NIEUWS- EN ADVERTENT!EBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
No lubVrijdag Mei 191913e Jaargang-
BUITENLAMP.
~~?*t I VT.ohUnt dagelijks. I ZTXttr*"-
**&L>Bureaux: HOF 6, ALKMAAR. Telefoon: redact,e Ü-T>ïS!'1 Eul™' •*■*- -
V Hoe je 't noemen wil I
Tot welk doell
FEUILLETON
Gevaarlijke vrienden.
ïussclwn Oorlog en Vrede
ONS BLAD
Ernidatrablad i 210- franco per post 1 1.85; franco met snMiwiCTDATip I T, 1 J s Y"70 elke regei meer 10.15;
Aan slfe efccnné'e wordt op aanvraag gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—, t 200,—, i 100,—, t 60,—, f 35^7*15^
Toen korten tijd geleden de minister de
maximumprijzen van melk, boter, enz. en
tegelijkertijd meerdere, den handel belem
merende, crisisbepalingen betreffende zuir
velprodiicten ophief, toen schreeuwde de
•„Tribune" moord en brand.
Toen heette het, dat de minister met de
O.-W-ers voor de zóóveelste keer weer
oiider één hoedje wilde spelen, dat er zóó
veel zuivelproducten zouden worden uit
gevoerd, dat er voor den arbeider tegen
betaalbare prijzen spoedig geen litertje
melk en geen onsje boter meer te beko
men zou wezen, enz.
't Was een schande, dat de arbeider we
derom tot slachtoffer van het kapitalisme
werd gemaakt!
De bedoeling van een dergelijke voor-
stellng-van-zaken was niet raadselachtig:
ide arbeider moest al was 't dan ook
met grove leugen ontevreden, oproerig
gestemd worden.
Ten profijte van Davidje Wijnkoop, die
zoo graag Nederlandsch Sovjet-presi-
tient zou wezen!
't Is inmiddels echter gebleken wij
verwachtten niet anders dat de ophef
fing der belemmerende crisisbepalingen
van gunstigen invloed was op de beschik
baar komende hoeveelheid zuivelproducten
ten op de prijzen daarvan.
Met verrassende snelheid daalden de
prijzen: de minister had zijn doel bereikt!
Dat was een beroerd geval voor de „Tri
bune".
Nu was ze eigenlijk wel gedwóngen,
Hen minister een pluimpje te geven, nu
tnoèst ze wel erkennen, dat de taktiek van
den minister voor den arbeider zeer ver
blijdende gevolgen had!
Oi de „Tribune" zoo eerlijk was?
Kan je nèt denken!
Ze vermeldt doodleuk het bericht uit het
j,Ticlsch Nieuwsblad", volgens hetwelk
Pog vérdere daling van melk- en boter-
prijzen (tengevolge van den lagen Mair-
kenkoers) niet zal kunnen uitblijven, en
zet er met vette letters boven:
„De boterwoeker niet meer voltte Kou-
den".
Dat dit een rechtstreeksch gevolg is Van
een zeer verstandige ministerieele beschik
king, daarop zinspeelt het blad in de
Verste verte niet.'
't Is toch altijd maar de kwestie, Koe je
iets noemen wil!
van wij reeds een enkele maal 'n keu
rig staaltje vermeldden.
'n „Faine" partij, die dergelijke pro-
paganda( ?)-middelen niet beneden haar
waardigheid acht!
Enwat 'n reuze-„vrijheid" hebben
de niet-oornmunistische partijen onder sov
jet-regiem te wachtenl-'
Sinds eenige dagen publiceert Het be
stuur der afdeeling Amsterdam vande
Communistische partij in het lijfblad der
Nederlandsche Bolsjewiki onder de ru
briek „Amsterdamsch Nieuws" een aller-
zonderlingsten oproep.
Men oordeele:
„Partijgenooten en Geestver
wanten worden DRINGEND ver-
zopht, indien zij een verkiezings
vergadering van onze tegenpar
tijen te weten komen, daarvan on
middellijk kennis te geven aan het
Seer. Com. Partij, afd. A'dam, le
Hugo de Grootdwarsstr. 11II".
Wat hebben de gepatenteerde revolutie-
Intriganten met dezen oproep vóór?
Tot welk doei wil het edele bestuur
der edele partij op de hoogte gesteld wor
den van verkiezingsvergaderingen der te
genpartij
't Kan aan óns liggen.
We zijn misschien erg kortzichtig, en we
Hebben van de erheven bedoelingen der
Communisten-onder-mekaar wellicht héél
Weinig „sjoechte", maar wij kunnen
achter dit alles geen andere bedoeling
Veronderstellen, dande verkiezingsver
gaderingen der tegenpartij in de war te
sturen door Bolsjewistisch optreden, waar-
M.
Mevrouw Wachner 'gireep haar weer ruw
dij den arm en trachtte hialar oid de
knieën te doein vallen,
Waar zie je ons voor aan? schreeuw
öe zij woedend. We hebben niets
van je moedig- niets.
van* haaT lnala 00 600 stroom
va» woord «ti kwam nu over haar ÜDDan
W^ehSSSia»lf1"di0
als geheimen bespraken
öJiw deed «en wanhopig©
te verstaan, maar zflj bogr^p K
rad uitgesproken klanken totdat haar
e»r, tweemaal herhaald, den naam .Wol»,
opving'...,,. um-
Me vrouw Wachner dead eert stap aeh-
OruiS en tegelijkertijd deedi Vriend. Frits
teea slap vooruit.
Sylvia keek hem aan miet ©en, wanho-
pen.en, smeekenden blik. Een afschuw©-
rijke grijns vertrok zijn gwjofent wmee-
mond met de dunt» lippan.
e had de kaffla roo-eten drinken,
Van de in de historie zoo Hoogst be
langrijke conferentie, welke in het Tria-
non-Palace-hotel te Versailles Woensdag
namiddag te 3 uur heeft plaats gehad en
nog geen half uur tijds van de eeuwig
heid in beslag nam werden nog eenige
bijzonderheden gemeld, waarvan wij mee-
nen'de belangrijkste aan onze lezers niet
te mogen onthouden: het zijn vooral de
samenvattingen der toespraken, welke tus-
schen Clemenceau en Graaf Brockdorff-
Ranfzau werden gewisseld.
Toen de Duitschte gedelegeerden na
dat de vertegenwoordigers der geallieerde
en geassocieerde landen reeds in de Spie
gelzaal gezeten waren onder doodsche
stilte waren binnen geleid en zij hun
plaatsen hadden ingenomen, nam Cle
menceau, die de zitting presideerde, het
woord en zeide hij o.m., dat het nóch de
tijd, nóch de plaats was voor overtollige
woorden.
Gij hebt zoo ging hij verder
hier de vertegenwoordigers voor u van
kleine en groote Geallieerde mogendhe
den, die vier jarqn lang onafgebroken een
onverbiddelijken oorlog hebben gevoerd,
die hun was opgedrongen. Het gewichtig
uur van de vereffening der rekening hesn
geslagen.
Gij hebt den vrede gevraagd. Wij zijn
bereid u dien toe te staan.
Het stuk dat de secretaris-generaal u zal
overhandigen zal u doen weten tot welke
voorwaarden wij besloten hebben. Ter bè-
studeering van den tekst zal alle mogelijke
gelegenheid worden gegeven, zonder te
spreken van de gewone beleefdheidsvor
men ciie onder alle beschaafde volken in
acht genomen worden.
Maar om u mijn gedachten juist mede
te deelen, moet ik er noodzakelijk adn
toevoegen, dat dit tweede verdrag van
Versailles ons te veel heeft gekost, om
van onzen kant niet alle voorzorgsmaat
regelen te nemen, dat deze vrede een
duurzame zal zijn.
Clemenceau heeft met dit laatste te zeg
gen willen herinneren aan het vredesver
drag van 1871, dat eveneens te Versailles
ja, in dezelfde sedert beroemd gewor
den Spiegelzaal van het Triano-n-Palace
werd gesloten.
Welk een verschil van situatie! Toen
stonden daar de Duitschters als overwin
naars tegenover de Fransche overwonne
nen; thans zijn zij de verslagenen, die
in 1871 overwinnaars waren, en zien zij
zich geplaatst tegenover een wereld van
overwinnaars.
Het moet den DiuitscHers wel innig pijn
hebben gedaan dat op dit plechtig oogen-
blik en op deze historische plaats door den
ouden diplomaat aan het verdrag van 1871
herinnerd werd.
Maar, van den anderen kant is het te
verklaren dat de Fransche staatsman zoo
sprak: de nederlaag van den Fransch-Duit-
schen oorlog kon niet beter gewroken
worden. En het moet den Franschen dan
ook een voldoening zijn geweest, dat juist
dat oogenblik en diè plaats gekozen zijn
om het den Duitschers voor de voeten
te werpen, dat het vredesverdrag van 1871
geen „duurzamen" vrede kon brengen.
Voortgaande schetste Clemenceau daar
na de wijze van werken waartoe beslo-
hij1 tusschen de tainden in 't Engtelseh.
Het had ons veel moeite bespaard.
Hij' strekte da hand uit m de lange,
sterke vingers klemden zich als een po
liep ow liaar schouder.
Zijd rechterhand hield hijl niog achter
zijn rug.
HOOFDSTUK XXV,.
Het groote restaurant in de Ohaimps
Elyrées was vol vreemdelingen en Paul
de Virieu en William Chester zaten te
genover elkaar op het breed© terras,
waar de klein© tafeltjes half verscholen
stonden tussohen da bloeiende hoestere.
Zij zaten nu beide te rooken de
Engelsckman een sigaar, da Franschman
een cigarette. Hot was nu half acht en
in plaatc van den eersten sneltrein naar
Zwitserland te nemen hadden ze hêstaten
©erst op hum gemak samien te Parijs te
dineeren ©n oen lateien trein te nemen.
Een poos lang hadden za zwijgend te
genover elkaar gezeten, toen. Paul de ,Vi-
neu plotseling zijn cigarette uit don
mond maun, die op tafei legde en zich voor
bede 131 an]der strak in da oogen
"t> V,mdt a^et goed, dat w© me-
buT Jteuw 611 ,in Laovillie hebben ge
laten, zei Mjj heel beslist.
ten was, en deelde mede, dat de opmer
kingen der Duitsche delegatie schriftelijk
binnen veertien dagen nioesten worden
ingediend. De opperste raad der Geallieer
den zal daarna een termijn voor een de
finitief antwoord van Duitschland vaststel
len.
Brockdorff—Rantzau's antwoord was dat
van een staatsman, die' besefte en toegaf
overwonnen te zijn, onder de erkenning
van schuld, doch niettemin waardig.
Wij zoo zeide hij maken ons geen
illusies omtrent den omvang van. onzen
nederlaag. Wij denken er niet over, onze
verantwoordelijkheid van den oorlog te
ontkennen. De houding van de Duitsche
regeering bij de Haagsche conferentie en
in Juli 1914 droeg zeker bij tot de ramp,
maar wij ontkennen met kracht dat
Duitschland en het Duitsche volk alleen
schuldig zijn. Wij herhalen de verklaring
in den Rijksdag, dat ten opzichte van Bel
gië onrecht is begaan en dat wij dat
willen herstellen.
Omtrent de in den oorlog begane mis
daden zeide Brockdorff-Rantzau, dat
Duitschland niet alléén schuldig was, en
herhaalde hij den eisch van een neutraal on
derzoek. Wij zijn, zoo vervolgde hij, be
reid om het voorloopig vredesverdrag te
onderzoeken op de basis van de veertien
punten, met het doel om met u het ver
nielde weer op te bouwen en het begane
kwaad te herstellen.
Ons voornaamste doel isherstel van de
krachten der menschheid door internatio
nale bescherming van de arbeidende klas
se, ons volgende doel: herstel van België
en Noord-Frankrijk in samenwerking met
de Geallieerden.
Het tebruik van Duitsche gevangenen
daartoe zou de slechtste methode zijn.
Beide partijen moeten er voor waken,
dat Duitschland niet een te zware last
wordt opgelegd. De eenige weg om dit
gevaar te vermijden is een volkerenbond
die voor alle staten openstaat.
Graaf Brockdorff heeft zijn redevoering
in het Duitsch, zittend, voorgelezen. Zin
voor zin werd r de tolken, Schauer en
Michaelis, ih hef'PraTisch en het Engelsch
vertaald. Brockdorff was zeer kalm. Hier
en daar verhief de rijksminister aanmer
kelijk zijn stem.
Het antwoord van den Diuitschen woord
voerder zal niet hebben nagelaten ook
op de tegenstanders diepen indruk te
maken; het waren belangrijke woorden,
uitgesproken op een belangrijk moment,
woorden die geen benepen inzicht ver
raden en zeker niet getuigen van blinde
nationalistische bevangenheid. Wanneer
het den geallieerden ernst is thans vrede
te maken, dan hebben zij in graaf Brock
dorff-Rantzau een goeden medewerker
daartoe gevonden.
Wanneer nu de geallieerden maar kans
zien onder elkaar de noodige eenheid
te bewaren, die voor een bestendig-vreed-
zame samenleving op de eerste plaats toch
wel vereischt mag worden. Maar... daar
aan valt vooralsnog ernstig te twijfelen:
onder geallieerden zijn minstens drie par
tijen, die niet voldaan zijn. Het zijn Italië,
België, maar vooral ook China.
Wat de twee eerste betreft; zij mogen
al niet „voldaan" zijn, zij zullen zich aan
de beschikkingen onderwerpen en dan
toch reden tot „tevredenheid" hebben;
doch' met China is het geheel anders ge
steld: het heeft zich met het besluit van
den oorlogsraad ten aanzien van Kiautsjou
niet kunnen verzoenen en zijn delegatie
heeft Parijs.... voor goed verlaten.
Dit is alzoo de eerste definitieve breuk
in de rijen der geassocieerden, die echter,
naar men vermoeden mag, op de thans
komende onderhandelingen niet van groo-
ten invloed zal zijn.
Wij spraken van minstens drie partijen,
die „onvoldaan" zijn, want er is nog een
vierde, n.l. Frankrijk, waar men het toch
Chester antwoordde niet dadelijk. Hij
begreep niet gwed wat de Virieu eigen
lijk meende met die'woorden.
Ik weet dat ik mijn best heb gedaan
haar over te halen LacvilLe te verLatein.
aei Chester kortaf, en na een wijle ver
volgde hij1: Ik vrees, mijnheer de Vi
rieu, dat ge u ©en verkeerde voorstel
ling maakt van mijn invloed op mevrouw
Bailey. Het is waar, ik ben haar zaakge
lastigde, maar ik heb niet de macht haar
te laten doem wat in mijln oogein verstan
dig is. Zij is votlko-men vrij te laten en te
doen wat zij' wil.
Hij' zweeg plotseling, waint hij1 had geen
lust Sylvia en haar aangelegenheden met
de Virieu te beepreken, niettegenstaande
de bespottelijke intimiteit, die er bestond
tussohen haar en den Fransokmari.
Lacvillc is een heel vreemd© plaats,
hernam de Virieu nadenkend. t Is
misschien vreemder dan u weten Of ver
moeden kunt, mijnheer Chester.
De Engelschman vond deze opmerking
te veel van-zelf sprekend otn er op te
antwoorden. Natuurlijk was Laovill» ©en
vreemd© plaats, weinig' beter dan ©en
spelersnest. Dat wist hij' heel goied. Maar
de bewering klonk een beetje zonderling
in, den. mond van die .Virieu, cti© hom zelf
in ieder geval in alle kringen er nog niet
over eens is of Frankrijk wel'voldoening
wordt geschonken.
Men kent reeds de uitlatingen van Foch,
die zelfs al de onderteekening van het
verdrag zou willen weigeren. Maar Foch
staat hier niet alleen: hij vindt steun bij
dte nationalistische zooiets als de „Al-
Fransche"! pers, die nu een opsomming
geeft van maar liefst 14 punten, welke het
vredesverdrag niet zal bevatten, n.l.: 1.
Een nauwkeurig bedrag, dat aan Frankrijk
zal worden betaald voor de herstellingen.
2o. De annexatie van de Saar-vallei. 3o.
Bruggenhoofden, die de veiligheid van
Straatsburg zullen verzekeren. 4. Neutrali
satie van den linkter-Rijnoever. 5. Waarbor
gen voor de Fransche veiligheid. 6. De
Duitsche luchtstrijdkrachten worden in be
slag genomen. 7. Vrijheid der zeeën. 8. Be
perking der bewapening onder toezicht
van den volkerenbond. 9o. Opheffing van
de neutraliteit van Zwitserland en andere
kleine naties. lOo. Verplichte militaire sa
menwerking van alle naties, llo. Afschaf
fing van geheime verdragen. 12o. Afdoen
de bestraffing van den keizer. 13o. Op
heffing van de Monroe-leer. 14o. Gelijk
heid van rassen.
Een heele waschlijst, waaronder licht
één of meer punten worden aangetroffen,
waarvoor men nogte velde zou willen
trekken
Naar uit Boedapest gemeld wordt, Heeft
de Hongaarsche Radenrepubliek', met het
doel om verder bloedvergieten te voor
komen, parlementairs naar de tegenover
het roode leger staande Roemenen ge
zonden, met verzoek om mededeeling, on
der welke voorwaarden men van Roe-
meenschen kant bereid zou zijn,- een wa
penstilstand te sluiten en de vijandelijk
heden te staken.
Generaal Mardaïrescu, de bevelhebber
der troepen in Zevenburgen Weeft daarop
den HongaarscHen kolonel-parlementair
een wapenstilstandsverdrag overhandigd,
volgens welks voorwaarden de Hongaar
sche regeering met haar troepen niets
meer of minder hhd te doen, dan.... geheel
te capituleeren, waarbij zoo goed als alles
wat Hongarije aan oorlogsmateriaal bezit
moest worden uitgeleverd.
Het spreekt van zelf, aldus het Hon
gaarsche telegram, dat op deze voorwaar
den van Hongaarsche zijde slechts één
antwoord mogelijk' was: de strijd tot het
uiterste.
Aan het voortzetten van den strijd tot
het uiterste wordt dus nu de voorkeur ge
geven. Arm Hongarije!
VERSPREIDE BERICHTEN
DeDuitsc h'epersover Het vre
desverdrag
In de Berlijnsche bladen komt bij de
bespreking van het vredesverdrag een
stemmig de indruk tot uiting, dat tegen
over dezen vrede van knevelarij tot het
uiterste, die Duitschlands doodvonnis be-
teekent, slechts een antwoord past: Ver
werpen!
De „Vorwarts" schrijft: De Entente-mo-
gendheden met Amerika voorop-, dat in
het bijzonder vol zalving door Wilsons
mond de schoone phrases van gerechtig
heid, duurzamen vrede, verzoening dei-
volkeren enz. heeft verkondigd, hebben
thans ook officieel het masker van' het
gelaat gerukt. Een rechtvaardige vrede op
den grondslag der veertien punten van
Wilson heeft men met ons willen sluiten.
De wereld, die eenmaal hoop gekoes
terd heeft op een verzoening in de toe
komst zal wel bitter teleurgesteld zijn.
Voor ons eigen-ik verwerpen wij dezen
vrede vastbesloten en in dit geval weten
wij ons één met bet Internationale pro
letariaat, dat nog dezer dagen te Amster
dam verklaard heeft den strijd op te ne-
een d©r steunpilaren leek van wat Lacvil
le tot een oord des verderfs maakte.
Hij antwoordde dus ietwat ongeduldig.
Zeker is 't dat. Ik begrijp ook niet
wat mevrouw Bailey bewogen heeft er
heen te gaan.
Dat was Louter toeval, antwoordde
Paul de Virieu snel. Zij is op het idee
gebracht door een. Ploolflch© mevrouw
Wolsky van wien u zeker wiel hebt hoe
ren spreken ©n di© op zoo'n geheimzin
nige manier verdwenen is- Het is geen
plaats voor een jong© vrouiw om alleen te zijln
Chester schoof zijn stoel achteruit Hij
vroeg zich af waar de ander naar to©
wilde. Waren al di© opmerkingen een aan
loopje voor de Virieu om te zeggen, dat
hij er van afzag naar Zwitserland te
gaan? Wilde hij: misschien naar Lacvil
Le teruggaan, om Sylvia Bailey In be
scherming te nemien.
Plotseling voelde tof ©em heel pitat
tieve en tat de-ze laatste dagen voor hem
heel omgl&wonta gewaarwording jaloezie.
Verduiveld dat zou niet gebeuren.
Hijl was toch haar zaakgelastigde en haar
vriend. Het was zijln plicht te voorkameoL
dat z'iji haar geld verdobbelde of, wat vee»
erger zou zijn, dat zijl zoo'n dwaas hu
welijk deed met een vreemden avonturier-
men tegen een geweld-vrede.
Ook het blad der Onafliankelijken „Die
Freiheit" legt den nadruk op de ruwe
tegenstelling tusschen deze vredesvoor
waarden en de punten van Wilson.
hORTE BERICHTEN
Dinsdagavond had, in strijd met
het verbod tot samenscholingen,* eên verga
dering plaats te Munchen, waaraan ongeveer
30 personen deelnamen. De vergadering werd
uiteengedreven, Teg©n 9 uur drong ©en ge
wapende troep Beiersche soldaten in de ge
vangenis, tengevolge waarvan het tot e&n
schietpartij kwam, waarbij 21 personen wer
den gedood.
Gerard, de voormalige Anierikaan-
sche gezant te Berlijn, heelt gezegd, dat
indien -den ex-keizer werd toegestaan Ne
derland te verlaten en in Duitschland te
komen, dit de eerste stap van het herstel
der Ilolienzollerns op den Duitschen troon
zou zijn.
Wilson heeft hel c-ongres te Was
hington in bijzondere zitting bijeengeroepen
op 19 Mei.
De Minister van Builenlandsch© Za
ken van de Chineesche missie op de vrede»
conferentie deelde mede, dal China gepro
lesteerd had bij d-en Raad van Beroep op d»
regeling van de kwieslie Kiautschau ten gun
ste van Japan en voorgo-ed vertrekt.
Zondag heeft te Bordeaux een schiet
partij plaats gehad tusschen Amerikanen er
de bevolking. Drie Amerikanen ziin daar
bij omgekomen.
De Koning van Spanje heeft hel
parlement ontboden, welk besluit in politiek©
kringen in Cataloniê groote opwinding neeft
veroorzaakt.
Naar een te Ween en aangekomen
Oostenrijksch ambtenaar mededeelt is d©
heerschapjiij van Bela Kun t-e Boedapest
volkomen ineengestort. Zijn verblijf is onbe
kend. Men gelooft dat hij zich in veiligheid
heid heeft gesteld.
In Duitschland zal den lsten Jub
de distributie van papier voor boeken en tijd
schriften worden opgeheven. Inzake de rarit-
soeneering van krantenpapier is nog geen
beslissing genomen.
Men is begonnen met het slechter
der verdedigingswerken van Parijs
Te Londen dreigt een nieuwe po
litiestaking. Geëischt wordt, dat een ont
slagen agent weer in zijn ambt hersteld
wordt.
De Italiaansche legatie te Brus
sel heeft mededeelingen ontvangen, waar
door zij nadrukkelijk het bericht over een
Franscii-Italiaansch incident te Fiume kam
tegenspreken.
Te Tangermünde werden levensmid-
delenmagazijneai, toebehoorend© aan het le
gerbestuur, bestormd. Er werden 700 vaten
honing, 500 zakken haver, evenals een groote
hoeveelheid margarine en rooktabak gesto
len.
Als conclusie van de interpellatie
van dén socialist Cacliin over de gebeurte
nissen op 1 Mei, heeft de Fransche kamer
met 358 stemmen tegen 1 een motie var
vertrouwen in de regcering aangenomen. De
socialisten verlieten de zaal.
Voor M aandag en Dinsdag j.l. was
inPortugal onder de militairen en ourgers
een nieuwe opstand beraamd. De regeering
kon maatregelen treffen. De poging misluk
te. Verschillende personen zijn gearresteerd
D© kosten van de Radenregeering te
Munchen zijn nog niet te overzien. De kos
ten tengevolge van de vermindering der pro
ductie bedraagt volgens voorloopig© scnat
ting 110 millioen mark, door de vermind-a
ring van de opbrengst der klein-induslrie
Hij1 wierp een achterdochtige^ blik op
zijln metgezel, Was 't niet -oiiwaareoluj-nr
Lijjk, dat een ©ohte graaf het soort leve®
leidde, dat Paul de Virieu leidde?
Als u er zoo over denkt, dan is het
beter dat ik er mijln reis naar Zwitser
land a^n g«ef en' margieinochtsnd naa1
Laoville terugga.
Hij' monsterde met earca&tiseten blik
de kleoding van dm ander, die in En-
gelsch-e aagiea. zoo ijdel en verwijfd wasj
voornamelijk keek hij' met minachting
naar de Virieu's gele kousen, die van da*
zelfde tint wanen als Zijn dals en zijlq
zijden zakdoek. „Hoe mal om je zoo K
kleedtri al» je ©ten langje ne-is in denf
nachttrein voor den boeg hebt. Oöh, mis*
sohien vonden vrouwen- «Sa soort kleedinjjj
incai, miaar Cc hiad noodt giedacht dat Syt
vla zoo'n smaak had." dacht Ghesfeer-
Paul da yfcfcn'B gelaat onderging
verandering, te de Bfem, woanoe«
ftnnschmaia BftwoonM^, WB» een M
van niet te BBSsteneaa Stetööhift®,
v*5B
*1$® mwmi
