fan
ielen,
V
tto. 127
Zaterdag 27 October 1917.
lie Jaargang
y-g-lop
AR.
OMUIS
len,
mmi9
nt 21.
GD,
iuwen
't Waarland,
no. 337, bursr
opvordering
facte Noord*-
i en Buikbanden
fuMets.
rear, Plree-
ft
'MERGEL.
IlITE KKLK.
II MEST
bouwland,
ïchörp oon-
gakcohi,
gnbraehfi
mdsr ba-
Uitgave van de Naamlooze
Vennootschap „ONS BLAD"
ALKMAAR.
Bur BREEDSTRAAT 12.
lefoors No. 433.
Dfr/BLAD VERSCHIJNT DINSDA
iONDERDAG EN ZATERDAG.
Bericht.
De Hervorming
herdacht
afvalproducten voor vee
voeder.
de nederlands,ciH-duitsche
overeenkomst.
b-loembollen.
appelen en peren.
WiRXINS.
n üa^asijra
tof dea heer
voor partijen
de spoorlijn
Zaaastresic,
len Ififlszijü 1
Tel 520,
pen.
'Sorsettan
JDERS
TARIEVEN.
lippij. ""W&j
©r d© voor-
as=apsssusaigaMfiNMi
EqnaiSfeïten.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per kwartaal franco huis. 90 c:.
Met geill. Zondagsblad Ï2S> ct
bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers:
van de courant 3 ct,
van het Zondagsblad 5 ct
R. K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
ADVERTENTIËN;
Van 15 regels50 ct.
Elke regel meer10 ct.
Reclames per regel26 ct,
KI :Lne adv.: 30 woorden bij vooruitbet. ct.
Wegens het Hoogfeest van Allerheiligen
op Donderdag zal „Or.s B'ad" in de
eerstkomende wiek op Woensdag en Zater
dag verschijnen.
ii.
De hervormden kunnen op 31 October
wanneer hunne kerk 400 jaren bestaan
zal hebben niet spontaan van waar
achtige ziele-blijheid jubelen, omdat hunne
kerk, èn door haar wezen èn nog meer
door hare verwordenheid, hun kinderlijke
liefde en algeheele overgave niet waardig
gebleken is, omdat zij zich geen lietdevolle,
teedere moeder betoonde van hulpbehoeven
de kinderen in het ééne groote gezin.
De hervormde leer was niet bij machte
hare aanhangers naar de ziel te bevredigen,
die leer zelf dwong als 't ware tot onge
rustheid, tot eeuwig troosteloos gezoek,
en daar talloos velen ieder langs eigen
gebaanden weg de Waarheid zochten
in alle richtingen, vèr van de plek, waar
zij de Waarheid verlieten, ontstonden er
even talloos vele hervormde gelooven en
gelooljes en voelde de geloofszwerver zich
allengskens méér vereenzaamd, meer ramp
zalig van ziel
lin waar, op sommige vér van de waar
heid gelegen oorden, van enkelingen een
groep of groepje samen kwam, daar brak
weer spoedig het heimwee naar waaiheid
in aller harten los, en nóg kleinere groepen
of groepjes gingen wede! vandaar hun
eigen weg, rusteloos en hijgend zoeken-i
naar de onmisbare levensgerustheid en
levensvreugde, naar de ééue, groote Waar
heid.
Zoo dwaalde men in alle richtingen, van
uit allerlei middelpunten verder en verder,
tot in onze dagen een niet ie becijieren
aantal hervormde belijdenissen aanstaan
ziju met ieder meer of minder „geloovigen".
De her vormden »zelf zoo noemen wij
de belijders van alle hervormde leerstel
sels maar zekerheids aal ve om ons in het
benamingen legio niet te vergissen de
hervormden zeif getuigen het, dat zij zich
niet gerust gevoelen, dat er iets in hun
leven ontbreekt, iets, iets, dat de Room-
scheu zoo rijk bezitten
Ds. N. J. Telders te Vuglir, schreef vol
gens de „N. R. Ct. iu de „Hervorming":
Als ik de Roomschen op Zon- en teesl-
dagen naar hunne bedehuiztn iu breede
scharen zie heentrekken, aan is 't of ik uit
hunne aangezichten 't Psalmvers mij hoor
tegenjubelenWij verblijden ons iu d,e-
geueii, die tot ons zeggen Wij zullen naar
het huis des Heeren gaan.
EEÜIULBI.QN.
De Beeldstormer en
zijne Dochter.
Eeue Nederlaadscüe geschiedenis
uit tie iüe eeuw.
„Voor vele Protestanten daarentegen
zegt hij schijnt de kerkgang (als zij nog
gaan) een zwaar en drukkend juk te zijn,
dat zij zoo droevig mogelijk moeten torsen,
alsof zij naar hun graf wandelen't is mij,
alsof ik hen in koor, zoo beklemd mogelijk,
hoor aanheffen:
Een net belemmerde onze schreden,
Een enge band hield ons bekneld,
Gij liet door heerschzucht ons vertreden,
Gij gaaft ons over aan 't geweld.
„E11 zoo" de dominee is nog aan 't
woord „sleepén zij zich voort in 't
rouwkleed gehuld, alsof hun kerkgang een
lijkatatie moest zijnZij leggen bij
voorkeur den nadruk op de somber zwart
gallige beschouwingen over den mensch
die ook in den Bijbel te vinden zijn, en
denken dan, dat zij den Bijbel goed ken
nen. Ach, dia zonde, die zonde, zoo roepen
zij weeklagend en jammerend uit; 't is
toch maar, zooals de schrift zegtde
mensch is melaatsch van den hoofdschedel
tot den voetzool toe enz. enz. en zoo gaan
zij jeremieerend de wereld door".
Voorwaar een eerlijke bekentenis
Om de eenmaal jammerlijk verloren
levensvreugde tn zielevrede te herwinnen,
peinst men zich* het hoofd moe.
Echt menschelijk voelt men zich be
zwaard door iedere begane zonde, doch
hoe zal men zich van die benauwende be-
zwaardheid bevrijden
Te midden van het al te drukke, rus'e-
lóós vóórtstuwende leven verlangt men
naar momenten, naar uren, naar dagen
van ingekeerdheid, van ziele-verzadiging
aan geestelijke beschouwing en stille sober
heid des levens, doch hoe zullen zij dat
aldoor méér weemoedig verlangen bevre
digen
Men peinst zich het hoold moe, en ha
lang peinzen kwam men nog niet zoo lang
geleden in Protestantsche tijdschriften tot
onze Biechttotonze Retraite
't Was de bekende Dr. J. H. Gunning,
die in een „meditatie", opgenomen in het
Protestantsche tijdschrift „Pniël" over een
soort biecht voor hervormden het volgende
schreef
„Is nu eene „schuldbelijdenis" onafschei
delijk met de ware bekeering verbonden
Ik zou als ïegel zeggen: ja, En wel niet
aan „God", maar ook aan een „mensch".
leder, die den strijd met boezemzonden
kent, weet ook, dat hij er niet van los
komt, vóór hij ze aan een mensch beleden
heeft.
Als regel zal men eerst dan een werke
lijke scheiding van zijn boezemzonde, een
werkelijke bevrijding van hare satanische
macht kunnen ervaren, wanneer men haar
aan een geloovige beleden, „gebiecht"
heeft".
En het was Dr. G. H. van Senden, die
gelijk men zich misschien nog uit een
courantenberichtje herinnert het plan
-t,j i'j_c- -jv.
19.
"Die soldaat zag Leo-nandus in het open
gelaat, zonder «enig tapt woord te geven.
„Wij hebben in langen tijd geen voedsel
gehad," hernam, de piast-o-o-r; „giji ziet het,
wijn grijze broeder daarginds," op. pater
Hieranyimius wijzende, „is scihiier uitgeput,
cn wij allen hebben grooten honger. Bij
aldien gij priiS ©ep weinig brood ko nd et
bezorgen, zouden wij u den grootsten dank
verschuldigd zijn,"
-Die sdhÉdwiaidht trok de s-dhoud-ers op
en zeide: „lk heb daarover geene orders
ontvangen en mag fouiitqndiiin rniijiru post piet
verlaten,"
„Ik zie iaain [u(W gelaat, dat gij mede
lijden rnet ons hebt," zoo begon pastoor
Van Veghei weder, „en gij zult zoo -o-n-
nienschelijk niet zijn om ons aam den hon
gerdood iprijts te geven. W'öllicht hebt gij
ook een ouden vader of grootvaderIWel-
nu, verbeeld u|„ dat hij honger moest lijden,
zooais deze uitgeputte grijsaard'; zou Idan
uiw hart niet van mededongen ineenkrim
pen? Kami, mijn vriend, doie het jdam
slechts voor dien ouden man, "wij kun
nen het nog w-cl wat uithouden."
De soldaat stond eqn-ige oogeniblikkem fen
gedachten en zeide toen:
„Diie paap heeft er slag1 van om, iemand
hèt hart week te maikem Een soldaat is
toch voor den drommel ook niet van' jjzej:
en staal. Ik wil het wagen, maar de duivel
moge den Pjauis en al de papen halen,
zoiO' het niet good afloopt."
Lenigen tijd later, onderwijl de gevan
genen dn twijfelachtige (h-opp- den uitslag
hadden afgewacht, traden ©enige soldaten
den kerker binnen, allen beladen met wel
gevulde schotels, wlapilviani 1de aangename
geur den hongerigem te gemoet stroomde.
„Ziedaar, afgodendienaars 1) diit zendt
u onze hoofdman van zijne tafel, ofschoon
gij zijne gunst onwaardig zijt," zeide een
hunner.
Alle lijden, zoowel het verleid-ene als het
toekomende, scheen vergeten, en de mees
tem zagen begeerig paiar de geurige scho
tels; doch nauwelijks w-aren zij voor hen
nedergezet, of pastoor Van Vegh-el wierp
eeni blik vol verachting" op de handlan
gers van den mieinieediigen bevelhebber. Hij
stond op en siprak tot zijne hiiadsegevange
nen, die reeds begeerig handen pit-
stafcen-,
„Laat -af, mijne broeders:! ziet gij hiet
dat de boozen u strikken spannen:? -Of
zandt gij u pan verboden spijze'n willen
verzadigen
Het was vlee-sc-h, dat mian den gevainn
genen toediende, aim hen te bespotten of
tot afvalligheid te verleiden, Die meesten
keerden met .verachting het -hoofd af, of
schoon aan sommigen ©en zwlare zucht ont
glipte de honger pijnigde hen zoo zeer..
„De teleurstelling iis -groot, mijne broe
ders," vervolgde Leo-naudius-; „doch t-oomem
wij den kinderen, dezer wereld, dat onze
geest sterker -is dan het vlees ch, Üat -wij
moed gen-o-eg bezitten o-mi miet verachting
bet hoofd van den verle-ider af te Wen
den, al wildé hij -oinis ook voor ©ene -enkele
zonde im-et rijkdom én ©er o-v-erladeni. Ver-
tpouiwen wij op God, mijne broeders, en
opvatte om zijn ambt als predikant der
Ned. Herv. gemeente IJhorst en de Wijk
neer te leggen ter wille van zijn nieuwe
ideaal: om aan het hoofd derHollandsche
woodbrokers te Barchem een retraite-huis
te stichten.
De „N. R. Ct" commentarieerde dit be
sluit en formuleerde aldus de bedoeling
der stichting
„De Barchernsche bij eenkomsten tracht n
aan de behoefte naar zielsgemeenschap, die
in 't bizonder godsdiensiige tnenschen ken
merkt, tegemoet te komen, nu de kerke
lijke gemeente geen g meenschap mder ;s,
zoo zij dit ooit is geweest. Maar naast het
verkeer met geestverwante zielen is de een
zaamheid op haar beurt; een even nood
zakelijke factor voor de „versterking en
verrijking van het godsdienstig leven".
Derhalve is het retraitehuis een noodwen
dige aanvulling van de gemeenschappelijke
bijeenkomsten. Het Protestantsche retraite
huis beoogt geen wereldvlucht, integendeel
Het tracht den mensch fdoor tijdelijken
zelfinkeer en zelf-verdieping toe te berei
den tot den arbeii temidden der wereld.
Het is geen doel. doch middel.
„Het eerste Protestantsche retraite-huis
in Nederland mag niet als een verlengstuk
van het Roomsch-Katholieke kloosterwezen
worden beschouwd, veeleer als een Prote-
stansche navolging van de Katholieke
retraite. Het heeft een doel op zichzelf.
Het is in alle geval een belangwekkend
teeken des tijds".
Dat is een wfiar woord„een belang
wekkend teeken des tijds".
BINNENLAND.
SEDERLAHÜ ES DE 0ORLOÖ.
DE, ZAND- EN grintkwest1e.
In ©en uitvoerige me-diede-eliln-g zcit |de
Brits-olie Legatie te Dien- Haag dé m-eening
dier Engelische regeering inzake d-e be
kende za-mcf- en grintfcwestie uttc-en. In dit
dlaouim-ent wordt -erop gewezen, 'dat vóór
den oorlog 1.320.000 tan materiaal vol
doende was voor de verzorging d-er wegen
in. België „;i-ii volle handelisibedrijvigheiü",
en -dlat die Belgische steengroeven op zich
zelf reedis in -sla-at waren 4 maal deze- hoe
veelheid] wegen-materiaal op te1 leveren.
„Van de'Emtente-mogenribedein- wordt rsu
gewaagd te gelooven, dat de toestand1 van
België bij de kolmist van de Duitsche in-
valsmaeht zoo betreurenswaardig was, ten
opzichte van de communicatie-middelen, dat
h-et géheele stelsel moest vernieuwd wor
den om te voldoen aan de behoeften van
•een land, welks handelsopbrengst oinldet
Puiitadh beheer tot -niets was gereduceerd
en welks productiemiddelen, stelselmatig
vernietigd zijn geworden."
Ondanks protesten der ge-aiH-ieend-eln tegen
dézen h. i. an-neuitrale-ra do-orvoer, namen
de hoeveelheden materialen, die n-o-g maar
steeds werden doorgevoerd; in omvang toe,
totdat t en- slotte de Nederlands-cbe R-egee-
rin-g zelf begon in te zie®, -dlat er iets
buitensporigs was- in diiein- doorvoer. I;n
verband hiermede berichtte zij de betrok
ken regeeringen, diat d-e doorvoer zou stop
zijn Wij geduldig; want er staat geschreven:
wee d©n kleinnnoedigeji; die niet op God
vertrouwen, ©n daarom van Hem ook hi-et
beschermd zulten Wö-rbe-n, Wie© d-engene,
die die -lijid-zaia-miheiidl verloren -en Ih-et rechte
pad verlaten "héb-ben, en die afgevallen
zijn tot hef kvvlaad! W-at zullen zij ant
woorden, wannéér de H-eer hen zal oor-
deejan 2) Laat ons daarom- liever honger
lijden dan zondigen en met job zeggen?
„Een ger-ust gemoed is een gedurige maal
tijd"."
D|eze w-oorden, miet de bezielende kracht
d-er -overtuiging uitgesproken, ma-akt-eineen-ein
die-pien in-druk, -do-ch mi-et -op alle-méén
.wa-s -er, die -geen-e kracht -genoeg bezat
c-m het heldhaftig voorbeeld van Gorkum's
'hc-o-fdp-astoior te volgen. H-et was ten Fran
ciscaner-broeder, Wilhelmus- gena-arnd 3).
„Ik vereer uwen moadl," zeide d'ez-e,
„en God- beware mij dat iik vo-o-r eene -enkele
zonde mijne vrijheid', zelfs- miijni leven- wil
koio-p-e-n.; dlo-dh wij m-o-et-en d-it vlees-ch1- ni-et
ete-11 om' onze lusten te bevredigen, ma-ar
slechts -oim den vreeselijkem honger te1 stil
len-, -en wij allen wet-en- toch, dat de ker
kelijke wetten in tijd van toood- -niet ver
bindend zijn. Gold- kent ome-era mioe-dl en het
zal h-em -niiet m-ish-agen, wa-nineer wij van
h-et -een-ige voedsel, dat ons- aangeboden
wordt, gebruiik -m-ak-en."
„Het is waar, mijn broeder," zeide Leo-
-nardus. „God kent omzeto mio-ojd) era Hij zal-
oin-s -daaro-m -ook niet verlaten, al s-chijnt
er ge-ene uitkomst mogelijk. Onze mo-edér,
de hefli-ge Kerk, die haren kinderen geene
gi'ootere lasten op-legt dan zij kunnen dra
gen, -ontslaat ons- -in tijd Van no-o-d van
sommige haner voorschriften en, gebed-en;
maar is de nood bi-er dian werkelijk zo-o
groiot, d-at wij ons zond-er s-chro-oni aali
die verplichting, welke zij ons oplegt, zou-
geze-t wo-rdeu rvan den 15e'n Augustus 1.1.
tot dien len Januari e.k., behalve in, geval
van bijzond-ere werken, wiaarvan ten ge-
noege van deskundige NederlaimdSch-e ge
delegeerd-en 'kom wordien aangetoond, dlat
zij inderdaad van ni-et-Tniiilitairen aard waren.
Het besluit der Nederlands-cbe 're-gee-
ring om- den do-o-rvo-e-r sto-p te zetten, zij
het ook tijdelijk, werd met ingenomen
heid begroet doo-r de Entente-miogëndh-edein-,
maar een onaangename indruk werd ge
wekt to-en de vorige ma-aind vernomen wérd,
d!at een vo-orzorg getroffen was, vo-or de
mogelijke stremming van het verkeqr over
de Nederland-s che waterwegen, doo-r
Diuiits-ehland to-e- f» staan in d-ezen herfs-t
haar behoeften vo-o-r de eerste maanden
van 1918 in te voeren.
-Diezc- medledeel-in-g, zoo- sp-o-eldig" kom-end-e
na die -aa-nkon-diging idiat die doorvoer op
15 Augustus zo-u e-inidiige-n, verwekte pijn
lijke verwondering" en bevestigd- de over
tuiging welke h-eersdhte bij d-e Entente^
Regeeringen-, dat de materialen gebezigd
wordien vo-o-r mili-taiire d-oel-einidien.
Dla-arna is na langdurige- cinderhanü-e-
li-n-g 'idle Brits-dh-e regeering erto-e over
gegaan-, Nederland af te sluiten valn het
gebruiik 'Idler Britsche h-aiidelsikaibels.
D-e Ned-erlandsche regee-ring vraagt van
die Bri-tsclie ïegeeri-ng: te bewijzen, dat
de doofgevoeid-e hoeve-eJhiedlen inderda-aid
vo-or o-orlogsidta-elieii-niden gebezigd worden.
Zou een arbitT-age-coniimits-siie o-n-dler der
gelijke oimis-tanidlighed-en toit eenige conclusie
kunin-en. komeh? Sfell-ig ;niet. Om1 dat te
kuwnen moest Idle com-miissie den inhoud
van -die schuit-en van hun bi-nwenko-mst i-n
Nederland tot aan hun eiinidi'bes-temmiing vol
gen, Kan mi en zich voorstellen, dlat de
Duitschers rustig zoudle-n vo-ortigaan met
hun- gewone werk, wanneer het bezoek
van een diergelijke commissie te verwach
ten was? Stellig n-i-eit.
Nog één punt iis wellicht van belang.
Beton wordt -gemaakt i-n d-e verhouding van
2/3 grint en gebroken steen-en- op 1/3
zand. Beton wordt n-i-et gebezigd vo-or het
m-aken van wegen-, maar woirdlt gebruikt
voor militaire vejide-diigingis-werk-en.
V-olgenis inlichtingen i-n- het bezi-t dér
geallieerde Regeeiring-en kwaimien tussich-en
bet b-egiin- van dit ja-ar en einde Augustus
ongeveer 3 m-ill-ioen to-n vain deze mate
rialen uit Diuiitschlamd België b-ininen wei
Hansweert en S-a-s van Gent. Van deze
3 miiilLiaen to-n waren 2 miUicen grint eir
gebroken steen-en en e-e-ni m-illioera zand!
Na-ar aanleiding van bet bovenstaande
dleelt h-et Ha-ags-dli Ciorresponid-entieburcau
m-e-d©, dat -in afwachting van- die .verschij
ning' van h-et Witboek geen nadere uiteen
zettingen van d-e regeerin-g te verwachten
zijn.
Wat die aan het slot der mededëeling
van -die Britsiche Leffatie vermelde cijfers
omtrent -die doorgevoerde hoeveelheden aan
ga-at 'kon men ons, onidle-rtusschen verklaren,
d-at d-eze opgaven beslist onjuist zijn. De
hoeveelheid zand, grint en- steenslag, d-i-e
gedurende h-et tijidVak 1 Januari1 Septem
ber 1917 uit Dluitschlanldi do-o-r Nederland
naar België is vexvoend-, bedraagt in het
geheel 2.328.420 ton- en was samengesteld
uit 3703 tcwi zand, 1.743.003 ton (grint
en 576.619 toe steenslag.
AARDAPPELEN.
Die M-iin, van Landbouw heeft bepaald:
Art. 2, s-uib at van- zijn beschikking va'n
24 September j.l. betreffend© aardappelen,
den mogen -onttrekken-? Ieder van- o-ns
vrage met idle hand ojp- het Inairt zi-ch zel-
ven »f, of hij met een gerust gewet-en hét
aan-gebodle-n vo-e-d-sel -ni-oge nuttigen-. Ik
s-preek hier -niet van h!en olradler o-ns, die
idio-or ho-ogen -oud-eiidioim- of zwakte zijn ver
schoond; miaai" ons, die in d-e kracht dies
levens zijn, kan het vo-oral in- deze om
standigheden n-iet vergund- wezen-. Die-rak
-eens na, mijn broeder, welke ergernis wij
zullen geven, welke noodlottige gevolgen
het gebruiik van dit voedsel onvermijdelijk
-na zich zal steepen. Welke toch zijn de
beweegrede men, die d-e vijanden vaim onzen
h-eiligcii godsdienst bewog-en- hébben o-m
onus vle-esch to-e te dien-en- op -eein dag,
-dii-e, zcoals allen weteiy, aan. d-e onthouding
gewijd i-s? Is het uit gebrek aan ander
voedsel? O neen-, zij verachten het ker
kelijk gebod, evenal-s eertijds d-e dienaars
van -den godd-eloo-z-en Antio-ch-us-, toen zij
dien Joden vairken,svlee-s ch aabibodiëni 3);
want Gofkuim, levert, behalve 'het gewon©
voedsel-, -biui-ten-gewoo-n veel visch o-p-. Zij
hebben- dus alleen- willen zi-eln, of wij moed
genoeg bezaten o-m- aan huinne verleidii-rag
weerstand te bieden, opdat zij het volk
zouden kunn-en verhalen:, .dat wij priesters
reeds een- begin haddén gemaakt met die
geboden der Kerk te o-vcrttreldien, teneinde
de l'iichtgeloiovige m-en-sdh-en, die in dezen
tijd vain bro-eri-ng, -beiiaas! miaar al te licht
der verleiding het o-or leent, Idle® te eer
tot hunne goddelo-o-ze leer over te halen.
Zi-et, zullen- zij zéggen), waarom- wilt gij
u nog langer aan de dwaze instellingen en
geboden der Roo-msche Kerk ond-erwerpSn.
-daar uwe geestelijken reeds een begin heb
ben gemaakt met haar ondraaglijk juk af te
werpen? Denk eens, mijn hroiedier, welk
eene verantwoording wij o-p ons- laden,
en vergeet -n-iet dat d-e martelkroon, die
wordt, gelezen als volgt:
„O-p h-et vervoer van aardappelen van
h-et veld naar Ide opslagplaats van dón ver
bouwer, mits het vervoer plaats vindt langs
den kortstmog-elij-fcen weg en tusschen 1
uur voor z-o-ns,opgang en 1 uur- na zons
ondergang."
De M-in. van Landbouw bréngt ter ke-mrais-;
Dé tegenwoordige s-chaarsclite aan vee
voeder (heeft ide -aandacht gevestigd op d-e
vete dierlijke en plantaardige afvalstoffen,
die voorheen verloren gingen, d-och waar-
va", zoo- zij werden verzameld, een belang
rijke hoeveelheid ve-evo-edler kan worden
bereid.
Op voorstel van prof. Van Cal car la
Leiden, diie zich veel- m-et bedoeld vraag
stuk h-c-cft beziggehouden, h-ccft de Mi
nister gevolg gegeven aan het verzoek
opii steun- te verkenen aan d-e oprichting
een-er -proefinstallatie voor de bereiding'van-
zoo-danig veevoeder.
De vo-orlo-o-pige uitkomsten dezer -instal
latie zjj'n- zeer'bemoedigend!
InfusBCben heeft cofc het particulier ini
tiatief zich met kracht voo-r deze zaak
geïnt-eresseert. Het is echter du-idelijk, dat
dit ni-et dé vrije hand kan worden gelaten,-
vul. met het o-og o-p de deugdelijkheid van
h-et te bereiden product als o-ok ia verband
miet d-e vraag" of d-e b-enoiodigidè brand
stoffen o-p- eco-nom-is-che wijze wórden aan
gevoerd.
Wolff seint uit Berlijn:
'Die „Nordd. AHge-mi Zcit," schrijft: „De
door Dluits-ehe en Nederlaudischc gedele
geerden- gesloten -eco-n-oirrtische overeen
komst is th-a-ns i-n w-eikilng getreden. Met
de tenuitvoerlegging -is van beide zij-dien
reeds begonnen. De hoo-fd-iiihotid is als
volgt: Dlui-tschland verleemt aan Nederland
o. a. bewilli-ging voor d-en uitvoer van een
vcor de behoeften van Nederland grooten-
deels volidoend-e ho-e v-e cl held Duits che en
B-elgiisch-c kolen, benevens ijzer eit staal,
Nederlainid1 heeft zich daartegenover ver
bonden tof .levering van bepaalde Xev-ens-
miidldiele-n-, speciaal ka-as en b-o-ler.
-Een Duiitsdh-e hankccnsortiiim krijgt een
valuta-Icre-d.i-et o-p langen termijn, dat be
stemd is to-t dekking iter betalingsbalans en
dat dlaarvoo-r toereteend zal zijn.
Erkend moet wonid-eni, dat de na lang
durige, mioicilij'k-e omd-erb-andel-ingm tot sta-n-tl
gekom-en overeenkomst in overceustemming
is rn-et de rechtmatige belangen der bei-de
landen.
De overeenkomst i-s vo-orio-o-pig voo-r zes
m-aa-nd-en, tot -e-i-nid-e Maart 1918, gesloten.
Ook dit schijnt gunstig, o-mld-at dla-ardoor
gedurende een voor oorlogsomstandighe
den vrij langen tijd de bestendigheid- van
de économische en politieke bctre-kkingen
tusschen be-i-de landen verzekerd wordt."
Volgens -m-eded-eeling van de douane te
B-enthe-jm moeten bij zendingen bloembol
len vo-or Duits-chland uit Nederland behalve
de „Einftilir bewilligu-hg-en" ook de facturen
of coipie-facturen gevoegd zijn, d-aar het
vrijmaken niet k-an geschieden naar ide
waarde, aangegeven in (d-e „Einfuihr-bew-iUi-
gungen",
Van Dondend-ag af geldt vo-o-r het veilen
van zo-ete -appelen de volgende regel40 »/o
wellicht reedis voor 0-11-s gevlochten wordt,
ni-et dan oip den weg der smarten te vinden
i®."
(W|o-tidt vervolgd.)
1) Een séhel-diraaaim-, destijds zeer alge
meen, -uithoofd© van het gelo-of aan tie
Wezenlijke vertegenwoordiging van Jezus
Christus -in hét H. S-acraimiemt d-e-s Altaars.
2) Eacte-siasiti-cus'.
3) Hij wias -e-era Luikena-ar va-n- geboorte,
en m-en noemidie hem i-n hleit klooster ge-
Wooinlijlk den Frans-chm.an' D-e ongelukkige
heeft inderdaad den strijd in-i-ot kun-me® vol
einden. Zoo zeker is h-et, dat vaak ééne
zwiaikh-eid (d-e daugld doet verflauwen- en
den m-ens-ch tot zond© brengt. Toen hij
later, -evénal-s de- landieren, ter doodl werdi
verwezen-, bezweek bij, d-oidh mo-es-t korten
tijd Idaarnia dén dióoid' eens mis-dladiigers
sterven-, D-aar hij zijn leven -en zijne- vrij
heid niet dlan voior den kostbaren p-rijs
van zijn geloof kom ko-op en, zwo-er hij de-n
kath-ol-ie-ken godsdienst af, ging tot den
sold-atenistand over -en werd in diénst des
graven Van der M-airck gesteld, doch kor
ten tijd daarna-, oim omderscheidlene door
h-em ge-pleegdie -misdrijven, oip -de pijn
bank gebracht -en toit d-a gailg veroordeeld.
Dii-t vonnis- Werd Idan 29-ein S-eptamber van
hetzelfd© jaar ten uitvoer gebracht, en het
was d-us slechts drie maain-den n-a dé glo
rierijke miairtejing zijn-er kloosterbroeders-,
dat hij aan hetzelfde hout, waaraan zij vani
Christus en Zijne 1-eer g'etudgeinis gaiven-,
dloodi der boosdoeners stierf. Goidfe
'f
d-en
wraak was h-em dus spoedig gevolgd.
Zie W. Estiuis.
3) Mattüi'. VI18. VII1,
