Zaterdag 12 Januari 1918
12e Jaargang
Uitgave van de Naamlooze
Vennootschap „ONS BLAD"
ALKMAAR.
Bt»-: BREEDSTRAAT 12.
Telefoon No. 433.
DIT BLAD VERSCHIJNT DINSDAG,
DONDERDAG EN ZATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS r.
R. K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
Ons Roomsch Program,
DE HALSKETTING,
Per kwartaal franco buis. f t 15
Met gelll. Zondagsblad i I 5a
bij vooruitbetaliqg.
Afzonderlijke nummers:
van de courant t0X5
van het Zondagsblad 0 05
ADVERTENTIEN:
Van 1—5 regelsj 0.62'
Elke regel meerj 0.12 s
Reclames per regelf 0.40
Kleine adv.80 woorden bij vooruitbet. 0.35
i.
Het concept-program der Katholieke
Staatspartij is verschenen,
In oas nummer van 8 Januari hebben
onze lezers het velledig afgedrukt gevonden,
ea zeer terecht maande de voorzitter der
R. K. Centrale Kiesvereeniging voor het
2e Kamerdfetrict Alkmaar er in ons num
mer van Donderdag tse aan: „Ons Blad"
van 8 Januari wèl te bewaren, dewijl er
wegers papiergebrek geen afzonderlijke
afdrukken van 't ontwerp voor leden van
kiesvereerdgingen, enz. kunnen beschikbaar
gesteld werden.
Wij veronderstellen, dat al enze lezers
kiezers en toekomstige kiezers het
ontwerp-program reeds ernstig overgelezen
hebben en aan het geheel reeds eenige
studie hebben gewijd
Immers de zaak, waarom het hier gaat,
is onzen vollen ernst en onze studie ten
zeerste waard, en véél tijd hebben we
niet
Het Bondsbestuur, dat dit concept-pro"
gram opstelde, heeft het den kiezer?, die
opgeroepen zullen worden tot een bespre
king van dit ontwerp in hunne kksvereeni-
gitsgeiJ, gemakkelijk gemaakt
het ontwerp zooals het daar ligt
is, hoewel wat lang van adem, duidelijk en
zakelijk! en wij twijfelen niet, of met
genoegen zullen de kiezers op de vergade
ringen hunne instemming kunnen betuigen
met dit program, èn in het werkelijks
leven arbeiden aan de verwezenlijking
.van de in dit program uitgedrukte wenschen.
Ga punt voor punt na, en overdenk een
wijle ieder artikel, zooals ze in hoofdstukken
gefeekst staan onder I Buitenlandsche
Zaken, II Justitie, III Defensie, IV Finan
ciën, "V Onderwijs, VI Koloniën, VII Onder
werpen van algemeen maatschappelijk be
lang (Landbouw, Middenstand, Arbeid)
ga punt voor punt na, en ge zult be
wondering gevoelen voor de kundigheid,
waarmee het Bondsbestuur het program
samenstelde, en voor de wijze, waarop het
verschillende artikelen formuleerde.
Werkend naar een dèrgelijk program,
weet ieder zich krachtig gerugsteund: op
een dèrgelijk program kunnen wij met
fisrheid wijzen, want duidelijk ligt daarin
ons Roomsche streven uitgedrukt.
Al vinden wij in het ontwerp geen
afzonderlijk hoofdstuk gewijd aan onze
Beginselen, al beeft men het thans niet
den goeden tijd gevoaden om een nieuwe
formuleering te zoeken voor de oude waar
heden, zooals dr. Schaepman z g die schit
terend gaf in de zes stellingen, bij zijn
„Proeve van een Program" het pro-
FEUILLETON.
2.
Dit ongelukkige voertuig bracht de Loi-
sels op de plaats hummer bestemming, en
treurig betraden zij 'huini hui®. Hun avotnd
van triomf was voorbij en 'hij: Kedadhit zich,
dat Wij over eenige «re» weer op moest,
om bijtijds op zijn bureau te zijn.
Zij deed haar cape af en ging voor Üén
spiegel staan om zichzelven nog eens voor
het laatst in al haar glorie te bewonderen.
•Plotseling slaakte zij een kreet van schrik
De 'ketting van briljanten bevond zich niet
meer om haar hals,
„V/at gebeurt er?" vroeg haar echtge
noot.
Met een stem, heesch van schrik, wendde
zij zich tot hem met de woonden:
„Ik ik heb den ketting v?to mevrouw
Houtvester verloren
Haastig stond hij op.
.„Hoe, waar? Het is niet mogelijk f"
Én zij keel; in de plooien van haar japon
•en mantel. Zij zochten overall, maar kon
den niets vinden.
„Weet ge zeker, dat ge hem, nog aan-
hadt Itoen ge het bal verliet?" vroeg hij",
„Ja, want to de vestibule bij dei» mi
nister heb ik hem: toog aangeraakt."
„Als ge hem op straat hadt verloren,
'dan hadden wij hem moeten hoooren val
len. Hij moet dus in de coupé zijn."
„Heel waarschijnlijk. Weet gij het num
mer?"
„Neen en jij nam er oiok geen notitie
van
„Neen."
„Zij keken elkaar verschrikt aan. Ten
slotte deed Loisei zijn jas weer aan.
„I'k zal nog eens gaan haar den weg,
dien wij te voet Webben afgelegd) pep*
gram verliest daardoor zijn waarde niet,
en enze Beginselen blijven, door ieder
gevoeld, door ieder begrepen, eeuwig en
onveranderlijk.
Het vóórgestelde program is eefi uitge
breid program-van-actie, een program-van
actie voor onzen iijd.
Met onbevangen, ruimen blik hebben de
samenstellers om zich héén geschouwd in
het volle leven, spontaan hebben mgevoeld
en geweten daartoe gedrongen aoor hun
Roomsche hart, daarin véórgelicht door hun
Roomsch verstand, wat ieder Katholiek
in den lande heden ten dage in de politiek
wenschen moet
zóó is dit concept-program ontstaan, zóó
ook wilde men als vanzelf b.v. tot die
innige samenwerking komen met den Paus,
zooals dit blijkt uit de redactie van het
hoofdstuk „Buitenlandsche Zaken".
Héél het program is Roomsen, dóór
en dóór Roiomsch1; wat tniielt wegneemt,
dat het ook krachtig voor onze tijdelijke,
ooze sociale belangen wil doen opkomen.
Lees de „Onderwerpen vaim algemeen
maatschappelijk belang" nog maar eens
aandachtig pver, bedenk een®, wat de Ka
tholieke Staatspartij' wenscht te bereiken
voor Landbouw, Mirildtetositaind en Arbeid,
en het zal ui blijken, 'dat die Room
sche politiek, zoo pnafeiche'idelijk één met
den Roomscheni gorilsldfeinist, geenszins de
tijdelijke belangen dier ganscbe massa
Roomsch of niet-Roomsich wenscht te
verwaariioozen.
B I N N ENLAND.
HKIMSEMS® EK BH «OSLO&.
VERKEER HERVAT.
Wij vernemen, dat het avoinidistoomboot-
venke-er EnkhiuiizetoStavoren', dat wegens
mijnengevaar was stopgezet, hedenavond
weer zal worden hervat.
BEWAARLOON GRAAN EN MEEL.
Die Minister van Landbouw, Nij1 vetheid
en Haindel, beeft goedgevanld&n te bepa
len, dat Idle in artikel II sub dl. van 's Mi
nisters beschikking inzake ibe waiarioon graan
en meel bedoelde bewaarlotonen, zuilen wor
den uitgekeerd voio-r bewaring tot 2 Maart
1918, en dat voor bewaren na dien, tijd
geenerled vergoeding zal womdén gegeven,
terwijl, indien idle inlevering van, partijen
na 1' April gesclhiedt, ïini belt geheel geen
bewaarloon over die partijetoi zal, worden
uitbetaald, idlus ook niiet voor jdlem, termijn
viajn, 1 (December 19172 Maart 1918. Hier
van zij» voorjaarsaaaiizaden,, bedoeld! in. de
Beschikking van 21 Augustus 1917, Staats
courant van 22 Augustus 1917, No, 196,
uitgezonderd!.
WOL.
De Min. van Laind'b. heeft, aan de Bur
gemeesters opdracht verleend! bij alle bun
bekende houders, val» wol, zoowel veemen,
opslagplaatsen als handelaren, doch met
uitzonderling vam fabrieken, krachtens art
9 eerste lid dier Distributie wet, opgave te
verlangen van de bij hieni opgeslagen voior-
ttggygjr-.wazwnnm.r mmi
lijk zal ik hem toog vinden," sprak hij'.
Omstreeks zeven uur was: hij thuis. Zijn
zoeken was vergeefs; geweest. Hij deedi van
het verlies aangifte bij de politie, adver
teerde'ïn de nieuwsbladen, een groots be
looning 1 uitlovende.
Zij wa® "den gebeelen dag in angst en
terneergeslagen door bet ongeval. Loisei
kwam. avonds thuis met bleek en ont
steld gelaat. Al zijn pogingen waren vruch
teloos geweest.
„Je moet iaajr je vriendin zeggen, dat
ge het Slot vait hiaar ketting gebroken
hebt, en dat ge het zult laten repareeren,"
sprak hij, „dat wint wat tijd uit qmi te zien
of 'het nog1 gevondejn wordt."
Hij dicteerde en zij schreef.
Na verloop van eén week hadden zij alle
hoop opgegeven «om den verloren ketting
terug 'te krijgen.
En Loisei, die er vijf jaar ouder uitzag,
sprak: „Het is noodzakelijk, diat wij hem
door een andere vervangen."
Den volgende», dag namen zij de étui,
waarin bet kleinood geweest was, mee
naar den juwelier, wiens naairn op bef
zwart satijn stonid afgedrukt. De juwelier
keek zijn boeken' pal.
„De ketting is; hier niet gekocht, me
vrouw; ik zie, dat ik alleen de étui
leverde.
Toen begaveni de Loisiel® zich van den
eenen goudsmid! staar jdën ander, zoekende
naar een ketting, 'die gelijk was, aam den,
verlorene. Zij trasdhitteto zich te herinne
ren, hoe deze er haidi uitgezien, en w,arein
een en al wflKhbop en angst.
Ten laatste evenwel vonden ze er ©en,
die juist was. als degeeni, idfeni ze zochten
Hij was geprijsd op 20.000 gulden, maar
de juwelier wilde- hem' voor 18.000 gulden
geven.
Zij lyroegf» den winkelier hem die eerste
raden wol, ondier vermelding van de soort
wol en tevens een monster uit de partijen,
te verzoeken'.
DE 38ste' BROODKAART.
De directeur van het Centraal Broodkato-
toior maakt bekend', dat die broodkaart van
het 38 ste tijdvak loopt van 12 tot en
met 22 Januari.
UITGEWISSELDE KRIJGSGEVAN
GENEN.
Het stoomschip „Sindoro," vain die Rot-
terdaimsdhe Llctyd woirdit hedentoiamidldag
uit Engeland te Rotterdam terugverwacht
f
Van Diuiit'Siohe zijde imieMt men, dat mef
de uitgewisselde Diutodhe krijgsgevangenen
uit Engeland ook kapote-in-ter-zee von Müi-
ler, de gezagvoerder vap ölelnl kruiser „Ent-
den", meekomt. („N'. R. Gt.")
UITBREIDING ONVEILIGE ZÓNE.
(O f f i c i e e 1.) Blijkens mededleefitrg van
het "Ministerie van Buiitenlamdschie Zaken
heeft de Dluiiiteche regeeïing aialni die Neder-
landsdhe «egeerteg (meidieidealiing gedaan van
de uitbreiding der onveilige zóne rondom
de Kaap Verdiisdie. eilanden ei» DSIkar,
en rondoim idle Azorisphe eilanden.
Aan «de omschrijving van het niiieuiwe on-
veiliiig gebied wordt in de mededleeliing
het volgende toegevoegd'1: De Dluitscihe
regèering heeft bepaald, dlait de feitelijk
heden, waartoe zij last heeft gegeven, ten
aanzien van 'schepen vain Se onveilige zóne
niet zuilen worden toegepast oipi onzij
dige schepen, idliie ten, fijidie van de publi
catie dezer 'kennisgeving vertoeven in ha
vens van de omschreven onveilige stre
ken indien dleze schepen vertrekken, vóór
18 Januari e» langs den koristen weg
koers zetten «naar de „veilige zone".
De Duits,che tegeerimg deelt mede, (dat
zij voorzieningen bieeft gemaakt tegen toe
passing binnen een voldoenden termijn van
de feitelijkheden, waartoe zij! last heeft ge
geven feta aanzien van sichepemi in de on
veilige zóne op onzijdige schepen diië in
de nieuwe onveilige streek mochten ge
raken zonder tdlait zij van die verklaring
daaromtrent weten,of kunnen weten,
HUISBRANDPRIJZEN.
Het Bureau «voor Medefleelinigen inzake
de Voedselvoorziening' nnfciidit:
Uit de besichouiwiiingetai, dlie bier en daar
zijn gewijd laai» die laatste mediedeelimgen
omttent de voorziening! vam huisbrand)
blijkt, dat memigeeni zich miet volidloende
rekenschap geeft van. de cimisltaindighedèn,
die d.e brand,sitoffenreigeliing ingewikkelder
hebben gemaakt dan, moioldlig e.n wenschelijk
was geweest en ook van de bijzondere fac
toren, die 'Op> die prijsbepaling invloed heb
ben gehad.
D'e positie is nu aldus. Een deel der
Limburgsohe kolen wordt geleverd voor
de industrie, ee» idieel voor huisbrand. Alk
cokes zijn vato vreemden oorsprong, omdat
de gaskolen wonden ingevoerd. De ver
houding wordt nu zóó, dlait bijna, de helft
der hluiis'branidlvoioirziiending door Limburg ge-
gebiedt, met 'die turf miede levert het eigen
laind zoodoende nam; de helft van den
huisbrand op.
Het spreekt vanzelf, dat, oinidler deze
omstandigheden, gezorgd' moest worden
voor een gelijkmaking der prijzen-. Men
kon onmogelijk den. eenieni particulier veel
goedkoopere kolen leveren» idlam (den ander,
drie dagen niet ie vei-koope», en zij! maak
ten de conditie, dat de juwelier hen
17.000 gulden, terug zou geven, al® die oor
spronkelijke vóór bet eind van Februari
gevonden werd.
Loisei bezat 9000 'gulden, die hem door
zijn vader waren nagelaten, en, 'die rest
leende hij. Hij ging naar alle mogelijke
geldschieters'; bij den een leemde hij 500
gulden, bij den anidier 250, bij een derde
100 gulden, ja bij andere» nog kleinere
sommen, zoodat hij tot over zijn ponan: toe
in schuld zat, en zooveel leende-, dat hij
voelde, dat hij het no.oit zou kunnen L rug-
geven.
-Overstelpt door de groote ellende, die
zoo plotseling over hem gekomen was,
begaf hij zich naar den juwelier en legde
op diens toonbank 18.000 guldén.
Toen mevrouw Loisei den ketting naar
hiaar vriendin terugbracht, zei deze «enigs
zins boos: „Je hadt hem wel wat eer
kunnen brengen; er koim zich best een
gelegenheid hébben voorgedaan, dat ik bei»
noodig had."
Tot Maithilde's groote verlichting deed zij
de étui niet open. Als mevrouw Houtves
ter h'et bedrog eens gemerkt hadi, wat zou
zij dan wel van haar gedacht en gezegd -
hebben? Zij had haar vrienidliin mogelijk
wel als' dievegge laten gevangen» nemen.
111.
Mathilde Loisei leidde een armoedig be
staan, maar gedroeg zich in idle gewijzigde
olmstand igheden zeer heldhaftig. Die vree-
se lijke schuld moest natuurlijk betaald
worden, en. daar wilde zij aam, meewerken.
De dienstbode was weggezonden, zij waren
verhuisd van hun verdieping en bewoon
den nu een zolderkamertje.
Zij werd nu bekend met het grofste huis
werk, biet wasschen der vaten, het rcini-
nodh de eeine industrie boven de andere,
wellicht zelfs «ene concurreerende bevoor-
deeten.
Van bet oogembMk af, diat de kolen -
positie in haar geheel ko» worden, over
zien, moest dus »een 'berekening1 worden op
gemaakt van dén kositiendem prijs p-err H.L.
van heel den kolemvooreaadi, waarover m,en
te 'beschikken had, in een juiste verhouding
v,a»n de geldelijke «en die brandwaiarde der
verschillende fcoilenisoorie». Hierbij miag ook
niet vergeten warden, dat huisbrand; in het
algemeen behoort tot de duurdere soorten.
Ook de Limburgsche koten zijlm dus. in» deze
prijzenregifeiatie ingebracht, waardoor over
het «geheel de prijs eenigszinisi lager kon
worden gesteldi. idiain de imgevoerde 'koten
toostten. Het is bekend, dat d'oor Diuitsch-
land f48.per too aam dé mijn werd: be
dongen. terwijl o,p de vandaar ingevoerde
kolen bovendien 'nog voor een deel het aan
Diuitsidblatad te verstrekken credliet drukt.
Ook de uit Engelainidl gekomen kolen Kwa
men met vracht en verrzekieringsprernfes
hoog in prijis. Waren de L'imburgsche kolen
niet in de fiegailisafe betrokken pn zou
men ze a«lteen voor hluisibiraind hebben be
stemd, wat oiini hierboven vermelde rede
nen todh in,iet moeilijk wais, dam zouden
niet alleen alte andere soorten duurder
moeten zijn dan» nu belt «geval is, maar ook
de gasprijs, dewijl bovendien' cokes hboger
in prijs zou moeten gieraoitee'rd worden, dan
de Limburgsclie 'antraciet en dat terwijl
anthlraoiet een zeer goede en in verhouding
dure koolsoort is.
Wanneer dus jin sommiige bladen nog
wondt gesproken van eeinl „belasting" op
den Jiluisbrand, dan» is dit niet juist. Alle
huisbrand, Idiïe; nu verstrekt wofdt boven
de minimale 10 brandistoffe'neehheden,
wordt betaald overeeufcoimistig den» kosten-
den prijs.
Niemand betaalt oip zijlm koteu een soort
„belasting", terwijl daartegenover voor de
minimale 10 eenheden' verre beneden, den
kostende» prijs woridit betaald, niet alleen
door iden meer behoeftigen, maar ook door
den rijke. Vollkomiea 'omijudst is dus' de
voorstelling, als zou imetai hieit verbruik bo
ven 10 eenheden moeten bataten voor het
tekort op de minimale 10 eenheden. Dit
tekort .wordt idloor het Rijk betaald. Daar
mede zijn niet miiinidér da» IS millioen
gulden gemoeid. Hiiiermedie koimen, wijl tot
een tweede quaeatfg die niet juist schijnt
begrepen te worden'. Bij die indiening van
het crediet-ointwerp, waarbij' ,ook dieze 18
millioen werden aangevraagd, bestond het
voornemen een- opikliiimmenden prijs te doen
betalen voor de meerdere branldstoffeneien-
hëden, die aan .de bewoner® van grootere
tegen zijto zoo gewichtige bezwarea inge
bracht, dat dit denkbeeld moest worden
prijs gegeven. Hetzelfde w,ais heit geval
met de navordering der hoogere prijzen,
ook indien die (uniform w:,orden gesteld.
De gemeente» hadden daartegen zoo groot e
bedenkitagein, dat ook 'hiervan moest wor
den afgezien. Maar daajimedfe vervielen ook
de middelen,, die hadden kunnen dienen
om de mrniimiale 10 eenhedeni nog' waf
lager in prijs te stellen.
Met de regeling, zoioiafe dlie thans bestaat,
gaat het aangevraagde crediet van 18 mil
lioen reeds geheel weg. Wil men dus de
algemeen veratrekie 10 eenheden nog go,edL
kidoper maken, dan zon pen veel grooter
gen der pannen enz. Gekleed al® een
vrouw uit bet volk, ondenhainidlellde zij iede-
ren morgen miet demi bakker en den, melk
boer, terwijl zij ieder dubbeltje nog eens
omkeerde, vóór zij het uitgaf. Iedere maand
moesten de geldschieters afbetaald' worden
■en daar 'kwatnl 'heel w,at voor kijke'n.
Haar 'echtgenoot braoht de avonden 'door,
gebogen over de boeken' van kleine han
delslui, zelfs nat» hij w»el eopieerwerk aam,
dat zeer slecht betaald wend'.
En dit leven «duurde tien jaar.
Na verloop van dien tijld! was die zaak-
weer in het reine en alle geldschieter®
waren afbetaald.
Alathilde Loisei zag «er oud uit. Zij was
een grove vrouw geworden. Zij ging slecht
gekleed, Had leelijke, ruwe bande», ein als
zij sprak klonk haar stem' schril en hoog
Maar soms, als haar echtgenoot naar het
kantoor was, droomde zij van het bal bij
den minister tien jaar geleden «dien
avond toen zij zoo mooi geweest was c®
men haar het hof gemaakt had Wat zom
er van haar geworden' zijn, als» zij dien
ketting teen eens» miet verloren had? Wie»
weet, ja wie weet? Het leven1 is, dikwijl®
zoo vreemd, zoo vol wisselvalligheden, 1
IV.
Op zekeren Zondag" ging zij: een eindje
wandelen om voior eeini korte wijlle de zor
gen van den vermoeienden arbeid der
doordeweekisiche dagen te vergaten. Plot
seling bemerkte zij' vóór zich» een dame,
die een kind ibij de hand had. Het was
mevrouw Houtvester, altijd even jong, al
tijd even mooi, altijd even» verleidelijk.
Op Ihet gezicht van tjie sChoone vrouw
voelde Mathiiidle zich bewogen. Zou zij haar
niet even aanspreken? Ja, stelligi En nu
toch alles «afbetaald was, zou zij baar de
geheele geschiedenis vertellen. Waarom
crediet noodlig zijd, dom meini meende, dal,
lettende op het geheel dier voorziieimm-
gen en 's-kinds financiën, voor die kolen-
voorzieniing' 'kon worden bestemidl.
Ten slotte het bezwaar, dat ingebracht
wordt tegen die dezer dagen gepubliceeidie
regeling voor Januari, Februari e«n Mlaart
voiot de klassen III en hooger. Men stelt
het voor, alsof, door thans, nog: een drie
tal extra eenheden (tegen dien kostende»
prijs) beschikbaar te steilten, terwijl van
het minimum rantsoen voor alle» klassen
een restant voor' Februari, en Maart wordt
bewaard, de verbruikers: dfer hoogere klas
sen gedwongen woridlen, op» dlit oogewblik
duur te, kooipen, terwijl zij1 er wellicht in
slagen met 10 eenheden roudi te komen
en «dus s'traiks die resteeretaide goedkoope
eenheden niet mieer tooodjiig zullen hebben,
Dit bezwaar iis niet wel te begrijpen,
in de eerste plaats kam -niet worden» aan
genomen, dat «er velen zulten zijn in dieze
hoiO'gere klassen, die werkelijk slechts 10
eenheden zullen gebruiken. Maar indien; zij
wat de RiikskiOilendliisitributie zeer zal
toejuichen'! ©r to zulliemi slagen met 10
eenheden voor het geheele seizoen te vol
staan, dan zullen zij hun, bramdistcffenver-
breik toch zóó verdeeld moeten, hebben,
dat zij in idle maand Januari geen extra een
heden behoeven te koopen. En hoe minidlcr
brandstof er wordlt gebruikt, h'oie beter.
HOP.
Met ingang van 10 Januari is de uit
voer van 'hop verboden.
DE PAARDlENUITVOER NAAR
DUITS,CHLANDl.
Naar „De Veehandel" meedeelt, heeft
het lid «der Tweede Kamer, de heer A.
Colijn, tot den Minister van Landbouw
enz. de volgemdie vragen gericht:
1. Is het juist, dat 5000 paarden van
8 tot 12 jaar naar Duitsdhland zuilen, wor
den uitgevoerd:?
2. Zoo» ja,, is het deni Minister dan be
kend, idiat hier geen overschot, maar wel
een tekort is aan. deze sioiort paarden?
3. En is het -den- Minister bekend, dat
het tekort aan werkpaarden: nog grooter
zal worden, als «dé wensahi van die» Minister
wordt vervuldi, dat de landbouwers zoo
veel mogelijk grasland wilton gaiam scheu
ren?
4. Waarom, is miet de uitvoer bevor
derd' van de ongeveer 15.000 anderhalf-
jarige ruims, die hier wel te veel zijto?
Hetzelfde blad verneemt, diat waarschijn
lijk niets van den piltvoier van ondiere paar
den «komt.
KOPER EN BiRONS.
De Min. van Landb. heeft bepaald! met
betrekking tot zijne besah. van, 13 Nov,
betreffende verbod van verkoop, afleve
ren en vervoer van oud roodikooper, ouid
brons in soorten en oud geelkoper, dat
ihet vervoer van s,ub I ito bedoelde be
schikking miet van toepassing is op oud
rood koperdraad en oud bromsdraad, be
stemd voor of afkomstig van telegraaf- en
telefoonlijnen voor den openbaren, dlienst,
mits 'bij verzending met openibiare middelen
v,an vervoer uit den vrachtbrief blijkt, diat
de verzending plaats' heeft door den open
haren dienst, dan wel, diat dit vervoer ge
sclhiedt oude r geleide van een aim hiernaar
die zich 'Qtomüdpellijk fcain legitimeeren.
(„St-Ct.")
niet
Zij begaf zich' naar haar toe.
„Goedendag, Jeanne."
De andere herkende haar niet en was
verwonderd zoo' gemeenzaam aangespro
ken te worden door eene zoo burgerlijk
uitziende vrouw.
„M,aar mevrouw, ik ken, u Inliet, ik geloof,
dat ge u vergist," stamelde zij.
„Neen, ik ben Mathilde Lisel."
Haar vriendin' kon» een uitroep van ver
bazing niet weerhouden.
„Maar, mijl» arme Mathilde, wat ben je
veranderd
„Ja-, sinds iik je volar het laatst zag, heb
ik harde tijden doorleefd, en ik heb veel
ellende uitgestaan. En- gij bent de aan
leiding er to© geweest."
„Ik? Op welke manier?"
„Herinnert ge je toog dien diamanten
ketting, dien ik van je leende om naar
het bal van den minister te gaan?
„Ja, natuurlijk."
„Nul, dien heb ik verloren."
„Maar h'»e ka:n dat, je hebt hem mij
toch teruggebracht?"
„Ik kocht een andere voor je! E» wij
hadden tien jaar noodig om, dien af te be
talen. Je begrijpt wel, dat het geen ge
makkelijke taak voor o»n® was. Wij, die
niets hadden. Nu ,is heit voorbij, en ik
ben er hartelijk blij om."
Mevrouw Houtvester hield haar tegen,
„Je zegt, dat ge een diamanten (halsket
ting kocht om den mijne te vervangen?"
„Ja, hebt ge er dan niets,-vam gemerkt?
Ze geleken wel veel ap elkaar."
Mevrouw Houtvester nami diep bewogen
haar beide handen i» de hare, uitroepende
„Och, ,arme MathildeMaar de mijne \%,ais
valsch, hij had nauwelijks een waas-dé van
250 gulden,"