij bewusteloos op den vloer
neder.
XX.
DE OPLOSSING VAN HET RAADSEL.
Het was nacht toen Florence Weder
tot het bewtustzijn ontwaakte. De in de
groote zaal ontstoken kaarsen vermochten
N.N.O. richting aankwam en het veronge
lukte Duitsche watervliegtuig aan boord
heeft genomen.
De „Vli 59" is met zijn bemanning naar
Vlissingen teruggekeerd.
DE INBESLAGNEMING VAN GRAAIEN
EN PEULVRUCHTEN.
Het hoofdbestuur geeft daarom, den Mi
nister in ernstige overweging, zoodanige
maatregelen te willen treffen, in het belang
van een goede broodvoorziening en voor
den uitzaai 1918 dezer gewassen, tot een
maximum op te voeren, dat aan den pro
ducent vöedingsgranen in voldoende mate
worden gelaten.
Mocht de Minister hiertoe niet kunnen
besluiten, dan spreekt het hoofdbestuur hiet
onomwonden uit, dat ernstige stagnatie bij
de te ontvangen granen staat te wachten.
Zcoals men weet, hieeft de Minister al
e-eiiigszins aan bet hier uitgedrukt verlangen
voldaan.
visscHERSVLOOT.
Door het verbeid oani de stoomvissichers-
vaartuigen te IJmuiden van bunke-rkolen
te voorzien, moesten ook dé sleepboot-
trawlers stil liggen. Dit soort schiepen da
teert eerst van den lait-eren tijd en kwam in
de vaart wegens de moeilijkheidl om in het
buitenland schepen te kunnen aankoopen.
Oimdflt deze schepen sléchts weinig
kolen noodig hebben voor de exploitatie
en zij in hoofdzaak de viseh leveren voor
de bimnenlandsche distributie' ter voorziening
in de Volksvoeding, hebben, de reeders be
sloten een commissi© te benoemen, welke
nu tracht de toestemming te verkrijgen om
deze schiepen van kolen te voorzien, opdat
zij kunnen medewerken tot bestrijding van
de in IJimiuidiem steeds grooter wordend©
werkloosheid. De verschillende vakbonden
hebben toegezegd de pogingen 'te zullen
steunen.
Naar hiet ,JH:bld," verneemt zal de. rant-
soieneering van steenkolen voor de scheep
vaart op de binnenwateren binnenkort nog
strenger worden doorgevoerd, dan idiat tolt
nog toe het geval was. Daarbij zal vooral
rekening worden gehouden met den aard'
vam het scheepvaartbedrijf. Reederijen;
welke zich toeleggen op. goederenvervoer,
en vooral op het vervoer van distributie-
artikelen, zuilen in, de eerste plaats in
aanmerking komen voor de ontvangst vain,
brandstof. Daarentegen zullen reederijen van
pleiziervaartuigen waarschijnlijk geheel o-f
gedeeltelijk van brandstof verstoken blijven.
Ook particuliere eigenaars, van stoom-plei-
ziervaiartuigen zullen dan geen brandstof
voior die vaartuigen ontvangen.
Naar de ,,N. Crt." meldt, keint men
nog niet het juiste bedrag van de schade
er is n.,1. gemeld; dat die werkelijke
schade f80.000 zou bedragen aange-
nauwelijks 'de dlaiar heers diende duisternis
te verdrijven. Glervie en Ra-ui knielden bij
haar en wachtten, tot zij in het leven zou
terugkeeren.
„Spreek niet, Florence," riep Clerviie,
toen zij bemerkte, dat hiet jonge meisje
zich moeite gaf, zich op te richten. „Blijf
rustig bij hen, die u beminnen." Toen
ging Clervie voort: „De priester is ge
komen en 'de arme vroiuw beeft voor Paiul
een duidelijk getuigenis afgelegd. Zij was
er bijna zeker van, volstrekt niet gedoopt
te zijn én ontving bijna tegelijkertijd het
Sacrament, dat ons dien. ingang tot het
christelijk leven verschaft em dat, hetwelk
ons helpt, het eeuwige- leven in te gaan:
De pastoor is nog bij hiaar en zij vraagt
naar u."
„En zijt gij sterk genoeg om aan te
ho-oren, wat zij u te zeggen hieieft?" vie]
Paul in.
Florence zudhtte. „Ik Weet"zeide
zij. „Zij heeft mij' gezegd, dlat i-k hare
dochter niet ben. Zegt gij mij, wat giji weet?"
vroeg ze a-a-n Paul. „Ben i-k ten minste id©
dochterZij sidderde en verbleekte.
„Ben i-k de dochter van eerlijke lieden?
Aan al h-et andere is mij weinig gelegen."
„Zij heeft maar weinig gezegd," ant
woordde Paul en greep ha-rei hand. „Ma-ar
haar koffer mo-et een manuscript, -eene ge
schiedenis bevatten; dlat ons licht zal ver
schaffen. Laat aan mij de zorg o-ver, alles
na te zoeken, Wat ui kan vertroosten. Wij
hebben alle redenen te g-elo.oven, dat gij
uit eene achtenswaardige1 familie afstamt.
Mocht dit echt-er niet zijn, mocht gij nog
andere beproevingen moeten doorstaan, gij
richt door bommen uit een Britsdne vlieg
machine op Zi-erikze© geworpen. M-en is
druk bezig het bedrag daarvan te doen
vaststellen.
DE AARDAPPELEN.
Met instemming Jezen wij in „Het Ka
tholieke Volk":
„De aardappel,nood vain dien vorig-en win
ter zal m-en niet Jicht v-ergeiten. Die nood
was g-eenszi-ns gevolg van gebrek aan
aardappelen, m-aa-r van onverstandig
ge distributie. Aardappelen waren
er ge-no-eg, mie-er dan -noodig voor ons la-ndl.
Maa-r gro-o-te hoeveelheden zijn bevroren
of o-p an-dere wijze bedorven. Dat moet
voor dan volgenden winter worden- v o o r-
ka,m-e-n door een ander en beter distri
butiestelsel.
Van de aardappelen, geteeld jn een be
paalde streek, moet men eerst de- bewo
ners van die streek, als naar gewoonte eenie
win ter pro vis ie-, laten inslaan, om, dan
de -overige hoe-veelheden naar elders fa
transporte-eren. Verleden winter mochten
de landbouwers hunne aardappelen niet
vervoeren tenzij, naar de centrale magazij
nen. Dubbel vervoer en gro-ot risico- wa
ren hiervan de gevolgen. Naar eene streek,
waaruit pas een aantal wagons aardappe
len waren verzonden naar vera,fgelegea
plaatsen, ofschoon er bij de verbruikers
gebrek hieeiscbte, moesten niéuwe voorra
den van elders worden gëstu-urd1, en om
gekeerd. Dus o-nnciod-ig dubbel vervoer bij
groot -gebrek aan vervoe-rmaterieiel met
buitengew-o-o-n risico van winterweer,
Dit mo-et en kan an-ders. Zeer veile g-ezi-n-
11-en waren vóór den oorlog gewoon, hunne
w i ,n t e r p ir o v ris i e op te do-enmen mo-et
dit goe-d-e gebruik niet alleen 'handhaven,
maar bevorderen-, du-s iedereen 'in
dé gelegenheid stéllen, het na te vo-lgen.
Arbeidersgezinnen, welke hiertoe finan
cieel onmachtig zijn, zullen wel d|e hulp
on-tvang-en van onze vereen-igingani.
In September is reeds de rooitijd. Daar
om vestigen wij nu d-e aandacht op dit
hoogst gewichtige punt en vragen hiervoor
iden krachtigen steun van onze commissies
vc-o-r crisismaatregelen
SCHORSING „EINDH. DAGBL."
Naar wij 'vernemen, heeft het Kamerlid
p-rof. van Flatnel zich. in zake de schorsing
van het „Ei-ndhovensoh Dagblad" mie It ©enig©
vragen tot den Minister van Oorlog ge
wend.
STAKING OP HAND-EN?
Binnenkort zal het collectief arbeidscon
tract tusscben sigarenmakers en hun pa
troons vernieuwd moeten worden. Vooral
in deze tijdsomstandigheden is- het gevaar
niet denkbeeldig, dlat het contract mefj
eventueel© verbetering-en n.iiat zal worden
afgesloten, zcoda-t een staking of uitsluiting
door g-efeee-1 Nederland zal volgent
Over bet alge-m-een hieerscht er grolote
ontevredenheid on-der de sigarenmakers.
Was er geen werk of werd er niet vol
doende verdiend; dan zou men- hiet verstaan,
dat Üe loonen n-i-et stijgen. Doch de prijzen
worden ontzaglijk Verhoogd, terwijl slechts
een zeer gering gedeelte den- arbeiders
ten goede komt. Zoo- kregen van een prijs-
verhooging van 13 per duizend de sigaren
makers slechts 50 cents:
OVERSTROOMINGEN JN NOORID-
BRABANT,
Uit Eindhoven schrijft men aan heit
„Hdbld.":
In zake den treurig-en toestand door die
overstroom-ing-en in Noord-Biraba-nit, komt er
eindelijk leven i-n de broiuw-erij.
De betrokken autoriteiten worde|n wakker,
zijt mijne lieve bruid, tenzij," voegde hij
er bij, „gij een naam- niet mieier wilt dra
gen, di-en deze ongelukkige in alle- speel
zalen heeft ron-dgesleiurdl.'
Florence zuchtte; maar het Was een zucht
van verlichting. Toen zlij weder de
kamer va-n de stervende binnentrad, vond
zij haar verschrikkelijk veranderd!. De fee-
kens van den naderenden dood waren op
het aangezicht te zien, waarvan echter de
uitdrukking kalmer geworden was.
„Gij zijt teruggekomen. Dla,t is go-ed.
M|aar ik heb ook tot den priester ge
zegd: Ik wil gelo-oven, wat Florence ge
looft." De woorden klonken bijna on
verstaanbaar ;en dan fl.ui,sterdie zij: „Zijt
gij wel heel zeker, dat Raotiil's mo-e
ider m-ij vergeven heeft? En oo-k
izijne bruid? Het gaat veel. .beter m-eit
m,ijZij hield weder op en hiet koude
zWeet parelde op, haar voorhoofd. „Veel
betermisschien kan Ik morgen ver
trekken Niet waar de- diamanten
zijn er nog?"
Florence boog over de stervende .heien,
droogde haar klam, voorhoofd- af -en fluis
terde: „Zeg mij maar dlit ééne: heb ik
een naam?"
„Zekér! Het is een oude naamAlle
Iersch-e bedelaars stammen van dekoning-en
iVan d-at land afOverigens zoiudt gij
gelukkiger geweest zijn, ind-iien, gij thuiis
gebleven waartUw naam- was een
O' Kelly."
(Wordt vervolgd.)
