Gratis.
NO .150
Zaterdag 22 December 1917
lie Jaargang
H. K. NIEUWS» EN ADV ERTENTIEBS.AD VOOR NOORD-HOLLAND
DIT BLAD VERSCHIJNT DINSDAG,
DONDERDAG EN ZATERDAG.
Kan Nederland zich zelf
voed@n
De Beeldstormer eo
zijne Dochter.
NieuwjaarsadVh rtenties.
25 cent
Uitgave van de Naamlooze
Vennootschap „ONS BLAD"
ALKMAAR.
Bu? BREEDSTRAAT 12.
Telefoon No. 433.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per kwartaal franco huis. f 0.90
Met getll. Zondagsblad J,3f'
bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers:
van de courant i 0.C6
van het Zondagsblad f 0.05
ADVERTENTIÊN:
1—5 regelsf0.B2s
Elke regel meerfOlgs
Reclames per regel f 0.40
Kleine adv.30 woorden bij vooruitbe' f 0.35
ZIJ, DIE ZICH MET INGANG VAN
1 JANUARI A.S. OP „ONS BLAD"
WENSCHEN TE ABONNEEREN, ONT
VANGEN DE TOT DIEN DATUM VER
SCHIJNENDE NUMMERS GRATIS EN
FRANCO.
Toen wij thans reeds heel lang ge
leden voor 't eerst aan den lijve, in
onze magen, zijn gaan voelen, dat er een
voor ons erg lastige oorlog was uitgebro
ken, toen de levensmiddelen schaarsch be
gonnen te worden, toen distributie en
rantsoeneering noodig bleken en in werking
werden gesteld, toen last not least
een allerhinderlijkste strubbeling in de
kolen voorziening os niet zonder reden mot
beklemd hart den barren winter tegemoet
deed zien, en wij ons boos maakten om
de Duitsche en gedeeltelijk ook Engelsche
onhebbelijkheid in deze kwestie, toen
zijn wij ons, met méér klem dan ooit, de
vraag gaan stellen
„Waarom toch Al dat gepas en gemeet,
M dat angstvallig geconferee: met het
buitenland
Zou het nu niet mogelijk zijn b.v,
na eenigen tijd van voorbereiding een
zoodanige teelt-regeling in werking te stel
len, dat de Nederlandschs grond zijn eigen
bewoners vrij voldoende, vrij volledig van
het benoodigde voedsel voorziet, dat
wij dus ten opzichte daarvan onafhankelijk
kunnen zijn van het buitenland
Wat al voordeel zou ons een dergelijke,
sterke positie niet tegenover alle andere
mogendheden kunnen verschaffen?
Dan ouden wij nu niet zulk een honger
naar jjbrood, zulk een dorst naar melk be
hoeven te lijden...misschieD, dat nieuwe
boringen en nieuwe ontginningen in Lim
burg en elders, ons dan ook nog ons een
voor 't eigen land voldoende productie
kolen konden verzekeren?
Hoewel wij dit laatste sterk betwijfelen
vooral met het oog op de soorten der
benoodigde kolen zien wij zeer goed
in, dat een zichzelf voedend Nederland
voor de eigen bevolking een Eldorado
bsteekenen zou, vooral in tijden als
de onze, nu wij met het deemoedigste
bedel gezicht voor duur geld en met allerlei
risico van onze buiteulandsche „vrienden" -
het allereerst benoodigde (nog niet eens
altijd) kóópen mogen, en dht nog wel
mede in ruil tegen producten, die wij zelf
eigenlijk óók niet kunnen missen
Men denke in dit verband eens aan onze
allernieuwste „melkrantsoeneering", welke
natuurlijk niet noodig zou wezen, indien
FEUILLETON.
®eae Mederlandsche geaciliedenl»
ait de i6a eeuw,
142. i i j'
Hij zag zicilr in een denkbeeldig {pano
rama als kind, onschuldig spelende pan
den schoot zijner moeder, en aan zijne
zijde stond zijn beschermengel met het ge
laat en de gestalte van Margareta. Hij was
een jongeling geworden en gevoelde tie
eerste schemering eener onschuldige liefde
dat zijne verbeelding hem voorspiegelde,
_in zijn gemoed opwellen, en het voorwerp,
was al weder diie maagd zoo scihoon en
toab zoo verschrikkelijk. Zij was overal.
Zij stond naast hem1 en wees met een
moedigen vinger op de tooneelen van zijn
later leven, wielke zich afzichtelijk aan zijne
I oogen vertoonden.
Hij zwolg steedis voort, en toen Wet rood
en soimiber zonnelicht gieheel verdwenen was
en de duisternis Wet vertrek gevuld had,
toen was ook de laatste Istraal van bewust
zijn uit zijn hart geweken, maar de kramp
achtige beweging zijner gelaatstrekken be
wees, dat zijne gewetenswroegingen hem
ook in dien drooim vervolgden. Zijn ka
merdienaar had licht gereed gezet, Wij1 kwam
en £'ng, maar de graaf hoorde of zag Wem
niet
Zoo naderde Wei uur van middernacht.
Eindelijk opende hij de óogeni en sloeg
een blik in Wet ronidl. Hef scheen hem te
verheugen dat alles wat hij zag hem be-
hongerige en flauwhartige naburen niet eet)
groot deel van de door ons uit melk
bereide pro hipten le hunner corsumptie
opeischUn onder bedreiging: zoo niei
dün
Heerlijk vrij zouden wij ons gevoelen,
niet waar, wanneer wij ons eens los wisten
van al die hinderlijk bindende voorwaar
den en verplichtingen l
Heerlijk vrij, zéér tot ons voerdeel;
maar... zou 't mogelijk, en zoo ja
zou 't wenscbelijk zijn?
In een interessant „In en uitvoer"-artikel
wijdt de heer J. Reimers eenige bereke
ningen en beschouwingen aan d - al dan
niet mogelijkheid van een dergelijk Eldo
rado-Nederland, en tracht hij eenantwooid
te geven op de door ons hierboven gestelde
vraag.
Op gromdi vlam uitvoerige becijferingen
karnt Wij tot het resultaat, diat binmen-
landlsche aanplant van die Voorraden graan,
hoornen en erwten, die than® van buiten
worden ingevoerd, niet alleen beslag zou
leggen op de heele oppervlakte, die thans
met alle andere Wandelsgewassen te zamen
is beplant, doch zelfs dit area! nog aan
zienlijk zont overtreffen'. Zelfs als men de
aardappelenteelt met 32 pCt. ehs die van
beetwortelen met 68 pCit. verminderde
(zijnde de percentage, die van Idéze pro
ducten gemiddeld worden uitgevoerd), zou
bovendien nog 456.840 H.A. grasland; d.
meer dan1/3 der ghheele oppervlakte,
gescheurd moeten woeden; wilden wij na
den oorlog zonder invoer van broodgraan,
voedérgraan en peulvruchten en ook zoit-
der grooten uitvoer van aardappelen en
suikerbieten het bedrijf voortzetten.
Een dergelijke wijziging in de landbouw
politiek zou voor ons land intusscheji diep
ingrijpende gevolgen Webben!. Op het plat
teland zoiu een zeer veel grooiber vraag
naar arbeidskrachten ontstaan, in verband
met de sterke vermeerdering van Wet bouw
land. Meer bouwland en. geringere vee
houderij zou een greater gebruik van kunst
mest en kleinere productie van stalmest
beteekenem Tengevolge hiervan zonden de
akkerbouwproducten duurder worden en het
gebruik van machines toenemen. Uitvoer
van vleesch, boter, kaas, eieren en levend
vee zou verminderen, eveneens de fabri
catie van suiker en zetmeel. Ddt Jaatste
zoiu vooral voor den boerenstand nadeel
opleveren; daar deze fabricage voor het
overgrootste dfeel coöperatief door de boeren
zelf wardit gedreven. te- en uitvoer zou
den dalem waardoor het handels- en vooral
het scheepvaartverkeer nadeel zou ondler-
Vinderq Bij wijziging van conjunctuur zou
de invloed op het landbouwbedrijf veel
ernstiger worden, tenzij protectie werd inge
voerd
Dat alles afgezien, van de moeilijkheden
ten aanzjen van een rationeel voeren van
het bedrijf door het verdwijnen van wissel-
fcendl was. Hij stond op, liepi waggelend
een paar malen op ei heer en zeidie in
zich zeiven: „Hoe idlwaas ami zich over
drommen te verontrusten1 Bern ik dan een
kind geworden, dat «en zwak, krankzinnig
meisje mij kan verontrusten en beangsti-
gen' Voorzeker, zij was krankzinnig; want
hoe' zou zij' anders mij', tien machtigen
graaf Van der Marck, hebben durven be
dreigen: En ik heb mij Idjoor hare waan
zinnige taal laten begoochelen,; hoe
dwaasToen viel zijn ,oog op Wet
bevelschrift van den prins, van Oranje, idatt
nog altijd op de tafel lag. Hij las er eenige
regelen van en zijne wenkbrauwen fron
sten zich bedteigendl en zijn gelaat werd
boosaardiger, naarmate hij verder las. Ein
delijk wierp hij het geschrift op den grond,
vertrapte het zegel van den prins ouder
zijde voeten .en riep Weftiig: ,,Ik wil too-
nen, dat ik mij evenmin Idloor den prins
laat verschrikken - of bedreigen, als door
een opgewonden' meisje begoochelen. De
priesters zullen nog dezen nacht sterven„
Er moet een einde aan tie zaak komen."
Hij sloeg bij deze woonden zoo heftig
met de vuist op die tafel, dat de 'balfge-
vuilide beker omviel en de wijn met een
straal op den grond liep. „Zóó zal ook 'hun
bloed stroomen,; trots alle madhit dier we
reld!" riep hij, en hij geraakte in, dien
staat van doille drift en woede, welke aan
ziens verbijstering grenst, en die hem; zoo
als de geschiedschrijvers van dien tijd mel
den; meermalen overviel.
Zijn kamerdienaar was op Idle luidruch
tige alleenspraak van zijn beer toegescho
ten en vroeg, tdn «enen male ombekend met
en half verbijsterd over dien toestand, waar
in hij' hem, zag, naar zijne bevelen.
„Zend terstond' iemand naar Jan van
bouw. 'Hoe men de zaak ook wendt of
keert, aldus de schrijver, kan, men ten
slotte niet anders -concludeeren, dan dat
Nederland: na den oorlog evenmin als vóór
den oorlog in de behoefte aan voedsel
van mensehi ©n dier zal kunnen voorzien,
zelfs al zou men den veestapel aanmerke
lijk inkrimpen en een bijdrijfsvorm: in den
landbouw willen toepassen, waarbij 2/3 van
het bouwland (plus hef gescheurde gras
land) voor graanteelt zou worden gebruikt,
wat technisch zeer slecht mogelijk is»
Zouden wij onze illussie dan maar niet
opgeven
De R K. Militairen in de Leger
plaats Oldsbroek.
Excuseer, lezer, dat wij zoo maar bin
nenvallen met de verzuchtingEr moet
in O'ldebroiek Worden opgericht een R. K.
Militair Tehuis.
Och, zet niet aanstonds een lang gezicht
met de klachtAlweer 'n Tehuis?
Want aanstonds voegen wij er aan toe:
't Is daar meer noodig dan overal elders
Ga immer» waarheen ge wilt, overal vindt
ge ten plaatsje, waar onze Rooms,che sol
daten 's avonds bijeenkomieni, maar vooral,
ge vindt er een priester, die zich, met heil
bezighoudt. In Oikkibroek is diif onn "de
verre afstamden ondoenlijk; de eerste om-
dergeteekende woont li/2 uur ver die
tweede koimit er alleen Zondags, dte
Mis lezen.
Is het dus een overtollige weelde, zoo
wij onze Roomsche Grenadiers pn Jagers
te Oudenbroek ten min,site het voordeel van
een eigen Tehuis willen verschaffen?
Het k,an niet ontkend worden, dat er
zooveel yoor de soldaten gewaagd wordt»
Maar mogen wij niet zeggen, dat onze
redenen dan ook dies te dringender zijn?
Wij hebben daarom de grenspalen van
ons bedlelterrein zoo wijd mogelijk uit
gezet en dit artikel zal (terwijl we steunen
op de trouwe hulp van onze Pers) vandaag
tolt zelfs in de kleinste bladen, verschijnen;
zóó dan. ook Kropen wij' alle Katholieken
te zullen 'bereiken.
H nevelen immers 'willen gaarne lets
geven, (doch1 weten, de adressenniet, wijl
zij geen van onze groote bladen lezen.
Er» vooral, hoeveel Katholieken zijn er
niet, dia door den oorlog in meerdere of
mindere mate O.W.er zijn geworden. En
zouden zij er geen eer in stellen een
stukje van hun O.W. af te staan voor
een cdht Roomsoh doel?
Wat nu volgt, is een pleister op de
wonldl: HJ. er is zoo heel veel niet noodig.
De volledige onkosten bedragen 5000 gld»,
maar-... de helft is reeds, bijeen,, dank
zij 'de actie, door het Comité „Kerk-Olde-
broek, e,a." voor dit doel reeds gevoerd'.
Tacihi durven wij niet begiiimnen, want
wat moet er gebeuren, als de rekeningen
niet meer kunnen betaald worden. Wat
anders 'dan -meen, 't klinkt tooh' al
te vreemd: een Pastoor en een Pater,
die failliet gaan!
•Maar misschien draagt ge liever iets bij
voor een nieuwe kerk? Accoord, dan kunt
ge bij, ons. ook tereahlt. Daarvoor to,Ch
zal het Tehuis óók moeten dienen; het zal
's morgens zijn een knus, stemmig kapel
letje en 's avonds een gezellig Tehuis, waar
lach en lied van Roomsche blijdschap
klinkt;
Om aal, die de wacht bouldt over de ge
vangenen van Gorkum," zoo klonk zijn
bevel, „en laait hem weiten, dat het mijd
wil is,, dat de priesters nog dezen nacht
ter dioiod gebracht worden."
De teerling was geworpen.
X.
Toen- Margareta voor 'dlei poort van Gor-
kuim's beroemd kasteel door overmaat van
smart bewuste,loos was neergezegen,; Iliad
Koenraad; die tevergeefs naar hulp rond
zag, haar met groote moeite in zijne armen
naar het huis zijner meesteres terugge
bracht. Dit had hem veel moeite gekost,
want hij was reeds, bejaard en, niet gewoon
groote lasten te torsen. Hij moest dan
ooik dikwijls ruisten en zomdl menige bede
naar den hemel voor het behoud' van het
arme kind, dat geen toeken van leven
meer gaf. Er Heerschte eene groote ont
steltenis lin huis, toien Koenraad' het be-
wuistelooze meisje met behulp van Rutger
van Est naar 'binten1 droeg. Eerst dacht
mem, dat zij gedood of gewond was, maar
toen de oude Koenraad bij fusscllite'npoozen
gezegd haid' wat hun was overkomen en
verzekerde, dat zij' slechts in, bezwijming
verkeerde, 'maakte Hun sdhrik' plaats voor
allerlei bemoeiingen om het leven im haar
terug te roepen. De jonkvrouwen schrei
den luid op 'den aanblik vaim het schul-
delooze en door haar hooggeschatte meisje,
•dlat als een miarmeren, beeld! daar neder
lag; 'de oiude dame wist edhiter mfit meer
bezadigdheid', haren leeftijd' eigen, die meest
gepaste middelen aan te wenden en. wel
met dat gevolg, dat Margareta na verloop
van een half uur hare oogen weder opende.
Het duurde lang alvorens zij haar geheete
Met qpzét doen. wij on® beroep op U
even voor het Kerstfeest, dJe hoogtij-dag,
die ons zoo weldadig aandoet, ons onwil
lekeurig 'doet denken aan anderen, en hia.a-
delen voor anderen. Ook ram weer gaan, van
zelf onze gedachten naar de soldaten in
de loopgraven, in de vuurlinie, in, de hos
pitalen. Vergeet dan ook on.ze militai
ren Piet, die ook dit jaar weer geen
Kerstmis kunnen vieren, aan d'en huiselijker!
haard zooals gij»
O'm wille dan ook van, het Kerstfeest
vragen wij' uw hulp. Iedere bijdrage is'
weifcoim; uw kleinste postwissel zoowel els
uw zwaar-gevulde aangeteekende brief»
Schenk ons uw bijdrage, hetzij recht
streekls toegezonden ,aan een der ondierget-
teekenden, hetzij tot dit doel overhandigd
aan de Redactie van dit blad. Geeft, paar
gelang uw goed Hart u zal influisteren
en geeft met die intentie, dat het Kerst
kindje spoedig ons moge schenken den
zoo vurig verlangden vrede.
Pastoor H. BIANCHI,
te E p e (Gelderland).
Pater A. J. KOENDERS,
i Ordl-Carm.
te Z e n d! e r e n.
1INNENLASO.
JSEDERTiASB ES I)S OOSfXW.
DE 36ste BROODKAART,
De directeur van het Centraal Brooidkam-
toor maakt bekend!, dlat de broodkaart van
het 36ste tijidvak geldig is van 21 tot en
met 31 December.
VERVOER TIJDENS STREMMING
DER VAART DOOR VORST.
Het Bureau voor Mededeelingen inzake
de Voedselvoorziening meldt
Indien die binnensdhteepvaiart door de
vorst geheel of gedeeltelijk onmogelijk
wordt gemaakt, zullen de reeds aangekon
digde beperkende maatregelen voor het
goederenvervoer per spoor in werking tre
den, Alsdan zullen atteen voor s-poorwegr
vervoer worden aangenomen levensmiddelen
voor mensCh en dier (im uiige bre iden. zin
op te vatten), steenkolen, cokes, briketten,
turf, bruinkolen, zeep en verpakkingsmid
delen voor de hier genoemde artikelen,
alsmede bestelgoedcren, mits niet zwaarder
dan 50 K.G. per collo..
Bovendien heeft het Bureau Vervoer der
Afdeeling Crisiszaken van het Departement
van Landbouw, Nijverheid! en Handel eene
algemeene ontheffing van het uitvoerver
bod verleend' ten aanzien van de hier vol
gende goederen, die, duisi vooj' zooverre
de beschikbare wagenndmte zulks toelaat,
eveneens door de Spoorwegmaatschappijen
ten vervoer zullen kunnen worden aangeno
men. Deze goederen zijn:
a» lijken
b. levende dieren, met uitzondering1 vain
runde ren, bëbalve kalveren niet hoogter dan
1 Mj;
c. runderen van de navolgende stations
op marktdagen in plaatsen nabij die stations
gelegen: Hoorn; Piurmerend en Schagen,
enz.
UITVOER VAN PAARDEN.
Wij lezen in „De Veehandel":
„De „Piaiardenveieeiniging" heeft d'e paar-
denexporteurs uitgenoodiigd tot een bespre
king inzake een uitvoer van 5000 oudere
paarden»
Deze bijeenkomst heeft Maandag j,L te
's-Gfavenhage plaats gehad.
bewustzijn terugkreeg en toen zij eindelijk
in staat was oim zidh' (die hoofdtrekken van
het (nachtelijk tooneel voor dien geest te
halen en zij aan hare machteloosheid dacht,
maakte eene stomme smart zich van haar
meester. De jonkvrouwen waakten dien
nacht bij haar met eene teederheid alsof
zij hare zuster was.
Rutger van Egt 'haidi zidh zooi ,6poedig
mogelijk naar huis begeven, alwaar men
over hem in de grootste ongerustheid ver
keerde. Den volgenden morgen werd' hem
al spoedig in het geheim beridl#, dat de
priesters werkelijk dien nacht naar Pen
Briel vervoerd waren. Zijn, eerste werk
was„ zoo mogelijk iets: van Govertsi toe
stand te vernemen; wamt h'ij stelde ni.et
alleen zeer veel belang in die ongelukkige
Margareta, maar de geestdrift van, dit
meisje, de overtuiging waarmede zij van
haar vaders macht sprak, Had, zich, ook
onwillekeurig aan hem1 medegedeeld. Hij
hoopte, waarom, wist hij zelf niet, dat Go-
vert, wanneer hij in -vrijheid' was, nog
wel een middel zou wteten te vinden om
ten minste uit liefde voor zijne dochter
den zeer beminden pastoor Van Veghel
het leven te redden. Kon hij maar iemand
vinden, wiieu hlet mogelijk wasi toegang tot
de gevangenis te verkrijgen. Zijn schtau-
der doorzicht deed hem al dadelijk het
oog slaan op 'den, heelmeester, Üie dage
lijks op Wet kasteel kwam en zich door eene
gepaste vrijmoedigheid 'daar als het ware
een doorloopenden vrijbrief had! weten te
verschaffen. Aan diezen man, die, zooals
'de gesdbedischrijvers verzekeren, tot zijne
familie behoorde, 'wilde hij' Idle zaak tote-
vertrouwen. Nog Vóór dlem middag had bij
dezen van 'de geheele toedracht der zaak
ingelicht en daar er geen tijd' te verliezen
Evenals vorige jaren bestaat ook dit
maal gelegenheid tot het plaatsen van een
Nieuwjaarswensch in „Ons Blad".
Dergelijke advertenties kosten, op gewone
grootte geplaatst, slechts
a contant. Grootere advertenties worden
naar verhouding berekend.
DE ADMINISTRATIE.
Medegedeeld werd, dat de mogelijkheid
bestaait, dat binnen vrij korten tijd (begin
1918) ©en uitvoer van, 5000 oudere wann-
bloedpaarden met stokmaat van 1.52 M»
1.64 M., naar Duitschland' zal plaats heb
ben. -
De „Paarden,.vèreönigingfzal de dieren
exporteeren 'en ze van de handelaars, over
nemen» De 'Overneming zal waarschijnlijk
geschieden op 4 diagen in de week, n.l.
cp Dinsdag, Woensdag, Donderdag en Vrij
dag. De afneming zal 5 weken duren, dus
1000 per week, of gemiddeld 250 per «lag.
Den leveranciers, zijn de volgenidje1 ver
plichtingen opgelegd:
1» Zij moeten f 100 voor ieder paard
storten bij' die „Piaairdlenvereeniging".
Ddze bepaling', die ook bij die ruins van
dén vorigen uitvoer werdi toegepast, blijft
dus gehandhaafd,, ondanks de vele en ge
motiveerde protesten van die leveranciers.
De „Bond van Paaidenhandelaars" heeft
daar ook nog tegen geageerd, doch (lie
actie wias niet krachtig genoeg.
2. De leveranciers zullen moeten in
staan voor dfe eventuteele verborgen ge
breken volgens de Duitsche wet.
Wanneer een geleverd paard! binnen den
tijd van 8 weken na levering een verbor
gen gebrek openbaart, is de leverancier
verplicht f 180 terug te betalen»
Wanneer eventueel 'van dezen uitvoer,
d,ie niet oiver de Export-Centrale loopt,
z.'g. „dii'stri'buitiegeldi" zal, worden geheven;
zal de „Dienfsche Handelssitell'e" dat be
talen.
De ruins houden we dus voorloopig hier»,
INVOER VAN BENZOL.
De Nedierlandsche Chiauffeurs-Vereeini-
ging, de organisatie der chauffeurs in par
ticulieren dienst, deelt mede, dat haar, na
grondig onderzoek, is. gebleken, diat de
mogelijkheid van invoer uit Duitsoblandi van
een groote hoeveelheid benzol, een vloei
stof, welke uitstekend geschikt is voor
motoren, bestaat. Zij heeft zich daarop
tot verschillende bevoegde autoriteiten ge
wend met 'het verzoek, zoo' spoedig moge
lijk stappen fe doen dien invoer te be
vorderen, opdat het rijverbod zoo spoedig
mogelijk zal hunnen worden opgeheven,
ook in het belang van het automobielbe
drijf en aanverwante industrieën, waarin
groote werkloosheid voor die deur staat.
BOMMEN OP SAS VAN GÈNT.
De „Deutsoher Nachrichten Dienst" ver
neemt v.an ambtelijke Duitsche zijde:
Met betrekking tot den bommenaiainval
op Sais van Gent, die in den vroegen
ochtend van 6 dezer plaats hiad; valt op
te merken, dat volgens bij het Duitsche
opperbevel ingekomen bericht, van Duit
sche zijde is waargenomen, dlat een vlieg
tuig der entente op genoemden datum ten
viel, met hem middelen beraamd, die de
bevrijding van 'den beeldstormer konden
bevorderen. ZondierlingVoor weinige da
gen was. 'Govert de hevigste vervolger van
pastoor Van Veghel en thans beschouwde
men hem 'als den «enigen man, die hem
kon redden. De 'heelmeester begaf zich,
volgens zijne gewoonte, naar het kasteel
en -wist door gepaste woondien; en. wat
meer zegt Idloor geld), toegang tot den ge
vangene te' verkrijgen» Hij was Voorzien
van eene vijl en «ene touwladder, welke,
moesten dienen dm den beeldstormer het
ontvluchten gemakkelijk te maken. Govert
zat in stomme wanhoop in zijn donkeren
kerker. De weinige .uren, welke hij had
doorgebracht, hadden Wonderlijk op zijn
gemoed gewerkt. 'De laatste ontmoeting met
zijne dlodhter, hare teederheid en liefde,
hadden in Szijln ha,rt gewaarwordingen opget-
wekt, 'dlie hem toit dusverre vreemd waren.
Hij' gevoelde 'al de diepte tier ellende',
Waarin hij zich had gestort; hij vergeleek
zijne vrienden, Idle hem sleckts vleiden,
omdat zij hem vreesden, hij zijne do'chter,
diie hem .nog bemiindei, ofschoon hij haar
verstoeten en vervolgd Ihlad. Het Was geen
berouw dat 'hem beziaUde; wamt hij dorstte
naar wraak, imiaar hij gevoelde 'behoefte
aan iets, Id'at hij in dien zwijmel vaJi zijta
ongebonden leven tevergeefs, gezocht hadl
en dat hij in Idle liefde en genegenheid
van zijne dochter miaendle te zullem vindemi.;
Daarom' zou h'ij ook .alles wat in zijn ver
mogen was, .aangewend hebben om aam
het verlangen, idlait geheel Hare ziel boeide,
te voldoen. 'Hij' zou) pastoor Van Vo-ghel
Het leven 'gered hebben, ofschoon hij hem
nog steeds Haatte; want in zijn hart was
hij nog altijd de oude beeldstormer.
(Wordt vervolg<j[.)j A
