;iik
a
ioi
R.-k. nieuws- en advertentieblad voor noord-holland
t IO.-5
•dorp,
IMF,
00m
PPij,
No. 90
Donderdag 1 Augustus
g overbodig!
ioi vmr
iJ
Leming,
efoon 92.
Wijziging der Kieswet' gewensclit?
Een edel hart.
Buitenland
WITTE,
No. 88»
othandel.
nterc Tel. 363.
JAGER',
Verschijnt DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG.
ié.)
snden wordt bs-
het
f20.-^
f 510
f 2.55
I 015
UBAT.
to voorkosaen g§«
de
>gfifer||
TOBP 58.
*5
den dag
20 jaiar. Cornells
istima Harderwijk, 1
Johannes PU* 36,
tuin*
- Uitspanning.
m
F. Interc. No. 4.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per kwartaal franco hu'sf 1.15
Met geïll. Zondagsblad bij vooruitbetaling f 1.55
Afzonderlijke nummers van de courant f 0.05
het Zondagsblad f 0.05
ADVERTENTIEN
IV>
Twee groote beweegredenen vooral
hebben de regeeringi aangezet voorstel
len in te dienen voor Evenredige Ver
tegenwoordiging.
Beide waren ontleend aam het g e -
organiseerde kiezerswezen, en nu
is 't wel merkwaardig, dat er onder die
voorstellen ook eene bepaling is, die
er' van nature q(p gericht schijnt te zijn
de organisaties zoo hard mogelijk tegen
te werken.
We bedoelen de mogelijkheid om voor
keurstemmen uit te brengen.
Iedere partij heeft-het parool gegeven:
„Stemt no. 1," doch ook bijna- iedere
partij heeft een gekozene door van dit
parool af te wijken, 't Was aan de
reclame voor Koopman, den directeur
der Nederlandsche Opera, zeer goed te
zien, dat hij Henri ter HaLl van zijn
verheven plaats trachtte te .stoeten, al
had die poging niet het succes, dat
Dr. v. Beresteijn, Mr. Oud en Weit-
kamp behaalden.
Maar oolc in onze partij zijn er, die
niet vrij uitgaan.
Mr, Swa-ne zetelt' tegen het politiek
advies" in, en de zaak-V. 'Dingen ligt
nog te versch in ieders geheugen, dan
dat, oprakeling noodig zou zijn.
Noord-Holland staat aan de spits' ir-
het opvolgen van het politiek advies,
en de pogingen van enkele tlisënters
om hier verwarring te stichten waren
totaal vruchteloos.
Zuid-Holland gecombineerd heeft- 4
afgevaardigden gekozen, geheel correct
ie eerste Vier van de lijst, doch in de
reserve zien we een -bokkesprong. Dooi
de houding van den heer BalverSj en het
weinige organisatiebegrip zijner aanban
gers, staat deze thans no-. 1 der reserve,
met de kans, dat, zoo een der geko
zenen minister wordt, sterft of bedankt,
genoemde heer Balvers slechts ge
steund door een 1003 ki ezers de 'Tweede
Kamer binnenstapt-, terwijl ruim 53000
kiezers, die zich ordelijk aan het advie-
hielden. en daardoor loonden die kans
liever aan een viertal anderen te geven,
tegen zulk gedoe machteloos staan.
De premie op de ordeloosheid!
't Kan niet anders p-f de mogelijkheid
om dit te bereiken brengt een dubbel
groot kwaad. Vooreerst werkt bet zeer
-verlammend op de organisaties. Duizen
den mensehen, die 't nut van organi-
seeren inzien en luisteren naar de stem
der leiders, komen soms bedrogen uit
door een handjevol onwilligen, die niet
luisteren willen, die weigeren hun kleine
belangetjes ondergeschikt te maken aan
het groote belang der partij.
Wij' hebben erover verbaasd gestaan,
hoe in meerdere kjesvereenigingen, bij
het opmaken der groslijsten, 25 katho
lieke Kamerleden, die reeds jaren op de
bres gestaan hadden voor de katholieke
zaak, eenvoudig genegeerd, gepasseerd
werden en hoe men allerlei dorpsspe
cialiteiten naar voren bracht.
Wij Bedoelen hiermede volstrekt niet
een minachting of geringschatting voor
die mannen uit te spreken, integendeel,
in een gecompliceerde machine zijn do
kleinere raderen evengoéd noodzakelijk
als het groote vliegwiel, doch ieder
kenne zijn plaats.
Men kan in- een kiesvereeniging
groote verdiensten hebben, in een Ge
meenteraad blijk geven van een gezon-
FEUILLETON
Omgewerkt naar het Fransch.
69.
't Is hier nogal schoon, zei eens
klaps Jacques, beheerscht door den in
druk eener onbeschrijfbare droefgees
tigheid, maar wat is het tevens treu
rig 1 Men zou zeggen, dat alles volop in
verval verkeert.
En dat is waar ook, antwoordde
Mathieu, sedert de dood harer kinderen
heeft mevr. de markiezin in niets zin
meer. En darf, 't is zoo moeilijk voor
eene oude vrouw personeel te besturen
Heeft die ongelukkige dan geen
familie meer? vroeg mijnheer de Rho
des, tamelijk ontroerd.
Haar zoon verloor het leven bij
een jachtongeval. Haar schoondochter,
jonkvrouw Henriette de Navailles, die
hare nicht was en dia zij als eene doch
ter liefhad, ,is van verdriet en bijna
schielijk gestorven. Mevrouw was krank
zinnig tengevolge van al die rampen, eln
langen tijd verwaarloosde zij volkomen
haar landgoed, ofschoon zij een klein
zoon had, die nu ongeveer vijftien of
zestien jaar p-ud moet zijn.
Thans ziet zij! haar ongelijk in, maar
't is te iaat; -zij heeft geen geld meer
om hare landen winstgevend te maken
en totale ondergang staat voor de deur.
Jacques de Rhodes meende uit te stij
gen, want hij! wilde met zijn phaëton
jïet eereplein niet oprijden, toen eeti
den ikijk op vele zaken, maar 'men
wete ook, dat er voor een goed Kamer
lid meer gevorderd wordt dan dat. En
velen dier mannen hebben dat gelukkig
ingezien, en dankend voor het vertrou
wen hun geschonken, z'ch teruggetrok
ken.
Zoo moest 't toch ookl 1
Evenred'ge Vertegenwoordig ng betee*
kent toch alleen, dat. er voor een slechte
verkiezingsmeth-ode een betere, recht
vaardige wijze in de plaats kwam, maar
toch niet dat - er 100 andere afge
vaardigden in de Kamer zouden komen.
En hen, die zoo sputteren tegen ons
politiek advies, willen wij er op wijzen,
dat juist het feit, dat er zoo ontzaglijk
veel candidaten genoemd werden en op
onze groslijsten gebracht zijn, overdui
delijk doet zien, hoe broodnoodig 'twas,
dat ei ter bevoegder plaatse een advies
gegeven werd.
Wie dat niet inziet toont daardoor
tevens zijn gebrek aan inzicht, en hij
stelt het ondergeschikt belang, waar
voor hij gekozen moest worden, boven
het algemeen belang;, ofhij is slechts
een dienaar van zijn eigenbelang, een
baantjesjager, die de katholieke zaak
misbruikt om zelf een eeretitel, een
salaris van f3000 en een pensioen te
behalen!
Maar hij verknoeit het werk der. or
ganisatie, na moeilijken, noesten arbeid
verkregen.
Er is nog een ander groot kwaad,
dat uit de mogelijkheid om met voor
keurstemmen geko-zen te worden,, ge
boren wordt-, en wel dit. De strijd,
die vroeger gestreden werd, wa^Sdikwïjls
een personenstrijd, tusschen de candi
daten der verschillende partijen. Dooi
de invoering van 'Evenred'ge Vertegen
woordiging kan die strijd zooveel edeler
en êeriijkér zijn, een 'strijd h l. over
beginselen. i
Diocli'door hetuitbrengen van voor
keurstemmen zijn we weer te Wachten
een feilen personenstrijd en welfuspehe»
„de huisgenooten des geloofs", met al
do bitterheid en kuiperijen daaraan ver
bonden:
Maar wat dan'? Daarover in een vol
gend-, laatste artikel.
A. KOKKELKOREN, pr;
IN EERE HERSTELD.
Sinds hoelange tijden wordt er niet.
gesmaald op het „donkere zuiden" van
ons land, met hoeveel kwaad-bedoelde
opheffing is er ook in openbare
college's niet vaak gesproken over
de abnormaal groote kindersterfte in
onze zuidelijke provincie's!
Men meende recht van spreken te
hebben.
In een rapport immers, door den
hoofdinspecteur der Volksgezondheid in
Mei 1916 uitgebracht aan de Pro vinei
ale Staten van Limburg, werd de jn
die provincie voorkomende, abnormaal
hooge kindersterfte toegeschreven aan
de kunstmatige en ondoelmatige voeding,
de ©economische verhoudingen, ook in
verband met de grootte dei- gezinnen
en verder de onkunde, onverschillig
heid en daarmee samenhangende zorge
loosheid van vele moeders-.
Doch zie, thans is ook eens de "heer
Jan Truyen, oud-afgevaardigde naar de
Tweede Kamer voor het district Weert
en lid van het college van Provinciale
Staten, op onderzoek uit geweest en
hij is tot heel andere conclusies ge
komen j
ssbh
jongeling, zestien tot zeventien jaar oud,
daar aankwam. 1
Hij: was jn jachtgewaad, droeg! been
kappen van geel ieder, had- een gieweer
bij zich, en was gekleed in een groen
fluweelen vest met zilveren knoopen.
Een wit wollen baret deed de matte
bleekheid van zijn brutngelint gelaat uit
komen. Hij had, in 't algemeen, fijne,,
regelmatige gelaatstrekken, een helderen
oogopslag; hij zag er vlug en verstan
dig uit.
Hetonderste van 't gelaat échter,
bevredigde minder dan het bovenge-
deeltg. De tamelijk dikke lippen, de min
of meer vluchtende kin, drukten een
zonderling merk van besluiteloos-, en
zwakheid op dit argelooze, brave wezen,
dat nog aantrekkelijker werd door de
uitdrukking van droefgeestige zachtheid
welke er over gespreid 'lag.
Bij 't zien van den vreemdeling, bleef
de jongeling eerst staan; daarna deed
hij eenige stappen naar Jacques toe
en nam zijn hoofddeksel af.
Zijt gij niet mijnheer graaf de Rho
des, onze buurman? vroeg hij1, op Ja
cques zijn heldere oogen vestginde.
Gij hebt u niet vergist, jongeheer.
Doch, mag ik ook vragen met wien ik
de eer heb te spreken?
De Jongeling 'richtte zachtjes 'pijn hoofd
op en antwoordde, wat fierheid men
gende met zijh gewone zachtaardigheid:
Met markies Fabien d'Argelles,
Maar Jacques hoorde den titel niet,
noch merkte het gevoel van hoogmoed
op, waar die vier woorden van door
drongen waren,
Vóór 1880 was in Limburg de zuige
lingensterfte aanmerkelijk lagei' dan in
de andere provinciën. Na 1880, toen
men in de meeste provinciën, (waar
men zoo smalend spreken durfde over
kindersterfte enkindermoord ver
gat) algemeen begon met toepassing van
denieuw-malthusanistische practijken,
gingen, in die provinciën daliing van,
de geboortecijfers en van de sterfte
cijfers hand aan hand; in Limburg ech
ter; waar het nieuw-malthusiansime geen
ingang vond, steeg het geboortecijfer,
majar daarnaast ook de zuigelingen
sterfte. Een- onderzoek of er verband
bestaat tusschen den geboorte-achteruit
gang. en de daling der kindersterfte na
1880, in de meeste provinciën, bracht
aan het licht-, dat dit verband inder
daad aanwezig is.
Daar in den regel sterke ver
mindering van kindersterfte met ach
teruitgang van geboorten en groote
kindersterfte met een hoog ge
boortecijfer gepaard gaat, is
liet verklaarbaar, dat in Lini*
burg, ondanks zijn hoogö kindersterfte,
het. geboorteoverschot aan
merkelijk grooler i 9 dan inde
provinciën, waar de kinder
sterfte het laagst is.
Over *t algemeen zijn in katholieke
gezinnen de geboortecijfers hooger dan
bij anders-denkenden, doch ook de kin
dersterfte is -er gr-ooter; de kindersterfte
is derhalve in Limburg zoo hoog, om
dat de bevolking in die provincie bijna
geheel katholiek is.
De Limburgsche vrouw, diq, zoowel
Vóór als na 1880 dezelfde zorgzame
moeder bleef; die, afkeerig van nieuw-
malt-husiaansche practijken, liever den
last eu de gevaren van het moeder
schap aanvaardde, dan ontrouw te wor
den aan hare natuurlijke en gosdien-
stige verplichtingen, werd juist, omdat
zij, tengevolge der hoedanigheden, aan
vele kinderen het leven schonk en daar
om- ook meer verloor dan do moeders
-van kleine gezinnen, met den na-aijj
pliehtvergeten of minderwaa-d'g bestem -
pekl, waartóee er, zooals een eerlijk
en onpartijdig onderzoek uitwijst, een
onverdiende blaam op haar wordt ge
worpen.
Ziehier de moeder van het „donkere
zuiden" in eere hersteld!
V VREDESARBEID.
Waar vélen werken voor den oor
log, daar zijn er Goddankl ook
nog velen werkzaam voor den vrede.
Met dankbaarheid mag daarvan op
den huidigen oorlogsgedenkdag (vier jaar
geleden vielen aan de grenzen der on
derscheiden oorlog-beginpende landen de
eerste schoten, en stormden voor 'teerst,
de menschenmassa moordend op elkan
der in) melding worden giempakt.
Wij doelen hier op den arbeid van dep
Ned. Anti-Oorlog-Raad.
Den vierden verjaardag van den oor
log wil de N. A. O. R. aller aandacht
vragend voor zijn streven maken
'tot een propaganda-dag voor den vrede,
zooals dit twee jaren geleden op den
zelfden datum geschiedde. Herinnerd
wordt aan de ervaring, van dezen ver-
schrikkelijken tijd, aan de lessen van
den oorlog. Die «belangstelling van allen
wordt gevraagd voor het werk der vre-
des-beweging', die tracht den oorlog te
voorkomen en thans te doen eindigen.
Gaarne wekken wij ertoe op aan deze
propaganda mede te werken:
D'Argellesde zoon uit het huis
waar Blanche in opgenomen was en
verzorgd werd; hij zou dan nieuws ver
nemen!
iQ! mijnheer, etortterde hij, heb
medelijden [met mij, en zeg me hoe
mevrouw- de Rhodes hét maakt?Ik
smeek u, zeg mij de waarheid, wat is
er gebeurd?
Mevrouw heeft in de „lande" een
bloedspuwing gekregen en is dan in be
zwijming gevallen
Er is zeker in haar maag een
ader gesprongen?
In 't geheel niet, ten 'minste, de
geneesheer gelooft het niet
Ach! en hóe luidt dan zijn oor
deel?
Groot moeder,zal 't u zeggen. Naar
't schijnt, was de bloedspuwing geens
zins het gevolg van een onmiddellijk
ongeval. Ze zo-u mevrouw evengoed
overkomen zijd ten uwent, te Astarao.
Maar toen het voorviel, hebben jonk
vrouw dé Rhodes en hare vriendin, jonk
vrouw DLane, beiden het hoofd verloren.
Een van haar is 't volk van 't kasteel
komen waarschuwen. Grootmoeder is
aanstonds vertrokken met de dienstbo
den. Zij1 heeft mevr. de Rhodes, die nog
immer in bezwijming lag, naar hier doen
brengen. Die nacht is goed voorbijge
gaan, maar dezen morgen vond de ge
neesheer de zieke te zwak om haar naar
Astarao te laten weerkeren. Grootmoe
der is dan met hem overeengekomen te
wachten totdat gij hier waart om een
besluit te nemen.
Jacques wankelde.
Van 1—5 regels f 0.75
Elke regel racer1 0.15
Reclames per regeli 0.425
Rubriek vraag en aanbod per plaatsing f 0.40
- 1 1 1 11 1 'i l| i
Het is onze katholieke plicht, den
vrede mede te helpen bespoedigen,
wat de N. A. O. R. van ons verlangt,
dat is: de streving naar, de werking
vóór een ideaal, dat geheel het onze
wezen moet.
l i m i
OOULOGNDYERZUUT
Wat 'u geweldige, wal- 'u niets ont
ziende anarchie, heersohi. er in het groote
Rusland, dat suids langen tijd eigenlijk
niet meer als één Eurppeescü rijk kan
beschouwd wordenl
Werd kort geleden de Duitsche giezani
Mij-bach te Moskou vermoord, thansis
de Duitsche dictator in de Oekraine,
generaal von. Eiehhorn, in Kjei', toen
hij van de sociëteit naar huis terug
keerde, door een sociaal-revolutionairen
met een bom doodelijk gewond. Korten
tijd daarna stierf de generaal aan de
bekomen wonden, evenals zijn adjudant
Gelijk in heel Rusland, zoo gaat het
ook in de Oekraine: men treft er een
deel pro-geallieerden, een deel pro-Duit-
schers en 'n deel neutralen oftewel
vijanden van allebei.
Von Eiehhorn is het slachtoffer ge
worden van de blijkbaar met de En
tente meegaande groep sociaal-revo
lutionairen, die de Duitsche politiek in
de Oekraine niet wensclien te verdra
gen.
Von Eiehhorn was het ook, dié von
eenigen tijd zeer strenge orders uit
vaardigde voor de bebouwing van he
land en voor de regeling van den oog->t
Deze bevelen, die op zichzelf wellieh
te verdedigen waren, maakten diepen
indruk, wijl zij kwamen van den com
mandaat der Duitsche bezettingstroep n;
•an. die indruk bleef bestaan, ook toen
de Oekrajiensch'p regeeringi een veror
dening uitvaardigde, waarin dit land
•bouwbeslu-t van den generaal von Eieh
horn werd overgenomen.
Hoe verklaarbaar deze moord in som
migen oogen ook moge wezen, 't is
en blijft een sluipmoord, die overal af
keer verwekt.
In hoeverre er samenhang bestaat
tusschen den aanslag op von Mirbaoh,
die ala direct gericht tegen de Sovjet
regeering kan worden opgevat, en deze
aanslag op von Eiehhorn, zal nog moeten
blijken.
Doch dit is zeker: dat uit dezen moord
blijkt, hoe de sociaal-revolutionnairem
al maar stouter optreden en al maar
erger de Bolsjewiki bedreigen.
i
Aan 'het westfrontis thans óp te
merken, dat de Duitschers op hun terug
tocht houvast gekregen hebben; zij hou
den stand op de door' hen ingenomen
achterwaartsche stelling en „in de streek
van Fère en Tardeno'sVille en Tarde-
nois." De legerberichten maken van het
afslaan van wederkeerige aanvallen mel
ding, zoodat er van vordering; niet meer
ite spreken is. i j
Heel plaatselijk kon wederzijds eemg
succes behaald worden.
VERSPREIDE RERICHTEN
Troelstra en de Fransche
socialisten.
Het Holl. Nieuwsbureau meldt, dat
volgens de „Temps" de Fransche goo'a-
listen een brief hebben ontvangen van
Fabien merkte die hevige ontsteltenis
en raadde er de oorzaak van.
Wees maar gerust, zeide hij, mevr.
de gravin Loopt niet het minste gevaar.
Maar zij is buitengewoon zwak. Trou
wens, ik zie grootmoeder naar ons toe
komen, zij zal u beter geruststellen dan
ik 't kan.
Hij groette, en kieschheidshalve, ver
wijderde hij zich in de richting dei-
stallen, zijn honden fluitende.
Mijnheer de Rhodes wendde .zich om
en zag een kleine, ziekelijke, magere
vrouw, met gebogen rug, sneeuwwitte
haren onder een kanten mutsje. Zij
kwam naa-r hem toe, zoq snel haar ou
derdom het maar veroorloofde. Zij ge
leek wonderwel op haren kleinzoon, en
bij haar kwam de zachte, brave en
treurige uitdrukking, welke Fabien ken
merkte, nog meer door. 't Was de oude
markiezin d'Argelles, geboren Inès de
Navailles.
i Jacques had het groatstb^gedeelte van
den weg afgelegd en ging haar tege
moet.
Mevrouw de markiezin, zeide hij,
diep buigende, ik weet wat gij gedaan
hebt voor mevr. de Rhodes, ik ben er
u zeer dankbaar voor.
Maar de stem Van den reeder klonk
zóó benauwd, zijn gelaat was zóó ont
steld, dat de waardige vrouw er zei
tot in het diepste van haar gemoed dooi
ontroerd werd.
Heer graaf, zeide zij', wéés maar
gerust. Mevr. de Rhodes maakt het zoo
goed als 't maar zijn kan.
Als 't maar zijn kanlherhaalde
mr, Tïoelstra, die te Vevey vertoeft,
waarin hij hen uitnoodigt een samen
komst rnqt hem te hebben voor een
bespreking der vredësmogeiijkheden.
De Fransclie socialisten antwoordden,
dat ?jj aan dit verzoek geen gievolg kon
den geven.
Spoorwegongeluk.
Maajidaginargen brak tusschen Zan-
tock en Gurkow in de. buurt van Lands
berg een slang; van de, locomotief van
een D-trein. Deze stjgt tegen de rails
van de lijn 8chneidernühiBerlijh en
deed de locomot et ontsporen, waardoor
de laatste vier wagons' van een goede
rentrein, die voorbijreed, eveneens uit
het spoor geworpen werden. Van den
D-frein verbrandden vier, van den goe
derentrein drie wagons. Het aantal doo-
den bedraagt ca. 40, dat der zwaarge
wonden 19, dat der lichtgewonend twee)
dat der lichtgewonden twee.
Engejsche officieren in
P,ar ij s.
De „Manchester Guardiavertelt vol
gende kiene geschiiedenis, die niet on
aardig aantoont, dat Engelsehen en jAma-
nkanen nog steeds gevaar loopen in
Frankrijk „gesneden'.' te. worden.
Een Engelsch officier had in een Pa-
rijsch café gedineerd en liet zich da
rekening geven. Niet voldoende op de
hoogte met het Fransche geld, over-
gende hij den kelner een bankbiljet
zonder zelf na te rekenen en de kelneii
gaf daarop een som terug, die de offi
cier zonder eerst na te teilen bij zich
stak. Op dat oogeublik tochtte het eenigs-
zins in het Lokaal en de officier wendde
zich tot een politieagent, die zich Ree!
toevallig bij de deur ophield, met 't
veyzgek de deur te sluiten. Op hetzelfde
oogenblik liep de kelner weer maar de
tafel toe en legde den officier tot diens
verbazing; nog een heele hand 'vol mun
ten op de tafel neer.
KORTE RERICIITEN
De „Echo de Paris' schrijft,
dat het. gerucht, als zou men voor-
nepiens zijn, de zaak-Caillaux aan het
Hooggerechtshof over te geven eenige
vastheid schijnt aan te nemen.
Toen de koning van Gri eken-
land van het front terugkeerend, z'.oh
dezer dagen in den trein op het station
Fiorina bevond, wierp een vijandelijk
vliegtuig daarop een bom naar bene
den. De bom veroorzaakte geen onge
lukken.
Heden zal minister Bonait
Law in het Engelsche Lagerhuis een
krediet vragen van 700 millioen p.st.
Dat is het hoogste bedrag sedert het
uitbreken van dén oorlog gevraagd.
Het Amerikaansche ministe
rie van binnenlandse he zaken gaf toe
stemming aan de Amerikaansche ban
kiers tot het sluiten eener leening met
Ohina, naar verluidt ten bedrag van 50
millioen dollar.
In Hongarije is een wietsont-
werp ingediend om het geheelq
bioscoopbedrijf aan de gemeentebesturen
te brengen, met volkomen uitsluiting)
der particuliere exploitatie.
Smuts, de in Engeland ver
heerlijkte exboerengeaeraa^
schijnt in Engeland „g|edaan" te krijgen,
Naar uit Londen gemeld wordt, wordt)
hij door de Northcliffe-bladen aangeval-
Jacques, diep getroffen; -wat scheelt
haar dan?
De doctor vindt dat hare borst
zer zwak is. I
En in een visioen, sneller dan de
bliksem, herzag hij de eerste mevrouw]
de Montégut, de moeder van Blanche,
na enkele maanden ziekte, aan vliegende)
tering gestorven.
Maar in dien tijd had de geneeskunst
het nog zoo ver niet gebracht in de
wetenschap., f
Kan zulke kwaal niet genezen, ala
men er spoedig bij is en geen enkele
zorg verwaarloost?
Mijnheer de Rhodes werd uit zijne
overwegingen gerukt door de stem der,
markiezin
Hwe vr-ogw weet, dat gij aan
gekomen zijt, heer graaf, zeide zij tot
Jacques, zij heeft uw rijtuig hooren
rollen door de laan; laat haar niet ta
lang wachten.
In een luchtige, gerieflijk ingerichte!
kamer, geheel behangen met oude doe
ken van Jouvó, lag Blanche op een don
zige rustbank uitgestrekt. Zij was zoo
danig veranderd, dat de reeder wan
kelde. Was zij niet reeds doodelijk aan
getast en kon zijn liefde, zijn toewijding,
zijn wil haar nog betwisten aan den
dood?
Hij; had echter nog klracht genoeg om
te glimlachen, want hij mocht haar
in geen geval sehrik aanjagen.
Na hem binnengeleid te hebben, was
mevr. d,Argelles bescheiden heengegaan.
(Wordt vervolgd.)