No. 92
Dinsdag 8 Augustus
12e Jaargang
R.-K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
Een edel hart.
Buitenland
Verschijnt DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG.
Wijziging der Kieswet gewenscht
OIVS BLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per kwartaal franco huisf 1.15
Met geïll. Zondagsblad bij vooruitbetaling f 1.55
Afzonderlijke nummers van de courantf 0.05
het Zondagsblad f 0.05
ADVERTENTIEN
Van 15 regelsf 0.75
Elke regel meer f 0.15
Reclames per regelr0.42«
Rubriek vraag en aanbod per plaatsing f^0.40
niet een belang- van de katolieke partij1
wij zullen het minste last hebben
maar een landsbelang."
De oplossing, die deze schrijver
geeft, is de volgende: „Men esiohe voor
een afwijking een getal stemmen gelijk
aan den kiesdeeler."
Daar nu het kwaad evengoed woekert
onder de reserve als onder de gekoze
nen, zal zijne bedoeling wel zijn, om
ook in de reserve geen verandering)
te brengen, doch die ita de volgorde
van de lijst te bewaren,- afgezien van
het aanstal stemmen, dat de candidaat
behaald heeft.
Ons inziens gaat deze bepaling ech
ter ook te ver en wordt er hier te
veel gevraagd.
Wij' zouden een zeker percentage wil
len eisehen van den kiesdeeler. Over de
grootte hiervan valt natuurlijk te pra
ten, doch in geen geval lager dan
50 o/o, de helft van den kiesdeeler, of
in geval het stelsel d'Hondt wordt te
ruggenomen eenzelfde percentage van
het laatste quotient, waarop een partij
een zetel ontvangt.
Ofschoon 't altijd wenscheljjk blijH,
dat de kiezers zich houden aan het
advies: „Stemt no. 1 der lijst," zou
een verandering door-voorkeurstemmen
dan niet zoo verwerpelijk zijn, omdat
zulk een candidaat dan ook werkelijk
op voldoenden aanhang steunt.
In ieder geval is hét te hopen, dat
de regeling! in beide zaken, grootste
overschotten en voorkeurstemmen, ver
andering brengt.
Dat kan, want zooals de beer Albarda
zeide in de vergadering van 1 -Dec.
1916: „Het is een voordeel, dat het
stelsel, dat nu in de additioneele artikelen
(is) neergelegd, als het ware gedurende
„enkele jaren op proef wordt genomen
en dat de gelegenheid (bestaat), wan
neer naderhand de kieswet wordt ge
maakt, om de gebreken, die aan dat
stelsel mochten zijn verbonden, te her
stellen. Want ik Wil wel ziggen, dat het
ook mij voorkomt, dat, wanneer wij
het stelsel, dat nu door den Minsiter
ons wordt voorgedragen, aanvaarden,
dit niet kan beteekenén, dat wij' reeds
zouden besloten zijn om dat stelsel on
veranderd ook neer te leggen in de
kieswet, die later zal moeten worden
gemaakt."
Welnu, men houde dan rekening me/
,de ondervinding, thans opgedaan.
A. KOKKELKOREN, pr.
Van dergelijken handel in 't groot
schijnt het publiek echter weinig te
willen weten, weinig te begrijpen.
Sinds eenigen tijd is er sprake van,
dat mogelijk uitvoer van melk- en kalf-
koeien naar het buitenland zal moeten
plaats vinden, en overal vertoont 'zich
verzet; zoo heeft de Aig. Ned. Zuivel-
bond den minister een adres toegezon
den, waarin genoemde bond tot de con-
.clusie komt, den minister eiken uitvoer
van rundvee te moeten ontraden, op
verschillende gronden.
't Is zeer begrijpelijk, dat men
eventueel met weemoed onze beest
jes zal zien vertrekken, maar het gaat
o>. i. niet aan, iederen uitvoer van vee
zonder meer te laken.
Als er watook wij] natuurlijk
allerminst hopen uitvoer van vee
plaats heeft, dan zal onze regeering
daartoe wel gedwongen wezen door de
r u i 1-waarde, welke b.v. de steenkool
naast haar geld-waarde is gaan bezit
ten.
Men moet dunkt ons de din
gen en de omstandigheden durven zien,
aooais ze zijn.
GELD- EN RUILHANDEL.
In het algemeen blijft het waar, dat
voor ieder voorwerp een waarde in geld
kan worden bepaald.
Gedurende de laatste oorlogsjaren zijn
wij' er echter aan gewend geraakt, som
mige artikelen zóó hoog) te waardeeren,
dat ze in zekeren zin gelijk de volles-
mond zegt „voor geen geld te koop"
zijn.
Zoodoende kregen deae artikelen als
't ware twee waarden: een geld- en
een ruil-waarde, iets, wat menig
boertje ondervonden zal hebben, die
in een stadswinkel eenig schaarsich ar
tikel wilde komen koopen: (t boertje
kan wèl wat sajet voor moeder de
vrouw krijgen, maar dan moet hij den
winkelier voor ieder strengetje zóó- en
zóóveel eitjes leveren, wat het een
méér kost dan het ander wordt dan
wel bijbetaald. 1
Ziehier een voorbeeldje van de geld
en ruil-waarde, welke sommige artikelen
in den kleinhandel "thans - bezitten.
Iedereen begrijpt zoo'n handeltje, al
vindt hij 't misschien ook niet erg prettig,
misschien ook zelfs niet fair, ieder
een begrijpt het enlegt er zich
bij' neer. I
DE EENHEIDSSIGAAR.
Met eenige wroeging, dat 't „zonde"
.is, en tóch telkens weer over de scru-
i pules héénstappend, koopt de echte
rookliefhebber zich nog dagelijks enkele
I sigaartjes tegen „ongehoorde" prijken
van 11, 12, 13 cent en duurder.
j 't Is velen te bar,en tóchhet
- sigaartje kan men niet missen.
Kwam nu de eenheidssigaar maar
gauw; want, al blijft het waar, dat-
rooken een „genotmiddel" is, de
rook-lust zit bij den doorsneê-Hollaïider
zóó diep, dat ze hem tot een gezellige
tweede natuur is geworden.
Doet daar nu maar eens wat aan!
Die wensch naar de eenheidssigaar
is echter spoediger uitgesproken, dan
dat men een distributie, en wèl een
e e r 1 ij1 k e distributie van dat artikel
In praktijk kan brengen.
Eerstens schijht het met de fabrica
tie niet geheel naar wensch te vlotten
en schijhen wij met de fabricatie der
eenheidssigaar een sukkel-periode te be
leven als voorheen met de bereiding der
lang te voren aangekondigde eenheids
worst. doch: gestéld, dat cle een
heidssigaren in groote massa gefabri
ceerd liggen, op wèlko wijze kunnen
zij' dan strikt eerlijk en zonder ge
vaar voor kettinghandel in distributie
worden gebracht?
Het Alg. Sigaren-Syndicaat meende
een goede distributie-regeling te treffen,
wanneer het den winkelier verplichtte,
op lijsten te noteeren, hoeveel .eenheids
sigaren hij' ontvangt en hoeveel hij er
dagelijks verkoopt, terwijl do winkelier
slechts aan vaste klanten (natuurlijk
niet meer dan het rantsoen) zou mogen
verkoopen. Op die manier zou een ieder
kunnen controleeren. of de winkelier
nog eenheidssigaren in voorraad heeft,
doch is het geen gemakkelijk
kunstje, op die lijsten een reeks cijfer
tjes onder elkaar te schrijven, zonder
sigaren af te leveren? "Wij willen nie
mand verdenken, wij noemen slechts
de mogelijkheid. Kan men het stelsel
der vaste klanten wel doorvoeren? b.v.
tegenover vreemdelingen?
Of het bonnen-stelsel beter zou wer
ken? Ook daaraan zjjn bezwaren ver
bonden: niet-rookers zouden b.v. een
handeltje in sigarenbons kunnen gaan
drijven, iets, wat toch zeker niet de
bedoeling van distributie i*.
Een strikt eerlijke distributie zal niet
gemakkelijk te bewerkstelligen zijn: we
wachten de komende dingen af.
Zóó NIET!
Meermalen zijh wiij waar hét O'.i. J
pas gaf voor de belangen der boe-
ren opgekomen; wij' hebben betoogd, i
dat men den landbouwer niet kwetsen
moet in de eigenaardige gehechtheid' 1
aan zijn product, dat de regeering hem
b.v. graan moet laten voor eigen 'ge-
bruik, dat men hem een behoorlijken
prijs betalen moet voor wat hij zich
,wint met zwaren veldarbeid, doch i
dan moeten wij van den anderen kant
ook van de landbouwers vragen, dat i
zij' zich niet aan woekerpraktijken
schuldig maken, die de distributie van
den oogst min of meer in gevaar zouden
kunnen brengen. Nog is de nieuwe opgst
niet binnen of sommige boeren begin-
nen reeds, ondanks de strenge ver- i
bodsbepalingen, granen tegen schande.
lijk hooge prijzen te verhandelen.
In Noord-Brabant worden boeren aan-
getroffen, die in allerhaast granen ge
dorst hadden, het in den bakkersoven
lieten drogen en voor f85.per H.L.
aan particulieren verkochten, die bet
graan per rijtuig aan huis afhaalden.
Laten onze boeren zoo niét hande
len. Onze boeren hebben rechten, die
wij' gaarne erkennen en verdedigen wil
len, doch zij1 hebben tevens den plicht,
te zorgen, dat de voor de distributie
in aanmerking komende oogst zoo groot
mogelijk zij; door den oogst uit Spe
culatiezucht te verkleinen, doen zij' der
samenleving in haar geheel tekort.
het offensief overgegaan. De Fransch-
Amerikaansche troepen hebben de Duit
sche troepen van den kroonprins ge
noodzaakt tot den terugtocht achter de
Aisne en de Vesle. Het Fransche bericht
zegt, dat de Fransche tr&epen, aan den
linkervleugel, op den zuidelijken oever
der Aisne en de Vesle staan van Sois1-
soïis tot Fisnes. De Amerikanen zijn in
den rand van het stadje Fismes aange
komen. Oostelijk van Fismes loopt do
Fransche linie over Courville en Brans-
court naar Champigny, dus ten zuiden
van den straatweg Fismes—Reims.
Het Duitsche Legerbericht vermeldt
slechts, dat de Duitsche troepen aan
de Aisne en aan de Vesle met de Fran-
schen in gevechtsactie zijn.
De Duitschers geven ook bij' Albert
hunne troepen bevel tot den terugtocht.
Het Engelsche bericht doet- vermoeden,
dat hier door de zware regens of door
het wassen der rivieren de Duitsche blel-
lingen zijn ondergeloopen, waardoor zij
Onhoudbaar waren geworden. Zij! moes
ten dus over een front van vijf tot zes
kilometer bij' Albert en het Aveluy-
bosch op den oostelijken oever der An-
ere terugtrekken. Dientengevolge kon
den de Engelsche troepen daar tot op
den westelijken oever dar Ancre voor
uitgaan.
De actie aan het Westfront blijft de
aandacht trekken.
VERSPREIDE BERICHTEN
V. (Slot.)
Het uitbrengen van vo or keurstem
men heeft wellicht genade gevonden bij
hen, die cgpar succes van zageh, de
groote m as fa der kiezers heeft het zeker
niet' kunnen voldoen.
De vraag dringt zich echter nu óp:
wat dan? 't Is moeilijk een oplossing te
geven, althans eene bevredigende.
Zander wijziging der wet
kunnen da kiezers van hunne (candidaten
eisehen, dat deze van voorkeurstemmen
niet gediend zullen zijn, en een zoo
danige eventueele verkiezing: of ver
andering in de reserve van de hand
zullen wijzen.
Deze oplossing is echter ideëel en
zal in de praetijk geen oplossing 'blij
ken.
Met wijziging der wet zien wij
de volgende mogelijkheden:
Vooreerst, en deze oplossing is
zeer eenvoudig het uitbrengen van
voorkeurstemmen worde totaal onmo
gelijk gemaakt.
Dat kan geschieden op de volgende
wijzè:
Het stembiljet worde zóó ingericht,
dat er geen hokjes staan vóór de namen
der candidaten, doch dat er slechts één
jiokje staat boven iedere lijst. Die strijd
o ver de personen heeft dan reeds plaats
gehad in de kiesvereenigingen, de kie
zer heeft dan aan de stembus niet meer
met personen, doch slechts met lijfeten
te maken., en de stemmen aan de lijsten
gegeven, worden dan volgens de gewone
wettelijke bepaling' aan de candidaten
toegekend.
.Voorkeurstemmers zijn aldus uitgeslo
ten. Zulk eene bepaling zon echter niet
bevallen. Ze is te draconisch en de
geest van Kappeyne van de Coppello
zou hier hoogtij vieren: de minderheden
.worden totaal onderdrukt. Daarom on
derschrijven wiij de woorden uit do
Memorie van Toelichting bij. de indie
ning der voorstellen: „het is gewenscht
dat de voorkeur dei" kiezers voor be
paalde personen en de locale belangen,
nog steeds belangrijke factoren in het
.volksleven, niet geheel worde verwaar
loosd."
Dat is ook de meening van den 1-Iaag-
sohen briefschrijver uit „De Tijd", die
zegt; „Ik zou niet zoover willen gaan,
om voorkeurstemmen te verbieden. Ik
geloof niet, dat daarvoor een meerder
heid zou zijn te vinden. Voorkomen
moet alleen Worden, dat, waar 50
60.000 stemmen doen blijken, dat zij
de lijst gevolgd wallen zien, 1000 of
2000 stemmen dien wal geweld kun
nen aandoen." j
Zoo is bet. Het uitbrengen van voor
keurstemmen kan bezwaarlijk geheel
woa'den verboden, doch er behoort
eenige waarborg te zijn, dat iemand,
die op een dergelijk», laten we gemaks
halve zeggen, abnormale wijze, geko
zen wordt, of zich een betere plaats
in de reserve ziet toegekend, ook wer
kelijk daarvoor voldoenden invloed ach
ter zich heeft.
.Want het kwaad is thans nog niet
zoo erg, omdat men er niet aan ge
dacht heeft, dat men met 1000 of 2000
o temmen de bedoeling der kraohtgiste
organisatie kan bruskeeren. Nu het
kunstje gezien en geleerd is, is de weg
gebaand voor den felsten personenstrijd
bij! de aanstaande raadsverkiezingen.
Het kunstje der grootste overschotten
zal daarnaast voor de bewerking zor
gen van den akker, waaruit de kleine
partijtjes uit den grond opschieten. Is
de samenstelling van de gemeenteraden
op deze wijze eens bedorven, dan komt
zij nooit weer goed. Het geldt bies
E ÉUILLETON
Omgewerkt naar het F ranse h.
T
"WJat mevr. d'Argelies betreft, die
was diep' ontroerd.
Zij' bewonderde oprecht dien staal-
harden wil, die zoo menigen hinderpaal
weggeruimd had, en tevens ook dit
warme hart, kloppende in dit stijve
omhulsel, dat hart dat zoo innig scheen
te beminnen wat het liefhad.
i. Hie is tenminste een man, sprak
zij tot Fabien. toen mijnheer de Rho
des hun goeden nacht gewenscht en
naar de kamer begeven had, waar
Blanche rustte.
l Ik zal doen, zooals hij', groot
moeder, riep de jongeling! geestdriftig
uit, ik ook zal ons huis uit zijn ver
val op richten I
De oude vrouw, ontmoedigd, loosde
een zwaren zucht.
Tranen rolden ove* hare gerimpelde
Wa zijn te ver aqhtesuilgeboercl,
armekleinei mioimpelde zij, 't is on
mogelijk! -
L,f Ate «sa i -« j
Helaas! dat helpt niet altijd!
Trouwens, gij zijt goed, braaf, recht
schapen, maar 't ontbreekt u aan wils
kracht.
Mijnheer de Rhodes zal mij hel-
pen. Ik heb in zijne oogen gelezen,
dat hij onze vriend wenscht te worden.
Hij zal me goeden raad verstrekken, me
geleiden. Ik zal, steunende op hem,
gelukken!
Zij strekte hare arme, bevende han
den ten hemel en stamelde:
Dat God u verhoore, want ik
weet niet wlat er anders van ons wor
den moet.
VDI. EEN WELDOENER,
,'i ft i i
De goede zorgen, de teederheid, de
verstandige levensregels knapten Blan
che weer op, boewei zeer, zeer lang
zaam.
Ik heb u gewaarschuwd, zei doc
tor Cabannes tot Jacques, dat mevr.
de Rhodes erg aangetast is. Maar gij-
verpleegt hoor wondergped!
Nog twee andere personen verzorg
den de zieke met eene toewijding en
eene hartelijkheid, welke die van mijn
heer de Rhodes evenaardden.
.Vooreerst Diane, wier zachtaardig
heid saflt vfirjaiuderda, integendeel
En Jacques, altijd wantrouwend, maar
te eerlijk om een niet gerechtvaardig
den wrok te koesteren, dacht:
Wat zal het mij verheugen haar
goed te zien, braaf, zonder berekening
of nevenbedoeling!... Hoe zal ik haar
liefhebben als 't Waarlijk zoo is!
Hoe gelukkig zal ik haar leven maken!
Maar zekere trekken van het gelaat,
Welke hij alleen zag, sommige verbor
gen dingen, deden hem er bij' voegen:
Als haar geduchte schranderheid
haar maar geen nieuwe oomedie ingeeft!
Ach! dit kind is een echte sphinx!....
En wat zou ik er niet om geven om
in hare ziel te kunnen lezen, zooals
in de engOfenziel van Marguerite!
Dan, de andere, die hare toegenegen
heid en hare zorgen aan de zieke wijd
de, was mevr. d'Argelies.
Ondanks hare hooge jaren en den
betrekkelijk grooten afstand, die haar
scheidde van het kasteel van Astarac,
kwam zij iederen namiddag te voet
aangetrippeld, met haar zwart zijden
zakje, waar de kousen in staken, die
zij voor de arme ouderlingen en da
kinderen der streek breidda.
De winter is zeer guur in ons
gebergte, zeide ze glimlachend!. De zeer)
oude en zeer jonge menschefl zijh ge
voelig aan da koutte. Wo moeten zie»
OORLOGSOVERZICHT
De oorlogsactie der geallieerden aan
de Moermankust neemt steeds grootere
verhoudingen aan waardoor de
schijn-regeering der Bolsjewiki in Rus
land al maai' meer bedreigd en de toe
stand in dat rijk over 't algemeen al
maar meer vertroebeld wordt.
Gestadig rukken de Entente-troepen
naar het Zuiden voort.
Een bericht uit Weenen meldt, dat
de oorlog tusschen Engeland en de [Bpls-
jewiki niet verklaard is; maar dit is
niet bevestigd; het doet er ook minder
toe. De toestand is van dien aard,
dat er krachtig wordt gestreden, in
Noord-Rusland, aan de Moermankust eu
bij Archandel. Archangel is door de
Engelsche kruisers gebombardeerd, als
voorbereiding voor een landing en
„Prawda" zegt, dat ook Moskou zal
beschoten worden, wanneer de Tsjecho-
SLowaken, die het blad eveneens onder
de bevelen van den Engelsohan staf
rekent, niet worden verslagen.
Lenin en zijh mede-commsisarissen
in Moskou eu Petrograd, hebben hunne
roode garden, en hun roode leger, ge
mobiliseerd, het vaderland in gevaar,
verklaard, en een soort algemeens be
wapening afgekondigd. Want het gevaar
dreigt snel, van verschillende zijden
tegelijk. i
De officieele organen der Bolsjewiki,
„Prawda" en „Iswestijh", melden, dat
de regeering van Siberië op het punt
staat officieel den oorlog te verklaren
aan de Russische Sovjetregeeriug.
Dpph ook dit is een kwestie van
ondergeschikt belang: zonder oorlogs
verklaring wordt er óók wel gevoch
tenin Rusland!
Japan heeft nu vrij) spel ia Siberië
en Amerika keurt officieel de inter
ventie van Japan gjocd.
Of zij' daar later geen berouw van
krijgen zal?
Opnieuw of eigenlijk: in welhaast
niet-onderbrokon gevechtsaetie zijh
de Fransch-Amerikaansclie troepen tot
hen daarvoor te vrijwaren Is 't me
toegelaten gravin
En met een uitdrukking van onuit
sprekelijke zoetheid, voegde zij er bij:
Gij z'ijt zoo gped, dat ik u min
of meer behandel als eene dochter.
Beknor me gerust, als u dat niet be
valt. i f
Integendeel, antwoordde Blanche
opgetogen en getroffen door zooveel
goedheid, door al de teederheid waar
dit uitgelezen schepsel haar mee om
ringde ik heb mijne moeder bijna niet
gekend, en 't is mij' als vind ik haar
terug in u, mevrouwi de markiezin.
Terwijl mevr. d'Argelle zoo gped als
thuis was op Astarac, vergezelde Fa
bien gewoonlijk zijne grootmoeder en
werd insgelijks een trouwe gast van
het kasteel. Ais hiij zich niet vermaakte
met de twee meisjes, ondernam hij! met
Jacques lange wandeltochten.
Zoomin in de Pyreneën als te Bor
deaux behoefde mijnheer de Rhodes met
de armen over elkaar te gaan zitten.
Hij' had nagenoeg het uitgestrekte
landgoed der hertogen de Candales weer
«te zamen gebracht, (en, geholpen door
Mathieu Puyloo, die hem tijdens zijne
afwezigheid verving, beheerde Jacques
meesterlijk zjjhe goederen.
r Hij wj^dde zijn jongen gezel ia om
Een spoorwegongeluk.
De bladen melden, dat bijf Oswieciii
een ernstig spoorwegongeluk plaats had.
Op de spoorbrug bemerkte de machinist
van een gemengden trein, voor zich
een andoren trein. Hij gaf tegenstoom.
Maar terwijl de dertien personenwa
gens, die onmiddellijk achter de locomo
tief zich bevonden, remden, reden da
met verouderde remmen voorziene goe
derenwagens door. De druk van de
goederenwagens deed de personenwa
gens kantelen. Vijf stortten van de
brug in den Weichsel, twee bleven
aan het bruggehek hangen. Er zijn buip-
treinen afgezonden. Er zijn tot dusver
36 lichtgewonden en 5 zwaargewonden.
Werst verboden waar.
Algemeen bekend is het verhaal, vol
gens hetWfelk Amerikaansche patriot
ten hun patriotisme zóó ver drijven,
dat zij' weigeren zuurkool te eten" wijl
„Sauerkraut" het nationale voedsel bij
uitnemendheid is der Duitschers. Van
hoogerhand is toen verklaard, dat zuur
kool niet uit het land der Hunnen komt,
maar het nationale voedsel is in Ne
derland, zuurkool is dus neutraal, de
Amerikanen kunnen het met gerust ge
weten eten
Een gelijksoortig verhaal komt nu
uit Engeland. Men wil daar geen worst
jes eten, wijl die doen denken aan de
knakworstjes der Hunnen!
Een „verontwaardigd" Engelsehman
schrijft in de „Westminster Gazette"!
„Met heilige verontwaardiging lees
ik, dat de voedselcontroleur den vrijen
verkoop van worstjes heeft toegestaan.
Iedere schooljongen weet, dat worst het
nationale voedsel, is der gehate Hun
nen. Zou een Brit, die zichzelf respec
teert, zijn lippen met deze verfoeilijke
producten bezoedelen? Hoe kan de oor
log gewonnen worden, als men der
gelijke dingen van hoogerhand toe
staat?"
IndeedMaar wij! neutralen zou
den maar wat blij zijn, indien wijf onze
jeukende maag zouden stillen met Duit
sche knakworstjes, Engelsche plumpi
pudding, Italiaansche macroni, enz.
werken, de zorgen welke de landbouwi
trent de berekeningen, de wijze van
vergt om winstgevend te zijn.
De grond, zeide hijf hem, is goed,
maar vasthoudend. Evenals de vrekken,
ontsluit hij niet gemakkelijk zijne beurs.
Maar zoodra hij edelmoedig wordt, komt
er geen einde meer aam
Fabien ondervond den heilzamen in
vloed van mijnheer de Rhodes, en daan
hij' een ontwikkeld verstand had, zacht
aardig en goed was, moest men wel van
hem houden, 't Was een lust met hem
om 'te .gaan.
Die jongen zal een gelukkig leven
hebben, dacht Jacques, omdat hij hem
igoed kende, mits hij of zij, dje invloed
op hem: uitoefent, eerlijk zij en recht
schapen.
Uit dankbaarheid voor de goede zor
gen, welke Blanche bij mevr. d'Argel
ies 'genoten had, wilde hij', die echte
steun, die machtige raadgever, die on
wrikbare vriend zijh, dien de zwakheid
en de besluiteloosheid van den jongen
vroeg zekeren dag mijnheer de Rhodes
J markies behoefden,
i Wat denkt gij' later te worden?
op den man af.
(Wordt vervolgd.?
