TWEEDE BLAD.
Zaterdag 18 Augustus 1917. No. 97
TOBIAS.
an
Met schade en schande.
ONS BLAD.
10 (slot)
Vernemen we nog de slotwoorden van
Tobias' afscheid:
Luistert dan, mijne zonen, naar uwen
Vader: „Dient den Heer in waarheid, en
streeft er naar te doen, wat Hem welge
vallig isen beveelt aan uwe kinderen ge
rechtigheid te oefenen, en aalmoezen te
geven; God indachtig te zijn, en Hem te
loven, te allen tijde, in waarheid, en uit
al hun vermogen. Nu dan, mijne kinderen,
luistert naar mij, en blijft niet hiermaar
ten dage, dat gij uwe moeder, naast mij,
in één graf zult begraven hebben, richt dan
uwe schreden, om weg te gaan van hier,
want ik zie, dat Nenivé's boosheid haar ten
ondergang zal brengen."
Als de grijze Tobias honderd en twee
jaar voleind had, werd hij eervol begraven
te Ninivé, en ook zijne huisvrouw, Anna,
stierf en werd naast hem begraven.
Na den dood zijner moeder vertrok de
jonge Tobias met zijne vrouw en zijne
kinderen en zijne kindskinderen uit Niviné,
en hij begaf zich naar zijne schoonouders,
en hij vond hen welvarend in een hoogen
ouderdom, en hij droeg zorg voor hen, en
hij sloot zelf hunne oogen. Ook bekwam
hij de geheele erfenis uit het huis van
Raguel, len hij mocht zijne kindskinderen
aanschouwen tot in het vijfde geslacht.
Toen hij zijn negen en negèntig jaren,
in de vreeze des Heeren, voleind had, be
groeven zij hem met vreugde, omdat zij
overtuigd waren, dat God in den hemel
zijn deugdzaam leven zou beloonen.
Al zijn verwanten en geheel zijn geslacht
volhardden in een vroom leven en in een
heilig gedrag, zoodat zij welgevallig waren,
zoowel aan God als aan de menschen, ja,
aan alle bewoners des lands.
Leeren we, geachte Lezers en Lezei essen,
uit deze heerlijke geschiedenis van Tobias
en zijnen zoon, in alle omstandigheden des
levens, op God te bouwen, en op Zijne vader
lijken Voorzienigheid te vertrouwen. W i e
op den Heer vertrouwt, zal niet
beschaamd worden in eeuwig
heid! Leeren we uit deze voortreffelijke
geschiedenis in voor- en tegenspoed, God
te aanbidden, te loven en te danken. D e
dankbaarheid is de meest gang
bare munt in 't koninkrijk des
hemels om nieuwe weldaden te
verkrijgen.
Leeren we vooral uit deze zoo hoog
staande geschiedenis, in de jeugd en in de
dagen der verkeering, en in gevorderden
leeftijd en in hoogen ouderdom, rein en
eerbaar te wandelen, voor Gods heilige
oogen en voor de oogen van onze heilige
Engelbewaarders.
Overheerlijk schoon toch is
een kuisch geslacht, in den luis
ter zijner majesteit, onsterfelijk
is zijne gedachtenis, bekend bij
God en bij de menschen. Zalig
de zuiveren van harte, want z ij
zullen God zien. De onschuldige
van hand en de zuivere van
harte zal staan op 'sHeeren hei
ligen berg.
Alkmaar, 18 Aug. 1917.
Ms P. A. OOMS,
Het gebeurde in den sneltrein Amster
damVlissingen op een broeiand-beeteu
zomerschien dag. De sneltrein met zijn
lange sliert doorloopend© ,wagens stomdl
gereed op het Staatsspoorwegperron van
het centraal station, prachtig kunstge
wrocht "van onzen grooten Ctiypers, te
Amsterdam. De portieren worden dichtge
klapt, de roodgerieindie hoofdlcohdhicteur
hield zijn fluitje in den mould, de machi
nist keek met zijn berookt gezicht uit zijn
locomotief en hiejd jde handt aan den hef
boom:
Drie heeren kwamen ijlings aangeloo-
pen. Als opgejaagde kippen langs het
gaas, liepen ze langs den trein, voor el-
ken coupé even hun hoofden opwippend
om een plaatsje te vinden. Alles was
echter stampvol. Eindelijk, in tfen laat
stee coupé, zaten twee langihalzige han
delsreizigers moederziel aUteiem.
Hierzoo1, wenkte de eerste zijn twee
volgende makkers toe. De kruk van den
coupé werd omgedraaid! en het drietal
stapte holderdebolder in. D»ch dat viel
het haastige drietal niet mee, want alle
leege plaatsen waren miet groiote hand
koffers en valiezen bezet.
Minachtend keken de twee' handdsrleizit-
gers de drie poffende en zweetende mannen
aan. Immers wanneer een plaats belegd is.
is dat een teeken, dat de1 plaats ingeno
men en de rechtmatige eigenaar der plaats
voor een korte poos afwezig is.
Zijn deze plaatsen misschien bezet?
vroeg hij, op de valiezen wijzende.
Jawel, de plaatsen zijn zooals ui ziet
belegld, de heeren, die hier zitten, zijn
waarschijnlijk in den restauratiewagen.
Meteen keek hij zijn medreizigers aan
met een blik, waaruit duidelijk te lezen
WK: En hoepelt nu miaar weer op.
Maar de man, die op "de valiezen ge
wezen had en door de anderen „notaris"
werd genoemd, scheen dlaar geen zi.n
meer in te hebben. Hij wreef het zweet
van het voorhoofd en antwoordde: Dank
u. mijne heeren. .We kunnen in elk geval
gaan zitten tot de heeren terugkomen.
Tegelijkertijd begon hij de zware valie
zen en de handkoffers in de metten te
leggen en ouder de banken te schuiven.
Woedend stiet een der handelsreizigers
een verwensching uit, doch het drietal liet
zich hierdoor nieit .afschrikken. Ze maak
ten het zich gemakkelijk, de trein floot
en vertrok. Br daagde natuurlijk1 geen
imiensdh op om de plaatsen in te riemen
en bet .drietal begon zich aangenaam te
onderhouden. De notaris, die die twee
Amsterdammers jniet uit het opg verloor,
bemerkte miet genoegen, dat hun lainge
gezichten met de minuut nog langer wer
den. Het is natuurlijk allesbehalve aange
naam als leugenaar tegenover drie getui
gen te zitten
De sneltrein schoot pijlsnel door Hol
land's groene wijdevlakten en holde over
rivieren en kanalen. Hij had reeds oen
paar m:aa,l gestopt en reizigers uitgelaten
en opgenomen. Er was ji,«g niemand voor
de ^plaatsen opgedaagd.
Wie zitten hier ongeveer at een uur,
zei de notaris peinzend voor zich uit, doch
met luide stem, de heeren schijnen lang
aan tafel fe blijven.
De beide handelsreizigers gaven geen
tók, maar men kon hieit hun aanzien,, dat
ze den notaris van woede met haar en
huid haddlen kunnen opeten.
De zon schoot haar stralen j'ntuissohein
met alle felheid op het portierraampje.
Het werd snikkend heet in dien coupé.
't Is een weer om er bij neer te
vallen, meende een der drie, omi -er een
zonnesteek van J® krijgen,
Ja, om te stikken, antwoordde die
notaris. Als de heeren, wier plaatsen we
hebben ingenomen, maar niet door pen
zonnesteek getroffen zijn.
Na een drietal uren kwam er nog nie
mand opdagen. De notaris werd boe lan
ger boe meeir bezorgd. Als de heeren
maar niet op ©en tuisscben,station uitge
stapt waren en hiun bagage vergeten had
den! Ook de twee vrienden van dien
notaris maakten, zich oven de afwezigen
ongerust. Het was onbegrijpelijk, waar ze
zoolang bleven. Het was hoog tijd, dat ze
terugkwamen, want Vlissiingeu was- reeds
in 't zicht. De trein liet eien langgerekt
gegil hooren, remde en liet zich uitglij
den. Met een ruk stond bij stil. Alle rei
zigers stonden op, de portieren werden
geopend. Alleen de twiee handelsreizigers
bleven stokstijf zitten, alsof zij iin Ben
train wilden overnachten. Ze schenen op
iets te wachten 'en onze notaris meende
te begrijpen waarop. Plotseling schoot
hemi -een gedachte te binnen. Hij liet zich
opeens terug op zijn plaats neervallen.
Alle coiupé's waren reeds leeggeloopen,
alleen i,n den achtersten coupé scheien
niemand haast te hebben.
Daar een van beide partijen het nood
zakelijkerwijze op moest geven, stamden
de beide handelsreizigers eindelijk op.
Met stalen gezichten haalden ze de kof
fers en valiezen van dien nog steeds aan
tafel zittende heeren uit d« netten. Ter
wijl de een uitstapte, wilde da andier |die
talrijke valiezen en koffers aanreiken.
Doch nu was het oogenblik gekomen,
waarop de notaris gewacht had,
Halt heeren, met welk recht neemt
gij deze- bagage mee?
Na deze woorden liegde de notaris zijn
allesbehalve kleine hand besdhermiend op
de bagage. De handelsreizigers werden
Woedend,
-Dat gaat u niet aan, onbeschaamde
kerel! riepen beide mannen.
Maar u gaat het evenmin aan, ge-
hebt er niet 't minste ifcecht op.
Ze dreigden miet aanklachten en advo
caten, met bemiel en bel, ze huilden en
brulden. Alles was te vergeefs,oh: Met
ijzige kalmte zeide de notaris:
Ik laat niet toe, dat het eigendom
van vreemden door derden meegenomen
wordt. Het moet pp' het bureau van ver
loren voorwerpen gedeponeerd worden.
En hoe woedender de andieren werden,
hoe kalmer de notaris bleief. Hij bleef op
zijn stukken staan en beschermde de ba
gage als een leeuwin hare jongen:
De twee vrienden hielden zich oip een
afstand.
De notaris had iintusschen den: conduc
teur en de stationsbediiendan geroepen,
De twee handelsreizigers verzekerden bij
hoog en bij laag, dat de bagage hun toe
behoorde. De dienstdoende chef verzocht
de heeren cup het bureau; te komen, waar
de identiteit van heit drietal vastgesteld
werd.
De handelsreizigers trachtten het als
dwaasheid te doen voorkomen, dlat de
bagage niet van hen zou zijn. Zie: verze
kerden, dat ze de zaak in handen van een
advocaat zouden geven. Nadat ze bun toorn
gelucht hadden, werd! de notaris in Idie
gelegenheid gesteld zich nader te verklaren.
Hij was kort.
Deze heeren hebben zelf gezegd
en ik heb twee getuigen om het te be
vestigen dat deze bagage aian andere
reizigers toebehoort. De reizigers schijnen
echter op een tusschenstation hun tijd
verpraat en hun trein gemist te hebben:
Het zou dus dwaasheid zijn te zeggen, dat
de bagage aan deze heeren toebehoort.
Alles moet op het kantoor van verloren
voorwerpen gedeponeerd .worden. Wiainhleer
hier géén diefstal in het spel fe, dan is br
in elk geval sprake van grove leugens.
De stationschef moest bekennen, dat een
van deze twee veronderstellingen waar
moest zijn. Hij riep de twee vrienden van
den notaris naar binnen en liiet hen ge
tuigen. Toen sloeg de stationschef een
hoogst ernstigen toon aan: Hij eischte van
de handelsreizigers, dat ze door een bon
dige verklaring een einde aan. de comedlie
zouden maken.
Diefstal of leugen!
Ze eindigden met bumnie kleinzieligheid
te bekennen en gooiden het op een
grapje. Toen wilden ze hun bagage mee
nemen. Doah de vreeselijke notaris be
schouwde de zaak nog niet als afgedaan.
Nog steeds hield hij die handi aan dte'
bagage en .zei op kalmem toon:
Mijnheer de chef, ik geloof, dat die
bagage te zwaar is om in reizigerseoupé's
vervoerd te mogen worden. Ik verlang, dat
de bagage eerst nagewogen en gemeten
wordt.
De slotsomi was, dat de bagage niet als
passagiersgoed vervoertj had mogen wor
den en dat de heeren nog beboet werden
op den koop toe.
Toen de drie vrienden het station ver
laten hadden, lieten zij een, luiden scha
terlach hooren. |n het didhtstbijliiggende
restaurant dronken zij eten potje bier op
de goed geslaagde afstraffing.
(„Rsb.")
ALKMAAR.
EEN REDDING.
De heer P. Bprst, van hier, een militair,
in garnizoen te Zev'enaar, Donderdag met
verlof naar Alkmaar onderweg, moest in
Amsterdam eienigen tijd! wachten, alvorens
miet den trein verder te klimmen, Hij ging
de stad in. Op de tram staande1 zag hij
aan de Keizersgracht een dame met een
rijwiel een buiteling maken, iini het water.
Direct stonden vele menschen op den kant
der gracht met allerlei voorwerpen pogin
gen te doem om de drenkelinge te redden..,
B: sprang uit de tram, en zijn jais uittrek
kende, begaf hij zich te water. Hij had na
een paar duiking en het geluk de dame
naar dein kant te kunnen duwen «1 haar
zoover op te beuren, dat da omstanders
haar verder konden, omhoog trekken. Redder
ein geredde werden naar een café in Be
buurt gebracht, waar de laatste dloior den
geneeskundigen dienst wend: onderzocht en
van droge kleeren werd voorzien. De heer
B. echter moest drie kwartier in zijn natte
plunje blijven, omdat hij,, als militair, mili
taire hulp moest hebbenIn hiet hospitaal
kreeg hij eindelijk een warm. foadl, waarna
hij zijin onderbroken reis. kon, vervolgen,
(„Alkmi Crt.")
NOG' EENS: DE KERMIS.
Het zal ar dan blijkbaar toich van komen:
er zal ook dit jaar hier ter stede kermis
werden „gevierd" en nog wel: dien. vollen
tijd uit. Heerlijk voor de voorstanders van
dit veredelend volksvermaak, en aangename
gedachte ook voor hein, die het met die
voJlkswelyaant goed mieenen.
Want de eersten zullen zich dam weer
kunnen te goied. doem. aam al datgene, wat
die kermis in haar grillige bontheid, aan
aasthetiaoh, verdieleinds, verheffends, be
schavend® bi©dt, terwijl die Jaaisiten, waar
schijnlijk meer die duitienquaeistie voorop
stellende, zich1 oiver deir mïlnderstanldlersl
buitenkansjes zullen verblijden.
Dlat hierbij menigeen te veel geld stuk
slaat, dat menige spaarpot aangesproken
wordt, die, vooral onder die gegeven tijdls-
olmistandigbeden, als reserve dienst haidl
moeiten doem, wordt voorbijgezien, 't Wiordlt
kermis en dus moet er geld zijn; geen zor
gen voior later: de kermis most „gevierd"
worden 1
Zeker schrijver schildert in een zijner
werken de kermis te Wkreland. Voor dien
ontwikkelden lezer behoef ik geien namieij
te noemen en veor de minder belezenien'
acht ik het niet geschikt, de lezing ervan
aan te bevelen. Maar de realistische en
toch zoo juiste beschrijving van, dat ker
misfeest, komt mie in de gedachte, nu we
ook hier een dergelijk festijn te genieten
krijgen. W,e zullen ook 'hier hebben de
hartverscheurende muziek van orgels, toe
ters, trompetters en andere muziekinstru
menten, ook hier den daver van die hoof
den van wijlen dlem heer Jut, ook hier het
geschreeuw, gelol, gezang, getier en al die
andere geluiden, die meer aan een feest
voor Inlanders, dan aan eieini uiting van
volksvreugd en volksvermaak doen dien-
ken. Waartoe dient dat alles.? Is er iets
vormends en beschia,vends iin die muziek,
iff fietgeeira op straat of "in slpellen, in
hypiOidiriSknies. en carousisefe wordt gebo
den,? Dleze vraag dient met alle beslistheid
negatief te warden beantwoord .Kermisher-
rie kan niet ten goede werken, miaar slaat
veelal over in de andere richting. Het iis
hier nieit de plaats, dit thema verder uit
te werken. En het gaat ook niet aan,
hier den bemoeial te spelen en te willen
waarschuwen tegen overdreven geldweg-
g'oioien. Dat zou trouwens ook zijn: zich
bemoeien met de zaak der „middenstan
ders", die toch immers door idle kermis
zeer gebaat zijn! En ten overvloede: wie
van geen kermisherri© houdt, laat die ver
dwijnen en gedurende de kermisdagen zijtije
tenten elders. opslaan.
Dlat alles is waar, zeer waar. En ik ge
loof niet, dat het uitblijven van zeer krach
tige en klemmende protesten 'tegen hiet
kermiisfestijn, de verontwaardiging bij
zeer velen in zoo bijzondere mate- zoude
hebben opgewekt, indien er niet iets. bij
betrokken geweest ware, waarmede het air
gemeen te maken heeft: de kofottquiaestki,
~Tk 'wensehi hierop niet verder in te gaan.
Er lis in dit blad, tijdig genoeg, gewezen
op de inkrimping der brandstof, die die
kermis tengevolge moeit hebben. W;ij staan
voor dit feit en hebben het te aanvaarden,.
Maar het moge niet overbodig zijn, door
middel Van dit blad1, ér eens mei natdlrufc
óp ie wijzen, dat er duistërmning heëréeht
bij zeer velen over de laksheid!, wharmiedlei
in deze is 'Opgetreden. Zou, ingeval van
een, „local option", de kermis zijn door
gegaan? En zij n niet enkelen door al left
aangewezen om op te treden ten nutte
van, het algemeen? Men onthouie dit alles
eens, indien het in het komende seizoen
met de allereerste behoeftenbrand |en
licht, niet al te best rondloopt! 6.
TIJD ARBEIDSBEURS. STADHUIS.
Correspondentschap der Intercommunale
Arbeidsbemiddeling. Tel. 158.
Spreekuur iederen werkdag van 1012 uur.
Zaterdags van 1112 uur.
18 Aug..
Gevraagd worden: 80 meisjes v. In-
maaikfabriiek, 1 dienstbode, 3 hulpbeambten,
2 werkmeisjes.
Bieden zich aan: 1 banketbakker, 1
electrician, 1 fabrieksarbeider, 1 kleer
maker, .1 metselaar, 1 loopknecht, 1
•noodhulp (vr.), 1 naaister, 2 pakkistein-
Imiakenafl 1' reiziger, 3 straaitmiaklers, 2 sto
kers, 1 steenhouwer, 1 sigaireusorteierder,
1 schrijfster, ,8 werklieden Jlos).
GEVONDEN VOORWERPEN.
Een zilveren oorbel, een tafelkleedje, een
rinkelbel, een heerenhoied, eien pakje goed,
een broodkaart, een partij ledige zakken,
vijf portemonnaie's met ecnig geld, twee
brillen, een zilveren dameshorloge in arm
band, twee broches, ©en militaire veld-
flesdhi, eein hondentuig, een vruchtenschaaf,
eien rijwiel, twee paar militaire sokken, een
mantel, een meisjeszak miet een. zakdoek,
enz., een beursje met zakdoek en, egn gra
naten hals- «f armband.
DE HANZE.
Donderdagavond vergaderde de Hanze
iu café-nos. Na opening en lezing der no
tulen deelde de voorzitter, de heer C. W.
Keijsper, mede, dat, ingevolge het voorstel
van onzen afgevaardigde ter Centrale verg.
door de Federatie van R. K. Middenstands
bonden in Nederland een verzoek is ge
richt aan den Minister om de menschen
in de gelegenheid te stellen aardappelen
voor winterprovisie in te slaan en te be
waren. Voorts werd medegedeeld, dat de
vrachtrijdersvereeniging geen vereenigingen
als donateur aanneemt, wel personen. Plan
nen zijn in voorbereiding om eene Geweste
lijke Federatie van Hanze-vereenigingen
met als hoofdzetel Alkmaar in 't leven te
roepen.
Tot afgevaardigde naar het Eerste Ned.
Kath Middenstandscongres te Utrecht werd
gekozen de heer P. J. van Kesselde heer
JB. Moeskops ward gekozen om hem
eventueel te vervangen. Bovendien zal het
Bestuur een zijner leden afvaardigen. De
heer J. C. L. Wijdeman spoorde de leden
der Hanze aan het congres bij te wonen,
welke woorden door den Voorzitter werden
onderstreept.
Vervolgens zette de heer S. J. A. Keesom,
daartoe door het Bestuur uitgenoodigd, het
onderwerp „Wat is en hoe werkt het Bu
reau van Advies?" uiteen. Het Bureau van
Advies is een door het Rijk gesubsidieerde
instelling, die door den Middenstand zelve
bestuurd wordt De meeste Middenstands-
vereenigingen in Noord-Holland ten Noor
den van den spoorweg AmsterdamUit
geest, dat is het gebied, hetwelk het bu
reau omvat, zijn er bij aangesloten en kie-
zen hare afgevaa-digden ter alg. verg. Het
Centraal Bureau gevestigd te Alkmaar zal,
wannéér de noodzakelijkheid daartoe blijkt,
in grootere plaatsen filialen of correspon-
denschappen oprichten; in Hoorn bestaat
reeds een filiaal, een tweede is in wording
correspondentschappen zullen gevestigd wor
den te Purmerend.
Naidaf die organisatie was uiteengezet, be
handelde spreker de vraag: Hoe werkt het
Bureau van Advies? Dloor tal van voor
beelden verduidelijkt wees spr. op de vele
adviezen op rechtskundig, administratief ein,
technisch gebied, welke het B: v. A. reeds
in, den korten tijld) van zijlm bestaan heeft
gegeven. Deze adviezen zijn kosteloos voor
leden van aangesloten; vereenigingen. Het
bureau belast zich, ook met het inrichten,
controlaeren en bijhouden, vim administra
ties, 't zij aan huis van cliënt,,' 't zijl aan
het bureau. D|e tarieven daarvan kunnen
de leden vinden in het hun: uitgereikte
boekje, waarin ook 'de Statuiten- voiorkomien:
Spr. stond nog even stil bij de boek
houding en wees idaarbij op de nood
zakelijkheid daarvan jn middlenstandszaken,,
waarna hij' den aanwezigen, aanspoorde hun
ne organisaties te steunen, opdat deze,
door eene instelling als het B. v. A., veel
za,I kunnen doen: in het belang van dsn
middens,tand, vooral in dtani tegienwoordii-
gen tijd. Maar dan is' de. eerste, voorwaarde,
datzij, de Middenstanders, dien ouderlin
gen coincurrentienijid opziji zetten, gedachtig
het spreekwoord„Eendracht maakt macht".
Na een dankwoord van den, Voorz., waar
bij deze den wensdi uitte, dlat ée heer
Keesom bereid geivomdem, zal worden nog
een® eeniig onderwerp voor demi midden
stand te behandelen, bracht de heer P. J,
van Kessel, als afgevaardigde naar den
Centrale,n Rand te Haarlem, gehouden, een
kort maar krachtig verslag daiairvan uit.
Voorz. dankte dien heier v. K. daarvoor en
uitte den wensch, 'dlat die woorden van
Z. D. H. den Bisschop ook van toe
passing mochten zijn op de Alkmaarsche
Hanze: „Ik ben over uwe afdieeling te
vreden." Voorz. niatn deze gelegenheid
t© baat den heier Wijdeman te feli.citeeren
met zijne herbenoeming ailis lid yam het
Bomdsbestuur.
Vervolgens werd eien Bestuursvoorstel,
otni aan den Raad te verzoeken, nui de gias-
prijis verhoogd is, de meterhiuipr af te
schaffen, zonder ©enige- discussie aangeno
men.
Vioorz. memoreerde', dat in 't begin een
storm van verontwaardiging is opgegaan,
toen de Raad 'besloten had meterhuuir te
heffen, doch men er zich mee getroostte:
't werd' gedaan om veirhooging van, gas-
prijs tegen jte gaan. Nu Be gasprijs ie ver
hoogd, dient de meterlmuf te \v«rBfen aj«
geschaft.
Het Biestuwr stajde verder voor om het
Boudsbestuur te verzoeken stappen te doen;
bij den Minister desnoods door de Fede
ratie clat bij de nieuwe distribu
tieregeling van gas en electri-
citeit de middenstand een lnooger rant
soen ontvangt daan een particulier zonder
bedrijf aan huis. Voorz. hoopte, dat die
Middenstand, die dikwijls achteraan komt.
nu niet te laat zou zijn en dat met zijn
wenschen rekening zou worden: gehouden.
Opgemerkt werd door een der leden, dat
verscheidene winkeliers reeds ©en briefje
hadden thuis gekregen, dat bij' hen de meter
zou worden weggehaald, als pe de volgende
maand niet fneer bezuinigden.
Het Bestuursvoorstel werd zonder hoof
delijke stemming aangenomen.
Bij de rondvraag weid; door een, der aan
wezige bakkers gewezen op de concen
tratie.bij de b akker ijen.
D|e heer Bd, de afgev. van het Bakkers-
gilde, heeft zich er niet zonder protest bij
neergelegd. Hij vroeg'of het Bestuur der
Hanze in deze zaak niets kom doem?
Voorz. antwoordde, dat hij het beier vomldj,
dait het aan de bakkers werd overgelaten
met Wien ze hun broodje in. dcnzoHdien, oven
zullen bakken, maar hij kan er zich ook
niet goed met vereenjgen, dat b.v. twee
aartsvijanden één bljpodje met elkaar moe
ten bakken.
Dte heer Bel wijst er op, dat er op be
zuiniging van koten wordt aangedrongen
maar als iede.E, nu op zich neemt de ge-
eischte bezuiniging jn zijn bakkerij iki, t«
voeren, dan. moet dat toch voldloien(te zijn,
Oaat hij «ver zijn percentage heen, dan
kan men, hem straffen.
Voorz. zegt het Bakkiersgild® steun toe
in haar actie; als het n«od,ig Blijkt.
De heer O'. Goes wees er op, dat pan
Ben eenien kant moiet worden bezuinigd,
maar aan den .anderen kant kost het brand
stof. Immers wanneer in de «igen, bakkerij'
niet meer wordt gebakken, is "in het huis
houden zooveel m©er brandstof noiodlig; Idle
nu de oven verschaft. Ook de gas,rekening
der bakkers zal stijgen. En men wordt op
het gas gerantsoeneerd
Een ander wees op tic samenstelling der
commissie, die bestaat uit: de voorzitters
der beide vereen, van bakberspatroomstwen
leiders va* groot-bedrijvende voorz. der
gezel,lien-vereenig,iingen en die dier coöpera
ties. Wanneier men dit nagaat is er slechts
één belanghebbende dier gewon© bakkers
in de commissie; idle heer de Jager bakt
niet meier jn, zijn eigen bakkerij1 tengevolge
van den, brand, de voorz. dier coöperaties
zijn geen vakmienschen,, de Jeiders der groot
bedrijven hebben geen kennis van een klein
bedrijf. Zoo had het klein-bedrijf niets te
zeggen en werden de lakens uitgedleejdi dloor
de andere. Tengevolge daarvan moet nu
de eene hakker bakken in den ovemi een er
coöperatie, de putter bij e,en groot-,bedrijf:
zonder dat hij er wat over te zeggen Ijeeft
gehad, De kleine ma 11 raakt in, den knel
Het liedje, dat thans op den Waag staat:
„Wij leven vrij:, wij leven blij, op Neer-
lands dier'bren grond" mogeim zie er wel
afhalen, dat is voor een bakker op die
manier eien paskwil geworden!
Voorz. raadde tenslotte aan om, de zaak
daarheen te leiden, dat ze in, aller belang
Wordt bericht. De bakkers kunnen, daarbij'
op den steun van het Bestuur rekenen.
Nog werd gevraagd! door een groente
handelaar of de évetiiuiael door dien Minister
toe tp stane winterproviusie van aardappe
len, direct dloor de .Regeering zou geleverd
wonden
Voorz. meende, diat van de Federatie;, die
thans de petie in handen had, mag. Ver
wacht woj-den dat ze er aan denkt, diat
geien handelaar uitgeschakeld! tal wOrdeq,
wanneer de Minister op het verzoek ingaat.
Hierna werd die vergadering, dlie tamelijk
bezocht was, gesloten.
ELAATSELIJK NIEUWS.
SiCHOORL.
Zilveren Priesterfeest van
den Zeer E ér w. Heer P. Nie-
man, Pastoor te Schooirl.
Schoorl -jubelt„Hosanna: gezegend Hij,
die komt in den naam des Heeren." Heer
lijk schoon klonk die zang door ons zoo
innig en rijk versierd kerkgebouw en. ver
mengde zich met de zachte, liefelijke kl eunen
die het zonlicht door de nieuwe ramen
wierp, het grootsche geschenk, da,t die paro
chianen' hun welbeminden en hoogvereer
de n Herder bij zijn Ziilveren Priesterfeest
als huldeblijk aangeboden hebben.
Voorafgegaan door een stoet van bruidjes
en geleid,siters trad" de Jubilaris: het kerk
gebouw binnen en toen, deze op bet Altaar
was aangekomen, werd door de geloovigen"
een feestlied aangeheven, waarna die plech
tige Hoogmis begonnen werd. De Jubilaris
werd hierin bijgestaan dloor den Hoog
Eerw. Pater Gardiaan dier Franciscanen!
te Woerden als, Diaken en door dein. Hoog
Eerw. Zeer Oei. Heer Prof. Verhaar van
het Seminarie1 Hageveld als Sub-Diaken,.
Het koior bracht hoogist verdienstelijk die
Missa in Honorem „Sanctae Familiae" van)
A. Ponten ten gehoore.
De feestrede werd uitgesproken door d|»n
HoogEerw. Pater Gardiaan naar aanleiding
van den tekst „Magnificat anjima me a Dc-
minum, et exoultavit Spiritus' .me,us. in Dlecu
Salutari Meoi". Jn schitterende bewoordin
gen schetste de HoogEerw. Spreker het
hooge voorrecht dien Priester gegeven, bij
zijne H. Wijlding. Christus te ontvangen,
in zijne handen). De macht de poorten, des.
Hemels te openen en de zielen tie; redden
en te behouden voor het eeuwige heil hier
namaals om rond Qods troon te zetelen.
Bidt, zoio richtte hij zich tot de feestvie
rende gieloiovigen, biidlt veel, oipidlat het God)
moge behagen uwen Herder nog vele jaren
te behouden en hij steeds, meer ©11 meer
mag toenemen in volmaaktheid bij God
en nu 'Hooggeachte Jubilaris ,,zet uw|
m „AaNl* daarin eeue uitkomst brieven, die mevrouw Jr# 1 k*0 jft" 'fe VP 7-
