2®
Ml.
Maandag 20 Januari 191ö
13e Jaargang
iet lesten
Hllii-qem*
stof 89
H.II.M. mis
roering
Buitenland.
ro* is
Hofplein B
'IËK-
HANDEL
IJK Jr.
ralkstltetaf.
nsa-Vt»rg.
[riiisv «rbo^d
ICMDII"
NIFICAT"
R..K. NIEUWS- EN ADVERTENTIE BLAD VOOR NOORD-HOLLAND
Verschijnt dagelijks.
Bureaux: HOF 6, ALKMAAR.' - Telefoon:
Verbouw van gewassen.
Gevaarlijke vrienden.
In en om Alkmaar
Begrootings-nabeschouwiiigen,
I
- -
in het Iokaar
J te Alkmaar
e
zal spreken
Idenstand ver
en zal worden
ngrijke verga-,
van Advies.
ALKMAAR/
en. f
i
3.
)lein. (36r G)
at den bol ge
de ramen en
wonderschoone
iet zwarte stip-
er versiert,
iks f 2.
363. 941
3. k. vervvaehteirwij
lesielbiljel(ten) wor-
gaarne toegezonden,
end, Hoogachtend
G. J. KROL Co's.
unst mesthandel,
RHEEN
ORRA. Alkmaar.
ERDAG JAN. s s
UUR,
d. heer C. JONG.
reker
mier Den Helder,
meenemen s.v.p.
renscht van alle
i Jongelingen.
het Bestuur,
SNEL Voorz.
1. KAGER Secr.
N HET
>h. Morsink)
ting van het R. K.
imeskoor
Hoogeland)
en DINSDAG 4 Feb.
PATRONAAT"
HUGOWAARD.
0. Aanvang 1 unt
precies
reken der plaatsen en
tekstboekjes, bestaat,
tegenheid bij de hebree
TEUNISSE en MORf
Jen daa der uitvoering
(3674)
JEELIGST 'ADR-B?
ITICüIARREN is;
Dak. 13, AlkmaaO)
ÉLKEUHE& pn j
®RJ©
Abonnementsprijs:
Per kwartaalper'agent f 1.Q5; met geïllustreerd
Zondagsblad f 2.10; franco per post f 1.80; franco met
geïllustreerd Zondagsblad f 2.30; afzonderlijke nummers
van de courant 5 ct.; yan het Zondagsblad 5 ct.
ADMINISTRATIE 433.
REDACTIE 633.
Advertentieprijs:
Yan 1 5 regels f 0.75elke regel meer f 0.15:
Reclames per regel f 0.42^ Rubriek „Vraag en Aan
bod" per plaatsing f 0.40.
Aan alle abonnó's wordt op aanvraag gratis een poiis verstrakt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—, f 200,—, f 100,—, ©O,—f 35,— en 1§,-
(TeeltregeHng 1919).
III.
.(Slot)
Wat Bet landbouwbedrijf betreft: de
teeltregeling daaromtrent is veel gemakke
lijker uit te oefenen dan die omtrent den
tuinbouw. De tuinbouw toch heeft zich
sterk ontwikkelt» in exportrichting.
Thans, nu alles er op gezet moet wor
den, voedingsgewassen te telen voor eigen
gebruik, is het .duidelijk, dat de export
bedrijven grooten last ondervinden. 1 De
landbouwbedrijven nu, welke zich hebban
gericht op export-artikelen, ondergaan een
groote inkrimping, evenals de bedrijven,
.welke zich met den zaadteelt bezig hiel
den. I
Qr-uien, peulvruchten vo». de .consump
tie en late aardappelen kunnen naar be
lieven. geteeld worden evenals voederbie
ten, mangel wortelen en suikerbieten.
Beperkt zijn: karwei, hennep en zonne
bloemen, minder-dan 3 aren in elk bedrijf,
zijn vrij; voor karwei kan men, indien er
aanleiding toe bestaat, toestemming beko
men door of vanwege den Minister inge
volge art. 8. -
Van de volgende gewassen mag bet. ach
terstaand procent worden geteeld van den
gemiddelden verbouw in 1913, 191.4 en 1915
A. Bruin mosterdzaad 40 pCt.
B. Zaaiuien 40 pCt.
Q. Westerwoldsoh raygraszaad
en andere graszaden 70 pCt.
D. Vlas 75 p€t.
E. Cichoiei 400 pCt.
E. Tabak JOO pCt.
De oppervlakte, welke in een landbouw
bedrijf met een of meer der gewassen van
de groepen g en h (zie tuinbouw) geza
menlijk mag worden beteeld, mag niet
grooter zijn dan de helft van de gemiddel
de oppervlakte in 1917 en 1918, op recht
matige wijze met deze gewassen bebouwd.
mg .ervan weer niet meer dan de
helft worden bebouwd met gewassen van
groep g en niet meer dan een vierde hier
van met sjalotten, selderij en peterselie.
Wie dus in de jaren 1917 en 1918 b.v.
Ie zo ooi heeft gehad, op recht
matige wijze verbouwd, mag hiervan nu
«iet meer bebouwen dan een vierde of
twee en een halve H.A.
De teelt van vroege aardappelen mag
in de landbouwbedrijven evenwel evon
groot zijn als liet gemiddelde in 1917, 1918.
.Ook op grasland, na 1 Augustus 1918
gescheurd, mag. men, indien daarop geen
scheurplicht ïust, vroege aardappelen ver
bouwen; doch men moet daarnaast een
tweemaal zoo gro oppervlakte betelen
met goed houdbare late aardappelen, erw
ten of bruine boonen. Tevens zijn na vroe
ge aardappelen toegestaan als nateeltpeen
knollen, boerenkool, savoyekool en stam-
slaboon deze gewassen moge., ook ver
bouwd worden na bloembollen of graven
Nieuw gescheurd land, waarop geen scheur
plicht rust, valt overigens gewoon onder
de bepalingen van de teeltregeling.
Land, waarop wél scheurplicht rust, mag
bebouwd worden met: late aardappelen,
koolzaad of raapzaad voor oliewinning, tar
we, rogge, gerst, haver, erwten^ bruine en
witte stamboonen, (voor den rijpen kor
rel), voedergewassen voor eigen vee-,
indien men een tweemaal zoo groote op
pervlakte bebouwt met goed houdbare
aardappelen, groene erwten of bruine boo
nen.
Het teelen van zaaizaden, (bekend en
geregistreerd bij het Rijkskantoor voor za
den, gevestigd ,-ouise de Colignyplein 15
Den Haag), is toegestaan op minder dan
een vierde H.A., evenveel als in 19191 Voor
grootere bedrijven als volgt: voederbieten-
zaad en mangelwortelzaad, 25 pCt,. knol-
lenzaad, 25 pCt. uienzaad, 25 pCt.; wor
telenzaad,. 40 pCt., tuinboonenzaad, 40pCt.
gerimpelde stamdopenvtenzaad, 40 pCt.,
koolrapenzaad, 40 pCt., cichoreizaad 40
FEUILLETON.
,7.
En nu, ,zed zij op een toon van
verlichting, nu komt u aan de beurt
imevrouw, En zij wendde zich tot Anna.
Byivia schoof haar stoel wat verder
,van de tafel af.
Zij was ongerust en terneergedrukt. Wat
vreemde voorspellingen waren haar go
daan. En 't was aues zoo verward ge
weest. Zij kon zich zelfs nu ternau
wernood herinneren wat men haar eigeh-
liijk voorspeld had.
Slechts twee bijzonderheden waren haar
duiheij^ji. ojjgeoieven. De een was die
bespottelijke pro.e.ie, dat zij niertit miaem
haar haar eigen land zou terugkeeriem
sn de ander was die vreemde waarschu
wing betreffende haai parelen. Wat eten,
blonden man aanging,di<* een rol- iu haar
teven zou - - uaze voorspelling
Van de waarzegster had haar een beetje
gejmaakt. Frainpaiaes hielden mfe-
Kfl'fin van dergelijke toespringen haar
ergerde het te „noren beweren, dat zij,
Spoedig verliefd zou zijin, en nog wei
pCt., radijszaad 40 pCt., krotenzaad, 40 p,Ct.
sluitkoolzaad, boerenkoolzaad, spruitkool-
zaad en bloemkoolzaad, 40 pCt.; rond spi-
naziezaad, 25 pCt., scherp spiuaziezaad 400
pCt., suikerbietenzaad, 100 pCt. andere tuin
bouwzaden, 100 pCt.
Het telen yan zaaizaad voor eigen be
drijf is vrij.
1.
i\Ve Hebben Het wel g'óeid geweten, dat
onze vroede vaderen hun bést zouden doen
om de Alkmaarsdie begrooting met
het oog op de verkiezing van den volgen
den dag, misschien ook uit haast, omdat
het .jaar 1919 reeds geruimen tijd niet
„nieuw"' meer was! afgehandeld te krij
gen. r
Dank zij meerdere gunstig werkende fac
toren (dewijl de agenda hoegenaamd geen
vóór de bégrootingi te behandelen punten
bevatte, dewijl de voorzitter do discussie's.
zoo spoedig mogelijk deed beëindigen en
uiterst sober bleef in zijn beantwoordin
gen, dewijl last not least de heer
Westerhof gedurende die avondzitting niet
aanwezig kon zijn!) is de prijzenswaardi
ge poging gelukt.
Al moesten we dan ook' ora-en-bij mid
dernacht door regen en 6torm'\veer huistoe
worstelen, al hadden meerdere raadsleden
zich weliswaar reeds körteren of langoren
tijd verwijderd om diep onder de wol
gedoken een beh'agelijk contrast te ge
voelen met het ruwe weer daar buiten!
Zoo is het thans in korten tijd de twee
de maal, dat wij gelegenheid krijgen, met
genoegen te constateeren:
dat de Alkmaarsche Raad in behoorlijken
tijd aardig wat" af kan handelen, als hij
maar ernstig wil, en dat 't dus niet per
se noodig is, uren en uren vol te pra
ten, om enkele agendapunten af te doei.
Gedurende héél de middagvergadering
en rog enkele kwartiertjes van do avond
zitting Weeft de Raad zich verdiept in ai-
gemetne beschouwingen, waarin het „al-
gemeene" meestal vèr to zoeken was.
Gelijk ieder jaar, zoo maakten ook thans
bijna alle raadsleden van de welkome
gelegenheid gebruik, om hun ('n jaar langl)
gekoesterde wenschen of opgekropte grie
ven met nadruk (gelijk het de in hun
eigen oogen belangrijke aangelegenheden
betaamde!) kenbaar te maken, terwijl die
wenschen of die grieven voor 't grootste
deel heel gevoegelijk ondergebracht had
den kunnen worden bij een der Hoofd
stukken van Ontvangsten of Uitgaven.
Een echt algemeen© beschouwing hield
de heer Prins, toen hij den toestand on
zer gemeentelijke finantiën kenschetste als
onrustbarend; we hébben in de
geschiedenis gehoord van den „tienden pai
ning,", zoo sprak de heer' Prins, in
Alkmaar betalen de hdoger aangeslagenen
bijna een vijfde van het inkomen aan
gemeentebelasting.
Als een zeer ongewenscht gevolg van die
abnormaal hooge plaatselijke belasting (on
gewenscht, omdat de toestand daardoor
nog verérgeren zou), voorspelde de heer
Prins, evenals verleden jaar de heer Udo
dat menigeen die 't eenigszins doen kan,
een goed heenkomen uit Alkmaar zal gaan
zoeken, naar plaatsen in onze omgeving,
waar het leven goedk'ooper is.
Het Alkmaarsche gemeentebestuur heeft
er steeds voor geijverd. Alkmaar te maken
tot een behoorlijk stadje, waar het wonen
een lust is, ten heeft op die wijze vele
bewoners van elders naar Alkm'aar gelokt;
door het heffen van te hooge belasting
dreigt het gemeentebestuur evenwel de re
sultaten van zijn gestadigen ijver te ver
nietigen en schrikt het bovendien iederen
voor het eeret in haar leven.
'Doch was het wel heel vreemd; dat
madame Gagliostra, gezien of eigenlijk
geraden had, dat zij een ketting bezat,
waar zij bij zonderen prijs op .stelde. Maai
er bestand toch ook iets als teLeptaai-
tia? En beweren sommige m.cnsonon mei-
dat waarzeggers eenvoudig da gewaonfcen
lezen van hen, die hen komen raad
plegen en deze dan met hun rijk© fanta
sie verder uitwerken.
Bit «ou „nidge verklaring zijn
van wat zij van da parelen had gezegd
.Sylvia gevoeld© zich altijd eenigszins
onbehaaglijk als zij haar parelen mei!
om haar hals had. Voor het eerst, had
zij ze in het bureau van het ho-el
achtergelaten toen zij miet haar nieuw <4
vriendin een theater' zou bezoeken, dai
laat ui den nacut uitging, en zij ;had
zich toen bepaald onpleizirig en vraeirnd
gevoeld. Zelfs had zij zich afgevraagd
of de heer v,rarti, u« eigenaar van
het hotel, wel heel eerlijk was en of
hij haar mooie parelen niat by een be-
kwaaim juwelier zou ruilen voor een
snoer dat er precies zoo uitzag of
solioon zij) er innerlijk van overtuigd
vvas, dat zij haar eigen snev- uji dnize.d
rentenier, menigen zakenman en menigeji
ambtenaar af van .vestiging te dezer stede.
't Is tc .wijten ,aan de crisisomstandig
heden. dat het zoo .treurig gesteld is met
onze schatkist en dat we zeer ongawcnsch-
le en averechts werkende middelen (abnor
maal hooge belastingen) moeten te baat
nemen, om het hoofd boven water, te hou
den.
'1 Is te wijten aan de goedgeefsoliheid
onzer vroede vaderen jegens de noodlij
denden iy onze gemeenten, dat thans een
percentage voor den H. O. zal moeten, wor
den vastgesteld, welke noodlottig kan wor
den voor Alkmaar's verder bestaan en ver
deren (zoo gaarne verhoopten) blo,ei!
In dit verband trof ons de vfaag van
den h'eer Prins:
Zijn de menschen in Alkmaar, waar
voor de minder bedeelden geldelijke of
fers bóven Alkmaar's kracht en stand ge
bracht werden nu zooveel tevredeiier
dan elders
Heeft m.a.w. het gemeentebestuur er
dank van, dat het in vaak nièt-rekenende,
onverstandige goedheid de minderbedeel
den onder ons het leven Ln deze «are
tijden zoo dragelijk mogelijk hébben trach
ten te maken?
Een afdoend antwoord wordt hierop in
deze dagen alweer gegeven, door het „ge
stook van een deel der tewerkgestelde
werkloozen aan Westerweg en Bergerhout:
de tevredenheid is in Alkmaar in zekere
kringen totaal teloor gegaan, en té dries
ter is men herhaaldelijk opgetreden, naar
mate het gemeentebestuur meer goed-
geefseh en tegemoetkomend bleek.
De heer Prins trok niet de conclusie, dat
men z'n goed hart dan maar had moeten
laten zwijgen, en terecht!
Immers koste wat liet koste 11 e
minderbedeelden onder ons moeten tegen
den ergsten -nood der tijden gevrijwaard
worden en gevrijwaard blijven;
wat niet wegneemt, dat wij ten volle 's
beeren Prins' uitspraak onderschrijven: dat
de uitgaven beslist tot liet hoogst ncodige
beperkt moeten worden.
Als men de liefdadige ondersteuning
góed begrijpt, dan schuilt in het boven
staande ook getii tegenspraak: bezuiniging
van de crisisuitgaven (die ons eigenlijk den
nek breken) was zéér wel m'ogelijk ge
weest als men steeds oordeelkundig
en met juist o n d e r sc h e i d i n gs-ver-
rr.ogen steun (in vorm van geld-uifkeering,
reductie op gas-, kolen- en cok'es-prijzen,
op den prijs van de portie's der Central©
Keuken, enz.) had geschonken, "als men
tevoren steeds juist had omschreven
en berekend: zó Aver mogen wij gaan,
beslist niet verder!
Wat men in het verleden had kunnen
doen, dat zal men door het verleden
geleerd in de toekomst, zoo hopen wij,
niet verzuimen.
Een echt algemeen© beschouwing was
ook de (jammer, wat al te opgewonden)
rede van den heer Cloeck': in kloeke
taal oefende hij critiek' uit op het beleid
van B. en W.
Wij hadden niet anders verwacht; van
vorige jaren herinnerden wij ons immers
de gemeentebestuurlij'ke desiderata van den
heer Cloeck, dat de functie's onder B.
en W. meer en beter verdeeld zouden wor
den, dat er meer leiding, racer initiatief,
meer kracht van B. en W. zou uitgaan, dat
die agenda's der raadsvergaderingen niet
zoo overladen zouden worden, dat de stuk
ken voor den Raad den leden spoediger
zouden bereiken, dat het gemeenteverslag
over vorige jaren behoorlijker op tijd zou
verschijnen, enz.. wij wisten, dat er van
vervulling dezer wenschen (uitgezonderd
de verdeeling der functie's onder B. en
tot op heden niet veel terecht geko-
raén was; geen wonder vonden wij
het dus, 4at heer Cloeck' zijn stem liet
hooren, en dat deze stem' tè k'loeker
klonk, naargelang de niet-vervulling der
anderen zou he: ..onnon.
Maar wat was er gaaindis tussohen de
twee anderen.
Madame Cagtotra legcte de kaarten
langzaam en voorzichtig op de tafel neer.
Toen gaf zij opeens een zaoiiten, been
schen kreet, en nam ze haastig .weer op.
Het spijt me wei, mevrouw) zei zij
opstaande maar ik kiln u niets zeg'geii,
heelemaal nieta
Ik voel me onwel... heel óiiwejl. En
't ontging aeifa Sylvia's jonge onervaren
oogen niet, dat. zy heel bleek was ga-
worden.
Lte kaartlegster staarde Anna Wolsky.
eenige oogenblikkeu la het verbaasde ga
laat.
Ik weet, dat ik u hob teleurgesteld,
dames, maar ik hoop dat dit ,u geen
reden zal zijn om my niet bij uw ken
nissen te reeotmiBaindenreiti,
Ik verzeker u, dat het mijjj niet dik
wijls gebeurd, dat ik ddöt; aoo'tt duizeling
overvallen wordt
Haar stem oaaide imt een gefluister Me|t
een blik vpil ontzetting zag aijl neer
op het spel kaarten dat o-p 'tafel lag.
Ik z-ai u maar e©n rijksdaalder be
rekenen, mompelde 'zij eindelijk, want.
zoo even genoemde wenschen den heer
Cloeck alweer langer geprikkeld-had.
De heer Cloeck constateerde, dat hst
college nog steeds slechts onder drang
van omstandigheden of raadsleden tot wer
ken bewogen kan worden, dat-teen hom
indien hij met een ietwat „nieuw" voor
stel kwam nauwelijks aanhoorde, ter
wijl men jaren later niet zelden tot de con
clusie is gekomen, dat een besluit in den
geest Van 's beeren Cloeck's eenmaal ge
opperd voorstel toch' wel degelijk noodig
was.
Critiek' heeft bedoeling: te verbete
ren.
Wij vreezen, dat de heer Cloeck' met
zijn critiek die verbetering niet bereiken
zal. en wél: omdat aan die critiek het
allervoornaamste hét rustige, het bezon-
kene, (hlen we zeggen) hot paédagogisehe
onfbrak
Een critiek zooals zij door den Keer
Cloedc werd uitgeoefend moet, al kan
zij dan ook overtuigend genoemd wor
den. verbitteren en d.o goede stemming,
waarin men gaarne z'n tekortkomenmgen
erkent en hartgrondig beterschap belooft,
verhinderen.
's Heeren Cloeck's critiek Wad trouwens
reeds aanstonds deze niet-zoo-bedoeld© uit
werking: dat én alle wethouders én mee
dere raadsleden den burgemeester tot
wieu de nitiek bepaaldelijk gericht scheen.
bijsprongen, zoodat deze wel tot de
veronderstelling nioet gekomen zijn, dal
er in de gegeven omstandigheden Gp Jlst
beleid van B. en W, absoluut niets aan
te merken valt.
De geheel verkeerd© toon, waarop Üe
heer Cloeck zijn kritiek uitte, was ook oor
zaak, dat !de burgemeester uit ©on en an
der de van hem allerminst gevorderde ge
volgtrekking maakte, dat er „een tijd van
komen en een tijd van gaan".is
Gelukkig bleek uit verdere bespreking,
dat de lieer Cloeck niet bedoeld had, wat
de voorzitter meende te moeten begrijpen,
zoodat men scheiden kon sans rancune!
TUSSCHEN OORLOG EN VREDE.
Een van de meest belangrijke gebeurte
nissen in de wereldgeschiedenis had 1.1.
7aterd.ag plaats: te 15 uur (Parijsche tijd)
of te 10 .minuten 18 seconden over driecn
(Amsterüamsche tijd) was het een histo
risch oogenblik. Op dat moment toch werd
de plechtige openingszitting van da> vre
desconferentie in het departement van bui-
tenjaridsehe zaken te Parijs geopend.
Die' zitting werd gehouden in de z.g.n.
groote vrédeszaal. Aan het hoofdeinde van
de groote tafel, die een hoefijzervorm had
en met groen laken bedekt was, zaten de
president der Fransohe republiek en 8 af
gevaardigden; aan de beide kanton van het
hoefijzer hadden de overig© gedelegeerden
plaats genomen op 4 rijen van elk 15 zit
plaatsen.
President Poincaré las de openingsrede
voor, welke door a lien staande werd aan
gehoord.
Poincaré biachl ran de gedelegeerden
namens het Fransche volk dank, omdat zij
eenstemmig voor het houden der conferen
tie Parijs hebben gekozen, dat meer dan
gedurende vier jaren het voornaamste mili
taire doel was van onze vijanden, maar
door de dapperheid van de geallieerd© le
gers steeds zegevierend tegen hun her
haalde aanvallen verdedigd werd.
Wat u het noodige gezag geeft, om een
rechtvaardigen vrede tot stand te brengen
zoo ging Poincaré o.m. voort is het
feit, dat geen der volken, waarvan gij de
vertegenwoordigers zijt, eenif aandeel hiepft
gehad in het onrecht, dat heeft plaats ge
grepen. De mensohHeid kan op u vertrou
wen, want gij behoort iet tot degenen,
die haar rechten miskend hebben.
ik weet dat hotgean ik u héb- gjeasgd,
u niet heelt voldaan,
Sylyia ging naar hot raam!, school' de
giQidijmeii op zij cn opende het, venster.
Geen wonder, dat d© stakker fiauw
valt, zei zij. Hor verzint 20 heit toch
alLee zoo, potdicht te houden in een
kamertje als dit, dat eigenlijk niat veot
meer is dan een- groot© doos, met drh
menschen er in.
Madam© Ca^i.s tra was .weer op haar
stoel neergevallen.
Ik moot u vei'zoeken weg te gaan,
dames, zei zijt Ik verlang niets meer
dan ©en rijksdaalder.
Maar Anna Wolsky deed nu iets dat
Sylvia vreemd vond. Ey trad snel op
de kaartlegster toe.
U hebt iets in de kaarten gezien,
dat u me niet wlLt vertellen, zei zij
op era toon van gezag.
't Kaïn me met schelen het te we
ten. Ik ben geen kind.
-— Ik verzeker a, dat ik niets heb ge
zien, riep madame Gaglipstra boos.
4k voel me veel ta )ueik om iets te
zien. He kaarten zeggen mij voitstnek®
niet».
In het heldere zonlicht, dait nu de ka-
Er behoeft' geen onderzoek moer te wor
den ingesteld naar den oorsprong vau het
bloedig bedrijf, dat titans afgeloopen is;
de keizerlijke archieven hebben recus dien
oorsprong onthuld. Om de hegemonie in
Europa en de wereldheerschappij to verove
ren spanden de centrale landen samen, za
vonden voorwendsels om Servië te over
vallen en zich een weg t© banen «aar het
Oosten. Tegelijkertijd schonden zc de mees!
plechtige verdragen door België to over
rompelen. De gecombineerde actie der geal
lieerden heeft echter jhet .vijandelijke plan
verijdeld.
Spr. herinnerde voorts aan dc plaats ge
had hebbende gebeurtenissen sedert 1914
en verklaarde, dat de solidariteit, welke da
geassocieerden tijdens den oorlog' vereenig.
de en in staat stelde het succes t© ba-
halen ongeschokt moet blijven gedurende
de onderhandelingen en na de onderteek»
njng van den vrede.
Ten slotte herinnerde d© president, dat
op dezen zelfden dag, 48 jaar terug, den
lSden januari 1871, door een leger, dat
Frankrijk overweldigd had, in het kasteel
te Versailles het Duitsche keizerrijk werd
uitgeroepen. Het werd ingewijd door den
roof van twee Fransche provincies. Het
was geboren in onrechtvaardigheid en in
schande ging het thans te niet.
„Gij zijt vergaderd, zoo besloot hij, 0111
het kwaad, dat gedaan is, te herstellen
en 'n hernieuwing ervan te voorkomen. Gij
hebt in handen de toekomst van de we
reld.
ik laat u thans aan uw ernstige be
zigheden en verklaar de vredos-conterentio
van Parijs voor geopend."
Hierna took Poincaré zich1 terug, het voor
zitterschap* aan Clemenceau overgevende.
Het ontworpen reglement, de voorgestel
de volgorde, van werkzaamheden enz. werd
vervolgens aan het oordeel der gevolmach
tigden voltrokken.
President Wilson stelde yoor Clemenceau
tot permanent voorzitter te benoem on,
Frankrijk, zeide hij o.m., heeft recht op he.t
voorzitterschap, uiet alleen omdat wij in
zijn hoofdstad bijeenkomen, dat een dei
meest tragische beproevingen van den oor
log heeft meegemaakt, maar ook omdat
zijn hoofdstad zoo vaak het centrum is
geweest van conferenties van dezen aard.
Verder wees Wilson op het belang dezer
conferentie, waarop meer naties waren ver
tegenwoordigd dan ooit en waarbij het lot
van alle volkeren betrokken is en op de
standvastigheid der leiding van het bran-
solie volk in de handen van Clemenceau
Clemenceau voelt, zooals wij gevoelen, dai
wij „een groote taak te vervullen hebben,
in den geest van vriendschap en met dei
grootsten spoed.
De Engdsche minister-president, Lloyd
George, sloot zich bij dit voorstel aan en
zeidcin zijn rede o.a. dat hij het een groot
voorrecht achtte het voorstel van president
Wilson te steunen. Clemenceau was reeds
lang een geziene figuur in d© politiek van
zijn land en zijn roem ging ver uit buiten
Frankrijk's grenzen. Clemenceau Geschikt
over het hoopvol vertrouwen en de on
vermoeibaarheid der jeugd. Hij is de groo
te jonge man. Niemand is beter dan hij
geschikt om de voorzittersfunctie te be
kleed en.
De zitting in plenum, die weinig in aan
tal zullen zijn, worden voortaan bijeen ge
roepen door den secretaris-generaal, die
handelt in opdracht van de 5 groote mo
gendheden, die in zekeren zin het bestuur
der conferentie vormen. In het Enngelsch
en Fransch zal een stenografisch verslag
van de debatten gemaakt worden. Het se
cretariaat-generaal zal zijn procesverbaal,
volgens het stenografisch verslag opma
ken, vervolgens wordt het proces verbaai
vertaald in de talen van alle vertegen
woordigde landen.
De ueuliale rijken en d© staten, die in
wording zijn zullen mondeling gehoord
worden, wanneer zij worden opgeroepen.
mor bin net,.... ./inde, kon men ziein, dal
zij lijkbleek was.
Ik bied u wel m'ijln excuses aan.
dames, zei zij: weer. Als u me den
rijksdaalder niet, wilt geven, heb ik daan
vrede 11100.
Zij wees met 'een bevenden vingjai
naar de deur en Sylvia legxl 3 een rijles,
daalder op tafel neer.
Maar voor de bezoeksters op bet dom,
kere portaal al tastende den weg naatt
<1« lage, steile trap hadden gevonden,
hoorden zij haar stem weer.
- Dames, riep zij. Dames, ik smedl
u, nog even terug te komen.
Zij keken elkaar aan. Toen legde An
na haar vinger op de lippen en ging
alleen de kamer weer binnen.
Ik wist wel, dat u mie iets te
zeggen had, zei zij kortaf. Wat is liet?
Neen, zei madame Cagliobtra» d«
andere dame moet er ook bij zijn. O
moet beiden tegenwoordig zijn bij wal
ik ga, «egg-sa. -
(Wioidt vervolgd).
-1
'1 d|
