i2e Jaargang Zaterdag 30 Maart 1918 'tgave van de nootschap „ONS BLAD" ALKMAAR.. 'Oar BREEDSTRAAT 12. Telefoon No. 433. ABONNEMENTSPRIJS;. ADVERTENTIE»; DIT BLAD VERSCHIJNT DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG. R. K. NIEUWS» EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND Kennisgeving e De ti ver- laatsi Hen- bet Ij :ooveeJ ad ver- :gd op iar be- boven- van het dat de en uit- ja zelL achtte Hou- biureau n ken- ,Van och de e von ten rug weten, eduurd, tuiging u zijn, of men roevige en aan- justitie G - - V •- ij Per kwartaal franco hais. f 1.18 Met geill. Zondagsblad fl,66 bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers: van de courant 10.06 van het Zondagsblad 0,05 O Van 16 regels Elke regel meer. Reclames per regelf 0.35 Kleine adv.: 80 woorden bij voorultbet f 040 f 0.62« 10.12" Wegens de voortdurende stijging van den papierprijs en andere grondstoffen en de daarmede in verband staande verhoo ging van de exploitatie-kosten der courant zijn \v\ij genoodzaakt de 'advertentie- prijs met ingapg van 1 April a.s. te brengen op ,15 .CENT PER REGEL. HET, BESTUUR VAN „ONS BLAD", Het feest d^rVérryzenis. Surrexit Dominus vere, alleluja De Heer is waarlijk verrezen, alleluja 1 Na de weemoedige en tot boete stem mende dagen der stille, der heilige, der goede week daagt ons weder de blijde, de verkwikkende, nieuwe dag, die ons het heerlijke feest der verrijzenis te vieren biedt, in sterk geloof, waardoor wij het lijden en sterven van den Qodmensch ge taatste dagen na zoovele eeuwen zóó innig en zóó eigen weder beleefden, als hadden wij dat lijden en sterven tijdens ons leven zèlï nog vlan nabij aanschouwd, in sterk geloof hebben wij den lieven Jezus in het nachtelijk duister van den Olijfberg zien neerzijgen ter aarde, smeekend tot Zijnen Vader in den Hemel, met het aangezicht neergedoken, terwijl zijne meest getrouwe leerlingen, ondanks Jezus' ver zuchting: „Mijne ziel js doodelijk be droefd!" niet eeriige stonden met Hem waken wilden; wij hebben den verrader Judas met zijn bende op Jezus zien aansluipen; heiligschen nend hebben judas' lippen zich gedrukt op Jezus' aanbiddeliijke wang: het sein tot den aanval: het begin van Jez,us' fol tering door booze menschenhanden! Van af dat gruw'iijk oogenblik, toen de Koning van het heelal Zich ter gewillige foltering overgaf aan de laagste zijner dienaren, zijner sbhepselen tot op het alierplechtigste, alleraandoenlijkste oogenblik, dat Hij, hangend aan Zijn kruis, of» Gol- gotlia^ het eindelijke „Consummatum est" zich van de lippen vloeien liet, gedu rende heel dien .tusschentijd werd de gees telijke en de lichamelijke foltering van den üodmensch niet éven onderbroken Dagen lang is Jezus den allersmarte- iijksten dood gestorven! Zulk een langen, smadelijken, smartelijken dood moest de Qodmensch sterven, om op den derden dag glorievol te verrijzen als Verwinnaar van den dood, als Verlosser van ons zondige menschdom wit 's duivels slavernij, om in den jongsten Paasch- morgen het welbewaakte graf te ontstijgen en Zich héén te spoeden langs den weg naar Galilea.... om getuigenis af te leggen van den won deren.. tweestrijd, welke uitgestreden was tusschen dood en leven, waarna de gedoode .ai.s 's levens vorst -"=7- weer levend heerschte! FEUILLETON. Kes edel Hart. Omgewerkt naar het F ran se h. 22. - Zij weet iets, fluisterde Roselin zijne vrouw in 't oor, Laure weende, en ontroerd zuchtte zij: Als ik u ooit moet afstaan, lief engel tje, zallhet toch mijne schuld niet zijn!... En zij verpleegde Marie dag en nacht, verliet haar geen oogenblik, en scheen door hare wilskracfit en teederheid, dit kleine bestaan te verdedigen tegen een ijselijken dood, dig. het wellicht dreigde. Ol wat angst beleefde zij!.,.. Daargelaten hetgeen de politie kon te weten komen omtrent de afkomst van Marie, .vergat Laure geenszins de waarschuwingen van den onbekende. Doodsgevaar bedreigt 'haar, had hij gezegd, Verhuist! Maar hoe verhuizen, van naam en woon plaats veranderen, als die verwenschte politie hen alle minuten noodig had om een inlichting, een woord, een onder houd En zou dit veranderen van woonplaats en naam, juist op dit oogenblik, niet het zekerste middel zijn ojn hen, die 't lieve kind kwaad wilden doen, op het spoor te brengen? De .angst belette Laure het slapen, 's Avonds zond ze Roselin buiten om rond de woning te slenteren, ten einde te zien. of die vervloekte en wreede onbekende, tie taodtvgwidia aiei te „De Heer is waarlijk verrezen!" zoo jubelde het jn Maria Magdalena, die den Heer aanschouwen mocht en, van eerbied ter aarde zinkend, Hem begroette „Rab- boni"*: „m'n goede Meester!" De Heer is waarlijk verrezen! Het jubelde over het aardrijk, het ruisch- te in den Hemel in EngelenmuziekSur rexit! Het schreide uit de monden der verdoem den, het huilde door de helle-schachten: Surrexit! ~T Langs den lijdensweg is de Qodmensch in het rijk van glorie aangekomen: langs lijdensweg' spoeden wij. ons naar het ware geluk! Moge dit onze overweging wezen op dezen dag: de herdenking van Jezus' tri- omph over dood en hel. Moge dit onze overweging wezen op dezen dag, nu de benauwenissen ons nog van alle zijden omgeven: met Jezus' tri- omph voor oogen zullen wij in ons den moed voelen, de huidige wederwaardig heden flink en met verdiensten voor den Hemel te verduren, om eenmaal ook onze. opstanding, wanneer 's werelds ver dwazing beëindigd zal wezen, in heerlijken morgen van nieuw leven te vieren! ben noodkreet uit Anna-Paulowna. De uitgestrekte Anaa-PauIosna-polder, groot circa 4800 HM., ia 184546 droog gemalen, gelegea tusschen Schagen en Den Helder, heeft sinds 1870 een kerkje van 160 zitplaatsen, Het getal Katholieken, in de eerste jaren gering en tamelijk wel stationair, verdub belde sinds het jaar 1908, zoodat de pa rochie thans meer dan 500 communicanten telt en nog steeds is vermeerdering van dit getal te verwachten. Juist toen iu Januari 1916 plannen werden gemaakt voor een noodzakelijke vergrooting van het kerkje, brak na een dageniangen hevigen storm de Zuiderzeedijk door. Zooais men zich herinneren zal, werden de Oost- en Westpolder (in deze laatste is het kerkje gelegen) overstroomd en bleven bijna 3 maanden onder het brakke zee water staan, Dóór dezen verschrikkelijker! watersnood werden de Polders voor jaren lang minder vruchtbaar, zoodat het bouw-, teel- en weiland slechts een schralen oogst opleveren. s En toch eischt thans, nog meer dan in 1916, hét kerkje allernoodzakelijkst een aanzienlijke vergrooting. Banken voor 2 personen zijn reeds door 3, banken voor 8 door 10, 11, 12 personen bezet. Wat er aan paden nog overbleef, is onder de H,H. Missen op Zondag bezet, niet alleen met mannen, maar zelfs met vrouwen en kinderen, die na uur, 1 uur, ja 5 kwartier te hebben geloopen om in de kerk hun godsdienstplichten waar te nemen, zich met een staanplaaisje tevieden moeten stellen. den omtrek vertoonde. Op den dag liep zij wel twintig keeren onder allerlei voorwendsels naar beneden benauwd rondkijkende, terwijl haar hart vreeselijfc klopte. Dan liep zij weer gelijk een dwaas de trap op, en als zij dan Marie, nog altijd ziekelijk en zwak, zag spelen met Maurice, dien zij vurig beminde, werd de arme vrouw wat kalmer. Wat den knaap betreft, hij hield veel van zijn gezellin, thans zoo ziek en zoo vreesachtig, aan wie hij zich gewend had tijdens de lange ziekte van Rosou, zijn zusje, en wie hij 3! evenveel liefhad. Thans leed zij, en zijn klein, braaf kin derhart verzon al wat maar denkbaar ,was om het nieuwe zusje te troosten en op te beuren. En zoo verdween stilaan de koorts; de wangen van Marie werden meer rond. zachtjesaan vloeide er nieuw bloed in haar adertjes, v Zekeren dag scheen het kind iets heel ernstigs te overwegen. Eensklaps richtte zij het woord tot Eaure. Zij waren geheel alleen; Roselin was aan zijne machine bij mod. Vairnet, wier dienst hij nog niet verlaten had, en Mau rice was nog niet uit de school thuisge komen. Móéder, zeide ze tot Laure, ik heb eergisteren gehoord wat vader u vertelde, toen hij u zeide, dat de rechter hem ge vraagd had wanneer ik door hem zou kunnen ondervraagd worden. Mad, .Roselin huiverde. Het kind sprak toch zoo ernstig, zoo buitengewoon, zoo geheel hoses tafatism Die toestand is onhoudbaar! Zoo mag en kan het niet langer blij sen! Het gods dienstig leven zou er te veel onder lijden. Maar wie zal die kostbare vergrootte g van het kerkje betalen?? De parochianen, voor verreweg het mee- rendeel kleine boeren- en arbeidersstand, dragen reeds, zooveel zij kunnen bij voor een Roorasche School, die het volgend jaar zal gebouwd worden. En de ksrkekas dan? Ach! wat zou de kerkekas van een arm polderkerkj? kunnen bevatten? Om in deren grooten nood te voorzien, doet ondergetaêkende onder hooge goed keuring en aanbeveling van de Kerkelijke Overheid een beroep op de bekende en zich nooit verloochenende liefdadigheid der Katholieken. Iedere gift zal ïn groote dankbaa-heid worden sanvaard en zal voorzeker door den Looner van alle goed honderdvoudig worden beloond. Voor de weldoeners van Anna Paulowua's arme parochie en nog armer kerkje wordt ieder jaar in de maand Januari een PI. Mis in de parochiekerk opgedragen. De Redactie van deze Courant, aan wie ik daa voor mijn bij«>nderen dank zeg, is bereid giften in ontvargst te nemen. Zoo geweascht kan men ze ook rechtstreeks zenden aan den bedelenden pastoor vsn Anna Paulowna A. J. M. VAN MEEUWEN, Pastoor. Wat zouden wij Anders kunnen doen, dsn dit bij uitstek goede werk in aller aandacht en in aller belangstelling aanbe velen Waar den Heer een Huis gebouwd moet worden, naar ïsenschelijke kracht meer in overeenstemming met Godea eïndelooze grootheid en heerlijkheid, daar behoorea de menscheckinderen van overal, doch vooral uit de naasts omgeving, steenenen steentjes é.£n te dragen.; daar moeten de geloovigen van hun geloof en van hun vroomheid en van hun dankbaarheid jegens God getuigen, door met vereende krachten den Heer een zoo heerlijk mogelijken tem pel te stichten. Geen schoonere, geen rneer tastbare, geen meer indrukkende getuigenissen van vroom en dankbaar geloof bestaan er ter wereld, dan de kerken: de woonsteden, welke de menschheid haren Schepper op aarde be reidde l Met groot vertrouwen durven wij de bede om bijdragen van denZeereerw. heer Pastoor van Meeuwen ondersteunenwij kennen immers de offervaardigheid van onze Room- sche Noord-Holianders, wanneer hunne hulp wordt ingeroepen voor eenig liefdadig doel zij hebben zich door inzending van giften bij vorige gelegenheden reeds vele en groote verdiensten verworven. Hoeveel gemakkelijker en hoe meer van zelf, ah 't ware, zullen zij die beproefde offervaardigheid betoonen, nu hier bijdragen Marie ging voort: [Waarom wii die rechter mij onder vragen? De jonge vrouw had spoedig een be sluit genomen. Zij wilde alles zeggen aan dit kind, dat alles scheen te begrijpen en wellicht vermoedde wat haar zoo'n schrik aanjoeg. Luister, sprak zij tot Marie, voor u wil ik geen geheimen bezitten. Tracht mij te verstaan en daarna te vergeten wat ik u vertel, Oip de nog ontkleurde lippen der kleine zieke verscheen een glimlach, die zeggen wilde: Wees niet bevreesd. De arme moeder Clémence, begon mad. Roselin, is dood gebleven in den brand, welke niet vanzelf ontstaan is, meen ik. Marie werd zoo wit als- linnen en begon te beven. Doe ik u pijn? riep Laurë uit. Gij' zijit niet sterk genoeg om van die dingen te hoo-ren spreken. We zullen daar later wel eens over praten. Neen, antwoordde de kleine met vuur, ik 'zal altijd koud worden als ik daarvan hoor spreken; 't was toch zoo verschrik kelijk...'. zoo jjselijkmaar gij moet er toch over voortgaan. Hoe zou Ik anders weten wat ik den rechter te zeggen of te verzwijgen heb.... Laure drukte haar hartstochtelijk tegen haren boezem. - Oi lief engeltje, zeide zij, haar stree- lende en liefkoozende, wat verstaat ge mij i toch goedl,,,, I i l f Ji, omdaï ik; intet K&gltsg srit. gevraagd worden voor den bouw vsn een kerk in de hun welbekende nabijheid 1 Wij meenen groote en schoone verwach tingen te mogen koesteren. Gaarne zullen wij de bij ons ingekomen giften in „Ons Blad" verantwoorden! Men overstelpe ons met giften 1 v REDACTIE BINNENLAND. NEDERLAND EN DE OORLOG. VERLENGING DER BROODKAART. Het Bureau voor Mededeelingen inzake d,e Voedselvoorziening meldt: De regeering heeft moeten besluiten den duur der broodkaart te verlengen tot 14 dagen.. Deze verlenging treedt in werking Zaterdag 30 Maart In verband met de inbeslagneming onzer schepen in Amerika en elders 'toch laat het zich aanzien, dat op aanvoer van het door de regeering gekochte broodgraan van over zee in de naaste toekomst niet te rekenen is. Daarbij komt de gebleken onmogelijk heid om uit Duitschland graan te krijgen. Deze feiten brengen mede, dat met de uiter ste zuinigheid het nog voorradige brood graan moet worden verbruikt en al dat gene wat nog door den binnenlandschen land bouw kan worden afgelverd, tot den laat- sten korrel moet worden ingeleverd. Ook bij de uiterste zuinigheid en bij inlevering van alles, wat maar voor het hakken van bróód kan dienen, zal het zonder verlenging van den duur der broodkaart niet mogelijk zijn den volgenden oogst te halen, zoodat het noodzakelijk 19 den duur der broodkaart te verlengen. De volgende cijfers mogen ter beschikking strekken. De aanwezige voorraden bfoodkoren op 23 Maart ,1918 beliepen: Buitenlandsche tarwe 39.960 ton, inland- sche tarwe 27.790 ton, te zamen 67.750 tbnrogge 67.900 ton. Amerikaansch meei ,10.000 ton, aard appelmeel 6200 ,ton; voorraad grondstoffen bij meelfabrikanten ,10,000 ton; totaal 161.850 ton. Daarbij is te voegen het restant vain den inlandschen oogst, dat nog moet worden ingeleverd en door de regeerings commissa rissen wordt geschat op ,17.000 ton tarwe en 45.000 ton rogge. Jn het geheel zouden aldus nog beschikbaar zijn 223.850 ,ton grondstoffen voor broodbereiding. Bij den bestaanden geldigheidsduur van de broodkaart van elf dagen is de aanwe zige voorraad toereikend voor 31/10 maand en met de nog te verwachten hoeveelheden medegerekend voor 43/10 maand, dat is tot 1 Augustus 1918. [Wordt nu de brood kaart gebracht op ,14 dagen (200 gram) dan wordt de aanwezige voorraad toerei kend geacht tot ,15 Juli 1918 en, rekent men de volgens de schatting der Regee- ringscommissarissen nog In te leveren hoe- veelheden mede, ,tot ,1 September a,s. Aan de door verlenging der broodkaart tot 14 dagen ontstaande vermindering van voedsel zal getracht worden tegemoet te komen door de wekelijksche beschikbaar stelling,, van 400.000 K-G. kaas met een vet gehalte van 20 in de droge stof zonder dat dit in de algemeene kaasdistributie eenige wijziging zal brengen wat de hoeveel heden betreft, ,W[el zal uit deze distributie de 20 kaas worden weggenomen om geen moeilijkheden bij de distributie van de voornoemde hoeveelheid ,te krijgen. Deze kaas zal beschikbaar gesteld worden voor nooit, nooit, lieve moeder [Laurette, die zoo braaf zijit en die ik zoo gaarnft zie!,... Zeg mij dan alles wat gij weet en dan zal ik zien, wat gij aan den rechter vertellen moet, [Welnu, dien avond van den brand, had moeder Clémence mij om negen nur naar bed gebracht, zooais altijd, en zij had de deur onzer kamer opengelaten, welke tegen de binnenplaats ligt, gij weet wel, juist achter ons eetkamertje. Ja, ja, dat weet ik. Er waren drie plaatsen achtereen: de winkel aan de straat, dan de eetkamer in 't midden, dan de kamer, die op de binnenplaats uitkomt. In de eetkamer deed moeder Clémence haar keuken, niet waar? Ja, zoo is 't, Ik weet niet hoelang ik al sliep, toen ik wakker werd door ruzie maken. Ik luisterde, en daar ik eene stem vernam die ik niet kende, een booze en toch bijwijlen fleemende stem, maar die heel leelijke dingen zei, ben ik stilletjes opgestaan. Die 6tem zei: „Gij zult mij het kind teruggeven, dat ik toevertrouw de, 'it is het mijne, het hoort mij toe." Moeder Clémence antwoordde: „Neen, 't is niet het uwe; zijne ware moeder is dood, pater Jhéotime heeft het mij gezegd. Jk sta het u niet af; ge zoudt het kwaad doen." „Ik zal het meenemen tegen uwen wil en dank." „Dat moogt ge beproeven!" „Wat beteekent die uitda ging?" „Dat ik u zou aanklagen," En de onbekende lachte Jeelijk, o, zoo leelijk," Maar moeder Clémence antwoordde Zón der schrik te toonens MhtohteB zus de politie,, mwv, üf»k het publiek tot een prijs van 75 cent per K.G., 371/2 cent per 1/2 K.G., 8 cent per ons en 4 cent per 1/2 ons. Aan de gemeentebesturen wordt overge laten de hun toegewezen hoeveelheden fe distribueeien over de bevolking, in aanmer king nemende de gesteldheid van deze be volking. Maar de minister dringt er bij de gemeentebesturen op aan op degenen, die op andere wijze in het voedsel-tekort kun nen voorzien, een krachtig beroep te doen om van deze kaas geen gebruik te maken, doch' ze ter beschikking te laten van hun minder gunstig gesitueerde landgenooten. Overwogen is voorts, om ondanks de ver schillende daaraan verbonden bezwaren de banketbakkerijen en biscuitfabrieken ge heel stop te zetten ter besparing van graan voor de broodbereiding. Aan dit voornemen is echter geen gevolg gegeven op bijna een- stemmigen aandrang van de besturen der groote gemeenten en van het bestuur der Vereeniging van Nederlandsche gemeenten, die van meening waren, dat dit de voedsel voorziening van de breede lagen der bevol king nog verder zou bemoeilijken. EINDE DER PROENTEN- CAMPAGNE. Men Schrijft ons van Langend ijk: Deze week is de laatste voorraad groen ten verladen. Maandag is voor distributie de laatste roode en Dinsdag de laatste voor raad gele kool afgeleverd, terwijl Donder dag een einde is gekomen aan de afname van Friesc'he wortelen, welke ook tot het laatst toe voor de voedselvoorziening van ons land werden afgenomëh. Zelfs de laat ste witte kool moet Donderdag en Vrijdag voor het binnenland worden beschikbaar gestéld. De prijzen bleven ïot 't laatst toe on veranderd. Over 't algemeen moet worden geconsta teerd, dat dit seizoen tamelijk minder loo- nend voor de bouwers is geweest dan het vorig jaar, eensdeels door de lagere prij zen, anderdeels door verlies aan gewichf tengevolge der weersgesteldheid. Hierbij ko men de veel hoogere productieprijzen, ar beidsloon enz. .Verre van ons, hiermede te bedoelen, dat de groententeelt niet loonend is geweest, integendeel. Wij willen er echter op wijzen, welk een groot aandeel Langendijk en omgeving in de voorziening van stapelgroenten dezen winter heeft genomen, en overdrijven niet, wanneer wij het aantal K,G. versche groen ten, welke vanaf 1 Dec. 1917 alleen voor het binnenland zijn afgeleverd, op 25.000.000, stellen, d. i. 2500 wagons. JDe bouwers hebben hiervoor een groot deel in natura en in geld riieeten afstaan en hun voor raad tot heden zorgvuldig moeten bewaren, Als erkentelijkheid hiervoor verhopen zij; dat in een volgend seizoen weder een rege ling mag worden getroffen, waarin op bil lijke wijze met de belangen van het bou- wersbedrijf in deze uiterst dure tijden reke ning wordt gehouden. Aan de veilingen treedt thans de stille" tijd in, aangezien ook van uien geen groote voorraad meer aanwezig is, GRAAN .UIT AMERIKA? Reuter seint uit [Washington d.d, 27. Maart: De voorzitter van den „War Trade Board", Vance McCormick, gaf heden na mens de Amerikaansche regeering aan den Nederlandschen gezant alhier de formeele verzekering, dat de twee Nederlandsche stoomschepen „Maasdijk" en ^Poeldijk" ,1) naar Atlantic kunnen worden gezonden om daar levensmiddelen voor Nederland te halen. Zij zullen de reis mogen maken zon- itawnwiiiiiiitiMBtBaami aan anderen. Ik lichtte dan het rood gordijntje op, dat aan de glazen deur hing, en zag dan een dame .moeder, grooter dan gij, bruin, bleek, met haar dat op hewr ooren hing, oogen zoo zwart als kolen, waar, geloof ik, vuur uit sprong. Op de tafel, aan welke moeder Clé mence en die dame gezeten waren, ston den ledige flesschen. Ik heb dorst! zei de vreemde dame, Moeder Clémence nam eene flesch. Neen, geen wijn, zei de dame, ik moet er niets van hebben. 't Is witte wijn van thuis, en daar even vondt gij hem lekker. Hij lescht den dorst niet. Wat wilt gij dan? Een grog.- Moeder Clémence stond op en nam een flesch brandewijn uit de kast naast de schouw, Dan zette zij den suikerpot, een karaf en een citroen op tafel. De dame maakte zelf haren drank ge reed, Drinkt ge niet eens mede, Clémence?. vroeg zij. Neen, antwoordde moeder, als ik wat witten wijn gedronken^tteb, dan lust ik geen grog meer; ik zou er ziek vam wor den. 't Kan geen kwaad als er wat ci troen in is, (NVcrdt vervolgd.) .e;"

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1918 | | pagina 1