Ho. 4
13e Jaargang
R..R. NIEUWS.
ADVERTENTIEBLAD VOOR
Dinsdag 7 Januari 1919
VERSCHIJNT DAGELIJKS:
Buitenland.
Bureaux: HOF ALKMAAR. - Telefoons *33' I
Ian aiie sisonnes worst op aanvraag gratis een polis verstrekt wslke hen verzeleri tegen ongevallen tot een bedrag van f 500 1 400 f 210 f 101 t li - 35 en f Is
In en om Alkmaar
Alkmaar is ds toekomst ais handels- en
indiislrie-stafiL
FEUILLETON."
Gloria 'm exeslsis Deo.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per kwartaal per agent f 1.65
met geilt. Zondagsblad f 2.10
Franco 'per post f 1-85
Franco met geïll. Zondagsblad f 2.30.
Afzonderl. nummers v. d. courant f 0.05,
y. b. Zondagsblad fü.Q5
Mill IIIilllll I i
ADVERTENJIËN
iVan 1-5 regels 0.75
Elko regel meer f 0.15
Reclames per regel 0.42s
Rubriek vraag en aanbod p. pl. f0.40
y;..WP1I rtvnra-ry »"»"M -,-s l Tiiin"irr-ryiin.rw«swiw»T nwn-Twrw
VIII.
Bij do antwoorden, welke inkwamen op
rto vraag, of het wenschelijk werd geacht
Kan dels ter reine n voor verschillende,
ondernemingen beschikbaar te stellen, is
door de inzenders ïréattirlijk wederom
(evenals bij de vraag omtrent, fabriekster
reinen)- de kwestie overwogen, of zij het
mcL't oog op transportkostenb-esparing
wenschelijk zouden kunnen vinden, hun
ne oudernemingen te verplaatsen.
En aanstonds valt het weer op, hoer ge
reserveerd men zich over 't algemeen
houdt, wanneer die kwestie aan de orde
komt.
Een houthandelaar bericht heel sober
tjes, dat hij over voldoende .ruimte voor
zijn bedrijf beschikt; een handelaar in ko
loniale waren en koopmansgoederen zégt
voor verplaatsing geen ruimte te behoeven,
daar- zijn perceelen gunstig gelegen zijn
en hij zijn zaak hoogstwaarschijnlijk niet
uitbreiden zal; een petroietmrhandelaar
wenscht over geen grootere ruimte te be
schikken; een handelaar in huiden en wol
zon wei gaarne in de toekomst een groo-
ter terrein voor zijn bedrijf beschikbaar
zien, doch vindt in transportkostenbespa-
ring. geen aanleiding tot het overbrengen
van zijn onderneming naar ander terrein;
©en stoombootonderneming is zoo geluk
kig, dat zij overplaatsing van haar affaire
zelfs niet gewenscht zou achten, ter
wijl zij voldoende ruimte voor eventueele.
uitbreiding heeft; een grossierder in ko
loniale waren wensdht in de toekomst over
geen groeier terrein te beschikken.
Tegenspraak valt er op te merken in
antwoorden uit den kunstmesthandel
"Een kunsünesthandelaar maakt zich
al dan niet terecht tot tolk van al zijne
collega's en bericht de Commissie, dat naar
zijno meening de kunstmesthandel hier ter
stede geen belangen heeft bij de door de
Commissie aanhangig gemaakte plannen,
redenen tot deze conclusie zijn hem:
dat de bestaande kunstmesthandel alhier
over voldoende pakhuis- en uitbreldings-
ruimte, gelegen aan groot vaarwater,be
schikt
dat voor eventueele oprichting van fa
brieken voor het fabriceeren en bewerken
der gebruikelijke meststoi'fen, de kansen
zoo goed als uitgesloten zijn, daar de be
staande fabrieken te Amsterdam, Rotter
dam, Oioningon en elders, reeds grootcu-
deels voor export werken», waardoor een
zoodanige fabriek te Alkmaar zeker minder
gunstig zou liggen; en
dat voor eventueele nieuwe fabrieken in
deze branche de dan noodige terreinen
zeker ruimschoots en waarschijnlijk goed-
kooper te vintien zullen zijn langs net
Nbord-Hollandsch Kanaal, vanaf Aiuster
dam tot Den Helder.
Niettemin fs een collega van dezen in
zender een handelaar in granen e.n
kunstmeststoffen van meening, dat hij in
do toekomst over grooter terrein zal moe
ten kunnen beschikken; hij wil tot be
sparing van transportkosten zijn on
derneming zelfs wel verplaatsen.
Een lompen-, en metaalhandelaar spreekt'
4.
Een klop op de deur.
Binnen.
Zalig Kerstfeest, al te gaar,
Zalig Kerstfeest, Piet.
Of je e.ven bij den graaf willen
kooien. Jan. Ik geloof, dat hiji tos te paard
Wil uitrijden, 't Wordt hoe langer, boo
gekker. Enfin, hij moet het zelf wetein,
als tuf zijn nek wil breken, maar ik zou me
zelven et niet aan wanen.
Ik zal het hem beslist "afraden.
Als ik in jou plaats was, liiat ik hom
"S* gaan' is 200 slecht' go
van Trim al drie uitbranders gehad
familie lnna",ë&iukkiS tehoor da
mam ,n f^igen; ik laat hem
nLt/.a,r r&zoxi, e-n dio-ö ten r'ah-hi „rni v
kies. Hij! luistert toch „tot-'naar goed©n
Dan zal ik maar even gW Greta-
we -ga,mv, t&rug ai» want hij w
ïiiet .mu.ynein, 't zou lonverantwonirdejail
keD1 a3I1^&r meer liet gaan.
j, - Goeden morgen, mijnheer de graaf,
wiensoa ,u een Zalig Kerstfeest. Wat
van uw dienst.?
larii: Lt«P naaf d0 'w'e3rI— met je kweaer"
:J- moet Ada. even oppoptowi, o-r
ziclt verder resoluut uit vóór beschikbaar
stelling van handelsterrein voor zijn onder
neming en ziet er blijkbaar niet tegen op,
zijn onderneming op te breken naar den
Huijswaarder polder.
Do braudstoffeahandel toont zich over
't algemeen met de plannen bijzonder inge
nomen.
Buiten circulaire om ontvingj de Com
missie van de Alkrnaarsche vereeniging vau
brandstoffen Ide toezegging namens den ge-
boelen kolenhandel, dat zoo mogelijk alie
medewerking zou worden verleend; een
brandstoffomhandelaar heeft reeds terrein
ter plaatse in eigendomeen ander wensclit
do» beschikking- over een open terrein van
1000 vier'k. Meter; een derde, zal vun
do aangeboden ruimte zeer gaarne gebruik
maken, indien zijn bergruimte te klein wordt
wat zeer best mogelijk is.
Een Sfa adelaar in bouwmaterialen deelt
mede, dat dc luimte aan pakhuizen en cp-
slagterrein voor den handel in bouwmateri
alen meerdere malen niet voldoende geble
ken is, zoodat in meerdere gevallen de toe
vlucht genomen moest worden tot het bij
huren van geschikt terrein.
Wanneer de gelegenheid zich vóór zou
doen, om tegen billijken prijs gunstig gele
gen opslfgterrein te bekomen, direkt aan
gróbt vaarwater en zoo mogelijk aan spoor
gelegen, en bovendien direkt vanaf,den
publieken weg bereikbaar per as langs
harden weg van zware vrachten, dan twij
felt Jiij "iet, of dat aanbod zal zeker ern
stig cïoor hem overwogen worden; het
kantoor daarheen te verplaatsen acht hij
echter te bezwaarlijk, temeer, daar het dooi
de Commissie beoogde terrein in ieder
gevat op tamelijken afstand van het cen
trum der stad komt te liggen, en de trans
portkosten bij aflevering van materialen
per .as naar gemeenten als tteiloo, Limmen,
Castricum,- e. d., voorzeker liooger zullen
worden dan thans het geval is.
Een andere handelaar in bouwmateria
len wijst op de werischetijkheid, de ter
reinen tusschen AlktnaarOmval en
Oudorp nog eens nader te beoordeelen.
Da houthandelaar, wiens bedrijf gelegen
is tusschen de Oude en de Nieuwe Hoorn
scha Vaart (dus op het door de Com
missie beoogde terrein) deelt mede, dat
hij momenteel over voldoende terrein be
schikt, jdoch dat hij weldra behoefte zal ge
voelen aan m-ef-rdere ruimte voor houtop
slag, eventueel aan vlotwater, tot het ber
gen van balken.
Door do firma wordt naamlijk' zeer ern
stig^ overwogen, hier weder tot het zagen
van'balken over te gaan.
Een oplossing in deze zou te vinden zijn
in het veranderen van eigen grond in
water en in het uitdiepen der Hoornsche
Vaart, voorzoovér deze bij de firma van de
gemeente in huur is.
Van zeer groot belang acht deze firma
verb ree ding van den toegang tot de Nieu
we Hoornsche Vaart bij de uitmonding in
het Kanaal; tevens pleit zij voor instand
houding! der Qude Hoornsche Vaart, in
ieder geval voorzoover deze de terrein der
firma ten Oosten begrenst; verder wijst zij
erop. dat haar bedrijf nadeel ondervindt
van den toestand van verwaarloozing, waar
in laatstgenoemd vaarwater verkeert: „de
toegang tot de „Oude" vaart daar, waar
in het noorden Oude en Nieuwe Vaart
samenkomen is bijna geheel dichtge
groeid en verstopt.
binnen een kwartier gezadeld voorbrengen-
Maar, mijnheer de graaf.... -
Wat, mijnheer de graaf? Begint, dat
gezeur opnieuw? Mag je het soms niet «toen
van dan pastoor, omdat 't Kerstmis is
O, ja wel, mijnheer da graaf, dat is 't
niet; maar 't is zoo. verschrikkelijk: glad
bij' dan, weg-, en de paarden staan niet
scherp.
Wat glad, wat scherp. Ik heb me je
geleuter niets te maken. Je zorgt, dat Ada
binnen een kwartier voor is, en anders kuin
je wel uitrukken; ik ben het nu zat pim
aifijid jouw praatjes af te wachten,, jes
techijnt te denken, dat je nog altijd (een
kind voor je hebt,
Eeetemaal niet, mijnheer die graaf,
maar ik acht mie in geweten verplicht ,u
ta waarschuwen.
Loop naar den duivel met je geweten.
Kort en goed: over een kwartier staat Ada
gezadeld voor, en jij' kunt tegen 1 April
naar een andere betrekking uitaten, als ik
jeit en minste nog niet .v'óór (bien tijld
de deur uittrap.
Mijnheer de graaf, ik..,
Huk uit, kerel, en doe, .wat ik je a eg.
Je maakt iemand dot.
Ik zal u terstond gehoorzame®, mijln-
heer de graaf,.maar alte verantwoordelijk
heid is van mlij- af- -
iVerantwioordelijkheid, Smaalde de
graaf, nadat-Jansen zich naar den stal. be
gaven F ad, verantwoordelijkheid, 't Wordt
i-Oq hijger toe mooier. Straks zou zoo'®.
Een tweede houthandelaar is van mee
ning, dat voor de ontwikkeling' van den
groothandel in hout de plannen der Com
missie van veel belang zijn.
Hij heeft pl.ml. 1 ten 3 vierde bunder lig
gen in den Huijswaarder polder; voorlco-
pig heeft hij dus ruimte voor uitbreiding;
gaarne zal hij desgewensch.t grond afstaan
of ruilen.
Vergeten wij ten slotte den kaashandel
niet! Over gebrek aan ruimte hebben de
inzenders-kaashandelaren niet te klagen,
hoewelin de tockomsti?'
Van meer belang dan 'eenige 'dubieuze
toezegging- achten wij de verschillende mee-
ningen van een tweetal kaashandelaren ten
opzichte van de geschiktheid der aan te
bieden 'terreinen.
De eerste kaashandelaar meerit, dat liet
terrein (der oude gasfabriek voor een onder
neming als de zijne zeer wél gelegen zal
wezen, en hij voegt eraan toe, dat hij er
prijs op zou stelten, in de toekomst daar
v a n ©en gedeelte in bruikleen, of eigen
dom to kunnen verkrijgen, terwijl een
collega-kaashandelaar .de ligging der dooi
de» Commissie aangeduide terreinen geen
bezwaar vindt, daar naar zijn vaste over
tuiging.do markt, zóoals zij tot nu toe
bestaat, geen reden van bestaan zal blijven
behouden in de toekomst.
Gezien de malaise, waarin de kaashandel
momenteel verkeert, is het hem trouwens
niet mogelijk, te beoordeelen, of zijn zaken
na den oorlog "voor verdere ontwikkeling
vatbaar zuilen blijken; een sterke stroo
ming is cr in de Coöperatie immers op
te merken voor zelf-export.
•K!F3!i222f2?5i5&
TUSSCHEN OOULOS EN VREDE.
Ais een gebeurteiis vanongemeene be-
tee hems moet Wns'oiTs bezoek aan Z. H
den Paus op 1.1. Zaterdag worden aange
merkt. Door zijn bezoek aan den Vrettes-
paus is V/ilsoii de eerste president ge
vreest, die een voet in het Vaticaan heeft
gezet.
Dus zoowel om de zaak' van den vrede
als uit internationaal politiek oogpunt is de
ontmoeting tusschen deze twee vredesstich-
ters bij uitnemendheid een historisch feit
to noemen.
Ons, Katholieken, s/trekt liet tot een ge
rechtvaardige voldoening, dat het beruch
te artikel 15 van het indertijd bekend ge
maakte geheime verdrag van Londen tot
een doode letter veroordeeld is. Volgens
dit artikel toch, zou de H. Stoel zooveel
mogelijk buiten de regeling van het vre-
des-vraagstuk gehouden worden. Dat was
hot duistere werk der Vrijmetselarij in de
Entente-landen, met de Italiaansche macojr-
nerie Als gangmaakster. En zie, de Presi
dent der Vereen. Staten, die blijkbaar geen
Vrijmetselaar is, stoort zich niet aan dat
werk der duisternis. Klaarblijkelijk ziet dit
door geen benepen vooroordeelen gevan
gen gehouden staatshoofd in, dat een ont
moeting tusschen hem en den Vertegen
woordiger der hoogste zcdelijkste maclit op
aarde, Paus Beiiedictus XV, de heilige zaak
van den .Vrede, slechts ten voordeel en
ten goede kan strekken.
Na bij don gezant der Ver. Staten mei
dan Koning" en de Koningin de lunch te
hebben gebruikt reed de president naar hei
ffejmclaar zich noig gatoi inbeelden, dat ik
onder zijin curatoeie stond, net a-ls hij onder
die van den pastoor. Wel zeker, graat' Van
Boaen zal zich daar thuis laten opstuiten:
omdat do wegan wat glad zijln. Neen ho.or,
Ik zal dien vervloekten IlilLogom eens ©van
zijin huid gaan vol s chelden, zoio-'n gamesnen
dief, die me vannacht met valsch spel tien
duizend gulden heeft afgezet, 't Is mie Wat
lekkers, en dan, .hebben die rakkers alle
maal nog volop champagne en oesters voor
mlijne rekening gebruikt, maar zo kunnen
een voilgeindan keer zalf betalen, hoor. Wie
zullen eens zien, of ze het dan ook zoo
royaal aanloggen; Dan zal ik hun eens lek
ker de oogen .uitsteken, en zoipgien, dat ik
van allafa et fijnste bestel.
Twintig minuten later was de graaf het
hek uitgereden, en keerde Jansen bedrukt
en terneergeslagen naar zijne woning terug.
The blijde gemoedsstemming, waarin hij
nog geen uur -geleden thuis gekomen was,
was verdwenen.
Dieft evieesde slag was g.ev,alben; spioedi
gier nog dam hü; gedacht had.
(Pogen 1 April stand hijj met aijm gezin
op straat ais het hein niet mboht igpluto-
ken vóór dien tijd eem andere bel-
trekking te vinden.
Eijn vrouw en. kinderen verschrokken
van zijln ontsteld gelaat, toen hij' binnen
kwam.
Hij! liet zich op eeni stoel inoer valient,
De graaf is uitgereden, en...
Maar je behoeft je dat toch niet zoo
aan te trekken, oadsrbr&k hcma'z'n Vrouw;
Vaticaan. Hier arriveerde hij om' 3 uur
4ö voor do poort, waar hij door een pe
lofon. van de Zwitsersöhe garde ontvang en
werd. Het orkest van de V.aticaan-garuc
speelde het Arnerikaansche .volkslied, toen
do president den hof .van het Vaücaau
betrad. De gendarmen presenteerden d
wapenen, terwijl mgr. Tacci, majordomo,
mg-r. Zampiui, sacristijn van. het Vaticaan
paleis, mgr. Raccai, groot-aalmoezenier, en
vier kamerlingen den president ontvingen
en tot boven aan de groote trap geleid-
dén, waar een schilderachtige groep com
mandanten van de Vaticaan-wacht hem be
grootte.
Er vormde zicli een stoet en op den
drempel van de Clementijuscr.e kapel heet
te mgr. Sampere, ceremoniemeester, dan
president namens den Paus welkom en
geleidde hem door de wapenzaal naar een
kleine deur, die toeg'ang geert tot de troon
zaal.
Z. H. de Paus, kwam den president hiet
uitgestoken handen tegemoet ea drukte Wil
son hartelijk de hand:.
Daarna ging de president de troonzaal
binnen; mgr. Sampere sloot de deur voor
©en particuliere audiëntie, terwijl het ge
zelschap van den president in de .wapen
zaal bleef wachten.
Dé eenige dié bij het intiem' onderhoud
tegenwoordig was, was een lid van het
Staatsdepartemeiit, dien V/ïlson geïntrodu
ceerd had.
in den loop van het onderhoud sprak' de
Paus zijn waardeering uit, voor het optre
den van Wilson gedurenden den oorlog.
Z. H. zcide te hoiopen dat President Wilson
in staat zou zijn, den vrede te verzekeren
en duurzaam, te doem zijn.
Een bel klonk, ingr. Sampere opende de
dour van de troonzaal en nu stelde de
president persoonlijk zijn gevolg voor. Wil
son's echtgenoote was afwezig." Dei Paus
schudde allen de hand. -
Do leden van het gevolg gaven den
wensch te kénnen, den 'zegen des Pausen
te ontvangen. De Paus ze ide daarop: Zeer
goed.
Nu vroeg een van de heeren' van het
ge-volg: „Hoeveel Katholieken zijn hier?"
Waarop da Paus zeide: „Dit maakt geen
verschil. Deze zegen is voor u en uw ver
wanten en dierbaren." De president had
tevoren het vertrek-„verlaten.
Later bezocht de president in gezelschap
van kardinaal Gasparri do Borgta-kaniers
Bij 'het vertrek werden dezelfde formali
teiten als bij de ontvangst in acïrt genomen.
Na een afscheidsaudiëntie bij den Ko
ning vertrok de President naar Genua,
waar hij een krans ging leggen aan den
voet van het monument van Columbus.
Tegenover de onverzoenlijke en haatdra
gende houding van sommige Fransche en
Engelsche Staatslieden, mag het bezoek van
Wilson aan L. H. don Paus, als een hoop
vol. verschijnsel voor een zoo veel mogelijk
rechtvaardigen vrede beschouwd worden,
In ons vorig overzicht hebben wij, riart
aanleiding' van een artikel in het Engel
sche blad „Natian", nog weer eens gewe
zen op de annexatie-piannen va'n verschil
lende Entente-staten en doen uitkomen, hoe
moeilijk het zal zijn voor Wilson zijn 14
vrodespunteu ongeschonden te handhaven.
Ook in de Scandinavische landen wordt
do aandacht gewijd aan de imperialisti
sche strevingen der geallieerden en gfv
't Is toch volstrekt niai zeker, diit ter een
ongeluk zial gebeuren, misschien kom'b blijf
wiel gauw terug, als hij' zeil* markt, dat hot
aoo gLad is, en..,.,
©li:...., mljln betrekking' kwijt te
gen 1 April.
"Wat zeg je? Je betrekking! kwijt? riep-
zo ontsteld uit. doch weldra had. m har©
gelwion© kalmte hernomen. Ze liet haar man
alles vertellen; en bègion hiejiïï [wear niteed
in to preken. Kom, kom, misschien ao-u.
alles -nog wel op z'n pootjes terecht komen,
©n te ieder geval had hij: zich aelven
niets te verwijten, hij had eenvioiuivdigi zijn
plicht gedaan, en nu moesten z© maar
iop O. L. Heer vertrouwen ©n goed blijven
bidden'. Ze was er zeker van dat deaei
wol uitkomst zou geven. Hij! moest maar
blijven danken aan het woerd, dat m hem
den vorisen awad vioor etage®, gebiowtaa
had. en dat de kapelaan ook tot tekst van
zijn predikatie had gekjoaen: „Vrede op
aarde voor de mensohem, die. iyan go-eden,
wille zijin".
Langzamerhand keerde de. kalmte in Jan
sen'» ge-moedi wioer, en ovetrtnjgd dat hij
niet anders had kuinnen en mjogen
handelen, sloeg hij! zijn oogen vertmuwvoJi
op het eteenen kribbetje, daft fussobiejni eem
paar gemaakte bloemen en een paar kaars
jes pp eeni tafeltje in dein hoek stond, en
verzuchtte: „God moge het hem vergjevent
ie®... Zijlne ziel genadig zijn".
Hij besloot even een luchtje te giaaral
schep-pe® vroof tafel.' Dte .buitenlucht zo-uv
zjij'n geschokte aelnuvyen dog meer doen
ijverd „voor de verwezenlijking van oen
rechtvaardigen vrede.
Da neutrale landen toch" hebben cr even
veel belang bij dat een vrede tot stand
Iwmi, waardoor do Wereld tegen een her
haling van den oorlog wordt gevvaaiborgd,
-als do oorlogvoerende staten. Denken ,wjj
maar even aan de verschrikkelijke gevol
gen, waaronder oo'lc wij te lijden hebben
gehad en aan de vele slachtoffers uit neu
trale landen, die ten gevolge van den
oorlog hun dood in zee vonden. Dene
marken o.a. verloor in en door den oorlogi
350 matrozen en 600 andere Denen.
Vanzelfsprekend is het dan ook, dat in
de Noorschc landen, evenals hier, een
sterke strooming is waar'te nemen tegen
het aunexioiiisme der. geallieerde rijken,
dat oen bron van weer nieuwe oorlogen'
dreigt te worden.
Mowinckel, de president van de Noor-
sche Storthing, die in „Dagbradet" een' -■
artikel aan den komenden vrede wijdt, be
toogt daarin, dat do wereld thans een
zwaren strijd te voeren heeft en dat do
neutralen niet afzijdig' mogen blijven. De
geest van imperialisme en geweld, dien
men zoolang bij Duitschland, bestreden
heeft, dreigt thans elders op te duiken. Er
wordt derhalve krachtig allerzijds actie ge
voerd, opdat het veel vergoten bloed niet
vergeefs gevloeid heeft. Niemand mag toe-'
schouwer blijven.
Mowinckel betoogt ten slotte, dat de
Noorschc regeering het initiatief moet ne
men, opdat de storthing! samen met de na
tionale vergaderingen der andere Noor»
sclio rijken een besluit neme, waarin ide
wensch naar een vrede tusschen alle vol
keren wordt uitgesproken, alsook de
wensch van Noorwegen om' deel uit té
maken van een bond van alle volkeren;
die in vreedzaam samenwerken zal kun
nen opbouwen, wat verloren ging.
DUITSCHLAND^
Terrorisme van den SpaVlacus/
boud.
De Spaitacnsbond, die in het Roergebied
niets onbeproefd laat om de openbare orde
te verstoren, heeft, naar in een kort be.
richt reeds is gemeld, het in Gelsenkircherf
verschijnend Centrumsorgaan de „Gelsen-
kirchcner Zeitung" in beslag genomen.
De indringers waren leden van den bond
te Mnnchen; het personeel kreeg 10 minu
ten om de drukkerij te verlaten, anders
zouden zij deze verwoesten. Het afdruk
ken van het blad, dat 's nachts gebeurt;
werd belet. De verschijning werd tot aan
dejn verkiezingsdag verboden.
Afen ziet, dat het den Spartacusleddu
met hun den 31en Dcc, genomen besluit, de
verkiezingen voor de Nationale Vergadering
lo verhinderen, bittere ernst is. Wat zal,
zoo vraagt d.e „Gennania", aan .welk blad
wij dit bericht ontlcenen, de regeering daar
tegen doen?
De kelneïsstakisg 16 B er 1 ij n,
In dc staking van de kelners is een ver
scherpte toestand ingetreden. De Bond van
caféhouders en aanverwante zaken heeft in
een vergadering te Berlijn het besluit ge.
nomen alle bedrijven te sluiten. Zoolang
geen definitieve beslissing is genomen in da
gemeenschappelijke lcronaetie blijven alls be
drijven gesloten, i
De stakende kelners hebben de werkgeveri
thans een loontarirf voorgelegd.
bedaren. In do verte hoorde inicgi de bet
rinkelen van den tram. Jansie®! trok zijjr,
jas aan, zette zijn hoed op en ging de deui
uit.
Even buiten de oprij laan kwam hij' de®
jongeren broer van Idem graaf tegen, die met
z|ijne vrouw den graaf wild© omen verras-
&eui op het Kerstfeest, cm duis lijét van te,
voren geschreven alhdden.
Jansen groette hen eerbiedig, en moto-
p©lde zoo iets als: „Zalig Kerstfeest".
Diank ja, Jan. Insgelijkszalig Kerst
feest Mijn bno-er is zeker thuis, nietwaar?
Neen, mlijhhoer de graaf, mijnheer uw
broer is uitgereden met Ada.
.Uitgereden, zeg je? Met dit akelige
weer, en terwijl het zioo glad is, dat jc
bijna biet kunUoopen. We zijn met opzet
met den tram gekomen, omdat we vreesden
geen rijtuig in da stad te zullen kunne®
krijgen, en we wilden de paarden van '1
kaete&l er pok niet aan wagen, o-mdat w*
dachten; da-t ze niet scherp zouden staajh!
anders hadden iwe wel getelefoneerd.
Maar ze etaam ook tóet scherp,
heer de graat
Niet scherp. En te mijnheer Hubert
toch uitgereden op Ada? Maar dat te ooi
verantwoordelijk. Dat hadt je mpeteni
letten, Jan, Jij weet toch pok wel» dal dl
